Zamawianie usług zastępstwa inwestycyjnego 13 0/

Transkrypt

Zamawianie usług zastępstwa inwestycyjnego 13 0/
130/2011
Rozmowa z
Stanisławem Gawłowskim,
Sekretarzem Stanu
w Ministerstwie Środowiska
Zamawianie usług
zastępstwa inwestycyjnego
Wędrujmy
kolejowym szlakiem
Efektywność
energetyczna
GIS i Geokonsultacje
www.ingmina.pl
I
Lodowisko
– sport i rekreacja dla każdego
Jesteśmy producentem najlepszych lodowisk profesjonalnych i rekreacyjnych w Polsce. Nasze lodowiska to, m.in.
bezstopniowa regulacja mocy chłodniczej sterowana obciążeniem cieplnym płyt, systemy odzysku zimna ze śniegu usuniętego przy konserwacji oraz całkowitego odzysku ciepła
wypompowanego z płyty, betonowa płyta lodowiska wykonana bez nacinania dylatacji, czy kontrolowana laserowo
grubość tafli lodowej.
W naszych maszynowniach używamy kompresorów
firmy MYCOM. Tej samej, która wyposaża w kompresor
amerykańskie promy kosmiczne.
Zapewniamy pełny zakres profesjonalnej obsługi począwszy od doradztwa technicznego i projektowana, poprzez
dostawę, montaż, rozruch instalacji oraz serwis.
Firma Budowa Lodowisk TOL wraz z Polskim klubem
Infrastruktury Sportowej kierując się hasłem „Tam gdzie
latem jest boisko zimą będzie lodowisko” opracowała poradnik wskazując, jak przystosować istniejące już boiska
orlik do funkcji zimowej. Projekt ten pod nazwą Pingwin
pozwoli młodzieży utrzymać sprawność fizyczną przez cały
rok, a właścicielom obiektów sprawnie je wykorzystywać.
Realizujmy w ten sposób cel nadrzędny firmy – udział w rozwijaniu infrastruktury sportowej mający wpływ na kondycję
i jakość życia społeczeństwa.
Wiemy, co trzeba w tym celu zrobić i skutecznie wypełniamy tę dewizę konkretami – wzrastającą liczbą lodowisk.
Warto z nami je budować.
Proponujemy montaż kompletnych lodowisk jako „inwestor zastępczy” bądź „inżynier kontaktu” „pod klucz”.
Przygotujemy i zmontujemy lodowisko z którego można
będzie korzystać o każdej porze rok i w każdych warunkach. Naszym dziełem było lodowisko wykonane po raz
pierwszy w Polsce z naturalnego lodu na 10 Piknik Olimpijski, które funkcjonowało w pełnym słońcu przy temperaturze +25 st. C na otwartej przestrzeni.
Dostarczymy dodatkowe wyposażenie niezbędne do bieżącego funkcjonowania lodowiska.
Firma TOL wybudowała również w Tychach w 2008 r.
pełnowymiarowe boisko piłkarskie z podgrzewaną sztuczną nawierzchnią. W instalacji technologicznej ogrzewania
zastosowano najwyższej jakości rury PEX-a.
II
www.ingmina.pl
Budowa Lodowisk TOL Sp. z o.o.
00-026 Warszawa
ul. Widok 19 lok. 197
tel. +48 (22) 673 12 93
tel./fax. +48 (22) 612 30 42
tel. kom. +48 606 99 88 22
40-246 Katowice
ul. Porcelanowa 8
tel/fax: + 48 (32) 20 90 870
tel. kom. +48 600 20 13 97
W numerze:
Szanowni Czytelnicy!
Oddajemy w Wasze ręce 130-ty już numer naszego magazynu. Jak zwykle,
na łamach „Gminy” podejmujemy ważne dla polskich samorządów tematy. Obecnie wielu liderom polskich gmin sen z powiek spędzają wyzwania związane z organizacją lokalnych systemów selektywnej gospodarki odpadami, choć już nie wiadomo czego bardziej się obawiać – czy wyśrubowanych wymogów Unii Europejskiej
czy też zagrożeń ze strony Natury, która jak w ubiegłym roku, potrafi wyrządzić
wiele nieszczęść. Ekologia i ochrona środowiska życia człowieka to już nie marzenia i mrzonki nawiedzonych ekologów, ale warunek przetrwania i rozwoju, także
w tej najmniejszej, lokalnej skali.
Czysty biznes
2
Polskie gminy obejmą władztwo nad odpadami.
Powstanie jednocześnie szansa, aby wybudować
nowoczesne instalacje przetwarzające odpady
komunalne
Najtaniej oszczędzić
4
W chwili obecnej przygotowywane do przyjęcia
są dwie ustawy, mające na celu ujednolicenie
środowiska prawnego dla proekologicznych
przedsięwzięć energetycznych: ustawa
o odnawialnych źródłach energii oraz ustawa
o efektywności energetycznej
Zielony Wizjoner
9
Fundamentalne znaczenie odgrywa dziś jakość
współpracy władz samorządowych z mieszkańcami
Przeciwdziałamy wykluczeniu
cyfrowemu!
Wędrujmy kolejowym szlakiem
Korzystajmy z doświadczeń Hiszpanii
10
11
Gmina bez komina
13
Prezentujemy przykłady samorządów, które
wspierają wykorzystywanie odnawialnych źródeł
energii na swoim terenie
Energetyka wiatrowa w polskiej gminie 19
Zamawianie usług zastępstwa
inwestycyjnego
20
Inwestor (zamawiający), przed którym stoi zadanie
przeprowadzenia budowy, montażu czy remontu
obiektu budowlanego, a nie posiada lub posiada
niewystarczającą ilość odpowiednio przygotowanych
do tego pracowników, ma do rozwiązania nie lada
problem – pisze Zbigniew Leszczyński
czasopismo dla wójtów, burmistrzów,
prezydentów miast, starostów
partner Programu Informacyjnego Wsparcia
Samorządów Terytorialnych
www.samorzad.pap.pl
Partner GMINY
W numerze w sposób przekrojowy podchodzimy więc do ważnych zagadnień
ekologicznych. Na początek polecamy równie przekrojowy wywiad z Sekretarzem
Stanu Ministerstwa Środowiska – Stanisławem Gawłowskim. Zwraca on uwagę
na ważne zmiany w prawie gospodarki odpadami, a wszystko pod kątem najbardziej wszystkich interesującej, możliwości sfinansowania przedsięwzięć inwestycyjnych w tym zakresie oraz innych dziedzinach ochrony środowiska. Równie
istotnym nowym aktem prawnym przygotowywanym obecnie jest projekt ustawy
o efektywności energetycznej. Temu tematowi, a głównie założeniom do tego
aktu prawnego, poświęcamy osobny artykuł.
Równolegle do prowadzonej inicjatywy „Nasza Gmina Chroni Klimat”, poświęconej promocji odnawialnych źródeł energii, Fundacja zaangażowała się w działania
mające na celu pomoc samorządom lokalnym w zagospodarowaniu nieczynnej
infrastruktury kolejowej – torowisk. Przykłady takich udanych inicjatyw, których
wiele jest w Hiszpanii – pokazujemy w artykule „Wędrujemy kolejowym szlakiem”. W tych wszystkich inicjatywach i działaniach rozwojowych ogromną rolę
ma do odegrania planowanie przestrzenne, a zwłaszcza to wykorzystujące nowoczesne technologie przetwarzania informacji przestrzennej GIS. Przykładem
niech będzie inicjatywa „Geokonsultacje”, prowadzona przez Centrum Informacji
o Środowisku ULEP GRID Warszawa, z którym Fundacja współpracuje. Poświęcamy tej inicjatywie trochę miejsca.
Z racji rozwijającej się również współpracy z Wydawnictwem Publicus, wydawcy magazynu „Zamówienia Publiczne Doradca”, z którym Fundacja realizowała
dwa lata temu projekt edukacyjny „Zielone Zamówienia Publiczne”, publikujemy
również szeroki artykuł ekspercki Pana Zbigniewa Leszczyńskiego, poświęcony
zastępstwu inwestycyjnemu w realizacji zadań publicznych. Na koniec wypada
również wspomnieć o inicjatywie Fundacji związanej z promocją Działania 8.3 Programu Innowacyjna Gospodarka, poświęconego przeciwdziałaniu wykluczeniu cyfrowemu. Szczegóły na stronie www.ingmina.pl
Zapraszamy do lektury
dr Mikołaj Niedek
Redaktor naczelny
WYDAWCA: Fundacja Promocji Gmin Polskich
Prezes – Adolf Reut, e-mail [email protected]
ul. Jaworzyńska 7/3, 00-634 Warszawa,
tel./faks: 22 827 19 99, 827 98 10, 622 71 15
www.ingmina.pl, e-mail [email protected]
Redaktor naczelny – Mikołaj Niedek, e-mail [email protected]
Redaktor odpowiedzialny – Wojciech Koczanowicz
Współpraca redakcyjna – Włodzimierz Kaleta, Klaudia Sanetra
Urszula Ciołeszyńska, Krzysztof Malinowski
Biuro Wydawnictw Informacyjnych:
Dyrektor Katarzyna Iwaniuk,
Anita Pawelec – koordynator komunikacji internetowej, e-mail: [email protected]
Krzysztof Jaszczuk – marketing, e-mail: [email protected]
Przemysław Rogucki – marketing, reklama, e.mail: [email protected]
Współpraca – Serwis Samorządowy Polskiej Agencji Prasowej i eksperci
ISSN 1429-6195
www.ingmina.pl
1
Polskie gminy obejmą władztwo nad odpadami. Powstanie jednocześnie szansa,
aby wybudować nowoczesne instalacje przetwarzające odpady komunalne
Czysty biznes
oraz bardzo wyśrubowane zobowiązania
akcesyjne, w trosce o dobro finansów
publicznych, MŚ przyjęło bardzo ambitne
założenia dotyczące oceny przedłożonej
dokumentacji.
Rozmowa ze Stanisławem
Gawłowskim, sekretarzem
stanu w Ministerstwie
Środowiska
– W ostatnim czasie rzadziej mówi
się o nienajlepszych mechanizmach
absorpcji środków unijnych na ochronę środowiska. Czy to znaczy, że uda
się zagospodarować pieniądze z funduszy UE?
– To były obawy na wyrost. Na wstępie chciałbym podkreślić, iż w celu
maksymalnego wykorzystania funduszy
unijnych Ministerstwo Środowiska przywiązuje bardzo dużą wagę do procedury
konkursowej, która w przeciwieństwie
do procedury indywidualnej – polegającej na umieszczeniu projektu na Liście
projektów kluczowych, promuje przedsięwzięcia przygotowane do realizacji.
Ponadto, analizując procedury oceny
wniosków ubiegających się o dofinansowanie w ramach środowiskowych
osi priorytetowych PO IiŚ należy mieć
świadomość, że ze względu na specyfikę
większości środowiskowych inwestycji infrastrukturalnych, ocena ta jest zadaniem
trudnym i długotrwałym. Mając na uwadze ogromne środki finansowe będące
w dyspozycji Ministerstwa Środowiska
2
www.ingmina.pl
Duże projekty infrastrukturalne, których wartość dofinansowania nierzadko
liczona jest w setkach milionów złotych, są oceniane pod kątem spełnienia
wszystkich kryteriów najpierw przez
właściwą instytucję wdrażającą (NFOŚiGW lub WFOŚiGW), a następnie przez
powoływaną przez MŚ grupę roboczą.
Cały proces oceny może wydawać się
długotrwały, ale w ocenie MŚ zapewnia
rzetelną ocenę złożonych wniosków.
Ponadto Ministerstwo Środowiska wyciągnęło wnioski płynące z przebiegu
procesu oceny projektów złożonych
w pierwszym ogłoszonym konkursie i zaproponowało szereg usprawnień, które
są stosowane w kolejnych naborach.
Chciałbym przy tym podkreślić,
że Ministerstwo Środowiska, jako pierwsze w kraju, ogłosiło konkursy i podpisało umowy pozwalające na to, aby beneficjenci rozpoczęli realizację swoich
przedsięwzięć.
– Resortowe prace zaowocowały
konkretnymi rozwiązaniami prawnymi?
– W resorcie wykonano ogromna
pracę legislacyjną dla uruchomienia wielu
z projektów. Ministerstwo opracowało
kilkadziesiąt rozporządzeń wykonawczych oraz projektów ustaw lub nowelizacji ustaw. Średnio co trzy tygodnie
przygotowywaliśmy projekt ustawy.
Natomiast co tydzień projekt rozporządzenia wykonawczego był przyjmowany
przez RM lub podpisany przez ministra.
W resorcie wykonano naprawdę olbrzymi wysiłek legislacyjny.
Co jednak najważniejsze, dzięki pracom Ministerstwa Środowiska zatrzymano szereg pozwów Komisji Europejskiej
przeciwko Polsce. Groziły nam nawet
surowe kary, ale szczęśliwie zastopo-
waliśmy ten proces. Ponadto poprawiły
się nasze kontakty z Komisją. Podsumowując należy stwierdzić, iż MŚ nie obawia się, że nie uda się zagospodarować
środków z funduszy UE, za które nasz
Resort odpowiada. Nie widzimy w obszarze dotyczącym ochrony środowiska
żadnych zagrożeń dotyczących alokacji.
Będziemy natomiast starać się, aby dodatkowe pieniądze zostały przeznaczone
z innych osi priorytetowych na działania
związane ze środowiskiem.
– Które z działań proekologicznych planowanych przez MŚ na 2011
rok traktowane będą priorytetowo?
– Resortowe priorytety w ostatnich
latach, oprócz przyspieszenia niezbędnych prac legislacyjnych i stworzenia
skutecznych mechanizmów absorpcji
środków unijnych na ochronę środowiska, obejmowały przede wszystkim nowe wyzwania, przed jakimi stanęło ministerstwo. Były to m.in. Konferencje Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian
Klimatu COP oraz negocjacje pakietu
energetyczno – klimatycznego. Konwencja Klimatyczna COP 14 w 2009 r.,
która odbyła się w Poznaniu, zakończyła
się ogromnym sukcesem. Nigdy jeszcze
podobna konferencja odbywająca się
w naszym kraju nie była tak dobrze przygotowana. Pokazaliśmy światu najwyższy
poziom organizacji.
Do priorytetów w 2011 roku ministerstwo Środowiska zalicza nadal, mimo
ogromnych postępów w tej dziedzinie
w ostatnich latach, gospodarkę wodno
ściekową – m.in. modernizację systemu
opłat za wodę, ale nie kosztem indywidualnych odbiorców, gospodarkę odpadami komunalnymi w Polsce, jak również
problematykę energetyczną w kraju. Ministerstwo chce skupić się na oszczędności energii, odnawialnych źródłach
energii oraz wzroście efektywności zużycia energii. Ważne miejsce w tym katalogu zajmuje również absorpcja środków
unijnych, o czym mówiłem wcześniej.
Dodam, że aby przyspieszyć absorpcję
środków przeznaczonych na realiza-
cję projektów, uprościliśmy procedurę
wypłaty zaliczki (do 20% wartości dofinansowania niezwłocznie po podpisaniu
umowy). Do priorytetowych zaliczono
także poczynienie kroków w celu zwiększenia ochrony Puszczy Białowieskiej, jako międzynarodowego rezerwatu przyrody i powiększenia parku narodowego.
– Stopnieją śniegi i znów w naszych lasach pokażą się wielkie składowiska śmieci. Mieliśmy mieć
„śmieciową” rewolucję. Na jakim
etapie są obecnie te plany?
– Rząd przygotował projekt ustawy
dotyczący systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, który jest już w Sejmie. Działa podkomisja, przeprowadzono
wiele debat z udziałem zainteresowanych
stron. W tej chwili podkomisja jest na etapie analizowania artykułu po artykule ustawy. Do końca marca ma przedłożyć sprawozdanie i prawdopodobnie do końca
kwietnia projekt zostanie przyjęty przez
Sejm, a w maju ustawa trafi do podpisu
do prezydenta.
De facto oznacza to, że polskie gminy
obejmą władztwo nad odpadami. Powstanie jednocześnie szansa, aby wybudować instalacje z prawdziwego zdarzenia dotyczące przetwarzania odpadów
komunalnych. W konsekwencji oznacza
to również, że nie będzie się opłacało
wywożenie śmieci do lasu czy na pola.
– Czy jednak jesteśmy przygotowani mentalnie na takie rozwiązanie?
– Okazuje się, że Polacy są skłonni
przekazać odpowiedzialność za gospodarowanie odpadami lokalnym samorządom. Tak wynika m.in. z badań poziomu
akceptacji społecznej dla zmian proponowanych w projekcie ustawy o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach.
Zdecydowana większość ankietowanych (93,5 proc.) uważa, że właśnie
samorząd powinien kontrolować firmy
wywożące odpady, z czego ponad dwie
trzecie (66,7 proc.) jest o tym zdecydowanie przekonana. Podobny odsetek
(86,2 proc.) uważa, że dbanie o to, aby
każdy płacił za wywóz nieczystości to zadanie samorządu. Ankietowani są skłonni
do oddania obowiązku gospodarowania
odpadami samorządowi w zamian za stałą opłatę. Zwolennikami takiego rozwiązania jest zdecydowana większość
– 82,1 proc. badanych.
Uważam, że zarządzanie strumieniem odpadów przez samorządy może
uchronić nas od takich problemów z odpadami, jakie w ostatnich latach dotykają
inne kraje europejskie. Uchwalenie przytoczonej ustawy w wieloletniej perspektywie zdecydowanie poprawi gospodarkę odpadową w kraju np. dla rodzin
segregujących odpady może to oznaczać
mniejsze wydatki niż dla tych, którzy tego robić nie chcą. Umożliwi to wyraźny
postęp w selektywnej zbiórce odpadów,
który obecnie jest niewielki, jak również
pozwoli uniknąć zagrożenia w postaci
nie osiągnięcia 50 proc. w redukcji składowanych odpadów komunalnych ulegających biodegradacji w 2013 roku.
mentowniach tej ich części, które mają
wartość energetyczną. W tym obszarze
wszystkie technologie są już dostępne
w Polsce, ale jakoś szczególnie nie wyróżniamy się pod względem sortowania
odpadów czy ich przetwarzania na mapie
Europy czy świata. Państwa rozwinięte
w Europie problemy te już rozwiązały.
Ministerstwo Środowiska przedstawiło również propozycję szeregu rozwiązań m.in. w gospodarce odpadami
opakowaniowymi, pojazdami wycofanymi z eksploatacji, zużytym sprzętem
elektrycznym i elektronicznym, zużytymi
bateriami i akumulatorami.
– Gdyby zechciał Pan Minister
spiąć wszystkie systemy wsparcia
jedną klamrą. Na jaką pomoc konkretnie mogą liczyć samorządy z Ministerstwa Środowiska?
– Czy samorządowcy udźwigną
nowe wyzwania?
– Cała sztuka polega na tym, że gospodarka odpadami to jest biznes. Samorządowcy nie muszą na to dostawać ekstra
pieniędzy. Za wytworzenie odpadów każdy ich wytwórca będzie musiał zapłacić.
Gmina, poprzez organizowanie przetargów, będzie wybierać świadczeniobiorców
do wykonywania usług przewożenia bądź
przetwarzania odpadów i będzie płacić
przedsiębiorcy z pobieranych opłat. Rolą
gminy będzie organizacja systemu, a nie finansowanie go, nie musi się więc martwić
o pieniądze. Chyba, że gmina sama będzie
chciała inwestować w takie przedsiębiorstwa, ale wtedy przewidujemy dla takich
samorządów również system wsparcia.
Niedawno zakończyliśmy konkurs
„Infrastruktura i środowisko” dotyczący
gospodarowaniem odpadami, w którym
daliśmy szansę gminom by mogły złożyć
własne aplikacje na pozyskanie wsparcia
ze środków unijnych. Powiem szczerze,
że zainteresowanie nie było zbyt duże.
Zastanawiamy się nawet czy część pieniędzy przeznaczonych na gospodarowanie
odpadami nie przenieść do działki gospodarki wodno-ściekowej. To również
system finansowego wsparcia dla gmin,
ale jakby w innym obszarze. Selektywna
zbiórka, segregacja, wykorzystywanie surowców wtórnych, termiczne przekształcanie pyrolizą czy też współspalanie w ce-
Mam nadzieję, że również w kraju,
po przyjęciu ustawy bardzo szybko będą
budowane instalacje dotyczące gospodarowaniem odpadami komunalnymi. Będą sortownie rozdzielające odpady na poszczególne frakcje: osobno plastiki, szkło, organikę
itd. i dalej będą przetwarzane w zależności
od sposobu ich wykorzystania.
– Mamy w tym zakresie działania przygotowane w kilku obszarach, przykładowo we wspomnianej wcześniej gospodarce wodno-ściekowej. Następny obszar
dotyczy gospodarki odpadami z uruchomionym mechanizmem wsparcia dla
gmin zajmujących się gospodarowaniem
odpadami. Kolejne, to termomodernizacja budynków użyteczności publicznej,
a także energetyka odnawialna związana
z energetyką cieplną. Dalej działania dotyczące szeroko rozumianej edukacji ekologicznej. Mamy również wsparcie na cele
dotyczące rekultywacji zdegradowanych
terenów na obszarach pogórniczych.
Wypracowaliśmy także system zrównoważonej pomocy gminom, żeby wszędzie
pojawiało się nasze wsparcie. W obszarze
szeroko rozumianej ochrony środowiska
nie ma miejsca w kraju, na którym nie uruchomilibyśmy konkretnego wsparcia dla
proekologicznych inicjatyw samorządowców. Solary, pompy ciepła są to również
inwestycje, które staramy się wspierać.
– Jakie fundusze przewidziano
na ten cel w 2011 r.?
– Minister Środowiska swoją politykę
finansową realizuje przez NFOŚiGW.
W ubiegłym roku wydaliśmy na wsparcie inwestycji związanych z szeroko rozumianą ochroną środowiska 6,5 mld zł.
Rok 2011 będzie porównywalny z poprzednim, choć wszystko w dużej mierze
zależy od beneficjentów.
Rozmawiał: Włodzimierz Kaleta
www.ingmina.pl
3
W chwili obecnej przygotowywane do przyjęcia są dwie ustawy, mające na celu
ujednolicenie środowiska prawnego dla proekologicznych przedsięwzięć energetycznych:
ustawa o odnawialnych źródłach energii oraz ustawa o efektywności energetycznej
Najtaniej oszczędzić
Założenia przygotowywanej ustawy
o efektywności energetycznej
Obok odnawialnych źródeł energii
(OZE) kluczowym elementem działań
na rzecz ochrony klimatu w skali
europejskiej, krajowej, regionalnej
i lokalnej jest zwiększanie efektywności
energetycznej. Dotyczy to zarówno
efektywności wytwarzania energii, systemu
jej przesyłu, dystrybucji i użytkowania.
W chwili obecnej przygotowywane
do przyjęcia są dwie ustawy, mające
na celu ujednolicenie środowiska prawnego
dla proekologicznych przedsięwzięć
energetycznych: ustawa o odnawialnych
źródłach energii oraz ustawa
o efektywności energetycznej.
OZE a efektywność
O ile opracowanie ustawy o OZE na ma na celu przyspieszenia optymalnego i racjonalnego wykorzystania odnawialnych
źródeł energii, tak, aby możliwe było osiągnięcie 15 proc. udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie energii finalnej
brutto do 2020 r., o tyle celem ustawy o efektywności energetycznej jest „stworzenie ram prawnych dla działań na rzecz poprawy efektywności energetycznej gospodarki, obejmujących
mechanizm wsparcia i prowadzących do uzyskania wymiernych
oszczędności energii wymaganych na podstawie dyrektywy
2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia
2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii
i usług energetycznych (Dz. Urz. WE L 114 z 27.04.2006 r.).
Według ogłoszonego przez Ministerstwo gospodarki uzasadnienia projekt ustawy jest odpowiedzią na podnoszone postulaty o konieczności ustanowienia systemu promującego i wspierającego uzyskiwanie oszczędności energii zwłaszcza na polu
końcowego wykorzystania energii. Jest również konsekwencją
konkluzji Rady Unii Europejskiej z dn. 8-9 marca 2007 r. ustanawiającej cel 20% oszczędności energii dla całej UE do 2020 r.
Mimo, iż Polska dokonała dużego postępu w dziedzinie poprawy efektywności energetycznej (według danych GUS Energochłonność PKB w ciągu ostatnich 10 lat spadła o prawie 30%)
to w dalszym ciągu efektywność polskiej gospodarki, liczona
stosunkiem PKB na jednostkę energii, jest dwa razy niższa
od średniej europejskiej. Działania mające na celu zwiększenie
4
www.ingmina.pl
efektywności energetycznej przewidziane w ustawie prowadzone będą w trzech obszarach:
1. zwiększenia oszczędności energii przez odbiorców końcowych,
2. zwiększenia oszczędności energii przez urządzenia potrzeb własnych,
3. zmniejszenia strat energii elektrycznej, ciepła lub gazu
ziemnego w przesyle lub dystrybucji.
Wprowadzenie kompleksowego mechanizmu wsparcia dla
działań mających na celu poprawę efektywności energetycznej
gospodarki doprowadzi w konsekwencji do ograniczenia szkodliwego oddziaływania sektora energetycznego na środowisko oraz
będzie się przyczyniać do poprawy bezpieczeństwa energetycznego kraju. Obowiązujące obecnie przepisy nie zapewniają realizacji programów i środków poprawy efektywności energetycznej
niezbędnych w celu uzyskania oszczędności energii wymaganych
przez dyrektywę oraz zobowiązania międzynarodowe państwa.
Ważne zapisy
W art. 1 projektu ustawy został określony jej zakres przedmiotowy. Ustawa określa krajowy cel w zakresie oszczędnego
gospodarowania energią, zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej, zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej oraz
zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej oraz
uzyskania uprawnień audytora efektywności energetycznej.
W art. 3, stanowiącym słownik pojęć ustawowych, zdefiniowano efektywność energetyczną rozumianą jako stosunek uzyskanej wielkości efektu użytkowego danego obiektu, urządzenia
technicznego lub instalacji, w typowych warunkach ich Użytkowania lub eksploatacji, do ilości zużycia energii przez ten
obiekt, urządzenie techniczne lub instalację, niezbędnej do uzyskania tego efektu. Zdefiniowano również oszczędność energii,
gdyż powszechne rozumienie tego pojęcia, jako zmniejszenie
zużycia energii, nie pokrywa się w pełni z definicją dyrektywy.
Ponadto w słowniku zdefiniowano m. in. takie pojęcia jak: audyt
efektywności energetycznej, przedsiębiorstwo energetyczne, jednostka sektora publicznego, efekt Użytkowy oraz przedsięwzięcie
służące poprawie efektywności energetycznej. Słowniczek pojęć
ustawowych jest także wypełnieniem art. 3 dyrektywy.
Nie zdefiniowano w słowniku ustawowym takich pojęć, które już są określone w ustawie Prawo energetyczne, ustawie
o finansach publicznych, a także tych, które są pojęciami powszechnie znanymi. Przepisy projektu ustawy dotyczą w szcze-
gólności odbiorców końcowych, rozumianych jako osoby fizyczne lub prawne, które dokonują zakupu energii na własny
użytek, przedsiębiorstw energetycznych oraz przedsiębiorstw
będących dostawcami środków poprawy efektywności energetycznej na terytorium RP. Uzasadnienie do ustawy stwierdza, że w Polsce nie działają wystarczająco silne mechanizmy
rynkowe zapewniające wymagany poziom poprawy efektywności energetycznej. Dlatego też proponowany projekt ustawy ma służyć rozwojowi mechanizmów rynkowych, w tym
głównie świadectw efektywności energetycznej stymulujących
poprawę efektywności energetycznej.
Krajowy cel i plan działań dotyczący efektywności
energetycznej
Zgodnie z art. 4 ust. 1 projektu ustawy, ustala się krajowy
cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią w celu uzyskania do 2016 r. oszczędności energii finalnej w ilości
nie mniejszej niż 9% krajowego zużycia tej energii w ciągu roku, przy czym uśrednienie obejmuje lata od 2001 do 2005. Powyższy zapis stanowi bezpośrednie wypełnienie postanowień
dyrektywy. Dyrektywa nakazuje państwom członkowskim
nadzorowanie ram ustanowionych w związku z realizacją celów dyrektywy, w tym w szczególności weryfikację oszczędności energii uzyskiwanych dzięki stosowaniu programów i środków wzrostu efektywności energetycznej oraz sporządzanie
sprawozdań zawierających informacje o wynikach realizacji
tych programów i środków.
Art. 14 dyrektywy rozszerza obowiązek związany z monitorowaniem realizacji celów dyrektywy nakazując państwom
członkowskim opracowanie i przekazanie Komisji Europejskiej krajowych planów działań dotyczących efektywności
energetycznej. Powinny one zawierać m.in. opis programów
i środków wzrostu efektywności energetycznej niezbędnych
dla realizacji celów określonych w art. 4 ust. 1 i 2 dyrektywy,
a także wypełnienia przepisu art. 5 ust. 1 dyrektywy dotyczącego pełnienia wzorcowej roli przez jednostki sektora publicznego oraz przepisu art. 7 ust. 2 dyrektywy dotyczącego
doradztwa i przekazywania informacji odbiorcom końcowym.
Pierwszy Krajowy Plan Działań dotyczący efektywności energetycznej (przyjęty przez Komitet Europejski Rady Ministrów
w dniu 31 lipca 2007 r.) przekazano do Komisji Europejskiej
w dniu 1 sierpnia 2007 r. Dokument ten określił cel indykatywny w zakresie oszczędności energii na rok 2016 na poziomie
53452 GWh, który ma być osiągnięty w ciągu dziewięciu lat
począwszy od 2008 roku, zgodnie z art. 4 dyrektywy. Istotnym elementem tych rozwiązań będzie podniesienie świadomości społecznej przez edukację i kampanie informacyjne oraz
promowanie racjonalnego wykorzystania energii w gospodarstwach domowych i przemyśle. Przewiduje się kompleksowe
podejście do zarządzania popytem na energię, prowadzące
do jej znaczącego oszczędzania m.in. przez różnego rodzaju
rozwiązania organizacyjne i systemy zachęt.
Zadania jednostek sektora publicznego w zakresie
efektywności energetycznej
Wspomniana na wstępie dyrektywa nakazuje, aby jednostki sektora publicznego pełniły wzorcową rolę w zakresie
oszczędnego gospodarowania energią. Ponadto mają one inforwww.ingmina.pl
5
mować obywateli i przedsiębiorstwa o działaniach podejmowanych w ramach pełnienia tej wzorcowej roli. Art. 5 dyrektywy
nakazuje też stosowanie przez jednostki sektora publicznego
środków wzrostu efektywności energetycznej, które są efektywne ekonomicznie tzn. przynoszą największe oszczędności
energii w najkrótszym czasie. W rozdziale 3 projektu ustawy
zostały określone zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej. Do środków tych należą:
1) umowa, której przedmiotem jest realizacja i finansowanie
przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej;
2) nabycie nowego urządzenia, instalacji lub pojazdu, charakteryzujących się niskim zużyciem energii oraz niskimi
kosztami eksploatacji;
3) wymiana eksploatowanego urządzenia, instalacji lub pojazdu na urządzenie, instalację lub pojazd, o których mowa w pkt 2, albo ich modernizacja.
4) nabycie lub wynajęcie efektywnych energetycznie budynków lub ich części, albo przebudowa lub remont Użytkowanych budynków, w tym realizacja przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada
2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów.
Ponadto, zgodnie z art. 11 projektu ustawy, na jednostkę
sektora publicznego został nałożony obowiązek sporządzania,
co najmniej raz na 10 lat, audytu energetycznego, w rozumieniu
ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów
Białe certyfikaty
– świadectwa efektywności energetycznej
Przepisy czwartego rozdziału ustawy dotyczą, nakazanego
dyrektywą obowiązku nakładania na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązków takich jak: promowanie konkurencyjnych
cenowo usług energetycznych, audytów energetycznych lub
środków wzrostu efektywności energetycznej albo uiszczanie
opłaty do funduszy wspierających efektywność energetyczną
bądź ustanowienie dobrowolnych umów lub innych instrumentów rynkowych, takich jak świadectwa efektywności energetycznej (określane w dyrektywie jako „białe certyfikaty”).
Wprowadzenie systemu białych certyfikatów jest rozwiązaniem korzystnym z wielu względów. Przede wszystkim system
ten umożliwia wykorzystanie istniejącego potencjału oszczędności energii w sposób efektywny energetycznie, tzn. pozwala
osiągnąć jak największe oszczędności energii w jak najkrótszym
czasie. Niewątpliwą przewagą systemu białych certyfikatów
nad wyżej wymienionymi mechanizmami poprawiającymi
efektywność energetyczną jest fakt, iż system ten obejmuje
szeroką grupę odbiorców (działa w obszarach: zwiększenia
oszczędności energii przez odbiorców końcowych; zwiększenia oszczędności energii przez urządzenia potrzeb własnych.
Warto podkreślić, iż system obliczania taryf za dystrybucję
ciepła nie zachęca wystarczająco przedsiębiorstw do inwestycji w modernizację sieci dystrybucji ciepła. Niewystarczające
są również inwestycje w zakresie końcowego Użytkowania
energii, w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, a także
inwestycje mające na celu zmniejszenie wskaźnika strat sieciowych w przesyle i dystrybucji energii elektrycznej takie jak: modernizacje obecnych i budowa nowych sieci, wymiana transformatorów o niskiej sprawności. Ważne zatem jest stworzenie
zachęt dla przedsiębiorstw do inwestowania w przedsięwzięcia
6
www.ingmina.pl
służące poprawie efektywności energetycznej – taką zachętę
stwarza właśnie system białych certyfikatów.
Ważną zaletą systemu białych certyfikatów, jako mechanizmu rynkowego, szczególnie istotną w czasie światowego kryzysu gospodarczego, jest również fakt, iż obciążenie budżetu
państwa związane z funkcjonowaniem systemu jest najmniejsze
w porównaniu z innymi, możliwymi do wprowadzenia, przewidzianymi dyrektywą, mechanizmami poprawiającymi efektywność energetyczną. Projektowany system białych certyfikatów
jest oparty na już istniejących systemach wsparcia kogeneracji
oraz odnawialnych źródeł energii (tzw. czerwonych i zielonych certyfikatów). Systemy te są mechanizmami rynkowymi
sprzyjającymi optymalnemu rozwojowi energetyki odnawialnej
oraz promowaniu kogeneracji, pozwalającymi na osiągnięcie
założonych celów przy najniższych kosztach. Ocena działania
tych systemów jest dobra i pokazuje, iż jest to rozwiązanie korzystne dla inwestorów oraz dające istotny impuls dla nowych
inwestycji. Przewiduje się, Ŝe projektowany system białych certyfikatów spowoduje wzrost nakładów inwestycyjnych na środki prowadzące do zwiększania efektywności energetycznej,
rozwój rynku dla nowych technologii, a także rozwój usług
oraz doradztwa. W odróżnieniu od rozwiązań funkcjonujących
w innych krajach europejskich, (np. pożyczki, kredyty, dotacje,
ulgi podatkowe), wprowadzenie proponowanego mechanizmu
przyczyni się do pro-konkurencyjnych i ekonomicznie racjonalnych kierunków rozwoju tego sektora gospodarki. Świadectwa
efektywności energetycznej będą przyznawane w drodze przetargu i wydawane w formie zaświadczenia przez Prezes URE.
Przetarg prowadzony będzie oddzielnie dla trzech kategorii
przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej: 1. zwiększenia oszczędności energii przez odbiorców końcowych, 2. zwiększenia oszczędności energii przez urządzenia
potrzeb własnych oraz 3. zmniejszenia strat energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego w przesyle lub dystrybucji. Proponowana formuła przetargu w systemie białych certyfikatów
stanowić będzie element mający na celu stymulowanie zachowań energooszczędnych; wybierane będą najlepsze projekty,
przewidujące najbardziej efektywne rozwiązania tzn. dające
największe oszczędności energii przy najniższych kosztach.
W ogłoszeniu o przeprowadzeniu przetargu, umieszczanym
w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki
na dwa miesiące przed dniem wyznaczonym do jego przeprowadzenia, Prezes URE określa wartość świadectw efektywności
energetycznej przewidzianych do wydania w danym przetargu
oraz zamieszcza informację o wartości współczynnika akceptacji
ofert „t”. W celu zapewnienia kategorii przedsięwzięć służących
poprawie efektywności energetycznej dotyczących zwiększenia
oszczędności energii przez odbiorców końcowych większego
udziału w puli świadectw efektywności energetycznej przeznaczonych do wydania w danym przetargu, Prezes URE określa
dla tej kategorii przedsięwzięć wartość świadectw nie niższą niż
80% całkowitej wartości świadectw efektywności energetycznej
przewidzianych do wydania w danym przetargu.
W przypadku gdy suma wartości świadectw efektywności
energetycznej przyznanych w danym przetargu w ramach ww.
kategorii przedsięwzięć jest mniejsza od wartości świadectw
efektywności energetycznej przewidzianych do wydania dla
tej kategorii, w art. 16 ust. 9 projektu ustawy przewidziano
możliwość przyznania przez Prezesa URE pozostałych świadectw efektywności energetycznej dla kategorii przedsięwzięć
służących poprawie efektywności energetycznej dotyczących:
zwiększenia oszczędności energii przez urządzenia potrzeb
www.ingmina.pl
7
własnych oraz zmniejszenia strat energii elektrycznej, ciepła lub
gazu ziemnego w przesyle lub dystrybucji. W art. 18 projektu
ustawy określono warunki, jakie muszą spełniać przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej, aby mogły
być zgłaszane do przetargu. Zgodnie z art. 18 projektu ustawy
do przetargu mogą być zgłoszone przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii w ilości stanowiącej równowartość
co najmniej 10 toe z jednego przedsięwzięcia albo co najmniej
łącznie 10 toe średnio w ciągu roku z przedsięwzięć o jednorodnym charakterze.
Szacuje się, iż wzrost cen energii w związku z wprowadzeniem systemu białych certyfikatów będzie wynosił od 1,5%
do 2%. Wartość jednostkowa białego certyfikatu została ustalona na poziomie 1 tony oleju ekwiwalentnego (1 toe to tona
ropy naftowej o wartości opałowej równej 10.000 kcal/kg).
Ogólna wartość świadectw efektywności energetycznej wynikająca z obowiązku umorzeń zależeć będzie od zakładanego
tempa generacji oszczędności, tzn. realizacji krajowego celu
w zakresie oszczędnego gospodarowania energią. Niewątpliwą
zaletą wprowadzanego projektowaną ustawą systemu białych
certyfikatów jest to, iż umożliwia on, przez odpowiednie ustalanie parametrów systemu, regulowanie wielkości obciążenia
z tytułu kosztów systemu.
Korzyści z efektywności
Każda z inwestycji proefektywnościowych będzie corocznie przynosiła korzyści finansowe związane ze zmniejszeniem
rachunków za energię (w okresie co najmniej 15 lat), a jednocześnie w każdym kolejnym roku będą realizowane także
nowe inwestycje, dając tym samym dodatkowe oszczędności.
Osiągniecie oszczędności energii w budynkach administracji
publicznej nie będzie powodowało potrzeby przeprowadzania kosztownych inwestycji. W wielu przypadkach wystarczy
zmiana organizacji funkcjonowania jednostek sektora publicznego (np. sposobu organizacji pracy urzędu, reżimu korzystania
z energii na stanowiskach pracy, czy korzystania z klimatyzacji, ogrzewania, wietrzenia pomieszczeń itp). Jednostki sektora publicznego mogą realizować obowiązek określony w art.
10 i 11 projektu ustawy bez potrzeby zgłaszania dodatkowego
zapotrzebowania środków finansowych w ramach ustawy budżetowej. Jednocześnie należy zauważyć, iż na rynku dostępne
będą różne formy finansowania pozabudżetowego jak np. finansowanie przez stronę trzecią, oraz umowy z przedsiębiorstwami
oszczędzania energii typu ESCO. Ponadto należy zauważyć, iż
Rada Ministrów przyjęła w dniu 20 października 2009 r. rozporządzenie w sprawie rodzajów programów i projektów przeznaczonych do realizacji w ramach Krajowego systemu zielonych inwestycji
(Dz. U. Nr 187, poz. 1445). Rozporządzenie to określa rodzaje
projektów i programów, które mają m.in. zmniejszać energochłonność polskiej gospodarki oraz zmniejszać zapotrzebowanie na energię cieplną i elektryczną. Działania te są finansowane
z „Krajowego systemu zielonych inwestycji” (za jego pomocą
dzielone są środki ze sprzedaży jednostek przyznanej emisji,
które przeznacza się m.in. na poprawę efektywności energetycznej, czyste technologie węglowe, odnawialne źródła energii
oraz odzysk i wykorzystanie metanu).
W związku z powyższym jednostki sektora publicznego
będą mogły realizować projekty z zakresu efektywności energetycznej wykorzystując wsparcie z „Krajowego systemu zielonych inwestycji”. Należy stwierdzić, iż rozwój rynku środków poprawy efektywności energetycznej będący skutkiem
8
www.ingmina.pl
wprowadzenia mechanizmu białych certyfikatów, a także realizacji obowiązku nałożonego na sektor publiczny, spowoduje
zwiększone wpływy do budżetu państwa. W pełnym rachunku
korzyści nalegałoby również uwzględnić pozytywne skutki środowiskowe, związane z niższym obciążeniem z tytułu emisji
do atmosfery pyłów i gazów. Projekt ustawy implementuje postanowienia dyrektywy nakładające na państwa członkowskie
dodatkowe obowiązki w zakresie analizy krajowego potencjału dla wzrostu efektywności energetycznej, oceny postępów
w realizacji celów dyrektywy oraz obowiązku składania okresowych raportów z danymi statystycznymi potwierdzającymi
uzyskiwane oszczędności energii.
Wprowadzenie ustawowego obowiązku wydawania i umarzania świadectw efektywności energetycznej jest jednocześnie rozszerzeniem zakresu obowiązków dla Urzędu Regulacji
Energetyki. Dla wypełnienia tych nowych obowiązków w sektorze rządowym zachodzi konieczność dostosowania i ewentualnej rozbudowy istniejących struktur, co będzie wymagać
odpowiedniego wzmocnienia kadrowego Urzędu Regulacji
Energetyki, który będzie odpowiedzialny za wydawanie świadectw efektywności energetycznej i kontrolowanie wykonania obowiązku ustawowego. Liczba podmiotów, którym będą
wydawane świadectwa efektywności energetycznej będzie
wyższa niż w przypadku działającego już systemu świadectw
pochodzenia dla odnawialnych źródeł energii i kogeneracji.
Ponadto realizacja przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej poza wymierną oszczędnością energii,
będzie stymulować również wzrost konkurencyjności i innowacyjności całej gospodarki i może powodować wzrost zatrudnienia zwłaszcza w branży przedsiębiorstw, które dostarczają
rozwiązania w zakresie poprawy efektywności energetycznej.
Jak szacuje się w uzasadnieniu do ustawy inwestycje w efektywność energetyczną mogą przyczynić się do utworzenia trzy
do czterokrotnie większej liczby miejsc pracy niż porównywalne inwestycje w zaopatrzenie w energię. Wprowadzenie świadectw efektywności energetycznej i wynikających z nich zbywalnych praw majątkowych, które stanowić będą towar giełdowy,
będzie miało także znaczący wpływ na sektor wytwarzania,
przesyłu i dystrybucji energii, który korzystając z tego mechanizmu stymulującego zachowania prooszczędnościowe zostanie
zachęcony do podejmowania działań skutkujących zwiększeniem
sprawności wytwarzania energii i zmniejszeniem strat w przesyle
i dystrybucji energii. Większość z powyższych praw i obowiązków łączyć się będzie z koniecznością przeprowadzenia działań,
często inwestycyjnych, o charakterze prooszczędnościowym.
Wprowadzenie kompleksowego mechanizmu wsparcia dla
działań mających na celu poprawę efektywności energetycznej
gospodarki doprowadzi w konsekwencji nie tylko do ograniczenia szkodliwego oddziaływania sektora energetycznego
na środowisko, ale także będzie się przyczyniać do poprawy
bezpieczeństwa energetycznego kraju. Poprawa efektywności
wytwarzania, przesyłu i wykorzystania energii przyczynia się
do zmniejszenia zużycia paliw, a tym samym do zmniejszenia
emisji szkodliwych substancji. Oszczędność paliw i energii stanowi jeden z najszybszych, najskuteczniejszych i najbardziej opłacalnych sposobów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i innych
szkodliwych substancji oraz poprawy jakości powietrza, szczególnie na terenach gęsto zaludnionych. W tym kontekście, projekt ustawy wpisuje się w unijną politykę ochrony klimatu, jako
jednego z trzech głównych filarów europejskiej polityki energetycznej (obok zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii oraz
rozwoju wewnętrznego rynku energetycznego).
Fundamentalne znaczenie odgrywa dziś jakość współpracy władz samorządowych
z mieszkańcami
Zielony Wizjoner
– konsultacje społeczne w gminach
Konsultacje społeczne wokół przedsięwzięć realizowanych
na terenie każdej polskiej gminy są istotnym elementem życia lokalnych społeczności. Ich jakość i efektywność zależy
w ogromnej mierze od zaangażowania przedstawicieli tej
społeczności w procesy decyzyjne i konsultacyjne. Fundamentalne znaczenie odgrywa dziś jakość współpracy władz
samorządowych z mieszkańcami. Wyzwaniem przed jakim
staje nowoczesna gmina jest nie tylko rozwój infrastrukturalny i gospodarczy, ale także jego uspołecznione planowanie
w oparciu o zasady zrównoważonego rozwoju, poszanowania
środowiska naturalnego.
Instrumentem służącym edukacji w zakresie partycypacji
społecznej i promującym zaangażowanie w życie lokalnej społeczności jest projekt Dialog, kompromis, partycypacja społeczna – edukacja w szkole na rzecz zrównoważonego rozwoju gmin
na obszarach chronionych. Jego podstawowy cel to rozbudzenie
wśród młodzieży szkolnej aktywnych postaw obywatelskich
oraz zainteresowania ochroną środowiska, a tym samym dotarcie z przesłaniem projektu do szerszego grona lokalnej społeczności – nauczycieli, rodziców. Zadaniem Projektu jest także
przybliżenie tematyki zrównoważonego rozwoju (zwłaszcza
w kontekście planowania przestrzennego najbliższej okolicy
z uwzględnieniem obszarów cennych przyrodniczo) oraz zastosowania w partycypacji społecznej interaktywnych narzędzi technologii komunikacyjnych i informacyjnych bazujących
na technikach geowizualizacji w Internecie.
W ramach Projektu pięćdziesiąt zespołów uczniowskich
ze szkól gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych w całej Polsce
bierze udział w konkursie Zielony Wizjoner. Uczniowie podjęli
wyzwanie poprowadzenia konsultacji społecznych w swoich
gminach wokół autorskich „inwestycji marzeń”. Narzędziem
planowania samych inwestycji, jak i prowadzenia konsultacji
ze społecznością lokalną jest portal GEOKONSULTACJE+
www.geokonsultacje.edu.pl. Dzięki niemu młodzi wizjonerzy
mogą zaprezentować swój autorski pomysł wykorzystując mapy okolicy, wprowadzając informacje o opisywanym terenie
do specjalnie opracowanego formularza. Zarówno geoportal
jak i formularz umożliwiają ponadto zbieranie komentarzy
i opinii zainteresowanych konsultacjami osób.
Do współpracy z młodzieżą zaproszona została lokalna
społeczność, przedstawiciele władz samorządowych (którzy
obejmują inicjatywę Patronatami Lokalnymi) oraz instytucje zarządzających obszarami chronionymi. Jednym z zadań drużyn
biorących udział w konkursie jest uwzględnienie istniejących
lub planowanych w okolicy elementów infrastruktury oraz
sąsiedztwa terenów cennych przyrodniczo, jak obszary chronione, pomniki przyrody czy siedliska roślin i zwierząt. Najciekawsze pomysły uczniów zostaną przedstawione w postaci
trójwymiarowych modeli inwestycji.
Nauczyciele-opiekunowie zespołów uczniowskich otrzymują wsparcie ekspertów UNEP/GRID-Warszawa (organizator przedsięwzięcia) na każdym etapie działań. Do dyspozycji
nauczyciela jest multimedialny e-pakiet zawierający pomoce
dydaktyczne, który zostanie udostępniony na portalu. Eksperci podczas interdyscyplinarnych zajęć pokazowych (odbywających się od 17 stycznia do 18 marca 2011) zapoznają uczestników z narzędziami internetowymi, pomagają dobrać metody prowadzenia komunikacji z interesariuszami, dostarczają
wiedzy z zakresu zrównoważonego rozwoju i partycypacji
społecznej. Nawiązywana jest także bezpośrednia współpraca
z urzędnikami odpowiadającymi w gminach za kwestie zagospodarowania przestrzennego. Dzięki temu uczniowie mogą
uwzględnić w swoich pracach realia gospodarki przestrzennej
własnej okolicy. Projekt jest także szansą na wypracowanie
dobrych praktyk w zakresie konsultacji społecznych.
Okazją do zebrania i podsumowania doświadczeń z lokalnych konsultacji będzie ogólnopolski piknik naukowy pod
hasłem: Partycypacja społeczna dla rozwoju zrównoważonego, który odbędzie się we wrześniu w Warszawie.
Projekt jest realizowany przy dofinansowaniu ze środków Narodowego Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
www.ingmina.pl
9
Przeciwdziałamy wykluczeniu cyfrowemu!
Pomagamy w uzyskaniu dotacji na internetyzację gminy
Fundacja Promocji Gmin Polskich pośredniczy w programie
pomocy samorządom gminnym w działaniach mających na celu
zwiększenie dostępu do Internetu i zakupu komputerów dla
gospodarstw domowych i jednostek podległych samorządowi.
Fundacja pomaga w opracowaniu wniosku o dotację poprzez:
• Diagnozę potrzeb internetyzacji, informatyzacji i komputeryzacji gminy,
• Sporządzenie wniosku o dotację na pokrycie 85% kosztów
w ramach Działania 8.3. Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka „Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu – eInclusion”,
• Pomoc w realizacji projektu i skutecznym zarządzaniu nim.
Co może być sfinansowane?
• całkowite lub częściowe pokrycie kosztów dostępu do Internetu w gospodarstwach domowych na obszarze objętym
projektem (max. Przez okres 3 lat),
• pokrycie kosztów dostarczenia, instalacji oraz serwisowania
sprzętu komputerowego i/lub niezbędnego oprogramowania w gospodarstwach domowych wskazanych przez projektodawcę,
• zakup usługi przeprowadzenia szkoleń dla u4ytkowników
końcowych projektu z zakresu obsługi komputera, korzystania z Internetu oraz nabycia innych umiejętności niezbędnych dla świadczenia pracy lub skutecznej edukacji przez
Internet (z wykluczeniem szkoleń zawodowych),
• dofinansowanie kosztów operacyjnych, kosztów zatrudnienia i szkolenia pracowników JST i/lub organizacji poza-
10
www.ingmina.pl
rządowej uczestniczącej w konsorcjum z JST, którzy będą
odpowiedzialni za realizacje działania oraz kosztów działań koordynacyjnych zmniejszających problem wykluczenia cyfrowego, np. wyposa4enie w sprzęt komputerowy
i utrzymanie dostępu do Internetu w jednostkach podległych beneficjentowi (w tym: biblioteki publiczne, publiczne
instytucje kultury, szkoły, publiczne placówki opiekunczo-wychowawcze poło4one na obszarze działania beneficjenta
i publiczne domy pomocy społecznej),
• dofinansowanie promocji projektu na obszarze objętym
projektem.
Kto jest uprawniony do składania projektu?
• jednostki samorządu terytorialnego,
• grupy jednostek samorządu terytorialnego – konsorcja,
związki, stowarzyszenia i porozumienia,
• konsorcja jednostek samorządu terytorialnego lub w/w grup
jednostek samorządu terytorialnego z organizacjami pozarządowymi.
Wnioski pomagamy składać do 27 Maja 2011 r. – do końca
konkursu w ramach Działania 8.3. Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka „Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu – eInclusion” prowadzonego przez Władzę Wdrażającą
Programy Europejskie. Więcej informacji – www.wwpe.gov.pl
Aby skorzystać z dotacji należy wypełnić i przesłać formularz zgłoszeniowy dostępny na stronie głównej www.ingmina.pl
na adres: [email protected]
Korzystajmy z doświadczeń Hiszpanii
Wędrujmy kolejowym szlakiem
Ogólnopolski projekt „Wędrujemy
kolejowym szlakiem” realizowany
przez Fundację Promocji Gmin Polskich
w partnerstwie z PKP Polskie Linie
Kolejowe S.A. budzi coraz większe
zainteresowanie gmin, które chciałyby
przejąć zamknięte linie kolejowe
i zagospodarować je na cele rekreacyjne
i turystyczne.
Do wszystkich wójtów, burmistrzów i prezydentów miast,
na których terenie znajdują się zamknięte linie kolejowe wysłaliśmy informacje o programie i już otrzymaliśmy pierwsze
zgłoszenia. Wierzymy, że wspólnie uda nam się wywołać ogólnopolskich ruch budowania infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na starych torach.
Tymczasem przyjrzyjmy się podobnej inicjatywie z powodzeniem realizowanej w Hiszpanii, która dysponuje
porównywalną długością torów kolejowych jak Polska
i ma podobne problemy wynikające z konieczności zamykania nierentownych linii.
Program „Via Verdes” czyli „Zielone Szlaki” realizuje
w Hiszpanii od 1993 r. Fundacja Hiszpańskich Kolei. Celem
programu było zinwentaryzowanie nieużywanych linii kolejowych i ich adaptowanie na cele turystyczne, jako szlaki piesze,
rowerowe i konne.
Początki kolei w Hiszpanii sięgają połowy XIX w. 100 lat
później długość linii kolejowych wynosiła tam 18 tys. km,
ale w tym czasie nastąpiła również stagnacja w rozwoju tradycyjnej kolei, wypieranej przez transport motoryzacyjny
i lotniczy. Od lat 80. ubiegłego wieku rozpoczął się proces
stopniowego zamykania linii kolejowych, których nie opłacało
się już utrzymywać. W ruinę zaczęły popadać mosty, wiadukty,
tunele i stacje będące często obiektami zabytkowymi.
Przeprowadzona inwentaryzacja wykazała ponad 7600 km
linii zamkniętych dla ruchu kolejowego, ponad tysiąc stacji
i innych zabudowań, ponad tysiąc mostów i wiaduktów oraz
setki tuneli, które stopniowo zaczęto adaptować na potrzeby turystyki. Szybko okazało się, że te post kolejowe szlaki
– ze względu na łagodne łuki i łagodne wzniesienia – świetnie
nadają się nie tylko dla ludzi wysportowanych, ale także osób
z ograniczeniami ruchowymi – dzieci, ludzi starszych oraz nie-
pełnosprawnych, którzy również mogą korzystać z nich i spędzać wolny czas na pieszych wędrówkach, na rowerach, rolkach czy koniach. Dlatego na Via Verdes spotkać można ludzi
w każdym wieku, w pełni sił lub niepełnosprawnych.
Niewątpliwą wartością zielonych szlaków jest fakt, że dzięki środkom zainwestowanym w ich budowę udało się ocalić przez zniszczeniem piękne zabytkowe obiekty kolejowe,
ale ich atutem są także walory krajobrazowe. Linie kolejowe
bardzo często bowiem przebiegały przez wspaniałe tereny,
wśród pięknej przyrody. Tak, jak kiedyś pasażerowie pociągów
podziwiali przez okna krajobrazy, teraz turyści mogą w pełni
bezpośrednio korzystać z ich uroków. Tym bardziej, że budowane są na nich punkty widokowe i miejsca na odpoczynek.
Dzisiaj, kiedy zwracamy tak dużą uwagę na ekologię bardzo ważnym argumentem na rzecz budowania takich szlaków
jest fakt, że tworzona jest w ten sposób oferta turystyczna bez
wielkich nakładów finansowych i bez ingerencji w środowisko,
przy wykorzystaniu istniejących zasobów, którym nadawana
jest nowa jakość.
Bardzo ważne, zwłaszcza dla rodziców, są warunki bezpieczeństwa w jakich przebywają ich dzieci. Szlaki Via Verdes
prowadzone są bezkolizyjnie z drogami, na których odbywa
się normalny ruch samochodowy, są regularnie porządkowane oraz odpowiednio oznakowane i wyposażone w barierki
zabezpieczające przed wypadkami. W tunelach zainstalowane
jest oświetlenie wykorzystujące energię słoneczną. Szlaki zostały także wyposażone w system alarmowy, by móc w razie
potrzeby szybko wezwać pomoc.
Dla użytkowników Zielonych Szlaków niewątpliwie ważne
jest, że do większości tras można dostać się koleją i jest to najczęściej wykorzystywana forma dotarcia do miejsca rozpoczęcia wędrówki. Hiszpańskie koleje, szczególnie regionalne
i podmiejskie oferują wiele ułatwień w przewozie rowerów,
właśnie z myślą o turystach.
Po 10 latach funkcjonowania programu Via Verdes wyraźnie
dał się zauważyć ich pozytywny wpływ na rozwój regionów.
Nastąpiła reaktywacja życia społecznego i gospodarczego,
wzrost inwestycji, a co za tym idzie wzrost zatrudnienia. Wokół
szlaków powstały bowiem bazy turystyczne, miejsca noclegowe, punkty gastronomiczne, wypożyczalnie rowerów, stadniny koni, punkty sprzedaży wyrobów rękodzieła artystycznego,
a nawet ośrodki edukacyjne i muzea regionalne.
www.ingmina.pl
11
Do końca 2004 r. na potrzeby turystyki zostały zaadaptowane 52 szlaki o łącznej długości 1344 km. (w Polsce – przypomnijmy – jest ok. 1500 km zamkniętych linii kolejowych).
Koszty adaptacyjne wyniosły ok. 50 mln euro.
Program Via Verdes – ogrom pracy włożony w rekonstrukcję dziedzictwa przemysłowego oraz rola, jaką odgrywa dzisiaj
dla regionów został w 2000 r. doceniony przez ONZ i nagrodzony wyróżnieniem Dobrych Praktyk oraz otrzymał Nagrodę
Europa Ostra w Ochronie Spuścizny Historycznej w 2004 r.
oraz nagrodę Zrównoważonego Rozwoju ConBici.
Przykład z hiszpańskiej Majorki
Nieprzerwanie od 1912 roku wąskotorowa kolejka pokonuje codziennie dystans 27 km pomiędzy Palmą – stolicą Majorki – a Soller, przepięknym miasteczkiem na północy wyspy,
za górami Tramontana. Od 1913 roku, linia tej kolejki została
przedłużona do portu położonego 5 km dalej. Po tym odcinku
codziennie i bardzo regularnie kursuje zabytkowy tramwaj. Kolejka uznana jest za niezwykłą, ponieważ porusza się po torach
o niespotykanej już dzisiaj szerokości – 914 mm (angielski jard).
Wagoniki, wykonane z drewna, są rzemieślniczym arcydziełem wzorowo utrzymanym i spełniającym swoje przeznaczenie
po dzień dzisiejszy. Trasę z Palmy do Soller jest przepiękna
i bardzo ciekawa. Codziennie kolejka musi pokonać naturalną
barierę, jaką są Góry Tramuntana. Pasmo górskie Sierra de
Alfàbia, przez które przejeżdża kolejka ma 2,8 km szerokości
i 496 metrów. Na długości zaledwie 7 km pociąg pokonuje
różnicę poziomów 199 metrów, przejeżdża przez trzynaście
tuneli poczynając od krótkich, o długości zaledwie 33 metrów,
a kończąc na najdłuższym liczącym 2,8 km. Na trasie kolejka
przejeżdża również przez kilka mostów oraz wiadukt “cinc-ponts” z pięcioma łukami o wysokości 8 metrów oraz pokonuje liczne zakręty, niektóre o promieniu mniejszym niż 190
metrów. Koleją do Soller i tramwajem do portu zarządza prywatna spółka Ferrocarril de Soller S.A. założona w 1905 roku.
Obecnie zatrudnia ona 100 pracowników, przynosi ponad 5
milonów euro wpływów rocznie i przewozi prawie 2 miliony
pasażerów rocznie (połowa korzysta z przejażdżki tramwajem
do portu). Kolejka z Palmy do Soller kursuje 5 razy na dzień
12
www.ingmina.pl
(wyjazd z Palmy z Estación Tren de Soller przy ulicy Eusebi
Estada, niedaleko placu Hiszpańskiego). Kolejka zatrzymuje się
w Bunyoli, specjalny kurs turystyczny zatrzymuje się również
w punkcie widokowym Mirador Pujol de’n Banya (jest czas
na robienie zdjęć). Bilet w obie strony kosztuje 14 euro, w jedną stronę 9 euro. Tramwaj pomiędzy Soller i Port de Soller
kursuje co godzinę od 7.00 do 20.00.
Przykład z Mazowsza
Trochę historii
Zabytkowa kolejka wąskotorowa kursująca na linia Mława – Czernice Borowe – Przasnysz – Krasne – Maków Mazowiecki
jest to odcinek torów długości ok. 70 km. Pierwszy
odcinek kolejki wybudowano w II połowie XIX w.,
w związku z uprzemysłowieniem majątku Krasne.
Ludwik Krasiński (działacz
gospodarczy i ekonomista)
wprowadził rentowną uprawę buraków cukrowych, zbudował
w pobliżu Krasnego dużą cukrownię. Nowopowstała, prężna
jednostka gospodarcza została przez niego nazwana Krasińcem. Właściciel Krasnego zaangażował się finansowo w rozbudowę sieci kolejki po okolicznych wsiach, która następnie
połączyła Krasne z Ciechanowem, Gruduskiem i Przasnyszem.
Kolejna rozbudowa kolejki związana była z potrzebami frontu
w czasie I wojny światowej (wytyczenie trasy Mława-Przasnysz
miało miejsce 7 lipca 1915 roku, a już 30 lipca 1915 roku kolej
była wybudowana). Sukcesy wojsk niemieckich spowodowały
potrzebę wy-dłużenia linii torów. Odcinek do Młodzianowa
oddano 8 sierpnia 1915 roku, by do 1918 roku dotrzeć przez
Maków Mazowiecki, Różan do miejscowości Pasieki, gdzie
wąskotorówka połączyła się z koleją szeroko-torową. Przez
następne lata kolejka z regularnymi przewozami pasażerskimi i towarowymi na trwałe wpisała się w tutejszy krajobraz.
Transport samochodowy nie stanowił konkurencji dla „ciuch-
by ostatecznie zakończyć działalność kolejki wąskotorowej
decyzją administracyjną w 2001 roku. W 2002 roku kolejkę
otrzymała w użyczenie Gmina Krasne, zaś obsługującym przewozy na trasie kolejki zostało Stowarzyszenie Kolejowych
Przewozów Lokalnych w Kaliszu. W 2006 roku ponownie
uruchomiono przewozy, tym razem dla grup turystycznych.
Przejazdy zabytkową kolejką
Trasę kolejki można pokonać na różne sposoby, wytyczony
na mapie szlak rowerowy wzdłuż torów zachęca do skorzystania z tego środka lokomocji. Umożliwia zaplanowanie własnej
indywidualnej wycieczki. W celu zorganizowania przejazdu kolejką na trasie Mława – Czernice Borowe – Przasnysz – Krasne
– Maków Mazowiecki, dla większej grupy wycieczkowej należy
skontaktować się z Biurem Lokalnej Organizacji Turystycznej
PM w Przasnyszu (tel./fax 029-752-32-20). Przejazdy są o tyle
ciekawe, że kolejka zatrzymuje się „na żądanie”, organizując
przejazd można zaplanować ciekawe postoje kolejki i w tym
czasie poznawać okoliczne atrakcje – zabytki, uroki przyrody
oraz spotkać ciekawych ludzi.
Krzysztof Jaszczuk, Mikołaj Niedek
ci”. Jednak w miarę zwiększania się taboru samochodowego,
poprawy stanu dróg, coraz chętniej zaczęto korzystać z tej
komunikacji. Mimo sentymentu do „ciuchci” zaczęła ona odchodzić w cień. Stopniowo zawieszano kolejne połączenia,
Materiał powstał we współpracy z Biurem Turystyki Państwa Hiszpańskiego oraz Fundacją Lokalna Grupa Działania
„Ciuchcia Krasińskich”, którym dziękujemy. Źródło zdjęć:
Turespaña, LGD „Ciuchcia Krasińskich”.
Prezentujemy przykłady samorządów, które wspierają wykorzystywanie odnawialnych
źródeł energii na swoim terenie
Gmina bez komina
Busko Zdrój:
Kolektory i pompy ciepła
w sanatorium „Włókniarz”
W 2005 roku zainstalowano kolektory słoneczne
na budynku sanatorium „Włókniarz” w Busku Zdroju.
Ekologiczne pompy ciepła odzyskują ciepło z powietrza
oraz ze ścieków wód kąpielowych.
mokrych, nie tylko z wykorzystaniem wód mineralnych chlorkowo-siarczkowych.
Woda w sanatorium podgrzewana jest również pompami
ciepła, w których odzyskiwane jest ciepło ze ścieków wód kąpielowych.
– Ciepło, które popłynęło by do oczyszczalni jest odzyskiwane i wykorzystywane do ogrzewania wód siarczkowych –
wyjaśnia Tadeusz Gryc. W sanatorium znajduje się również
instalacja pompy ciepła, która odzyskuje ciepło z powietrza.
Jak informuje Tadeusz Gryc, zastępca dyrektora ds. Technicznych i Administracji w sanatorium, inwestycja finansowana
była w połowie ze środków obiektu, a w połowie dofinansowana została przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej w Warszawie.
Na budynku jest 277 sztuk kolektorów słonecznych, które zajmują 514 m2 powierzchni. Koszt instalacji związanych
z energią odnawialną wyniósł ok. 700 tys. zł.
Instalacja solarna służy do podgrzewania wody użytkowej
zarówno w częściach hotelowych do celów bytowych, jak
również w pewnym zakresie w częściach zabiegowych. W sanatorium wykonywanych jest też bowiem szereg zabiegów
Jak podkreśla dyrektor Gryc, instalacja pracuje bardzo dobrze, a koszty inwestycji po 6 latach się zwróciły. Oszczędności
kosztów energii można określić – biorąc pod uwagę solary, jak
i pompy ciepła – jako ok. 150 tys. zł w skali rocznej.
www.ingmina.pl
13
Morawica:
Solary i pompa ciepła dla pływalni
Gmina Morawica wykorzystuje energię odnawialną
do podgrzewania wody basenowej oraz użytkowej na terenie Krytej Pływalni „KORAL”.
Pływalnia jest pierwszym obiektem użyteczności publicznej
na terenie gminy, gdzie wykorzystuje się odnawialną energię.
W 2008 r. na basenie zamontowano instalację solarną składającą się z 60 szt. kolektorów słonecznych do podgrzewania
wody basenowej i użytkowej w budynku. Ponieważ solary pozwalają na znaczne oszczędności energii, zwłaszcza w okresie
letnim, zdecydowano o budowie pompy ciepła.
Tadeusz Chrószcz, wójt Marklowic: Urządzenia wykorzystujące źródła energii odnawialnej są bardzo drogie – bez odpowiedniego wsparcia finansowego nikt się nie będzie zajmował
takimi instalacjami. Tymczasem Polska ma nadal bardzo wysoką
emisję dwutlenku węgla. Na szczęście samorządy mają teraz
wiele możliwości ubiegania się o różne formy dofinansowania do tego typu przedsięwzięć i powinny z tego korzystać.
W Marklowicach ekologiczne myślenie zaczęliśmy już 15 lat
temu.
Od czego się zaczęło?
– Od 1996 roku wykorzystujemy do ogrzewania metan, powstający przy wydobyciu węgla kamiennego. Do tej pory ulatniał się do atmosfery, teraz jest źródłem ciepła dla budynków
komunalnych. Udało nam się pozyskać 40 procent dofinansowania na całą inwestycję. Tym sposobem nie mamy ani jednego
komina w centrum gminy. Jeśli nie ma dużych mrozów, nawet
ciepłownia nie dymi, bo do ogrzewania wystarcza metan.
A nowsze inwestycje?
– Na gminnym stadionie zainstalowaliśmy 100 metrów kwadratowych solarów. Przy tego typu obiektach nie ma lepszych
rozwiązań – drużyny trenują przecież od wiosny do jesieni,
czyli wtedy, kiedy nasłonecznienie jest największe. Kolektory
wspaniale sprawdzają się wtedy do ogrzewania wody. Mamy
też bardzo nowoczesne, ekologiczne przedszkole, którego
ogrzewanie oparte jest całkowicie na pompach ciepła z ziemi.
Na dachu zamontowane są kolektory słoneczne, które zapewniają ciepłą wodę.
Inwestycję rozpoczęto na początku 2010 r., a we wrześniu
oddano do użytku pompę ciepła. Zasada pompy ciepła polega
na zamianie energii cieplnej pobranej z głębi ziemi na energię
służącą do ogrzewania.
Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania możliwie jest „ekologiczne” ogrzewanie wody basenowej i użytkowej przez cały rok.
Pompa ciepła stanowi uzupełnienie dla instalacji solarnej w okresie
zimowym, latem zaś wspomaga wentylację i klimatyzację.
Obie inwestycje kosztowały ponad 1,2 mln zł, z czego ponad
300 tys. dofinansowania na pompę ciepła uzyskano ze środków
PROWu. Dzięki tej inwestycji przez cały rok woda na basenie oraz użytkowa ogrzewana będzie „ekologiczną energią”,
a jej temperatura nie będzie mniejsza niż 29ºC.
Jakiego rzędu to są koszty?
– Przy przedszkolu zainwestowaliśmy 1,5 mln zł w same systemy grzewcze. 300 tys. zł pochodziło z dotacji z NFOŚiGW,
a 600 tys. zł pozyskaliśmy w formie częściowo umarzalnej pożyczki. To jest zasada przy inwestycjach w odnawialne źródła
energii – najpierw trzeba wyłożyć dużo pieniędzy, żeby potem
oszczędzać. Jeżeli ktoś się nie boi podejmować takich wyzwań,
to modernizuje.
Przedszkole ma kubaturę 13 tys. m szesc. czyli porównywalną z osiemnastoma średniej wielkości budynkami jednorodzinnymi – jest więc na czym zaoszczędzić. Płacimy średnio 20
procent taniej, niż gdybyśmy opalali gazem.
Skąd zainteresowanie energią odnawialną?
Marklowice:
Ekologiczne myślenie od 15 lat
To jest zasada przy inwestycjach w odnawialne źródła
energii – najpierw trzeba wyłożyć dużo pieniędzy, żeby
potem oszczędzać. Jeżeli ktoś się nie boi podejmować takich wyzwań, to modernizuje – mówi Tadeusz Chrószcz,
wójt Marklowic.
Samorządy stać na inwestycje w odnawialne źródła
energii?
14
www.ingmina.pl
– Jestem z wykształcenia technologiem i ekonomistą. Miałem też kiedyś możliwość przebywania z człowiekiem, którego
konikiem była energia skojarzona. Zaraziłem się od niego tymi
zagadnieniami.
Gmina ma opracowane strategie z zakresu ochrony
środowiska czy zmniejszenia emisji dwutlenku węgla?
– To wszystko musimy mieć. Papiery są, ale nie wystarczą. Gminy mogą mieć piękne strategie, ale trzeba je jeszcze realizować.
Dziękuję za rozmowę.
Sitkówka-Nowiny:
Solary na dachu OSP
Odbiór instalacji solarnej na dachu budynku remizy
OSP Kowala w gminie Sitkówka-Nowiny nastąpił 15
grudnia 2010 r.
Urządzenie będzie służyło do podgrzewania wody użytkowej na potrzeby remizy. Dzięki temu zmniejszy się zużycie
energii elektrycznej i oleju opałowego w remizie.
Instalację tworzy m.in. 8 kolektorów słonecznych typu Vitosol 200-F, regulator solarny, dwa podgrzewacze wody o pojemności 500 litrów.
Zamontowana w Kowali instalacja solarna kosztowała prawie 50 tysięcy złotych, a prace dostosowawcze kotłowni i układu c.o. do współpracy z solarami 61 tysięcy złotych.
– Zapotrzebowanie na ciepło jest teraz dwa razy niższe niż
przed modernizacją – mówi sekretarz gminy Stare Juchy, Jarosław Franczuk. Jak dodaje, po podłączeniu do sieci sali gimnastycznej oszczędności finansowe z tytułu niższych rachunków
za energię cieplną powinny jeszcze wzrosnąć. W tej chwili
w budżecie samorządu zostaje kwota rzędu 60 tys. rocznie.
Energetyczność peletu wynosi ok. 19kJ/kg. Wykreowane
przez gminę duże zapotrzebowanie na ten surowiec sprawia,
że wkrótce na terenie Starych Juch ma powstać firma, która
będzie prowadziła jego produkcję.
W planach jest również wydzierżawienie kotłowni producentowi peletu. Na podstawie ilości dostarczonego ciepła
rozliczałby się bezpośrednio z dyrektorem, który w sposób
naturalny byłby zainteresowany obniżeniem zużycia ciepła.
Gmina pomogła również lokalnej spółdzielni mieszkaniowej w termomodernizacji kilku bloków. Przekonała do inwestycji mieszkańców bloków i poręczyła kredyt na jej przeprowadzenie.
– Piece tam były w tragicznym stanie. Nie chcieliśmy awarii
i niedogrzanych mieszkań w Boże Narodzenie. Chcieliśmy być
mądrzy przed szkodą. Nie mówiliśmy mieszkańcom o aspektach ekologicznych, choć dla nas to bardzo ważne. Przekonywaliśmy, że będą oszczędności – mówi Franczuk.
W osiedlowej kotłowni koszty ogrzewania są teraz dwukrotnie niższe niż byłyby przy węglu. Tu również piece mają
moc 460 kW (przed modernizacją, podobnie jak w przypadku
szkoły, potrzebna moc wynosiła 1 MW).
Zakup i instalacja urządzenia zostały zaplanowane w budżecie gminy Sitkówka-Nowiny na 2010 rok. Inwestycja była
współfinansowana z nagrody uzyskanej przez gminę w Konkursie na Najbardziej Ekologiczną Gminę Województwa Świętokrzyskiego 2009 roku.
Część nagrody w kwocie 33 tysięcy złotych, została przekazana za pośrednictwem Wojewódzkiego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach.
Stare Juchy:
Mądrzy przed szkodą
– wymiana pieców
Termomodernizacja budynku szkoły i zmiana źródła
ciepła na ekologiczne to nie jedyne prośrodowiskowe
działania gminy Stare Juchy.
Od jesieni 2008 roku na terenie gminy działa kotłownia opalana peletem. Powstała w miejsce trzech zlikwidowanych kotłowni lokalnych. Ogrzewa kompleks budynków, w tym szkołę,
a wkrótce ma do niej zostać podłączona również nowo wybudowana sala gimnastyczna. Moc kotłów to 460 kW.
Te przeprowadzone z powodzeniem inwestycje owocują
nie tylko oszczędnościami i pozytywnym efektem ekologicznym. Stanowią również przykład dla lokalnych przedsiębiorców. Na terenie gminy działają dwie piekarnie – jedna z nich
już przeszła na pelet, druga ma taki zamiar.
Obydwie inwestycje w połowie były finansowane z EkoFunduszu. Druga połowa to w przypadku szkoły wkład własny
gminy i korzystna pożyczka z NFOŚiGW, a w przypadku spółdzielni poręczony przez samorząd kredyt i 20 proc. wkładu
własnego spółdzielni.
Ostrów Wielkopolski:
Prąd i ciepło z biogazu
Kogeneratory wytwarzające energię z biogazu –
to nowa inwestycja PWiK Wodkan SA w Ostrowie
Wielkopolskim. Teraz cały biogaz, który powstaje
z oczyszczanych ścieków jest przetwarzany w energię
elektryczną i ciepło.
Na terenie oczyszczalni ścieków w Rąbczynie wytwarza się
około 65 tysięcy m3 biogazu na miesiąc. Zimą jest go jeszcze
więcej. Dotąd biogaz był magazynowany w zbiorniku o pojemności 1 tysiąca metrów sześciennych, później spalany w tzw.
pochodni. Teraz w całości jest przetwarzany.
www.ingmina.pl
15
Ośrodka Kultury, budynku Urzędu Gminy, budynków Szkoły
Podstawowej i Gimnazjum Publicznego, budynku Ośrodka
Zdrowia oraz remizy strażackiej. Dostarcza również ciepło
do nowo powstałego budynku hali sportowej.
Uruchomienie kotłowni opalanej słomą przyniosło znaczne efekty ekologiczne, z których najważniejszym jest 100%
redukcja emisji CO2 do atmosfery. Poprzednio pracująca kotłownia olejowa emitowała 267,45 Mg/rok CO2. Poważnym
ograniczeniom uległy również emisje dwutlenku siarki, tlenków
azotu oraz pyłów.
Silnik jest zasilany biogazem powstającym w komorach fermentacyjnych. Na dobę produkowane jest około 2 000 metrów sześciennych biogazu. Kogeneratory pozwolą na odzysk
około 1 700 megawatogodzin energii rocznie, co ma zaspokoić
76% potrzeb całej oczyszczalni.
Energia elektryczna będzie wykorzystywana na potrzeby
własne oczyszczalni. Ponieważ wytworzonej energii nie da się
zmagazynować ewentualna nadwyżka będzie sprzedawana.
Układ kogeneracyjny ogranicza pobór mocy oczyszczalni ścieków, mocy którą trzeba było dotąd kupić.
Zamonowano system dwóch kogeneratorów pracujących
na biogazie powstającym z oczyszczalni ścieków. Biogaz kierowany jest do silników sprzężonych z generatorami energii
elektrycznej. Gaz przed zasilaniem silników jest oczyszczany.
Ciepło odbierane z układu chłodzenia silnika oraz spalin, przekazywane będzie do węzła cieplnego Oczyszczalni i rozdzielone do procesów technologicznych oraz CO.
Oszczędności z samego tytułu produkcji energii elektrycznej
to ok. 0,5 mln złotych rocznie. Inwestycja jest warta 2,5 mln
złotych.
Janów Podlaski:
Kotłownia na biomasę
W 2008 roku władze Janowa Podlaskiego przeprowadziły modernizację gminnej kotłowni. Kotły olejowe
wymieniono na opalane biomasą. Korzysta środowisko,
gminny budżet i mieszkańcy.
Gmina Janów Podlaski znajduje się w obszarze o korzystnych warunkach dla rozwoju upraw roślin energetycznych. Dotyczy to szczególnie rozwoju energetyki z biomasy ze względu
na nadwyżki słomy. Dlatego też zdecydowała się na budowę
kotłowni na biomasę, którą w grudniu 2008 roku oddano
do użytku.
Kotłownia o nominalnej mocy cieplnej 1200 kW (2 kotły
po 600 kW) opalana słomą zastąpiła dotychczasową wyeksploatowaną kotłownię olejową. Kotłownia produkuje energię
cieplną dostarczaną siecią ciepłowniczą do trzech osiemnastorodzinnych budynków mieszkalnych, budynku Gminnego
16
www.ingmina.pl
Wykorzystanie słomy w kotłowni przynosi też wymierne
korzyści okolicznym rolnikom, którzy mogą sprzedać zebraną
słomę.
Należy podkreślić, że przy kotłach na słomę nie występują
– tak jak w kotłach węglowych – odpady w postaci żużla, natomiast popiół powstający w wyniku spalania słomy jest przekazywany rolnikom i rozprowadzany na polach uprawnych jako
nawóz, gdyż zawiera związki potasu, wapnia i fosforu.
Ceny energii cieplnej dostarczanej odbiorcom uległy obniżeniu o 10%.
Inwestorem budowy kotłowni była gmina. Wartość inwestycji wyniosła 2 293 983 zł. Została skredytowana z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
w wysokości 837 000 zł (pożyczka w 30% umarzalna) oraz
dotacji z EkoFunduszu w wysokości 861 000 zł. Pozostała kwota pochodzi z budżetu gminy.
Na terenie gminy nie ma innych inwestycji z zakresu energii odnawialnej. W najbliższym czasie planowana jest budowa
elektrowni wiatrowej przez Spółkę z.o.o.
Ozimek:
Ogrzewanie z pomysłem
W sezonie letnim, gdy szkoła w Ozimku nie funkcjonuje, zamontowane w niej pompy ciepła będą wytwarzały energię dla pobliskiego osiedla. Zimą ciepło zostanie
zwrócone.
W listopadzie 2010 roku ruszyła termomodernizacja budynku Gminnego Zespołu Szkół nr 1 w Ozimku. W ramach prac
przewidziana jest instalacja pomp ciepła i solarów. W tej chwili
w budynku wymieniana jest stolarka okienna. Wszystkie roboty
mają zakończyć się do końca sierpnia 2011 roku.
Na dachu szkoły zainstalowanych zostanie 18 kompletów
solarów o pow. 55,3 metrów kwadratowych. Dwie zamontowane pompy ciepła będą miały moc łączną 160 kW. Urządzenia
będą służyły do ogrzewania wody użytkowej.
Remontowany zespół szkół to największy budynek oświatowy na terenie gminy. Władze liczą, że dzięki ekologicznym
źródłom energii uda się znacznie obniżyć koszty ogrzewania.
Sama wymiana okien już przynosi zyski – stare były nieszczelne
i uciekało przez nie ciepło.
Według planów, w okresie letnim, kiedy szkoła nie funkcjonuje, pompy ciepła będą pracowały na potrzeby pobliskiego
osiedla. Bloki będą go używać do podgrzewania wody. A zimą
„oddadzą” taką samą ilość ciepła do centralnego ogrzewania
szkoły.
Poprawa efektywności energetycznej Gminnego Zespołu
Szkół w Ozimku poprzez termomodernizację obiektu oraz
wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych jest w 85 proc.
współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego
na lata 2007-2013.
W październiku 2010 roku wykonano instalację kolektorów
słonecznych do podgrzewania wody użytkowej na trzech budynkach użyteczności publicznej: szkole podstawowej w Błędostowie, szkole podstawowej wraz z gimnazjum w Winnicy
oraz budynku ośrodka zdrowia w Winnicy. W sumie zamontowano 24 kolektory o powierzchni 55 m2.
Projekt zakłada przyszłe oszczędności dla budynków szkół
i gabinetów lekarskich, ale również działanie w kierunku ochrony środowiska.
Cmolas:
Słońce grzeje basen
– Instalacje solarne są nowym przedsięwzięciem na terenie naszej gminy. Na efekty finansowe musimy jeszcze poczekać. Kolektory zamontowano w październiku roku ubiegłego,
a w trwającym sezonie zimowym nie sprawdziły się jeszcze
do końca – informuje Mariola Darkowska z Urzędu Gminy
Winnica.
Niemal sto solarów zamontowano na dachu cmolaskiego basenu, by obniżyć koszty funkcjonowania pływalni.
Władze gminy nie wykluczają przeprowadzenia podobnej
inwestycji w przyszłości, ale mają nadzieję, że koszty tych
przedsięwzięć będą niższe niż w chwili obecnej.
Pływalnia działa od maja 1999 r., jesienią 2010 r. uruchomiono zamontowane na jej dachu kolektory słoneczne. Pomysł
przeprowadzenia takiej inwestycji zrodził się już kilka lat wcześniej, ale wtedy nie udało się uzyskać dofinansowania. Gmina
nie rezygnowała jednak ze starań o zewnętrzne środki. Ostatecznie ponad połowa kosztów została pokryta z Regionalnego
Programu Operacyjnego. Całe przedsięwzięcie pochłonęło pół
miliona złotych.
– Chodziło o obniżenie kosztów ogrzewania wody basenowej i użytkowej. Do tej pory woda była grzana gazem, którego ceny rosły i rachunki były coraz większe. Żeby zmniejszyć
koszty zmuszeni byliśmy szukać oszczędności, dlatego zdecydowaliśmy się na solary – tak o przyczynach podjęcia inwestycji mówi Jan Fryc, kierownik referatu rozwoju gospodarczego
w Urzędzie Gminy Cmolas.
Na dachu pływalni zamontowano 98 kolektorów, o powierzchni absorpcyjnej 117,6 metrów kwadratowych. Przy zakładanej 50 proc. sprawności, uzyskana energia cieplna w ciągu
roku szacowana jest na 82 tys. 320 kWh. Moc cieplna urządzeń
to 64,9 kW.
Inwestycja realizowana była w ramach Programu Rozwoju
Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 Działanie 321 „Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej”. Dotacja
wyniosła 75 proc. kosztów netto. Budżet gminy zasilono pożyczką z budżetu państwa udzieloną przez Bank Gospodarstwa
Krajowego. Gmina nie uzyskała jeszcze dotacji, jest na etapie
rozliczeń (wniosek o płatność).
Sułkowice:
Kolektory na gimnazjalnym kompleksie
Na kompleksie budynków gimnazjum w Sułkowicach
zainstalowano system kolektorów słonecznych. Inwestorem była gmina Sułkowice.
Inwestycja realizowana była w okresie od 1 lipca do 31 lipca
2006 roku. Wartość zadania opiewa na 128 539 zł. W tym środki własne gminy to kwota 34 474 zł, dotacja Wojewódzkiego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie to 42 650 zł, a dotacja z fundacji EkoFundusz wyniosła
51 415 zł.
Efekt ekologiczny opisują liczby:
pył – 0,00014 Mg/rok
SO2 – 0,00073 Mg/rok
NO2 – 0,01172 Mg/rok
CO – 0,00330 Mg/rok
CO2 – 18 Mg/rok
Winnica:
Energia ze słońca
Od kilku miesięcy trzy budynki użyteczności publicznej w Winnicy do ogrzewania wody używają energii słonecznej – kolektory mają przynieść oszczędności
i zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza.
www.ingmina.pl
17
Parametry techniczne urządzenia:
Powierzchnia czynna kolektorów: 60,2 m2
Moc urządzeń 47,6 kW
Uzysk ciepła użytkowego 151,7 GJ
Inwestycja polegała na zainstalowaniu na dachu obiektów gimnazjum 28 kolektorów typ SCH-Sol. Każdy kolektor waży 44 kg.
System solarny podzielono na dwa niezależne podsystemy.
Sterdyń:
Solary i wiatrak
Na terenie gminy Sterdyń zainstalowanych jest ok. 220
instalacji solarnych, które ekologicznie ogrzewają wodę
w domach mieszkańców. W gminie powstaje też pilotażowo wiatrak.
Gmina złożyła również wniosek o dofinansowanie do kolejnych kolektorów w partnerstwie z dwiema innymi gminami.
Zdaniem wójta gminy Sterdyń, Czesława Mariana Zalewskiego
taki wniosek ma większe szanse na otrzymanie dofinansowania.
Mieszkańcy gminy sami zainwestowali w instalacje. Kolektory służą do ogrzewania wody użytkowej.
Wójt również posiada kolektory na swoim domu i jest z nich
bardzo zadowolony.
– Nawet teraz, zimą, woda ma temperaturę 60 stopni
i oszczędzamy w ten sposób energię elektryczną – mówi Czesław Marian Zalewski.
Podsystem Gimnazjum zasilany jest przez 24 kolektory
i dwie stacje pompowe. Podsystem do Centrum rehabilitacji
składa się z 4 kolektorów i jednej pompy.
Na terenie gminy powstaje pilotażowo wiatrak. Instaluje
go osoba prywatna we własnym zakresie finansowym. Posłuży
do wytwarzania energii elektrycznej.
W dniu 1 marca 2011 r. weszła w życie
ustawa o publicznym transporcie zbiorowym.
Zobowiązuje ona jednostki samorządu terytorialnego –
gminy, powiaty oraz województwa do przyjęcia na siebie
roli organizatora transportu publicznego. Przepisy zawarte
w tej ustawie oraz w wydanych z jej upoważnienia aktach
wykonawczych szczegółowo określają zadania takiego organizatora. Do najtrudniejszych należy
obowiązek sporządzenia planu
zrównoważonego rozwoju transportu zbiorowego.
oraz pomoc ekspercką przy sporządzaniu projektów zrównoważonych planów rozwoju transportu zbiorowego.
Szkolenie adresowane jest przede wszystkim do pracowników urzędów gmin, miast, powiatów oraz urzędów marszałkowskich i urzędów wojewódzkich, a także do każdego,
kto jest bądź może być zaangażowany w realizacje zadań,
związanych z organizacją zbiorowego transportu publicznego
zgodnie z nowymi przepisami.
Poprawne, profesjonalne sporządzenie takiego planu, podobnie jak zarządzanie publicznym transportem zbiorowym,
wymaga specjalistycznej wiedzy, którą nie zawsze dysponują
kadry samorządowe.
W przypadku zgłoszenia większej ilości uczestników istnieje możliwość organizacji szkolenia w siedzibie (miejscowości)
zamawiającego.
Wychodząc naprzeciw potrzebom istniejącym w tym zakresie Redakcje miesięczników
Osobom bądź instytucjom, które zgłoszą zainteresowanie
udziałem w szkoleniu niezwłocznie prześlemy propozycje dotyczące programu oraz przebiegu szkolenia.
ZAMÓWIENIA PUBLICZNE DORADCA oraz GMINA
oferują wszystkim zainteresowanym udział w specjalistycznych szkoleniach pt.
„Organizacja i zarządzanie
publicznym transportem zbiorowym”
18
www.ingmina.pl
Zgłoszenia udziału w szkoleniach
przyjmujemy na adres:
e-mail: [email protected].
Kontakt: 22 827 19 99; 22 610 10 99 wew. 30.
Energetyka wiatrowa
w polskiej gminie
Abstrakt: Energetyka wiatrowa należy do najszybciej rozwijających się technologii spośród wszystkich wykorzystujących
do produkcji energii elektrycznej odnawialne źródła energii.
Co więcej, Komisja Europejska prognozuje, iż będzie ona liderem zielonych technologii w przeciągu najbliższych 30 lat.
Polska zaczyna podążać podobnym trendem, choć jest on dopiero w początkowej fazie rozwoju. Stan energii elektrycznej
wytworzonej przez elektrownie wiatrowe w Polsce osiągnął
na koniec 2010 roku poziom 1095 MW, a dalsze prognozy opiewają wartości świadczące o bardzo dynamicznych planach rozwoju, wynoszących odpowiednio 6 089 MW w 2020 roku oraz
7 867 MW w 2030 roku.
1. Energetyka wiatrowa w Polsce
Polska jako członek Unii Europejskiej musi stosować się do jej wymagań i nakazów. Dzieje się to na drodze odgórnego ustawodawstwa,
które aż w 80% determinuje politykę funkcjonowania oraz rozwoju
Polski. Do priorytetów UE należy zapewnienie samowystarczalności
energetycznej wszystkim krajom członkowskim. Będzie się to odbywać poprzez zrewolucjonizowanie dotychczasowego modelu pozyskiwania energii elektrycznej. Zamiast wysoce nieekologicznej
energetyki konwencjonalnej, zostały narzucone inwestycje w czyste
i bezemisyjne technologie energetyczne zapewniające dostawy energii
elektrycznej uniezależnione od permanentnie wzrastających kosztów
surowców naturalnych oraz negatywnego efektu środowiskowego.
W praktyce oznacza to intensywny rozwój inwestycji w farmy wiatrowe, biogazowanie, elektrownie wodne, elektrownie na biomasę.
Obecnie najbardziej wiążącym dokumentem w tym zakresie
jest Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE
z dnia 23 kwietnia 2009, w sprawie promowania i stosowania
energii ze źródeł odnawialnych. Zakłada ona osiągnięcie i realizację
celów indykatywnych w wartości 20% w wymiarze globalnym. Są to:
• zwiększenie efektywności energetycznej,
• zwiększenie udziału procentowego Odnawialnych Źródeł Energii
w całkowitym bilansie energetycznym kraju, dla Polski wynoszą
one odpowiednio:
o 7,5% do 2010 roku,
o 15% do 2020 roku,
o 20% do 2030 roku.
• zmniejszenie emisji CO2 do atmosfery.
więc wywnioskować, że beneficjentami nowej inwestycji jaką
jest park wiatrowy zyskuje cała społeczność gminna zarówno poprzez korzyści finansowe jak i poprzez możliwości zwiększonych
inwestycji gminnych,
– jest to inwestycja, która nie ogranicza terenów zlokalizowanych w bezpośrednim otoczeniu. Oprócz terenu niezbędnego
do umieszczenia fundamentu oraz lokalizacji placu montażowego, na terenie bezpośrednio przylegającym odbywa się normalna
produkcja rolnicza. Elektrownie wiatrowe nie wpływają w żadnej
sposób na poziom zbiorów, co zostało już udowodnione zarówno
poprzez badania, jak i doświadczenie innych krajów skutecznie
realizujących te inwestycje.
– bardzo korzystny wpływ na zmianę stanu infrastruktury elektroenergetycznej w gminie. Na chwilę obecną jest to jedna w większych polskich bolączek, gdyż około 70% polskich elektrowni i sieci przesyłowych jest przestarzałe, zdekapitalizowane i mało efektywne. Stoimy przed obliczem koniecznych i naglących inwestycji,
ponieważ aktualna sytuacja będzie powodować coraz to większą
ilość awarii oraz przerywanych dostaw prądu. Stawiając park wiatrowy w gminie skutecznie zmniejsza się to ryzyko,
– wizerunek gminy ekologicznej oraz atrakcyjnej inwestycyjnie
ze względu na własne źródło zaopatrzenia energii.
Podsumowując, energetyka wiatrowa jest nową szansą dla Polski.
Z jednej strony jest wymogiem polityki energetycznej narzucanym
przez Unię Europejską, z drugiej nowym typem inwestycji, który ma realne możliwości rozwoju na terenie Polski. Wynikają one
z dużego stosunku pół uprawnych w całym terenie kraju oraz dobrych
warunków wiatrowych zapewniających opłacalność inwestycji. Jednocześnie jest to technologia, której zaufała Unia Europejska, USA,
Chiny, Indie, gdzie jest ona dalej skutecznie realizowana i rozwijana.
Czy władze gmin pomogą Polsce dołączyć do liderów światowych
w tej dziedzinie?
OPRACOWAŁA: KATARZYNA JABŁOŃSKA
Każdy z krajów członkowskich UE indywidualnie negocjował
wartości procentowe dotyczące udziału OZE w całkowitym bilansie
energetycznym, bazując na krajowych analizach i prognozach. Są one
punktem wyjścia dla ustalenia Krajowych Planów Działań, wyznaczających strategię energetyczną na najbliższe lata.
2.
Energetyka wiatrowa w gminie
Energetyka wiatrowa wpisująca się w nowy nurt polskiej strategii
energetycznej, stanowi szansę dla rozwoju polskich gmin. Abstrahując
od gustów, o których się nie dyskutuje, elektrownie wiatrowe posiadają wiele obiektywnych zalet zarówno z ekonomicznego jak i społecznego punktu widzenia. Można do nich zaliczyć następujące fakty:
– parki wiatrowe na terenie gminy przyczyniają się do ożywiania gospodarczego w regionach rolniczych, które są z reguły nieatrakcyjne ekonomicznie. Odbywa się to poprzez zatrudnianie firm
lokalnych na etapie projektowania i budowy, poprzez wpłacane
podatki od nieruchomości do budżetu gminy, dzięki czynszom
dzierżawnym wypłacalnym właścicielom nieruchomości. Można
www.ingmina.pl
19
Inwestor (zamawiający), przed którym stoi zadanie przeprowadzenia budowy, montażu czy
remontu obiektu budowlanego, a nie posiada lub posiada niewystarczającą ilość odpowiednio
przygotowanych do tego pracowników, ma do rozwiązania nie lada problem
– pisze Zbigniew Leszczyński
§
Zamawianie usług
zastępstwa inwestycyjnego
W sytuacji takiej inwestor może postąpić następująco:
W przypadku posiadania niewystarczającej ilości pracowników, lub gdy do wykonania są proste roboty, może sam zlecić
opracowanie opisu przedmiotu zamówienia na robotę budowlaną (dokumentacja projektowa, specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych, kosztorys inwestorski
lub program funkcjonalno-użytkowy). Następnie wybrać wykonawcę robót budowlanych, a nadzór nad nimi zlecić inspektorowi nadzoru inwestorskiego. Jeżeli inwestor jest zamawiającym w rozumieniu Prawa zamówień publicznych, procedura
wyboru projektanta, wykonawcy robót i inspektora nadzoru
musi być zgodna z tą ustawą.
W przypadku całkowitego braku odpowiednich kadr lub dużych i skomplikowanych robót budowlanych inwestor może
powierzyć prowadzenie wszelkich lub wybranych czynności
związanych z przygotowaniem i prowadzeniem inwestycji specjalistycznej firmie, zwanej „Inwestorem Zastępczym”, niekiedy nazywanej także wedle nomenklatury FIDIC „Inżynierem
Kontraktu”. Jeżeli inwestor jest zamawiającym w rozumieniu
Prawa zamówień publicznych procedura wyboru inwestora
zastępczego musi być zgodna z tą ustawą.
Uwagi wstępne
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 10 sierpnia
2006r.1 stwierdza, iż „Kodeks cywilny nie reguluje umowy o zastępstwo inwestycyjne. Do umowy tej na podstawie art. 734
i 750 Kc stosuje się przepisy o zleceniu. Zawierając umowę
z wykonawcą na podstawie umowy o zastępstwo inwestycyjne inwestor zastępczy może działać bądź w imieniu własnym,
bądź w imieniu dającego mu zlecenie inwestora bezpośredniego ze skutkami objętych treścią umowy czynności bezpośrednio dla inwestora bezpośredniego”.
Umowa o zastępstwo inwestorskie to umowa o świadczeniu usług, do której stosuje się przepisy umowy zlecenia (art. 734 – 751 Kc). Na jej podstawie zleceniobiorca (inwestor zastępczy), zobowiązuje się do dokonania
określonych czynności prawnych i faktycznych dla dającego zlecenie czyli inwestora, zwanego inwestorem
bezpośrednim. Na podstawie zawartej umowy inwestor
zastępczy uzyskuje umocowanie do wykonania określonych czynności.
1
20
Sygn. akt I ACa 190/06, niepublik.
www.ingmina.pl
Zakres tych czynności może być różny i musi być szczegółowo określony w umowie. Zależy on od tego, czy inwestor
zastępczy będzie “obsługiwał” tylko umowę o wykonanie roboty budowlanej, czy też cały proces inwestycyjny. Praktycznie zawsze inwestor zastępczy wykonuje wszystkie czynności,
które nakłada na inwestora bezpośredniego Prawo budowlane. Jest to przede wszystkim zgłaszanie rozpoczęcia robót budowlanych, zapewnienie właściwych osób do pełnienia funkcji
inspektorów nadzoru inwestorskiego, zgłaszanie zakończenia
robót budowlanych, uzyskanie pozwolenia na użytkowanie.
Dodatkowo rozlicza także umowy, które obsługuje (zarówno
z ich wykonawcami, jak i z instytucjami współfinansującymi),
reprezentuje inwestora bezpośredniego przed różnymi podmiotami itp. Często prowadzi procedury przetargowe, albo
w nich uczestniczy.
Zwykle umowy z wykonawcami procesu budowlanego,
np. wykonawcą roboty budowlanej, zawierane są przez inwestora bezpośredniego, a inwestor zastępczy w imieniu inwestora bezpośredniego wykonuje określone umową o zastępstwo
inwestorskie czynności. Jednak umowa o inwestorstwo zastępcze może upoważniać inwestora zastępczego do zawierania
umów z wykonawcami procesu budowlanego.
Inwestor zastępczy działa zawsze na rzecz (rachunek) inwestora bezpośredniego, czyli za wszystkie zobowiązania inwestora zastępczego w stosunku do wykonawców płaci inwestor
bezpośredni.
Jedyny wyjątek od tej zasady może się zdarzyć tylko wówczas, gdy w umowie znalazłby się zapis, że inwestor zastępczy
gwarantuje wykonawcy (np. robót budowlanych), iż zobowiązania umowne pokryje inwestor bezpośredni (art. 391 Kc).
W takiej sytuacji, gdyby inwestor bezpośredni nie zapłacił wykonawcy, musi zapłacić inwestor zastępczy, a później dochodzić swoich racji w stosunku do inwestora bezpośredniego.
W praktyce inwestor zastępczy, który ma możliwość zawierania umów z wykonawcami procesu budowlanego może
działać w imieniu:
a) inwestora bezpośredniego jako pełnomocnik inwestora bezpośredniego. Wywołuje to skutki prawne, których stroną
jest inwestor bezpośredni. Np. jeżeli inwestor zastępczy
zawiera umowę z wykonawcą robót budowlanych, skutki prawne są pomiędzy inwestorem bezpośrednim, a tym
wykonawcą. Ten typ umowy zwany jest „przedstawicielstwem”;
Wartość zamówienia oraz tryby
zamawiania usług zastępstwa inwestycyjnego
§
b) własnym, co oznacza, że skutki prawne są pomiędzy inwestorem zastępczym a wykonawcą. Ten typ umowy zwany
jest „powiernictwem”.
Umowa o inwestorstwo zastępcze powinna określać w czyim imieniu działa inwestor zastępczy.
Wyrok SN z dnia 4 października 2006r.2 mówi, iż „w zobowiązaniach starannego działania podjęcie przez dłużnika wymaganych czynności przy zachowaniu wiążącego go stopnia
staranności oznacza, że dłużnik wykonał zobowiązanie, pomimo iż nie osiągnięto rezultatu określonego w celu umowy”,
natomiast Wyrok SN z dnia 3 listopada 2000 r.3 stwierdza, iż
„kryterium odróżnienia umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług stanowi także możliwość poddania umówionego
rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych”.
Umowa o zastępstwo inwestorskie zalicza się do kategorii umów tzw. „starannego działania”, czyli ryzyko
nie osiągnięcia rezultatu (np. niewybudowanie obiektu budowlanego) nie obciąża inwestora zastępczego –
ma on wykonywać określone czynności z „należytą starannością”, a nie wybudować obiekt.
Odpowiada on wobec inwestora bezpośredniego tylko
za niewykonanie lub nienależyte wykonanie czynności określonych w umowie o zastępstwo inwestorskie. Z tego też
powodu w odniesienu do umów o zastępstwo inwestorskie
nie występuje rękojmia za wady i gwarancja jakości, czyli inwestor zastępczy nie odpowiada za wady obiektów budowlanych,
przy których pełnił funkcję inwestora zastępczego. Za te wady
odpowiada wykonawca roboty budowlanej.
Powstaje pytanie jak egzekwować rękojmię (gwarancję)
przy realizowaniu inwestycji z udziałem inwestora zastępczego, który występuje we własnym imieniu. Można zastosować
dwa rozwiązania:
a) zobowiązać, w umowie o zastępstwo inwestorskie, inwestora zastępczego do realizowania uprawnień wynikających
z rękojmi czy gwarancji, czyli umowa o inwestorstwo zastępcze kończy się po upływie okresu rękojmi czy gwarancji;
b) jeżeli umowa o zastępstwo inwestorskie kończy się wraz
z zakończeniem inwestycji, musi być cesja wszystkich wierzytelności wynikających z umów pomiędzy inwestorem
zastępczym a wykonawcami, między innymi wynikających
z rękojmi czy gwarancji.
Jeżeli inwestor zastępczy występował w imieniu inwestora
bezpośredniego, nie ma tego problem, ponieważ skutki prawne występują pomiędzy inwestorem bezpośrednim, a wykonawcami procesu budowlanego.
2
3
Sygn. akt II CSK 117/06, niepublik.
Sygn. akt IV CKN 152/00, publik. OSNC 2001/4/63.
Wartością zamówienia na pełnienie funkcji inwestora zastępczego jest przewidywane wynagrodzenie przypadające inwestorowi zastępczemu (bez podatku VAT – art. 32 ust. 1 Pzp),
a nie wartość będąca sumą wynagrodzenia należnego inwestorowi zastępczemu i wszystkim wykonawcom procesu budowlanego, których „obsługuje” inwestor zastępczy (projektanci,
wykonawcy robót budowlanych, ewentualni dostawcy wyposażenia itd).
Wbrew niektórym poglądom najlepszym trybem do udzielania praktycznie wszystkich rodzajów zamówień jest przetarg
nieograniczony. Występują tu najkrótsze terminy, najmniej
jest czynności “biurokratycznych”.
Przetarg ograniczony ma, ale tylko teoretycznie, tę zaletę, że występuje w nim ranking firm. Im lepszą wiarygodność
ma dana firma, tym większą otrzymuje liczbę punktów. Zamawiający zaprasza do składania ofert firmy, które otrzymały
najlepsze lokaty. Liczbę firm, które zostaną zaproszone należy
podać w ogłoszeniu o przetargu (nie mniej niż 5, nie więcej
niż 20, chyba że wpłynie mniej niż pięc wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu – wtedy należy zaprosić
wszystkich, którzy spełniają minimalne wymagania). W praktyce wpływa zwykle około pięciu wniosków, a więc ranking
nie ma w takiej sytuacji znaczenia. Jest to tryb znacznie bardziej
uciążliwy niż przetarg nieograniczony – dodatkowa biurokracja
związana z podwójną oceną (wnioski i oferty) oraz znacznie
dłuższe terminy na wybór oferty najkorzystniejszej.
Pozostałe tryby praktycznie nie wchodzą w grę. W negocjacjach z ogłoszeniem i w dialogu konkurencyjnym nie ma czego negocjować, ponieważ przedmiot zamówienia jest ściśle
określony, po co więc wchodzić w najbardziej czasochłonne
i skomplikowane procedury. W odniesieniu do negocji bez
ogłoszenia żadna z przesłanek upoważniających do jego stosowania nie jest odpowiednia, a nawet gdyby ktoś na siłę starał
się je naciągnąć, to i tak, przynajmniej w odsiesieniu do zamówień poniżej progów unijnych, procedura w przetargu nieograniczonym jest znacznie krótsza. Zapytanie o cenę nie może
być stosowane, ponieważ umowa o inwestorstwo zastępcze
to nie usługa powszechnie dostępna. Trudno także brać pod
uwagę licytację elektroniczną (tryb ten jest stosowany chyba
tylko jako reklama programów informatycznych i sprzętu komputerowego), podobnie jak zamówienie z wolnej ręki, gdzie
nie jest spełniona ani jedna z przesłanek.
Warunki dotyczące wiarygodności wykonawców
Weryfikacja wykonawców pod względem ich wiarygodności odbywała się na podstawie art. 22 ust. 1 Prawa zamówień
publicznych, a także w oparciu o dokumenty wynikające z rozporządzenia „o dokumentach”4. Biorąc powyższe pod uwagę
należy stwierdzić, że:
a) pełnienie funkcji inwestora zastępczego nie wymaga uzyskania koncesji, zezwolenia lub licencji, zatem zamawiający
4
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r.
w sprawie rodzajow dokumentow, jakich może żądac zamawiajacy od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty moga być składane, Dz. U. z 2009 r.
Nr 226, poz. 1817.
www.ingmina.pl
21
nie może żądać od wykonawców takich dokumentów bez
względu na wartość zamówienia;
także w odniesieniu do postępowań na inwestorstwo zastępcze, albo nawet dłuższy.
a) funkcja inwestora zastęczego obejmuje zawsze pełnienie
funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego. Sprawy te reguluje Prawo budowlane, a w szczególności art. 25 i 26.
Aby móc wykonywać funkcję inspektora nadzoru należy
posiadać “uprawnienia budowlane”. Uprawnienienia te
wydawane są osobom fizycznym, które muszą spełniać
wymagania określone w Prawie budowlanym. Zamawiający w specyfikacji istotnych warunków zamówienia może
(i to bez względu na fakt, czy roboty budowlane wymagają
pozwolenia na budowę, czy też nie wymagają) żądać aby
wykonawcy (inwestorzy zastępczy) dysponowali osobami
posiadającymi uprawnienia budowlane w specjalnościach
niezbędnych do właściwego wykonania danej roboty budowlanej;
c) raczej nie należy stawiać warunków dotyczących sytuacji
ekonomicznej (np. płynność bieżąca, ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej związanej z przedmiotem zamówienia).
W odniesieniu do ubezpieczenia od odpowiedzialności
cywilnej, i to bez względu na przedmiot zamówienia, lepszym wyjściem jest zażądanie od wykonawców złożenia
w ofertach zobowiązania, że w przypadku uznania ich oferty
za najkorzystniejszą, złożą przed podpisaniem umowy polisę potwierdzającą, że są ubezpieczeni na określoną kwotę.
Takie postępowanie zabezpiecza interesy zamawiającego,
a jest tańsze dla wykonawców;
d) podobnie nie należy raczej stawiać warunków dotyczących
sytuacji finansowej (zdolność kredytowa lub posiadane
środki finansowe). Nie ma ona większego znaczenia w tego
rodzaju umowach. Zdecydowana większość kosztów związanych z obsługą inwestycji stanowią wynagrodzenia pracowników. Pozostałe koszty to dojazdy do budowy i koszty
biurowe. Nie występują, jak przy robotach budowlanych,
koszty materiałowe czy sprzętowe. Dodatkowo płatności
za pełnienie tych funkcji odbywają się fakturami częściowymi
(np. po wykonaniu określonego elementu robót budowlanych) lub przejściowymi (np. w okresach miesięcznych), tak
więc inwestor bezpośredni na bieżąco finansuje inwestora
zastępczego;
§
b) najprostszym i najlepszym warunkiem mierzącym wiarygodność wykonawców, i to bez względu na rodzaj zamówienia
(robota budowlana, dostawa czy usługa), jest warunek dotyczący wiedzy i doświadczenia. Zgodnie z rozporządzeniem
„o dokumentach” wykonawcy ubiegający się o zamówienie
muszą udowodnić, że w określonym czasie przed upływem
terminu składania ofert lub wniosków wykonali opisane
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia roboty budowlane, dostawy czy usługi. W odniesieniu do zamówień
na inwestorstwo zastępcze zamawiajacy zwykle żądają, aby
wykonawcy udokumentowali wykonanie usług dotyczących
pełnienia funkcji inwestora zastępczego lub inżyniera kontraktu przy realizacji robót budowlanych, porównywalnych
pod względem zakresu i charakteru z przedmiotem zamówienia, przy których będzie pełniona funkcja inwestora zastęczego.
Należy pamiętać, że opisy sposobu oceny spełniania
warunków nie mogą być wygórowane i w konsekwencji
eliminować tych wykonawców, którzy mogliby wykonać
dane zamówienie. Z drugiej strony muszą one być precyzyjnie określone, aby wykonawcy dokładnie wiedzieli
co zamawiający ma na myśli.
Umowa o inwestorstwo zastępcze to usługa w rozumieniu
Prawa zamówień publicznych. Rozporządzenie „o dokumentach” określa, że w odniesieniu do usług zamawiający może
żądać wykazu usług wykonanych w ciągu ostatnich trzech lat
przed upływem terminu składania ofert lub wniosków. Jak należy rozumieć ten zapis? Zamawiający nie może ograniczyć tego
okresu, np. do dwóch lat, ale może go wydłużyć ponad trzy
lata. Wynika to z tego, że skrócenie okresu ograniczyłoby dostęp do zamówienia, a jego wydłużenie nie ogranicza tego dostępu, a więc w takiej sytuacji jest zachowana zasada uczciwej
konkurencji. W odniesieniu do zamówień na pełnienie funkcji
inwestora zastępczego wydłużenie tego okresu ma szczególne znaczenie. Okres trwania tego rodzaju umów (zamówień)
jest dłuższy niż umów na roboty budowlane, którą obsługuje
inwestor zastępczy.
Rozporządzenie „o dokumentach” w odniesieniu
do robót budowlanych podaje pięcioletni okres na wykazanie doświadczenia i taki okres należałoby przyjmować
22
www.ingmina.pl
e) pozostałe wymagania wynikają z art. 24 ust. 1 i 2 Prawa zamówień publicznych. Przepisy te określają, jakich wykonawców zamawiający musi wykluczyć z postępowania, a rozporządzenie „o dokumentach” określa jakich dokumentów
zamawiający może żądać;
f) bez względu na wartość, jak i rodzaj zamówienia zamawiający musi żądać od wykonawców oświadczenia
z którego wynika, że spełniają warunki wynikające
z art. 22 ust. 1 Pzp raz oświadczenia o braku podstaw do wykluczenia na podstawie art. 24 ust. 1 Pzp.
Może to być jedno łączne oświadczenie, a najlepiej,
aby było ono zawarte w tzw. Formularzu Ofertowym,
bowiem mniej załączników do oferty to mniej problemów z jej kompletnością.
Kryteria wyboru oferty najkorzystniejszej
Zgodnie z art. 2 pkt 5 Pzp pod pojęciem „oferty najkorzystniejszej” należy rozumieć „ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się
do przedmiotu zamówienia publicznego albo ofertę z najniższą
ceną, a w przypadku zamówień publicznych w zakresie działalności twórczej lub naukowej, których przedmiotu nie można
z góry opisać w sposób jednoznaczny i wyczerpujący – ofertę,
która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego”.
Z kolei art. 91 ust. 2 określa, że „kryteriami oceny ofert
są cena albo cena i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu
zamówienia, w szczególności jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, zastosowanie najlepszych dostępnych techno-
logii w zakresie oddziaływania na środowisko, koszty eksploatacji, serwis, oraz termin wykonania zamówienia”.
Przy kilkuletnich inwestycjach wskazana byłaby waloryzacja
ze względu na inflację;
Art. 91 ust. 3 Pzp stanowi, że „kryteria oceny ofert nie mogą
dotyczyć właściwości wykonawcy, a w szczególności jego wiarygodności ekonomicznej, technicznej lub finansowej”. Wyjątkiem od tej reguły są jedynie zamówienia na usługi wymienione
w art. 5 ust. 1 Pzp, a do czasu wejścia w życie ustawy z dnia
9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi5
wyjątek ten dotyczył również koncesji na roboty budowlane
(były art. 129 Pzp).
• w przypadku, gdy inwestor zastępczy będzie obsługiwał cały proces inwestycyjny, obejmujący co najmniej wykonanie
dokumentacji projektowej (programu funkcjonalno-użytkowego) i robót budowlanych możnaby się zastanawiać
czy niewłaściwszą formą określenia wynagrodzenia byłby
wskaźnik procentowy od przyszłych kosztów realizacji inwestycji. Ustalona zostałąby podstawa określenia wynagrodzenia inwestora zastępczego – sytuację taką opisuje art.
628 Kc. Umowa taka musi zawierać maksymalną jej wartość nominalną. Kwotą tą będzie iloczyn podanego w ofercie
najkorzystniejszej ww. wskaźnika procentowego i przewidywanej wartości inwestycji. Będzie to kwota orientacyjna
(wstępna) i z tego względu w umowie należy zamieścić zapis
umożliwiający jej zwiększenie w przypadku, gdy faktyczne
koszty realizacji inwestycji będą wyższe.
§
Art. 36 ust. 1 pkt 13 Prawa zamówień publicznych określa,
że w specyfikacji istotnych warunków zamówienia należy podać „opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował
przy wyborze oferty wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów oraz sposobu oceny ofert”. Przez sposób oceny ofert
należy rozumieć obiektywny sposób obliczania każdego z kryteriów, a więc określenia, za co – ile punktów.
Spośród tych kryteriów w odniesieniu do postępowań
na pełnienie funkcji inwestora zastępczego możliwym
do zastosowania jest wyłącznie cena. Z pozostałych,
takich jak jakość, parametry techniczne, zastosowanie
najlepszych dostępnych technologii w zakresie oddziaływania na środowisko, koszty eksploatacji, serwis, termin realizacji czy funkcjonalność nie można skorzystać,
ponieważ nie mają one żadnego związku z przedmiotem
zamówienia.
Sposoby ustalania wynagrodzenia
W praktyce wystęują dwa sposoby ustalania wynagrodzenia
inwestora zastępczego. Są one następujące:
• w przypadku, gdy inwestor zastępczy będzie “obsługiwał”
tylko wykonywanie roboty budowlanej, i to bez względu
na to czy będzie ona polegała na zaprojektowaniu i wykonaniu, czy tylko na samym jej wykonaniu, za najwłaściwszą formę należy uznać wynagrodzenie w formie ryczałtu (art. 632
Kc, a więc stałej kwoty niezależnej od wartości inwestycji).
5
Dz.U. Z 2009 r. Nr 19 poz. 1001.
Które z wynagrodzeń jest korzystniejsze dla inwestora bezpośredniego? Powszechnie przyjmuje się, że bezpieczniejszy
jest ryczałt – inwestor zastępczy nie jest zainteresowany wzrostem kosztów inwestycji, ponieważ bez względu na jej wartość
i tak otrzyma kwotę określoną w umowie. Jednak w sytuacji,
gdy inwestor zastępczy jest wybierany na początku realizacji
inwestycji, a więc do obsługi całego procesu inwestycyjnego,
wynagrodzenie ryczałtowe należy uznać za obciążone zbyt
dużym ryzykiem. W takiej sytuacji bardziej rzetelnym wynagrodzeniem jest ustalenie jego podstaw, czyli wskaźnika procentowego od przyszłych kosztów realizacji inwestycji.
Przekazywanie środków finansowych
wykonawcom procesu inwestycyjnego
Najczęściej inwestor zastępczy potwierdza faktury wykonawców, a płatności dokonuje inwestor bezpośredni ze swojego konta bezpośrednio na konta wykonawców. Może także
wystąpić sytuacja, w której faktury dla wykonawców będą
regulowane przez inwestora zastępczego. W tym przypadku
inwestor bezpośredni przekazuje środki finansowe na konto
inwestora zastępczego (dyskonto) w miarę zbliżania się płatności dla wykonawców.
Zbigniew Leszczyński
www.ingmina.pl
23
Przykład
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia
na pełnienie funkcji inwestora zastępczego
dla zamówienia o wartości mniejszej od kwot określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Prawo zamówień publicznych
1. Zamawiający:
2. Postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych z dnia
29 stycznia 2004 r. (tekst jednolity Dz.U. z 2010 r. nr 113, poz. 759).
3. Przedmiotem zamówienia jest pełnienie funkcji inwestora zastępczego inwestycji: „Budowa komendy powiatowej państwowej straży pożarnej i jrg w miejscowości...........................”, polegającej na wykonaniu remontu istniejącego budynku oraz
dobudowie nowego budynku wraz z infrastrukturą techniczną. Lokalizacja inwestycji:................................................................
Zakres rzeczowy inwestycji obejmuje:......................................................................................................................................
Szczegółowy zakres obowiązków, które inwestor zastępczy będzie musiał wykonać zawiera wzór umowy, który stanowi
załącznik Nr 1 do niniejszej specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
4. Termin realizacji zamówienia:
a) rozpoczęcie: w ciągu 5 dni od podpisania niniejszej umowy;
b) zakończenie: po końcowym odbiorze wszelkich wykonanych robót budowlanych i uzyskaniu pozwolenia
na użytkowanie oraz po całkowitym rozliczeniu inwestycji z wykonawcą robót i wszystkimi instytucjami finansującymi oraz wykonaniu, przez okres trzech lat od odbioru końcowego, w imieniu inwestora, uprawnień z tytułu
gwarancji i rękojmi udzielonych przez wykonawców robót lub dostawców.
Przewidywany termin rozpoczęcia robót budowlanych –.............................................
Przewidywany termin zakończenia realizacji robót budowlanych – 31.10. 2012.
Przewidywany termin zakończenia inwestycji i jego rozliczenia – 31.12.2012 r.
Przewidywany termin zakończenia wykonywania w imieniu Inwestora uprawnień z tytułu gwarancji i rękojmi udzielonych
przez wykonawców robót lub dostawców – 31.10.2015 r.
5. Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny ich spełniania:
5.1 niepodleganie wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 24 ustawy Prawozamówień publicznych;
5.2 posiadanie wiedzy i doświadczenia niezbędnego do wykonania przedmiotu zamówienia, tj. udokumentowanie pełnienia
(zakończenia, ponieważ rozpoczęcie może nastąpić wcześniej) w ciągu ostatnich pięciu lat przed upływem terminu składania
ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie, funkcji inwestora zastępczego, inżyniera kontraktu
lub managera kontraktu na co najmniej jednej robocie budowlanej, polegającej na budowie, przebudowie lub remoncie budynku
za kwotę co najmniej 1.000.000,00 zł;
5.3 dysponowanie osobą zdolną do wykonania zamówienia tj. mogącą wykonywać samodzielne funkcje techniczne w budownictwie posiadającą uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej z min. 5-letnim stażem w pełnieniu
funkcji kierownika budowy, kierownika robót lub inspektora nadzoru, która będzie pełnić funkcję koordynatora inspektorów
nadzoru inwestorskiego;
24
www.ingmina.pl
5.4 dysponowanie osobami zdolnymi do wykonania zamówienia tj. mogących pełnić funkcję inspektorów nadzoru inwestorskiego posiadającymi uprawnienia budowlane w następujących specjalnościach:
– instalacyjnej w zakresie instalacji wodociągowych i kanalizacyjnych;
– instalacyjnej w zakresie instalacji i urządzeń elektrycznych.
5.5 zobowiązanie się, w przypadku złożenia najkorzystniejszej oferty, do ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej
w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, tj. pełnienia funkcji inwestora zastępczego na kwotę nie mniejszą niż 1 mln zł.
6. Oświadczenia i dokumenty, jakie muszą dostarczyć wykonawcy.
6.1. Na potwierdzenie spełniania warunku, o którym mowa w punkcie 5.1
niniejszej specyfikacji, oferta musi zawierać następujące dokumenty:
a) aktualny odpis z właściwego rejestru, jeżeli odrębne przepisy wymagają wpisu do rejestru, wystawiony nie wcześniej niż
6 miesięcy przed upływem terminu składania ofert;
b) aktualne zaświadczenia właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego oraz właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego potwierdzające odpowiednio, że Wykonawca nie zalega z opłacaniem
podatków, opłat oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne, lub zaświadczenia, że uzyskał przewidziane prawem
zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego
organu – wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert;
c) oświadczenie o braku podstaw do wykluczenia.
6.2. Na potwierdzenie spełniania warunku, o którym mowa w punkcie 5.2 niniejszej
specyfikacji oferta musi zawierać następujące dokumenty:
a) wykaz zawierający następujące dane: nazwę, adres i telefon Zamawiającego, nazwę i adres obiektu, opis nadzorowanych
robót wraz z ich zakresem, opis zakresu wykonywanych czynności związanych z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego lub
inżyniera kontraktu lub managera kontraktu, termin rozpoczęcia i zakończenia realizacji robót, wartość inwestycji. Wykaz należy
sporządzić zgodnie ze wzorem stanowiącym Załącznik Nr 3 do specyfikacji;
b) Dokumenty potwierdzające, że usługi z wykazu, określonego w punkcie 6.2. lit. a zostały wykonane należycie.
6.3. Na potwierdzenie spełniania warunku, o którym mowa w punkcie 5.3 i 5.4
niniejszej specyfikacji oferta musi zawierać:
a) imiona i nazwiska osób, które będą sprawować odpowiednio funkcję koordynatora inspektorów nadzoru i inspektorów
nadzoru wraz z ich stażem pracy związanym z pełnieniem funkcji kierownika budowy, kierownika robót lub inspektora nadzoru.
Wykaz zawierający te dane należy sporządzić zgodnie ze wzorem stanowiącym Załącznik Nr 4 do specyfikacji;
b) oświadczenie wykonawcy, że osoby, które będą uczestniczyć w wykonywaniu zamówienia, posiadają wymagane
uprawnienia – zawarte w druku „OFERTA”.
6.4. Na potwierdzenie spełniania warunku, o którym mowa w punkcie 5.5 oferta musi zawierać: oświadczenie wykonawcy,
że w przypadku uznania jego oferty za najkorzystniejszą przedstawi, przed podpisaniem umowy, opłaconą polisę lub inny dokument ubezpieczenia potwierdzający, że jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności
gospodarczej, tj. pełnienia funkcji inwestora zastępczego na kwotę nie mniejszą niż 1 mln zł – treść tego oświadczenia jest zawarta
w punkcie 9 Załącznika Nr 2 do specyfikacji.
Wszystkie ww. dokumenty powinny być przedstawione w formie oryginałów lub kserokopii poświadczonych
za zgodność z oryginałem przez osobę (-y) uprawnioną (-e) do składania oświadczeń woli w imieniu wykonawcy.
Dokumenty sporządzone w języku obcym muszą być złożone wraz z tłumaczeniem na język polski, poświadczonym przez
wykonawcę.
6.5. Inne dokumenty wymagane przez Zamawiającego:
a) wypełniony druk „Oferta” (Załącznik Nr 2 do specyfikacji).
www.ingmina.pl
25
Upoważnienie osób podpisujących ofertę do jej podpisania musi bezpośrednio wynikać z dokumentów dołączonych do oferty.
Oznacza to, że jeżeli upoważnienie takie nie wynika wprost z dokumentu stwierdzającego status prawny wykonawcy, do oferty
należy dołączyć stosowne pełnomocnictwo w formie oryginału lub kserokopii potwierdzonej notarialnie.
Wobec Wykonawcy, będącego osobą fizyczną i prowadzącego działalność gospodarczą zaleca się dołączenie
od oferty aktualnego wypisu z ewidencji działalności gospodarczej (oryginał lub potwierdzoną za zgodność kserokopię).
7. W prowadzonym postępowaniu wszelkie oświadczenia, wnioski, zawiadomienia oraz informacje przekazywane będą
drogą elektroniczną. W przypadku, gdyby wykonawca nie posiadał poczty elektronicznej musi to zgłosić zamawiającemu i w takiej sytuacji porozumiewanie będzie następowało za pomocą faksu. Strona, która otrzymuje dokumenty lub informacje pocztą
elektroniczną lub wyjątkowo faksem, zobowiązana jest bez wezwania strony przekazującej dokument lub informację do niezwłocznego potwierdzenia faktu ich otrzymania.
Za datę powzięcia wiadomości uważa się dzień, w którym strony postępowania otrzymały informację za pomocą poczty
elektronicznej lub faksu.
Do porozumiewania się z wykonawcami upoważnione są następujące osoby:
pan..............................., tel........, e-mail....................., pokój nr ……… w siedzibie zamawiającego, urzędujący w godz. 730-1500
pan..............................., tel........, e-mail....................., pokój nr ……… w siedzibie zamawiającego, urzędujący w godz. 730-1500
8. Zamawiający wymaga złożenia wadium w wysokości: …........... zł (słownie: …...............................................).
Wadium należy wnieść w terminie do dnia …...................... do godz. …..................
Wadium może być wnoszone w jednej lub kilku następujących formach:
a) pieniądzu,
b) poręczeniach bankowych lub poręczeniach spółdzielczej kasy oszczędnościowo – kredytowej, z tym, że poręczenie kasy
jest zawsze poręczeniem pieniężnym,
c) gwarancjach bankowych,
d) gwarancjach ubezpieczeniowych,
e) poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6b ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r.
o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275 z późniejszymi
zmianami).
Wadium wnoszone w pieniądzu należy wpłacić na rachunek bankowy zamawiającego nr …......................................................
Wadium w innej formie niż pieniądz należy złożyć w ofercie przetargowej.
W przypadku składania oferty wspólnej, wadium wniesione przez jednego ze wspólników uważa się za wniesione prawidłowo.
9. Termin związania ofertą wynosi 30 dni.
10. Oferta ma być sporządzona w języku polskim i pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Zamawiający nie wyraża
zgody na składanie ofert w postaci elektronicznej.
1 Na opakowaniu oferty należy zamieścić następującą informację: „Oferta przetargowa na pełnienie funkcji inwestora
zastępczego na zadaniu: budowa komendy powiatowej państwowej straży pożarnej i jrg w miejscowości.................................”
oraz dodatkowo dokładny adres i miejsce złożenia oferty, tj.
…...............................................................................................................................
W przypadku braku ww. danych, zamawiający nie ponosi odpowiedzialności za zdarzenia mogące wyniknąć z powodu tego braku, np. przypadkowe otwarcie oferty przed wyznaczonym terminem otwarcia, a w przypadku składania oferty pocztą
lub pocztą kurierską – jej nieotwarcie w trakcie sesji otwarcia ofert.
11. Oferty należy składać w siedzibie zamawiającego w Biurze Obsługi Interesanta (parter), stanowisko Nr 7 w terminie
do dnia ….................... do godz. …............
Oferty zostaną otwarte w siedzibie zamawiającego (inwestora) w dniu …............ o godz. …................ w sali nr ….....................
26
www.ingmina.pl
12. Cenę oferty należy podać w formie ryczałtu.
Cena oferty musi zawierać wszelkie koszty niezbędne do wykonania przedmiotu zamówienia, tj. pełnienia funkcji inwestora
zastępczego wraz z wykonywaniem, przez okres trzech lat od odbioru końcowego, w imieniu inwestora uprawnień z tytułu
gwarancji i rękojmi udzielonych przez wykonawców robót.
13. Kryterium wyboru oferty najkorzystniejszej będzie cena ryczałtowa brutto – 100%.
Oferty nie odrzucone oceniane będą według wzoru:
Cn/Cb x 100 x 100% = ilość punktów
gdzie:
Cn – najniższa cena spośród ofert nie odrzuconych,
Cb – cena oferty rozpatrywanej,
100 – wskaźnik stały,
100% – procentowe znaczenie kryterium ceny.
Ilość punktów obliczona według powyższego wzoru zostanie przyznana poszczególnym ofertom przez każdego z członków
komisji przetargowej. Ostateczna ocena oferty powstanie poprzez zsumowanie ilości punktów przyznanych przez wszystkich
członków komisji przetargowej.
Za najkorzystniejszą zostanie uznana oferta nieodrzucona, która uzyska największą całkowitą ilość punktów.
14. Termin zawarcia umowy z wykonawcą, który złoży najkorzystniejszą ofertę zostanie określony w informacji o wynikach
postępowania. Termin ten może ulec zmianie w przypadku złożenia przez któregoś z Wykonawców protestu. O nowym terminie zawarcia umowy Wykonawca zostanie poinformowany po rozstrzygnięciu protestu.
15. Zamawiający nie będzie wymagał od wykonawcy, który złoży najkorzystniejszą ofertę, złożenia zabezpieczenia należytego
wykonania umowy.
16. Z wykonawcą, który złoży najkorzystniejszą ofertę zostanie zawarta umowa, której wzór stanowi załącznik nr 1 do niniejszej specyfikacji.
17. W prowadzonym postępowaniu mają zastosowanie przepisy zawarte dziale VI Prawa zamówień publicznych – „Środki
ochrony prawnej”. Zgodnie z art. 180 ust. 2 odwołanie przysługuje wyłącznie w zakresie: „opisu sposobu oceny spełniania
warunków udziału w postępowaniu”, „wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia” oraz „odrzucenia
oferty odwołującego”.
Zastosowanie mają także następujące przepisy:
a) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu
odwołań. (Dz. U. Nr 48, poz. 280);
b) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
18. Zamawiający nie dopuszcza składania ofert częściowych.
19. Zamawiający nie przewiduje zawarcia umowy ramowej.
20. Zamawiający nie przewiduje udzielenia zamówień uzupełniających.
21. Zamawiający nie dopuszcza składania ofert wariantowych.
22. Adresy poczty elektronicznej oraz strony internetowej Zamawiającego znajdują się w punkcie 1 niniejszej specyfikacji.
23. Rozliczenia pomiędzy Zamawiającym, a przyszłym wykonawcą zamówienia odbywać się będą w złotych polskich. Zamawiający nie przewiduje rozliczeń w walutach obcych.
www.ingmina.pl
27
24. Zamawiający nie przewiduje aukcji elektronicznej.
25. Zamawiający nie przewiduje zwrotu kosztów udziału w postępowaniu.
26. Zamawiający nie przewiduje stosowania wymagań, o których mowa w art. 29 ust. 4 Prawa zamówień publicznych.
Załączniki do specyfikacji:
1. Wzór umowy.
2. Formularz „Oferta” – do wypełnienia przez wykonawców.
3. Wzór wykazu potwierdzającego pełnienie w ciągu ostatnich pięciu lat przed dniem wszczęcia postępowania funkcji inwestora zastępczego – do wypełnienia przez wykonawców.
4. Wzór wykazu osób, które będą pełnić funkcje inspektorów nadzoru – do wypełnienia przez wykonawców.
5. Wykaz dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznych wykonania i
odbioru robót budowlanych opisujące roboty budowlane, na których będzie
pełniona funkcja inwestora zastępczego:...............................................................
Ww. dokumentacja projektowa oraz specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych są dostępne na stronie
internetowej Zamawiającego. Można się z nimi zapoznać również w siedzibie Zamawiającego.
Uwagi do przedstawionego przykładu specyfikacji
1. Jeżeli Wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania
poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zamiast dokumentów,
o których mowa w punktach 6.1 lit. a oraz lit. b – składa dokument lub dokumenty, wystawione w kraju, w którym ma siedzibę
lub miejsce zamieszkania, potwierdzające odpowiednio, że:
a) nie otwarto jego likwidacji ani nie ogłoszono upadłości. Dotyczące tego dokumenty powinny być wystawione nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem terminu składania ofert.
b) nie zalega z uiszczaniem podatków, opłat, składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne albo że uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania
decyzji właściwego organu. Dotyczące tego dokumenty powinny być wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed
upływem terminu składania ofert.
2. Jeżeli w miejscu zamieszkania osoby lub w kraju, w którym wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, nie wydaje się dokumentów, o których mowa wyżej, zastępuje się
je dokumentem zawierającym oświadczenie złożone przed
notariuszem, właściwym organem sądowym, administracyjnym albo organem samorządu zawodowego lub gospodarczego odpowiednio miejsca zamieszkania osoby lub kraju,
w którym wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.
Zapisy dotyczące terminów ważności dokumentów stosuje się
odpowiednio.
3. W przypadku składania oferty wspólnej przez kilku przedsiębiorców, każdy ze wspólników musi złożyć dokumenty
wymienione w punkcie 6.1 specyfikacji. Pozostałe dokumenty będą traktowane jako wspólne. Wspólnicy muszą ustanowić pełnomocnika do reprezentowania ich w postępowaniu
o udzielenie zamówienia albo do reprezentowania w postępowaniu i zawarcia umowy. Do oferty należy dołączyć stosowne pełnomocnictwo, podpisane przez osoby upoważnione
do składania oświadczeń woli każdego ze wspólników.
28
www.ingmina.pl
Wspólnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zamówienia, określoną w art. 366 Kodeksu cywilnego.
4. Zgodnie z art. 26 ust. 2b Prawa zamówień publicznych wykonawca może polegać na wiedzy i doświadczeniu oraz osobach
zdolnych do wykonania zamówienia innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi stosunków.
Wykonawca w takiej sytuacji zobowiązany jest udowodnić zamawiającemu, iż będzie dysponował zasobami niezbędnymi do realizacji zamówienia, tj. przedstawić pisemne zobowiązanie tych
podmiotów do oddania mu do dyspozycji niezbędnych zasobów
na okres korzystania z nich przy wykonywaniu zamówienia.
W przypadku wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie oraz w przypadku, gdy wykonawca wykazując spełnianie
warunków, o których mowa w punktach 5.2; 5.3; oraz 5.4 specyfikacji polega na zasobach innych podmiotów, kopie dokumentów
potwierdzających spełnianie tych warunków, dotyczących odpowiednio wspólników konsorcjum lub innych podmiotów powinny
być poświadczone za zgodność z oryginałem przez wspólników
konsorcjum (każdy w odniesieniu do dokumentów go dotyczących) lub przez pełnomocnika konsorcjum, a w odniesieniu do innych podmiotów przez upoważnionych przedstawicieli tych podmiotów (każdy w odniesieniu do dokumentów go dotyczących).
5. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
(Dz. U. nr 16, poz. 93, z późniejszymi zmianami) wynagrodzenie ryczałtowe określa w art. 632 następująco:
§ 1. Jeżeli strony umówiły się o wynagrodzenie ryczałtowe, przyjmujący zamówienie nie może żądać podwyższenia wynagrodzenia, chociażby w czasie zawarcia umowy
nie można było przewidzieć rozmiaru lub kosztów prac.
§ 2. Jeżeli jednak wskutek zmiany stosunków, której
nie można było przewidzieć, wykonanie dzieła groziłoby przyjmującemu zamówienie rażącą stratą, sąd może podwyższyć
ryczałt lub rozwiązać umowę.
www.ingmina.pl
29
ZIELONA ENERGIA od A do Z
WST¸P WOLNY
po rejestracji w serwisie www.mtp24.pl
lub w holu wej×ciowym
Kontakt: Mi¹dzynarodowe Targi PoznaÈskie Sp. z o.o., Dyrektor Projektu: Joanna Kucharska – tel. 61 869 20 93, [email protected]
30
www.ingmina.pl

Podobne dokumenty