MSR 18 Przychody

29.11.2008
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
MIĘDZYNARODOWY STANDARD RACHUNKOWOŚCI 18
Przychody
CEL
Przychód w Założeniach koncepcyjnych sporządzania i prezentacji sprawozdań finansowych został zdefiniowany jako występujący
w danym okresie wzrost korzyści ekonomicznych, przybierający formę wpływów lub zwiększeń aktywów lub zmniejszenia
zobowiązań, które skutkują przyrostem kapitału własnego, innego niż przyrost związany z wpłatami udziałowców. Zakres
znaczeniowy definicji przychodu obejmuje zarówno przychody z działalności gospodarczej, jak i zyski. Przychody
z działalności gospodarczej powstają w wyniku działalności gospodarczej jednostki, na którą składają się noszące rozmaite
nazwy pozycje obejmujące przychody ze sprzedaży, składki, odsetki, dywidendy i tantiemy. Pojęcie „przychodów” obejmuje
zarówno przychody, jak i zyski. Celem niniejszego standardu jest określenie podejścia księgowego do przychodów
osiąganych z pewnych form transakcji i zdarzeń.
Podstawowym zagadnieniem dotyczącym księgowania przychodów jest ustalenie momentu ich ujęcia. Przychody ujmuje się
wówczas, gdy jest prawdopodobne, iż w przyszłości jednostka uzyska korzyści ekonomiczne, które można wycenić
w wiarygodny sposób. Niniejszy standard podaje okoliczności, w których powyższe kryteria będą spełnione, a zatem nastąpi
ujęcie przychodów. Standard zawiera także praktyczne wskazówki dotyczące stosowania tych kryteriów.
ZAKRES
1
Niniejszy standard stosuje się przy księgowym ujmowaniu przychodów powstających w wyniku następujących
transakcji i zdarzeń:
a)
sprzedaży dóbr;
b)
świadczenia usług; oraz
c)
użytkowania przez inne podmioty aktywów jednostki gospodarczej, przynoszących odsetki, tantiemy
i dywidendy.
2
Niniejszy standard zastępuje MSR 18 Ujmowanie przychodów zatwierdzony w 1982 r.
3
Do dóbr zaliczamy dobra, które jednostka wytworzyła w celu ich sprzedaży oraz dobra zakupione z zamiarem ich
odsprzedaży, jak na przykład dobra zakupione przez sprzedawcę detalicznego lub grunty i inne nieruchomości
przeznaczone do odsprzedaży.
4
Świadczenie usług polega zazwyczaj na wykonywaniu przez jednostkę gospodarczą ustalonych w oparciu o umowę
zadań, przez ustalony okres czasu. Świadczenie usług może odbywać się na przestrzeni jednego okresu lub kilku
okresów. Niektóre umowy dotyczące świadczenia usług odnoszą się bezpośrednio do umów o budowę, jak na
przykład te umowy, które dotyczą świadczenia usług przez kierowników projektów lub architektów. Przychody
powstające w wyniku tego rodzaju umów nie są przedmiotem niniejszego standardu i podlegają wymogom
dotyczącym umów o budowę określonym w MSR 11 Umowy o usługę budowlaną.
5
Użytkowanie przez inne podmioty aktywów jednostki gospodarczej powoduje uzyskanie przez nią przychodów
w formie:
6
a)
odsetek – tj. opłat za użytkowanie środków pieniężnych bądź ekwiwalentów środków pieniężnych lub kwot
należnych jednostce gospodarczej;
b)
tantiem – tj. opłat za użytkowanie długoterminowych aktywów jednostki gospodarczej, np. patentów, znaków
handlowych, praw autorskich i programów komputerowych; oraz
c)
dywidend – tj. rozdzielenia zysków pomiędzy posiadaczy inwestycji kapitałowych proporcjonalnie do ich
stanu posiadania poszczególnych rodzajów kapitału.
Niniejszy standard nie dotyczy przychodów z:
a)
umów leasingowych (zob. MSR 17 Leasing);
b)
dywidend z tytułu inwestycji rozliczanych zgodnie z metodą praw własności (zob. MSR 28 Inwestycje
w jednostkach stowarzyszonych);
c)
umów ubezpieczeniowych objętych zakresem stosowania MSSF 4 Umowy ubezpieczeniowe;
d)
zmian wartości godziwej aktywów finansowych i zobowiązań finansowych oraz z tytułu ich likwidacji (zob.
MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena);
e)
zmian wartości innych aktywów obrotowych;
L 320/93
L 320/94
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
f)
początkowego ujęcia oraz zmian wartości godziwej aktywów biologicznych związanych z działalnością
rolniczą (zob. MSR 41 Rolnictwo);
g)
początkowego ujęcia produktów rolniczych (zob. MSR 41); oraz
h)
tytułu wydobycia rud mineralnych.
DEFINICJE
7
W standardzie posłużono się terminami o następującym znaczeniu:
Przychody są wpływami korzyści ekonomicznych brutto danego okresu, powstałymi w wyniku (zwykłej) działalności
gospodarczej jednostki, skutkującymi zwiększeniem kapitału własnego, innymi niż zwiększenie kapitału
wynikającego z wpłat udziałowców.
Wartość godziwa jest kwotą, za jaką na warunkach rynkowych składnik aktywów mógłby zostać wymieniony,
a zobowiązanie uregulowane, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami transakcji.
8
Do przychodów należą jedynie otrzymane lub należne wpływy korzyści ekonomicznych brutto na rachunek własny
jednostki gospodarczej. Kwoty zbierane w imieniu osób trzecich, takie jak: podatek obrotowy, podatek obciążający
dobra i usługi oraz podatek VAT, nie są korzyściami ekonomicznymi jednostki gospodarczej i nie skutkują
zwiększeniem kapitału własnego. W związku z tym wyłącza się je z przychodów. Analogicznie, w przypadku relacji
wynikających z umowy agencyjnej wpływy korzyści ekonomicznych brutto obejmują kwoty zbierane w imieniu
zleceniodawcy i nie powodują one zwiększenia kapitału własnego jednostki gospodarczej. Kwoty zbierane
w imieniu zleceniodawcy nie stanowią zatem przychodów. Przychodami są natomiast kwoty prowizji.
USTALENIE WYSOKOŚCI PRZYCHODÓW
9
Wysokość przychodów ustala się według wartości godziwej zapłaty otrzymanej bądź należnej (1).
10
Kwotę przychodów wynikających z transakcji określa się zazwyczaj w drodze umowy między jednostką
gospodarczą a kupującym, bądź użytkownikiem składnika aktywów. Jej wysokość ustala się według wartości
godziwej zapłaty, uwzględniając kwoty rabatów handlowych oraz rabatów hurtowych przyznanych przez jednostkę
gospodarczą.
11
W większości przypadków zapłaty dokonuje się w formie środków pieniężnych lub ich ekwiwalentów, zaś kwota
przychodów równa się kwocie środków pieniężnych otrzymanych lub należnych. Jeżeli jednak wpływy środków
pieniężnych lub ich ekwiwalentów są odroczone, wartość godziwa zapłaty może być niższa niż nominalna wartość
środków pieniężnych lub ich ekwiwalentów otrzymanych lub należnych. Jednostka może na przykład udzielić
kupującemu nieoprocentowanego kredytu lub – jako formę zapłaty za zakupione dobra – przyjąć od kupującego
weksel oprocentowany poniżej rynkowej stopy procentowej. Jeżeli umowa ma w efekcie postać transakcji
finansowej, wartość godziwą zapłaty ustala się, dyskontując wszystkie przyszłe wpływy w oparciu o kalkulacyjną
stopę procentową. Kalkulacyjną stopę procentową w sposób najprostszy ustala się na poziomie:
a)
dominującej stopy procentowej stosowanej do podobnego instrumentu finansowego wyemitowanego przez
wystawcę posiadającego podobną wiarygodność kredytową; lub
b)
stopy procentowej dyskontującej wartość nominalną instrumentu finansowego do bieżącej, gotówkowej ceny
sprzedaży dóbr lub usług.
Różnicę między wartością godziwą i nominalną wartością zapłaty ujmuje się jako przychody z tytułu odsetek
zgodnie z paragrafem 29 i 30 oraz zgodnie z MSR 39.
12
(1)
Jeżeli dobra lub usługi są wymieniane, w drodze zwykłej wymiany lub za pomocą transakcji typu „swap”, na dobra
i usługi o podobnym rodzaju i wartości, wymiany takiej nie uznaje się za transakcję powodującą powstanie
przychodów. Sytuacja ta ma często miejsce w przypadku towarów takich, jak ropa naftowa lub mleko, gdy dostawcy
wymieniają zapasy w różnych miejscach, aby zapewnić terminowe zaspokojenie zapotrzebowania na te towary
w danym miejscu. Jeżeli sprzedaje się dobra lub świadczy usługi w zamian za odmienne dobra lub usługi, taki rodzaj
wymiany uznaje się za transakcję powodującą powstanie przychodów. Przychody wycenia się według wartości
godziwej otrzymanych dóbr lub usług, skorygowanej o kwoty otrzymanych środków pieniężnych lub ekwiwalentów
środków pieniężnych. Jeżeli przeprowadzenie wiarygodnej wyceny wartości godziwej otrzymanych dóbr lub usług
nie jest możliwe, przychody wycenia się w oparciu o wartość godziwą dóbr i usług przekazanych, skorygowaną
o kwotę otrzymanych środków pieniężnych lub ekwiwalentów środków pieniężnych.
Zob. SKI-31 Przychody transakcje barterowe obejmujące usługi reklamowe.
29.11.2008
29.11.2008
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
IDENTYFIKACJA TRANSAKCJI
13
Kryteria ujmowania w sprawozdaniu zamieszczone w niniejszym standardzie stosuje się zazwyczaj oddzielnie do
każdej transakcji. W pewnych okolicznościach istnieje jednakże konieczność oddzielnego zastosowania kryteriów
ujmowania w stosunku do dających się wyodrębnić elementów pojedynczej transakcji, co służy odzwierciedleniu
istoty tej transakcji. Jeżeli na przykład cena sprzedaży produktu zawiera możliwą do wyodrębnienia cenę
późniejszego serwisowania, kwotę tę odracza się (rozlicza w czasie) i ujmuje jako przychody okresu, w którym
nastąpi wykonanie usług serwisowych. Zasada ta działa też w drugą stronę: kryteria ujmowania stosuje się łącznie do
dwóch lub większej liczby transakcji, jeżeli są powiązane w taki sposób, iż zrozumienie skutków handlowych nie jest
możliwe bez odniesienia się do grupy transakcji jako do całości. Jednostka może na przykład sprzedawać dobra
i jednocześnie zawierać umowy dotyczące odkupienia tych dóbr w późniejszym terminie, znosząc w ten sposób
zasadniczy skutek transakcji. W takim przypadku obie transakcje rozlicza się łącznie.
SPRZEDAŻ DÓBR
14
Przychody ze sprzedaży dóbr ujmuje się, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:
a)
jednostka przekazała nabywcy znaczące ryzyko i korzyści wynikające z praw własności do dóbr;
b)
jednostka przestaje być trwale zaangażowana w zarządzanie sprzedanymi dobrami w stopniu, w jakim
zazwyczaj funkcję taką realizuje się wobec dóbr, do których ma się prawo własności, ani też nie sprawuje nad
nimi efektywnej kontroli;
c)
kwotę przychodów można wycenić w wiarygodny sposób;
d)
istnieje prawdopodobieństwo, że jednostka uzyska korzyści ekonomiczne z tytułu przeprowadzonej
transakcji; oraz
e)
koszty poniesione oraz te, które zostaną poniesione przez jednostkę gospodarczą w związku z transakcją,
można wycenić w wiarygodny sposób.
15
Ocena tego, kiedy jednostka przekazała nabywcy znaczące ryzyko i korzyści związane z własnością, wymaga
zbadania okoliczności towarzyszących transakcji. W większości przypadków przekazanie nabywcy ryzyka i korzyści
zbiega się z przekazaniem mu tytułu prawnego lub fizycznym przekazaniem dóbr. Taka sytuacja ma miejsce
w przypadku większości sprzedaży detalicznych. W innych przypadkach przekazanie ryzyka i korzyści związanych
z własnością następuje w innym czasie niż przekazanie tytułu prawnego lub fizyczne przekazanie dóbr.
16
Jeżeli na jednostce gospodarczej nadal ciąży znaczące ryzyko związane z własnością, transakcja nie ma charakteru
sprzedaży i nie można ująć przychodów. Na jednostce gospodarczej znaczące ryzyko związane z własnością może
ciążyć na wiele sposobów. Sytuacje, w których uznaje się, że na jednostce gospodarczej nadal ciąży znaczące ryzyko
i uzyskiwane są korzyści wynikające z własności, to:
a)
jednostka podlega obowiązkowi związanemu z roszczeniami wiążącymi się z niezadowalającą jakością,
nieobjętą zwykłymi przepisami gwarancyjnymi;
b)
wpływ przychodów z tytułu sprzedaży dóbr jest uzależniony od uzyskania przychodów ze sprzedaży tych
dóbr przez ich nabywcę;
c)
dobra uznaje się za dostarczone pod warunkiem ich zainstalowania, zaś instalacja stanowi istotną część
umowy i nie została jeszcze zakończona przez jednostkę gospodarczą; oraz
d)
nabywca posiada prawo odstąpienia od zakupu z przyczyn przewidzianych w umowie sprzedaży i jednostka
nie ma pewności co do prawdopodobieństwa wystąpienia zwrotu zakupów.
17
Jeżeli na jednostce gospodarczej ciąży tylko nieznaczne ryzyko związane z własnością, transakcję uznaje się za
sprzedaż i przychody są ujmowane. Na przykład strona sprzedająca może zachować prawny tytuł własności do dóbr
wyłącznie w celu zapewnienia sobie ściągalności należnych kwot. W takim przypadku jednostka przekazuje
znaczące ryzyko i korzyści wynikające z własności, zatem transakcja ma cechy sprzedaży i można ująć przychody.
Inny przykład sytuacji, w której na jednostce gospodarczej ciąży nieznaczne ryzyko związane z własnością, może
stanowić sprzedaż detaliczna z możliwością zwrotu pieniędzy, jeżeli klient wyrazi niezadowolenie z zakupu.
W takich przypadkach przychody ujmuje się w czasie realizacji sprzedaży, pod warunkiem że strona sprzedająca
może w wiarygodny sposób oszacować wystąpienie zwrotów zakupów w przyszłości oraz ujmie w sprawozdaniu
zobowiązanie z tytułu tych zwrotów, opierając się na zdobytym doświadczeniu oraz na innych stosownych
czynnikach.
18
Przychody ujmuje się tylko wtedy, jeżeli uzyskanie przez jednostkę gospodarczą korzyści ekonomicznych,
związanych z przeprowadzoną transakcją, jest prawdopodobne. W niektórych przypadkach uzyskanie korzyści nie
jest prawdopodobne do chwili otrzymania zapłaty lub zniknięcia niepewności. Na przykład kwestią rodzącą
niepewność może być udzielenie zezwolenia przez władze obcego państwa na przelanie zapłaty uzyskanej
w wyniku sprzedaży zrealizowanej w tym państwie. Po udzieleniu zezwolenia i zniknięciu niepewności można ująć
przychody. Jeżeli jednak rodzi się niepewność dotycząca ściągalności należnej kwoty już zaliczonej do przychodów,
wówczas nieściągalną kwotę lub kwotę, w odniesieniu do której odzyskanie przestało być prawdopodobne, ujmuje
się w kosztach, a nie jako korektę pierwotnie ujętej kwoty przychodów.
L 320/95
L 320/96
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
19
Przychody i koszty, które dotyczą tej samej transakcji lub innego zdarzenia, ujmowane są równolegle. Taki proces
powszechnie określany jest jako współmierność przychodów i kosztów. Koszty, w tym gwarancje i inne koszty, które
będą ponoszone po dostarczeniu dóbr, można wycenić w wiarygodny sposób, jeżeli zostały spełnione inne warunki
ujmowania przychodów. Nie można natomiast ujmować przychodów, jeżeli nie jest możliwa wiarygodna wycena
kosztów. W takich okolicznościach kwoty zapłaty już otrzymane ze sprzedaży dóbr ujmuje się jako zobowiązanie.
ŚWIADCZENIE USŁUG
20
Jeżeli wynik transakcji dotyczącej świadczenia usług można oszacować w wiarygodny sposób, przychody
z transakcji ujmuje się na podstawie stopnia zaawansowania realizacji transakcji na dzień bilansowy. Wynik
transakcji można ocenić w wiarygodny sposób, jeżeli zostaną spełnione wszystkie następujące warunki:
a)
kwotę przychodów można wycenić w wiarygodny sposób;
b)
istnieje prawdopodobieństwo, że jednostka uzyska korzyści ekonomiczne z tytułu przeprowadzonej
transakcji;
c)
stopień realizacji transakcji na dzień bilansowy może być określony w wiarygodny sposób; oraz
d)
koszty poniesione w związku transakcją oraz koszty zakończenia transakcji mogą być wycenione
w wiarygodny sposób (1).
21
Ujęcie przychodów poprzez odwołanie się do stopnia zaawansowania realizacji transakcji jest często określane jako
metoda procentowego zaawansowania. Zgodnie z tą metodą przychody ujmuje się w tych okresach, w których
odbywa się świadczenie usług. Ujmowanie przychodów oparte o powyższą metodę dostarcza użytecznych
informacji na temat zasięgu działalności usługowej oraz wyników tejże działalności w danym okresie. MSR 11
Umowy o usługę budowlaną także zawiera wymóg ujmowania przychodów zgodnie z tą metodą. Wymogi
powyższego standardu stosuje się zasadniczo do ujmowania przychodów i związanych z nimi kosztów transakcji
polegających na świadczeniu usług.
22
Przychody ujmuje się tylko wtedy, jeżeli uzyskanie przez jednostkę gospodarczą korzyści ekonomicznych,
związanych z przeprowadzoną transakcją, jest prawdopodobne. Jeżeli jednak rodzi się niepewność dotycząca
ściągalności należnej kwoty już zaliczonej do przychodów, wówczas nieściągalną kwotę lub kwotę, w odniesieniu do
której odzyskanie przestało być prawdopodobne, ujmuje się jako koszty, a nie jako korektę pierwotnie ujętej kwoty
przychodów.
23
Jednostka jest na ogół zdolna do przeprowadzenia wiarygodnych szacunków, jeżeli z innymi stronami transakcji
ustaliła:
a)
podlegające egzekucji prawa każdej ze stron umowy dotyczące usług, które mają być zrealizowane przez i na
rzecz każdej ze stron;
b)
kwotę zapłaty, która ma być uiszczona; oraz
c)
sposób i warunki rozliczenia transakcji.
Jest także zazwyczaj rzeczą konieczną, aby jednostka posiadała sprawnie działający wewnętrzny system
budżetowania finansowego oraz sprawozdawczości. Jednostka weryfikuje i – jeżeli jest to konieczne – koryguje
w miarę wykonywania usług, wartości szacunkowe przychodów. Potrzeba dokonywania tego rodzaju korekt nie
musi wskazywać na brak możliwości przeprowadzenia wiarygodnego szacunku wyniku transakcji.
24
Stopień zaawansowania realizacji transakcji można ustalić w oparciu o różnorodne metody. Jednostka posługuje się
metodą, która pozwala w wiarygodny sposób wycenić wykonane usługi. W zależności od rodzaju transakcji metody
wyceny mogą zawierać:
a)
pomiary wykonanych prac;
b)
procentowe ujęcie wykonanych prac na dany dzień w stosunku do całości prac, które mają być wykonane; lub
c)
udział kosztów transakcji poniesionych na dany dzień w ogóle szacowanych kosztów transakcji. Do kosztów
poniesionych na dany dzień zalicza się jedynie te koszty, które dotyczą usług wykonanych do tego dnia.
Jedynie koszty dotyczące usług już wykonanych lub usług, które mają być wykonane, zalicza się do ogółu
szacowanych kosztów transakcji.
Częściowe płatności i zaliczki otrzymane od klientów często nie odzwierciedlają wykonanych usług.
(1)
Zob. SKI-27 Ocena istoty transakcji wykorzystujących prawną formę leasingu, SKI-31 Przychody transakcje barterowe obejmujące usługi reklamowe.
29.11.2008
29.11.2008
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
25
Jeżeli na świadczenie usług składa się niedająca się dokładnie określić liczba działań wykonywanych w określonym
przedziale czasu, ze względów praktycznych przychody ujmuje się w oparciu o metodę liniową (równomiernie) na
przestrzeni danego okresu, o ile nie istnieją dowody na to, że inna metoda w lepszy sposób zobrazuje stopień
zaawansowania realizacji. Jeżeli określone działanie jest ważniejsze od wszystkich pozostałych, ujęcie przychodów
jest odłożone do momentu wykonania tego działania.
26
Jeżeli wyniku transakcji dotyczącej świadczenia usług nie można oszacować w wiarygodny sposób, przychody
z transakcji ujmuje się tylko do wysokości poniesionych kosztów, które jednostka spodziewa się odzyskać.
27
We wczesnym stadium realizowania transakcji zdarza się często, iż wiarygodne oszacowanie wyniku nie jest
możliwe. Niemniej jednak istnieje prawdopodobieństwo, że jednostka odzyska poniesione koszty transakcji. Z tego
względu przychody ujmuje się do wysokości kwoty odpowiadającej kwocie poniesionych kosztów, które jednostka
spodziewa się odzyskać. Nie ujmuje się zysku, ponieważ wyniku transakcji nie można oszacować w wiarygodny
sposób.
28
Jeżeli nie można w wiarygodny sposób oszacować wyniku transakcji, a odzyskanie poniesionych kosztów nie jest
prawdopodobne, nie ujmuje się przychodów, zaś wydatki poniesione zalicza się do kosztów. Jeżeli niepewność
uniemożliwiająca wiarygodne oszacowanie wyniku umowy została usunięta, przychody ujmuje się zgodnie
z zapisami paragrafu 20, a nie paragrafu 26.
ODSETKI, TANTIEMY I DYWIDENDY
29
30
Przychody powstające w wyniku użytkowania przez inne podmioty gospodarcze aktywów jednostki gospodarczej
przynoszących odsetki, tantiemy i dywidendy ujmuje się zgodnie z zasadami przedstawionymi w paragrafie 30, o ile:
a)
istnieje prawdopodobieństwo, że jednostka uzyska korzyści ekonomiczne z tytułu przeprowadzonej
transakcji; oraz
b)
kwota przychodów może być wyceniona w wiarygodny sposób.
Przychody ujmuje się w oparciu o następujące zasady:
a)
odsetki ujmuje się z uwzględnieniem efektywnej stopy procentowej zgodnie z tym, jak została przedstawiona
w paragrafie 9 MSR 39 oraz w OS5–OS8 MSR 39;
b)
tantiemy ujmuje się w oparciu o zasadę memoriału, zgodnie z istotą stosownej umowy; oraz
c)
dywidendy ujmuje się w momencie ustalenia praw akcjonariuszy/udziałowców do ich otrzymania.
31
[Usunięty]
32
Jeżeli niezapłacone odsetki narosły w okresie przed nabyciem oprocentowanej inwestycji, a kolejne wpływy odsetek
dotyczą okresów przed nabyciem i po nabyciu inwestycji, to tylko część odsetek dotyczących okresów po jej nabyciu
ujmuje się jako przychody. Jeżeli dywidendy z tytułu posiadanych akcji zostały zadeklarowane na podstawie zysków
netto z okresu przed nabyciem, dywidendy te odlicza się od ceny nabycia papierów wartościowych. Jeżeli trudno jest
przeprowadzić tego rodzaju przypisanie inaczej niż w arbitralny sposób, dywidendy ujmuje się jako przychody, o ile
nie stanowią one w wyraźny sposób odzyskania części ceny nabycia kapitałowych papierów wartościowych.
33
Tantiemy powstają zgodnie z warunkami stosownych umów i są zazwyczaj ujmowane w oparciu o tę podstawę,
chyba że wziąwszy pod uwagę istotę umowy, bardziej odpowiednie jest ujmowanie przychodów zgodnie z inną
systematyczną i racjonalną zasadą.
34
Przychody ujmuje się tylko wtedy, jeżeli uzyskanie przez jednostkę gospodarczą korzyści ekonomicznych,
związanych z przeprowadzoną transakcją, jest prawdopodobne. Jeżeli jednak rodzi się niepewność dotycząca
ściągalności należnej kwoty już zaliczonej do przychodów, wówczas nieściągalną kwotę lub kwotę, w odniesieniu do
której odzyskanie przestało być prawdopodobne, ujmuje się jako koszty, a nie jako korektę pierwotnie ujętej kwoty
przychodów.
UJAWNIANIE INFORMACJI
35
Jednostka ujawnia:
a)
zasady (politykę) rachunkowości przyjęte dla celów ujmowania przychodów, łącznie z metodami przyjętymi
do określania stopnia zaawansowania realizacji transakcji dotyczących świadczenia usług;
L 320/97
L 320/98
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
b)
c)
36
kwoty wszystkich istotnych kategorii przychodów ujętych w danym okresie, w tym przychody z tytułu:
(i)
sprzedaży dóbr;
(ii)
świadczenia usług;
(iii)
odsetek;
(iv)
tantiem;
(v)
dywidend; oraz
kwotę przychodów powstających w wyniku wymiany dóbr lub usług w ramach każdej znaczącej kategorii
przychodów.
Jednostka ujawnia wszelkie zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe zgodnie z MSR 37 Rezerwy, zobowiązania
warunkowe i aktywa warunkowe. Aktywa warunkowe i zobowiązania warunkowe mogą wynikać z takich pozycji, jak
koszty gwarancji, reklamacji, kar lub możliwych strat.
DATA WEJŚCIA W ŻYCIE
37
Niniejszy standard stosuje się przy sporządzaniu sprawozdań finansowych za okresy rozpoczynające się dnia
1 stycznia 1995 r. i później.
29.11.2008