Zachowanie kursu franka w obliczu nadchodzącego
Transkrypt
Zachowanie kursu franka w obliczu nadchodzącego
Zachowanie kursu franka w obliczu nadchodzącego kryzysu Autor: Kamil Neczaj Na zlecenie firmy Roboty Przemysłowe Krzysztof Sulikowski 1. Zawartość 2. Wstęp – tło historyczne, przyczyny przyszłego kryzysu .................................................................. 3 3. Frank szwajcarski i inne twarde waluty świata ............................................................................... 5 4. Złoto jako waluta twarda, wpływ parytetu metali szlachetnych na walutę .................................... 5 5. Kurs franka w porównaniu do dolara i euro na przestrzeni ostatnich lat ....................................... 6 6. Baoki spekulacyjne – czy CHF i złoto w dzisiejszych czasach to baoka? .......................................... 7 7. Jak Narodowy Bank Szwajcarii może wpływad na powstrzymanie spekulacji na szwajcarskiej walucie? ................................................................................................................................................. 8 8. Podsumowanie ............................................................................................................................... 8 2. Wstęp – tło historyczne, przyczyny przyszłego kryzysu Piszę tą pracę w niepewnych czasach, gdy ekonomiści zapowiadają rychłe nastanie kryzysu. Nieodpowiednie stosowanie teorii Keynesa opublikowanej przez niego w książce Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza trwające od czasów powojennych spowodowało wzrost zadłużenia szczególnie paostw rozwiniętych. Wysoki poziom zadłużenia widoczny teraz w wielu paostwach tłumi globalny wzrost gospodarczy. Teoria Keynesa mówi, że w takim wypadku paostwo powinno stymulowad wzrost między innymi przez bezpośrednie pompowanie gotówki w rynek. Niestety obecne zadłużenie uniemożliwia „stymulowanie” wzrostu gospodarczego w ten sposób. Gospodarka światowa wpadła w błędne koło. Stymulacja, która teoretycznie powinna pobudzid wzrost PKB powoduje zwiększenie zadłużenia, a to powoduje z kolei tłumienie wzrostu PKB. Oczywistym jest, że oba zjawiska – tłumienie i stymulacja gospodarki nie oddziałują na nią w identycznym stopniu. Niestety okazuje się, że działania FEDu w postaci ostatnich dwóch serii programów luzowania ilościowego (Quantitive Easing) nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, a pobudzenie trwało tak długo jak FED pompował gotówkę w rynek, zostawiając po sobie jednak ciężar zadłużenia i inflacji. Wszystko wskazuje na to, że stosowana przez ostatnie 50 lat teoria Keynesa jest na wyczerpaniu i świat czeka naprawdę głęboki kryzys porównywalny z kryzysem lat trzydziestych XX wieku, z którego wyrwie nas dopiero tak jak i w tamtych czasach nowa teoria makroekonomiczna, która teraz zastąpi model makroekonomiczny Keynesa. W identycznej sytuacji są paostwa UE. Ich wysokie zadłużenie powoduje powstanie ryzyka rozpadu strefy Euro w przypadku braku radykalnych reform integracji gospodarczej. Okazało się bowiem, że paostwa o słabszej kondycji finansowej są narażone na bankructwo w razie recesji, gdyż wzrost gospodarczy będzie niższy niż tempo narastania długu. Unia Europejska bardzo poważnie podchodzi do problemu, lecz można zauważyd, że w tej chwili nie jest przygotowana na kryzys. Okazuje się, że nawet bieżące operacje mające ograniczyd spekulacje na obligacja paostw członkowskich są tak naprawdę niezgodne z prawem. Artykuł 104 Traktatu o Unii Europejskiej: 1. Zakazane jest udzielanie przez EBC lub banki centralne Paostw Członkowskich, zwane dalej ,,krajowymi bankami centralnymi”, pożyczek na pokrycie deficytu lub jakichkolwiek innych kredytów instytucjom lub organom Wspólnoty, rządom centralnym, władzom regionalnym, lokalnym lub innym władzom publicznym, innym instytucjom lub przedsiębiorstwom publicznym Paostw Członkowskich, jak również nabywanie bezpośrednio od nich przez EBC lub krajowe banki centralne ich papierów dłużnych. Co ciekawe na kryzys wskazuje też długoterminowy kalendarz koniunkturalnych cykli Kondratiewa 3. Frank szwajcarski i inne twarde waluty świata Waluta twarda to waluta wymienialna praktycznie w każdym miejscu i czasie. Jest ona powszechnie akceptowanym na świecie. Są także inne kryteria powodujące, że waluta jest uznawana za twardą. Są to stabilnośd ekonomiczna i polityczna kraju – emitenta waluty, a także niska inflacja, przewidywalna polityka monetarna, rezerwy walut i metali szlachetnych. Do walut twardych zalicza się dolara amerykaoskiego, euro, franka szwajcarskiego, funta brytyjskiego i jena. Warto zauważyd, że w obliczu powyższych kryteriów euro i dolar coraz rzadziej zasługują na miano waluty twardej. Jest to spowodowane właśnie kryzysem zadłużeniowym i związaną z nim nieprzewidywalnością polityczną i ekonomiczną. Można zauważyd, że z dwóch swoich celów działalności – utrzymywania niskiej inflacji i niskiego bezrobocia Rezerwa Federalna USA ostatnio preferuje ten drugi. Powoduje to dalsze „rozmiękczanie” dolara. Odrzucając w kontekście kryzysu dolara i euro jako twarde waluty ze względu na nieprzewidywalnośd i spodziewaną inflację w USA świat zostaje tylko z trzema twardymi walutami: frankiem, jenem i funtem. W związku z tą sytuacją, a także wielkością gospodarek USA i UE przepływ kapitału z euro i dolara do jena, franka i funta powoduję znaczną zmianę ich kursu wymiany. Jest to zauważalne zwłaszcza na wykresie jena i franka. Funt nie jest tak bardzo podatny na to zjawisko ze względu na członkowstwo Wielkiej Brytanii w UE, a więc dużym wpływie ewentualnego kryzysu w strefie euro. Jako efekt tych działao para CHFUSD notuje ostatnio najwyższy kurs w historii a para JPYUSD najwyższy od czasów drugiej wojny światowej. 4. Złoto jako waluta twarda, wpływ parytetu metali szlachetnych na walutę W kontekście twardych walut warto wspomnied o złocie. Złoto od czasów starożytności uznawane było za środek płatniczy. Z czasem zamiast czystego złota zaczęto używad złotych i srebrnych monet. Niestety monety także były niezbyt wygodnym środkiem płatniczym. W XVII-XVIII w. (encyklopedia WIEM) zaczęto się posługiwad banknotami odzwierciedlającymi zobowiązanie bankiera do wypłaty złota. Nawet w XX wieku wiele walut miało parytet złota. Gwarantował on stabilnośd waluty, gdyż złoto było bardzo przewidywalne. Jego wydobycie, które jest niewielkie w porównaniu do stanu posiadania gospodarek nie mogło nagle wzrosnąd powodując inflację. Parytet złota ograniczał niestety politykę monetarną. Pieniędzy nie można było drukowad bez pokrycia. Miało to swoje zalety, ale także wady. Zaletą była stabilnośd waluty potwierdzająca jej twardośd. W dużym stopniu ograniczało to niestety stymulację gospodarki w czasach kryzysu wg teorii Keynesa. Podczas kryzysu naftowego lat siedemdziesiątych XX wieku dotychczasowa zaleta w postaci stabilności waluty okazała się bardzo niewygodnym ograniczeniem. W obliczu jednoczesnej recesji i inflacji FED nie był w stanie stymulowad gospodarki zgodnie z modelem Keynesa poprzez obniżenie stopy procentowej, więc zdecydowano na porzucenie parytetu złota i dodruk dolarów. Warto zwrócid uwagę, że takie działanie powoduje zmniejszenie twardości waluty, gdyż przewidywalnośd polityki monetarnej, a także ryzyko wysokiej inflacji, która może nastąpid w przypadku nieskrępowanej kreacji pieniądza bez pokrycia jest dużo większe. 5. Kurs franka w porównaniu do dolara i euro na przestrzeni ostatnich lat W przeciwieostwie do dolara frank szwajcarski posiadał częściowy (40%) parytet złota aż do roku 2000, kiedy obywatele Szwajcarii zdecydowali w referendum o jego porzuceniu. Dzięki temu aż do 2000 roku waluta ta była stabilizowana kursem złota, a w dzisiejszych czasach Szwajcaria ma największe rezerwy złota na jednego mieszkaoca, co w dalszym ciągu zapobiega deprecjacji franka. Poza tym pomimo porzucenia parytetu bank centralny Szwajcarii w przeciwieostwie do krajów strefy euro i USA stosuje politykę restrykcyjną. Efektem tych działao jest od 40 lat rosnąca wartośd franka względem dolara spowodowana przede wszystkim spadkiem wartości waluty amerykaoskiej. Widad więc, że ostatni wzrost wartości franka nie jest zjawiskiem jednorazowym, lecz kontynuacją długoterminowego trendu o bardzo silnych podstawach fundamentalnych. Identyczną sytuację widad na wykresie EURCHF (przed 1999 ECUCHF). W latach 1980-2010 była ona stabilniejsza niż na wykresie USDCHF lecz główny trend pozostaje ten sam i jest on spowodowany całkowicie odmienną – bardziej restrykcyjną polityką monetarną Szwajcarii. 6. Bańki spekulacyjne – czy CHF i złoto w dzisiejszych czasach to bańka? Baoką spekulacyjną nazywamy zjawisko gwałtownego wzrostu cen danego aktywa napędzanego chęcią zysku związaną z oczekiwanym wzrostem wartości, a nie z fundamentalną wartością danego aktywa. O powstaniu baoki decyduje przede wszystkim czynnik psychologiczny. Po jej pęknięciu zaś następuje ogromny spadek wyceny aktywa. Wiele osób zadaje sobie pytanie: Czy złoto i frank to tylko baoki i pękną tak jak wiele poprzednich? Aby na nie odpowiedzied warto zastanowid się nad kilkoma kwestiami. Ile warte są złoto i frank? Czy jest to wzrost jednorazowy czy raczej świat wycenia je wysoko od dłuższego czasu? Co sprawia, że są one wyceniane tak wysoko? Bardzo trudno jest wycenid walutę. W zależności od stanu gospodarki, wzrostu PKB kraju i inflacji waluta zmienia swoją wartośd. Do wyceny można wykorzystad tzw. parytet siły nabywczej uwzględniany między innymi w indeksie Big Maca. Wskazuje on na duże przewartościowanie waluty. Big Mac w Szwajcarii kosztuje już $8,06. Jest to najwięcej z grupy 37 przebadanych paostw (źródło: http://www.bigmacindex.org/). Gospodarka Szwajcarii nie jest przyzwyczajona do takiego kursy waluty. Z powodu wysokiego kursu franka maleje konkurencyjnośd gospodarki i spada eksport, co wskazuje na to, że od strony ekonomicznej Szwajcaria nie może mied tak drogiego franka i rozwijad się gospodarczo. Z drugiej strony trend umacniania się franka jest bardzo trwały. Warto też zauważyd, że ogromną rolę odgrywa tu czynnik psychologiczny. Inwestorzy kupują tą walutę, aby zabezpieczyd swój majątek przed kryzysem. Patrząc na poprzednie wykresy: EURCHF i USDCHF warto zauważyd, że nigdy w historii tej waluty zmiany jej kursu nie były tak ogromne. Są naprawdę duże podstawy fundamentalne do wzrostu wartości franka – a raczej spadku wartości tych dwóch głównych środków wymiany handlowej. Mimo to jego aprecjacja jest tak gwałtowna, że można to nazwad baoką spekulacyjną. Warto zauważyd, że inwestorzy dyskontują dużo większe problemy niż zwykłe spowolnienie gospodarcze, ale w razie wystąpienia naprawdę dużego kryzysu frank ma jeszcze dużo miejsca do umacniania się o ile Narodowy Bank Szwajcarii nie będzie skutecznie interweniował w obronie gospodarki Szwajcarii. 7. Jak Narodowy Bank Szwajcarii może wpływać na powstrzymanie spekulacji na szwajcarskiej walucie? W związku z restrykcyjną polityką monetarną Bank Szwajcarii poważniejszą interwencję podejmie dopiero w ostateczności. Proste środki jak obniżenie stóp procentowych dawno się skooczyły. Bank Szwajcarii próbował wykonywad też operacje otwartego rynku skupując inne waluty, lecz nie pomogło to w dłuższym terminie. Inne instrumenty obniżenia kursu franka to zapowiedziane ostatnio usztywnienie z kursem EUR, a w ostateczności wzorem UE i USA kreacja pustego pieniądza, która z pewnością zbije kurs, lecz może także doprowadzid do problemów z inflacją w przyszłości. 8. Podsumowanie Świat stoi w przedsionku kryzysu, a kurs franka zachowuje się tak jakbyśmy już tam weszli. Jeśli kryzys jest nieuchronny frank ma jeszcze dużo miejsca na wzrosty, ale w przypadku cudownego wyjścia na ścieżkę wzrostu gospodarczego lub znacznych interwencji Banku Szwajcarii inwestorzy wybiegający mocno w przyszłośd mogą się w dużym stopniu zawieźd.