Magurski Park Narodowy przed Dniem Zakochanych

Magurski Park Narodowy przed
Dniem Zakochanych pysznił się
jak panna na wydaniu….
Zimowy
wyjazd
ekologów
ze
Stowarzyszenia
„EKOSKOP”
i
wolontariuszy EVS do naszych
przyjaciół-przyrodników
Magurskiego PN miał coś
zalotów do dziewczyny.
jest
ładna,
z
z
Wiemy że
spodziewamy się emocji, ale jaka jest
naprawdę przekonamy się dopiero za kilka
miesięcy – wczesnym latem kiedy przyjedziemy
na storczykowe łąki!
Zimą MgPN jest trochę niedostępny.
Temperatura -15°C, wszędzie śnieg. Ścieżka
edukacyjna, którą prowadzi nas Madzia – szef
edukacji ekologicznej MgPN – wiedzie z
Krempnej na przełęcz Habowską, a potem na
Kamień i ….z powrotem do Krempnej. Dzielna
ekipa: Kasia, Marina,
Justyna, Sylwia, Ula, Sławek, Samuel, Maciek
i Mirek nie boi się 8 kilometrów zimowej
trasy. Kilka dni nie padało, a poprzednie
noce zmroziły śnieg. Idzie się jak po
betonie. Buki w stanie bezlistnym z
ostrogami młodych pędów, ciekawe –
szczególnie gdy polakierowane zamarzniętą
wodą – ale jednak nie takie jak wiosną, gdy
przez pierwsze 4 dni ich listki dają się
smakować! Za to jodły ogromne, wspaniale,
ciemnozielone, okryte puszystymi kołderkami,
które przesiewają się
przez igły. Tu i ówdzie wielkie
rozpadające się kadłuby drzew-starców, zjedzone przez huby,
naruszone przez miliony drewnojadów, podziurawione przez
dzięcioły. Na śniegu zostały tropy jeleni, saren, lisów i
zajęcy. Mimo pobożnych życzeń nigdzie nie widzimy śladów
rysia. Jest cicho. Tylko raz na drzewach widzimy kowaliki i
gile. Gdy zaczyna prószyć mikry śnieg, a na południu niebo
staje się nieprzyzwoicie błękitne, robi się bajkowo. Wracamy
znużeni i szczęśliwi. W karmniku przed Muzeum MgPN kotłuje się
tłum napuszonych wróbli i wspaniale ubarwionych bogatek.
Randka się udała.