Ulotka informacyjna
Transkrypt
Ulotka informacyjna
TF Prospekt polnisch_#3:TF Prospekt polnisch_5 28.04.2008 9:02 Uhr Seite 1 orid (Fluorek wgłębny) Profilaktyka przeciwpróchniczna – Likwidowanie nadwrażliwości szyjki zęba Mineralne lakowanie szczelin Sto k rem rotnie ine sil ral nie iza jsz cja (1) a Tiefenfluorid jest optymalnym środkiem w profilaktyce przeciwpróchnicznej oraz w leczeniu ubytków spowodowanych przez próchnicę w jej początkowym stadium. Opracowana przez prof. dr. stomatologii hc Knappwost (Hamburg, Fakultet Chemii Fizycznej) metoda opiera się na wykorzystaniu jego teorii remineralizacji oraz na dokładnej wiedzy z zakresu budowy szkliwa zębowego, którą zawdzięczamy prof. dr. Perdok (Groningen, Fakultet Krystalografii). O powodzeniu w bardzo sposób przeprowadzonego fluorowania wgłębnego świadczą uzyskane bardzo wysokie wyniki: 95 %, można więc powiedzieć, że metoda ta nadaje się również doskonale do skutecznej profilaktyki przeciwpróchnicznej wśród dzieci w okresie dojrzewania oraz wśród dorosłych w każdym wieku. Zwyczajowe stosowanie fluorku: Fluorowanie wgłębne: Rysunek 1: Fluorek wapnia znajduje się na szkliwie w postaci stosunkowo dużych kryształów (ok. 1μ). Zanikają szybko podczas procesu żucia. Rysunek 2: Submikroskopowy fluorek wapnia wielkości 50 Å wypełnił w sposób jednolity otworki w obszarze o zwiększonej porowatości. Silna remineralizacja trwająca przez dłuższy okres czasu. Stosowanie: Celem przeprowadzenia fluorowania wgłębnego należy najpierw oczyścić za pomocą szczoteczki osad nazębny – również w przestrzeni międzyzębowej (nić dentystyczna, klin) – a następnie tak oczyszczony ząb, również przy pomocy ciepłego strumienia powietrza, nasączać obficie wacikiem namoczonym w Tiefenfluoridzie. Nie przepłukiwać następnie wodą! Po tym wszystkim przeprowadza się kolejne gruntowne nasączanie wacikiem namoczonym w znajdującym się w zestawie w przeznaczonym do tego celu roztworze. Dopiero po tym można przepłukać wodą! W profilaktyce przeciwpróchnicznej przynajmniej raz do roku wykonać nasączanie, a w przypadku osób używających elementów mocujących – dwa razy do roku. W przypadku likwidowania nadrważliwości szyjki zęba zabieg należy powtórzyć 1 - 2 razy każdorazowo po 8 - 14 dniach, a następnie od jednego do dwóch w ciągu roku. W przypadku nieinwazyjnego lakowania szczelin nasączanie wykonywane jest po wyskrobaniu szczeliny oczyszczonego zęba przy pomocy sondy lub ekskawatora tak, jak to opisano powyżej. Również w tym przypadku, jeżeli to możliwe, należy powtórzyć zabieg po 1 – 2 tygodniach a następnie wykonywać go 2 razy do roku. TF Prospekt polnisch_#3:TF Prospekt polnisch_5 28.04.2008 9:02 Uhr Seite 2 Jak działa wgłębne fluorowanie przy pomocy Tiefenfluoridu i jak należy potraktować ten zabieg z punktu widzenia intensywności i trwania efektu ochronnego w czasie? Podczas nasączania zębów Tiefenfluoridem dochodzi do następujących reakcji (porównaj rys. z legendą): Roztwór Tiefenfluoridu przenika po rozpuszczeniu wierzchniej warstwy w otworki w obszarze o zwiększonej porowatości szkliwa lub twardej substancji szyjki zęba. Podczas kolejnego nasączania za pomocą do tego przeznaczonego roztworu wchodzi w reakcję już w porach zawarty w nim silnie dyspersyjny wodorotlenek wapniowy z fluorkiem krzemianu kompleks będącego składnikiem Tiefenfluoridu tworząc wyjątkowo małych rozmiarów kryształki wodorotlenku wapnia (CaF2), fluorku magnezu (MgF2), trochę wodorofluorku miedzi (CuOHF) i żelu krzemionkowego. Osobliwość wgłębnego fluorowania polega na tym, że kryształki CaF2 ze względów fizycznych są bardzo znikomych rozmiarów, ok. 50 Å (= 5 nanometrów). włokna keratyny apatyt kryształki fluorku wapnia Rysunek 3 Struktura powierzchni znajdującego się poniżej osadu nazębnego szkliwa o zwiększonej porowatości po przeprowadzonym wgłębnym fluorowaniu. Kwaśny odczyn osadu nazębnego ulega dyfundacji po rozpuszczeniu cienkiej warstwy wzdłuż napęczniałych włókien keratyny i rozpuścił częściowo trzymające się epitaksjalnie kryształki apatytu o grubości ok. 50 Å i długości > 300 Å (Lit. 2). Powstałe pory w kształcie lejka są zapełnione kryształkami wodorotlenku wapnia wielkości zaledwie ok. 50 Å obok kryształków wodorotlenku magnezu, wodorofluorku miedzi i żelu krzemionkowego. Tworzą tam przez długi okres czasu istniejące o optymalnych właściwościach środowisko jonów fluorkowych i tym samym stanowią solidną pozycję wyjściową do rozpoczęcia odpowiednio silnego procesu remineralizacji (Lit. 3, 4, 5). Dlatego też doskonale wpasowują się w otworki o średnicy ok. 100 Å w obszarze o zwiększonej porowatości i tworzą w porach optymalne stężenie jonów fluoru.(4) Stężenie to pobudza wraz z jonami wapnia, fosfatu i niewielką ilością jonów wodorotlenowych znajdujących się w ślinie, która jeszcze wejdzie w reakcję, wyjątkowo silną fizjologiczną remineralizację(5), tzn. wytrącanie się apatytu również wewnątrz porów twardej substancji zębowej. Z powodu tych niezwykle małych kryształków CaF2 i MgF2, które utrzymują się przez długi okres czasu głęboko w porach twardej substancji zębowej (> 1 rok), mamy tu do czynienia w tej metodzie z prawdziwym wgłębnym fluorowaniem w dosłownym tego znaczeniu. W tym przypadku w przeciwieństwie do metody z użyciem fluorku sodowego i innych fluorków nie jest zabierane wapno z minerału znajdującego się w zębie. Znajdujące się submikroskopowe związki chemiczne w porach w kształcie lejka CaF2 i MgF2 oraz CuOHF nie ulegają również ścieraniu. Dlatego też mamy do czynienia z białe p działającym optymalnie przez długi okres czasu wgłębnym fluorowaniem.(6,7) l a zanika my ją Sukcesy kliniczne: R. Lehmann i H. Tröndle, Grupa badawcza z zakresu stomatologii, Uniwersytet w Hamburgu, uzyskali stosując wyłącznie wgłębne fluorowanie nieinwazyjną metodą mineralnego lakowania szczelin na 715 przypadków po 5 latach powodzenie wynoszące 95 %.(7) N. Abou Tara, Hamburg uzyskał na 113 osób poddanych testowi skarżących się na nadwrażliwość szyjki zębowej w 100 przypadkach pełne powodzenie w leczeniu utrzymujące się przez ponad 6 miesięcy.(8) G. Schützmannsky, Stomatologiczna Klinika Szkolna w Halle, osiągnął stosując tę metodę w porównaniu do zwyczajowego fluorowania najwyższe utrzymujące się przez ponad dwa lata profilaktyczne działanie przeciwpróchniczne.(9) Literatura: (1) A. Knappwost, ZMK 7-8/99, str. 411 (2) A. Knappwost, R.U. Meyer, Naturwissenschaften 65, 1978, str. 436 (3) A. Knappwost, DZZ 33, str. 192-195, 1978 (4) A. Knappwost, ZMK 9/1995, str. 18 (5) A. Knappwost, D. Fuhrmann, J. Heinlein, Naturwissenschaften 75, str. 570-571 (6) A. Knappwost, DZZ 7, 681, 1952 (7) R. Lehmann, H. Tröndle, ZMK 1-2/99, str. 6 (8) N. Abou Tara, Zahnärztl. Praxis 35 zeszyt 11, 1984 (9) G. Schützmannsky, „Próchnica zębów i jej społeczno-higieniczne znaczenie“ VEB-Verlag Volk und Gesundheit Berlin 1955, str. 97-102. Składniki: Fluorek wgłębny zawiera: heksahydrat fluorokrzemianu magnezu, heksahydrat fluorokrzemian miedzi II, fluorek sodu działający jako stabilizator, wodę destylowanę. Roztwór do nasączania w drugim etapie zawiera: wysoko dyspersyjny wodorotlenek wapnia, metylocelulozę, wodę destylowaną. 05/2008