Biuletyn KNIM Wakans 2011

Spis treści
List od dziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej .......................................................................................... 3
Informacje Zapoznawcze.................................................................................................................................. 4
Projekty Naukowe............................................................................................................................................ 6
Wahadło Magnetyczne ..................................................................................................................................... 6
Wpływ Dodatku Mączki Drzewnej na Właściwości Przetwórcze......................................................................... 7
Ferrofluid.......................................................................................................................................................... 8
Recykling Materiałów Elektronicznych ............................................................................................................. 9
Badania Reaktywności Żywic Fenolowo- Formaldehydowych .......................................................................... 10
Prezentacja Wydziału Inżynierii Materiałowej ............................................................................................... 11
Spotkania z Firmami....................................................................................................................................... 12
Wyjazd do WSK-„PZL Rzeszów” ...................................................................................................................... 12
Wycieczka do Laboratorium Kryminalistycznego ............................................................................................ 12
Wyjazd do Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu ..................................... 12
Wyjście do ArcelorMittal Warszawa ............................................................................................................... 12
„Wycieczka do huty” ..................................................................................................................................... 13
Konferencje Naukowe.................................................................................................................................... 14
Konferencja Kół Naukowych „INFO-BIO-TECH” od Natury do Technologii w Bygoszczy ................................... 14
Międzynarodowa Studencka Konferencja Naukowa w Częstochowie ............................................................. 14
Seminarium Kół Naukowych Mechaników z WAT ........................................................................................... 14
„BIOMIMETYKI – marzenia czy rzeczywistość?” ............................................................................................ 15
Wyjazdy Integracyjno- Naukowe.................................................................................................................... 16
Wyjazd do Sulejowa........................................................................................................................................ 16
Wyjazd do Wrocławia .................................................................................................................................... 17
Popularyzacja Nauki....................................................................................................................................... 18
Piknik Naukowy Polskiego Radia i Centrum Nauki Kopernik ............................................................................ 18
Salon Perspektywy 2011 ................................................................................................................................. 18
Pierwsza Ulotka Wydziałowa .......................................................................................................................... 18
Dni Otwarte Politechniki Warszawskiej .......................................................................................................... 18
Obchody Roku Chemii .................................................................................................................................... 19
Festiwal Nauki w Jabłonnie ............................................................................................................................ 19
Uniwersytet Dzieci ......................................................................................................................................... 19
Wykład prof. Macieja Grabskiego- „Teorie Spiskowe” .................................................................................. 19
KOORDYNATORZY WYDANIA BIULETYNU:
Studenci 2 roku Inżynierii Materiałowej, Członkowie Koła Naukowego WAKANS
Kinga Ludwichowska
Piotr Czerwiński
Marcin Kulesza
We współpracy z pozostałymi członkami koła.
Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy!
Wydział Inżynierii Materiałowej PW jest
miejscem, gdzie młodzi ludzie zdobywają
wykształcenie specjalistyczne w zakresie inżynierii
materiałowej oraz bardzo dobre wykształcenie
ogólnotechniczne, ułatwiające ciągłe doskonalenie
i nabywanie nowych umiejętności. Przeszło od
dziewięciu lat na naszym Wydziale prężnie działa
Koło Naukowe „Wakans”, które zrzesza w swoich
szeregach najzdolniejszych studentów i pasjonatów
inżynierii materiałowej.
Inżynieria materiałowa jest nauką zajmującą się relacją miedzy budową a
właściwościami materiałów. Definicja taka wyznacza naszej dziedzinie szczególną pozycję,
a to ze względu na rolę materiałów w rozwoju cywilizacji, ich różnorodność oraz
dynamiczny rozwój w ostatnich latach XX wieku. Dziedzinę naszą wyróżnia
interdyscyplinarny charakter. Jest ona tyglem, w którym łączą się ze sobą fizyka i chemia,
mechanika i elektronika, biologia i medycyna, tworząc podłoże do spektakularnych
osiągnięć przełomu XX i XXI wieku. Inżynieria materiałowa wyróżnia się także
wykorzystaniem metod komputerowych oraz nowoczesnych technologii informatycznych.
To właśnie wykorzystanie tych nowych narzędzi pozwoliło na opanowanie technologii
pozwalających w chwili obecnej na syntezę dowolnych materiałów. Inżynieria Materiałowa
stała się przykładem, jak nauki podstawowe i stosowane mogą harmonijnie łączyć się dla
sprostania wyzwaniom i potrzebom, przed którymi stoi współczesna cywilizacja.
Studia na naszym wydziale stwarzają szansę na zdobycie atrakcyjnej pracy. Absolwenci
pracują we wszystkich dziedzinach gospodarki. Inżynierowie materiałowi są poszukiwani
przez firmy zarówno produkcyjne, jak i doradcze oraz finansowe. Wielu z nich można
spotkać również w instytutach badawczych i na prestiżowych uczelniach. To, czy studenci
wykorzystają swoją szansę zależy głównie od nich samych. Od tego, jak będą studiować,
jaką wiedzę i umiejętności zdobędą w trakcie studiów.
Studia na naszym Wydziale są szansą na ciekawą przygodę intelektualną, jaką obecnie
przeżywają członkowie naszego studenckiego koła naukowego, co przedstawia niniejszy
przegląd działalności.
Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej
Politechniki Warszawskiej
Prof. nzw. dr hab. inż. Jerzy Szawłowski
O nas:
Potocznie słowo „wakans” oznacza pustkębrak czegoś. W Inżynierii Materiałowej terminem tym
określa się punktowe zaburzenie struktury powodujące
kontrakcje sieci. Jako koło naukowe staramy się
wypełnić wszelkie pustki!
Koło Naukowe WAKANS działa na Wydziale Inżynierii
Materiałowej i tworzą je wyłącznie studenci naszego
wydziału, dla których Inżynieria Materiałowa stała się
nie tylko dziedziną nauki, ale również obszarem pasji i
zainteresowań. Opiekę naukową nad kołem sprawuje
doktor Janusz Bucki, który jest dobrym duchem koła.
WAKANS – czyli pustka, miejsce po atomie w sieci krystalicznej. To trochę
przewrotna nazwa dla Koła Naukowego, które - trzymając się terminologii
materiałoznawczej - jest raczej klaserem atomów. I to atomów w stanie
nieustannego wzbudzenia, co chwila emitujących wysokoenergetyczne kwanty.
W mijającym roku były to kwanty jasnego światła, gdy Członkowie Koła
popularyzowali naukę prowadząc zajęcia Uniwersytetu Dzieci, czy organizując
pokazy na Pikniku Naukowym, Festiwalu Nauki, Dniach Otwartych, czy Salonie
Perspektyw. Wysokoenergetyczne kwanty mają duży zasięg: wyniki prac
prowadzonych przez Członków Koła były prezentowane na konferencjach
w Krynicy, Częstochowie i Bydgoszczy.
Aby podtrzymać ten stan wzbudzenia, prowadzone było kilka projektów bądź o
charakterze naukowym, bądź mających na celu poszerzenie arsenału na pokazy i
prezentacje. Zostały one szerzej opisane w dalszej części gazetki. Tam też znajdują się informacje o dyfuzji – a
„nasze atomy” były w mijającym roku bardzo ruchliwe – można je było spotkać we Wrocławiu, Sulejowie,
Rzeszowie ...
Koło to nie tylko te wypromieniowane na zewnątrz kwanty, to przede wszystkim same atomy – czyli
członkowie Koła. Bardzo różniący się między sobą, ale dzięki temu znakomicie się uzupełniający, gdy działają
w grupie. Otwarci na wiedzę i nowe wyzwania. Zapraszam do lektury Ich materiałów na temat tegorocznych
osiągnięć.
Opiekun Koła
dr inż. Janusz Bucki
Nasz Wydział:
Wydział Inżynierii Materiałowej jest
jednym z ośrodków działających na
najlepszej uczelni technicznej w
Polsce – Politechnice Warszawskiej.
Historia powstania rozpoczyna się
na wydziale Mechanicznym, gdzie
w latach dwudziestych zeszłego
stulecia istniał Zakład Metalurgiczny. Obecnie Wydział Inżynierii Materiałowej
funkcjonuje jako oddzielny ośrodek, zajmujący wysoką
pozycję wśród instytucji naukowych w kraju i na
świecie. Dostęp do najlepiej wyposażonych laboratoriów oraz nowoczesnych sprzętów badawczych
umożliwia nam- członkom KNIM WAKANS przeprowadzanie badań na wysokim poziomie oraz rozwój w
pracy badawczo- naukowej. Działalność w Kole
Naukowych daje nam wiele możliwości rozwoju, a
ponadto jest dla nas interesującą formą spędzania
wolnego czasu.
Jak działamy?
Koło Naukowe obecnie liczy 20 aktywnie działających
członków. Jesteśmy ludźmi ambitnymi, pełnymi
pomysłów i chęci do pracy. Śmiało możemy nazwać
siebie pasjonatami nauki. „Niemożliwe” ? – NIE
ZNAMY TAKIEGO SŁOWA ! Do wszelkich podjętych
inicjatyw podchodzimy z ogromnym zaangażowaniem.
Traktujemy swoje studia poważnie i mamy świadomość, że wybrany przez nas kierunek studiów daje
nam możliwość tworzenia polskiej nauki. Promujemy
aktywny tryb studiowania i bierzemy czynny udział w
życiu naszego wydziału. Działalność na rzecz koła
traktujemy nie
tylko jak obowiązek. Jest to
dla nas ogromna
przyjemność przynosząca
nam
wiele radości i
satysfakcji.
Praca na rzecz koła opiera się nie tylko na aspektach
naukowych. Lubimy spędzać czas w swoim towarzystwie i czerpać z życia pełną garścią! Chętnie
pomagamy sobie nawzajem w obowiązkach związanych ze studiami. W ramach działalności koła organizujemy m.in. Wieczory Filmowe, które cieszą się dużym
zainteresowaniem studentów WIM ! :)
Roczny Przegląd dotyczy projektów i inicjatyw, jakie
zrealizowaliśmy w roku 2011. Były to nie tylko projekty
naukowe, ale również udział w konferencjach naukowych, popularyzacja nauki, nawiązanie kontaktów z
firmami oraz wyjazdy szkoleniowo- integracyjne.
MAMY SIĘ CZYM POCHWALIĆ !
Zarząd KNIM WAKANS:
Anna
Jastrzębska
Kontakt:
Bartłomiej
Przybyszewski
Prezes Koła
Izabela
Osica
Justyna
Ładosz
Łukasz
Kukołowicz
Siedziba KNIM WAKANS znajduje się w Sali nr 011 na Wydziale Inżynierii Materiałowej.
Adres Wydziału: Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii Materiałowej, ul. Wołoska 141 Więcej informacji można
znaleźć na naszej stronie internetowej: www.wakans.materials.pl lub odwiedzając nasz profil na facebooku.
Projekty Naukowe
Miniony rok był bardzo pracowity dla wszystkich członków WAKANSU. Wielu z nich udało się zakończyć projekty
naukowe prowadzone w ramach koła. Jest to bardzo ważna część naszej działalności, ponieważ prowadzenie
projektów otwiera wiele możliwości rozwoju, takich jak realizacja swoich pomysłów, nawiązywanie współpracy z
innymi naukowcami bądź firmami związanymi z Inżynierią Materiałową, a także uzyskiwanie doświadczenia w
przeprowadzaniu badań, eksperymentów i prezentowaniu otrzymanych wyników.
Wahadło magnetyczne
Czy nagłe wyhamowanie wahadła z umieszczoną na
jego końcu metalową blaszką jest możliwe bez
inicjatywy człowieka? Tak, wystarczy wykorzystać
zjawisko prądów wirowych.
W zrozumieniu zjawiska prądów wirowych pomoże
nam przykład działania eksponatu. W naszym
przypadku wahadłem są dwa płaskowniki, które na
jednym końcu zamocowane są na tulejce, która
umożliwia ruch obrotowy minimalizując opory ruchu,
zaś na drugim między płaskowniki można mocować
blaszki. Blaszka w stanie równowagi poczywa pośrodku
dwóch oddalonych od siebie o 1cm magnesów.
Dopiero wychylenie wahadła ze stanu równowagi i
puszczenie wywołuje zjawisko prądów wirowych, które
powodują szybsze wyhamowanie wahadła niż działoby
się to bez obecności magnesów. Gdzie powstają prądy
wirowe? Łatwo można to zobrazować ilustracją obok.
W metalach znajdują się swobodne nośniki ładunku –
elektrony. Należy więc pamiętać że jeżeli purusza się
blaszka to poruszają się również elektrony w niej. Gdy
blaszka wchodzi w obszar pola magnetycznego na
każdy elektron zaczyna działać siła wymuszająca ich
ruch – siła Lorentza. Jak wiemy z fizyki uporządkowany
ruch ładunku to prąd. Prąd wirowy poruszający się
koliście po powierzchni blaszek – nazywany często
prądem wirowym/ prądem powierzchniowym/ Prądem
Fuko. Co ciekawe prąd ten indukuje pole magnetyczne
przeciwstawiające się polu zewnętrznemu. Dlaczego
blaszka się zatrzyma? Gdzie podziała się energia
wahadła? Otóż każdemu przepływowi prądu towarzyszy i wydzielanie się ciepła. W przyrodzie nic nie
ginie.
Zjawisko prądów wirowych ma zastosowanie z jednej
strony do grzania w kuchenkach gazowych i piecach
indukcyjnych, natomiast z drugiej strony za ich pomocą
można rozróżniać materiały lub występujące w nich
nieciągłości (pęknięcia).
Wahadło magnetyczne powstało w projekcie
„Modernizacji eksponatów” którego koordynatorem
był Łukasz Kukołowicz, który udzielił nam wywiadu:
„Bardzo się cieszę że ten eksponat został odnowiony.
To już trzecia jego wersja i mam nadzieję że będzie
dobrze służył. Gratuluję Karol”.
Serdeczne podziękowania chciałem złożyć opiekunowi projektu Łukaszowi Kukołowiczowi za pomoc
merytoryczną oraz Panu Jerzemu Daniszewskiemu za
pomoc w wykonaniu eksponatu.
Koordynator projektu i autor artykułu:
Karol Szlązak
Wpływ dodatku mączki drzewnej na właściwości przetwórcze
mieszanki poliolefin pochodzących z recyklingu.
użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego TM
3000 firmy HITACHI.
Opiekun projektu: dr inż. Joanna Ryszkowska
Wprowadzenie do tematu
W wyniku procesów separacji odpadów często
otrzymywane są mieszaniny poliolefin. Ponowne ich
wykorzystanie w procesach przetwórstwa, stwarza
wiele problemów technologicznych i wiąże się z
obniżeniem jakości wyrobów z nich produkowanych.
Dotychczasowe badania prowadzone na Wydziale
Inżynierii Materiałowej w zakresie kompozytów
polimer - drewno, wykazały w niektórych przypadkach
poprawę właściwości przetwórczych polimerów przy
zastosowaniu napełniacza w postaci mączki drzewnej.
W ramach pracy zweryfikowano przydatność mączki
drzewnej jako modyfikatora w procesach przetwarzania mieszanin poliolefin.
Wstęp
Celem projektu było zbadanie wpływu dodatku małej
ilości mączki drzewnej tzn. poniżej 10 % mas. na
przebieg procesu przetwarzania, właściwości i strukturę wyrobów z mieszaniny poliolefin.
Surowce i sposób wytworzenia próbek
materiałów
W pracy wykorzystano regranulat mieszaniny
odpadów polietylenu (PE) i polipropylenu (PP) z firmy
Plastica Sp. z o.o. oraz mączkę drzewną otrzymaną z
drewna późnego drzew iglastych o handlowej nazwie
Lignocel®C120, o wymiarach cząstek 70 – 120 μm,
firmy J. Rettenmaier (rys.1a). Metodą wtrysku
wytworzono materiały kompozytowe napełnione
mączką drzewną w ilości 2,5; 5; 7,5 i 10% mas. Zadane
parametry wtrysku, takie same dla wszystkich
materiałów wynosiły: prędkość wtrysku 25 cm3/s;
ciśnienie wtrysku 1000 bar; temperatury poszczególnych stref 124/152/159/148/134oC. Regranulat poliolefin mieszano z mączką drzewną i podawano bezpośrednio do leja zasypowego wtryskarki.
Metodyka badań
Gęstość otrzymanych materiałów oznaczono za
pomocą wagi analitycznej firmy RADWAG i
odpowiedniego oprzyrządowania wg PN-EN ISO 11831. Udarność materiałów oznaczono metodą
Charpy’ego za pomocą młota udarowego RESIL5,5
firmy CEAST wg PN-EN ISO 179 1. Właściwości
mechaniczne przy statycznym rozciąganiu określono,
przy użyciu urządzenia MTS Q/Test 10, zgodnie z PN-EN
ISO 527-2. Obserwacje mikroskopowe wykonano przy
Wyniki badań
Wyniki badań wytworzonych materiałów zaprezentowano w tabeli 1.
Tabela 1. Wyniki badań gęstości wytworzonych materiałów i
właściwości mechanicznych
Dodatek mączki drzewnej spowodował spadek
gęstości materiałów, który wynika z obecności porów,
co wykazały badania mikroskopowe (rys.1b).
1.
PE/PP
8,60 ± 0,33
870 ± 46
Wytrzymałość na
rozciąganie, MPa
13,8 ± 0,08
2.
PE/PP2,5L
2,5
1,039 ± 0,003
10,19 ± 0,10
968 ± 54
13,2 ± 0,05
3.
PE/PP5L
5
1,029 ± 0,018
10,04 ± 0,50
952 ± 44
12,8 ± 0,16
4.
PE/PP7,5L
7,5
1,050 ± 0,012
9,01 ± 0,56
1031 ± 40
12,7 ± 0,51
5.
PE/PP10L
10
1,025 ± 0,004
9,41 ± 0,18
994 ± 32
11,3 ± 0,67
Nr Oznaczenie
Zawartość mączki
3
Gęstość, g/cm
drzewnej, % mas.
0
1,066
2
Udarność, kJ/m
Moduł Younga, MPa
Spienianie tworzywa odbywa się, najprawdopodobniej
za sprawą wilgoci zawartej w napełniaczu.
Wprowadzenie niewielkiej ilości mączki drzewnej
spowodowało wzrost udarności materiałów, przy czym
optimum tej właściwości osiąga się dla zawartości
poniżej 5% mas. Lignocelu®C120. Włókna napełniacza
pełnią wówczas rolę wzmocnienia materiału. Do
wzrostu udarności przyczynia się prawdopodobnie
dobra adhezja napełniacza do osnowy (rys.1c).
Przeprowadzone próby wytrzymałościowe wykazały, że
dodatek mączki drzewnej spowodował wzrost
sztywności materiału i spadek jego wytrzymałości na
rozciąganie.
a)
b)
c)
Rys.1.
Obrazy
SEM a) włókna Lignocelu®C120, b) przekrój PE/PP5L i c)
przekrój PE/PP10L
Podsumowanie i wnioski
Dodatek mączki drzewnej spowodował poprawę
sztywności i udarności kompozytów wytworzonych na
osnowie regranulatu z poliolefin. Lignocel®C120 może
być z powodzeniem stosowany w celu nie tylko
wzmocnienia materiału, ale i obniżeniu kosztów
produkcji.
Uwaga: W niniejszym artykule opisano tylko
niewielki fragment całego projektu.
Koordynator projektu i autor artykułu:
Izabela Osica
Ferrofluid
Projekt cieczy ferromagnetycznej narodził się w głowie byłego członka Koła Naukowego Wydziału
Inżynierii Materiałowej Wakans, Łukasza Kukołowicza. Aktualnie Łukasz realizuje się zawodowo po
zakończeniu drugiego stopnia studiów na Wydziale Inżynierii Materiałowej.
Przy tworzeniu cieczy przyświecał nam jeden cel, stworzyć nowy ciekawy eksponat oraz poszerzyć naszą
wiedzę. Nieocenioną okazała się być pomoc Pani mgr inż. Joanny Kozłowskiej, która aktualnie zajmuje się
badaniami cieczy magnetoreologicznych na naszym wydziale w ramach studiów doktoranckich.
Pani magister udostępniła nam laboratorium i
odczynniki oraz podzieliła się swoją nieocenioną
wiedzą i doświadczeniem.
Do stworzenia naszej cieczy ferromagnetycznej
potrzebowaliśmy ferromagnetyka o dużym stopniu
rozdrobnienia, najlepiej cząstek w wymiarze
nanometrycznym. Kolejnymi odczynnikami był olej o
bardzo niskim napięciu powierzchniowym oraz
krzemionka koloidalna, której zadaniem było ograniczyć
sedymentację cząstek ferromagnetyka.
Niestety z przyczyn technicznych nie mogliśmy
wykonać cieczy o parametrach jakie przyjęliśmy za
wyjściowe. Nie byliśmy w stanie zdobyć cząstek
magnetytu o stopniu rozdrobnienia 10^(-9)m, oraz
wykonać cieczy w warunkach nam dostępnych. Tak
małe t ulegają bardzo szybkiemu utlenianiu i tracą
swoje właściwości. Proces należałoby prowadzić w
atmosferze ochronnej co było dla nas nie wykonalne.
Mgr Kozłowska udostępniła nam cząsteczki magnetytu
o rozdrobnieniu trzy rzędy wielkości większe niż
zakładane. Pani mgr pomogła nam również dobrać
odpowiednie proporcje składników.
W efekcie uzyskaliśmy ciecz magnetoreologiczną. W
cieczy tej zachodzi podobne zjawisko do tego z
ferrofluidu. Jest to zjawisko superparamagnetyzmu.
Bardzo małe cząstki ferromagnetyka ulegają szybkiemu namagnesowaniu i równie szybko się
rozmagnesowują
po
ustaniu
działania
pola
magnetycznego.
Ciecz magnetoreologiczna to ciecz posiadająca cząstki
ferromagnetyka o rozdrobnieniu kilka rzędów wielkości
większym niż cząstki zawarte w ferrofluidzie. Po
przyłożeniu silnego pola magnetycznego lepkość cieczy
ulega ogromnym zmianom. Ciecz staje się prawie
ciałem stałym, cząsteczki poddane działaniu pola
magnetycznego układają się wzdłuż jego linii.
Ciecz ta ze względu na swoje właściwości znajduje
zastosowanie w układach napędowych, tworzy się
sprzęgła bądź hamulce ,których działanie jest
wspomagane przez tę ciecz.
Ma również zastosowanie w układach tłumiących
takich jak amortyzatory bądź pochłaniacze energii. W
zaawansowanej fazie są również badania nad
zastosowaniem jej do celów militarnych.
Naukowcy pracują nad stworzeniem pancerza, rodzaju
kamizelki kuloodpornej, która pomiędzy zredukowaną
ilością kewlarowych płytek będzie posiała ciecz
magnetoreologiczną.
Takie rozwiązanie poprawi mobilność ludzi
wyposażonych w tego rodzaju pancerze. Będą one
lekkie i elastyczne, co nie będzie krępowało ruchów.
Szczególne podziękowania kierujemy do pomysłodawcy projektu mgr inż. Łukasza Kukołowicza, za
wdrożenie w ideę projektu. Panie mgr inż. Joanny
Kozłowskiej za jaj pomoc w wykonaniu oraz udostępnienie laboratorium i
odczynników oraz prof.
zw. dr hab. inż. Marcia
Leonowicza za liczne
wskazówki oraz rady, bez
których nie dalibyśmy
sobie rady.
Koordynatorzy projektu:
Milena Bochenek i Mateusz Koralnik
Recykling materiałów elektronicznych
Wstęp
W świetle dynamicznego rozwoju technologicznego na świecie rośnie gwałtownie zapotrzebowanie na rzadkie i
drogie metale. Największym odbiorcą tego typu metali jest przemysł elektroniczny. Na rynek nieustannie wchodzą
nowe rozwiązania i sprzęt elektroniczny szybko ulega wymianie [1]. Ogromna masa metali, zgromadzona w
zużytym sprzęcie elektronicznym, stanowić będzie wkrótce poważne źródło ich pozyskiwania. W pracy
przedstawiono metodę mielenia, która może ułatwić procesy recyklingu. Instalacja takiego systemu byłaby łatwa,
a obsługa prosta. Wyniki wstępnych badań wskazują na korzyści ze stosowania tej metody.
zdecydowanie przyspieszyć procesy odzysku. Przy dużym
Rozdrobnieniu materiału uzyskujemy ogromną rzeczyRozwinięcie
wistą powierzchnię kontaktu. Zatem przemiany fizyczne i
Prace w KN „WAKANS” zostały zrealizowane w oparciu
reakcje chemiczne będą zachodzić szybciej. Proszek daje
o artykuł naukowy [2]. Japońscy badacze uzasadniają
także możliwość łatwego transportu surowców.
konieczność wykorzystania potencjału „miejskich rud”.
Podczas pracy zdiagnozowano liczne problemy, które
Proponują proces mielenia, jako etap recyklingu złomu
należy rozwiązać w celu poprawy efektywności procesu.
elektronicznego. Jest on umiejscowiony po zbiórce i
Duży ciężar skupia się na etapie demontażu i
demontażu zużytego sprzętu elektronicznego, a jeszcze
przygotowaniu złomu do mielenia. Dobór parametrów
przed bezpośrednim odzyskiem surowców. Płyty z
procesu oraz rodzaj użytych młynów również potrzebuje
obwodami drukowanymi PWD umieszczono w komorach
głębszego zbadania. Należy także zauważyć, że istnieje
młynów kulowych, a następnie zasypano kulami. Młyny
konieczność lepszego zorganizowania oraz realizowania
wprowadzono w ruch rota-cyjny. Źródłem energii był
systemu gospodarowania zużytymi odpadami.
tylko prąd elektryczny. Nie
po-trzeba użycia wody, ani
Zakończenie
środków chemicznych, a
W pracy przedstawiono wyniki analiz składu
także nie trzeba dostarczać
chemicznego „miejskich rud”, czyli granulatu otrzyciepła. Po procesie mielemanego przez zmielenia złomu elektronicznego. Badania
nia otrzymano granulat
przeprowadzono w oparciu o artykuł naukowy [2]. W
Polimetaliczny, który podostatnich latach obserwuje się błyskawiczny wzrost ilości
dano
analizie
składu
zużytego sprzętu elektronicznego. Wiele grup badawchemicznego.
czych pracuje nad udoskonalaniem technologii recyklingu
e-złomu. Jedną z nich jest propozycja mielenia płyt
Wyniki badań
elektronicznych z obwodami drukowanymi, tak aby
Oddzielono granulat i dokonano analizy składu
uzyskać z nich granulat metaliczny. Następnie może być
chemicznego proszku trzema metodami. Wyniki dyfrakcji
on poddany konwencjonalnym procesom odzysku lub
rentgenowskiej (XRD) były trudne w interpretacji i
dalszej separacji, ze względu na rodzaj metali.
identyfikacji składu. Każda faza obecna w granulacie daje
Składam serdeczne podziękowania na ręce prof.
swój obraz niezależnie, a z teorii wiadomo, że złom
Marcina Leonowicza, który zainteresował mnie tym
elektroniczny może zawierać nawet 60 pierwiastków,
tematem. Pod jego kierownictwem mogłem zrealizować
które tworzą różne fazy. Analiza składu chemicznego
badania. Dziękuję takdrugą metodą energodyspersyjną spektroskopią (EDS)
że dr inż. Rafałowi
wykonaną na skaningowym mikroskopie elektronowym
Wróblewskiemu oraz
(SEM), wykazała duża obecność krzemu, tlenu, i tytanu.
zespołowi doktoranW mniejszej ilości wykryto miedź, nikiel, cynę i
tów mgr inż. Marcie
aluminium. Jednak dopiero trzecia metoda, jaką była
Izydorzak, mgr inż.
spektrometria mas w plazmie indukcyjnie sprzężonej z
Bartoszowi
Michalwykorzystaniem ablacji laserowej (LA-ICP-MS), wykazała
skiemu,
mgr
inż.
obecność metali szlachetnych (złota, srebra, platyny) oraz
Krzysztofowi
innych. Wyniki tego badania przedstawiono w tabeli 1.
Sielickiemu, którzy pomogli w przeprowadzeniu badań.
Przeprowadzono też pomiar i rozkład wielkości cząstek
proszku na mikroanalizatorze laserowym. Otrzymano
Literatura
wynik średniej wielkości cząstek na poziomie 30 μm.
[1]A. Holdys, "Śmietnik high-tech," Świat Nauki, kwiecień
Uzyskany granulat można poddać konwencjonalnym
2010.
sposobom odzysku (pirometalurgia oraz hydro[2] N. Katagiri, K. Ijima K. Halada, "Production of Urban Ores
metalurgia). Jednak postać proszku stwarza korzystne
Using Ball Mill for Saving Time and Effort," NIMS NOW
warunki do prowadzenia procesów separacji. Można
International, June 2009.
wykorzystać separację magnetyczną, grawitacyjną,
Koordynator projektu i artykułu: Mateusz Szymański
flotację lub inne metody. Forma granulatu powinna
Badanie reaktywności żywic fenolowo-formaldehydowych,
stosowanych jako składniki klejów polichloroprenowych.
Opiekun projektu: dr inż. Joanna Ryszkowska
Wprowadzenie do tematu
Jedną z grup często wykorzystywanych w budownictwie
klejów są kleje chloroprenowe. Żywice fenolowe stanowią
podstawowy ich składnik. Przedmiotem projektu były
żywice fenolowo-formaldehydowe. Reaktywność tych
żywic decyduje o ich przydatności do wytwarzania klejów.
Producenci dostarczają żywice z atestami nie mającymi
oznaczonej reaktywności. Słaba reaktywność żywic jest
powodem złej jakości połączeń klejowych. W ramach
projektu
opracowano
metodę
służącą
ocenie
reaktywności żywic fenolowo-formaldehydowych. Opracowana metoda oznaczania reaktywności żywic
fenolowych jest rozwiązaniem nowatorskim, ułatwi
produkowanie klejów o powtarzalnie wysokiej jakości.
Opracowane rozwiązanie po zweryfikowaniu w warunkach przemysłowych mogą być wdrożone do praktyki
przemysłowej.
Celem projektu było opracowanie i weryfikacja
metody oceny reaktywności żywic fenolowych,
będących surowcem do wytwarzania klejów, stanowiącej podstawę do ich doboru.
Surowce i
materiałów
sposób
wytworzenia
nicznych (DMTA) z zastosowaniem reometru TA
Instruments ARES.
Wyniki badań
Przeanalizowano wyniki badań z zastosowaniem DSC
oraz reometru ARES, w tabeli 1. zestawiono wyniki
analizy lepkości w temperaturach: 115oC, 145oC,
165oC i 195oC.
115
145
165
195
[Pa∙s]
[Pa∙s]
[Pa∙s]
[Pa∙s]
154H
5000
100
85
5000
7522E
300
14
3
3
2402
500
15
6
7
Tab.1. Porównanie lepkości badanych żywic
Temperatura 120oC jest zbliżona do początku
piku przemiany B w żywicach 7522E i 2402,
temperatura 140oC i 165oC jest związana z przemianą
B w żywicy 154H, pomiary zakończono w temperaturze 195oC. Różnica lepkości pomiędzy żywicami
7522E i 2402 a żywicą 154H wskazuje, że po procesie
wytwarzania gęstość usieciowania żywicy 154H jest
znacznie wyższa niż pozostałych. W trakcie
wygrzewania rezitoli jakimi są badane żywice
dochodzi do wzrostu usieciowania i przejścia w rezity.
W żywicy 154H przemianę tą obserwujemy w zakresie
temperatur 145-165oC. W temperaturze 165oC
rozpoczyna się proces usieciowania pozostałych żywic.
Żywica
próbek
Badano trzy próbki żywic fenolowych pochodzących
od dwóch producentów. Żywice te stanowią jeden
substratów do produkcji klejów. Kleje wykonane z ich
zastosowaniem miały różne właściwości użytkowe.
Metodyka badań
Do oceny reaktywności zastosowano rózne metody
badań. Przeprowadzono analizę próbek żywic zgodnie z
normą PN-EN ISO 8987 2007. Obserwowano próbki w
postaci dostarczonej przez producentów i sproszkowanej, w trakcie ich wygrzewania w temperaturze
od 30 do 150oC. Na podstawie tych badań wyznaczono
temperaturę piku przemiany B. Ponadto przeprowadzono analizę kalorymetryczną (DSC) z zastosowaniem mikrokalorymetu TA Instruments Q 1000
oraz analizę zmian lepkości z zastosowaniem
dynamicznej analizy termicznej właściwości mecha-
Podsumowanie i wnioski
Przeprowadzone na potrzeby niniejszej pracy
badania miały na celu opracowanie metody badania
reaktywności żywic fenolowych. Przeprowadzono
różnicową analizę termiczną (DSC), obserwacje na
podstawie normy ISO 8987 2007 oraz badania lepkości
w dynamicznej analizie termicznej (DMTA). Na
podstawie przeprowadzonych badań i analizy ich
wyników
zaproponowano
procedurę
oceny
reaktywności żywic z zastosowaniem dynamicznej
analizy termiczna.
Koordynator projektu i autor artykułu:
Izabela Osica
Inżynieria Materiałowa
Nasza
dziedzina nauki zajmuje się badaniem i doskonaleniem materiałów w celu zwiększenia ich
użyteczności. Niezwykły rozwój inżynierii materiałowej spowodował powstanie nowych materiałów
mogących pracować w niezwykłych warunkach (np. kosmicznych). Możliwy stał się zapis i przetwarzanie
ogromnych ilości informacji. Powstały biomateriały mogące zastąpić uszkodzone lub zużyte elementy
ludzkiego organizmu. Będziemy tworzyć nowe materiały, dzięki którym powstaną nowoczesne konstrukcje
oraz rozwiązania techniczne.
Nasz Wydział to:







około 300 studentów;
około 80 doktorantów;
ponad 30 pracowników dydaktycznych;
nowoczesny budynek;
laboratoria wyposażone w urządzenia klasy światowej;
biblioteka z dużymi zbiorami literatury naukowej, podręczników oraz pism;
„Wakans”, czyli Koło Naukowe Inżynierii Materiałowej.
Studia na naszym wydziale przebiegają w systemie dwustopniowym:
 I stopień – inżynierskie – 7 semestrów;
 II stopień – magisterskie – 3 semestry.
Specjalności jakie mamy do wyboru to:





Zaawansowane materiały funkcjonalne;
Nowoczesne materiały konstrukcyjne;
Inżynieria powierzchni;
Nanomateriały i nanotechnologie;
Biomateriały.
Wykształcenie, które zdobywa się na
naszym wydziale jest uniwersalne i otwiera ścieżkę kariery we
wszystkich dziedzinach techniki. Możemy współpracować z technologami i konstruktorami w przemyśle
lotniczym, samochodowym, elektrotechnicznym i innych. Wielu z naszych starszych kolegów, już
absolwentów, specjalizuje się obecnie w zaawansowanych badaniach materiałowych potrzebnych w
przemyśle, ale także medycynie i kryminalistyce.
Gruntowna wiedza podstawowa, elastyczny system studiów, możliwość wyjazdów zagranicznych w celu
kontynuowania studiów oraz liczne praktyki. To wszystko daje doskonałe przygotowanie i perspektywy
pracy. Gruntowne wykształcenie ogólnotechniczne pozwala też na kierowanie przedsiębiorstwami, pracę w
firmach doradztwa technicznego bądź samodzielne rozwinięcie działalności gospodarczej.
Źródło: Pierwsza Studencka Ulotka Wydziałowa
Spotkania z Firmami
W roku 2001 organizowaliśmy również spotkania z przedsiębiorstwami, których działalność związana jest z
Inżynierią Materiałową . Dzięki tym firmom mieliśmy okazje zobaczyć poszczególne jednostki produkcyjne,
a także mogliśmy skonfrontować wiedzę zdobytą w trakcie studiów z jej wykorzystaniem w praktyce. Za te
możliwości serdecznie dziękujemy.
Wyjazd do WSK Rzeszów
W dniach 9-10 maja 2011r członkowie KNIM
WAKANS wraz z opiekunami prof. nzw. dr hab. inż. J.
Szawłowskim oraz prow. nzw. dr hab. inż. J. Mizerą
odwiedzili przedsiębiorstwo zajmujące się produkcja
komponentów lotniczych i kompletnych jednostek
napędowych WSK „PZL-Rzeszów”. Podczas wizyty
mieliśmy niepowtarzalną okazję zwiedzenia hal
produkcyjnych, miedzy innymi blacharni, odlewni
aluminium, odlewni żeliwa, hali do obróbki
skrawaniem. Zobaczyliśmy wcielenie teoretycznej
wiedzy z zakresu przeróbki plastycznej metali do
praktyki przemysłowej. Niezapomniane wrażenie
wywarł na nas bardzo wysoki stopień zaawansowania
technologii, dbałości o jakość produktów oraz
organizację pracy. Składamy serdeczne podziękowania
Zarządowi WSK „PZL-Rzeszów” za możliwość
zwiedzenia zakładu , a także opiekunom oraz
koordynatorom projektu: Marcinowi Woźniczce oraz
Piotrowi Rakielowi.
ciekawym doświadczeniem. Koordynatorem wyjścia
była Karolina Kozaczyńska.
Wyjście do Instytutu Niskich Temperatur i
Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu
Pod koniec maja (19-22.05) członkowie naszego koła
odwiedzili Wrocław, gdziel zwiedziliśmy Instytut
Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN.
Tematyka badawcza Instytutu obejmuje wszechstronne badania fizykochemiczne struktury ciała
stałego oraz jej wpływu na własności fizyczne,
chemiczne i spektroskopowe, ze szczególnym
naciskiem położonym na badania w niskich
temperaturach. Specjalnością Instytutu są badania
magnetyczne układów 5f- i 4f-elektronowych, badania
nadprzewodników, fizyka przemian fazowych oraz
spektroskopia molekularna. Zwiedziliśmy laboratoria
oraz uczestniczyliśmy w zaplanowanym dla nas
pokazie, m.in. kolejki nadprzewodnikowej.
ArcelorMittal Warszawa
Wycieczka Do Laboratorium
Kryminalistycznego
W dniu 15. 06.2011r członkowie koła odwiedzili
Laboratorium Kryminalistyczne. Celem wyjścia było
zapoznanie się ze sposobem pracy oraz z
wykonywania ekspertyz na Wydziale Mechanoskopii i
Balistyki. Laboratorium wywarło na nas duże
wrażenie, a samo wyjście było dla nas bardzo
18.03.2011r członkowie
koła wraz z opiekunami:
prof. nzw. dr hab. inż. W.
Kaszuwara
oraz
S.
Jezierskim, odwiedzili największego na świecie
producenta stali - hutę ArcelorMittal znajdującą się w
Warszawie. Dzięki wyjściu mieliśmy możliwość
zwiedzenia poszczególnych jednostek produkcyjnych.
Było to dla nas ogromne przeżycie, a sama huta
wywarła na nas nieopisane wrażenie. Bardzo
dziękujemy zarządowi ArcelorMittal, a także
opiekunom i koordynatorom projektu za umożliwienie
nam poszerzania swojej wiedzy w ten sposób.
Wycieczka do huty…
Huta ArcelorMittal Warszawa znajduje się niedaleko
ostatniej na północy stacji metra - Młociny. Za hutą w
zasadzie zawracają wrony. No i jest też cmentarz,
miejsce
szczególnie
niebezpieczne,
ponieważ
przeważająca większość ludzi tam… nie żyje.
Klasyczne zwiedzanie huty oparte jest o nowoczesną
walcownię oraz odrobinę mniej nowoczesną stalownię. Bez przewodnika w zasadzie nie ma sensu
próbować się odnaleźć. Powinien być jakiś, chociażby
pies przewodnik albo kawałek metalu. Olśniewająca,
jak na warunki hutnicze, czystość i przejrzystość
pomieszczeń walcowni zapiera dech w piersiach.
Wszystkie budynki produkcyjne huty cechują się
imponującą kubaturą, jednak dopiero w tej walcowni
czuć lęk przestrzeni. Budynek może i jest ładny, ale
pod względem dostarczanych wrażeń – próżny. Jak to
w życiu bywa… Na uwagę zasługuje także fakt istnienia
w tej części huty działu jakości – potencjalne miejsce
pracy inżyniera materiałowego.
Znacznie bardziej interesująco robi się w pobliżu
stalowni. Cały budek od wewnątrz, w przeciwieństwie
do walcowni, jest pogrążony w mistycznym mroku. Po
dojściu do „serca” huty okazuje się, że te wszystkie
wagony z przywiezionym złomem są rozładowywane
za pomocą ogromnego elektromagnesu, który wrzuca
to garściami do pieca. Załadunek trwa aż do
osiągnięcia masy wsadu około stu ton. W najmniej
spodziewanym momencie, zamiast elektromagnesu z
góry zaczynają zjeżdżać trzy monstrualne elektrody,
tryskające piorunami na wszystkie strony i tylko
gotowe do ataku rudej stali, niczym rozwścieczony byk
szarżujący na czerwień torreadora. Warto wspomnieć,
że elektrody te są zasilane taką mocą, że dużo to
sporo za mało. W zasadzie, oglądanie tego procesu do
tej pory nie jest jakoś szczególnie przerażające.
Dopiero, kiedy naładowane do granic możliwości
elektrody dadzą upust swojego temperamentu na
skutek zwarcia ze złomem, człowiek zaczyna sobie
szukać miejsca, gdzie by mógł się schować.
Przerażający warkot bilionów elektronów przemykających przez czyjąś starą pralkę przyprawia o
grozę każdego, a blask łuku elektrycznego każe
odwrócić zawstydzony wzrok na bok. Po godzinie,
która wydaje się być wiecznością, cały wsad ulega
stopieniu. Potem jest już tylko gorzej. Piec unosi się i
przez wspomniane okienko wylewana jest, niczym z
komina wulkanu, zgorzelina w ogromnej ilości. Po tym
czyszczeniu, pod piec podjeżdża ogromny kocioł. Spust
wsadu to wydarzenie, które każdy pamięta aż do
pierwszych objawów Alzheimera. Osiemdziesiąt ton
ciekłej, rozpalonej do białości stali uderza w niczego
nie spodziewający się kocioł na skutek bezlitosnej
grawitacji. Stanie w pobliżu tej masy jest niemożliwe
dłużej niż chwilę na skutek gwałtownego wzrostu
temperatury wokół tygla. Na powierzchni powstaje
od razu gruba warstwa zgorzeliny i widok przypomina
stygnącą lawę wulkaniczną. Taka zupa odjeżdża do
dalszych, jeszcze mroczniejszych, kątów stalowni.
Oficjalnego zwiedzania w zasadzie koniec, ale huta
skrywa w sobie jeszcze jedną tajemnicę… Jeśli ktoś
zabłądzi, to może uda mu się po wielu dniach dotrzeć
do walcowni średniej. O dziwo, tam ciągle są ludzie! W
przypadku natknięcia się tam na ginący gatunek
majstra można naciągnąć go na próbę iskrową.
Majster szlifuje wtedy jednym płynnym ruchem
kawałek stali. Potem podaje jej skład stopowy i
zawartość węgla. Przyciśnięty do muru przyzna się, że
zgaduje to na podstawie koloru, ilości i kształtu iskier.
Często jest lepszy niż urządzenie elektroniczne
zaprzęgnięte do tej samej czynności. Walcownia
średnia to jedyne miejsce w swoim rodzaju. Już nie do
wyremontowania, ale jeszcze nie zaorana. Tylko tam
można zobaczyć, co dzieje się, gdy kilka ton żółtej z
gorąca stali wsadzi się szybko do ogromnej wanny
oleju (hartowanie). Wybuch wprawia w kompleksy
wszystkie pokazy noworocznych fajerwerków. Takie
rzeczy pamięta się do końca życia…
Konferencje Naukowe
Członkowie naszego Koła Naukowego Wakans od zawsze chętnie uczestniczą w
Konferencjach Naukowych i Seminariach. Przyczynia się to do promocji zarówno Koła, jak i
Wydziału. Uczestnictwo w tego typu wydarzeniach daje studentom możliwość m.in.
nawiązania współpracy z innymi naukowcami a także daje szansę prezentowania swojej
pracy. Tak było również w roku 2011 i… nie obyło się bez sukcesów!
Konferencja Kół Naukowych „INFO-BIOTECH” od Natury do Technologii w
Bydgoszczy
W
dniach
14.09.201116.09.2011
odbyła
się
konferencja Kół Naukowych
„INFO-BIO-TECH” od Natury
do Technologii, która miała
miejsce
na
wydziale
Technologii i Inżynierii Chemicznej Uniwersytetu Technologiczno- Przyrodniczego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w
Bydgoszczy. Organizatorem konferencji było Koło
Naukowe Chemików PENTRYT. Udział w
konferencji umożliwił nam na promocję naszego
Koła, a co za tym idzie poszerzenie horyzontów
jego członków. Dał nam również możliwość
nawiązania współpracy z naukowcami zajmującymi się dziedzinami nauki pokrewnymi do
Inżynierii Materiałowej, a także szansę na
uzyskanie doświadczenia
w prezentowaniu
wyników swojej pracy przed szerokim gronem
naukowców. Konferencja zakończyła się ogromnym sukcesem naszych przedstawicieli. Michał
Bardadyn prezentując wykład pt. „ Biomimetyki –
marzenia czy rzeczywistość?” zajął I miejsce,
natomiast Izabela Osica prezentując temat:
„Nowoczesne
materiały
kompozytowe
z
surowców opadowych” została nagrodzona wyróżnieniem.
Międzynarodowa Studencka Konferencja
Naukowa w Częstochowie
Dnia 26 maja 2011r. na Wydziale Inżynierii
Chemicznej
i
Procesowej,
Materiałowej
i Fizyki Stosowanej Politechniki Częstochowskiej
miała miejsce XXXV Międzynarodowa Sesja
Naukowa, której uczestnikami byli studenci i
doktoranci uczelni technicznych – łącznie około
czterdziestu osób. Referaty prezentowane w
ramach sesji naukowej dotyczyły szeroko
pojętych zagadnień technicznych i technologicznych, a także popularnonaukowych.
Przedstawione prace w zależności od tematyki
zostały podzielone na sesje tematyczne, w
ramach których były przedstawiane. Do oceny
prac zostało powołane jury, składające się ze
specjalistów reprezentujących wszystkie jednostki
organizacyjne wydziału.
Reprezentantki naszego wydziału w swoich
sesjach tematycznych zajęły pierwsze miejsca.
Były to Justyna Tomaszewska z referatem pt.
„Optymalizacja procesu otrzymywania spinelu
glinianu niklu NiAl2O4” i Izabela Osica z tematem
„Kompozyty typu NFC jako innowacyjny pomysł
wykorzystania odpadów pochodzących z przemysłu rolno-spożywczego”.
Seminarium Kół Naukowych Mechaników
na Wojskowej Akademii Technicznej
Nasze koło naukowe miało okazję zaprezentować się również na XXX Seminarium Kół
Naukowych „Mechaników”. Odbyło się ono w
dniach 11-13 maja 2011r na Wydziale
Mechanicznym WAT. Seminarium miało charakter międzynarodowy, ponieważ brali w nim
udział studenci ze Słowacji, Czech, Rosji i Ukrainy.
Naszym przedstawicielem na tym przedsięwzięciu
był Bartłomiej Przybyszewski , który zdobył tam 3
miejsce za najlepszy referat wygłoszony podczas
sesji studenckiej z artykułem pt. „ Wpływ udziału
granic międzyfazowych na właściwości kompozytów ceramika-metal”.
Biomimetyki: marzenia czy rzeczywistość?
Natura jest największym na świecie projektantem. Z miliardami lat doświadczeń i najszerszą istniejącą bazą
laboratoryjną, prowadzi badania w każdej dziedzinie nauki i techniki. Rozwiązania wymyślone przez nią od zawsze
inspirowały ludzi. Od narzędzi z kości i zębów stosowanych przez ludzi pierwotnych, przez maszyny latające Leonarda
Da Vinci po Gecko Roboty używane w dzisiejszych czasach przez antyterrorystów. Biomimetyki stały się w ostatnich
latach jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin nauki. Dowodzą tego statystyki, z których wynika, że liczba
publikacji ze słowem kluczowym ‘biomimetics’ wzrosła dziesięciokrotnie przez ostatnie 10 lat.
Polem, gdzie zastosowanie biomimetyków jest
bardzo szczegółowo badane jest medycyna. Głównym
czynnikiem, który ogranicza zastosowanie medyczne
materiałów jest ich biotolerancja, a więc zgodność
biologiczna. Materiały o dobrej biotolerancji nie
wywołują w organizmie żywym reakcji niepożądanych
takich jak stany zapalne czy infekcje. Materiałem
takim stał się wytwarzany przez człowieka
hydroksyapatyt (HA, Ca10(PO4)6(OH)2). Jest on
materiałem ceramicznym o składzie chemicznym i
fazowym identycznym ze składem tkanki kostnej.
Dzięki doskonałej biotolerancji jest on jednym z
najbardziej obiecujących materiałów implantacyjnych
mających zastosowanie w aplikacjach kostnych.
HA zyskał szerokie zastosowanie ze względu na to, że
łączy w sobie możliwość syntetycznego wytwarzania
oraz właściwości chemiczne i fizyczne pozwalające na
aplikację w organizmie człowieka. Metody wytwarzania HA zapewniają kontrolę nad jego
właściwościami fizyczni takimi jak wielkość porów czy
kształt implantu. Mają one duży wpływ na właściwości
mechaniczne materiału jak również na proces
osteointegracji konieczny do prawidłowego działania
implantu. Ogromną zaletą wszczepów z HA jest
możliwość ich adaptacji do potrzeb konkretnego
odbiorcy. Naturalna tkanka kostna może wzrastać w
przestrzeni porów a z czasem materiał wszczepu ulega
osteoklastom tak samo jak naturalna kość. Zapobiega
to, częstemu w przypadku implantów metalicznych,
przesztywnieniu kości biorcy.
Inspirowany tkanką zwierzęcą HA ze względu na
swoją biotolerancję i możliwość kontrolowania jego
właściwości chemicznych i fizycznych stał się
biomateriałem szeroko stosowanym w medycynie.
Mnogość jego możliwości pozwala stwierdzić, że nadal
będą nad nim prowadzone badania prowadzące do
dostosowania jego parametrów do wymagań biorców
przeszczepów.
Za pomoc w zebraniu materiałów do powstania niniejszego artykułu dziękuję szczególnie dr Akiko Yamamoto z
Narodowego Instytutu Inżynierii Materiałowej Japonii oraz dr hab. Wojciechowi Święszkowskiemu z Zakładu
Projektowania Materiałów Wydziału Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej.
Wyjazdy Szkoleniowo-Integracyjne
uLeJÓw
WrOC aw
Piknik naukowy Polskiego Radia i
Centrum Nauki Kopernik
Piknik Naukowy Polskiego Radia i Centrum Nauki
Kopernik to największa w Europie plenerowa impreza
popularyzująca naukę. Ostatni, czyli 15 Piknik
Naukowy odbył się 29 maja 2011 roku w Parku Rydza
Śmigłego w Warszawie. Co roku w Pikniku bierze
udział wiele organizacja krajowych i zagranicznych, są
to instytucje naukowe, uczelnie, instytuty badawcze,
muzea i instytucje kultury, fundacje związane z nauką
oraz koła naukowe, które prezentują swoją pracę i to
co w niej najciekawsze.
się na promowaniu dyscypliny Inżynierii Materiałowej
wśród młodzieży, w szczególności uczniów klas
maturalnych stojących przed wyborem dalszego
kierunku kształcenia.
Pierwsza Studencka Ulotka Wydziałowa
Pomysłodawcą oraz wykonawcą Pierwszej na
Politechnice studenckiej ulotki Wydziałowej jest Kamil
Opas. Jest to ulotka zawierająca wszystkie przydatne
dla potencjalnego kandydata na studia informacje. To,
co wyróżnia ją spośród innych ulotek to niezwykle
barwna szata graficzna i jej młodzieżowy styl, dzięki
czemu ulotka przyciąga uwagę młodego odbiorcy.
Koło Naukowe Inżynierii Materiałowej WAKANS
bierze w nim udział już od kilku lat. W tym roku
również wystawiło i zaprezentowało kilka wybranych
eksponatów związanych z inżynierią materiałową
takich jak akcelerator magnetyczny, bądź aerodynamiczny model materii. Przedstawione przez Koło
eksponaty cieszyły się dużą popularnością wśród
dorosłych odbiorców jak i wśród kilkuletnich zaledwie
dzieci, które zachwycone spoglądały choćby na
lewitujący wagonik kolejki nadprzewodnikowej.
Salon Perspektywy 2011
Ważnym wydarzeniem , gdzie członkowie WAKANSU
mieli okazję zaprezentować Koło i Wydział był Salon
Perspektyw, który odbył się 3 marca 2011 w Pałacu
Kultury i Nauki. Nasz udział w przedsięwzięciu opierał
Dni Otwarte Politechniki Warszawskiej
Naszego stoiska nie zabrakło również na Dniach
Otwartych PW w dniach 19-20 marca, wśród stoisk
wszystkich wydziałów Politechniki Warszawskiej.
Naszym zadaniem było zachęcanie młodych ludzi do
studiowania na Wydziale Inżynierii Materiałowej.
Dużym zainteresowaniem cieszyły się prezentowane
przez nas eksponaty, m.in.: kolejka nadprzewodnikowa, ciecz magnetoreologiczna, drucik z pamięcią kształtu.
Czym tak naprawdę jest to co nas otacza? Naturalnym
tworem, który zrodził się w sposób
przypadkowy? Czy może efektem miliardów lat
sukcesów i porażek? Czym ona jest dla nas, jej
członków. Z pozoru takich samych jak wszystkie inne
stworzenia, a jednak jedynymi próbującymi zgadnąć
jej kod.
Obchody Roku Chemii
Obchody
Miedzynarodowego
Roku
Chemii
podkreślają znaczenie Chemii jako nauki. Inżynieria
Materiałowa jako dziedzina interdyscyplinarna nauki,
opiera się m. in. o podstawowe czy też gruntowe
zalezności i zjawiska chemiczne, dlatego też Wydział
inżynierii Materiałowej było obecny w dniach 2-3
czerwca w Instytucie Chemii Fizycznej PAN na
Obchodach Międzynarodowego Roku Chemii. Koło
Naukowe WAKANS również miało swoją delegaturę na
stoisku
wydziałowym,
na
którym
zostały
zaprezentowane nie tylko eksponaty Koła, ale również
pokazy eksperymentów z projektu "Time for Nano".
jednym z pokazywanych eksponatów był szkielet
człowieka
z
zaprezentowanymi
stawami
np.biodrowym, kolanowym.
Wykład prof. Macieja Grabskiego „Teorie
Spiskowe”
Festiwal Nauki w Jabłonnie
W dniach 17 i 18 września 2011r. odbyła się
coroczna impreza pod nazwą „Festiwal Nauki 2011
JABŁONNA” w Domu Zjazdów i Konferencji PAN w
Jabłonnie. Pośród pięćdziesięciu różnych kół
naukowych, WAKANS reprezentował zarówno Wydział
Inżynierii Materiałowej jak i całą Politechnikę
Warszawską. Oprócz zwyczajowo prezentowanych
eksponatów, dużym zainteresowaniem wśród
zwiedzających cieszyły się zdjęcia powierzchni
przedmiotów codziennego użytku wykonane w dużych
powiększeniach metodą elektronowej mikroskopii
skaningowej. Oglądanie zdjęć było połączone z
quizem, polegającym na zgadywaniu, jaki przedmiot
został przedstawiony na fotografii.
Uniwersytet Dzieci
Najmłodsi adepci nauk politechnicznych żyją w
świecie bez wzorów, wykresów, definicji. Dlatego
przekazywanie im wiadomości o najnowocześniejszej
technologii nie może odbywać w sposób, do którego
przyzwyczajono nas, młodych inżynierów. Właśnie
tym zajmuje się fundacja Uniwersytet Dzieci.
Gromadzi na zajęciach dzieci, które chcą wiedzieć
więcej już teraz, gdy jeszcze dokładnie nie wiedzą,
czym jest Nauka. Zadania tego podjął się Michał
Bardadyn, który uświadamia dzieciom jak piękna
natura nas otacza i jak wiele się już od niej
nauczyliśmy i jak wiele możemy się jeszcze nauczyć.
W ubiegłym roku nasze Koło Naukowe zainicjowało
rozpoczęcie cyklu wykładów prof. Macieja Grabskiego
"Wykłady Nowej Epoki Oświecenia". Pierwszy z tych
wykładów zatytułowany "Teorie Spiskowe". Tematyka
poruszana przez prof. Grabskiego w jego wykładach
budzi duże zainteresowanie. Zwraca on w nich uwagę
na fakt, że nauka na przestrzeni lat stała się
elementem gry politycznej, co sprowadza sie do
obniżenia jej jakości. Dotykane są przez niego często w
sposób bardzo bezpośredni aspekty manipulacji przy
pomocy nauki, a także obniżenia wartości nauki dla
społeczeństwa. Są to tematy bardzo aktualne i
budzące nie tylko zainteresowanie, ale również wiele
kontrowersji.
pomiędzy strukturą granic ziarn a właściwościami
metali, oddziaływaniem dyslokacji z granicami oraz
stabilnością mikrostruktury. Po objęciu prezesury
Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w 1992r. zrezygnował
z kierowania zakładem i aktywnego prowadzenia
pracy naukowej.
Ponadto prof. Maciej Grabski jest członkiem
zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
(1988), członkiem korespondent PAN (1991) i
członkiem Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk
(1993). Odznaczony Krzyżem Komandorski Orderu
Odrodzenia Polski (2005), Krzyżem Oficerskim Orderu
Odrodzenia Polski (1997), Krzyżem Kawalerskim
Orderu Odrodzenia Polski (1989) i Medalem Edukacji
Narodowej (1995) oraz Wielkim Krzyżem Orderu
Zasługi RFN (2005). Doktoraty honoris causa:
Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1999);
Politechniki Warszawskiej (2001). w 2004 roku objął
również funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Etyki w
Nauce przy Ministrze Nauki.
Wiele artykułów prof. Grabskiego cieszy się
ogromnym zainteresowaniem, szczególnie na naszym
wydziale z którym sam profesor jak widać ma wiele
wspólnego.
Źródło: http://www.instytucja.pan.pl
Prof. Maciej Władysław Grabski jest w tej chwili
emerytowanym
Profesorem
Politechniki
Warszawskiej. Urodził się on 20 czerwca 1934 roku w
Grabkowie.
Jest
absolwentem
Wydziału
Mechanicznego i tam również podjął pracę w Katedrze
Metaloznastwa, który w późniejszym czasie został
przekształcony na Instytut Inżynierii Materiałowej, a
następnie w 1995 roku na Wydział Inżynierii
Materiałowej. W latach 1969-1970 odbył on staż
naukowy na Uniwersytecie w Cambridge w wielkiej
Brytanii. Warto wspomnieć, że przez dwie kadencje
pełnił funkcje dyrektora Instytutu Inżynierii
Materiałowej, a poza tym był również członkiem
Senatu Politechniki Warszawskiej, Członkiem wielu
komisji Senackich i Rektorskich, członkiem komisji
Etyki Zawodowej politechniki Warszawskiej oraz
członkiem komisji Etyki Zawodowej politechniki
Warszawskiej oraz wieloletnim kierownikiem Zakładu
podstaw Nauki o Materiałach.
Zainteresowania naukowe lokował w zakresie nauki
o materiałach, zajmując się głównie związkami