tatuaż kocie łapy

SLANG SPOŻYWCZAKA
Koło Przyjaciół Książki
(12) Grudzień-Styczeń 2010/2011
Już wkrótce studniówka
Jak cię widza, tak cię piszą.
Kim jestem? Takie pytanie zadaje sobie bardzo wielu ludzi. Szuka na nie
odpowiedzi w oczach i w wypowiedziach własnych i innych. Każdy świadomy
człowiek analizuje swoje słowa i zachowanie. Obserwuje również reakcje otoczenia,
by zorientować się jak jest postrzegany przez innych.
Czasami my sami widzimy siebie zupełnie inaczej niż nasze otoczenie. To, co
mówimy i robimy daje ludziom nas otaczającym możliwość przypięcia nam łatki –
etykietki: wariat, spoko gość, frajer i innych. Taka ocena pozostaje na długo, nawet
jeśli usilnie z nią walczymy. Problem własnej tożsamości, samooceny i oceny przez
innych nie jest niczym nowym. Istniej od kiedy człowiek stworzył wspólnoty i zaczął
w nich szukać miejsca dla siebie.
Tym zagadnieniem zajmowała się filozofia, psychologia, psychiatria i literatura.
Jedno z najsłynniejszych zdań na temat oceny człowieka i jego zachowania,
przyprawiania mu „gęby” przez otoczenie pełne niezbyt życzliwych obserwatorów,
zapisał Witold Gombrowicz w swojej książce zatytułowanej Ferdydurke: „nie ma
ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę, a przed człowiekiem schronić się
można jedynie w objęcia innego człowieka”
My sami również oceniamy innych. Robimy to codziennie, niemal odruchowo.
Spotykamy kogoś po raz pierwszy, patrzymy na niego i.. . na podstawie pierwszego
wrażenia oceniamy, czasami bardo nieprzychylnie. Przecież ten ktoś jeszcze nic nie
powiedział, niczego nie zrobił, a my już przypięliśmy mu łatę, przyprawiliśmy gębę.
Z taką etykietką czasami nie jest łatwo żyć. Pozbyć się jej też jest bardzo trudno,
ale można spróbować , bo do odważnych świat należy. Oto pięć sprawdzonych metod
walki ze szkolną etykietką.
1. Odkryjcie dlaczego przyklejono wam daną łatkę – zrozumienie motywów
działania kolegów pomaga stawić czoła prezentowanym przez nich stereotypom.
2. Sprowokujcie konfrontacje z „oceniaczami” – zawsze zyskujemy, gdy
ujawniamy, że znamy stosowane wobec nas zagrywki.
3. Grzecznie, ale kategorycznie przedstawcie swoje potrzeby i oczekiwania wobec
kolegów – przedstawcie swoje stanowisko, mówiąc np.: „ Nie podoba mi się to,
co się dzieje za moimi plecami. Nie zgadzam się na takie traktowanie mnie”.
Wybierzcie taki moment na swój komunikat, aby nic innego poza waszą sprawą
nie zaprzątało uwagi kolegów. Na koniec upewnijcie się, czy rozmówcy
zrozumieli waszą prośbę. Spytajcie: „Czy na pewno wszystko jasne?”
2
4. Dążcie do coraz częstszych kontaktów z kolegami z klasy – spotkania poza
szkołą, żarty, rozmowy na tematy lekkie i przyjemne są bardzo pomocne, bo
wtedy najlepiej się poznajecie.
5. Pomóżcie kolegom, okażcie im życzliwość, podzielcie się z nimi swoimi
umiejętnościami, zainteresowaniami, wiedzą – to również przyczynia się do
odklejania etykiety.
Pamiętajcie w walce z etykietami ważne jest nieuleganie negatywnym opiniom na
swój temat. Najgorszym rozwiązaniem jest ucieczka i izolacja, do której chcą nas
skłonić przyczepiający łatki.
A teraz rada dla „oceniaczy” - zanim kogoś napiętnujesz, ośmieszysz, ocenisz
niezbyt dobrze, zastanów się, jak TY byś się czuł będąc na miejscu osoby, której
właśnie przypinasz łatkę- etykietkę: fujara, schizol, wieśniak, kretyn, ważniak. Postaw
się w jego sytuacji! Czy chciałbyś być tak nazwany?
Może jesteś z drugiej strony tej „barykady” – jesteś przywódcą. Po czym poznać,
że mamy pełnię władzy? „Po tym, że jeśli kogoś uderzysz , ten nie odda”. Tę prostą
odpowiedź wymyślił Arystoteles. Kusi was perspektywa posiadania władzy ?
Urodzeni liderzy nie oglądają się na nikogo, instynktownie sięgają po przywództwo.
Najlepszym sprawdzianem czy nadają się na „stanowisko” wodza są sytuacje
kryzysowe. Kim więc jesteś? Odpowiedz sobie: na następujące pytania:
Sprawdź czy…
masz cechy typowe dla władcy?
1. Czy bierzesz władzę w swoje ręce nie oglądając się na
innych?
2. Czy najlepiej czujesz się wtedy, gdy jasne są zasady
podporządkowania i każdy zna swoje miejsce?
3. Czy uważasz, że w klasie najważniejsza jest żelazna
dyscyplina?
4. Czy zawsze jesteś gotów zrobić wszystko, co niezbędne, by
osiągnąć sukces?
5. Czy strach nigdy nie powstrzyma cię przed działaniem w
niebezpiecznej sytuacji?
3
Jeśli 5 razy odpowiedziałeś „tak”, to znaczy, że posiadasz komplet cech władczej
osobowości. Trzy pozytywne dopowiedzi wskazują, że skłonności przywódcze u ciebie
dominują
masz cechy typowe dla gwiazdora?
1. Czy uważasz, że jesteś jedyny w swoim rodzaju,
niezastąpiony?
2. Czy najlepiej się, czujesz rywalizując z innymi?
3. Czy uważasz; że komplementy, gratulacje,
pochwały należą się tobie?
4. Czy wyobrażasz sobie siebie jako super-bohatera?
5. Czy do osiągnięcia swoich celów potrafisz
wykorzystać talenty innych?'
Pięć zgodnych odpowiedzi świadczy o twoich gwiazdorskich cechach,. które zawsze
rodzą się z wysokiego mniemania e sobie. Już trzy odpowiedzi ‘tak” wskazują, że masz
gwiazdorskie usposobienie.
masz cechy typowe dla awanturnika?
1. Czy uwielbiasz smak ryzyka, bo świat należy do
odważnych?
2. Czy stawiasz czoło każdemu, kto ośmieli się z tobą
zderzyć?
3. Czy nie odczuwasz poczucia winy ani lęku przed
przyszłością?
4. Czy masz dar przekonywania?
5. Czy sadzisz, że każdy powinien odpowiadać za
siebie?
Pięć odpowiedzi „tak” – sprawa oczywista – jesteś typowym awanturnikiem. Trzy
razy „tak’ oznacza, że masz naturę niespokojnego ducha.
4
Typki przywódców
WŁADCA - ważna dla niego jest hierarchia, uwielbia rywalizację, nie boi się klęski,
jest odpowiedzialny, zdyscyplinowany, konsekwentnie dąży do celu i potrafi świetnie
sterować ludźmi, nie toleruje sprzeciwu.
GWIAZDOR - oczekuje prestiżu, uwielbienia, sławy, bogactwa i władzy,
bezwzględnie wierzy w swoje zdolności, potrzebuje współzawodnictwa, ma
skłonności narcystyczne, dla osiągnięcia swoich celów wykorzystuje talenty innych.
AWANTURNIK - nie znosi zobowiązań, ceni swobodę, niezależność, żyje chwilą,
jest odważny i potrafi pięknie, przekonująco mówić; jest wolny od trosk, lubi ryzyko,
brak mu talentu menedżerskiego, ale nie charyzmy.
Zanim więc zaczniecie oceniać innych zastanówcie się nad sobą!
KAMA
MODYFIKACJA CIALA
Otaczają nas ludzie przez niektórych uważani za chorych psychicznie, u innych
budzący zachwyt. Ci ludzie, to zwolennicy ozdabiania swojego ciała za pomocą
niekiedy dziwnych i niezrozumiałych sposobów.
Tatuaż, kolczyk w nosie czy penisie, to banał. Teraz żeby zaszokowć, trzeba mieć
kolczasty pióropusz na głowie, rozcięty na pół język albo rogi na czole. Ekstremiści
ekstremistów decydują się nawet na obcięcie nogi.
A zaczęło się niewinnie. Modą na operacje plastyczne, które miały poprawić
samopoczucie. Mała korekta nosa, uszu, powiększenie piersi. Gdy kanon urody, czyli
lalka Barbie, został dopracowany w każdym szczególe, okazało się, że jest on w złym
guście i nastąpił ruch w drugą stronę, czyli operacje, które są zaprzeczeniem owego
wzorca.
PIERCING:
Należy do najstarszych i najbardziej interesujących form modyfikacji ciała.
Najstarsze dowody na występowanie tej praktyki to malowidła skalne.
Polega na wykonywaniu przekłuć w specyficznych miejscach ciała (np. nos, język,
miejsca intymne) i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków wykonanych z tytanu,
bioplastu, teflonu i stali chirurgicznej . Kolczyk po wygojeniu można zamienić na
jakikolwiek inny, bardziej pasujący.
5
TATUAŻE:
Znany sposób trwałego ozdabiania ciała. Tatuaże wykonuje się nie tylko na skórze,
także na oczach, zębach,...
Czemu ludzie sie godzą się na tak ryzykowne zabiegi jak tatuaż na oku?
Te mniej i bardziej zwariowane pomysły ludzie wykonują w salonach za pomocą
specjalnych maszynek i tuszów. Bywają jednak osoby,
które robią sobie tatuaże u znajomych masznkami zwanymi "samorobki",
w dość niehigenicznych warunkach za pomocą tuszów kreślarskich.
Chodzi plotka, ze tatuaże w ten sposób wykonane
po jakimś czasie zielenieją.
SKARYFIKACJA:
Polega na wycinaniu, wypalaniu czy zadrapywaniu skóry tak,
by powstał wcześniej ustalony wzór z wyrazistych blizn.
Czasem do ran dosypuje się substancji barwiących, by efekt był jeszcze bardziej
widoczny.
Skaryfikacje to nowy trend wśród ludzi odrobinę znudzonych popularnymi tatuażami.
Zabieg ten cały czas się rozwija i staje się coraz bardziej popularnym.
BRANDING:
Tatuaż wypalany, który również ma charakter blizny.
Jednak tym się różni od skaryfikacji, że do jego wykonania
stosuje się nagrzaną formę, bądź kwas, którym wypala się wzór.
IMPLANTY:
Implanty współcześnie można wszczepić wszędzie gdzie sie tylko da. Najbardziej
popularne są tak zwane rogi "szatana"- implanty na czole przypominające rogi.
AMPUTACJE:
W terminologii medycznej określa się w ten sposób usuwanie części
ciała na skutek różnorodnych powikłań chorobowych.
W modyfikacji ciała amputacje oznaczają dobrowolne usunięcia
pewnych części ciała. Najczęściej są to organy płciowe lub palce. Ludzie wykonują
ten zabieg najczęściej aby przypominać jakieś stworzenie.
Zmienia też kształt uszu, np. usuwa całkowicie dolną część ucha, a w górnej rzeźbi
chrząstki tak, że kształt jest niepowtarzalny np. elfie uszy
6
ROZCINANIE JEZYKA:
Polega na wykonaniu pięciomilimetrowego nacięcia i ponownym rozcinaniu, gdy
tylko rana się wygoi.
Inna metoda polega na związaniu końcówek żyłkami tak, aby nie mogły się z
powrotem zrosnąć.
TUNELE:
Rozpychanie za pomocą specjalnych "kolczyków" dziurek w uszach, można wykonać
to także chirurgicznie. Tunele można mieć w nosie, brodzie, polikach i innych
miejscach wedle wyobraźni.
Oprac. Marzena Kowalczyk
MODA NA TATUAŻE
Uczniowie naszej szkoły także podążają za modą
i chcą być na czasie. Mamy nadzieję, że są
rozsądni i nigdy w życiu nie będą nacinać sobie
języka, ani tym bardziej upodabniać się do elfa.
Zauważyliśmy jednak, że popularną formą
ozdabiania ciała stał się tatuaż, wykonywany
niekiedy zbyt pochopnie, bez głębszego
przemyślenia.
Przeczytajcie zamieszczone poniżej wypowiedzi
Waszych kolegów i koleżanek, którzy posiadają
tatuaż. Zwróćcie uwagę, jak doszło to tego, że zdecydowali się na ten sposób
zdobienia ciała, czy pytali o zgodę rodziców, czy nie bali się bólu i zakażenia
groźnymi chorobami przenoszonymi przez krew? Po zapoznaniu się z poniższymi
wypowiedziami, dokładnie przeanalizujcie tekst napisany przez ProcesorkęAntyfankę tatuaży, ku rozwadze.
7
Tak, posiadam tatuaż. Wykonałam go, ponieważ
będąc w głupim, młodym wieku uważałam to za
modne wyrażenie swojej osobowości i tego kim
jestem. Możliwość zrobienia tatuażu była dla mnie
wielką fascynacją.
Podjęcie decyzji o zrobieniu tatuażu było
spontaniczne i podjęte w przeciągu chwili. Zresztą
okoliczności, w których wykonałam tatuaż nie
pozwalały mi na dłuższe zastanowienie – zresztą
nastolatka nie może poszczycić się zdrowym
rozsądkiem.
Przez jakiś czas robiłam podchody do mamy, aby się zgodziła. Lecz ona była
nieugięta.
Po rozmowie z moim wujem decyzja o wykonaniu tatuażu była bardzo szybka. Moja
mama, gdy zobaczyła wykonany rysunek o mały włos nie usunęła mi go nożem. Ale
była już po fakcie. Po chwili nerwówki mama uspokoiła się i musiała „przełknąć”
głupotę córki. Długo się gniewała. Przez miesiąc miałyśmy ciche dni. Ale to długa
historia- powstania mojego tatuażu. Jest bardzo zagmatwana. I o wiele dłuższa. To
był skrót historii..
Zrobiłam tatuaż po znajomości, u kolegi tatuażysty, za symboliczną kwotę. Tatuaż
wykonany był w moim mieszkaniu, sterylnymi , nowymi narzędziami (Tak mnie
przynajmniej poinformowano).
Obecnie żałuję, że się na niego zdecydowałam.
Wykonanie tatuażu na początku bardzo bolało, ponieważ w miejscu, na którym był
tworzony rysunek było wiele kości, a w miejscach mało umięśnionych ból jest
niesamowity. Ale do wszystkiego można przywyknąć. Po pewnym czasie ból
przestaje się odczuwać, czuje się jedynie mrowienie.. Ale każdy ma inny próg bólu,
więc każdy będzie odczuwał go inaczej..
Na obecną chwilę mam jeden tatuaż na łopatce. Powiedzmy, że jest to wzór nie do
końca przedstawiający to co pierwowzór. Zresztą jest to tzw. nakładka..Najpierw
miałam bardziej kontrowersyjny tatuaż. To co mam obecnie jest wynikiem nałożenia
na poprzedni rysunek innego wzoru, tak aby go całkowicie pokryć. Skomplikowana
sprawa.
Uczennica z kl. 4
8
Posiadam tatuaż, gdyż uważam coś takiego za nowe
doświadczenie w życiu. Zrobiłam go również dlatego,
że jest to pewien sposób na zapamiętanie ważnych
momentów w moim życiu. Decyzję o tatuażu podjęłam
samodzielnie w ciągu tygodnia, mama dowiedziała się
po fakcie, tata nie wie do dnia dzisiejszego. Uważam,
że to jest mój wybór i nie muszę się konsultować. Mój
tatuaż wykonywała osoba, której wolałabym nie
ujawniać, ponieważ nie wyraziła na to zgody .
Wykonała mi go u mnie w domu na kanapie, za
symboliczną kwotę 50 zł. Nie bałam się bólu, ponieważ nie miałam czasu na
zastanawianie, nie zrobiłam też nic, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo.
Wykonywanie mojego tatuażu trwało ok. 1,5 h, ból był tylko w niektórych
momentach.
Posiadam 1 tatuaż na boku o wielkości ok.15 cm . Niestety nie powiem co
przedstawia, ponieważ zrobiłam go dla siebie, a nie na pokaz. W przyszłości
zamierzam wykonać jeszcze tatuaże, ponieważ uważam, że jest to niesamowite
Są w życiu większe problemy niż zrobienie ‘głupstwa’ – jak to niektórzy uważają.
Uczennica z kl.3
Mam tatuaż. Wykonałam go, ponieważ chciałam mieć coś takiego. Taką pamiątkę z
lat młodości To było nowe doświadczenie dla mnie. Mam go w sumie tak około
dwóch lat.
Moi rodzice wiedzieli od początku o moim zamiarze. Nie ukrywałam tego. W sumie
nie mieli nic do powiedzenia, ponieważ jestem już pełnoletnia.
Za ten tatuaż dałam 300 zł., ale i tak robiłam go po znajomości.
Mój tatuaż został wykonany w salonie u znajomego. Robił go oczywiście
profesjonalista.
Nie bałam się zakażenia ewentualnymi wirusami i bakteriami, ponieważ był to zabieg
wykonany w sterylnych warunkach. Przed zabiegiem zaszczepiłam się na żółtaczkę.
Wykonanie tatuażu trwało niedługo bo 1,5 godz. Czy bolało? Troszkę na pewno tak,
ale da się wytrzymać. Można ten ból porównać do bólu podczas depilacji nóg
depilatorem.
Uczennica z kl. 3
9
Zrobiłem sobie tatuaż stosunkowo niedawno, ponieważ nie skończyłem jeszcze 18 lat
uznałem, że muszę poinformować o tym moją mamę. Przygotowywałem mamę na
tatuaż około 2 miesięcy. Polegało to mniej więcej na tym, że cały czas, przy każdej
okazji przypominałem jej, że mam ochotę na tatuaż i że wkrótce go wykonam.
Rodzicielka wyraziła swój stanowczy sprzeciw, ale z każdym tygodniem ten sprzeciw
słabł. Myślę, że była zmęczona moimi codziennymi podchodami. Wykorzystałem ten
fakt. Tatuaż wykonała mi starsza koleżanka, ponieważ znała ona moją mamę, to jej
także zależało na tym aby była ona w jakiś sposób przeze mnie uprzedzona.
Mam tribala* na łydce, wielkości ok. 30 cm.
Uczeń z kl. 2
Tribal charakteryzuje się abstrakcyjną formą, wyraźnie zarysowanymi liniami oraz
wykorzystaniem ciemnego barwnika. Tribal ma około 3 tysięcy lat. W dawnych
czasach Indianie pokazywali nim swoją rangę oraz przynależność plemienną. Dziś jest
jedną z najbardziej popularnych form tatuażu.
10
Tatuaż- logo zakompleksionych?! Refleksje antyfanki tatuaży.
Historia tatuowania jest długa, jak istnienie człowieka. Pierwotnie tatuaż miał
związek z religiami plemiennymi, stanowił formę niezmywalnego talizmanu,
noszonego na ciele w celu zapewnienia sobie ochrony bogów. We współczesnym
świecie, wydawać by się mogło- odległym czasowo od kultur ludów pierwotnychfascynacja tatuażami jest wciąż żywa. Ale siła tatuażu nie może przecież tkwić w tym,
że ich właściciele są członkami jakiegoś prymitywnego plemienia!!
Więc co jest w nich takiego atrakcyjnego, że szkołę zalewa fala „naznaczonych” np.
tribalami?
Po pierwsze- moda. Mam nieodparte wrażenie, że młody człowiek za wszelką
cenę chce się wyróżnić z tłumu. Styl ubierania się już nie wystarcza ( choć nie wiem
zupełnie, dlaczego). Myślę, że to po prostu pójście na łatwiznę; sposób na nieudolne
zasłanianie własnych kompleksów i niedoskonałości. By znaleźć swój styl ( i poznać
samego siebie) trzeba się napocić; dobrać ubiór do sylwetki, koloru włosów, oczu;
popracować nad swoimi wadami. Tatuaż jest po prostu tańszy, nie wymaga zachodu
(oprócz czasu poświęconego na wizytę w salonie). I w dodatku towarzyszy nam przez
całe życie: gdy tyjemy- rozciąga się razem ze skórą, gdy chudniemy- nieestetycznie
zbija w grudy na „mało jędrnej” skórze, gdy przybywa nam lat- „rozjeżdża” się
i rozmywa. I bez względu na to, jak się starzejemy- n i g d y nas nie opuści…..
Zwolennicy tatuaży zaraz powiedzą, że taka panuje moda i że się fajnie wygląda
z tatuażem. Cóż, to, że takowa moda nam nastała – niewątpliwym faktem jest. Czy z
kolei się fajnie w/z nim wygląda- to rzecz gustu patrzącego.
Oczywiście, zaraz się podniosą głosy, że tatuaż robimy dla siebie. Nie zgadzam się z
tym. Gdybyśmy robili go dla siebie, to raczej w miejscach łatwych do ukrycia i takich,
na które możemy sobie popatrzeć. Nie wiem, czy tatuaż na lędźwiach czy łopatce jest
taki łatwy do samooglądania. Z powyższego więc wynika, że robimy go dla innych. I
tu pojawia się problem. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć, kto będzie na nas patrzył i
co mu się będzie podobało. W ciągu pierwszych 7 sekund od poznania kogoś nowego
już jesteśmy ocenieni. A jak wszyscy wiemy, ludzie niechętnie zmieniają zdanie na
temat innych ludzi….
Z tatuowaniem wiąże się dla mnie jeszcze jeden ważny problem: infekcje!
Obecnie robi się tatuaż najczęściej sterylnymi, bo jednorazowymi automatami. Ile
jednak osób w naszej szkole stać na taką profesjonalną ozdobę? Powinno się ją robić
w sterylnych warunkach, tam, gdzie przestrzegane są rygory sanitarne, w
11
jednorazowych rękawiczkach, najlepiej- jednorazowym sprzętem z jak najmniej
uczulającymi pigmentami. Taki jednak tatuaż kosztuje i to niemało!
Myślę, że większość osób mających tatuaże w naszej szkole poszła na żywioł, nie
zdając sobie sprawy z ryzyka, które niesie taki czyn. Oprócz pewnie wszystkim
znanych, a przenoszonych przez krew: wirusów HIV, HCV*, HBV*, HPV*, na
amatorów tatuaży czyhają także inne niebezpieczne wirusy i bakterie. Moi oponenci
zaraz powiedzą, że można się takimi rzeczami zarazić prawie wszędzie; ale właśnie
chodzi o to „prawie”. Skoro znamy zagrożenie, a leku nie ma, to lepiej po prostu
unikać ryzykownych zachowań, niż później żałować do końca życia. Ale w młodości
„jest ryzyko- jest zabawa!” Szkoda, że „gdy ludzki rozum śpi, budzą się bakterie i
wirusy”, o modnych ostatnio alergiach- nie wspomnę…..
I na koniec jeszcze jedno spostrzeżenie antyfanki tatuaży. Praca zawodowa. Czy
robiąc tatuaż w wieku 15 ( o zgrozo!!) lat jesteście przekonani, że Wasz przyszły szef
podejdzie z aplauzem do rysunków „nacielnych” swojego pracownika? A może
odrzuci Was, zanim się zdążycie zaprezentować, bo dojdzie do wniosku, że np. praca
w banku nie licuje z posiadaniem tatuaży? Albo że w sklepie z ekskluzywną odzieżą
wytatuowana ( nawet symbolicznie) ekspedientka nie zachęci do zakupu potencjalnej
klientki???
Decyzja należy do Was, ale nie liczcie, że ktoś się
przejmie tym, że jesteście w środku inni, niż wyglądacie na zewnątrz…..
W końcu „jak was widzą, tak was piszą”… A jak sami może się już przekonaliście,
świat dorosłych rządzi się twardymi prawami….
Antyfanka tatuaży czyli Procesorka
*HCV- wirusowe zapalenie wątroby typu C; HBV- wirusowe zapalenie wątroby typu
B, HPV- wirus brodawczaka ludzkiego
12
Przyszedł Nowy Rok a wraz z nim nowe nadzieje, może pomogą wam w tym
wróżby z chińskiego horoskopu.
SZCZUR - 1912, 1924, 1936, 1948, 1960, 1972, 1984, 1996
(5 II 1924 - 24 I 1925; 24 I1934 – 10 II 1937; 10 II 1948 – 28 I 1949; 28 I 1960 – 14 II
1961; 15 II 1972 –
2 II1973; 2 II 1984 – 19 II 1985)
Człowiek Szczur umie zadbać o siebie i zazwyczaj nie traci żadnej okazji, która może przynieść korzyści.
W efekcie, jedną z jego mniej pozytywnych cech bywa skąpstwo. Szczury w astrologii chińskiej są uważane
za wyjątkowo inteligentne stworzenia, eleganckie, ceniące wszystko co drogie i ekskluzywne, jednakże pod
maską opanowania kryje wewnętrzny niepokój i zawsze jest gotowy do ataku. Na ogół jest też małostkowy i
zawsze pierwszy do narzekania
Rodzi się pod znakiem uroku i agresji. Wydaje się spokojny i zrównoważony, ale uważaj, pod maską
spokoju kryje się agresywność i ciągły niepokój wewnętrzny. Szczur jest twórca kłopotliwych sytuacji, jest
małostkowy, a czasem neurotyczny. Towarzyski, ubóstwia plotki i skandaliki, dlatego ma więcej znajomych
niż rzeczywistych przyjaciół. Zamknięty w sobie rzadko dzieli się z kimkolwiek swoimi problemami.
Jednakże przede wszystkim Szczur jest oportunistą: przez całe życie czerpie korzyści z otoczenia,
wykorzystuje rodziców, przyjaciół, stosunki, pieniądze /cudze i swoje/, Hazardzista i żarłok nie potrafi i nie
chce niczego sobie odmawiać. Ale równocześnie zawsze boi się niepowodzenia i tego, że zabraknie mu
podstawowych środków zaspokojenia potrzeb. Szczur - kobieta zapełnia dom niepotrzebnymi zapasami i
zawsze staje w kolejce nie wiedząc nawet "co tu dają". Szczur ma bogatą wyobraźnię, niekiedy staje się
twórcą. Jest znakomitym krytykiem, ale często przejawia skłonność do uprawiania krytyki destrukcyjnej,
dla samej przyjemności krytykowania. Nawet przeciętny, ograniczony i prowincjonalny jest szczery i
uczciwy. Posiada zdolność doprowadzania do końca przedsięwzięć zagrożonych niepowodzeniem. I zawsze
odniesie sukces w życiu, jeżeli uda mu się opanować wieczne niezadowolenie i skłonność do życia bieżącą
chwilą. Cokolwiek by robił, Szczur woli "radzić sobie w życiu" niż pracować i czuje się szczęśliwy gdy to
inni na niego pracują, Kiedy jednak dorobi się pieniędzy - natychmiast je przepuszcza. Gdy pożycza - nie
zapomina o procentach, których nie ogranicza do formy pieniężnej.
Skłonność do łatwego życia i pewne rozleniwienie są dla Szczura ochroną przed zetknięciem z twardą
rzeczywistością. Dlatego może gustuje w "artystycznym trybie życia", woli posługiwać się intelektem a nie
mięśniami i donosi sukcesy jako działacz polityczny czy społeczny, albo dobrze daje sobie radę we
własnym przedsiębiorstwie.
Jest sentymentalny. Może być niezwykle hojny, dla osoby którą kocha /nawet przy braku wzajemności/,
lecz do dlatego, że w sprawach serca jest samowystarczalny. Szczur hazardzista, pijak, awanturnik,
chciwiec jest Szczurem sentymentalnym.
W aferach miłosnych Szczur powinien łączyć się z osobą urodzoną pod znakiem Smoka, która wniesie do
romansowego układu siłę i równowagę, korzystając z krytycznych zdolności Szczura
Bawół jest również dobrym partnerem dla Szczura obdarzając go poczuciem bezpieczeństwa i akceptacji,
której potrzebuje. Małpa w sprawach serca ma nad Szczurem władzę czarodziejską. Pan Szczur zadurza się
po uszy w Pani Małpie, a ona w ich stosunkach znajdzie wiele radości.
Bez względu na cenę Szczur musi unikać Konia, zaś katastrofą jest poślubienie kobiety urodzonej w roku
Ognistego Konia /uwaga więc na Panie urodzone w roku 1966!/. No i z oczywistych względów każdy
Szczur musi unikać Kota.
W końcu wiele zależy od tego, czy Szczur urodził się w lecie, czy w zimie swojego roku. Ten z lata ma
norkę zawsze pełną, Ten z zimy bardzo starać się musi o dobra doczesne i uważać na pozostawione pułapki:
w jego ludzkim życiu grozi mu ryzyko więzienia i śmiertelnego wypadku.
13
MAŁPA – 1920, 1932, 1944, 1956, 1968, 1980, 1992, 2004
(20 II 1920 – 7 II 1921; 6 II 1932 – 25 I 1933; 25 I 1944 - 12 II 1945; 12 II 1956 – 30 I 1957;
30 I 1968 – 16 II 1969; 16 II 1980 – 4 II 1981)
Małpy to ludzie wszechstronnie utalentowani, ciągle poszukujący nowych wrażeń, zawsze dążący do
tworzenia nowych wartości. Małpa jest uważana w Chinach za symbol mądrości i humanitaryzmu,
wyróżnia się szczególną inteligencją, którą wykorzystuje dla własnych celów. Ciągle ciekawa świata, chce
poznać obce kraje i kultury, fascynuje ją wszystko, co inne i wyróżniające się. Osoba taka bardzo dużo
czyta, pełna jest inicjatywy i pomysłów. Małpy zawsze się interesują tym, co się dookoła nich dzieje.
Spośród 12 znaków cyklu księżycowego znak Małpy patronuje ludziom o najbardziej niezwyczajnym
charakterze.
Małpa jest figlarna, psotna i złośliwa, jest pełnym werwy dowcipnisiem, często jednak przebiegłym i
nieszczerym. Chociaż jest stworzeniem towarzyskim, sprawiającym wrażenie, że jego stosunki z innymi
układają się gładko i przyjaźnie, bardzo często jest to jedynie podstęp ze strony Małpy, która w
rzeczywistości bywa egoistyczna i samolubna. Pod pokrywą przyjaźni i życzliwości ukrywa Małpa swoją
niewysoką opinię o innych. Świadoma swego przekonania Małpa nie ufa ludziom urodzonym pod innymi
znakami, a w konsekwencji uważa za coś lepszego od nich. Stąd bierze się jej próżność.
Małpa ma ambicje intelektualne. Czyta wszystko, chce wszystko wiedzieć i widzieć, zbiera do skarbca
pamięci okruchy informacji z najróżniejszych poletek badań naukowych. Często jest wręcz ekspertem
wiedzącym wszystko o wszystkim, umiejącym przywołać ze swej fantastycznej pamięci najdrobniejsze
detale czegokolwiek co przeczytała, usłyszała, widziała. Taka wiedza - choć nie zawsze ocierająca się o
dyletantyzm - podbudowuje ego Małpy, a świetna pamięć może ją niekiedy zaprowadzić na manowce, gdy
zapomni, że darem nie mniej ważnym od zapamiętywania jest dar zapomnienia.
Jest Małpa pełna inicjatywy, pomysłowa, obdarzona talentem wynalazcy. Potrafi z zaskakującą
szybkością rozwiązywać trudne zadania. Lecz uwaga: niech Małpa, którą jakiś nie rozwiązany problem
zainteresował, nie odkłada myślenia o nim do dnia następnego, szybko bowiem traci zainteresowanie
nowością, kontentując się stwierdzeniem "ja bym to i tak lepiej zrobił". Spośród Małp Wywodzi się
najwięcej potencjalnych laureatów nagród państwowych, nie wspominając już o nagrodach Nobla...
Inteligencja Małpy daje jej nieprzeciętną zdolność ogłupiania innych, z łatwością daje sobie radę ze
Smokiem, który przecież jest uparciuchem i nie głupcem; bez trudu opiera się magnetyzmowi Tygrysa,
którego łatwo potrafi wpuścić w maliny. Czyż można więc dziwić się, że te talenty, często zwane
dyplomatycznymi, dają tonącej Małpie brzytwę, z którą tonąc częściej pokaleczy innych niż siebie?
Małpa nie ma skrupułów. Nie zawaha się przed kłamstwem czy oszustwem, kiedy ma to posłużyć jej
interesowi. Tak długo będzie nieuczciwa, jak długo ma pewność, że ujdzie jej to płazem. A że prawie nigdy
nie da się złapać ... Jest przecież tak czarująca, taka inteligentna, taka kulturalna!
W głębi duszy Małpa jest oportunistką. I ma do tego pełne prawo, ponieważ ma to swoje Małpie
szczęście zawsze, wszędzie i W każdych okolicznościach. Mimo że kłamie, mimo że oszukuje, ludzie będą
poszukiwać jej towarzystwa, pomocy i współpracy. I słusznie. Jeżeli już mam zostać oszukany, niechże to
będzie przynajmniej miło, kulturalnie i inteligentnie zrobione! A jeżeli mój partner, oszukując innych,
pozwala mi na zachowanie czystych rąk - czyż nie jest partnerem nieocenionym? Wszystkie te cechy rokują
Małpie sukces życiowy W dyplomacji, polityce, handlu i działalności gospodarczej. W sprawozdawczości i
W planowaniu Małpa nie ma sobie równych. Byle tylko uważała by nie mówić za często i za dużo, gdyż
zmęczy wtedy ludzi swym gadulstwem i poplątać się może we własnych, co raz to innych, ale nie
realizowanych, obietnicach.
Aczkolwiek romantyczna, Małpa rzadko znajdzie pełnię szczęścia w kontaktach z płcią przeciwną.
Łatwo się zakochuje , ale łatwiej jeszcze zmienia obiekt uczucia i pożądania. Ciągle szukając pełnej
satysfakcji - nie znajdzie jej, bo umiejętność krytycznej oceny i jasnego widzenia rzeczywistości nie
pozwoli Małpie oślepnąć w blasku miłości. Tu jednak, przed prostracją duchową, ratuje Małpę jej poczucie
humoru. Lepiej niż ktokolwiek inny potrafi śmiać się z własnych niepowodzeń i wyciągać z nich wnioski na
przyszłość.
14
Małpa jest dobrym partnerem dla Smoka, który może odnieść dużo korzyści z jej talentów, siła zaś
Smoka wspiera Małpę w jej poczynaniach, zapewniając dodatkowo bezkarność. Małpa układa sobie
również doskonale życie ze Szczurem, który zafascynowany jej inteligencją i błyskotliwością odda
wszystko byle być z Małpą. Szczególnie w miłości, nawet w jednostronnym ze swej strony uczuciu, Szczur
odda Małpie wszystko, co ma i co może mieć.
Małpa często kpi z Tygrysa, niech jednak uważa. Lepiej go traktować z szacunkiem. Jakiekolwiek
partnerstwo między nimi, czy w interesie, skończyć się może iskrą, która zapali płomień niszczący Małpę,
Niezależnie od znaku, pod którym urodził się partner Małpy, będzie miała wiele dzieci. Poligamiczna w
traktowaniu płci przeciwnej, dąży Małpa podświadomie do pozostawienia po sobie trwałego śladu
biologicznego.
BAWÓŁ – 1913, 1926, 1937, 1949, 1961, 1973, 1985, 1997
(25 I 1925 – 12 II1926; 11 II 1937 – 30 I 1938; 20 I 1949 – 16 II 1950; 15 II1961 – 4 II1962;
3 II 1973 – 22 I 1974; 20 II 1985 – 8 II 1986)
Bawoły to ludzie bardzo obowiązkowi. Bawół jest sumienny, umie i chce wydajnie pracować i potrafi
zapewnić swojej rodzinie względny dobrobyt. Rzadko kiedy jest rozumiany przez otoczenie, co sprawia mu
wiele przykrości. Bawół to symbol dobrobytu w Chinach. Bawoły emitują pozytywną energią, dla nich
moralność i etyka to wartości, którymi kierują się w życiu. Przy tym bywa nieśmiały i powolny. Nade
wszystko kocha swoją rodzinę i jest dumny ze swoich dzieci.
Jest spokojny i cierpliwy, nieśmiały i powolny, precyzyjny i metodyczny, zrównoważony
i unikający rozgłosu. Ma dar zyskiwania sobie zaufania innych, co Jest węgielnym kamieniem jego
sukcesów.
Bawół ma skłonności kontemplacyjne, dlatego tak często woli być sam. Może dążyć do osiągnięcia Ideału
za cenę fanatyzmu. Często Jest bigotem, czasem szowinistą. Pomimo spokojnego wyglądu Bawół jest
w rzeczywistości naturą choleryczną i gwałtowną. Jego zamknięcie się w sobie i introspekcja pękają w
chwilach potrzeby i wtedy Bawół staje się przekonywająco wymowny, a nawet może wpaść w przerażającą
otoczenie furię. Najlepiej nie stawać mu na drodze bo może być niebezpieczny. Jest przy tym bestią upartą i
nie znosi by go odwodzono od tego co zamierzył. Kiedy jest przywódcą - nic i nikt go nie powstrzyma.
Bawół Jest konserwatystą i z trudem toleruje "nowe wymysły". Bawół nie lubi malarstwa Picassa,
nowoczesnego jazzu, nowej mody, równouprawnienia kobiet, chodzenia bez biustonoszy, długich włosów
u mężczyzn i ubierających się w Juniorze pięćdziesięciolatków... A w żadnym razie niczego takiego nie
toleruje w swojej rodzinie! Dla Bawoła tradycja przede wszystkim. Kobiety urodzone pod tym znakiem są
wspaniałymi "żonami domowymi", obdarzonymi umiejętnościami kulinarnymi i chęcią gotowania,
pieczenia, sprzątania, dokonywania zakupów i noszenia siatek bez utyskiwania na pracę zawodową, w
której zwykle nieźle zarabiają. Ale nie spodziewajcie się po nich fantazji w kuchni, w łóżku i na zabawie
karnawałowej.
Bawół umie i chce wydajnie pracować i zwykle potrafi utrzymać w dobrobycie swych najbliższych.
W domu jest wspaniały, pod warunkiem, że robi to co chce. Sukcesy odniesie w każdym zawodzie,
predysponowany jest jednak szczególnie do rolnictwa i chirurgii. Powinien unikać pracy wymagającej
kontaktów z ludźmi oraz zawodów wymagających podróżowania - podróże zakłócają wewnętrzna
równowagę Bawoła i są szkodliwe dla jego zdrowia. Kobieta - Bawół kocha dom, jest wspaniałą żoną i
gospodynią. To ona jest głową domu, nie małżonek.
Bawół rzadko jest rozumiany przez najbliższych. Bardzo to przeżywa, ponieważ chociaż uparty i
dogmatyczny, bardzo kocha rodzinę i dumny jest ze swych dzieci. Od rodziny wymaga pełnego
posłuszeństwa, jest stanowczy i surowy. Jego słowo jest dla rodziny prawem. Ale za to gotów jest dla niej
na wielkie poświęcenia.
W miłości Bawół może być czuły, oddany, ale nigdy romantyczny, Obce mu są uniesienia miłosne
kochanków i pasje zazdrości. Może dlatego jest zwykle rozczarowany miłością i nie znajduje pełnego
15
szczęścia w małżeństwie? Bawół nie jest zazdrosny o partnera. Jest zazdrosny o swoje naruszone prawa,
wierność do takich praw zalicza. Sam bywa wierny, ale bez przesady - do własnej wierności nie
przywiązuje dużej wagi.
Idealnym partnerem małżeńskim dla Bawoła jest Kogut, któremu pozwala błyszczeć na swoim tle. Ci dwaj
konserwatyści rozumieją się doskonale. Dobrze układają mu się stosunku rodzinne i uczuciowe ze
Szczurem i Wężem, Szczur będzie mu wierny do śmierci. Wąż rzadko. Zdrady oddziela od spraw
domowych i kompensuje je serdecznością i oddaniem /często udawanymi/. Podobnie jak Szczur Bawół jest
zafascynowany Małpą, Jej potrzebuje do pełnego sukcesu w życiu, ale związek Bawoła z Małpą nigdy nie
będzie trwały. Bawół powinien strzec się Kozła, to związek, w którym grozi dramatem. Powszechne jest
przekonanie, że Bawół nie powinien w żadnym razie zakładać domu z Tygrysem, Taki związek zawsze
kończy się walką i zwycięstwem, Bawoła, który tak długo i tak uporczywie atakuje, aż Tygrys zejdzie ze
sceny. Nawet matka Bawół nie znajdzie porozumienia ze swym dzieckiem urodzonym pod znakiem
Tygrysa, Już lepiej dla dziecka, gdy jak najwcześniej opuści dom rodzinny.
Bawół urodzony w zimie będzie szczęśliwszy niż Bawół urodzony w lecie, którego los skazuje na pracę,
pracę, pracę
KOŃ – 1918, 1930, 1942, 1954, 1966, 1978, 1990, 2002
(11 II 1918 – 31 I 1919; 30 I 1930 – 16 II 1931; 15 II 1942 – 4 II 1943;
3 II 1954 – 23 V 1955; 21 I 1966 – 8 VI 1967; 7 II 1978 – 27 I 1979; 27 I 1990 – 14 II 1991)
Człowiek Koń słynie ze swojej niezależności, ceni sobie wysoko ruch, aktywność. Ma szybki refleks i ostry
dowcip. Osiąga duże sukcesy w pracy zawodowej, będąc także wybitnym jej organizatorem. Ma naturę
odkrywcy. Osoba spod znaku konia ma dużo gracji i stylu, często bywa bardzo elegancka, wymowna i
dobrze wychowana. Ma dobrą pamięć i szybko się uczy. Jest cenionym przywódcą.
Zawsze wygląda wspaniale, zawsze pełny jest sex -sapealu, umie się dobrze ubrać i ubóstwia, by to
widziano. Koń kocha okazje, przy których może pokazać się ludziom - koncerty, teatr, zebranie czy bal, a
także i pogrzeb, byle był tłumny. I przy każdej takiej okazji wyróżni się a tłumie, a to komplementem
stosownie ulokowanym, a to półgłośnym komentarzem, a to anegdotką. Jest więc popularny, traktowany z
sympatią i nie ma mu się za złe skłonności do ploteczek.
Koń ma szybki refleks, ostry dowcip i umiejętność lapidarnego formułowania sensu problemu, który inni
topią W wielosłownych przemówieniach: czasem lepiej niż ty sam wie, o co ci chodzi. Kiedy przemawia jedyne kartki to te, których słuchacze używają do robienia notatek.
Koń jest utalentowany, umie zadziałać w sprawie praktycznej i daje sobie radę z problemami
intelektualnymi. Ale po prawdzie mówiąc jest bardziej przebiegły i sprytny niż inteligentny. Z tego zdaje
sobie sprawę i dlatego w głębi serca nie jest siebie pewny, choć nie daje tego poznać.
Koń jest samolubny i egoistyczny. Bez wyrzutów sumienia stratuje każdego, kto stanie mu. drodze.
Zrobi wszystko by dogodzić swym ambicjom. Jest egoistą, lecz kiedy już zainteresuje się problemami
innych potrafi działać, interweniować, pomagać z wielką odwagą i nie bojąc się osobistego ryzyka.
Jest niezależny i własnowolny, dlatego zawsze swoją własną drogę, nie zważając na dorady nawet
najżyczliwsze. Im koń wcześniej opuści łono rodziny - tym lepiej dla niego samego; zrobi to zresztą
ochotnie i z radością, ponieważ atmosfera domowego ogniska jest dla niego ważną rzeczą, ale tylko wtedy
kiedy to On - KOŃ temperaturę tej atmosfery ustalił.
Kiedy wreszcie KOŃ stworzy własną rodzinę, będzie w niej osią i piastą wszystkich spraw, kocha
bowiem by rodzinny świat kręcił się wokół niego. Jego radości i jego smutki są tym, co musi innych
zajmować.
W relacjach z płcią przeciwną Koń jest miękki i słaby. Odda wszystko za miłość. W miłości potrafi tak
się pogrążyć, że zapomina o wszystkim innym na świecie. Kiedy uda mu się opanować miłosne słabości i
ambicja weźmie górę nad namiętnością, wkracza Koń na drogę życia szczęśliwego i pełnego sukcesów.
Dobrze układa się życie Konia a Kozłem, którego poczucie humoru łagodzi samolubstwo Konia. Równie
dobrze ułoży się życie Konia z Psem i Tygrysem: skoncentrowani na swoich problemach psychicznych nie
będą zwracali uwagi na romantyczną niestałość Konia. Cokolwiek jednak miałoby się zdarzyć, Koń nie
powinien wiązać się z Szczurem, w szczególności wtedy, gdy Koń jest kobietą i do tego urodzoną pod
16
znakiem Ognistego Konia /to jest W latach 1906,1966, 2026/, Jakikolwiek związek pomiędzy nimi jest
tarciem, którego iskry nieodwołalnie wywołają pożar.
Pierwsze dwie fazy życia każdego Konia są okresem wzlotów i upadków. Dopiero w fazie trzeciej,
ostatniej osiągnie spokój i stabilizacja. UWAGA: co 60 lat znak Konia jest znakiem Ognistego Konia
/proszą liczyć od roku 1966 w górę i w dół/. Ten znak jest zły tak dla samego Konia, jak i rodzin, które go
mają w swoim kręgu, i którym przynosi pecha, chorobę, wypadki. W pewnych rejonach rodzice
powstrzymują się od płodzenia i wydalania dzieci w takim roku.
Ale pogląd ten nie jest powszechny i uzasadniony w pełni przekonywująco. Rok Ognistego Konia
wyostrza cechy charakterystyczne Konia, również /i przede wszystkim/ cechy dobre i pożądane. Ognisty
Koń będzie lepszy, ale także ... będzie przy tym większym egoistą. Jedno jest pewne: w drodze w górę
Ognisty Koń zajdzie dalej i wyżej. Udając - dotrze do samego dna
ŚWINIA – 1923, 1935, 1947, 1959, 1971, 1983, 1995, 2007
(6 II 1923 – 4 II 1924; 4 II 1935 – 23 I 1936; 22 I 1947 – 9 II 1948; 8 II 1959 – 27 I 1960; 27
I 1971 – 18 I 1972; 18 I 1983 – 1 II 1984)
Swinie są duszami towarzystwa, ich pozytywne podejście do życia emanuje do otoczenia, lubią spotkania
towarzyskie we własnym domu. Świnia kroczy przez życie z uśmiechem na twarzy. Jej urokliwość łatwo
podbija serca innych. Bywa łatwowierna w kontaktach z innymi przez co nieraz jest narażona na bolesne
rozczarowania. Mają wielkie zdolności
kulinarne, z których słyną wśród dalszych i bliższych znajomych. Największą wadą, z którą musi stale
walczyć, jest czyniony wokół nieporządek oraz niedbalstwo o własny ubiór.
Inaczej, niż w europejskim kręgu kulturowym, Świnia w Chinach i Wietnamie jest symbolem
przesympatycznego, łagodnego, pożytecznego stworzenia, które swoją obecnością wrasta niejako w każdą
rodzinę. Łatwa do utrzymania, pogodna i łagodna, niewybredna i wdzięczna, często staje się ofiarą ludzkiej
brutalności. Legenda mówi, że dlatego zjawiła się ostatnia u stóp boskiego Buddy, gdy ten rozdzielał lata
księżycowe między zwierzęta, gdyż - przyszedłszy pierwsza - w swej skromności czekała w krzewach i
wyszła dopiero wtedy z ukrycia, kiedy nie przyszedł już nikt więcej, A przyszła dlatego, aby nie było Mu
przykro...Dlatego Boski dał jej darów najwięcej.
Jest Świnia naiwnym, niewinnym, łatwo ufającym i bezbronnym stworzeniem, które łatwo daje się
oszukać i wyprowadzić w pole. Chociaż zawsze, w dzień i w nocy jest szermierzem poprawności, czystości
i szlachetności ze spokojną rezygnacją przyjmuje własne błędy i uchybienia, a do niedoskonałości innych
odnosi się z wyrozumiałą tolerancyjnością. Łatwo ją skrzywdzić, ale nie będzie długo chowała urazy, a
kiedy tylko pojawi się taka możliwość okaże każdą pomoc. Lubi sport, ma nawet tu osiągnięcia, ale nigdy
ale ulega duchowi rywalizacji: odda swój sukces jeżeli widzi, że rywalowi jej zwycięstwo sprawiłoby
wielką przykrość. Gdyż zawsze pyta się siebie samej "czy jestem lojalna" ,"czy to co chcę zrobić jest
szlachetne"... Dlatego nie powinno dziwić, gdy w dążeniu do pełnej i absolutnej szczerości Świnia
zachowuje się tak, jakby sama sobie chciała nas obciąć.
Świnia czasem kłamie. Zawsze jednak w samoobronie, chociaż czasem urojonej. Mimo, że bardzo
inteligentna, w swych intelektualnych finezjach nie znajduje miejsca na zajmowanie się oprawami
pieniężnymi. W finansach jest bałaganiarzem, wyżej ceni zaufanie niż pokwitowanie, a jako sprzedawca
jest bardziej instytucją o planowym i planowanym deficycie niż handlowcem. Nie dziw więc, że Świnia
czuje się dobrze tylko w systemach, gdzie do każdej jednostki sprzedanego towaru dopłaca kupującemu.
Świnia jest elokwentna, ale nie gadatliwa. Broń jednak Boże tego, kto jej chce przerwać, gdy bacznie
mówić Świnia musi powiedzieć wszystko, jeżeli już raz zaczęła mówić. Czy ma to sens czy nie, niezależnie
od skutków.
Świnia z trudem podejmuje decyzję. Zastanawia się, waży argumenty za i przeciw, ale kiedy już wie co
ma robić - nic i nikt nie odwiedzie jej od tego czego chce. To czasem zaskakuje, że tak łagodne stworzenie
staje się twarde, jak granit i nie ustąpi przed nikim i niczym. Nie myśl więc, że jeśli Świnia się waha to to
oznacza słabość, myśl raczej o tym jaką decyzję podejmie. Bo wtedy nie będzie już żadnej możliwości
kompromisu i uzgodnień...
Nie ma Świnia wielu przyjaciół. Jeżeli jednak kogoś zaakceptowała - to na całe życie i na najgorsze. Ten
kogo przekreśliła może liczyć tylko na jej łagodność i serce, skłonne do pokoju nie do zwady.
17
Przyrodzona dobroć Świni jest jej słabością. Łatwo wpada w "złe towarzystwo" bo nie chcąc robić
komuś przykrości dostosowuje się raczej do cudzych złych nawyków niż je zwalcza. Nie jest dobrym
materiałem na misjonarza; lepiej nadaje się do nawracania i sprawia jej to dużą radość, gdy ktoś może ją
nawracać. Tak np. towarzystwa Anonimowych Alkoholików znaczne sukcesy odnoszą wśród urodzonych
pod znakiem Świni, przy wyprowadzaniu ich ze zgubionego nałogu. Pesymistyczno - optymistyczny
paradoks polega na tym, że z każdego nałogu Świnia wychodzi stosunkowo łatwo. Musi jednak przed tym
w ten nałóg wpaść...
Świnia odniesie sukces w każdym zawodzie, byle poświęciła mu trochę zainteresowania jest trochę
poetą, a jej wrażliwość szczególnie predysponuje ją do sztuk pięknych i literatury. Jeżeli zaś zyska pomoc
życzliwych ludzi - dojść może do najwyższych szczytów hierarchii społecznej, byle tylko ktoś przejął choć
część odpowiedzialności za jej działanie i uwolnił ją od drobiazgów codziennej odpowiedzialności. Tu
jednak Świnia musi pamiętać co mówi się u nas na Dalekim Wschodzie: przynoś Świni codziennie kawałek
chleba, a na Nowy Bok będziesz miał wspaniałą pieczeń.
Życie miłosne Świni takie jest jak ona: potrafi i umie kochać, ale jej niezdecydowanie, wątpliwości i
szczerość często przekreślają sukces w tym zakresie. Czasem wychodzi na głupca, czasem jest kochana, a
że w przedłużeniu gatunku widzi sens swego istnienia - miłość nierozłącznie wiąże z małżeństwem.
Najlepszym partnerem dla świni jest Kot: dla obojga wspólnota oznacza życie bez dyskutowania /ale nie
bez nieporozumień/. Świnia powinna trzymać się z dala od splotów Węża, który potrafi ją zniewolić i
strawić. Równie niebezpieczny jest Smok, ale Lu-nian użył raz prosiaczka przeciwko smokowi tak jak to
zrobił polski szewczyk za czasów Kraka: i smoki o tym pamiętają. Pies i Kozioł mają skłonność do
podporządkowania sobie Świni i jej wykorzystania.
KRÓLIK albo KOT – 1925, 1927, 1939. 1963, 1987, 1999
( 2 II 1927 – 22 I 1927; 19 II 1939 – 7 II 1940; 6 II 1951 – 26 I 1952; 25 I 1963 – 12 II 1964;
11 II 1975 – 30 I 1976; 29 I 1987 – 16 II 1988)
Króliki są utalentowane, miłe, dyskretne, ambitne. Są obdarzone wieloma uzdolnieniami, są również
empatyczne, rozumieją ludzi i potrafią słuchać. Królik jest domatorem, który najlepiej się, czuje w swoich
czterech ścianach, urządzonych z wielkim gustem Chętnie udzielasz się towarzysko na przyjęciach i
działasz w różnych stowarzyszeniach. Króliki mają wielu znajomych, i to osoby o różnorodnych profesjach
i charakterach. Jest raczej pokojowo usposobionym do życia pacyfistą lubi harmonijne układy, unika walki.
Kot albo "królik" w kalendarzu wietnamskim zawsze spada na cztery nogi. Koty są najszczęśliwszymi
ludźmi, ludźmi najpewniejszymi tego, że będą szczęśliwszymi, mili, dyskretni, o wyrafinowanym smaku i
ambitni /lecz nie do przesady/. Nikt ich nie ignoruje, są bowiem znakomitymi kompanami, a przy tym
wiedzą jak pokazać się z najlepszej strony.
Ale te cechy Kota są powierzchowne. Lubiany przez innych, oddający się życiu towarzyskiemu. Kot często
jest plotkarzem i prowokuje skandaliki, zawsze jednak dyskretnie i taktownie. Znaczy to, że kiedy stworzy
trudności dla siebie, sprowokuje nieprzyjemną sytuację, cofnie się raczej, niż rzecz otwarcie doprowadzi do
końca Kot lubi przyjmować gości. Ma wyszukany smak. Bywały w świecie jest często snobem. Kobieta Kot
ubóstwia okazywać swą przewagę intelektualną i kulturę, często w tym tylko celu nabywaną. Potrafi
wprawdzie zgłębić do końca jakąś dziedzinę, ale po to tylko by błyszczeć, ignorując rzeczy znacznie
bardziej istotne. Kot nie daje się łatwo sprowokować. Jest raczej pokojowo usposobionym pesymistą.
Sentymentalny, czuły jest na zło, które jego dotyczy. Głód, wojna, globalne katastrofy nie poruszą go
dopóty, dopóki nie dotykają go osobiście. Wtedy załaduje się i ginie nie widząc wyjścia z sytuacji.
Kot łatwo płacze, lecz jeszcze bardziej daje się utaiło i pocieszyć. Smętna zaduma i melancholia Pań Kotów jest ich główną bronią i czarem. Kot jest konserwatywny. Nienawidzi wszystkiego co zakłócałoby
jego życie i stawiało przed nim problemy do rozwiązania. Jak nikt inny czuje potrzebę utrzymania swego
komfortu i bezpieczeństwa. Jest także ostrożny, często bojaźliwy. Nie podejmuje niczego bez rozważenia
wszystkich aspektów za i przeciw. Dlatego inni darzą go zaufaniem.
Urodzenie pod znakiem Kota rokuje sukcesy finansowe. W interesach, w handlu /szczególnie antykami/,
uzyskuje powodzenie. Tak samo w polityce, dyplomacji - sukcesom towarzyszy dobrobyt, jeżeli tylko
zdecyduje się ograniczyć nieco swą skłonność do spokojnego życia. Kobiety spod tego znaku są
18
nieocenione jako żony dla tych wszystkich, w których karierze żona może być pomocą a nie zawadą. Miłe,
dyskretne, pociągające, kompensują braki osobowości każdego małżonka. Kochaj ący i oddany Kot nie jest
człowiekiem "rodzinnym": z uszczerbkiem dla najbliższych służy przyjaciołom. Często rodziców czy dzieci
uważa za obcych, przedkładając nad nich swych przyjaciół l kumpli. Instynkt macierzyński Kotów jest
znacznie ograniczony.
Małżeństwo układa się Kotu dobrze z Kozłem, którego ceni za gusta artystyczne. Podobnie dobry układ
zapewnia związek z Psem i Świnią. Z Kogutem związek nie Jest udany, zaś Szczura musi unikać jak plagi.
Z Tygrysem są zawsze stosunki pełne napięć.
Ludzie Wschodu traktują Kota z nieufnością, jednak w Egipcie był czczony jako bóg. W Europie
Średniowiecznej uchodził za wspólnika Szatana. To pokazuje złożoność jego charakteru, w którym
dzisiejsza słabość jutro zamienia się w siłę.
TYGRYS - 1938, 1950, 1962, 1974, 1986, 1998
(13 II 1926 - 1 II 1927; 31 I 1938 - 18 II 1939; 17 II 1959 - 5 II 1951; 5 II 1962 - 21 I 1963;
23 I 1974 - 10 II 1975; 9 II 1986 - 28 I1987)
Osoba urodzona w tym znaku jest nieokiełznana i drapieżna jak prawdziwy tygrys ! Z ta sama siła i równie
dziko kocha albo nienawidzi. Wahanie i zastanawianie się są jej obce, rzuca się gwałtownie do przodu i jak
to z kotami bywa... spada na cztery łapy. Tygrys jest odważny i nie obawia się trudności. Z problemami
walczy na pięści, posłuży się każda dostępna metoda, byle tylko nie zatrzymać się przed meta. W znaku tym
nie znajdziemy osób chwiejnych, czy niezdecydowanych. Tygrys ma ambitne plany, nigdy nie poprzestaje
na małym. Uwielbia efektownie akcje na szeroka skale. Pobudza otoczenie do działania i bywa
natchnieniem dla innych znaków. To wieczny buntownik, rewolucjonista i urodzony przywódca, Małe
Tygrysiątko jest prowodyrem szkolnych awantur, a zachwyceni jego pomysłami koledzy realizują nawet te
najbardziej zwariowane. Tygrysowi taka rola daje satysfakcje, uwielbia bowiem znajdować się w centrum
zainteresowania. Sam niechętnie się podporządkowuje, szanuje polecenia szefów tylko wówczas, gdy
bezapelacyjnie uzna ich słuszność.
Tygrys ma trudny charakter - jest gwałtowny, z byle powodu wywołuje burze z piorunami, zawsze mówi to,
co myśli, a swoich przeciwników niszczy bez specjalnych oporów. W przyjaźni jest jednak lojalny i
oddany. Zdecydowanie lepiej zaprzyjaźnić się z nim, niż stanąć po drugiej stronie barykady. Lepiej, a
przede wszystkim bezpieczniej ! Osoba urodzona w tym znaku jest nieufna i drażliwa, nieświadomie można
urazić jej miłość własna, a tego długo nie zapomina. Tygrys, mimo ciężkiego charakteru, łatwo zdobywa
sojuszników. Fascynuje ludzi, nie sposób przejść obok niego obojętnie. Tygrys ma gorące serce, kocha
namiętnie i drapieżnie. Jest niezwykle oddany rodzinie, dla najbliższych może nawet zrezygnować z
własnego egoizmu. Oczywiście tylko w pewnym stopniu i na krotko. Najlepszymi partnerami dla tygrysa
są: Koń, Smok i Pies. Powinien wystrzegać się błyskotliwej małpy, tylko ona jest dla niego groźnym
przeciwnikiem.
SMOK - 1916, 1928, 1946, 1952, 1964, 1976, 1988, 2000
(23 I 1928 - 9 II 1929; 8 II 1940 - 26 I 1941; 27 I 1952 - 13 II 1953; 13 II 1964 - 1 II 196; 31
I 1976 - 17 II 1977; 17 II 1988 - 5 II 1989)
Bucha żywotnością, witalnością l dobrym samopoczuciem. Bezpośredni i prostolinijny ale jest zdolny do
hipokryzji i rozrabiania, ale również - trzeba to powiedzieć - brak mu taktu i "dyplomacji" w potocznym
sensie słowa. Chociaż nie tak niewinny jak Świnia, jak daje wprowadzić się w błą d. Jest idealistą i
perfekcjonistą. Chęć dorównania najlepszym powoduje, że często i od siebie, i od innych żąda za wiele; lecz
także czasem za wiele daje.
Drażliwy i uparty mówi za dużo, a w tym słowa często wyprzedzają myśli. Niemniej jego zdanie
jakkolwiek byłoby wypowiedziane - warte jest wysłuchania, a rady są z reguły dobre. Ludzie rzeczywiście
słuchają go i wpływu Smoka na nich nie można nie docenić. Smok jest zwykle dumny, traci łatwo
19
panowanie nad sobą, a przy tym jest utalentowany, inteligentny, chętny i szczodry. Może zrobić wszystko.
Cokolwiek zaś by zrobił - zrobi dobrze. Tak długo jak żyje nie będzie w potrzebie.
Nie ma znaczenia, jaki typ kariery Smok obierze, będzie błyszczał jako wojskowy i duchowny, jako
przedsiębiorca i jako polityk, uczony i zwyczajny szary człowiek. Skłonny jest poświęcić wie wielkiej idei i
oddać jej wszystko. Także w złym - jako przestępca, też będzie wielki, zawsze bowiem musi zwyciężać.
Smok jest kochany, chociaż są sam kocha rzadko. Sprawy serca nie wywołują jego obaw i nie czuje się
rozczarowany w miłości. To raczej on powoduje dramaty, łamie serca, a Pani Smok obojętnie przechodzi
obok propozycji małżeństwa. Smoki nie są zresztą przeznaczeni do wczesnego małżeństwa. Niektóre z nich
zostają bezżenne do końca swych dni, pędzonych w szczęściu, bo - mówiąc prawdę - w samotności są
najszczęśliwsze ze swoją skłonnością do samowystarczalności. Jeżeli jednak Smok zdecyduje się już na
trwały związek niech wybierze Szczura, który ogrzeje go gorącym sercem, pomoże swą krytyką i obsypie
pieniędzmi. Korzystny jest wybór Szczura którego poczucie humoru łagodzi kanty dumy Smoka. Pan Smok
będzie zawsze pod urokiem Pań Węży, dla których jest idealnym. Ale najdoskonalszą połową dla Smoka
jest Małpa i Świnia. Pierwsza w interesach druga w miłości, która w tym stadle jest głęboka, wzajemna i
ciągle przetwarzająca się w nieoczekiwanych porywach uczucia Nigdy nie będzie dobry związek Smoka
Tygrysem. Od Psa Smok musi trzymać się z daleka, gdyż ten realista zdolny jest zasiać w duszy Smoka
ziarno samo zwątpienia.
Smok często żyje w poczuciu niezrozumienia przez resztę świata. Zapomina, że znak Smoka to znak
największej siły, symbol życia i rozwoju. Dobrze jeżeli jest świadom, że jego siła bierze się z
przeświadczenia o własnych wartościach: to sugeruje otoczenie
WĄŻ - 1905, 1917, 1929, 1941, 1953, 1965, 1977, 1989, 2001
(23 I 1917 – 10 II 1918; 10 II 1929 - 29 I 1930; 27 I 1941 - 14 II 1942; 14 II 1953 - 2 II 1954;
2 II 1965 - 20 I 1966; 18 II 1977 - 6 II 1978; 6 II 1989 - 26 I 1990)
Nie ma w kraju Wschodu tej złej opinii jak w Europie. Wąż czczony jest i ceniony za mądrość, dobrą wolę
i przenikliwość. Urodzeni pod tym znakiem są pełnymi czaru romantykami. Kobiety są zwykle piękne i
łatwo osiągają sukcesy. Wąż ubiera się ze smakiem, a nawet mężczyźni wyróżniają się wśród
najelegantszych.
Wąż nie traci nigdy czasu na bezpłodne rozmówki. Jest myślicielem, intelektualistą skłonnym do
pofilozofowania. Jednak ważniejsze jest jego mądrość życiowa niż nabyta wiedza. Ma intuicję, graniczącą
z jasnowidztwem. Często opiera się na wrażeniu pierwszego kontaktu, na impulsie sympatii a nie na faktach
i opiniach o innych. I ten szósty zmysł Węża nie zawodzi.
Wąż jest zdecydowany doprowadzić do końca to co zaczął, nienawidzi więc sytuacji, kiedy zostaje
pozostawiony w połowie drogi. Decyzje podejmuje szybko i pewnie. I nie jest hazardzistą. Nie lubi
pożyczać, chętniej ofiarowuje inną pomoc czy usługi. Ale wtedy często staje się kłopotliwym pomocnikiem,
narzucającym się gdy tego nie trzeba.
Fatalną cechą jego charakteru jest skłonność do przesady we wszystkim. Z chęci pomocy gotów jest
oplatać i zadusić tego, komu pomaga. Wąż z reguły ma szczęście, W sprawach finansowych, w zawodzie, w
robieniu kariery. Sukcesem nie lubi się dzielić, a łatwość z jaką sukcesy mu przychodzą rozleniwia go. W
miłości wąż jest zazdrosny i zaborczy, gdy przestanie kochać - to te cechy pozostają. Mimo to obie płcie
urodzone pod tym znakiem łatwo i chętnie angażują się w pozamałżeńskie układy seksualne, bez
widocznego skutku w życiu rodzinnym, które nadal jest harmonijne i spokojne. Rodzina węża jest z zasady
liczna. Dla pana węża jest to najpewniejszy sposób odebrania żonie możliwości korzystania z ubocznych
rozrywek pozamałżeńskich. Wąż jest szczęśliwy w związku z Bawołem, którym rządzi. Związek z
Kogutem korzystny jest dla obu stron i w małżeństwie i w przyjaźni. Świnię uczyni nieszczęśliwą, sam
pogrążając się w świadomym i zamierzonym okrucieństwie. W żadnym razie nie powinien wiązać się z
Tygrysem który go zniszczy.
Wiele zależy od tego czy wąż urodzi się w lecie czy w zimie. Pierwszy będzie szczęśliwy, tak jak i wąż
urodzony w południe.
20
KOZIOŁ ALBO KOZA - 1919, 1931, 1943, 1955, 1967, 1979, 1991, 2003
(1 I 1919 - 19 II 1920; 17 II 1931 - 5 II 1932; 5 II 1943 - 24 I 1944; 24 I 1955 - 11 II 1956, 9
II 1967 - 29 I 1968; 28 I 1979 - 15 II 1980; 15 II 1991 - 3 II 1992)
Kozioł to znak przede wszystkim kobiecy. Urodzeni pod jego wpływem ludzie są
eleganccy, czarujący, uroczy, mają artystyczne usposobienie i skłonność do bliskiego
obcowania z naturą. Byliby to ludzie najcudowniejsi ze wszystkich, gdyby nie to, że Kozioł to
równocześnie pesymista, przejmujący się wszystkim i wszystkimi, wahający się zamartwiacz absolutny.
Kozioł nigdy nie jest w pełni szczęśliwy i usatysfakcjonowany tym co ma. Dla niego łąka za wzgórza,
taka której nie widzi, jest zawsze bardziej zielona i pokryta soczystą trawą. Przyjaciół i kolegów rozjątrza
swymi kaprysami, nie zdając sobie sprawy z tego, że staje się po prostu nudziarzem. Brakuje mu
samokontroli. Ciągle spotykają go jakieś tajemnicze opóźnienia, brak mu bowiem poczucia czasu, nie
powinien więc oczekiwać, że ci inni będą dla niego cierpliwsi niż dla samych siebie. Potrafi być układny i
zgodny, kiedy bardzo chce, ale to dlatego, aby wykorzystać innych, a niekiedy po to, aby żyć ich kosztem.
Kozioł nie dąży do niezawisłości za wszelką cenę. Chętnie przystosowuje się do każdych warunków i do
każdego rodzaju życia
- byle tylko przyniosło to mu minimum bezpieczeństwa.
Nieśmiały, kobieco miękki /żeby nie powiedzieć zniewieściały/. Kozioł skłonny jest do zwierzeń i skarg.
Kocha bowiem by mu radzić, by nim kierować i chce w ten sposób znaleźć się w centrum zainteresowania,
mimo swej nieśmiałości i wiecznych wątpliwości. Chociaż nie wie w którą ścieżkę skręcić - prowadzony
przez innych skręca w najlepszą.
Kozioł nigdy nie przyzna, że samemu sobie zawdzięcza opały, w jakich się znalazł. Ogólnie rzecz biorąc
nie ma on ani poczucia odpowiedzialności, ani inicjatywy, ani wreszcie silnej woli. Stworzony został, by
słuchać i podążać za innymi. Czy to przekreśla Kozła jako przywódcę, uniemożliwia mu sukces? Nie, w
żadnym razie. Wprost przeciwnie. Te właśnie cechy stają się nieocenioną podstawą sukcesu i kariery, byle
tylko wybrać właściwą profesję. Aktorem czy muzykiem będzie Kozioł znakomitym: słuchając reżysera czy
dyrygenta - wejdzie na szczyty swego zawodu. Także w dziennikarstwie /będzie dobrym dziennikarzem, ale
nigdy redaktorem naczelnym/, a w administracji państwowej jest Kozioł murowanym kandydatem do
wielkiego sukcesu zawodowego; słabości charakterologiczne stają się jego siłą w stosownych układach
odniesień wzajemnych.
Znak Kozła to - jak wyżej powiedzieliśmy - znak związany z kobiecością w tradycyjnym, XIXwiecznym znaczeniu uległości, pasywności i podporządkowania się. Dzisiaj, gdy wyemancypowanym
kobietom przestaje wystarczać ster nawy domowej i nawet w konserwatywnej Anglii sięgają do steru nawy
państwowej, znak Kozła to znak męskości. Mężczyzny mądrego i przewidującego, który wie, że
najbezpieczniejszym miejscem w żywopłocie struktury społecznej jest miejsce tuż pod linią, na której
ogrodnik przycina listki i gałązki. Inna rzecz, że gdyby wszyscy w społeczeństwie byli Kozłami - żywopłoty
wyrównywałoby się kosiarką do trawników...
W dążeniu do poczucia bezpieczeństwa, Kozioł mężczyzna i Kozioł kobieta dążą do małżeństwa z
bogatym i wpływowym partnerem, ucinają romans ze szczodrym kochankiem lub wiążą się z wpływowym
protektorem.
Urodzeni pod znakiem Kozła niech nie sięgają po zawód handlowca: gdy pracują na własny rachunek,
przynosi im to klęskę finansową, gdy zaś na cudzy - np. w handlu zagranicznym - przynosi to klęskę
państwu, chociaż sami urządzić się mogą przy tym wcale, wcale... Kozioł nie powinien również sięgać po
karierę żołnierza czy przywódcy politycznego. Dążąc do bezpieczeństwa - będzie doskonałym jeńcem
wojennym, ale nigdy bohaterem, będzie świetnym członkiem rządu, ale nigdy dobrym liderem opozycji,
będzie wreszcie wzorowym więźniem, ale nigdy dobrym naczelnikiem więzienia.
Rzadko zdarza się w końcu, by Kozioł był nieszczęśliwy czy źle urządzony w życiu. Jego rogi
odstraszają bojaźliwych przeciwników, futro zapewnia mu ciepło i komfort, a smaczną trawę znajdzie
wszędzie. Zawsze spada na cztery łapy i będzie mu dane to, co w Japonii nazywają I-SZOKU-U / życie w
warunkach pełnego korzystania ze wszystkich zmysłów, z dobrym jedzeniem, luksusową odzieżą, willowo samochodowym układem badylarskiego odniesienia, jednym słowem - pełny komfort materialny, umie
bowiem we właściwym czasie zastukać do właściwych drzwi.
21
W życiu Kozła jest miejsce na romantyzm. Ale zakochania i zauroczenia, choć częste, pozostają bez
większego wpływu na jego losy .Mając wybór między miłością a dobrobytem - zwykle wybierze drugie.
Dlatego gdy kochasz Panią - Kozła - przyjdź ze storczykami i butelką szampana.
I-SZOKU-ŻU zapewni Kozłowi Kot, Koń i Świnia. Kaprysy Kozła będą Kota bawić; niezdecydowanie nie zirytuje Świni, chociaż są granice jej cierpliwości; Koń zaś - cóż, Koźle fumy spływają po nim jak woda
po kaczce.
Tym spod innych znaków nie będzie z Kozłem dobrze, szczególnie Bawołowi, który zapewnia
bezpieczeństwo rodzinie, ale i w zamian oczekuje zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Wiązek Kozła z
Psem, w pracy i w miłości, skazany jest na niepowodzenie. Lepiej by ci dwaj pesymiści zostali
emigrantami, niż mieliby się wzajemnie zamartwiać na śmierć. Kimkolwiek będzie Jednak partner Kozła,
on to, a nie Kozioł, dzierżyć będzie berło władzy w domu i poza domem.
Kto urodził się Kozłem, godny jest zazdrości. Któż z nas nie chciałby żyć dostatnio, bezpiecznie i z
poczuciem pełnej kogoś odpowiedzialności za nasze losy?
KOGUT - 1921, 1933, 1945, 1957, 1969, 1981, 1998, 2005
(8 II 1921 - 27 I 1922; 26 I 1933 - 13 II 1934; 13 II 1945 - 1 II 1946; 31 I 1957 - 17 II 1958;
17 II 1969 - 5 II 1970 ; 5 II 1981 - 24 I 1982)
Pierwszą cechą Koguta, która przed wszystkimi innymi rzuca się w oczy jest jego otwartość posunięta aż do
agresywności, aż do brutalności w słowach, w brutalności waleniu kawy na ławę, od której ofiarę ataku
uratować może tylko, potraktowanie Koguta bez obrazy, nie jako chama, ale ekscentryka, który z mówienia
otwarcie tego, co uważa za prawdę, uczynił dewizę swego życia. Zdarzają się - nader często - Koguty, które
miast mówić, piszą i zwykle nie podpisują tego, co napisały... Co dzieje się dalej - nie powiem, bo to należy
już do polityki społecznej, a nie do astrologii.
Otwartość Koguta, jego szczerość i bezkompromisowość, lekceważenie uczuć i odczuć innych, wynika z
jego samolubstwa i egoizmu. Egotyk i egoista wyrasta w swoich oczach ponad resztę świata. I niech nie
dziwi go to, że od samego początku nie jest i nie będzie dla niego kariery w dyplomacji. Tej zawodowej, w
służbie państwa, i tej amatorskiej, dzięki której można przepchnąć się przez przewężenia kanałów ssących
w dowolnym układzie profesjonalnym.
Ekscentryczność Koguta jest iluzją, a jego radykalizm złudą. Przywdziewając taką maskę czyni to, aby
łatwiej zostać spostrzeżonym przez otoczenie, wyróżnić się. Jednak w głębi serca i duszy pozostaje Kogut
konserwatystą. Konserwatystą zdecydowanym i głęboko przekonanym o tym, że wszelkie zmiany, wszelki
postęp są niepotrzebne. Dlatego więc rzuca się w nurt krytyki tego, co jest? Może dlatego, że w ten sposób
uspakaja swe konserwatywne wątpliwości i dostarcza samemu sobie satysfakcji, że i on popycha świat do
lepszego końca...
Jedno jest pewne, Kogut nie ma wątpliwości co do tego, że to on właśnie, i nikt inny, ma rację. Zawsze,
wszędzie, w każdej sytuacji. Każdy Kogut uważa, że najlepszym jego przyjacielem jest on sam. I każdy
Kogut jest przekonany, że inni czekają tylko na jego /nieproszone/ rady. Koguty są naturami
awanturniczymi i brawurowymi aż do szaleństwa, ale tylko z pozoru. Posłuchajcie Koguta, jego planów i
idei, tak przekonywująco prezentowanych. I zastanówcie się czy można je realizować. Kocha bowiem
Kogut marzyć, budować zamki z piasku, wyobrażać sobie siebie samego jako bohatera i przyczynę
sprawczą wszelkiego dobra i postępu na świecie. A w rzeczywistości jest marzącym, w domowym
komforcie, o podboju kosmosu, fotelowym bojownikiem dla którego kresem wysiłku i odwagi jest
zamienienie wygodnego klubowca na fotel na biegunach.
Dla otoczenia może być Kogut pożądanym kompanem, dodającym pikanterii życiu towarzyskiemu. Lepiej
błyszczy i prezentuje się w gromadzie, w tłumie, niż w intymnych sytuacjach, Zawsze jednak musi Kogut
pamiętać, że to co uzyskał łatwo może utracić, jeżeli - do czego ma skłonność - będzie przyrzekał więcej niż
de facto może spełnić.
Ponieważ kocha marzyć, nietrudno jest Kogutowi popaść w lenistwo. Skoro weźmie się za robotę - robi.
I to jak. Jest przodownikiem w pracy, przodownikiem w nauce, przodownikiem w podejmowaniu zadań,
22
których nie da się wykonać. A które jednak wykonuje, częściej zresztą z pomocą ludzką niż boską. Znamy
przecież te nie powtórzone i niepowtarzalne rekordy...
Może Kogut stać się bogaty i żyć dostatnio, jeżeli potrafi kontrolować swe marzenia. Jego fantazja i
inwencja pozwalają mu znajdować pieniądze tam, gdzie nikt ich nie czuje, a wodę wyciśnie nawet z
kamienia. Kogut jest szczególnie predysponowany do zawodów, w których kontakt z dużą liczbą ludzi jest
konieczny. Mówca na wiecach, przewodnik wycieczek, tłumacz na konferencjach, aktor /ale teatralny/,
nauczyciel akademicki /lecz nie instytutowy uczony - oto przyszłość Koguta. W miłości częściej skrzywdzi
siebie niż partnera, byle tylko zatrzymać jego uczucie. W ekstazie marzeń, da kochance nieporównywalne i
niepowtarzalne z innymi szczęście. Kogut - mężczyzna jest z natury swej poligamiczny. Nawet
zaangażowany uczuciowo lubi towarzystwo innych kobiet, lubi błyszczeć, imponować i podrywać.
Podrywać niewinnie..., ale kiedy flirt się rozwinie, honor nie pozwoli mu zatrzymać się na progu sypialni.
Lubi kobietki, dlatego lepiej go szukać pod tapczanem przyjaciółki niż w piwiarni w towarzystwie kolegów.
Do Pań z pod znaku Koguta te obserwacje odnoszą się w mniejszym stopniu i z tą uwagą, że niektóre z nich
wyżej cenią miłość lesbijską niż towarzystwo wybranego pana.
Kogut szczęśliwy będzie z Bawołem, znajdując wspólnotę w ich konserwatyzmie. Z Wężem stopi się w
filozofii, a mądrość partnera da mu szczęście i w miłości l karierze życiowej. Kobiety - Koguty powinny
szukać przede wszystkim partnerstwa ze Smokiem. Ten będzie dla nich zwierciadłem odbijającym blask
wdzięku i inteligencji, a w momencie klęski - cichą przystanią, w której można kurować rany.
Musi się każdy Kogut wystrzegać Kota. Każdy z nim kontakt to zapowiedź klęski. Powinien również unikać
Świni. W życiu przejdzie On przez dobre i złe. Ale jeżeli dożyje wieku sędziwego - będzie szczęśliwy, i
doświadczeniem swoim i dobrami materialnymi.
PIES - 1922, 1934, 1946, 1958, 1970, 1982, 1994, 2006
(28 I 1922 - 25 II 1923; 12 II 1934 - 3 II 1935; 2 II 1946 - 21 I1947; 18 II 1958 - 7 II 1959; 6
II 1970 - 26 I 1971; 25 I 1982 - 12 II 1983)
Urodzony pod znakiem Psa to człowiek zatroskany, "wieczny zamartwiacz". Zawsze w
defensywie, lub zawsze gotów do obrony. Czujny, ani na moment nie rozluźniający gardy. Pies jest
introwertykiem. Rzadko okazuje uczucia, otwiera się dla innych. Jeśli już to czyni to wtedy, gdy jest
przekonany, że jest to absolutnie konieczne.
Pies jest uparty. Uparty do najdalszych ekstrem upartości, ale nie dlatego, że bawi go upór dla
przyjemności upierania się, lecz dlatego, że wie czego chce. Ta świadomość własnych dążeń i aspiracji
czynić go może niekiedy cynicznym: jest to jednak cynizm oparty na pogłębionej umiejętności osądu
warunków, potrzeb, aspiracji i możliwości. Dla pięknoduchów, uprawiających w życiu metodę "wishful
thinking", jest to cynizm, a w rzeczywistości - to raczej umiejętność stawiania zobiektywizowanej diagnozy.
Tylko, że zwykle ta diagnoza stawiana jest w ostry, bezkompromisowy sposób, bez oglądania się na uczucia
i ego innych. Ów, który pierwszy powiedział "Amicus Plato, sed magis amica verifces", musiał być
zrodzony pod znakiem Psa.
Pies ma cięty język, ostre uwagi, a oceny podaje w żrącym kwasie bezkompromisowej uprzejmości.
Czasem trudno to znieść, nawet od własnej córki. Nie jest pies oryginalny w tym, że patrząc na drzewa nie
widzi lasu. Jak krótkowidz patrzy na detale, a nie ogarnia całości. Mimo że jest pesymistą, że nie oczekuje
wiele od życia, jest w pierwszym szeregu tych, którzy walczą z niesprawiedliwością, upominają się o prawo
i interesy innych, często w warunkach wymagających wielkiej osobistej odwagi i samozaparcia. Ale w tej
odwadze jest jedna słabość - brak wiary w skuteczność i sukces podjętego działania, W głębi serca Pies
nienawidzi tłumów, zgromadzeń i jest raczej nietowarzyskim stworzeniem. Czy dlatego, że kocha
samotność? Nie. To dlatego, że sam pełen wątpliwości co do siebie, nie chce ich dzielić z innymi. Zbyt jest
ambitny, by pękać. A w głębi serca jest lojalny, wierny, szlachetny i ufny, a przede wszystkim cechuje go
głębokie poczucie obowiązku i odpowiedzialności. Na Psa można liczyć - nie zawiedzie zaufania. Pies
dochowa sekretu, nawet wobec korzeni traw, jest dyskretny aż do samozagłady cywilnej. I może dlatego nie
znosi zwierzeń sekretnych.
23
Pies budzi w innych zaufanie, skłania ich do wynurzeń. Nie lubi tego, ale często skłonność do
dopomagania innym przełamuje barierę ostrożności, czy to wobec indywiduum, czy to wobec
społeczeństwa. Pies cierpi gdy cierpi jego przyjaciel, ale cierpi również gdy trwa gdzieś wojna, gdy jest
powódź, gdy ktoś gdzieś jest głodny. Cierpi cierpieniami innych dziś, i cierpi już na jutro, bo cierpienia i
niepowodzenia i jurto muszą gdzieś, kogoś nawiedzić.
Pies jest filozofem, trochę moralista, a przede wszystkim lewicującym radykałem, konserwatorem i
dysydentem. Nie dba o pieniądze. Kiedy je ma, mają je również inni. Gdy nie ma - nie martwi się. Komfort
materialny nie jest dla Psa najważniejszą w życiu rzeczą. Czy jest abnegatem? Nie. Raczej ma coś z
hippisa... Kiedy jednak dojdzie do przekonania, że potrzebuje pieniędzy - nie ma lepszego zdobywcy:
potrafi wywąchać, wykopać i przynieść każdą kość!
Dzięki swej lojalności i oddaniu Pies jest doskonałym przywódcą i działaczem związkowym: w krajach
kapitalistycznych, doskonałym kierownikiem różnych gałęzi przemysłu uspołecznionego, dobrym
księgowym i wychowawcą. Dobry będzie w każdym zawodzie. Lecz pamiętajmy, że lojalność i oddanie
sprawie nie da się rozpatrywać w kategoriach absolutnego abstraktu. Lojalny i oddany będzie każdemu
biegunowi, który go przyciągnie. Czasem wywołuje zaskoczenie, gdy Pies gwałtownie nawraca się, na
przeciwny zmienia znak dotychczasowej lojalności i oddania.
W miłości Pies jest szczery i prostolinijny, wierny i oddany. Świat Jego uczuć nie jest wolny od
romantycznych rozterek, wynikający z jego własnych wątpliwości, z niedoceniania siebie, z
wyolbrzymiania swych niepokojących go cech i słabości... Dlatego sam często sobie jest winien miłosne
niepowodzenia: mężczyźnie ta słabość odbiera magnetyzm zdobywania kochanki, kobiecie zaś odbiera
odwagę przyznania i okazania, ze cieszy ją miłość we wszelkich jej objawach i partnerskich interakcjach
prokreacyjnych. A szkoda, bo trudno spotkać lepszego jak Pies partnera lub partnerkę.
Z wyjątkiem Kozła Pies znajdzie z każdym w pełni satysfakcjonujący związek partnerski, uczuciowy,
małżeński. Koń, w zamian za odrobinę niezależności osobistej, da mu siłę swego poparcia. Tygrys będzie
dla Psa współpartnerem walki. Tworząc parę, która rzuca wyzwanie nawet całemu światu. Z kotem zaś ma
Pies najlepszą szansę stworzenia cichej i spokojnej przystani, jeżeli będzie tego chciał. Smok - zbyt dumny
by bez skrzywienia przyjmować krytyczne uwagi Psa - będzie się krzywił, ale będzie kochał i współdziałał.
Wąż, Kogut, Świnia, Bawół ... wszystkie znaki z wyjątkiem znaku Kozła - są dla Psa dobrą perspektywą
.
24