2014.04.24 - Wiedza, logika i informacja
Transkrypt
2014.04.24 - Wiedza, logika i informacja
Paradoksy prawdopodobieństwa 24.04.14 Paradoksu dwu kopert, c.d. na podstawie artykułu Horgana Dystynkcja de re / de dicto v ( n) [n = 1/2 (aktualna wielkość M) p (O zawiera n) = 1/2] E wyrażenie “aktualna wielkość M” jest poza zasięgiem operatora prawdopodobieństwa p. W tym przypadku wyrażenie “aktualna wielkość M” występuje de re. p (O zawiera 1/2 (aktualna wielkość w M) = 1/2 Zasięg operatora p jest szerszy i mamy do czynienia z wystąpieniem wyrażenia “aktualna wielkość z M” de dicto. Epistemiczne prawdopodobieństwa mają charakter intensjonalny - zasadnicza teza artykułu Horgana. Charakter intensjonalny tych prawdopodobieństw przejawia się w tym, że konteksty zdaniowe tworzone przez operatory epistemicznego prawdop-stwa nie dopuszczają nieograniczonego zastępowania terminów jednostkowych o tej samej denotacji salva veritate. 10 Jaś jest przekonany, że w tym koszu mamy 1024 jabłka. - zdanie prawdziwe 10 Jaś jest przekonany, że w tym koszu mamy 2 jabłek. - zdanie fałszywe I. P (M zawiera aktualną wielkość jaka jest z M) = 1 = zdanie prawdziwe [ [ 1024 = 2 aktualna wielkość z M = 16 - agent nie wie, jaka w rzeczywistości ilość pieniędzy znajduje się w kopercie P (M zawiera 16) = 1 = zdanie fałszywe II. P ( O zawiera 1/2 (aktualna wielkość w M)) = 1/2 = zdanie prawdziwe P (O zawiera 8) = 1/2 zdanie fałszywe Dystynkcja: kanoniczne / niekanoniczne terminy jednostkowe. Mogą być podstawione za zmienne kwantyfikowane i zasadniczo są niepuste. W przypadku paradoksu 2 kopert takimi kanonicznymi terminami są liczebniki: 2, 4, 5, ... Tym samym wyrażenie “aktualna wielkość w M” nie jest kanonicznym terminem jednostkowym w sytuacji, gdy denotacja tego terminu nie jest znana. Dystynkcja: standardowe / niestandardowe pojęcie użyteczności oczekiwanej. Standardowa użyteczność oczekiwana odwołuje się do kanonicznych terminów na oznaczenie stanów, wyników, pożądań, natomiast niestandardowa użyteczność oczekiwana korzysta z niekanonicznych terminów. Diagnoza Paradoksu 2 kopert postawiona przez Horgana: Niestandardowo sformułowane pojęcie wartości oczekiwanej nie musi wymagać maksymalizacji. Inaczej: założenie, że niestandardowe pojęcie użyteczności oczekiwanej wymaga maksymalizacji jest błędnym założeniem normatywnym. Mind 2013, Lee Wyróżnia 2 warianty Paradoksu 2 kopert: I. symetryczny II. asymetryczny Ad I. Posiadamy prawdziwą informację, że pewna liczba n została losowo wybrana najpierw, natomiast później albo n (pieniędzy) umieszczono w kopercie A, a 2n - w kopercie B, albo 2n w kopercie A, a n w kopercie B, uzależniając to od wyniku rzutu rzetelną monetą. Ad II. Posiadamy prawdziwą informację, że wielkość z kopercie A jest ustalona najpierw, a następnie wielkość w kopercie B ustalona jest jako podwojenie lub połowa wielkości, jaka jest w A w zależności od wyniku rzutu (rzetelną) monetą. I. An A 2n II. Ax Ax B 2n Bn B 2x B 1/2x Powszechne Przekonanie (Common Belief ) jest takie, że w wariancie asymetrycznym zawsze racjonalna jest zmiana decyzji z wyboru koperty A na wybór koperty B. Lee argumentuje za tym, że Powszechne Przekonanie jest fałszywe. Między innymi Lee argumentuje przeciwko stanowisku Priesta i Restala (2008), którzy wyrażają Powszechne Przekonanie. Argumentacja Priesta i Restala: (1) Niech x będzie wielkością w kopercie A Wtedy mamy 2 równo prawdopodobne możliwości: albo A zawiera a B zawiera 2x albo A zawiera x a B zawiera 1/2 x (2) Stąd warunkowa użyteczność oczekiwana zmiany decyzji na B (pod warunkiem, że A zawiera x) jest 5/4 x, która jest większa niż warunkowa użyteczność oczekiwana pozostania przy A (pod warunkiem, że A zawiera x), a mianowicie x. Tym samym, preferowana jest zmiana decyzji. Jak Lee ustosunkowuje się do argumentacji Priesta i Restala? Przejście od (2) do konkluzji jest interpretowany przez Lee jako przykład rozumowania, które określa on jako rozumowanie dominujące (dominance reasoning), które oparte jest na porównywaniu warunkowych użytecznościach oczekiwanych. Przykład: opcja zmiany decyzji na B dominuje opcję pozostawania przy A w każdym asymetrycznym przypadku, ponieważ dla każdej wielkości x w A, warunkowa użyteczność oczekiwana zmiany decyzji na B (pod warunkiem, że A zawiera x) jest 5/4x. Wielkość ta jest większa niż użyteczność wyniku pozostania przy A, (pod warunkiem, że A zwiera x) a mianowicie x.