Trombocyt - e-Szkoła Wielkopolska
Transkrypt
Trombocyt - e-Szkoła Wielkopolska
Trombocyt Trombocyt, płytka krwi (dawn. płytka Bizzozera) – morfotyczny składnik krwi, podłużny strzępek komórki pozbawiony jądra komórkowego, niezdolny do poruszania się, niewykazujący oznak życia, odgrywający u większości kręgowców istotną rolę w procesach krzepnięcia krwi. Są to dyskowate struktury, mniejsze od pozostałych komórkowych składników krwi człowieka, otoczone błoną komórkową fragmenty cytoplazmy megakariocytów, które znajdują się w szpiku kostnym. Zawierają w cytoplazmie szereg ziarnistości zawierających liczne mediatory biologiczne, a na powierzchni glikoproteiny spełniające funkcje receptorowe. Płytki krwi są odpowiedzialne za proces inicjacji krzepnięcia, fibrynolizy i skurczu naczyń krwionośnych. W razie uszkodzenia tkanki, w osoczu rozpoczyna się seria reakcji chemicznych, w wyniku których fibrynogen zostaje przekształcony w cząsteczki fibryny, te zaś zlepiają się, tworząc siateczkę zasklepiającą ranę. W siatce tej więzną następnie erytrocyty i trombocyty – w wyniku czego powstaje skrzep. Płytki krwi nie przypominają ani białych krwinek (leukocytów), ani czerwonych krwinek (erytrocytów). U człowieka mikrolitr (mm³) osocza zawiera typowo 150–400 tys. płytek krwi Żyją od 8 do 10 dni. Zaburzenia związane z płytkami krwi: • • • trombocytopenia (małopłytkowość) – obniżona poniżej normy liczba płytek krwi. trombocytoza lub trombocytemia – zwiększona powyżej normy liczba płytek. trombastenia lub trombopatia – upośledzenie funkcji płytek. Koncentrat płytkowy uzyskuje się z krwi oddawanej przez krwiodawców w procesie trombaferezy.