Ulotka informacyjna

Transkrypt

Ulotka informacyjna
TF Prospekt polnisch_#3:TF Prospekt polnisch_5
28.04.2008
9:02 Uhr
Seite 1
orid
(Fluorek wgłębny)
Profilaktyka przeciwpróchniczna –
Likwidowanie nadwrażliwości szyjki zęba
Mineralne lakowanie szczelin
Sto
k
rem rotnie
ine sil
ral nie
iza jsz
cja (1) a
Tiefenfluorid jest optymalnym środkiem w profilaktyce przeciwpróchnicznej oraz w leczeniu ubytków
spowodowanych przez próchnicę w jej początkowym stadium. Opracowana przez prof. dr. stomatologii hc Knappwost (Hamburg, Fakultet Chemii Fizycznej) metoda opiera się na wykorzystaniu jego
teorii remineralizacji oraz na dokładnej wiedzy z zakresu budowy szkliwa zębowego, którą
zawdzięczamy prof. dr. Perdok (Groningen, Fakultet Krystalografii). O powodzeniu w bardzo sposób
przeprowadzonego fluorowania wgłębnego świadczą uzyskane bardzo wysokie wyniki: 95 %, można
więc powiedzieć, że metoda ta nadaje się również doskonale do skutecznej profilaktyki przeciwpróchnicznej wśród dzieci w okresie dojrzewania oraz wśród dorosłych w każdym wieku.
Zwyczajowe stosowanie fluorku:
Fluorowanie wgłębne:
Rysunek 1:
Fluorek wapnia znajduje się na szkliwie w postaci stosunkowo
dużych kryształów (ok. 1μ). Zanikają szybko podczas procesu
żucia.
Rysunek 2:
Submikroskopowy fluorek wapnia wielkości 50 Å wypełnił w
sposób jednolity otworki w obszarze o zwiększonej porowatości. Silna remineralizacja trwająca przez dłuższy okres czasu.
Stosowanie:
Celem przeprowadzenia fluorowania wgłębnego należy najpierw oczyścić za pomocą szczoteczki osad
nazębny – również w przestrzeni międzyzębowej (nić dentystyczna, klin) – a następnie tak
oczyszczony ząb, również przy pomocy ciepłego strumienia powietrza, nasączać obficie wacikiem
namoczonym w Tiefenfluoridzie. Nie przepłukiwać następnie wodą! Po tym wszystkim przeprowadza
się kolejne gruntowne nasączanie wacikiem namoczonym w znajdującym się w zestawie w przeznaczonym do tego celu roztworze. Dopiero po tym można przepłukać wodą!
W profilaktyce przeciwpróchnicznej przynajmniej raz do roku wykonać nasączanie, a w przypadku
osób używających elementów mocujących – dwa razy do roku.
W przypadku likwidowania nadrważliwości szyjki zęba zabieg należy powtórzyć 1 - 2 razy każdorazowo po 8 - 14 dniach, a następnie od jednego do dwóch w ciągu roku.
W przypadku nieinwazyjnego lakowania szczelin nasączanie wykonywane jest po wyskrobaniu
szczeliny oczyszczonego zęba przy pomocy sondy lub ekskawatora tak, jak to opisano powyżej.
Również w tym przypadku, jeżeli to możliwe, należy powtórzyć zabieg po 1 – 2 tygodniach a następnie
wykonywać go 2 razy do roku.
TF Prospekt polnisch_#3:TF Prospekt polnisch_5
28.04.2008
9:02 Uhr
Seite 2
Jak działa wgłębne fluorowanie przy pomocy Tiefenfluoridu i jak należy
potraktować ten zabieg z punktu widzenia intensywności i trwania efektu
ochronnego w czasie?
Podczas nasączania zębów Tiefenfluoridem dochodzi do następujących reakcji (porównaj rys. z
legendą): Roztwór Tiefenfluoridu przenika po rozpuszczeniu wierzchniej warstwy w otworki w
obszarze o zwiększonej porowatości szkliwa lub twardej substancji szyjki zęba. Podczas kolejnego
nasączania za pomocą do tego przeznaczonego roztworu wchodzi w reakcję już w porach zawarty w
nim silnie dyspersyjny wodorotlenek wapniowy z fluorkiem krzemianu kompleks będącego
składnikiem Tiefenfluoridu tworząc wyjątkowo małych rozmiarów kryształki wodorotlenku wapnia
(CaF2), fluorku magnezu (MgF2), trochę wodorofluorku miedzi (CuOHF) i żelu krzemionkowego.
Osobliwość wgłębnego fluorowania polega na tym, że kryształki CaF2 ze względów fizycznych są bardzo
znikomych rozmiarów, ok. 50 Å (= 5 nanometrów).
włokna keratyny
apatyt
kryształki
fluorku wapnia
Rysunek 3
Struktura powierzchni znajdującego się poniżej osadu nazębnego
szkliwa o zwiększonej porowatości po przeprowadzonym wgłębnym
fluorowaniu. Kwaśny odczyn osadu nazębnego ulega dyfundacji po
rozpuszczeniu cienkiej warstwy wzdłuż napęczniałych włókien
keratyny i rozpuścił częściowo trzymające się epitaksjalnie kryształki
apatytu o grubości ok. 50 Å i długości > 300 Å (Lit. 2).
Powstałe pory w kształcie lejka są zapełnione kryształkami wodorotlenku wapnia wielkości zaledwie ok. 50 Å obok kryształków wodorotlenku magnezu, wodorofluorku miedzi i żelu krzemionkowego. Tworzą
tam przez długi okres czasu istniejące o optymalnych właściwościach
środowisko jonów fluorkowych i tym samym stanowią solidną pozycję
wyjściową do rozpoczęcia odpowiednio silnego procesu remineralizacji
(Lit. 3, 4, 5).
Dlatego też doskonale wpasowują się w otworki o średnicy ok. 100 Å w obszarze o zwiększonej porowatości i tworzą w porach optymalne stężenie jonów fluoru.(4) Stężenie to pobudza wraz z jonami wapnia, fosfatu i niewielką ilością jonów wodorotlenowych znajdujących się w ślinie, która jeszcze
wejdzie w reakcję, wyjątkowo silną fizjologiczną remineralizację(5), tzn. wytrącanie się apatytu
również wewnątrz porów twardej substancji zębowej. Z powodu tych niezwykle małych kryształków
CaF2 i MgF2, które utrzymują się przez długi okres czasu głęboko w porach twardej substancji zębowej (> 1 rok), mamy tu do czynienia w tej metodzie z prawdziwym wgłębnym fluorowaniem w
dosłownym tego znaczeniu. W tym przypadku w przeciwieństwie do metody z użyciem fluorku
sodowego i innych fluorków nie jest zabierane wapno z minerału znajdującego się w zębie.
Znajdujące się submikroskopowe związki chemiczne w porach w kształcie lejka CaF2 i MgF2 oraz
CuOHF nie ulegają również ścieraniu. Dlatego też mamy do czynienia z
białe p
działającym optymalnie przez długi okres czasu wgłębnym fluorowaniem.(6,7)
l
a
zanika my
ją
Sukcesy kliniczne:
R. Lehmann i H. Tröndle, Grupa badawcza z zakresu stomatologii, Uniwersytet w Hamburgu, uzyskali
stosując wyłącznie wgłębne fluorowanie nieinwazyjną metodą mineralnego lakowania szczelin na 715
przypadków po 5 latach powodzenie wynoszące 95 %.(7)
N. Abou Tara, Hamburg uzyskał na 113 osób poddanych testowi skarżących się na nadwrażliwość szyjki
zębowej w 100 przypadkach pełne powodzenie w leczeniu utrzymujące się przez ponad 6 miesięcy.(8)
G. Schützmannsky, Stomatologiczna Klinika Szkolna w Halle, osiągnął stosując tę metodę w porównaniu do zwyczajowego fluorowania najwyższe utrzymujące się przez ponad dwa lata profilaktyczne
działanie przeciwpróchniczne.(9)
Literatura:
(1) A. Knappwost, ZMK 7-8/99, str. 411
(2) A. Knappwost, R.U. Meyer,
Naturwissenschaften 65, 1978, str. 436
(3) A. Knappwost, DZZ 33, str. 192-195, 1978
(4) A. Knappwost, ZMK 9/1995, str. 18
(5) A. Knappwost, D. Fuhrmann, J. Heinlein,
Naturwissenschaften 75, str. 570-571
(6) A. Knappwost, DZZ 7, 681, 1952
(7) R. Lehmann, H. Tröndle, ZMK 1-2/99, str. 6
(8) N. Abou Tara, Zahnärztl. Praxis 35 zeszyt 11, 1984
(9) G. Schützmannsky, „Próchnica zębów i jej społeczno-higieniczne znaczenie“ VEB-Verlag Volk und Gesundheit Berlin
1955, str. 97-102.
Składniki: Fluorek wgłębny zawiera: heksahydrat fluorokrzemianu magnezu, heksahydrat fluorokrzemian miedzi II, fluorek sodu działający jako stabilizator, wodę destylowanę. Roztwór do nasączania w drugim etapie zawiera: wysoko dyspersyjny wodorotlenek wapnia, metylocelulozę, wodę destylowaną.
05/2008