rozpoczęliśmy rok akademicki... - Politechnika Łódzka

Transkrypt

ŻYCIE UCZELNI 3/2007
W
2
N U M E R Z E M.IN.
Nowy rok akademicki rozpoczęty
W przemówieniu inauguracyjnym Rektor mówi³ o osi¹gniêciach w dzia³alnoœci
naukowej i dydaktycznej, o rozwoju bazy materialnej i prowadzonych inwestycjach.
Du¿¹ czêœæ swojego wyst¹pienia prof. Jan Krysiñski poœwiêci³ sukcesom naszych
studentów oraz tym dzia³aniom, które skierowane s¹ do spo³ecznoœci £odzi. (wiêcej
str. 4)
WYDARZENIA
Nowy rok akademicki rozpoczêty .... 4
Doktorat Honoris Causa dla
prof. Marka Trombskiego ................. 6
W goœcinie w firmie Polfarmex S.A. .. 7
Politechnika £ódzka
w Manufakturze .............................. 8
Dyrektor Narodowego Centrum
Badañ i Rozwoju .............................. 9
Prezes z P£ ..................................... 9
Profesor Czes³aw Strumi³³o ............. 10
Presti¿owa nagroda dla
prof. Les³awa Gajka ........................ 11
Łódzki Salon Maturzystów
Medal z Hong Kongu ....................... 12
W najwiêkszych miastach Polski we wrzeœniu br. zosta³a przeprowadzona ogólnopolska kampania informacyjna „Salon Maturzystów 2007”.
Edukacyjne tournée ruszy³o po Polsce 11 wrzeœnia i rozpoczê³o siê od imprezy
zorganizowanej w Politechnice £ódzkiej na Wydziale Biotechnologii i Nauki o ¯ywnoœci. (wiêcej str. 20)
Po³¹czenia energetyczne
Niemcy-Polska-Litwa ...................... 13
Politechnika na Pikniku
Naukowym ..................................... 14
Spotkanie z dyrektorem Della ......... 15
W miêdzynarodowej sieci ............... 15
Seminarium Jubileuszowe .............. 16
Wspó³praca z Ukrain¹ ..................... 17
Profesor Stefan Przew³ocki ............. 18
Jubileuszowa Rada Wydzia³u .......... 19
£ódzki Salon Maturzystów ............. 20
Kampus z parkiem ......................... 21
Klaster „Ekoenergia”
Nie czêsto siê zdarza, aby Sala Senatu Politechniki £ódzkiej goœci³a tak wiele
znamienitych postaci reprezentuj¹cych zarówno naukê, przemys³, jak i w³adze regionu oraz wielu miast, powiatów i gmin. 29 czerwca 2007 roku podpisana zosta³a
umowa powo³uj¹ca Klaster Zaawansowanych Technologii Energetycznych „Ekoenergia”. (wiêcej str. 25)
Politechnika ma swoje liceum ........ 22
NAUKA
Wyró¿nieni naukowcy z P£ .............. 24
Klaster „Ekoenergia” ..................... 25
Medale dla Politechniki .................. 26
Inkubator: biznes i nauka ............... 27
Pierwsze doktoraty
z biotechnologii ............................. 28
Innowacje - Technologie –
- Maszyny ...................................... 28
Textroniczny sensor do pomiaru
czêstotliwoœci oddechów ............... 29
3
W
N U M E R Z E M.IN.
Sukcesy doktorantów z Instytutu
Barwy włókiennictwa
Biochemii Technicznej ................... 29
Spotkanie przedsiêbiorców, naukowców, przedstawicieli instytucji z otoczenia
biznesu oraz w³adz lokalnych i regionalnych na konferencji odbywaj¹cej siê w dniach
18-21 wrzeœnia 2007 r. by³o wydarzeniem koñcz¹cym projekt Transformacja przemys³u tekstylno-odzie¿owego z pracoch³onnego w naukoch³onny – LORIS TEX. (wiêcej
str. 32)
Zapachy w ró¿nych aspektach ....... 30
Metody Komputerowe
w Mechanice .................................. 31
Barwy w³ókiennictwa .................... 32
Lepsze warunki badañ
dla cukrowników ........................... 33
STUDENCI
Koszulki z logo .............................. 34
Kollaps na zjeŸdzie ........................ 34
Z wizyt¹ w Parlamencie
Europejskim .................................. 35
WWW dla niepełnosprawnych
Nauka, promocja, zabawa ............. 36
O tym, jak projektowaæ dostêpne witryny internetowe dowiedzia³o siê dwudziestu studentów z zagranicy, którzy wziêli udzia³ w letnim kursie naukowym zorganizowanym przez lokaln¹ grupê z £odzi miêdzynarodowej organizacji studenckiej BEST.
(wiêcej str. 41)
Sesja szybko i bezboleœnie ............ 38
Praktykanci z ca³ego œwiata .......... 39
Centrum rajdowe w Politechnice
£ódzkiej ........................................ 40
WWW dla niepe³nosprawnych ......... 41
Oprogramowali Platformê .............. 42
Polsko-czescy dyplomanci ............. 44
Es wird deutsch gesprochen .......... 45
Konkurs na esej ............................. 46
Erasmus – co to dla mnie znaczy? .. 47
Zaopiekuj siê studentem
zagranicznym ................................ 48
European Project Semestr ............. 49
Najlepszymi in¿ynierami okazali siê
studenci z P£ ................................. 50
ROZMAITOŚCI
Nowe zaplecze badawcze ............... 51
Czwartkowe Forum Kultury ........... 52
Osi¹gniêcia sportowe .................... 52
Z³oto w kumite! ............................. 52
Nazwany, chocia¿ nieznany ........... 53
¯eglarze z P£ na Operacji ¯agiel .... 53
Izrael – Egipt ................................. 54
Ksiêga Pamiêci .............................. 55
Nowe zaplecze badawcze
Niebawem na terenie kampusu Politechniki pojawi siê kolejny budynek o architekturze ³¹cz¹cej historyczny wygl¹d z elementami wspó³czesnych rozwi¹zañ. Dziêki
tej inwestycji Katedry Wydzia³u IPOŒ zyskaj¹ dodatkow¹ powierzchniê, na której
stworzone zostanie zaplecze badawcze. (wiêcej str. 53)
4
W Y D A R Z E N I A
Uroczysta inauguracja rozpoczęła się tradycyjnym przemarszem członków Senatu z rektoratu pod pomnik
twórcy Politechniki Łódzkiej prof. B. Stefanowskiego. Po raz pierwszy w historii Uczelni szacownemu orszakowi towarzyszył warkot motocykli i niski ton tłumika samochodu rajdowego. W ten sposób do pochodu
dołączyli studenci z Klubu Motocyklistów, a swoim dorobkiem mogli pochwalić się także pasjonaci motoryzacji z Wydziału Mechanicznego.
Uroczysta inauguracja, która odby³a
siê 2 paŸdziernika rozpoczê³a siê przemówieniem Rektora przypominaj¹cym
najwa¿niejsze wydarzenia w ¿yciu Politechniki £ódzkiej w minionym roku akademickim. Rektor mówi³ o osi¹gniêciach
w dzia³alnoœci naukowej i dydaktycznej,
tych które dziekani wydzia³ów uznali za
najwa¿niejsze, a tak¿e o rozwoju bazy
materialnej i prowadzonych inwestycjach. Du¿¹ czêœæ swojego wyst¹pienia
prof. Jan Krysiñski poœwiêci³ sukcesom
naszych studentów oraz tym dzia³aniom,
które skierowane s¹ do spo³ecznoœci
£odzi.
Osi¹gniêcia studentów - opisywane
w mediach, a tak¿e w ¯yciu Uczelni
(czêœæ z nich tak¿e w tym numerze)
- pokazuj¹ inicjatywê m³odych ludzi oraz
to, ¿e maj¹ oni pomoc uczelni nie tylko
w zdobywania wiedzy i umiejêtnoœci docenianych w ró¿norodnych konkursach
i programach stypendialnych, ale tak¿e
w realizowaniu swoich pasji i zainteresowañ.
Uczelnia, jak zawsze, stara siê podejmowaæ ró¿norakie dzia³ania promocyjne.
Oto kilka przyk³adów. Nasza oferta widoczna jest w nowo utworzonym Experymentarium na terenie Manufaktury,
nad którym objêliœmy patronat merytoryczny. Obecni byliœmy w Warszawie na
Pikniku Naukowym, na którym nasze
stanowisko przygotowane przez Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki cieszy³o siê nieustannym zainteresowaniem. Zainicjowaliœmy równie¿ akcjê
Dziewczyny na Politechniki, w której
pokazujemy, ¿e studia w uczelni technicznej mog¹ byæ ciekawe tak¿e dla kobiet i obalaj¹ stereotypy o tym, ¿e in¿ynier to mêski zawód.
Na wizerunek Politechniki £ódzkiej
sk³adaj¹ siê tak¿e dzia³ania skierowane
do spo³eczeñstwa £odzi. Rektor mówi³
o utworzeniu Publicznego Liceum Ogólnokszta³c¹cego P£, które we wrzeœniu
rozpoczê³o swój pierwszy rok szkolny.
Podkreœli³ ogromne zainteresowanie jakim cieszy siê Uniwersytet Trzeciego
Wieku P£, który uruchomi³ swoj¹ filiê
w Konstantynowie. Inn¹ nasz¹ inicjatyw¹
jest umo¿liwienie mieszkañcom £odzi
zwiedzania historycznych obiektów, które znajduj¹ siê w naszym kampusie.
W tym roku dwukrotnie zaprosiliœmy
£odzian do naszych pa³acyków. W ramach tych akcji przyjêliœmy ponad 700
zwiedzaj¹cych. Najnowsz¹ nasz¹ inicjatyw¹ s¹ spotkania z wybitnymi postaciami kultury polskiej, które odbywaæ siê
bêd¹ w ka¿dy trzeci czwartek miesi¹ca
- Czwartkowe Forum Kultury.
Wspomniane sukcesy i dzia³ania,
maj¹ce zachêciæ m³odzie¿ do studiowania w Politechnice £ódzkiej – mówi³ prof.
Jan Krysiñski - chyba przynosz¹ rezultaty, gdy¿ mimo g³êbokiego ni¿u demograficznego i ci¹gle jeszcze istniej¹cego
w ca³ej Europie ograniczonego zainteresowania studiami technicznymi wyniki
rekrutacji nie s¹ u nas z³e. Zajêcia w Politechnice rozpoczê³o na pierwszym roku
prawie 6000 studentów.
Wybrane osiągnięcia
dydaktyczne
Tradycyjnie w przemówieniu rektor
poda³ osi¹gniêcia z obszaru kszta³cenia, którymi pochwalili siê dziekani wydzia³ów.
W minionym roku akademickim PKA
przyzna³a akredytacjê dla kierunków
mechanika i budowa maszyn, informatyka i robotyka, elektronika i telekomunikacja. Wydzia³ Biotechnologii i Nauk
o ¯ywnoœci uzyska³ akredytacjê UKA dla
kierunku biotechnologia. Na Wydziale
In¿ynierii i Marketingu Tekstyliów pojawi³y siê nowe kierunki studiów: edukacja techniczno-informatyczna oraz in¿ynieria bezpieczeñstwa pracy.
W zakresie kszta³cenia podyplomowego Wydzia³ Organizacji i Zarz¹dzania
uzyska³ certyfikat akredytacji STOMOZ
programów nauczania dla Studiów Podyplomowych Zarz¹dzanie w s³u¿bie
zdrowia i elementy techniki medycznej.
Wydzia³ Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska utworzy³ Centrum
Kszta³cenia Podyplomowego, w ramach
którego prowadzi siê cztery kierunki studiów podyplomowych.
Wydzia³ Chemiczny jest szczególnie
dumny z nowego laboratorium j¹drowego rezonansu magnetycznego wyposa¿onego w spektrometr 700 MHz. Na
Wydziale In¿ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska wydano seriê podrêczników akademickich z in¿ynierii œrodowiska. Na Wydziale Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej a¿
piêciu studentów otrzyma³o stypendium
ministra.
Działalność
naukowo-badawcza
Mówi¹c o dzia³alnoœci naukowo-badawczej uczelni rektor z zadowoleniem
podkreœli³ sta³y wzrost liczby publikacji
w czasopismach z listy filadelfijskiej,
a tak¿e wspólnych publikacji z partnerami zagranicznymi. Nawi¹zuj¹c do rozwoju kadry powiedzia³ m.in.: Zauwa¿amy wzrost uzyskiwanych stopni doktora
i z zadowoleniem przyjmujemy prawie
dwukrotny wzrost liczby habilitacji
w 2006 r. w stosunku do roku poprzedniego. By by³ on jeszcze bardziej znacz¹cy, w tym roku zorganizowaliœmy
pierwsz¹ edycjê konkursu o rektorski
projekt habilitacyjny.
5
W Y D A R Z E N I A
Na jakie wybrane sukcesy wskazali
dziekani? Na Wydziale Mechanicznym
wdro¿ono produkcjê warstw nanokrystalicznego diamentu na gwoŸdziach
œródszpikowych. Wydzia³ Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki
obszernie rozwija miêdzynarodowe badania w Europejskiej Przestrzeni Naukowej w zakresie: jakoœci energii elektrycznej, technologii plazmowych dla potrzeb
ochrony œrodowiska, mikroelektronicznych narzêdzi sterowania dla akceleratorów j¹drowych, technik przetwarzania
obrazów dla zastosowañ medycznych.
Wydarzeniem naukowym na Wydziale
Chemicznym by³o wygranie przez prof.
Halinê Abramczyk konkursu na objêcie
kierownictwa Katedry Marii Curie w MaxBorn Institute. Wydzia³ Biotechnologii
i Nauk o ¯ywnoœci uzyska³ uprawnienia
do nadawania stopnia doktora w dyscyplinie biotechnologia. Uprawnienia te
Wydzia³ posiada jako jedyny w Polsce.
Wydzia³ Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska by³ organizatorem
miêdzynarodowej konferencji na temat
metod komputerowych w mechanice,
która tradycyjnie odbywa siê pod auspicjami Wydzia³u Nauk Technicznych PAN
i zgromadzi³a ponad 200 osób z 10 krajów. Na Wydziale Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej opracowanie jawnej postaci optymalnej strategii transferu ryzyka od ubezpieczyciela do reasekuratora zosta³o wyró¿nione
presti¿ow¹ nagrod¹ amerykañskiego
Komitetu Aktuarialnej Fundacji AERF.
Wydzia³ Organizacji i Zarz¹dzania wyró¿ni³ prowadzenie badañ nt. Dialogu samorz¹du terytorialnego z sektorem organizacji non profit na podstawie doœwiadczeñ wybranych pañstw Unii Europejskiej oraz organizacjê panelu praktyków
w ramach Ogólnopolskiej Konferencji
Naukowej Zarz¹dzanie Rozwojem Organizacji, który zgromadzi³ przedstawicieli wielu firm oraz pracowników naukowych z ca³ej Polski. Wydzia³ In¿ynierii
Procesowej i Ochrony Œrodowiska wdro¿y³ w zak³adach przemys³u w³ókienniczego DOLWIS w Leœnej technologiê odzysku wody i ciep³a ze œcieków.
W tej czêœci przemówienia rektor prof.
Jan Krysiñski wiêcej miejsca poœwiêci³
Wydzia³owi In¿ynierii i Marketingu Teksty-
liów, który na pocz¹tku paŸdziernika zaplanowa³ uroczyste obchody swojego 60lecia. Wiemy, jak trudna jest sytuacja Wydzia³u, który w okresie przemian gospodarczych utraci³ potê¿ne zaplecze przemys³owe – zarówno produkcyjne, jak i rozwojowo-badawcze – mówi³ rektor. - Jednak
od lat przemys³ lekki odradza siê, powsta³y setki ma³ych przedsiêbiorstw, a Wydzia³
dostosowuje siê do nowej sytuacji. Jednym
z przejawów tych dzia³añ by³a we wrzeœniu kilkudniowa, wielka konferencja o nazwie „Barwy w³ókiennictwa”, poœwiêcona
innowacjom w przemyœle w³ókienniczym.
Nasz wydzia³ jest partnerem projektu
„Transformacja przemys³u tekstylno-odzie¿owego z pracoch³onnego w naukoch³onny – LORISTEX”, a pracownicy Wydzia³u
s¹ autorami wielu nowatorskich opracowañ. O medalach zdobywanych na targach
innowacji i innych nagrodach przyznawanych pracownikom informujemy bie¿¹co na
³amach ¯ycia Uczelni.
Inwestycje
Dobre funkcjonowanie uczelni w du¿ym stopniu zale¿y od bazy materialnej;
nasz¹ sta³¹ trosk¹ jest jej polepszanie zarówno przez remonty jak i inwestycje
– podkreœli³ w przemówieniu rektor.
- Z radoœci¹ mogê dziœ zakomunikowaæ,
¿e podczas wakacji zakoñczono wyposa¿enie wnêtrz i dokonano przeprowadzki Centrum z pa³acyku do nowego, piêknego budynku, który jest jeszcze ³adniejszy gdy wype³nili go studenci.
Prof. Krysiñski mówi³ te¿ o Oœrodku
Badañ Mikroelektroniki i Technik Informatycznych - inwestycji realizowanej
w Katedrze Mikroelektroniki i Technik Informatycznych i wspó³finansowanej
z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wydzia³ Elektrotechniki,
Elektroniki, Informatyki i Automatyki
podj¹³ tak¿e inn¹ wa¿n¹ inwestycjê kompleksow¹ termomodernizacjê szeœciu budynków Wydzia³u wraz z modernizacj¹ instalacji centralnego ogrzewania w tych obiektach. Jak podkreœli³ rektor - realizacja projektu wp³ynie na
zmniejszenie zu¿ycia i obni¿enie kosztów
energii cieplnej o ponad 300 tys. z³otych
rocznie oraz przyczyni siê do ograniczenia emisji zanieczyszczeñ do atmosfery.
Wydzia³ otrzyma³ wsparcie finansowe
w wysokoœci oko³o miliona czterystu tysiêcy euro na realizacjê tego projektu.
Darczyñcami s¹: Norwegia, Islandia,
Liechtenstein. Dobrze przebiega przebudowa i adaptacja starych pofabrycznych
obiektów w Instytucie Maszyn Przep³ywowych Wydzia³u Mechanicznego. Maj¹
tam powstaæ laboratoria i instalacje do
badañ eksperymentalnych technologii
wykorzystania i przetwarzania energii
pozyskiwanej ze Ÿróde³ odnawialnych.
W swoim przemówieniu rektor zawar³
odwo³anie do nadchodz¹cych wyborów
nowych w³adz akademickich: Po raz
ostatni wystêpujê w roli rektora na inauguracji roku akademickiego, bowiem
wchodzimy w ostatni rok naszej kaden-
Właśnie rozpoczęli
swoją studencką
karierę
foto: Jacek Szabela
cd. str. 17
6
W Y D A R Z E N I A
Doktorat Honoris Causa
dla prof. Marka Trombskiego
Prof. Marek Trombski
Doktor Honoris
Causa PŁ
foto: Jacek Szabela
Aula nowego budynku Centrum
Kszta³cenia Miêdzynarodowego by³a zajêta do ostatniego miejsca. Goœcie przybyli tak t³umnie, aby uczestniczyæ w uroczystoœci nadania Doktoratu Honoris
Causa profesorowi Markowi Trombskiemu. Poza przedstawicielami w³adz wojewódzkich i miejskich oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa obecni byli
rektorzy z £odzi oraz innych uczelni,
a tak¿e liczna grupa wspó³pracowników
z Bielska-Bia³ej. Szczególnie ciep³o powitano Rodzinê prof. Trombskiego.
Rektor prof. Jan Krysiñski powiedzia³ m.in.: Obdarzaj¹c t¹ najwy¿sz¹
akademick¹ godnoœci¹ profesora Marka Trombskiego odczuwamy szczególn¹
satysfakcjê, gdy¿ po ukoñczeniu studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki £ódzkiej przez 40 lat zwi¹zany
by³ z nasz¹ uczelni¹. Ca³y ten okres
wype³ni³ twórcz¹ prac¹ naukow¹ i pe³nym zaanga¿owania nauczaniem,
³¹cz¹c to z pe³nieniem odpowiedzialnych funkcji uczelnianych, samorz¹dowych i spo³ecznych. Równie aktywnie
dzia³a³ we wszystkich wymienionych
sferach od chwili przekszta³cenia
w 2001 roku Filii P£ w Bielsku-Bia³ej
w samodzieln¹, prê¿n¹ i znacznie rozbudowan¹ Akademiê Techniczno-Humanistyczn¹.
Uroczystoœæ przebieg³a zgodnie
z akademickim zwyczajem. Laudacjê
poœwiêcon¹ prof. Trombskiemu wyg³osi³ promotor prof. Marian Królak; jej
fragmenty przytaczamy w nocie biograficznej. Dyplom doktorski odczyta³
po ³acinie i po polsku dziekan Wydzia³u Mechanicznego prof. Piotr Kula. Po
ceremonii nadania Doktoratu Honoris
Causa zabrzmia³a pieœñ Gaude Mater
Polonia w wykonaniu Chóru Akademickiego P£.
Po tej uroczystej i wzruszaj¹cej
chwili prof. Marek Trombski wyg³osi³
krótki wyk³ad. Podzieli³ go na dwie czêœci nawi¹zuj¹ce do nazwy uczelni, której jest rektorem. Czêœæ techniczna poœwiêcona by³a problemom ¿urawia teleskopowego. W czêœci humanistycznej wyst¹pienia prof. Trombski przekaza³ swoje refleksje i przemyœlenia na
temat historycznego Ÿród³a czterech
kultur narodowych w Polsce, symboli
polskoœci i budowania autorytetów,
przechodz¹c z tych historycznych rozwa¿añ do obecnych standardów moralnych i etycznych.
Uroczystoœæ zakoñczy³a pieœñ Gaudeamus, po której by³ czas na ¿yczenia i gratulacje. Zgodnie z proœb¹ prof.
Trombskiego przed aul¹ ustawiono
skarbonkê, do której wszystkie osoby
pragn¹ce wrêczyæ mu kwiaty mog³y
zast¹piæ je datkiem na rzecz domu
dziecka, którym opiekuje siê Samorz¹d Studencki P£. Suma, która siê
uzbiera³a na pewno sprawi radoœæ jego
m³odym mieszkañcom.
Prof. Marek
Trombski
Marek Trombski urodzi³ siê 14 wrzeœnia 1937 r. w £odzi. Ukoñczy³ studia
na Wydziale Mechanicznym P£ w 1960
roku i bezpoœrednio po ich ukoñczeniu
rozpocz¹³ pracê jako konstruktor w Katedrze Cieplnych Maszyn Przep³ywowych. Stopieñ naukowy doktora nauk
technicznych uzyska³ w 1967 r., a stopieñ doktora habilitowanego piêæ lat
póŸniej. Tytu³ profesora otrzyma³
w 1989 r. Od 1992 r. zatrudniony jest
na stanowisku profesora zwyczajnego.
Zainteresowania naukowe prof. Marka Trombskiego koncentrowa³y siê
g³ównie na statyce i dynamice ustrojów
powierzchniowych, analizie naprê¿eñ
i odkszta³ceñ w elementach maszyn
i konstrukcji, dynamice maszyn w³ókienniczych, statyce, statecznoœci i dynamice ¿urawi samochodowych i samojezdnych. Prof. Trombski jest autorem
lub wspó³autorem oko³o 100 publikacji
naukowych. Kierowa³ 7 projektami badawczymi, których tematyka dotyczy³a: automatyzacji sterowania ruchami
wykonawczymi przejezdnych maszyn
roboczych, badania statecznoœci dynamicznej i dok³adnoœci pozycjonowania
nosiwa w modelu fizycznym dŸwigu samojezdnego, optymalizacji uk³adu podporowego ¿urawia samochodowego,
algorytmu sterowania cyklem pracy
¿urawia teleskopowego.
Prof. Trombski jest wspó³autorem
obszernego zbioru zadañ z wytrzyma³oœci materia³ów wydanego przez PWN.
Za dzia³alnoœæ dydaktyczno-wychowawcz¹ zosta³ dwukrotnie wyró¿niony
nagrodami Ministra, a w 1984 r. wojewoda Bielski przyzna³ Profesorowi nagrodê jako Zas³u¿onemu nauczycielowiwychowawcy województwa Bielskiego.
Profesor ma tak¿e wielki wk³ad
w kszta³cenie i rozwój kadry naukowej.
By³ promotorem 13 prac doktorskich.
Zwi¹zki prof. Marka Trombskiego
z Politechnik¹ £ódzk¹ s¹ bardzo zna-
7
W Y D A R Z E N I A
Dobre kontakty pracowników i studentów Wydziału Biotechnologii i Nauk
o Żywności z zakładami różnych branży
przemysłowych owocują bezpośrednimi
spotkaniami obu stron nie tylko na terenie uczelni. Kolejnym zdarzeniem budującym tradycję wyjazdowych posiedzeń Rady Wydziału było przyjęcie przez
dziekana Wydziału prof. Jana Icieka zaproszenia Mieczysława Wośko, prezesa
Zarządu Spółki Polfarmex z Kutna.
cz¹ce. Od lat pe³ni³ wiele funkcji zwi¹zanych z dzia³alnoœci¹ organizacyjn¹ w Filii
P£ w Bielsku-Bia³ej. Prof. Trombski zorganizowa³ od podstaw Instytut Mechaniczno-Konstrukcyjny i kierowa³ nim w latach 1973-1992, by³ prodziekanem Wydzia³u
Mechanicznego (1973-81), utworzy³ Wydzia³ Budowy Maszyn i by³ jego dziekanem przez pierwsze dwie kadencje (1981-1987), by³ prorektorem P£ ds. Filii
w Bielsku-Bia³ej w latach 1987-1993.
W 1999 r. rektor Politechniki prof. Józef Mayer zaproponowa³ prof. Markowi Trombskiemu ponowne objêcie stanowiska prorektora z zadaniem usamodzielnienia Filii.
Po dwóch latach starañ, w 2001 r. Sejm RP uchwali³ Ustawê o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku Bia³ej. Zas³ugi prof. Trombskiego zwi¹zane z utworzeniem nowej Uczelni by³y olbrzymie. Ówczesny Minister Edukacji Narodowej powo³a³ prof. Marka Trombskiego na pierwszego rektora nowo utworzonej
Akademii. W póŸniejszym czasie prof. Trombski zosta³ dwukrotnie wybrany na rektora tej uczelni i w zwi¹zku z tym pe³ni tê funkcjê do chwili obecnej.
Podejmowane przez Niego dzia³ania mia³y na celu utworzenie uczelni o charakterze kszta³cenia uniwersalnego, które obecnie cechuje siê nauczaniem na
kierunkach zarówno technicznych, jak i humanistycznych. Podjête przez Niego
dzia³ania rozszerzy³y kszta³cenie o kierunki przyrodnicze i medyczne. Rezultatem
tych dzia³añ jest funkcjonowanie utworzonego w 2001 r. od podstaw Wydzia³u
Humanistyczno-Spo³ecznego, który obecnie kszta³ci oko³o 2000 studentów. Z inicjatywy Rektora Marka Trombskiego utworzono pocz¹tkowo kierunek pielêgniarstwo, a od 2005 roku samodzielny Wydzia³ Nauk o Zdrowiu.
Bardzo obszerna jest dzia³alnoœæ Profesora w krajowych i zagranicznych
gremiach naukowych, szczególnie w komitetach naukowych PAN. Jest cz³onkiem zwyczajnym Akademii In¿ynierskiej w Polsce oraz Akademii Nauk In¿ynierskich Ukrainy. Na wyró¿nienie zas³uguje jego dzia³alnoœæ m.in. jako: Wojewody Bielskiego w latach 1994-1997, wiceprzewodnicz¹cego Sejmiku Œl¹skiego w latach 1998-2002, przewodnicz¹cego Komisji Wspó³pracy Zagranicznej i Integracji Europejskiej Sejmiku Œl¹skiego w latach 2002-2006, wiceprezesa Zarz¹du G³ównego Zwi¹zku Ochotniczych Stra¿y Po¿arnych RP.
Bogata dzia³alnoœæ profesora Marka Trombskiego jako naukowca, dydaktyka,
dzia³acza samorz¹dowego, organizatora i spo³ecznika spowodowa³a, ¿e zosta³ On
odznaczony wieloma orderami, krzy¿ami, medalami i odznakami, w szczególnoœci krzy¿em Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim OOP, Medalem Komisji
Edukacji Narodowej, Honorow¹ Odznak¹ Miasta £odzi, Odznak¹ Zas³u¿onego dla
Politechniki £ódzkiej oraz Odznak¹ za Zas³ugi dla Województwa Bielskiego.
n Ewa Chojnacka
W uroczystości
wzięło udział bardzo
wielu gości
foto: Jacek Szabela
W gościnie
w firmie
Polfarmex
S.A.
Polfarmex S.A. jest producentem gotowych form farmaceutyków i pó³produktów dla bran¿y farmaceutycznej. Firma
powsta³a w 1989 r., rozwija siê bardzo
dynamicznie, jest nowoczesna i œwietnie wyposa¿ona. Absolwenci Wydzia³u
BiNo¯ stanowi¹ znaczn¹ czêœæ pracowników i s¹ chêtnie zatrudniani przez Prezesa Firmy – te¿ absolwenta Wydzia³u.
Cz³onkowie Rady Wydzia³u zwiedzili
dostêpne oddzia³y produkcyjne i laboratoria firmy, a tak¿e wygodne pomieszczenia socjalne. Dyskutowano o problemach technologicznych i analitycznych.
Trzeba podkreœliæ, ¿e pracownicy Wydzia³u, a szczególnie dr hab. Bogus³aw
Król – doradca naukowy Polfarmexu, s¹
wspó³twórcami rozwi¹zañ technologicznych wdra¿anych w firmie.
Posiedzenie Rady Wydzia³u odby³o siê
w piêknie wyremontowanym pa³acu
Oœrodka Szkoleniowo – Wypoczynkowego w Siemienicach k. Kutna. Tam te¿
dyrektorzy Polfarmexu (M. Woœko j r.
i M. Gawêcki) opowiedzieli o historii firmy, jej strukturze i funkcjonowaniu, podkreœlaj¹c ¿yw¹ wspó³pracê z Wydzia³em.
Po krótkim odpoczynku w piêknym
ogrodzie otaczaj¹cym pa³ac i po obiedzie, jakim w pa³acu podjêli nas gospodarze, odby³a siê druga czêœæ obrad
Rady Wydzia³u.
n Anna Kurowska
8
W Y D A R Z E N I A
Politechnika Łódzka w Manufakturze
Autorka
artykułu
prezentuje
ręczne
czerpanie
papieru
foto: Jacek Szabela
Politechnika £ódzka objê³a patronatem merytorycznym nowy projekt o nazwie Experymentarium. Jest to Centrum
Nauki i Techniki mieszcz¹ce siê na terenie ³ódzkiej Manufaktury, które otwarto
dla zwiedzaj¹cych 1 czerwca 2007 roku.
G³ównym za³o¿eniem projektu jest interaktywnoœæ ekspozycji, co wpisuje siê
w nurt coraz bardziej popularnych przedsiêwziêæ tego typu na œwiecie.
Na 1200 m2 powierzchni zwiedzaj¹cy mog¹ siê zapoznaæ z zasad¹ dzia³ania dŸwigni, ko³owrotu, czy równi pochy³ej, poczuæ na sobie falê akustyczn¹,
pos³uchaæ dŸwiêków wytwarzanych
dziêki szumowi sali, zadziwiæ siê z³udzeniami i iluzjami optycznymi. Aktywny eksperymentator mo¿e zmierzyæ
napiêcie w ogniwie dotykowym zbudowanym z ró¿nych metali, stworzyæ
wielk¹ bañkê mydlan¹, zbadaæ czas staczania siê ró¿nych obiektów z równi.
Czeka na niego wiele innych interesuj¹cych doœwiadczeñ z fizyki.
Zainteresowani spotkaj¹ tu równie¿
ciekawe, interaktywne eksponaty biologiczne oraz doœwiadczenia chemiczne.
Eksperymenty ekspozycji sta³ej s¹
dobrane w taki sposób, aby nie stwarza³y problemu przy ich obs³udze, by³y atrakcyjne dla zwiedzaj¹cego i jednoczeœnie
s³u¿y³y celowi mo¿liwie przystêpnego
wyjaœnienia obserwowanych zjawisk.
Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki Politechniki £ódzkiej bra³o czynny
udzia³ w tworzeniu ekspozycji w zakresie fizyki. Dr in¿. Mariusz Krasiñski, dr
Piotr Posmykiewicz oraz dr in¿. Krzysztof Wojciechowski opracowywali opisy,
dyskutowali dobór eksperymentów oraz
konsultowali projekty, które nastêpnie
znalaz³y siê w Experymentarium.
Na stronie internetowej http://experymentarium.pl/ zaprezentowano galerie
zdjêæ stanowisk doœwiadczalnych, historiê budowy ca³ej ekspozycji oraz informacje o patronacie naszej uczelni nad
ca³ym przedsiêwziêciem. W planach
mamy poszerzenie treœci na stronie internetowej o dok³adniejsze wyjaœnienie
prezentowanych zjawisk fizycznych oraz
scenariusze lekcji z wybranych zagadnieñ dla szkó³. Ten rodzaj aktywnoœci
powinien podnieœæ atrakcyjnoœæ ca³ego
przedsiêwziêcia, które uczy przez zabawê eksponatami oraz samodzielne eksperymentowanie m³odzie¿y. Spowoduje
to poszerzenie oferty o starannie zaplanowane lekcje dla szkó³, uczniowie wykonywaliby eksperymenty i na ich podstawie wyci¹gali wnioski. „Odkrywaliby”
w ten sposób nawet trudniejsze zagadnienia z fizyki, jednoczeœnie znacznie
g³êbiej je poznaj¹c. Tego typu lekcje u³atwiaj¹ zapamiêtanie i póŸniejsze stosowanie w praktyce praw fizyki.
Instytut Papiernictwa i Poligrafii przygotowa³ stanowisko do czerpania papieru, gdzie ka¿dy mo¿e samodzielnie zapoznaæ siê ze zjawiskami zachodz¹cymi
w procesie jego powstawania.
Studenci Papiernictwa i Poligrafii pod
kierunkiem mgr in¿. Agnieszki Andruszkiewicz opowiadaj¹ o procesie wytwarzania masy celulozowej, z której powstaje papier czerpany. Pokazuj¹ kawa³ki
specjalnie pociêtego drewna (tzw. zrêbki) i mówi¹ krótko o wszystkich procesach jakie musi przejœæ ów zrêbek, aby
staæ siê czyst¹ mas¹ celulozow¹. Mówi¹
równie¿ o tym, ¿e papier czerpany jest
produkowany rêcznie, a jego nazwa pochodzi od czynnoœci czerpania masy papierniczej. Papiery te wytwarza siê w niewielkich iloœciach równie¿ obecnie i zalicza siê je do najszlachetniejszych wytworów papierniczych. Ze wzglêdu na
wysok¹ cenê, papiery czerpane s¹ przeznaczone g³ównie na szczególnie cenne
pisma i druki, co sprawia, ¿e ekspozycja
nasza jest tak bardzo wyj¹tkowa.
Przy stanowisku obejrzeæ mo¿na pokaz czerpania papieru. Ramka z sitem
zanurzana jest w kadzi z zawiesin¹ w³ókien celulozowych, po wyjêciu ka¿dy
mo¿e zaobserwowaæ jak woda odp³ywa,
a w³ókna z zawiesiny tworz¹ arkusz papieru. Po odciekniêciu nadmiaru wody
z arkusza papieru pozostawiamy go do
wyschniêcia. Ka¿dy z zainteresowanych
mo¿e spróbowaæ zrobiæ samodzielnie
papier czerpany i na pami¹tkê zabraæ go
do domu.
Stanowisko Instytutu Papiernictwa
i Poligrafii jest jednym z chêtniej odwiedzanych w Experymentarium, a zainteresowani to nie tylko dzieci, ale równie¿
osoby doros³e. Ka¿dy z zainteresowaniem s³ucha krótkiej prelekcji studentów,
a bardziej wnikliwi zadaj¹ szereg pytañ
na temat sposobu produkcji i surowców
potrzebnych do wytwarzania ró¿nych rodzajów papieru, w tym czerpanego. Animatorzy naszej ekspozycji chêtnie odpowiadaj¹ na wszystkie pytania i ciesz¹ siê,
¿e mog¹ podzieliæ siê wiedz¹ jak¹ zdobywaj¹ podczas studiów na kierunku
Papiernictwo i Poligrafia.
9
W Y D A R Z E N I A
Dzieci
zafascynowane
wyczynami
robota
foto: Jacek Szabela
Instytut Automatyki P£ zaprezentowa³ kilka robotów mobilnych bêd¹cych
efektem prac dyplomowych naszych studentów lub wykorzystywanych w trakcie nauki w laboratorium. S¹ to: czterono¿ny robot Szkrab, szeœciono¿ny robot
imituj¹cy patyczaka oraz dwuno¿ny Robonowa. Ten ostatni, w trakcie pokazów
powtarzanych kilka razy dziennie, prezentuje ku uciesze dzieci i rodziców kilkanaœcie sztuczek, wœród nich: stanie na
g³owie, jaskó³kê, fiko³ki i gwiazdy oraz
chód do przodu i do ty³u.
Podobn¹ formê interaktywnych pokazów maj¹ walki sumo robotów. Zgrzyt
metalu, jêki silników i bardzo du¿o emocji - tak w skrócie mo¿na opisaæ walkê
sumo robotów. Ta dosyæ m³oda dyscyplina staje siê coraz bardziej popularna
w Polsce i na ca³ym œwiecie. Pokazywane roboty zosta³y w ca³oœci zbudowane
przez studentów z ko³a naukowego robotyki SKaNeR dzia³aj¹cego na Wydziale EEIA Politechniki £ódzkiej.
Studenci tego Ko³a pod kierunkiem
dr. in¿. Grzegorza Granosika oraz przy
pomocy innych pracowników Instytutu
Automatyki zbudowali - tak¿e na zamówienie Experymentarium - robota Expi.
To samodzielnie poruszaj¹cy siê na ko³ach robot oprowadzaj¹cy po wystawie.
JeŸdzi wzd³u¿ linii, reaguje na zbli¿aj¹cych siê goœci i w œmieszny sposób informuje ich o sobie i tym co warto zobaczyæ. Planujemy, aby ten projekt dalej siê rozwija³ i aby w ramach prac dyplomowych robot by³ wzbogacany
o kolejne umiejêtnoœci. Planujemy tak¿e wspólne warsztaty robotów mobilnych dla uczniów szkó³ œrednich i m³odszych dzieci.
Z tego krótkiego przegl¹du aktywnoœci pracowników Politechniki £ódzkiej
wynika, ¿e nasza uczelnia wyraŸnie zaznaczy³a swoj¹ obecnoœæ w projekcie interaktywnego Experymentarium. Prace
w kierunku wzbogacenia oferty: budowy nowych stanowisk, rozbudowy i ulepszenia dotychczasowych s¹ nadal przez
nas prowadzone.
n
Krzysztof Wojciechowski, CNMiF
Agnieszka Andruszkiewicz, IPiP
Grzegorz Granosik, IA
Dyrektor
Narodowego
Centrum
Badań i Rozwoju
Prof. Bogus³aw Smólski odebra³ z r¹k
ministra nauki i szkolnictwa wy¿szego,
prof. Micha³a Seweryñskiego nominacjê
na dyrektora Narodowego Centrum Badañ i Rozwoju.
Prof. Smólski zajmuje siê naukowo
telekomunikacj¹, jest specjalist¹ w zakresie elektroniki mikrofalowej, interferometrii, techniki mikrofalowej oraz techniki
urz¹dzeñ radiolokacyjnych. Jest cz³onkiem Prezydium Konferencji Rektorów
Akademickich Szkó³ Polskich, w którym
przewodniczy Komisji Nauki (od 2005 r.).
W latach 2003-2007 pe³ni³ funkcjê rektora Wojskowej Akademii Technicznej. Od
1999 r. jest cz³onkiem Rady Naukowej
Przemys³owego Instytutu Telekomunikacji, której przewodniczy od 2003 r. W latach 1993-1997 by³ dyrektorem Departamentu Rozwoju i Wdro¿eñ w MON. Od
1983 r. jest cz³onkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN.
Ustawa o NCBiR wesz³a w ¿ycie 1 lipca 2007 r. Centrum ma wykonywaæ zadania wynikaj¹ce z polityki naukowej
pañstwa, s³u¿¹ce rozwojowi gospodarki
i potrzebom ¿ycia spo³ecznego poprzez
realizacjê strategicznych programów
badañ naukowych i prac rozwojowych.
n newsletter MNiSzW,
3 lipca 2007 r.
Prezes z PŁ
Podczas V Zjazdu Stowarzyszenia
Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów
(31.05-1.06.2007 r.) wybrano nowego
prezesa, którym zosta³ mgr in¿. Adam
Rylski z Politechniki £ódzkiej. Jest on
równie¿ tegorocznym laureatem Medalu Stowarzyszenia Polskich Wynalazców
i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira. Honorowy Medal im. Sendzimira
jest przyznawany wybitnym twórcom
techniki, wynalazcom, liderom i organizatorom za szczególne zas³ugi dla rozwoju nauki i przemys³u polskiego.
n M.T.
10
W Y D A R Z E N I A
60 lat z Politechniką Łódzką
Profesor Czesław Strumiłło
P³yn¹cy nieub³aganie czas odmierzy³
Profesorowi Czes³awowi Strumi³³o 60 lat
zwi¹zków z Politechnik¹ £ódzk¹ poczynaj¹c od rozpoczêcia studiów na Wydziale Chemicznym jesieni¹ 1947 roku.
Z okazji tej okr¹g³ej rocznicy, jako
wychowanek Profesora chcia³bym przypomnieæ nieco wydarzeñ z pracowitego,
bogatego ¿ycia zawodowego obecnego
Seniora Wydzia³u In¿ynierii Procesowej
i Ochrony Œrodowiska P£. Nie bêdzie to
dok³adny zapis tzw. naukowego C.V., ale
wybrane dokonania, których w tym
¿yciorysie nie brakowa³o.
Student Czes³aw Strumi³³o, jeszcze
przed uzyskaniem dyplomu, na zaproszenie twórcy In¿ynierii Chemicznej w £odzi
Profesora Mieczys³awa Serwiñskiego
w lutym 1951 r. rozpocz¹³ pracê jako zastêpca asystenta w ówczesnej Katedrze
In¿ynierii i Aparatury Chemicznej. Pamiêtna to data, stanowi bowiem pocz¹tek dzia³alnoœci organizacyjnej, dydaktycznej i naukowej, która trwa ju¿ 56 lat.
W nastêpnych latach Czes³aw Strumi³³o przeszed³ kolejne szczeble kariery
pracownika naukowo-dydaktycznego od
magistra in¿yniera (1952) do profesora
zwyczajnego (1981).
Lata 1952-2007 w ¿yciorysie Profesora wype³nione by³y aktywn¹, codzienn¹ prac¹ i ró¿norakimi obowi¹zkami w kraju i za granic¹. Wymieniê niektóre wa¿niejsze dokonania w Jego pracy naukowej i organizacyjnej poczynaj¹c
od pierwszych trudnych lat istnienia
Uczelni i rodz¹cej siê in¿ynierii chemicznej, nowej dyscypliny powsta³ej w Anglii
i USA w pocz¹tku XX wieku.
Otwarcie na świat
Profesorowie Czes³aw Strumi³³o i œ.p.
Zdzis³aw Kemb³owski byli pionierami rozwoju wspó³pracy ³ódzkiej in¿ynierii chemicznej z zagranicznymi oœrodkami naukowymi, tak wa¿nej w dzia³alnoœci ka¿dej jednostki naukowej. Uzyskanie przez
œwie¿o wypromowanego doktora nauk
technicznych Czes³awa Strumi³³o presti¿owego stypendium British Council
(1962/63) i póŸniejszego stypendium
Royal Society (1981/82) w Wielkiej Brytanii oraz funkcja visiting professor na
ró¿nych uczelniach zagranicznych da³y
pocz¹tek pierwszym kontaktom naukowym, które w latach nastêpnych rozszerzy³y siê na wiele krajów, daj¹c podstawy do szerokiej miêdzynarodowej wspó³pracy znanego obecnie w œwiecie Wydzia³u In¿ynierii Procesowej i Ochrony
Œrodowiska Politechniki £ódzkiej. W sumie prof. Strumi³³o w toku ponad stu wyjazdów naukowych do 30 krajów spêdzi³
za granic¹ prawie 7 lat.
Utworzenie zespołu
i szkoły naukowej
suszarnictwa
o uznanym
autorytecie w skali
międzynarodowej
Dziêki kontaktom Profesora i Jego
staraniom, kilkunastu cz³onków Zespo³u odby³o d³ugoterminowe sta¿e naukowe za granic¹. Z tej grupy wyros³o kilku
profesorów o œwiatowej renomie, którzy
z powodzeniem podtrzymuj¹ i rozwijaj¹
dobre tradycje badawcze i kontakty
z nauk¹ œwiatow¹. Nale¿¹ do nich: W³adys³aw Kamiñski, Tadeusz Kudra (w Kanadzie), Adam Markowski, Zdzis³aw Pakowski, Ireneusz Zbiciñski, Xiang Dong
Liu (w Chinach).
Wartoœciowy dorobek naukowy Profesora i Zespo³u zosta³ doceniony przez
krajowe i miêdzynarodowe œrodowisko
naukowe. Zaowocowa³o to szeregiem
nagród (m.in. zagraniczne doktoraty honoris causa, tytu³ profesora honorowego w Chinach), licznymi dyplomami uznania, udzia³em w miêdzynarodowych gremiach, cz³onkostwem w komitetach naukowych i redakcyjnych czasopism i konferencji, pe³nieniem funkcji przewodnicz¹cego i uczestnika polskich misji naukowych za granic¹ (w Wielkiej Brytanii, Japonii, RFN, Korei P³d.), powierzeniem organizacji konferencji miêdzynarodowych, wysokimi odznaczeniami itp.
Sprzyja³o to utrwaleniu pozycji Wydzia³u In¿ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska i uzyskaniu praw habilitowania
w dyscyplinie in¿ynieria chemiczna.
Opinia o poziomie Oœrodka Suszarnictwa w Politechnice £ódzkiej przyczyni³a
siê do przyznania grantów i projektów
zagranicznych koncernów z USA i Wielkiej Brytanii. Poza satysfakcj¹ ze sprzeda¿y naszej myœli technicznej do rozwiniêtych krajów zachodnich, uzyskane
œrodki pozwoli³y wyposa¿yæ nasze laboratoria w nowoczesn¹ aparaturê.
Działalność
organizacyjna
w sferze nauki
– wybór na prorektora i rektora P£
(1984-90),
– wybór w roku 1989 na cz³onka korespondenta, a w roku 2002 na cz³onka
rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk
(obecnie Prof. Strumi³³o jest jedynym reprezentantem naszej Uczelni w PAN),
– dwukrotny wybór do Komitetu Badañ Naukowych (1990-96), w kadencji
1993-96 wybór na wiceprzewodnicz¹cego KBN, przewodnicz¹cego Komisji
Badañ Stosowanych i Zespo³u Chemii,
Technologii Chemicznej i In¿ynierii Chemicznej,
– wybór na dziekana Wydzia³u In¿ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska
P£ (1993-1999),
– wybór na Przewodnicz¹cego Komitetu Naukowego In¿ynierii Chemicznej
i Procesowej PAN (2003-2007),
11
W Y D A R Z E N I A
Prestiżowa nagroda
dla prof. Lesława Gajka
- wybór na przewodnicz¹cego Drying
Working Party European Federation of
Chemical Engineering (1987-88) i od
1990 r. do Science Advisory Committee
European Federation of Chemical Engineering.
Ostatnio podjêt¹ przez Profesora
Strumi³³o inicjatyw¹, przyjêt¹ przez Komitet PAN jest
W kwietniu w Instytucie Matematyki Wydzia³u Fizyki Technicznej, Informatyki
i Matematyki Stosowanej odby³o siê mi³e spotkanie zwi¹zane z ogromnym wyró¿nieniem, jakie spotka³o by³ego dziekana tego wydzia³u prof. Les³awa Gajka. W imieniu w³adz uczelni udzia³ w uroczystoœci wzi¹³ prorektor ds. promocji i wspó³pracy
z zagranic¹ prof. Andrzej Napieralski. Profesor Gajek otrzyma³ presti¿ow¹ nagrodê
David Garrick Halmstad Prize przyznan¹ za opublikowan¹ wraz z profesorem Dariuszem Zagrodnym pracê Reinsurance Arrangements Maximizing Insurer’s Survival
Probability. Nagrodê przyznaje dorocznie Board of Trustees oraz The Actuarial Education and Research Fund (AERF) Committee of The Actuarial Foundation za najlepsz¹ i najwa¿niejsz¹ pracê naukow¹ opublikowan¹ w danym roku z dziedziny nauk
aktuarialnych. Rangê wyró¿nienia podnosi fakt, ¿e choæ nagroda przyznawana jest
od 30 lat, do tej pory otrzyma³o j¹ zaledwie kilku naukowców europejskich, a nigdy
wczeœniej nie przyznano jej Polakowi.
opracowanie
monografii
o historii powstania
i rozwoju
inżynierii chemicznej
w Polsce.
W opracowaniu tego obszernego dzie³a pod redakcj¹ Profesora bior¹ udzia³
wszystkie oœrodki in¿ynierii chemicznej
w Polsce. Jego wartoœæ bêdzie szczególnie cenna dla przysz³ych pokoleñ.
W podsumowaniu nale¿y stwierdziæ,
¿e wieloletni wk³ad Profesora w rozwój
in¿ynierii chemicznej i procesowej
w £odzi, szczególnie w wymiarze miêdzynarodowym, wydatnie przyczyni³ siê
do obecnej pozycji Wydzia³u In¿ynierii
Procesowej i Ochrony Œrodowiska,
a tak¿e Uczelni – Politechniki £ódzkiej.
Œwiadcz¹ o tym s³owa J.M. Rektora
Politechniki £ódzkiej Profesora Józefa
Mayera wypowiedziane podczas uroczystoœci nadania Profesorowi Czes³awowi Strumi³³o doktoratu honoris causa
Politechniki £ódzkiej (maj 2000 r.) Profesor Strumi³³o jako dyrektor, dziekan
i rektor tworzy³ historiê Politechniki
£ódzkiej, a jego osi¹gniêcia we wspó³pracy miêdzynarodowej s¹ wyj¹tkowe,
co potwierdzaj¹ zagraniczne nagrody
i wyró¿nienia (¯ycie Uczelni, czerwiec
2000).
Profesor Strumi³³o cieszy siê sympati¹ wspó³pracowników i studentów, nadal aktywnie uczestniczy w ¿yciu Wydzia³u.
Z okazji 60-lecia zwi¹zków z Uczelni¹ w imieniu kole¿anek i kolegów
z Wydzia³u przekazujemy Mu serdeczne
podziêkowania i wyrazy szacunku, a tak¿e najlepsze ¿yczenia, przede wszystkim
zdrowia i wielu si³, tak potrzebnych dla
radoœci ¿ycia w nastêpnych latach.
n
Ireneusz Zbiciñski
Prof. L. Gajek.
Na biurku
widoczny
otrzymany
dyplom
Prof. Les³aw Gajek cieszy siê du¿ym powa¿aniem w œrodowisku naukowców
zajmuj¹cych siê tematyk¹ ubezpieczeñ, a szerzej matematyk¹ finansow¹, nie tylko
jako autor znacz¹cych publikacji w wielu presti¿owych polskich i miêdzynarodowych czasopismach, ale te¿ jako autor Financial Risk Management of Pension Plans
napisanej wspólnie z profesorem Krzysztofem Ostaszewskim z Illinois State University, a opublikowanej w wydawnictwie Elsevier. Jako uznany specjalista od tematyki planów emerytalnych zreorganizowa³ i przez dwa lata kierowa³ Zak³adem Ubezpieczeñ Spo³ecznych (ZUS).
Prof. Gajek publikuje swoje ksi¹zki i prace naukowe z afiliacj¹ Politechniki £ódzkiej. Ze wzglêdu na rangê tych prac i czasopism, w których siê ukazuj¹ (wiêkszoœæ
z listy Filadelfijskiej) Politechnika £ódzka staje siê uczelni¹ znan¹ w œwiecie, nie
tylko ze wzglêdu na swoje osi¹gniêcia w naukach technicznych, ale tak¿e finansowych i ekonomicznych.
Wysoki poziom kszta³cenia w naszej uczelni umo¿liwi³ wspó³pracê Politechniki
£ódzkiej z Illinois State University m.in. w zakresie oferty dydaktycznej. Profesor
Ostaszewski, £odzianin z urodzenia, który jest obecnie profesorem matematyki
w amerykañskiej uczelni prowadzi zajêcia na studiach MBA oferowanych przez wydzia³ FTIMS we wspó³pracy z Wydzia³em Organizacji i Zarz¹dzania oraz Wydzia³em
Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki.
n Tadeusz Poreda
12
W Y D A R Z E N I A
Ośrodek Naukowy Suszarnictwa na Wydziale Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska PŁ cieszy się
opinią nie tylko czołowego w kraju, ale jest również znany i ceniony w świecie.
Medal z Hong Kongu
Panorama Hong
Kongu
Wk³ad badawczy i promocyjny naszego oœrodka w rozwój suszarnictwa
w skali globalnej spotka³ siê z uznaniem
miêdzynarodowego œrodowiska naukowego (zaproszenia na wyk³ady, konferencje, sta¿e naukowe, presti¿owe wyró¿nienia i nagrody naukowe, wspólne monografie i publikacje, redakcja specjalnych numerów czasopism specjalistycznych, udzia³ w komitetach redakcyjnych
i innych gremiach naukowych, powierzenie organizacji konferencji naukowych
etc.). Ta szeroka wspó³praca naukowa
obejmuje wszystkie kontynenty, w tym
20 krajów europejskich.
Ostatnio odby³a siê jedna z wiod¹cych
suszarniczych konferencji naukowych:
5th Asia - Pacific Drying Conference, 1315 August, 2007, Hong - Kong University
of Science and Technology.
W konferencji udzia³ wziê³o ponad
200 uczestników z 35 krajów obejmuj¹cych nie tylko tzw. Basen Pacyfiku,
a wiêc Kaliforniê, Kanadyjsk¹ Kolumbiê
Brytyjsk¹, zachodnie wybrze¿e Ameryki £aciñskiej, wyspy Pacyfiku, Australiê,
Now¹ Zelandiê, Indonezjê, Chiny, Koreê,
Japoniê oraz wschodnie krañce Rosji, ale
Wręczenie medalu
A.S. Mujumdara
prof. Czesławowi
Strumiłło
równie¿ obie Ameryki i Europê. Na tê konferencjê zosta³em zaproszony jako goœæ
honorowy.
Opisuj¹c wra¿enia z konferencji warto przekazaæ nieco informacji o tym dalekim i nieco dla nas egzotycznym regionie, który przykuwa w coraz wiêkszym stopniu uwagê œwiata.
Hong Kong jest nowoczesnym centrum biznesowym i centrum œwiatowego handlu usytuowanym na Wybrze¿u
Morza Po³udniowo-Chiñskiego, jest by³¹
koloni¹ brytyjsk¹. Panuje opinia, ¿e tworz¹ca siê cywilizacja wybrze¿a Pacyfiku
sprzyja nowym relacjom miêdzy œwiatem
rozwiniêtym i nierozwiniêtym. Obserwuje siê obecnie koncentracjê kapita³u oraz
rosn¹ce zaanga¿owanie i poziom badañ
naukowych w tej nowej, rodz¹cej siê cywilizacji XXI wieku. Dziœ, dziêki rewolucji informatycznej i technologicznej, cywilizacja ta mo¿e siê dynamicznie rozwijaæ. Miejsce dawnego klimatu walki
zaj¹³ panuj¹cy tu duch wspó³pracy i pokojowego wspó³zawodnictwa. Po raz
pierwszy w ci¹gu 400 lat kontaktów
miêdzy kolorowym a bia³ym œwiatem zachodnim, relacje te charakteryzuj¹ siê
na ogó³ wspó³prac¹ i konstruktywnoœci¹,
a nie uciskiem i destrukcj¹.
Te opinie prezentowane przez Ryszarda Kapuœciñskiego (Rw¹cy Nurt Historii-zapiski XX i XXI wieku. Wyd. Znak, Kraków, 2007) znajduj¹ pe³ne potwierdzenie w oczach osób odwiedzaj¹cych ten
region œwiata. Moje obserwacje opieram
o pobyty naukowe w Australii, Nowej
Zelandii, Korei P³d., Japonii, Chinach
i ostatnio w Hong Kongu, który – choæ
formalnie nale¿y od 1997 r. do Chin - powinien byæ traktowany jako niezale¿na
enklawa.
Bior¹c udzia³ w obradach konferencji
mia³em równie¿ okazjê bli¿szego zapo-
13
W Y D A R Z E N I A
znania siê z tym „wyj¹tkowym miejscem
na ziemi” jakim jest Hong Kong. Tu dochód na g³owê (PKB) przewy¿sza poziom
krajów wysoko rozwiniêtych, oko³o 7 mln
ludzi jest skoncentrowanych na ma³ej
przestrzeni oko³o tysi¹ca km2 w kilkudziesiêciopiêtrowych wie¿owcach, a rozleg³e, piêkne lotnisko i port œwiadczy
o szerokich kontaktach z reszt¹ œwiata.
Odczuwa siê tu jeszcze obecnoœæ tradycji brytyjskich – na starszych monetach
widnieje królowa El¿bieta, powszechna
jest dobra znajomoœæ angielskiego, lewostronny ruch pojazdów itp.
Nowoczesny uniwersytet zbudowany
zosta³ 11 lat temu na nadbrze¿nych ska³ach, ma piêkne po³o¿enie i wspaniale
dopasowan¹ do tego architekturê, solidne wykonanie, a obecnie œwietne wyposa¿enie, odpowiednie audytoria, œrodki
audiowizualne i laboratoria. Konferencja
wyró¿nia³a siê doskona³¹ organizacj¹
i dobrym poziomem naukowym.
Mi³ym dla mnie akcentem by³o przyznanie mi przez Komisjê Nagród dzia³aj¹c¹ przy konferencji presti¿owej nowo
ustanowionej nagrody – medalu A.S.
Mujumdara (profesora McGill University
w Montrealu i National University – Singapur o wiod¹cej pozycji w œwiecie
w zakresie suszarnictwa) oraz odpowiedniego dyplomu:
Arun S. Mujumdar Medal
Awarded to Professor
Czes³aw Strumillo
for his successful promotion of drying
R&D, mentoring many students who
are now making strong contribution to
drying community themselves, for his
outstanding contributions in drying
R&D from his papers, books and
conference presentations
on a global scale.
Given at the 5th Asia-Pacific Drying
Conference (ADC 07) on the 15th
of August 2007.
Bior¹c pod uwagê mój wiek, sta¿
i wieloletni¹ pracê nad rozwojem suszarnictwa w kraju i w œwiecie, uwa¿am ¿e
przyznana nagroda stanowi satysfakcjonuj¹ce podsumowanie mojej dzia³alnoœci
w obrêbie uprawianej przeze mnie dyscypliny, jest jednoczeœnie dobr¹ promocj¹ naszego Oœrodka Naukowego i P£.
n Czes³aw Strumi³³o
Profesor Władysław Mielczarski z Politechniki Łódzkiej został mianowany Europejskim Koordynatorem ds. rozwoju sieci elektroenergetycznych Polski, Niemiec i Litwy. Chodzi o tzw. mosty energetyczne,
które dzięki połączeniu z Polską pozwolą Litwie na uniezależnienie się
od dostaw energii elektrycznej od Rosji, a także na połączenie Polski
z siecią niemiecką. Z punktu widzenia Komisji Europejskiej są to kluczowe inwestycje w dziedzinie energetyki pozwalające wzmocnić bezpieczeństwo dostaw energii i połączeń międzysieciowych.
Połączenia energetyczne
Niemcy-Polska-Litwa
Proces selekcji koordynatorów ds. rozwoju po³¹czeñ energetycznych w Europie
by³ bardzo d³ugi. Czterech kandydatów
wybra³ w lipcu europejski Komitet Przemys³u, Badañ i Energii. Przewodnicz¹cy
Komitetu Andris Piebalgs powiedzia³ wówczas: This is not just another bureaucratic exercise – it is something which the
project organisers have asked for and
which all Member States have welcomed.
It will bring real added value, and help us
strengthen the economic foundations for
the future prosperity of our citizens. Kandydatury koordynatorów zosta³y przedstawione Parlamentowi Europejskiemu do
zaopiniowania i formalnie zatwierdzone
przez Komisjê Europejsk¹ 12 wrzeœnia
2007 r. Jednym z koordynatorów zosta³
profesor W³adys³aw Mielczarski z Instytut Elektroenergetyki P£.
Koordynatorzy nominowani przez
Komisjê Europejsk¹ pe³ni¹ swoje funkcje w randze zastêpcy komisarza Komisji Europejskiej ds. Energii. S¹ odpowiedzialni za monitorowanie szeregu priorytetowych projektów dotycz¹cych infrastruktury w celu zapewnienia terminowej ich realizacji. Naszym zadaniem –
mówi prof. Mielczarski - jest równie¿
koordynowanie procesów rozwoju sieci
w tych trzech krajach poprzez wspó³pracê z instytucjami rz¹dowymi odpowiedzialnymi za rozwój energetyki, urzêdami regulacji energetyki, operatorami systemów przesy³owych i europejskimi stowarzyszeniami firm energetycznych.
Koordynatorzy regularnie informuj¹ Komisjê Europejsk¹ o powstaj¹cych problemach i przygotowuj¹ raz do roku oficjal-
ny raport dla Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego.
Europejskim koordynatorami s¹: W³adys³aw Mielczarski, Georg Wilhelm Adamowitsch, Mario Monti i Jozias van Aartsen. Profesor Mielczarski posiadaj¹cy
doœwiadczenie w dziedzinie sieci elektroenergetycznych bêdzie odpowiedzialny za rozwój po³¹czeñ Litwy, Polski i Niemiec (Northern European Powerlink);
G. W. Adamowitsch, by³y minister gospodarki Niemiec, bêdzie zajmowa³ siê rozbudow¹ farm wiatrowych na morzu (offshore wind project); profesor M. Monti,
cz³onek Parlamentu Europejskiego od
1995 do 2004 r. bêdzie zajmowa³ siê rozwojem po³¹czeñ elektroenergetycznych
pomiêdzy Francj¹ i Hiszpani¹; J. van
Aartsen, by³y minister spraw zagranicznych Holandii, bêdzie odpowiedzialny za
gazoci¹g Nabucco – czytamy w komunikacie Komisji Europejskiej.
Profesorowi Mielczarskiemu serdecznie gratulujemy!
n E.Ch.
14
W Y D A R Z E N I A
Politechnika na Pikniku Naukowym
Ach, jaka ciekawa
jest fizyka!
Na Rynku Nowego Miasta i Podzamczu w Warszawie 26
maja 2007 roku odby³ siê 11. Piknik Naukowy Polskiego Radia
BIS. W ponad 200 namiotach zaprezentowa³o siê prawie 190
instytucji z 20 krajów œwiata. Goœciem specjalnym Pikniku by³a
Unia Europejska.
Tym razem has³o przewodnie imprezy brzmia³o „Matematyka i my”. Mo¿na by³o przyjrzeæ siê z bliska królowej wszystkich nauk, ale nie tylko…
Politechnikê £ódzk¹ z du¿ym sukcesem reprezentowa³o
Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki oraz Instytut Papiernictwa i Poligrafii.
foto: Piotr Krasiński
Pokazy eksperymentów z fizyki
Pokazy z fizyki prowadzili: dr in¿. Krzysztof Wojciechowski, dr in¿. Mariusz Krasiñski, dr in¿. Dariusz Krzy¿añski, mgr
in¿. Janusz Kuliñski oraz mgr in¿. Krzysztof Moñko.
W namiocie numer 9 na Rynku Nowego Miasta przedstawiliœmy pokazy z ró¿nych dziedzin fizyki, staraj¹c siê, aby goœcie
Pikniku, od najm³odszych do najstarszych, od dopiero poznaj¹cych fizykê po wytrawnych znawców, znaleŸli coœ interesuj¹cego dla siebie. Zgrupowaliœmy zagadnienia tematycznie tak, aby
ogl¹daj¹cy uporz¹dkowali sobie w ten sposób pewne zagadnienia z fizyki, czyli nauczyli siê nieco przez zabawê.
Zaprezentowaliœmy pole elektrostatyczne wokó³ nas. Wyjaœnialiœmy, czy elektryzuj¹ce siê i „staj¹ce dêba” w³osy podczas ich czesania oraz wy³adowania atmosferyczne podczas
burzy maj¹ ze sob¹ coœ wspólnego. Zaprezentowaliœmy pokazy wy³adowañ i elektryzowania ró¿nych substancji przy u¿yciu generatora wysokiego napiêcia. Pracowa³ równie¿ prawdziwy odrzutowy silnik elektrostatyczny – m³ynek Franklina.
Pokazaliœmy zwyk³e i niezwyk³e uk³ady drgaj¹ce. Odpowiadaliœmy na pytanie, czy jest to sposób na gromadzenie oraz
przekazywanie energii. Du¿ym powodzeniem wœród zwiedzaj¹cych cieszy³y siê zabawki fizyczne ilustruj¹ce przemiany
energii oraz piêkne uk³ady figur powstaj¹cych na p³ytach po-
budzanych do drgañ ze œciœle okreœlon¹ czêstotliwoœci¹.
Tematem kolejnego pokazu by³o œwiat³o. Zaprezentowaliœmy zjawisko uginania œwiat³a lasera na ma³ych obiektach.
Pokazaliœmy, jak za pomoc¹ skrzy¿owanych polaryzatorów
mo¿na obejrzeæ naprê¿enia w belce z przezroczystego poliwêglanu. Wielkim zainteresowaniem cieszy³ siê s³ój z roztworem cukru. Zwiedzaj¹cy mogli uzyskaæ wszystkie barwy têczy
wykorzystuj¹c zjawisko aktywnoœci optycznej tej znanej
wszystkim substancji. Ciek³y azot uzmys³owi³ zwiedzaj¹cym
co to znaczy zimno. Pokazaliœmy, jak ró¿ne substancje zmieniaj¹ swe w³aœciwoœci w temperaturach ciek³ego azotu. Du¿ym powodzeniem cieszy³o siê „szampañskie” strzelanie
z butelki nape³nionej ciek³ym azotem.
Niema³e zainteresowanie wzbudza³y pokazy pr¹dów wirowych w p³ytach i prêtach aluminiowych wywo³ane za pomoc¹
magnesów neodymowych oraz wykorzystanie wiru do szybkiego przelania zawartoœci butelki.
Niew¹tpliw¹ atrakcj¹ by³o wtaczanie siê pod górkê przedmiotu o kszta³cie oscypka oraz tajemnicze zanurzanie na ¿yczenie figurki w naczyniu z wod¹. St¹d by³ ju¿ tylko krok do wyjaœnienia jak zanurza siê ³ódŸ podwodna.
Przez nasz namiot przewinê³o siê tak wielu ogl¹daj¹cych,
¿e nie mieliœmy wolnej chwili. Nie by³o nawet czasu na obejrzenie pokazów najbli¿szych s¹siadów.
Na scenie g³ównej Pikniku przedstawiliœmy krótki pokaz
zatytu³owany: Prawa „niezachowania” w fizyce. Wydawa³o siê
przez chwilê, ¿e pozornie dziwne zjawiska zaprzeczaj¹ce znanym prawom zachowania energii, pêdu, czy momentu pêdu
burz¹ podstawy znanej fizyki. Oczywiœcie, za moment wyjaœnialiœmy prawdziw¹ przyczynê nietypowego zachowania prezentowanych uk³adów.
Impreza by³a bardzo udana. Piknik spe³ni³ swoj¹ rolê bawienia i uczenia goœci, którzy licznie stawili siê w namiotach,
w których odbywa³y siê pokazy.
Różne oblicza papieru
Politechnikê £ódzk¹ reprezentowa³ równie¿ Instytut Papiernictwa i Poligrafii wraz z fundacj¹ Ocaliæ od zapomnienia.
W namiocie nr 42 prezentowano ró¿ne oblicza papieru, znaki
wodne, a tak¿e drzeworytnicz¹ technikê drukowania. Stanowisko to cieszy³o siê ogromnym zainteresowaniem, g³ównie
ze wzglêdu na mo¿liwoœæ w³asnorêcznego wykonania papieru. Ustawia³y siê d³ugie kolejki do kadzi z mas¹ celulozow¹,
gdzie czerpano papier. Odwiedzaj¹cy wychodzili z g³ow¹ pe³n¹
wiedzy z zakresu papiernictwa i z papierem czerpanym.
Propagowanie w ten sposób wiedzy jest bardzo potrzebne,
gdy¿ - cytuj¹c s³owa Konfucjusza - Powiedz mi - a zapomnê.
Poka¿ - a zapamiêtam. Pozwól wzi¹æ udzia³ - a zrozumiem.
n
Krzysztof Wojciechowski, CNMiF
Agnieszka Andruszkiewicz, IPiP
15
W Y D A R Z E N I A
Współpraca Politechniki Łódzkiej z jednym z największych koncernów komputerowych świata nabiera realnych kształtów.
Spotkanie z dyrektorem Della
Nie zwa¿aj¹c na szalej¹c¹ za oknami letni¹ burzê w³adze
naszej uczelni spotka³y siê w gabinecie rektora z wiceprezesem koncernu Dell panem Seanem Cockery. By³o to drugie
z planowanego cyklu spotkañ z przedstawicielami powstaj¹cej w £odzi fabryki.
Obie strony zgodzi³y siê, ¿e niezbêdne jest powo³anie grupy
roboczej sk³adaj¹cej siê z przedstawicieli P£ i Della, której zadaniem by³aby miêdzy innymi bie¿¹ca wymiana informacji i stopniowe wdra¿anie w ¿ycie za³o¿eñ wspó³pracy. Ze swojej strony
firma Dell liczy na dostosowanie programów nauczania do potrzeb powstaj¹cej fabryki. Wiceprezes wyrazi³ tak¿e nadziejê,
¿e pierwszym etapem wspó³pracy bêdzie uruchomienie kursów
i szkoleñ, a tak¿e studiów wieczorowych i zaocznych na kierunkach daj¹cych pracownikom fabryki mo¿liwoœæ podnoszenia
kwalifikacji. Chodzi³oby g³ównie o zarz¹dzanie jakoœci¹ produkcji i zarz¹dzanie produkcj¹. Kursy takie maj¹ ruszyæ od paŸdziernika bie¿¹cego roku. Politechnika mia³aby tak¿e aktywnie w³¹czyæ siê w rozwój procesów technologicznych i tworzenie nowych technologii dla Della. Ze swojej strony koncern zapewnia
stypendia i fundowanie nagród dla najlepszych studentów. Na
uczelni mia³oby tak¿e dzia³aæ Centrum Doskona³oœci Della –
oœrodek prowadz¹cy badania naukowe, wspó³pracuj¹cy z podobnymi jednostkami z ca³ego œwiata. Dell przygotowuje dla
studentów Politechniki specjaln¹ ofertê: bêd¹ oni mogli na preferencyjnych warunkach kupowaæ produkty amerykañskiego
koncernu - komputery i laptopy.
Przedstawiciele Politechniki £ódzkiej zostali zaproszeni do
odwiedzenia irlandzkiego Limerick, by na miejscu zapoznaæ
siê z realiami wspó³pracy tamtejszej fabryki Della i tamtejszego uniwersytetu.
Wszystkie z poczynionych ustaleñ maj¹ zostaæ ujête w formaln¹ umowê, której podpisanie nast¹pi w niedalekiej przysz³oœci.
n Grzegorz Gawlik
Rozmowa
w gabinecie rektora.
Pierwszy z lewej
wiceprezes Dell pan
Sean Cockery
foto: Jacek Szabela
W międzynarodowej sieci
17 lipca 2007 r. Politechnika £ódzka goœci³a prof. Augustina Martineza, doradcê dyrektora w Komitecie Energii Atomowej we Francji (CEA), wyk³adowcê w Institut National des
Sciences Appliquées - INSA w Tuluzie, naukowca w Laboratoire d’Architecture et d’Analyse des Systemes - LAAS; doktora
honoris causa P£.
CEA to wiod¹ca francuska organizacja naukowa zatrudniaj¹ca 17000 badaczy. Jej centrum znajduje siê w Pary¿u.
W CEA prowadzone s¹ badania podstawowe i stosowane, du¿y
nacisk k³adziony jest tak¿e na transfer do przemys³u. Zakres
badañ prowadzonych w CEA obejmuje: mikroelektronikê, nanotechnologiê, energiê, energiê s³oneczn¹, radiacjê, biotechnologiê, informatykê, sprawy zdrowia, chemiê, nanomateria³y. Bud¿et organizacji wynosi 3 mld euro rocznie.
Stworzone patenty bardzo czêsto przekazywane s¹ do
przedsiêbiorstw np. Sharp, LG, Sanyo, Jujitsu, Motorola. CEA
tworzy tak¿e centra doskona³oœci.
Prof. Augustin Martinez, od lat wspó³pracuj¹cy z prof.
Andrzejem Napieralskim zaproponowa³ Politechnice £ódzkiej
przy³¹czenie siê do miêdzynarodowej sieci uniwersytetów i laboratoriów. Oprócz P£ do sieci zostanie zaproszona tak¿e Politechnika Warszawska, ale to P£ bêdzie pe³ni³a wiod¹c¹ rolê
w Polsce. Wspó³praca ta ma mieæ charakter trwa³y i d³ugofalowy.
Bêdzie odbywaæ siê na trzech poziomach: sta¿e magisterskie,
wspólne prace magisterskie, sta¿e dla osób po doktoracie.
CEA zobowi¹zuje siê wyp³acaæ sta¿ystom pensjê, pomagaæ im w znalezieniu mieszkania i w integracji ze œrodowiskiem. Od Politechniki CEA oczekuje jak najlepszych kandydatów, którzy po odbyciu sta¿u bêd¹ wracaæ do Polski i tu
kontynuowaæ badania. Powrót do kraju stanowi dla strony francuskiej gwarancjê trwa³oœci wspó³pracy, gdy¿ to w³aœnie wiêzi miêdzyludzkie stanowi¹ o sukcesie przedsiêwziêcia.
Umowa o wspó³pracy zostanie podpisana przez Rektorów
w Grenoble w paŸdzierniku 2007 r.
n Agnieszka Micha³owska-Dutkiewicz
Prof. A. Martinez
(z lewej)
chwali przyszłą
współpracę
foto: Jacek Szabela
16
W Y D A R Z E N I A
Centrum Konferencyjne UŁ było miejscem spotkania związanego z jubileuszem profesorów: Mariana Królaka
z Politechniki Łódzkiej, Arkadiego Manevicha z Dniepropietrowska na Ukrainie oraz Jamesa Rhodesa
z Uniwersytetu Strathclyde w Glasgow w Szkocji. Seminarium Jubileuszowe zorganizowała 22 maja 2007 r.
Katedra Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji z okazji 65-lecia urodzin Szanownych Jubilatów.
Seminarium Jubileuszowe
Na pierwszym
planie
Jubilaci:
A. Manevich,
J. Rhodes
i M. Królak
foto: Jan Mikulski
W uroczystoœci wziê³o udzia³ ponad
40 osób, obecni byli m.in.: rektor P£ prof.
Jan Krysiñski i rektor Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Bia³ej prof.
Marek Trombski oraz prodziekani Wydzia³ów P£ profesorowie: Andrzej Szosland, Wojciech Barañski, Ryszard Gr¹dzki, a tak¿e profesorowie z zaprzyjaŸnionych uczelni: Stefan Joniak i Jerzy Zielnica z Politechniki Poznañskiej, Aniela
Glinicka i Wac³aw Szczeœniak z Politechniki Warszawskiej, Jacek Stadnicki
z ATH, Lech Tomski z Politechniki Czêstochowskiej. Licznie przybyli tak¿e pracownicy z Wydzia³u Mechanicznego P£.
W maju 2007 r. uczelnia obchodzi³a
40-lecie wspó³pracy z Uniwersytetem
Strathclyde w Glasgow. G³ówne jej elementy to wymiana pracowników i studentów oraz program wspólnych doktoratów zainicjowany w roku akademickim
1979/80. Jednym z pierwszych doktorantów tego programu by³ dr in¿. Jan
Zaraœ, którego wspó³promotorami byli
profesorowie James Rhodes i Marian
Królak. Zawi¹zane wówczas znajomoœci
i przyjaŸnie trwaj¹ i rozwijaj¹ siê do dziœ.
W maju minê³a tak¿e skromniejsza,
bo 20. rocznica wspó³pracy z Uniwersy-
tetem w Dniepropietrowsku, której g³ównym animatorem jest prof. Arkady Manevich. Nawi¹zane w ramach tej wspó³pracy kontakty i znajomoœci z kolegami
z innych uczelni, g³ównie z prof. Wac³awem Szczeœniakiem, zaowocowa³y organizowanymi ju¿ od 15 lat, wymiennie
w Warszawie i Dniepropietrowsku, polsko-ukraiñskimi seminariami Theoretical
Foundations of Civil Engineering.
W pierwszej czêœci seminarium zaprezentowane zosta³y sylwetki Jubilatów.
Dokonania zawodowe prof. Mariana
Królaka, który od rozpoczêcia pracy do
chwili obecnej zwi¹zany jest z Wydzia³em Mechanicznym P£, przedstawi³a
prof. Katarzyna Kowal-Michalska. Prof.
Marian Królak tytu³ naukowy otrzyma³
w 1990 r. Wypromowa³ 6 doktorów, jest
autorem 90 publikacji, w tym 6 monografii. Kierowa³ 5 projektami badawczymi KBM. Przez cztery kadencje pe³ni³
kolejno funkcjê prodziekana (1990-96)
oraz dziekana (1996-2002) Wydzia³u Mechanicznego. Jest cz³onkiem Senatu P£
od 1993 r. By³ zastêpc¹ dyrektora Instytutu Mechaniki Stosowanej (1981-91)
oraz kierownikiem Katedry Wytrzyma³oœci Materia³ów i Konstrukcji (1991-2004).
Jest wieloletnim cz³onkiem Komitetu
Budowy Maszyn PAN, a w latach 19992002 by³ jego wiceprzewodnicz¹cym. Od
1984 r. przewodniczy Zespo³owi Statecznoœci Konstrukcji KBM.
Prof. Zbigniew Ko³akowski zaprezentowa³ dorobek prof. Arkadiego Manevicha. Dzia³alnoœæ prof. A. Manevicha
zwi¹zana jest z wy¿szymi uczelniami
w Dniepropietrowsku na Ukrainie.
W 1991 r. otrzyma³ tytu³ profesora. Jest
autorem dwóch monografii, opublikowa³
ponad 140 artyku³ów i referatów oraz
45 streszczeñ referatów. Wypromowa³
5 doktorów. Kieruje licznymi grantami badawczymi Ministerstwa Nauki Ukrainy
oraz Fundacji Sorosa. Jest cz³onkiem Euromechu i GAMM. Wzajemne kontakty
i wspó³praca zaowocowa³y wspó³autorstwem prof. Arkadiego Manevicha
w dwóch monografiach opracowanych
pod redakcj¹ prof. Mariana Królaka oraz
wspó³autorstwem piêciu prac.
Z kolei prof. Maria Kote³ko przedstawi³a dorobek prof. Jamesa Rhodesa.
W 1991 r. zosta³ profesorem w University of Strathclyde. Jest autorem 9 monografii, w tym 2 wspólnie z pracownikami
Katedry Wytrzyma³oœci Materia³ów i Konstrukcji, jest wspó³autorem rozdzia³ów
w dwóch monografiach opracowanych
pod redakcj¹ prof. Mariana Królaka. Opublikowa³ 48 artyku³ów, 90 referatów,
w tym 18 wspólnie z przyjació³mi z P£.
Wypromowa³ 23 doktorów. W latach
1983-98 by³ redaktorem naczelnym czasopisma Thin-Walled Structures (lista filadelfijska), zaœ do chwili obecnej jest
cz³onkiem komitetu redakcyjnego.
Wszyscy trzej Jubilaci s¹ cz³onkami
Komitetów Naukowych cyklicznie organizowanych Sympozjów Statecznoœci
Konstrukcji.
Obecni na uroczystoœci goœcie z³o¿yli Jubilatom serdeczne gratulacje, wyracd. str. 18
17
W Y D A R Z E N I A
Politechnika Łódzka i Przyazowski Państwowy Uniwersytet Techniczny w Mariupolu na Ukrainie w oficjalnym
dokumencie potwierdziły wolę rozwinięcia współpracy w zakresie kształcenia i prac badawczych.
Współpraca z Ukrainą
Zgodnie z zawartym porozumieniem promowana bêdzie
wymiana studentów, a docelowo zamierza siê doprowadziæ
do stworzenia systemu podwójnych dyplomów. Wspierane
bêd¹ tak¿e wspólne prace nad zaawansowanymi projektami
badawczymi, organizowanie imprez naukowych oraz wymiana informacji, dokumentacji i publikacji naukowych.
Dotychczasowa, ponad 18-letnia wspó³praca z uczelni¹
w Mariupolu prowadzona by³a g³ównie przez Instytut Elektroenergetyki na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki. Wspó³praca ta obejmowa³a:
n
wspólne organizowanie konferencji miêdzynarodowych w Polsce i na Ukrainie (Electrical Power Engineering and
Utilisation),
n
wspólne publikacje,
n
organizacjê studenckich praktyk wakacyjnych.
Mariupol jest du¿ym miastem przemys³owym (ponad
500000 mieszkañców) po³o¿onym nad morzem Azowskim
w ob³asti donieckiej. Wiod¹cym przemys³em jest tam przemys³ metalurgiczny.
Porozumienie podpisane w dniu 12.06.2007 r. ma charakter ogólny i wspó³praca mo¿e zostaæ podjêta przez ka¿dy wy-
dzia³ (jednostkê organizacyjn¹ P£), który bêdzie zainteresowany wymian¹ osób, kompetencji i doœwiadczeñ w istotnych
obszarach studiów i badañ naukowych.
Osob¹ odpowiedzialn¹ za wspó³pracê jest dr in¿. Ryszard
Pawe³ek z Instytutu Elektroenergetyki.
n Ewa Chojnacka
Umowę podpisali
prof. Igor
V. Zhezhelenko
i prof. Jan Krysiński.
Obok prof. Yuriy
L. Sarenko
i dr inż. Irena
Wasiak
foto: Jacek Szabela
dokończenie ze str. 5
cji. Ze szczególnym apelem zwracam siê
do pracowników pe³ni¹cych funkcje
z wyboru. Chcia³bym, aby ta œwiadomoœæ
by³a czynnikiem mobilizuj¹cym nas do
wytê¿onej pracy. Pozosta³y jeden rok
kadencji to przecie¿ a¿ jedna trzecia jej
okresu. Niech to bêdzie dobry finisz,
a nie oczekiwanie na dojœcie do mety.
Nie zwalniajmy tempa pracy, realizujmy
wczeœniejsze zamierzenia, a korzystaj¹c
z nabytych doœwiadczeñ wprowadzajmy
kolejne inicjatywy, przygotowuj¹c pole
dzia³añ dla naszych nastêpców.
Nagrodzeni,
wyróżnieni...
Wysi³ek twórczy i dzia³alnoœæ organizacyjna pracowników uczelni znajduje
uznanie, którego wyrazem s¹ odznaczenia i nagrody. W czasie inauguracji 23
pracowników otrzyma³o Medale Komisji
Edukacji Narodowej. Zosta³y tak¿e wrêczone Krzy¿e Zas³ugi – 3 z³ote, 14 srebrnych i 13 br¹zowych.
Najlepsi nauczyciele akademiccy
i studenci na poszczególnych wydzia³ach otrzymali tytu³y Nauczyciel Roku
i Student Roku. Tytu³ Nauczyciel Roku
2007 otrzymali: prof. Tadeusz Niezgodziñski (Wydzia³ Mechaniczny), dr in¿.
Sylwia Koz³owska (Wydzia³ EEIA),
dr hab. Stanis³aw Karski (Wydzia³ Chemiczny), dr in¿. Marek Idzik (Wydzia³
IiMT), doc. Andrzej Jakubowski (Wydzia³ BiNo¯), doc. Jan Jeruzal (Wydzia³
BAiIŒ), doc. Bogdan Koszela (Wydzia³
FTIMS), prof. Czes³aw Kuncewicz (Wydzia³ IPOŒ), dr in¿. Marek Sekieta (Wy-
dzia³ OiZ), dr in¿. Jakub Szczepaniak
(CKM) – tak¿e ubieg³oroczny laureat.
Wyró¿nienie Student Roku 2007 otrzymali: Dawid Ksiê¿yk (Wydzia³ Mechaniczny), £ukasz Kotynia (Wydzia³ EEIA),
£ukasz Piotrowski (Wydzia³ Chemiczny),
Przemys³aw Faryœ (Wydzia³ IiMT), Dorota
Jêdrzejczyk (Wydzia³ BiNo¯), Anna Kamiñska (Wydzia³ BAiIŒ), Micha³ Krzeszowiec
(Wydzia³ FTIMS), Piotr Przybysz (Wydzia³
IPOŒ), Edyta £uczak (Wydzia³ OiZ), Aleksandra Berut (CKM).
Po uroczystej immatrykulacji grupy
studentów i odœpiewaniu Gaude Mater
Polonia odby³ siê wyk³ad inauguracyjny.
W tym roku us³yszeliœmy S³ów kilka in¿yniera mechanika o przep³ywie krwi, które wyg³osi³ dr hab. in¿. Krzysztof JóŸwik.
n
Ewa Chojnacka
18
W Y D A R Z E N I A
Pół wieku z Politechniką Łódzką
Profesor Stefan Przewłocki
Stefan Przew³ocki podj¹³ pracê w P£ 1 paŸdziernika 1957 r.
po ukoñczeniu studiów na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. W pocz¹tkowym okresie prowadzi³
æwiczenia z geodezji, konsultowa³ prace dyplomowe w Sekcji
Geodezji Stosowanej przy Wydziale Budownictwa Wieczorowej Szko³y In¿ynierskiej oraz prowadzi³ æwiczenia z geodezji
na Wydziale Budownictwa L¹dowego P£.
munikatów, ponad 20 ksi¹¿ek, podrêczników i skryptów akademickich oraz dziesi¹tki opinii i ekspertyz pisanych dla ro¿nych instytucji i firm. Profesor ma tak¿e znacz¹cy dorobek
w kszta³ceniu kadry – recenzowa³ kilkadziesi¹t rozpraw doktorskich i habilitacyjnych oraz wiele wniosków o tytu³ naukowy profesora, wypromowa³ 12 doktorów nauk technicznych.
W latach 1968 – 2003 prof. S. Przew³ocki by³ cz³onkiem
m.in. komitetu geodezji PAN, pe³ni³ liczne funkcje jako doradca Ministra Budownictwa, Ministra Szkolnictwa Wy¿szego
i Ministra Spraw Wewnêtrznych i Administracji, prowadzi³ wyk³ady w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, na Uniwersytecie Warmiñsko – Mazurskim w Olsztynie, Uniwersytecie
£ódzkim, Politechnice Warszawskiej i Politechnice Koszaliñskiej. W latach 1997 – 2002 by³ cz³onkiem Centralnej Komisji
ds. stopni i tytu³u naukowego, by³ wspó³organizatorem Wy¿szych Szkó³ Morskich w Gdyni i w Szczecinie, a tak¿e Wydzia³ów Geodezji w Politechnice Koszaliñskiej i Wy¿szej Szkole Gospodarki Krajowej w Kutnie.
W 2003 r. prof. Stefan Przew³ocki przeszed³ na emeryturê,
lecz pracuje dalej w Katedrze na pe³nym etacie.
Z okazji tego jubileuszu Katedra opublikowa³a dedykowany Profesorowi Zeszyt Naukowy P£, seria Budownictwo, zawieraj¹cy artyku³y pracowników Katedry.
n Marian Czochañski
Seminarium
Jubileuszowe
foto: Marcin Górko
W 1965 r. uzyska³ stopnia doktora, w 1968 r. otrzyma³ mianowanie na stanowisko docenta i od 1970 r. by³ zastêpc¹ dyrektora Instytutu In¿ynierii Komunalnej, zaœ od 1976 r. dyrektorem Instytutu In¿ynierii Œrodowiska, kieruj¹c jednoczeœnie
Zespo³em Geodezji i Geometrii Wykreœlnej. W 1977 r. uzyska³
stopieñ doktora habilitowanego w zakresie geodezji in¿ynieryjno-gospodarczej, trzy lata póŸniej tytu³ profesora nadzwyczajnego, a w 1989 r. tytu³ naukowy profesora zwyczajnego.
Kiedy w 1992 r. zosta³a powo³ana przy Wydziale Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska Katedra Geodezji,
Kartografii Œrodowiska i Geometrii Wykreœlnej w swym obecnym kszta³cie organizacyjnym, prof. Stefan Przew³ocki zosta³
jej kierownikiem i pe³ni³ tê funkcjê do 2003 r.
Zainteresowania naukowe Profesora dotycz¹ g³ównie: kartografii tematycznej, w tym tak¿e kartografii nawigacyjnej oraz
geodezji in¿ynieryjnej - a w szczególnoœci metod kszta³towania geometrycznego i metrologii budowli. Dorobek naukowy
Profesora to ponad 150 publikacji, oko³o 200 referatów i ko-
zy uznania i najlepsze ¿yczenia dalszych
sukcesów. Odczytano tak¿e liczne listy
gratulacyjne.
W drugiej czêœci Seminarium dr in¿.
T. Kubiak i dr in¿. R. Mania przedstawili
dwa referaty dotycz¹ce statecznoœci dynamicznej konstrukcji cienkoœciennych
zatytu³owane kolejno: Interactive dynamic buckling of Thin-Walled Structures
i Nonlinear dynamic response of laminated columns under impulse loading.
Uroczystoœæ zakoñczy³o spotkanie
towarzyskie w czêœci parkowej Centrum
Konferencyjnego, przy piêknej pogodzie
i w mi³ym otoczeniu. Seminarium by³o
okazj¹ do wymiany pogl¹dów, nie tylko
na tematy naukowe, umocni³o stare przyjaŸnie i - mamy nadziejê - pozwoli³o na
nawi¹zanie nowych.
n Zbigniew Ko³akowski
19
W Y D A R Z E N I A
Rada Wydziału Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki obradowała już po raz osiemsetny !!! Była wyjątkowo
uroczysta, zgromadziła wielu gości i osoby szczególnie dla Wydziału zasłużone. Za stołem prezydialnym zasiedli dziekani
z minionych kadencji - profesorowie: Bolesław Bolanowski, Maciej Pawlik, Krzysztof Kuźmiński i Jan Leszczyński.
Jubileuszowa Rada Wydziału
Za stołem
prezydialnym
(od lewej)
profesorowie:
K. Kuźmiński,
B. Bolanowski,
J. Krysiński,
A. Materka,
M. Pawlik,
J. Leszczyński
foto: Jacek Szabela
Uroczystoœæ otworzy³ obecny dziekan
prof. Andrzej Materka. Wydzia³ EEIiA jest
jednym z trzech najstarszych wydzia³ów
Politechniki £ódzkiej, ma zatem d³ug¹
i bogat¹ historiê. Czeœæ tej historii stanowi 800 spotkañ Rady Wydzia³u, której
cz³onkowie swymi m¹drymi decyzjami
przyczynili siê do dzisiejszej pozycji Wydzia³u. Mówi³ o tym goœæ jubileuszowej
Rady rektor prof. Jan Krysiñski. Z wielk¹
radoœci¹ przyj¹³em zaproszenie na ten
jubileusz – powiedzia³. – Wydzia³ nale¿y
do najsilniejszych na Politechnice, ma
pierwsz¹ kategoriê i ambitne plany, ma
wiele uprawnieñ, które udokumentowa³
sw¹ dzia³alnoœci¹. Jest podstaw¹ si³y
Politechniki £ódzkiej. Olbrzymie terytorium zajmowane przez Wydzia³, jego laboratoria, budynek „Trzech Wydzia³ów”
s¹ imponuj¹ce. Gratulujê Wydzia³owi
osi¹gniêæ, a Politechnika liczy na dalsze
sukcesy, aby Wydzia³ tak jak dot¹d przyczynia³ siê do zajmowania przez Uczel-
niê wysokiego miejsca w rankingach. Na
koniec rektor ¿ycz¹c Wydzia³owi dalszego rozwoju zauwa¿y³: Cieszê siê, widz¹c
pracowników, którzy s¹ ju¿ na emeryturze, ale dziœ siê tu znaleŸli. Utrzymywanie tej szerokiej rodziny elektryków jest
bardzo cenne.
Ka¿dy jubileusz sk³ania do wspomnieñ. Dziekan prof. Andrzej Materka
przedstawi³ szereg wa¿nych momentów
z historii Rady Wydzia³u. Pierwsza Rada
odby³a siê dok³adnie 62 lata temu,
w 1945 roku, równie¿ 26 czerwca, w gabinecie ówczesnego dziekana prof. Janusza Groszkowskiego w budynku na
Placu Zwyciêstwa 2 (dziœ mieœci siê tam
Muzeum Kinematografii). To w³aœnie
tamta Rada zdecydowa³a, ¿e na Wydziale powstan¹ dwa oddzia³y pr¹dów silnych
(sekcja energetyczna i konstrukcyjna)
i oddzia³ telekomunikacji. Wszystkie powo³ane wówczas katedry istniej¹ do dziœ.
Posiedzenia Rady odbywaj¹ siê obec-
nie w nowej Sali Konferencyjnej, która
powsta³a dziêki modernizacji pomieszczeñ magazynowych biblioteki. Jej ciekawe wnêtrze zaprojektowa³ pan Zdzis³aw Machowicz, który równie¿ by³ goœciem uroczystoœci. Mury wzbogacono
„pierwiastkiem z innego œwiata”, jakim
jest cykl obrazów ³ódzkiej malarki – pani
Barbary Czerwiñskiej, zatytu³owany
„Cztery pory roku”. Jak powiedzia³ dziekan Materka - artystka zaproponowa³a
po³¹czenie obrad z czasem, który up³ywa, przynosi lata akademickie, cyklicznoœæ i kadencyjnoœæ dzia³añ.
Prezentacja dziekana w czêœci historycznej przypomnia³a wszystkich dziekanów i prodziekanów, wœród nich szczególnego goœcia jubileuszowej Rady prof.
Micha³a Jab³oñskiego – doktora honoris
causa P£. By³y kwiaty i podziêkowania,
no i nieco wzruszenia. W czêœci podsumowuj¹cej dzia³alnoœæ Wydzia³u dziekan
przedstawi³ plany na najbli¿sz¹ i tê nieco dalsz¹ przysz³oœæ, zwracaj¹c uwagê
na nowe wyzwania zwi¹zane z reform¹
studiów, konkurencj¹ na rynku edukacyjnym i ambicjami Wydzia³u jako Centrum
Doskona³oœci. Koñcz¹c prof. Materka powiedzia³: Zaspokojenie ambicji indywidualnych powinno byæ realizowane przez
rozwój Wydzia³u, a nie odwrotnie. Powinno to s³u¿yæ utrzymaniu Wydzia³u jako
Centrum Doskona³oœci we wszystkich
obszarach funkcjonowania, aby by³o to
miejsce, gdzie wykonuje siê pracê najlepiej jak mo¿na.
Tê czêœæ Rady zakoñczy³y podziêkowania dla wszystkich, którzy budowali
i nadal tworz¹ Wydzia³ i jego pozycjê oraz
zaproszenie do dyskusji na temat, co
jeszcze mo¿na zrobiæ.
A potem skoñczy³o siê œwiêtowanie
i trzeba by³o przejœæ do czêœci roboczej osiemsetnej, historycznej Rady
Wydzia³u.
n Hanna Morawska
20
W Y D A R Z E N I A
W największych miastach Polski we wrześniu br. została przeprowadzona ogólnopolska kampania informacyjna „Salon Maturzystów 2007”. Jej głównym celem było zapewnienie uczniom, nauczycielom i rodzicom jak najpełniejszej informacji o egzaminie maturalnym 2008 i zasadach rekrutacji na rok akademicki 2008/09. Organizatorami „Salonu” byli: Centralna Komisja Egzaminacyjna i Fundacja Edukacyjna
Perspektywy. Edukacyjne tournée ruszyło po Polsce 11 września i rozpoczęło się w Politechnice Łódzkiej na
Wydziale Biotechnologii i Nauki o Żywności.
Łódzki Salon Maturzystów
Bardzo wielu
młodych ludzi
chciało uzyskać
informacje
z pierwszej ręki
Otwarcie Salonu
Maturzystów.
Od lewej:
Prezes Fundacji
„Perspektywy”
W. Siwiński,
rektor PŁ
prof. J. Krysiński,
dyrektor CKE
Marek Legutko
foto: Jacek Szabela
Impreza trwa³a dwa dni. Swoj¹ ofertê
zaprezentowa³o 28 uczelni, szkó³ jêzykowych
oraz wydawnictw edukacyjnych. Obecne
by³y nie tylko uczelnie z £odzi, ale tak¿e
z Warszawy, Wroc³awia, Gdañska, Poznania
i P³ocka. Termin „Salonu” nie zosta³ wybrany przypadkowo, bowiem ju¿ we wrzeœniu
maturzyœci musz¹ wybraæ przedmioty, które bêd¹ zdawali na maturze.
Salon Maturzystów Perspektywy
2007 to bezprecedensowa w skali kraju
impreza edukacyjna, na której spotkaj¹
siê wszyscy zainteresowani sukcesem
egzaminów maturalnych 2008 – pod-
Stoisko PŁ
było oblegane
przez młodzież
foto: Jacek Szabela
kreœlali organizatorzy. - Centralna Komisja Egzaminacyjna oraz eksperci Okrêgowych Komisji Egzaminacyjnych przygotowali z tej okazji bogaty program merytoryczny. W czasie spotkañ z nauczycielami i uczniami podsumowano wyniki tegorocznej matury, a tak¿e przedstawiono pewne aspekty zwi¹zane z matur¹ z jêzyka polskiego i jêzyków obcych.
Nie bój siê matury! – pod tym has³em
odby³o siê spotkanie, na którym Okrêgowa Komisja Egzaminacyjna omówi³a
zmiany organizacyjne przysz³orocznej
matury i jej kalendarium.
Audytorium „pêka³o w szwach”, bardzo wielu m³odych ludzi chcia³o uzyskaæ
informacje z pierwszej rêki. Wa¿nym wydarzeniem drugiego dnia Salonu by³a debata pod tytu³em Matematyka na maturze 2010 zwi¹zana z wprowadzeniem
obowi¹zku zdawania tego przedmiotu.
Obok pracowników OKE wzi¹³ w niej
udzia³ rektor Politechniki £ódzkiej prof.
Jan Krysiñski. Matematyka w 2007 r.
zosta³a wybrana jako przedmiot maturalny zaledwie przez 19% zdaj¹cych
w województwie ³ódzkim i œwiêtokrzyskim. S³abe by³y te¿ wyniki, bowiem najczêœciej osi¹gano zaledwie próg zaliczaj¹cy, czyli 15 punktów. W dyskusji podkreœlano niski poziom nie tylko umiejêtnoœci modelowania oraz rozumowania
matematycznego, ale tak¿e wykonywania obliczeñ. Wobec perspektywy „obowi¹zkowej matematyki” zaproponowano
okreœlone ciêcia programowe, które na
pewno nie pozostan¹ bez wp³ywu na programy kszta³cenia na uczelniach technicznych. Rektor prof. Krysiñski przekonywa³, ¿e matematyka jest wa¿nym
„ogniwem w ³añcuchu wiedzy” i zachêca³ tegorocznych maturzystów do zdawania tego przedmiotu na maturze – u³atwi to Wam podjêcie studiów technicznych i zdobycie zawodu in¿yniera, który
daje pracê.
Do studiów zachêcano nie tylko na
stoiskach uczelni, ale tak¿e w czasie specjalnych prezentacji. Warto by³o dobrze
przygotowaæ siê do spotkania z m³odzie¿¹, która wype³ni³a audytorium. Myœleliœmy o studiach na uniwersytecie, ale
21
W Y D A R Z E N I A
teraz zmieniamy zdanie, chcemy zostaæ
studentami P£ – us³yszeliœmy. Przedstawiciele Politechniki £ódzkiej promowali
ofertê edukacyjn¹, informowali o tajnikach przysz³orocznej rekrutacji, mówili
o perspektywach pracy, a wszystko po
to, aby pomóc m³odym ludziom w wyborze kierunku studiów.
Politechnika £ódzka jako gospodarz
imprezy mia³a do dyspozycji du¿e stoisko, na którym poza Sekcj¹ Rekrutacji
prezentowa³y siê prawie wszystkie wydzia³y uczelni. Dodatkowymi atrakcjami
by³y pokazy czerpania papieru przygotowane przez Instytut Papiernictwa
i Poligrafii oraz wystêpy robotów przygotowane przez studenckie ko³o naukowe robotyki, którym opiekuje siê dr
G. Granosik z Wydzia³u EEIA. Du¿ym zainteresowaniem zwiedzaj¹cych cieszy³
siê tak¿e samochód rajdowy prezentowany przez studentów Wydzia³u Mechanicznego. Jak zwykle atrakcyjnie przedstawi³y siê Wydzia³y Biotechnologii
i Nauk o ¯ywnoœci oraz Chemiczny – pokazy gromadzi³y wielu zwiedzaj¹cych
i stanowi³y dobr¹ promocjê oferty edukacyjnej. Przedstawiciele Wydzia³u In¿ynierii i Marketingu Tekstyliów zachêcali przyk³adami swoich ró¿norodnych osi¹gniêæ,
pokazuj¹c, ¿e w³ókiennictwo to dziœ pasjonuj¹ca dziedzina nauki, a Wydzia³ Organizacji i Zarz¹dzania kusi³ ofert¹ przy
swojej firmowej œciance promocyjnej.
Imprezê odwiedzi³o bardzo wielu m³odych ludzi zdaj¹cych maturê w 2008 r.
Nie zabrak³o tak¿e uczniów klas przedmaturalnych. Te wydzia³y z P£, które nie
zaprezentowa³y swojej oferty i których
przedstawicieli zabrak³o na £ódzkim Salonie Maturzystów powinny ¿a³owaæ, ¿e
nie wykorzysta³y tak znakomitej szansy
promocji.
£ódzkiemu „Salonowi” patronowa³
Komitet Honorowy w sk³adzie: rektor
Politechniki £ódzkiej prof. Jan Krysiñski
- przewodnicz¹cy Komitetu, prezydent
miasta £odzi Jerzy Kropiwnicki, wojewoda ³ódzki Helena Pietraszkiewicz, marsza³ek województwa ³ódzkiego W³odzimierz Fisiak, ³ódzki kurator oœwiaty Barbara Kochanowska oraz dyrektor Okrêgowej Komisji Egzaminacyjnej w £odzi
Janina Skibicka.
n Ewa Chojnacka
Park im. Ks. Bp. Michała Klepacza jest położony w kampusie B Politechniki Łódzkiej. Już w latach 90., gdy zaczęto na powrót grodzić miejskie parki, władze
uczelni starały się o możliwość jego ogrodzenia i włączenia w nasz teren.
Kampus z parkiem
Park Klepacza jest dla £odzian jednym z ulubionych miejsc spacerów. Jest w nim
wiele osobliwoœci œwiata roœlinnego. Roœnie tu kilkadziesi¹t gatunków drzew, niektóre
z nich jak np. cyprysiki (Lawsona i nutkajski) s¹ rzadko spotykane w Polsce, bowiem
pochodz¹ z terenów Ameryki Po³udniowej; wiele z drzew wyros³ych w olbrzymie okazy to pomniki przyrody. Wiosn¹ pojawia siê na trawniku zachwycaj¹cy dywan z drobnych kwiatków cebulicy syberyjskiej. Staje siê on obiektem zainteresowania i jako
„mister obiektywu” pojawia siê we wszystkich wydaniach ³ódzkich gazet.
Po mniej wiêcej trzech latach rozmów ten piêkny fragment £odzi zosta³ oddany
we w³adanie Politechnice £ódzkiej. W po³owie czerwca podpisana zosta³a umowa,
na mocy której uczelnia otrzyma³a w u¿ytkowanie Park Klepacza. Podpisy na dokumencie z³o¿yli: prezydent Miasta £odzi dr Jerzy Kropiwnicki i dyrektor Delegatury
Urzêdu Miasta £ódŸ-Polesie Marek Kowalik, a ze strony uczelni rektor prof. Jan
Krysiñski i kanclerz dr in¿. Stanis³aw Starzak. Uroczystoœæ odby³a siê pod dêbem
szypu³kowym, jednym z dwóch najbardziej okaza³ych drzew (gruboœæ pnia ponad
Porozumienie
podpisano
w parku
pod okazałym
dębem
foto: Jacek Szabela
4,5 m, rozpiêtoœæ korony, czyli jej œrednica, ponad 30 m) o charakterystycznych
potê¿nych i roz³o¿ystych konarach. Oddajemy kawa³ek w³adztwa nad zieleni¹ miejsk¹
– mówi³ prezydent Kropiwnicki – z pe³nym przekonaniem, ¿e Politechnika £ódzka
potrafi zapewniæ opiekê nad t¹ oaz¹ przyrody. Z przyjemnoœci¹ przekazujê park, by
zosta³ do³¹czony do tego terenu, którym ju¿ uczelnia dysponuje.
Rektor prof. Krysiñski dziêkuj¹c w³adzom miasta podkreœli³ ich ¿yczliwoœæ i dobr¹
wolê – Politechnika £ódzka ma w tej chwili prawie 32 hektary kampusu z piêkn¹
zieleni¹ – mówi³ z zadowoleniem.
Pieni¹dze na ogrodzenie parku zosta³y ju¿ zarezerwowane w bud¿ecie uczelni.
Rektor zapewni³, ¿e teren parku nadal bêdzie dostêpny dla mieszkañców. Bêdzie
mo¿na do niego wchodziæ w godz. 6-22 w okresie letnim (kwiecieñ-wrzesieñ)
i w godz. 6-20 w pozosta³ej czêœci roku.
Przed ponad stu laty za³o¿ono tu ogrody otaczaj¹ce domy Richterów; dziœ jeden
z nich mieœci rektorat Politechniki £ódzkiej, drugi - przez ostatnie kilkanaœcie lat - Centrum
Kszta³cenia Miêdzynarodowego. Ogrodzenie parku zapewni wiêksze bezpieczeñstwo
stoj¹cych w nim zabytkowych willi, które niestety by³y niszczone np. przez „z³omiarzy”.
Park Klepacza w 1983 r. zosta³ wpisany do rejestru zabytków. Spoœród oko³o 230
drzew 24 uznano w latach 90. za pomniki przyrody. Politechnika obejmuj¹c pieczê
nad parkiem zobowi¹za³a siê tak¿e do fachowej opieki i pielêgnacji zieleni.
n Ewa Chojnacka
22
W Y D A R Z E N I A
Po dwóch latach intensywnych prac wypełnionych działaniami legislacyjnymi, przygotowaniem lokali, laboratoriów i wyborem kadry, przyszedł dzień, w którym zainaugurowano rok szkolny w Publicznym Liceum
Ogólnokształcącym Politechniki Łódzkiej. Uroczyste powitanie uczniów w murach uczelni miało przebieg
podobny do inauguracji roku akademickiego. Rektorzy i nauczyciele wystąpili w togach, uczniowie byli
ubrani w jednakowe szare marynarki z przeszyciami koloru bordo (barwy Politechniki) i logo szkoły wyszytym na kieszeni. W pierwszych rzędach audytorium im. Sołtana zasiedli dostojni gości, wśród których byli
m.in.: prezydent Łodzi, marszałek województwa, wicewojewoda oraz przedstawiciele kościoła.
Politechnika ma swoje liceum
Prorektor
prof. I. Zbiciński
wręcza licealistom
legitymacje
uczniowskie
foto: Jacek Szabela
Pierwszy rok szkolny rozpoczê³o 77
uczniów. Zostali wybrani z najlepszych,
o jedno miejsce w politechnicznym liceum stara³o siê 13 kandydatów. Jak
mówi¹, chcieli trafiæ do szko³y, która da
im dobre przygotowanie z przedmiotów
œcis³ych. S¹ m³odzi, maj¹ dopiero 16 lat
i jeszcze nie potrafi¹ powiedzieæ jaki kierunek bêd¹ chcieli studiowaæ, ale interesuj¹ siê matematyk¹, fizyk¹, chemi¹.
Ciesz¹ siê z mo¿liwoœci rozszerzonej
nauki w tym zakresie. Dodatkowo LO P£
oferuje atrakcyjne zajêcia z informatyki
i du¿¹ porcjê nauki jêzyków obcych. Trzy
klasy, w których zasiad³o wielu zdolnych
i spragnionych wiedzy m³odych ludzi to
du¿e wyzwanie dla dyrektora LO P£ mgr.
Tomasza Kozery oraz dla nauczycieli.
Ze s³ów, które pad³y w czasie otwarcia roku szkolnego wynika, ¿e po³¹czenie szko³y ponadgimnazjalnej z uczelni¹
wy¿sz¹ obudzi³o du¿e nadzieje nie tylko
u uczniów i ich rodziców, ale tak¿e
u w³adz miasta i regionu. Marsza³ek W³o-
dzimierz Fisiak chwali nowatorski pomys³
Politechniki £ódzkiej i podkreœla, ¿e akademickie liceum jest niezwykle potrzebne dla miasta i regionu. Uczniom ¿yczy,
by mogli w³aœnie tutaj realizowaæ w przysz³oœci swoje plany i zamierzenia.
3 wrzeœnia, pocz¹tek roku szkolnego, by³ dla uczniów bogaty we wra¿enia. Nim wziêli udzia³ w inauguracji roku
szkolnego, po uroczystej mszy w Bazylice Katedralnej spotkali siê ze swoimi
nauczycielami w siedzibie szko³y. Na ten
cel zosta³o przekazane III piêtro budynku Instytutu Architektury i Urbanistyki,
gruntownie wyremontowane i wyposa¿one dla potrzeb nowej placówki. Znajduj¹ siê tu m.in. pracownie: matematyczna, polonistyczna, historyczno-geograficzna i ogólna. Jest te¿ sala komputerowa oraz œwietlica, któr¹ uczniowie bêd¹
mogli dostosowaæ do swoich potrzeb.
Pracownie wyposa¿one s¹ oczywiœcie
w najnowszy sprzêt audiowizualny.
Uczniom podoba siê nowa szko³a. Ciesz¹
ich utrzymane w jasnej kolorystyce sale,
dodatkowo rozœwietlone przez du¿e
okna. Maj¹ swoj¹ szatniê, ale nie musz¹
zmieniaæ obuwia. Wiele zajêæ odbywaæ
siê bêdzie tak¿e w laboratoriach uczelni. Poruszanie siê po kampusie u³atwi¹
nie tylko mapki, ale tak¿e d³u¿sze ni¿
w szkole, bo 15-minutowe przerwy.
Uroczyste rozpoczêcie roku szkolnego mia³o kilka wa¿nych momentów. Rektor prof. Jan Krysiñski mówi³ do uczniów:
Wystêpuj¹c w strojach akademickich na
uroczystoœci inauguracji roku szkolnego
w naszym liceum chcemy podkreœliæ
wa¿noœæ tej chwili, œmiem twierdziæ historycznej chwili dla Politechniki, a jednoczeœnie chcemy stworzyæ tradycjê uroczystego powitania uczennic i uczniów
liceum w murach naszej uczelni. W swoje wyst¹pienie rektor wplót³ tak¿e w¹tek historyczny - W po³owie XVI wieku
Akademia Krakowska – dzisiejszy Uniwersytet Jagielloñski – utworzy³a oko³o
30 tak zwanych „kolonii akademickich”,
w których przygotowywa³a m³odzie¿ do
studiów uniwersyteckich. Jedna z takich
szkó³ powsta³a w 1545 r. w Widawie,
a utworzy³ j¹ Walenty Widawski, profesor, a nastêpnie rektor Akademii Krakowskiej. Szko³y te tworzono na obszarze
Rzeczypospolitej do XVIII wieku. Inn¹ formê rozwin¹³ Uniwersytet Wileñski, którego profesorowie wizytowali szko³y,
a potem nazwiska najbardziej zdolnych
uczniów podawali do Senatu uczelni;
w tym gronie znalaz³ siê tak¿e Adam
Mickiewicz, który zadziwi³ wizytatora
sw¹ „roztropnoœci¹ i wiedz¹”.
Mówi¹c o postawionych celach Rektor podkreœli³ odpowiedzialnoœæ szko³y
za przygotowanie m³odego cz³owieka do
dalszego ¿ycia. - Bêdziemy podejmowaæ
23
W Y D A R Z E N I A
dzia³ania, które umo¿liwi¹ uczniom Liceum bardzo dobre przygotowanie do
kontynuowania nauki na wy¿szym etapie kszta³cenia. Nie ukrywam, ¿e liczmy
bardzo na to, ¿e uczniowie szko³y zasil¹
szeregi studentów Politechniki £ódzkiej,
a niektórzy w przysz³oœci stan¹ siê
twórczymi pracownikami naukowymi
naszej uczelni. Mam nadziejê, ¿e przygotowana baza materialna, ambitne programy nauczania oraz kadra nauczycielska stworz¹ uczniom warunki do realizacji ich oczekiwañ i naszych zamierzeñ.
Dyrektor mgr Tomasz Kozera po
otrzymaniu z r¹k rektora Aktu Za³o¿ycielskiego przedstawi³ 20-osobowe grono pedagogiczne, które z³o¿y³o uroczyste œlubowanie. Ci nauczyciele, którzy
bêd¹ uczyæ przedmiotów œcis³ych, to
wyk³adowcy P£. Pozostali maj¹ doœwiadczenie zdobyte w ³ódzkich szko³ach œrednich.
W œwietle b³ysków fleszy i kamer telewizyjnych szóstka uczniów, którzy mieli
najwiêksz¹ liczbê punktów odebra³a
z r¹k prorektora ds. kszta³cenia prof. Ireneusza Zbiciñskiego legitymacje
uczniowskie. Wœród nich by³ £ukasz
Jaszczuk, który w imieniu swoich kolegów i kole¿anek zapewnia³, ¿e bêd¹ pilnymi uczniami, bowiem wiedz¹, ¿e szko³a to ¿yciowa przygoda, to miejsce, z którego czerpie siê si³ê i radoœæ, ale tylko
wtedy, gdy towarzyszy temu odpowiednie zaanga¿owanie.
Liceum P£ wyró¿nia nie tylko specjalny pocz¹tek roku szkolnego, laboratoria
i akademicka kadra. Uczniowie zostali
tak¿e zaproszeni do udzia³u w ¿yciu organizacji studenckich. Ich przedstawiciele zachêcali do skorzystania z wielu mo¿liwoœci, które stwarza uczelnia, takich
jak praktyki dziennikarskie w Radiu ¯ak,
œpiewanie w chórze, granie w orkiestrze,
uczestniczenie w zajêciach AZS, czy rajdach organizowanych przez P£azik.
Obecnych na uroczystoœci dyrektorów innych szkó³ ponadgimnazjalnych
dyrektor mgr Tomasz Kozera zapewni³.
– Nie chcemy konkurowaæ, stawiamy
raczej na wspó³pracê, podejmowanie
wspólnych dzia³añ pod opiek¹ Politechniki £ódzkiej. Mamy nadziejê do³¹czyæ do
najlepszych szkó³ w £odzi, tych, które
swoj¹ pozycjê na rynku oœwiatowym
budowa³y przez lata dzia³alnoœci. Obieca³ realizowaæ cele szko³y tak, aby rozwija³a ona u uczniów odpowiedzialnoœæ,
poszanowanie dla polskiego dziedzictwa kulturowego, przy jednoczesnym
otwarciu siê na wartoœci kultur Europy
i œwiata.
Moment, w którym koñczy siê pewien
etap dzia³ania sprzyja podziêkowaniom
tym osobom, których praca pozwoli³a
zmaterializowaæ podejmowany projekt.
Prof. Krysiñski podkreœla³, ¿e uruchomienie LO P£ sta³o siê mo¿liwe dziêki zapaleñcom, którzy z wielk¹ pasj¹ i z potrzeby dzia³ania pragnêli utworzyæ tê szko³ê. Szczególne podziêkowania skierowa³
do prof. Ireneusza Zbiciñskiego, prorektora ds. studenckich, który koordynowa³
dzia³ania zwi¹zane z utworzeniem szko³y. Wymieni³ tak¿e kanclerza P£ dr in¿.
Stanis³awa Starzaka, który niestrudzenie kontrolowa³ wykonawców i w sposób konsekwentny i rzeczowy czuwa³
nad terminowym przygotowaniem lokali
oraz pani¹ kwestor mgr Jadwigê Machnick¹. Podziêkowa³ tak¿e prof. Marii Kamiñskiej - dziekanowi Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska za oddanie szkole czêœci swoich
pomieszczeñ. Rektor podkreœli³: W toku
tworzenia Liceum bardzo wa¿ne by³o
znalezienie osoby, która bêdzie wspiera³a nas w pracach organizacyjnych,
a nastêpnie przejmie kierownictwo szko³y. T¹ osob¹ jest pan dyrektor Liceum
mgr Tomasz Kozera, któremu dziêkujê
za wielki trud uwieñczony sukcesem.
Po zakoñczeniu uroczystoœci rozpoczêcia roku szkolnego dyrektor LO P£
powiedzia³:
W mojej wieloletniej karierze pedagoga wiele razy uczestniczy³em w uroczystej inauguracji roku szkolnego.
Dzieñ rozpoczêcia roku jest integralnie
zwi¹zany z funkcjonowaniem szko³y,
jednak 3 wrzeœnia 2007 roku na trwale
zapisze siê w mojej pamiêci, nie tylko
dlatego, ¿e otwiera siê nowy etap
w moim ¿yciu – zosta³em dyrektorem
szko³y, jakich w Polsce w³aœciwie nie
ma, ale dlatego, ¿e mog³em uczestniczyæ w jej tworzeniu od podstaw,
w opracowywaniu strategii rozwoju.
Umo¿liwiono mi wspó³tworzenia placówki, której zamys³ ju¿ dawno zrodzi³
siê w mojej g³owie i pozwoli³ na zrealizowanie marzeñ o szkole, do jakiej sam
chcia³bym uczêszczaæ. Przed nami
wszystkimi czas wytê¿onej pracy, który pozwoli nam na realizacjê wszystkich
zaplanowanych projektów, a tak¿e udowodni, ¿e pomys³ utworzenia tego Liceum jest jak najbardziej s³uszny. Po raz
pierwszy wielu z nas, nauczycieli szkó³
ponadgimnazjalnych, uczestniczy³o
w tego typu uroczystoœci: podnios³a atmosfera, obecnoœæ Rektorów i cz³onków Senatu, wielu znakomitych goœci
oraz mo¿liwoœæ wyst¹pienia w togach
spowodowa³y, ¿e ten dreszcz emocji
pozostaje w moim sercu i daje mi si³ê
oraz ogromny zapa³ do dalszej pracy.
n
Ewa Chojnacka
Pierwsza lekcja
matematyki
z dr. B. Koszelą
foto: Jacek Szabela
24
N A U K A
Nagrody przyznawane są corocznie młodym pracownikom nauki i artystom.
Wyróżnieni naukowcy z PŁ
Piêcioro m³odych naukowców otrzyma³o 13 czerwca 2007 r.
nagrody Prezydium Oddzia³u Polskiej Akademii Nauk w £odzi
i Konferencji Rektorów Publicznych Uczelni £odzi za rok 2006.
Nagrodzeni zostali: w dziedzinie nauk humanistyczno-spo³ecznych - dr Ma³gorzata Jakubowska z Uniwersytetu £ódzkiego, w dziedzinie nauk biologiczno-medycznych - dr Jakub
Fichna z Uniwersytetu Medycznego, w dziedzinie nauk œcis³ych dr in¿. Lidia Okrasa z Wydzia³u Chemicznego Politechniki £ódzkiej, a w dziedzinie nauk technicznych - dr in¿.
Zbigniew Chaniecki z Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki P£. Nagrodê artystyczn¹ otrzyma³ dr £ukasz Chmielewski z Akademii Sztuk Piêknych im.
W³. Strzemiñskiego w £odzi. Laureaci zostali wybrani przez
komisjê pod przewodnictwem prof. Mariana Miko³ajczyka;
otrzymali nagrodê finansow¹, dyplomy i akwarele Krystiana
Sawliczka przedstawiaj¹ce zabytkowe miejsca £odzi.
Czym zajmuj¹ siê wyró¿nieni doktorzy z P£:
Dr inż. Lidia Okrasa
Ma 37 lat, jest adiunktem w Katedrze Fizyki Molekularnej Wydzia³u Chemicznego P£. Mimo m³odego wieku ma bardzo du¿y dorobek naukowy. Sk³adaj¹ siê na niego 33 publikacje, z których 10 ukaza³o siê w dwóch ostatnich latach,
g³ównie w czasopismach z tzw. listy filadelfijskiej, takich jak
Macromolecules, JACS, Polymer, J. Non-Crystal Solids.
Od pocz¹tku swojej kariery naukowej podejmowa³a ambitne zadania. Pracê doktorsk¹ zrealizowa³a po uzyskaniu
grantu rz¹du francuskiego w ramach tzw. these en co-tutelle, we wspó³pracy pomiêdzy Politechnik¹ £ódzk¹ i Uniwersytetem Claude Bernard w Lyonie. W latach 2001-2002
uzyska³a presti¿owe stypendium podoktoranckie „Marie
Curie” w s³ynnym Instytucie Maksa Plancka Badañ Polimerów w Moguncji, co da³o jej mo¿liwoœæ wspó³pracy ze œwiatowej rangi naukowcami. O wysokiej ocenie jej osi¹gniêæ naukowych w oœrodkach zagranicznych œwiadczy fakt, ¿e po
odbyciu sta¿y by³a wielokrotnie zapraszana na kilkumiesiêczne sta¿e do Uniwersytetu w Lyonie oraz do Instytutu Maksa
Plancka w Moguncji.
Dr Lidia Okrasa bada w³aœciwoœci nowych materia³ów polimerowych. Do swoich najwa¿niejszych osi¹gniêæ naukowych zalicza wykazanie korelacji pomiêdzy struktur¹ i morfologi¹ szeregu polimerów, kopolimerów i kompozytów o z³o¿onej architekturze, a relaksacjami molekularnymi i w³aœciwoœciami fizycznymi tych materia³ów. Dr Okrasa wyspecjalizowa³a siê w badaniach dynamiki molekularnej polimerów
z zastosowaniem bardzo nowoczesnej techniki - szerokopasmowej spektroskopii dielektrycznej. Jednak cech¹ charakterystyczn¹ prowadzonych przez ni¹ badañ jest stosowanie
szerokiego spektrum technik badawczych, takich jak dyna-
miczna analiza mechaniczna, skaningowa kalorymetria ró¿nicowa, analiza termo-optyczna, termoluminescencja, spektroskopia ramanowska oraz techniki rentgenowskie. Prowadzone przez ni¹ badania wnios³y bardzo istotny wk³ad do
wiedzy o budowie strukturalnej kompozytów polimerowych,
daj¹c podstawy do projektowania materia³ów maj¹cych œciœle okreœlone w³aœciwoœci.
Dr inż. Zbigniew Chaniecki
Jest adiunktem w Katedrze Informatyki Stosowanej Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki P£. Zosta³ wyró¿niony za ca³okszta³t osi¹gniêæ badawczych
dotycz¹cych bezinwazyjnego monitorowania procesów transportu materia³ów sypkich.
Przedmiotem badañ dr. Zbigniewa Chanieckiego jest komputerowa analiza i diagnozowanie wybranych procesów
przemys³owych z u¿yciem tomografii procesowej. Elektryczna
pojemnoœciowa tomografia umo¿liwia nieinwazyjne obrazowanie, a przez to monitorowanie i diagnozowanie stanu procesów w celu ich optymalizacji oraz zapobiegania niebezpiecznym zjawiskom. Tomografia procesowa stosowana jest
w przypadku profili zamkniêtych (np. ruroci¹gów, silosów),
gdy niemo¿liwa jest wizualna kontrola przebiegu procesów
lub/i zainstalowanie innych przyrz¹dów pomiarowych. Uzyskane przez dr. Chanieckiego wyniki umo¿liwiaj¹ identyfikacjê stanów awaryjnych w odcinkach pionowych ruroci¹gu
podczas transportu pneumatycznego materia³ów sypkich
oraz ocenê charakteru przep³ywu i zmian koncentracji materia³u w poszczególnych strefach silosu podczas jego opró¿niania.
Osi¹gniête wyniki badañ, przedstawione w pracy doktorskiej Algorytmy przetwarzania i analizy danych pomiarowych
elektrycznej tomografii pojemnoœciowej w diagnostyce wybranych procesów przemys³owych wykonanej pod kierunkiem prof. Dominika Sankowskiego, zosta³y wczeœniej docenione m.in. z³otymi medalami na Miêdzynarodowych Targach
Wynalazczoœci w Seulu (2006), Œwiatowej Wystawie Innowacji, Badañ i Nowych Technologii Eureka 2005 w Brukseli
oraz Miêdzynarodowej Wystawie Wynalazków Innowacje
2005 w Gdañsku. Dr Chaniecki jest równie¿ zdobywc¹ tegorocznej nagrody im. Artura Rojszczaka, przyznawanej przez
Klub Stypendystów Zagranicznych Fundacji na Rzecz Nauki
Polskiej, przeznaczonej dla m³odych uczonych, którzy nie
tylko mog¹ poszczyciæ siê wybitnymi osi¹gniêciami naukowymi ale potrafi¹ przekraczaæ ramy w¹skich specjalizacji
naukowych. Jest on od lat opiekunem dydaktycznym niepe³nosprawnego studenta informatyki Piotra Wojtczaka.
n
M.T.
25
N A U K A
Klaster Zaawansowanych Technologii Energetycznych będzie realizował projekty z obszaru nowoczesnych
technologii „czystego” węgla brunatnego, wodoru, geotermii i innych źródeł odnawialnych oraz wspierał
realizację polityki energetycznej Unii Europejskiej. Porozumienie uczelni technicznych z przemysłem posłuży m.in. transferowi najnowszych technologii i najlepszych dostępnych technik do praktyki gospodarczej,
a także prowadzeniu zintegrowanej działalności edukacyjnej, szkoleniowej i ekspertyzowej.
Klaster „Ekoenergia”
Nie czêsto siê zdarza, aby Sala Senatu Politechniki £ódzkiej goœci³a tak
wiele znamienitych postaci reprezentuj¹cych zarówno naukê, przemys³, jak
i w³adze regionu oraz wielu miast, powiatów i gmin. 29 czerwca 2007 roku
podpisana zosta³a umowa powo³uj¹ca
Klaster Zaawansowanych Technologii
Energetycznych „Ekoenergia”. Równoczeœnie podpisany zosta³ list intencyjny,
którego sygnatariusze zadeklarowali
wszelkiego rodzaju pomoc dla dzia³añ
stworzonego konsorcjum.
Z inicjatywy rektorów Politechniki
£ódzkiej i Politechniki Czêstochowskiej,
prof. Jana Krysiñskiego oraz prof. Januarego Bienia, chêæ wspó³pracy zadeklarowa³y przedsiêbiorstwa na co dzieñ konkuruj¹ce ze sob¹. Sygnatariuszami podpisanej umowy s¹ dwa parki: £ódzki Regionalny Park Naukowo-Technologiczny
i Be³chatowsko-Kleszczowski Park Przemys³owo-Technologiczny oraz szeœæ firm:
Spó³ka Akcyjna BOT S.A., Przedsiêbiorstwo „DALKIA” Polska, Polska Platforma
Technologiczna Wodoru i Ogniw Paliwowych, Pol-Tex-Methane Sp. z o. o., ISD
Huta Czêstochowa, Przedsiêbiorstwo
„Energia”. Rektorom, prezesom i dyrektorom, reprezentuj¹cym poszczególne
firmy, poparcia, podpisuj¹c list intencyjny, udzielili: Marsza³ek Województwa
£ódzkiego – W³odzimierz Fisiak, Prezydent miasta £odzi – Jerzy Kropiwnicki,
Prezydent miasta Czêstochowy – Tadeusz Wrona oraz Prezydenci i Burmistrzowie Skierniewic, Uniejowa, Ozorkowa,
Krzepic i K³obucka.
Dwie Politechniki zjednoczy³y wszystkich wokó³ idei rozwoju technologii wydobycia i przetwórstwa wêgla brunatnego, wytwarzania, transportu, magazynowania i wykorzystania wodoru i paliw wodorowych oraz innych odnawial-
Od lewej:
rektor PCz
prof. J. Bień,
rektor PŁ
prof.
J. Krysiński,
Prezydent
miasta Łodzi
J. Kropiwnicki (stoi),
Marszałek
Województwa
Łódzkiego
W. Fisiak
foto: Jacek Szabela
nych Ÿróde³ energii, szczególnie geotermii, podnoszenia sprawnoœci procesów
energetycznych i technologicznych, ekologicznego wykorzystania odpadów komunalnych i osadu wtórnego z oczyszczalni œcieków. Klaster bêdzie d¹¿y³ do
realizacji polityki energetycznej Unii Europejskiej, tj. uzyskania 20% oszczêdnoœci konsumpcji energii, 20% ograniczenia emisji dwutlenku wêgla do atmosfery oraz 20% wykorzystania odnawialnych Ÿróde³ energii do roku 2020.
Uczestnicy konsorcjum maj¹ tworzyæ
technologie, transferowaæ je oraz szkoliæ i dzieliæ siê wiedz¹, a tak¿e kreowaæ
warunki do powo³ywania nowych firm
dzia³aj¹cych w obszarze innowacji.
Mo¿e zostaæ postawione pytanie, co
w technologiach energetycznych mo¿e
byæ zaawansowane? Zakres podstawowych dzia³añ Klastera definiuje obszar
zaawansowanych mo¿liwoœci, ale jako
przyk³ad wyobraziæ sobie mo¿na opracowanie hybrydowej si³owni, której dzia³anie skupi wykorzystanie energii geotermalnej, spalanie w tlenie gazów powsta³ych z bakteryjnej przeróbki wêgla
brunatnego i jego zgazowania (lub we-
d³ug innego nazewnictwa – gazyfikacji),
a powsta³y podczas tego procesu dwutlenek wêgla po osuszeniu bêdzie pompowany do wnêtrza ziemi. Mo¿e to marzenie, ale dzia³ania w obszarze powsta³ego klastera maj¹ je ziœciæ.
Klaster jest otwarty, wiêc nie ogranicza swojej dzia³alnoœci i obszaru do instytucji ju¿ zgromadzonych umow¹. Byæ
mo¿e niebawem do³¹czy do Klastera grupa producentów wierzby i trawy energetycznej, a tak¿e ich przetwórcy, zostanie
wiêc on rozszerzony o obszar biomasy.
Powstanie Klastera „Ekoenergia” pozwoli na stworzenie nowych miejsc pracy w regionie ³ódzkim. Studentom i doktorantom wydzia³ów: mechanicznego,
„elektrycznego”, „biotechnologii” oraz
in¿ynierii procesowej i ochrony œrodowiska P£ umo¿liwi zdobywanie wiedzy
praktycznej w najlepszych firmach bran¿owych.
Nale¿y podkreœliæ, ¿e Klaster „Ekoenergia” jest pierwszym formalnie zawi¹zanym w regionie województwa ³ódzkiego i dalece wybiega poza jego obszar.
n
Krzysztof JóŸwik
26
N A U K A
W ostatnich dniach maja w Warszawie odbyły się targi International Warsaw Invention Show IWIS 2007.
Dwudniowa impreza o międzynarodowym zasięgu dała możliwość prezentacji dorobku innowacyjnego
180 wystawcom z 11 krajów świata.
Medale dla Politechniki
Politechnika £ódzka na Invention Show
pokaza³a nowe wynalazki, które po raz
pierwszy stanê³y do rywalizacji o medale
i ewentualne zainteresowanie przedstawicieli przemys³u, czy sektora finansowego. Rozwi¹zania znalaz³y uznanie jurorów:
uczelnia zdoby³a 9 medali: trzy z³ote, cztery srebrne i dwa br¹zowe.
Z³otym medalem nagrodzono: prof.
J. Burcana, mgr in¿. R. Bednarka i mgr.
in¿. M. Wicha z Katedry Konstrukcji Precyzyjnych za Przyrz¹d rehabilitacyjny
koñczyn dolnych. To uniwersalne urz¹dzenie pozwala na prowadzenie rehabilitacji zarówno przy ingerencji partii miêœniowych, jak i przy ca³kowitym lub czêœciowym niedow³adzie. Jak podkreœlaj¹
autorzy rozwi¹zania, ruchy realizowane
przez przyrz¹d pozwalaj¹ na wykonanie
prawie pe³nego zakresu ruchu w stawach
koñczyn, a rehabilitacja wspomagana
przyrz¹dem zapobiega przykurczom miêœni oraz usztywnieniu stawu biodrowego i kolanowego.
Dwa z³ote medale otrzymali pracownicy Instytutu In¿ynierii Materia³owej:
prof. B. Wendler i mgr in¿. A. Rylski
za Pow³oki ochronne na stale ferrytyczne oraz za Kompozyt metalowo-ceramiczny Ti6A14V-TiN (wspólnie z W. Pawlakiem). Pierwszy z tych wynalazków
jest szczególnie wa¿ny z uwagi na szerokie stosowanie stali ferrytycznych
w przemyœle. Z uwagi na fakt, ¿e przy
wysokich temperaturach odpornoœæ na
utlenianie stali ferrytycznych jest niezadowalaj¹ca (np. w pracy katalizatorów
oczyszczania spalin) naukowcy zaproponowali now¹ technologiê. Opracowana
metoda rozpylania magnetronowego
amorficznych pow³ok FeAlCrSi zapewnia
m.in. lepsz¹ ochronê przed izotermicznym utlenianiem w temperaturze 1173K
ferrytycznej stali nierdzewnej X6AlCrSi,
ni¿ stosowane aktualnie pow³oki typu Me
CrAlY przy znacznie mniejszej gruboœci
pow³ok, ni¿szej temperaturze pod³o¿y
i ni¿szych kosztach procesu. Drugie
opracowanie dotyczy wytworzenia nowego kompozytu metalowo-ceramicznego, który ma znacznie lepsze w³aœciwoœci trybologiczne ni¿ dotychczas stosowane stopy tytanu, ma on m.in. du¿¹
twardoœæ, bardzo du¿¹ odpornoœæ na
korozjê, w tym korozjê elektromechaniczn¹ w p³ynie fizjologicznym. Autorzy
opracowania polecaj¹ zastosowanie
kompozytu na ruchome czêœci maszyn
i mechanizmów, a tak¿e na biokompatibilne endoprotezy.
Dr hab. E. Staryga z Instytutu Fizyki
przy wspó³pracy naukowców z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy oraz Politechniki Warszawskiej opracowa³a metodê wytwarzania na pod³o¿u krzemowym znacznej gêstoœci zarodzi nukleacji diamentu. Warstwy nanokrystalicznego diamentu wytworzone na
pod³o¿ach krzemowych zdefektowanych
w opracowanym procesie charakteryzuj¹
siê ma³¹ chropowatoœci¹. Jak podkreœlaj¹ autorzy, materia³ o takich cechach
wykazuje dobre w³aœciwoœci emisyjne
i mo¿e stanowiæ pokrycie elementów stosowanych w produkcji emiterów polowych. Opracowanie Warstwy nanokrystaliczne diamentu dla mikroelektroniki
pró¿niowej nagrodzono na wystawie
srebrnym medalem.
Zespó³ w sk³adzie: in¿. Z. Szymczak
i in¿. P. Grzyb z Instytutu Fizyki oraz dr
in¿. W. Machowski z Katedry Fizyki W³ókna i Metrologii W³ókienniczej zaprojektowa³ i zbudowa³ Uniwersalne stanowisko
do badania palnoœci wyrobów w³ókienniczych. Umo¿liwia ono badanie wyrobów
w³ókienniczych (zapalnoœci, czasu rozprzestrzeniania p³omienia i ograniczonego rozprzestrzeniania p³omienia) oraz
badania palnoœci zabawek zgodnie z okreœlonymi normami. To wielofunkcyjne stanowisko nagrodzono srebrnym medalem.
Ten sam zespó³ uzyska³ tak¿e br¹zowy
medal za Stanowisko do badania przenikania ciep³a przez wyroby w³ókiennicze
poddane dzia³aniu promieniowania cieplnego. Umo¿liwia ono okreœlanie takich parametrów jak: odpornoœæ termiczna, wskaŸnik przenikania ciep³a, wspó³czynnik przenoszenia promieniowania cieplnego. Jak
podkreœlaj¹ autorzy, wyniki wykonanych
badañ dostarczaj¹ informacji niezbêdnych
do wyboru odpowiednich materia³ów na
odzie¿ ochronn¹ dla stra¿aków i osób pracuj¹cych na stanowiskach stwarzaj¹cych
zagro¿enia termiczne.
Dwa srebrne medale zdoby³ zespó³ pod
kierunkiem prof. D. Sankowskiego z Katedry Informatyki Stosowanej. W opracowaniu Trójwymiarowa termografia przep³ywu grawitacyjnego granulatów przemys³owych zastosowano nowy system diagnostyczny umo¿liwiaj¹cy wyznaczanie i kontrolê parametrów dynamiki zjawisk opró¿niania zbiorników na materia³y sta³e w przemys³ach chemicznym, spo¿ywczym czy farmaceutycznym. Zastosowanie metody pozwala uzyskaæ poprawê jakoœci produktu
oraz wydajnoœci produkcji.
Drugie nagrodzone rozwi¹zanie to
System wizyjny do analizy geometrycznych próbek metali i ich stopów w wysokich temperaturach. Zastosowanie
nowoczesnych rozwi¹zañ konstrukcyjnych i zaawansowanych algorytmów
przetwarzania i analizy obrazów pozwala na wykorzystanie systemu m.in.
w wysokotemperaturowych pomiarach
w³aœciwoœci powierzchniowych wybranych metali i ich stopów.
Br¹zowy medal jury przyzna³o dr. in¿.
J. Ziêbie i mgr. in¿. M. Frydrysiakowi
z Katedry Automatyzacji Procesów
W³ókienniczych za Textroniczny sensor
do pomiaru czêstotliwoœci oddechów.
Wiêcej o tym opracowaniu na str. 29.
n
E.Ch.
27
N A U K A
15 młodych, innowacyjnych firm działających w branży nowoczesnych technologii może już rozpocząć działalność w Łódzkim Inkubatorze Technologicznym. Pierwsze przedsiębiorstwa skorzystały z szansy i wprowadziły się do nowego biurowca
inkubatora przy ul. Dubois 114/116.
Inkubator: biznes i nauka
Inkubator jest czêœci¹ £ódzkiego Regionalnego Parku Naukowo – Technologicznego, w skrócie nazywanego Technopark. Udzia³owcem tej instytucji jest
m.in. Politechnika £ódzka, a cz³onkiem
jej zarz¹du - dr hab. in¿. Krzysztof JóŸwik, prodziekan Wydzia³u Mechanicznego P£. Naukowcy z Politechniki zasiadaj¹
te¿ w komitecie naukowym Technoparku, pe³ni¹c tam rolê doradcz¹.
Technopark powsta³, aby skupiæ
w jednym miejscu firmy i instytucje badawcze zajmuj¹ce siê nowoczesnymi
technologiami. To pierwsze miejsce
w £odzi, w którym maj¹ krzy¿owaæ siê
drogi nauki i biznesu. Zajmuje 14-hektarowy teren nieopodal Lotniska Lublinek.
W sk³ad Technoparku wchodzi Inkubator Technologiczny – miejsce stworzone
z myœl¹ o m³odych przedsiêbiorcach i naukowcach. Mog¹ tu wynaj¹æ w pe³ni
wyposa¿one, klimatyzowane biuro, za
które w pierwszych dwóch latach dzia³alnoœci zap³ac¹ obni¿ony czynsz (w pierwszym roku zaledwie 25 %, a w drugim
50 % rynkowych stawek).
Bill Gates za³o¿y³ Microsoft w gara¿u. £ódzcy m³odzi przedsiêbiorcy, absolwenci szkó³ wy¿szych i naukowcy dziêki Inkubatorowi maj¹ szansê na lepszy
start – mówi Tomasz Rychlewski, prezes Technoparku £ódŸ. - Dostan¹ nowoczesne biuro, nie musz¹ wydawaæ pieniêdzy na sprzêt komputerowy, meble,
pod³¹czenie do internetu czy telefonu.
W dodatku znajd¹ siê pod skrzyd³ami
specjalistów. Wiemy, jak trudne s¹ pierwsze lata dzia³alnoœci. W Polsce po³owa
zak³adanych firm upada ju¿ po dwóch
latach, dlatego lokatorów Inkubatora
chcemy dos³ownie prowadziæ za rêkê,
czyli wspieraæ, pomagaæ i doradzaæ.
Nasz cel to ich sukces na rynku.
Inkubator oferuje swoim lokatorom
kompleksowe doradztwo prawne, patentowe i marketingowe. Lokatorzy
mog¹ liczyæ na pomoc w pozyskiwaniu
funduszy z Unii Europejskiej, a tak¿e
z krajowych oœrodków finansowych. Pomoc ma obejmowaæ równie¿ wsparcie
w negocjacjach. Maksymalnie uproszczono równie¿ rekrutacjê do inkubatora: wystarczy pobraæ ze strony internetowej www.technopark.lodz.pl formularz aplikacyjny, wype³niæ i przes³aæ go
biura Technoparku.
Zarz¹d Technoparku liczy na wsparcie i zainteresowanie przedstawicieli
œwiata nauki, poniewa¿ jednym w g³ównych celów dzia³alnoœci Inkubatora jest
wprowadzanie na rynek nowoczesnych
rozwi¹zañ technologicznych, jakie powstaj¹ w oœrodkach badawczych.
liwoœæ transferu opracowanych pomys³ów do stadium produkcyjnego oraz
szansa dla studentów spe³nienia marzeñ
o w³asnym biznesie dziêki merytorycznemu wspomaganiu od strony administracyjno-prawnej. Nie ka¿dy musi byæ omnibusem – w Technoparku wystarczy mieæ
pomys³ na techniczn¹ sferê biznesu.
Wspó³praca biznesu i nauki œwietnie
sprawdzi³a siê w wielu parkach naukowo – technologicznych na ca³ym œwiecie, a jest ich ponad tysi¹c. Najbardziej
znany to tzw. Dolina Krzemowa, która
dzia³a ju¿ kilkadziesi¹t lat. W Polsce na
razie pracuje kilkanaœcie Technoparków,
foto: archiwum Technoparku
Jak dot¹d wspó³praca P£ z ³ódzkim
Technoparkiem uk³ada siê bardzo dobrze.
Pod koniec wrzeœnia zorganizowano
wspóln¹ miêdzynarodow¹ konferencjê
Rola Inkubatorów Technologicznych
w rozwoju przedsiêbiorczoœci i globalizacji biznesu. Obie instytucje wspó³pracuj¹
równie¿ w ramach Klastera „Ekoenergia”
powo³anego do ¿ycia w tym roku.
Wspó³praca Politechniki z Technoparkiem to szansa dla obydwu instytucji.
Rozwój Parku, to miejsca pracy, pieni¹dze dla miasta i ludzi, a co szczególnie
wa¿ne, z obszaru nowoczesnych technologii – mówi dr hab. in¿. Krzysztof JóŸwik. - Dla Politechniki ta wspó³praca ma
kilka wymiarów. Najwa¿niejsze to mo¿-
a najd³u¿szy sta¿ maj¹ oœrodki w Poznaniu i we Wroc³awiu. Najczêœciej – podobnie, jak w £odzi – powstaj¹ z inicjatywy
samorz¹dów lokalnych i uczelni.
Uznaje siê, ¿e w Technoparkach powsta³y m.in. pierwsze mikroprocesory,
telefony bezprzewodowe, czy kalkulatory. Mamy nadziejê, ¿e £ódŸ niebawem
bêdzie mog³a pochwaliæ siê podobnymi
osi¹gniêciami.
Wszystkich zainteresowanych wspó³prac¹ z Technoparkiem i £ódzkim Inkubatorem Technologicznym zapraszamy
do biurowca przy ul. Dubois 114/116,
tel. 042 684 44 44,
[email protected]
n Robert Kozubal
28
N A U K A
Rada Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności jako pierwsza w Polsce nadała stopnie doktora nauk
technicznych w dziedzinie biotechnologii.
Pierwsze doktoraty z biotechnologii
Pierwsz¹ osob¹, która uzyska³a stopieñ doktora w dziedzinie biotechnologii by³a mgr in¿. Izabela Lubecka, która 25
czerwca 2007 roku obroni³a pracê doktorsk¹ na temat Przyczyny powstawania krystalicznych osadów w zagêszczonych
sokach jab³kowych. Badania zosta³y wykonane w Instytucie
Technologii Fermentacji i Mikrobiologii P£. Promotorem pracy
by³ prof. P£ Eugeniusz Pogorzelski, natomiast recenzentami
byli prof. Jan Oszmiañski z Uniwersytetu Przyrodniczego we
Wroc³awiu oraz prof. P£ Wojciech Ambroziak.
Dr in¿. Izabela Lubecka dokona³a kompleksowych badañ przyczyn tworzenia siê osadów krystalicznych w koncentratach jab³kowych co stanowi powa¿ny problem nie tylko natury technicznej, ale tak¿e obni¿a jakoœæ produktu finalnego. Podjê³a siê wyjaœnienia wa¿nego zagadnienia maj¹cego charakter aplikacyjny dla
praktyki przemys³owej produkcji zagêszczonego soku jab³kowego.
W dniu 3 lipca 2007 roku mgr in¿. Agata Kaczorowska obroni³a pracê doktorsk¹ na temat Oddzia³ywanie mikroorganizmów
i ich metabolitów na warstwy wêglowe. Badania wykonano
w Instytucie Biochemii Technicznej P£ we wspó³pracy z Zak³adem In¿ynierii Biomedycznej Instytutu In¿ynierii Materia³owej P£. Promotorem pracy by³ prof. P£ Tadeusz Antczak, a jej
recenzentami prof. Aleksandra Soko³owska z Politechniki Warszawskiej oraz prof. P£ Zofia ¯akowska.
Dr in¿. Agata Kaczorowska opracowa³a nowatorski sposób
usuwania (modyfikacji) fazy grafitowej w twardej nanowarstwie wêglowej bêd¹cej mieszanin¹ diamentu i grafitu. Zastosowana metoda modyfikacji wykorzystuje specyficzne enzymy wytworzone przez mikroorganizmy. Zawiera cechy nowoœci naukowej o wyraŸnych walorach aplikacyjnych, co zaowon
cowa³o zg³oszeniami patentowymi.
Odbywające się od czterech lat w Poznaniu targi Innowacje – Technologie – Maszyny ITM Polska nieustannie umacniają
swoją pozycję największych w kraju targów nowoczesnych technologii dla przemysłu. Tegoroczna edycja (11-14.06.2007 r.)
osiągnęła rekordowe wyniki. W targach uczestniczyło około 1300 wystawców i firm z 36 krajów. Ekspozycje podzielone na
branżowe salony tematyczne zwiedziło około 22 000 profesjonalistów. Honorowy patronat nad targami sprawowali ministrowie gospodarki oraz nauki i szkolnictwa wyższego.
Innowacje - Technologie - Maszyny
Politechnika £ódzka reprezentowana
by³a w Salonie Nauka dla Gospodarki,
w którym 85 wystawców polskich i 11
zagranicznych pokaza³o swój potencja³
badawczy i jego zastosowanie w opracowaniu innowacyjnych rozwi¹zañ. Jak
co roku, mieliœmy dwa stoiska prezentuj¹ce Centrum Innowacji i Transferu Technologii P£ oraz Centrum Zaawansowanych Technologii BioTechMed.
Przedstawiona oferta adresowana
by³a do obecnych na targach bran¿: bezpieczeñstwo pracy w przemyœle, energia, technologie obróbki powierzchni,
przemys³ metalowy. Wiêkszoœæ rozwi¹zañ by³a ju¿ prezentowana i nagrodzona podczas targów International Warsaw Invention Show w maju 2007 r.
W Poznaniu, choæ bez medalu (medale przyznawano w kategorii najlepszy
produkt), nasze technologie otrzymywa³y równie wysokie oceny i cieszy³y
siê du¿ym zainteresowaniem zwiedzaj¹cych.
Po raz pierwszy, choæ jeszcze nie
w pe³nym sk³adzie, w targach wziêli
udzia³ pe³nomocnicy dziekanów ds.
transferu technologii. Udzielali informacji na temat promowanych przez Politechnikê £ódzk¹ rozwi¹zañ, ale równie¿
poszukiwali firm zainteresowanych
wspó³prac¹.
Centrum Innowacji i Transferu Technologii mia³o równie¿ swój udzia³ w przygotowaniu atrakcyjnej prezentacji multimedialnej, która by³a pokazywana przy
g³ównym wejœciu do pawilonu 9. Do
uczestnictwa zaproszone zosta³y wszystkie jednostki nauki, których udzia³ w targach dofinansowa³o MNiSW.
Salonowi Nauka dla Gospodarki towarzyszy³o szereg specjalistycznych spotkañ, seminariów i konferencji, które okaza³y siê skuteczn¹ platform¹ nawi¹zywa-
nia kontaktów handlowych oraz wymiany wiedzy i doœwiadczeñ. Przyk³adowe
wydarzenia to: V Forum In¿ynierskie Banki i Jednostki Badawczo-Rozwojowe
partnerem innowacyjnych przedsiêbiorstw – debata dotyczy³a warunków,
jakie trzeba spe³niæ, aby najlepsze polskie rozwi¹zania techniczne i badania
naukowe zosta³y praktycznie zastosowane; 7. Miêdzynarodowy Dzieñ Transferu
Technologii, podczas którego odbywa³y
siê spotkania kooperacyjne, spotkanie
Klubu Innowacyjnych Przedsiêbiorstw
Factoring – elastyczne narzêdzie finansowania innowacyjnych form zorganizowane przez Polsk¹ Agencjê Rozwoju
Przedsiêbiorczoœci.
Udzia³ w targach i przygotowanie
materia³ów zosta³ sfinansowany z projektu Wsparcie Innowacyjnej Przedsiêbiorczoœci Akademickiej.
n Gra¿yna Antonowicz
29
N A U K A
Nowatorski układ został nagrodzony brązowym medalem na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków IWIS 2007 w Warszawie.
Textroniczny sensor do pomiaru
częstotliwości oddechów
Urz¹dzenie opracowane w ramach projektu badawczego
MNiI Tekstroniczny inteligentny wyrób w³ókienniczy s³u¿¹cy
do monitorowania wskaŸników fizjologicznych cz³owieka pozwala na monitorowanie szybkoœci oddychania. Wynalazek
mo¿e znaleŸæ szerokie zastosowanie w ubraniach codziennego u¿ytku i specjalistycznej odzie¿y ochronnej (np. w kombinezonach s³u¿b ratowniczych: stra¿ackich, górniczych, chemicznych i innych), poszerzaj¹c naturalne funkcje odzie¿y
o biomonitoring parametrów fizjologicznych cz³owieka. Mo¿e
byæ wykorzystany tak¿e jako urz¹dzenie nadzoruj¹ce stan zdrowia starszych osób mieszkaj¹cych samotnie, które w przypadku nag³ych problemów ze zdrowiem nie mog³yby samodzielnie powiadomiæ pogotowia ratunkowego. Bardzo wa¿nym
zastosowaniem mo¿e byæ umieszczenie tekstronicznego czujnika w pi¿amkach dzieciêcych, co pozwoli zapobiegaæ œmierci
³ó¿eczkowej.
Czujnik ma strukturê w³óknist¹, poniewa¿ zbudowany jest
z dwóch œwiat³owodów oraz tekstylnej sprê¿yny, która ³¹czy
koñce œwiat³owodów. Zmiana po³o¿enia koñców œwiat³owodów
powoduje zmianê natê¿enia promieniowania, które oœwietla
œwiat³owód odbiorczy sprzê¿ony optycznie z fotodiod¹. Dioda
emituj¹ca promieniowanie podczerwone oraz fotodioda s¹ elementami sk³adowymi uk³adu elektronicznego, który zlicza
oddechy w czasie jednej minuty. Wynik pomiaru odczytywany
jest na wyœwietlaczu cyfrowym.
Zalet¹ przedstawionego wynalazku jest jego prosta konstrukcja, ³atwa obs³uga, ma³e wymiary i niska cena. Czujnik
umieszczony jest w opasce, któr¹ ³atwo zak³ada siê na klatkê
piersiow¹. Urz¹dzenie zosta³o zastrze¿one w Urzêdzie Patentowym.
Œwiat³owodowy czujnik do pomiaru rytmu oddechowego
zintegrowany z wierzchnim okryciem - kurtk¹ zaprezentowany zosta³ równie¿ na Miêdzynarodowych Targach ITM (Innowacje, Technologie, Maszyny) Nauka dla Gospodarki 2007
w Poznaniu.
n
Janusz Ziêba, Micha³ Frydrysiak
– autorzy projektu
Sukcesy doktorantów
Instytut Biochemii Technicznej mo¿e pochwaliæ siê kolejnymi sukcesami swoich wychowanków pog³êbiaj¹cych kwalifikacje naukowe w ramach studium doktoranckiego, które od
1995 r. funkcjonuje na Wydziale Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci Politechniki £ódzkiej.
W Gdañsku na 2. Ogólnopolskiej Konferencji Biotechnologia Molekularna BioMillenium 2005 po raz pierwszy przeprowadzono konkurs o nagrodê im. prof. Wac³awa Szybalskiego dla M³odego Biotechnologa. Zwyciê¿y³a wówczas praca zatytu³owana: Antarctic b-galactosidase from Pseudoalteromonas sp. 22b: kinetic and molecular adaptation to cold
zrealizowana w IBT pod kierunkiem prof. M. Turkiewicz.
W 2006 r. na Forum M³odych organizowanym przez £ódzki
Oddzia³ Polskiego Towarzystwa Biochemicznego oraz Centrum Doskona³oœci MolMed przy Uniwersytecie Medycznym
konkurs na najlepsz¹ prezentacjê wyników prac doktorskich
wy³oni³ dwie równorzêdne zwyciêskie prace. Jedna z nich to
Molekularne podstawy odpowiedzi bakterii na g³ód siarczanowy – struktura krystaliczna i badania aktywnoœci metod¹
ukierunkowanej mutagenezy transkrypcyjnego regulatora
c-Cbl wykonana w Pracowni Badañ Strukturalnych Instytutu
Biochemii Technicznej pod kierunkiem prof. G. Bujacza.
O wydarzeniach tych informowaliœmy ju¿ we wczeœniejszych
numerach ¯ycia Uczelni.
Tegoroczne Forum M³odych wrêczy³o dyplom za najlepsz¹
prezentacjê Enzymatyczna synteza biodiesla mgr in¿. Anecie
Kubiak, podopiecznej dr hab. Tadeusza Antczaka, prof. P£,
bêd¹cego promotorem jej pracy doktorskiej. Warto zaznaczyæ,
¿e temat ten zdoby³ uznanie ju¿ wczeœniej w trakcie Europejskiej Letniej Szko³y, która odby³a siê w Bolonii w dniach 4-9
wrzeœnia 2006 r. pod has³em: Production of fuels, specialty
chemicals and biobased products from agro-industrial wastes
and surplus. Wyniki badañ prezentowane w postaci plakatu
Conversion of rapeseed oil to biodiesel catalyzed by Mucor
circinelloides in-situ immobilized lipase nagrodzone zosta³y
przyznaniem Best Poster Award, a tak¿e w drodze wyró¿nienia przedstawione w formie ustnej prezentacji na seminarium
koñcz¹cym obrady szko³y.
n
Alicja Buchowiecka
Przykład
zastosowania
tekstronicznego
czujnika
w kombinezonie
strażaka
rys: arch. autorów
30
N A U K A
IV Krajowe Sympozjum Naturalne i Syntetyczne Produkty Zapachowe i Kosmetyczne
Zapachy w różnych aspektach
Przed uroczystą
kolacją
foto: Radosław
Bonikowski
Zespó³ chemii bioorganicznej i surowców kosmetycznych (w Instytucie
Podstaw Chemii ¯ywnoœci na Wydziale
Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci) od
wielu lat jest prê¿nym oœrodkiem zajmuj¹cym siê syntez¹, analiz¹ i poszukiwaniem zastosowañ zwi¹zków zapachowych. W 1996 r. z inicjatywy prof.
J. Góry (ówczesnego kierownika zespo³u) zorganizowano I Sympozjum Naturalne i Syntetyczne Produkty Zapachowe integruj¹ce krajowe œrodowiska,
które zajmowa³y siê podobn¹ tematyk¹.
Kolejne spotkania, tak¿e z goœæmi
z zagranicy, odby³y siê w latach 1999
i 2003.
Po 4 latach przerwy potrzeba kolejnego spotkania by³a wyraŸnie odczuwalna. I tak w dniach 20-22 czerwca
2007 r. odby³o siê IV Sympozjum, którego tematykê rozszerzono o produkty
kosmetyczne. Obrady, podzielone na
sesje tematyczne, odbywa³y siê na terenie Wydzia³u w wyremontowanym niedawno audytorium S-8. Uczestnicy
przedstawili 34 referaty plenarne i doniesienia naukowe.
ju¿ znanych oraz identycznych z naturalnymi. Wiele wyst¹pieñ dotyczy³o ekstraktów roœlinnych oraz olejków eterycznych: ich wyodrêbniania z roœlin,
badania sk³adu chemicznego, wykorzystania w produktach handlowych,
szczególnie kosmetycznych. Mówiono
o dzia³aniu olejków eterycznych na organizm cz³owieka (wykorzystanie w³aœciwoœci leczniczych), bezpieczeñstwie
ich stosowania, biodostêpnoœci, dystrybucji i metabolizmie w organizmie cz³owieka. Ciekawe doniesienia dotyczy³y
w³aœciwoœci przeciwdrobnoustrojowych
i dzia³ania na owady. Przedstawiono te¿
technologiczne aspekty mikrokapsu³kowania olejków eterycznych w warunkach suszenia rozpryskowego. Szeroko prezentowana by³a równie¿ tematyka dotycz¹ca nowoczesnych metod
analizy zwi¹zków zapachowych, nowych trendów w tej dziedzinie, porównanie efektywnoœci badañ i wyników
analiz przeprowadzanych ró¿nymi metodami. Interdyscyplinarnoœæ i wielokierunkowoœæ przedstawionych badañ by³y
cenn¹ wartoœci¹ tego naukowego spo-
trzeb, tak, by u³atwiæ wspó³pracê obu
stron w zakresie pokrewnej tematyki.
Referat wprowadzaj¹cy dotyczy³ problemów rozwoju gospodarki opartej na
wiedzy – Ÿróde³ finansowania postêpu
technologicznego i innowacyjnego
przedsiêbiorstw. Obradom towarzyszy³y spotkania dyskusyjne, kontynuowane te¿ podczas wspólnej, uroczystej
kolacji. Goœcie podejmowani byli w willi Richtera, a przeja¿d¿ka „trambusem”
ulic¹ Piotrkowsk¹ do Manufaktury pozwoli³a zobaczyæ inne ciekawe miejsca
£odzi. Sponsorami i partnerami Sympozjum by³o kilka firm produkuj¹cych
i wykorzystuj¹cych zwi¹zki zapachowe.
Dwie z nich prezentowa³y swoj¹ ofertê
podczas Sympozjum. Jakie efekty przyniesie zakoñczone IV Krajowe Sympozjum NSPZK ocenimy w najbli¿szym
czasie. Mamy nadziejê, ¿e spotkanie
naukowców z ró¿nych œrodowisk, prezentuj¹cych wyniki wielu kierunków poszukiwañ, z przedstawicielami przemys³u zainteresowanymi wykorzystaniem
efektów tych badañ bêdzie owocne dla
bezpoœrednich kontaktów i wspó³pracy.
Tematyka obejmowa³a bardzo rozleg³y obszar badañ, których centrum stanowi¹ zwi¹zki zapachowe. Przedstawiono wielokierunkowe syntezy (chemiczne, ale te¿ prowadzone z udzia³em enzymów i drobnoustrojów) nowych
zwi¹zków chemicznych, które s¹ obdarzone zapachem, analogów zwi¹zków
tkania, co podkreœlono w podsumowaniu obrad. W Sympozjum uczestniczy³o
95 osób z jednostek badawczych, uczelni oraz firm przemys³owych. Dodatkowo zorganizowano sesjê pod nazw¹ Nauka-Gospodarka, której celem by³a dyskusja przedstawicieli nauki i przemys³u,
wzajemne poznanie mo¿liwoœci i po-
Organizatorzy Sympozjum pod przewodnictwem dr hab. Danuty Kalemby
staraj¹ siê, by zespó³ naukowy, który
reprezentuj¹ pe³ni³ rolê centrum integruj¹cego polskie œrodowisko naukowe zajmuj¹ce siê zwi¹zkami zapachowymi.
n
Anna Kurowska
31
N A U K A
W dniach 19-22 czerwca 2007 odbyła się w Spale 17. międzynarodowa konferencja
Metody Komputerowe w Mechanice
Prof. T. Burczyński
wręcza medal
im. Olgierda
Zienkiewicza
prof. M. Kleiberowi.
W środku:
prof. J. Orkisz.
foto: Piotr Dębski
Konferencja 17th International Conference on Computer Methods in Mechanics – CMM 2007 pod auspicjami Wydzia³u Nauk Technicznych PAN, Politechniki £ódzkiej oraz Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska
P£ zosta³a zorganizowana wspólnie
przez: Polskie Towarzystwo Metod Komputerowych Mechaniki, Katedrê Mechaniki Materia³ów P£, Katedrê Fizyki Budowli i Materia³ów Budowlanych P£, Katedrê Geotechniki i Budowli In¿ynierskich
P£ oraz Katedrê Mechaniki i Informatyki
Technicznej P£. Komitetowi Naukowemu
przewodniczy³ prof. Krzysztof Dems,
a Organizacyjnemu – dr hab. in¿. Zdzis³aw Wiêckowski. Publikacjê materia³ów
konferencyjnych sponsorowa³a czêœciowo £ódzka Okrêgowa Izba In¿ynierów
Budownictwa.
Konferencja cieszy³a siê, jak zwykle,
du¿ym zainteresowaniem. Nades³ano
ponad 200 streszczeñ, spoœród których
185 zosta³o zaakceptowanych przez krajowy i miêdzynarodowy Komitet Naukowy do wyg³oszenia. Ponad dwustu
uczestników, w tym ponad czterdziestu
przyby³ych z zagranicznych uniwersytetów (z Francji, Niemiec, W³och, Wêgier,
Iranu, Turcji, Wenezueli, Meksyku i USA)
obradowa³o przez cztery dni w piêknych,
jasnych, wspaniale przystosowanych do
tego rodzaju imprez, salach Centralnego Oœrodka Sportu w Spale.
W dziesiêciu sesjach zwyk³ych oraz
szeœciu specjalnych wyg³oszono w sumie 173 referaty (napisane przez 288
autorów) oraz 6 wyk³adów plenarnych.
Referaty by³y przedstawiane w ramach
nastêpuj¹cych dzia³ów sesji tematycznych: mechanika cia³a sta³ego, mechanika p³ynów, mechanika materia³ów sypkich i gruntów, mechanika konstrukcji,
metody bezsiatkowe, metody wieloskalowe i nanomechanika, biomechanika,
transport ciep³a, zagadnienia sprzê¿one,
optymalizacja i identyfikacja, sztuczna
inteligencja, problemy odwrotne, metody doœwiadczalne i zastosowania przemys³owe.
Podczas Konferencji, po raz pierwszy
w tym roku, wrêczono medale im. Pro-
Dyskusja panelowa.
Od lewej:
profesorowie
T. Burczyński,
A. Garstecki,
T. Łodygowski,
M. Kleiber,
J. Orkisz
i W. Stachowicz
foto: Piotr Dębski
fesora Olgierda Zienkiewicza, twórcy
metody elementów skoñczonych i Honorowego Przewodnicz¹cego Konferencji.
Polskie Towarzystwo Metod Komputerowych Mechaniki przyzna³o medale goœciom Konferencji, profesorom: M. Kleiberowi, Z. K¹czkowskiemu oraz (poœmiertnie) J. Szmelterowi. Medalem tym
wyró¿niono równie¿ profesorów uniwersytetów zagranicznych, szczególnie zas³u¿onych dla rozwoju polskiej mechaniki. Otrzymali go: prof. Herbert Mang
z Uniwersytetu Wiedeñskiego oraz prof.
Giulio Maier z Politechniki w Mediolanie.
Rozstrzygniêto konkurs na najlepsz¹
pracê prezentowan¹ przez m³odego naukowca. Nagrody przypad³y w udziale
panom: W. Sumelce i M. Wójcikowi.
Konferencji towarzyszy³o kilka imprez, m. in. piêkny koncert duo organowego z £odzi A piacere, który odby³ siê
w koœciele ewangelickim w Tomaszowie
Mazowieckim oraz wycieczka po £odzi
pod has³em Spotkanie z Izaakiem Singerem w jego imperium.
W trakcie ceremonii zamkniêcia obrad, w imieniu jej uczestników, prof. Bernard A. Schrefler z Uniwersytetu Padewskiego podziêkowa³ organizatorom
za wysi³ek i bardzo pozytywnie oceni³
Konferencjê.
n
Aldona Wiêckowska
32
N A U K A
Innowacje w przemyśle włókienniczo-odzieżowym
Barwy włókiennictwa
Obrady konferencji
w Sali Senatu
foto: Jacek Szabela
Spotkanie przedsiêbiorców, naukowców, przedstawicieli instytucji z otoczenia biznesu oraz w³adz lokalnych i regionalnych na konferencji odbywaj¹cej siê
w dniach 18-21 wrzeœnia 2007 r. by³o
wydarzeniem koñcz¹cym projekt Transformacja przemys³u tekstylno-odzie¿owego z pracoch³onnego w naukoch³onny – LORIS TEX.
Tytu³ konferencji Barwy w³ókiennictwa dobrze oddaje jej wielow¹tkowy
charakter. W ró¿nych miejscach £odzi
odby³ siê cykl spotkañ poœwiêconych innowacjom w przemyœle tekstylno-odzie¿owym oraz kierunkom rozwoju w³ókiennictwa.
W pierwszym dniu skupiono siê na
dyskusji nad w³ókiennictwem przysz³oœci, które jest œciœle zwi¹zane z nowoczesnymi technologiami oraz nowoczesnym zarz¹dzaniem. Prof. Bogdan Piasecki kieruj¹cy projektem LORIS TEX
Rektor prof. Jan
Krysiński podpisuje
List Intencyjny
foto: Jacek Szabela
przedstawi³ zwi¹zane z nim wyniki badañ. Dyskutowano tak¿e m.in. nad modelem wspó³pracy nauki z przemys³em
w³ókienniczo-odzie¿owym oraz przedstawiono £ódŸ jako miasto nowoczesnych
technologii, które opracowuje siê dla
tego przemys³u.
Drugiego dnia odby³o siê spotkanie
w Zak³adzie W³ókienniczym FARBOLUX.
Tutaj mówiono m.in. o znaczeniu projektów badawczych, których wyniki s¹ narzêdziem innowacji, a jednoczeœnie wp³ywaj¹ na miejsce polskiego w³ókiennictwa w Unii Europejskiej.
Gospodarzem kolejnego dnia by³a
Politechnika £ódzka. Konferencja pod
has³em Otwarci na œwiat odbywaj¹ca siê
20 wrzeœnia w Sali Senatu skupia³a siê
na prezentacji oferty technologicznej dla
przemys³u tekstylno-odzie¿owego. G³os
zabierali przedstawiciele instytutów naukowo-badawczych oraz Politechniki
£ódzkiej. Prof. Izabella Kruciñska - dziekan Wydzia³u In¿ynierii i Marketingu Tekstyliów przedstawi³a projekty i ofertê
Centrum Zaawansowanych Technologii
Pro Humano Tex, a prof. Bogumi³ £aszkiewicz mówi³ o nanotechnologiach
w przemyœle w³ókienniczym.
Wa¿nym momentem tego dnia by³o
podpisanie Listu Intencyjnego na rzecz
utworzenia Klastera Biopolimerów i Zaawansowanych Technologii Przemys³u
W³ókienniczo-Odzie¿owego. Jego sygnatariusze: Marsza³ek Województwa £ódzkiego – W³odzimierz Fisiak, Prezydent
Miasta £odzi – Jerzy Kropiwnicki oraz kluczowi przedsiêbiorcy z bran¿y, a tak¿e
przedstawiciele instytucji naukowo-badawczych, s¹ przekonani o du¿ym znaczeniu tego sektora przemys³u i jego roli
w rozwoju gospodarczym £odzi i regionu,
a tak¿e polskiego przemys³u w³ókienniczego. Chc¹ dzia³aæ wspólnie, a przez to bardziej skutecznie. Przede wszystkim stawiaj¹ na wspieranie innowacji i rozwój
konkurencyjnoœci. Z tym wi¹¿e siê zwiêkszenie efektywnoœci produkcji oraz eksportu na rynki zagraniczne. Wœród wielu
wymienianych w Liœcie celów s¹ te¿ dzia³ania na rzecz zorganizowania i wdro¿enia regionalnej marki. List Intencyjny to
pierwszy krok, niezbêdny, aby powo³any
Roboczy Zespó³ Inicjatywny móg³ wspólnie z Polsk¹ Platform¹ Technologiczn¹
Przemys³u Tekstylnego koordynowaæ dalsze dzia³ania zmierzaj¹ce do utworzenia
Klastera Biopolimerów i Zaawansowanych
Technologii W³ókienniczo-Odzie¿owych.
Po podpisaniu Listu trwa³a dyskusja prowadzona przez prof. Izabellê Kruciñsk¹
nad perspektywami i kierunkami rozwoju
Polskiej Platformy Technologicznej Przemys³u Tekstylnego.
Ostatnie spotkanie odby³o siê 21
wrzeœnia i poœwiêcono je kszta³ceniu
kadry w zawodach w³ókienniczo-odzie¿owych. Gospodarzem panelowych dyskusji by³o Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kszta³cenia Praktycznego.
n Ewa Chojnacka
33
N A U K A
Wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności wzbogacił się o nowe laboratorium i zmodernizowaną halę
technologiczną. Ich uroczyste otwarcie odbyło się 25 września 2007 r.
Lepsze warunki badań dla cukrowników
Aparatura
w nowym
laboratorium
budzi wielkie
zainteresowanie
foto: Jacek Szabela
Nowe specjalistyczne laboratorium,
które powsta³o na Wydziale Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci P£ jest jedyn¹
tego typu placówk¹ w Polsce, mog¹c¹
w pe³ni konkurowaæ z laboratoriami zagranicznymi. Dziêki dzia³alnoœci laboratorium, krajowy przemys³ spo¿ywczy
wykorzystuj¹cy produkty cukrownicze
bêdzie móg³ skuteczniej konkurowaæ na
Jednolitym Rynku Europejskim.
Laboratorium Analityki Cukrowniczej
dzia³aj¹ce w Instytucie Chemicznej Technologii ¯ywnoœci zosta³o zmodernizowane dziêki funduszom unijnym, w ramach
projektu Modernizacja i doposa¿enie
Specjalistycznego Laboratorium Analityki Cukrowniczej. Zakupiono nowoczesn¹
aparaturê naukowo-badawcz¹ pozwalaj¹c¹ prowadziæ badania i analizy dla przemys³u, zgodnie z obowi¹zuj¹cymi standardami œwiatowymi. W laboratorium
zostanie wprowadzony System Zarz¹dzania Jakoœci¹ w celu uzyskania akredytacji w zakresie oceny jakoœci cukru
bia³ego.
Laboratorium będzie
uczestniczyć
w krajowych
i międzynarodowych
programach
badawczych
stymulowaæ badania z zakresu nowych
technologii wykorzystuj¹cych produkty
i pó³produkty przemys³u cukrowniczego,
np: otrzymywanie biopaliw, oligosacharydów, pektyn i b³onnika. Bêdzie tak¿e kontynuowaæ swoj¹ dzia³alnoœæ dydaktyczn¹
w zakresie studiów magisterskich i podyplomowych. Bêd¹ organizowane szkolenia dla pracowników przemys³u spo¿ywczego w zakresie analityki cukrowniczej.
O przydatnoœci laboratorium dla przemys³u œwiadczy fakt, ¿e ju¿ w czerwcu odby³y siê warsztaty analityczne dla kierowników laboratoriów w cukrowniach
nale¿¹cych do Krajowej Spó³ki Cukrowej.
Modernizacja laboratorium by³a mo¿liwa dziêki dofinansowaniu z Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjnoœci Przedsiêbiorstw w dzia³aniu 1.4 — Wzmocnienie wspó³pracy miêdzy sfer¹ badawczo rozwojow¹ a gospodark¹. Koszt realizacji projektu wyniós³
2 040 000 z³otych, z czego 75% pochodzi³o z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a 25% z bud¿etu
pañstwa.
Hala po remoncie
Tego samego dnia zosta³a tak¿e oddana, po gruntownym remoncie, hala
technologiczna. Wyremontowany zosta³
dach nad hal¹ i wymieniono instalacjê
elektryczn¹ i wodno-kanalizacyjn¹. Dziê-
Historia hali
Hala Technologiczna powsta³a w 1962 r. g³ównie z dotacji przemys³u cukrowniczego, dziêki staraniom prof. Stanis³awa
Zagrodzkiego (1906-1980), wspó³organizatora i dziekana Wydzia³u Chemii Spo¿ywczej. By³a wówczas jedyn¹ hal¹ w gmachu Wydzia³u, jak na owe czasy by³a dobrze wyposa¿ona w: instalacjê wody, gazu, pró¿ni, przegrzanej pary wodnej ze
specjalnego kot³a, zasilanie elektryczne „si³owe” oraz suwnicê dŸwigow¹. S³u¿y³a g³ównie badaniom podstawowych procesów technologicznych przemys³u spo¿ywczego i farmaceutycznego. Wykonywane by³y prace zwi¹zane z ekstrakcj¹, oczyszczaniem, filtracj¹, zagêszczaniem, krystalizacj¹, wirowaniem, suszeniem, odbarwianiem, odwapnianiem, odsalaniem, wymian¹ ciep³a oraz sterylizacj¹. Wyniki wielokrotnie koñczy³y siê wdro¿eniem, g³ównie w przemyœle cukrowniczym. W hali
prowadzono równie¿ zajêcia dydaktyczne w zakresie cukrownictwa, technologii œrodków spo¿ywczych, technologii skrobi
i ch³odniczego utrwalania ¿ywnoœci. Wykonywano tam równie¿ prace dyplomowe.
W miarê up³ywu lat warunki pracy w hali ulega³y pogorszeniu; finansowanie by³o coraz gorsze, a aparatura i inne urz¹dzenia zu¿ywa³y siê. Pogorszy³ siê te¿ stan techniczny budynku, co uniemo¿liwia³o prowadzenie badañ zakrojonych na
wiêksz¹ skalê i grozi³o wy³¹czeniem znacznej powierzchni hali wykorzystywanej do celów dydaktycznych.
cd. str. 34
34
S T U D E N C I
Koszulki z logo
Cz³onkowie SKN Chemików KOLLAPS
anga¿uj¹ siê w promocjê Wydzia³u Biotechnologii i Nauk i ¯ywnoœci. Zrealizowali pomys³ wykonania koszulek z wydzia³owym logo. Przedsiêwziêcie uda³o
siê dziêki wsparciu finansowemu w³adz
Wydzia³u. Czarne i czerwone koszulki
postanowiono sprzedaæ, a dochód przeznaczyæ na potrzeby Ko³a. Zainteresowanie by³o tak du¿e, ¿e jednego dnia sprze-
dano prawie 100 koszulek. Kupowali pracownicy i studenci, którzy ju¿ je nosz¹.
Widaæ je na Wydziale, w mieœcie i zapewne „wyjecha³y na wakacje”. Jesieni¹ planowana jest ponowna sprzeda¿
koszulek.
Kontynuacja tego przedsiêwziêcia
i inne formy dzia³alnoœci bêd¹ realizowane przez nowy zespó³ studentów kieruj¹cy pracami Ko³a. W maju br. odby³y siê
wybory w³adz. Kadencjê przewodnicz¹cej zakoñczy³a Marta WoŸniak (œwietnie
obroni³a magistersk¹ pracê dyplomow¹).
Now¹ przewodnicz¹c¹ zosta³a Julita
Bemska, do pomocy ma dwóch zastêpców Piotra Kmitê i Krzysztofa Pó³toraka oraz sekretarza Katarzynê Stogniew.
Opiekê naukow¹ sprawuje w dalszym
ci¹gu prof. P£ Janina Kamiñska.
n Anna Kurowska
Kollaps na zjeździe
Od lewej:
K.Bednarek,
A.Tomczyk,
M.Woźniak,
K.Stogniew,
E.Badek,
R.Staroń
i E.Bąbol
foto: arch. Koła
Jak co roku cz³onkowie SKN Chemików KOLLAPS wziêli udzia³ w Wiosennym ZjeŸdzie Sekcji Studenckiej Polskiego Towarzystwa Chemicznego, który
odby³ siê w po³o¿nej nad Dunajcem wsi
Tylmanowa.
Nasze Ko³o reprezentowa³o siedem
osób. Edyta Badek mówi³a o poszukiwaniu nowych zapachów, Ewelina B¹bol
przekonywa³a, ¿e fruktooligosacharydy
to zdrowa s³odycz, Kamila Bednarek
przedstawi³a fakty i mity zwi¹zane
z medycyn¹ ludow¹, a Renata Staroñ
swój referat zatytu³owa³a Trudny orzech
do zgryzienia. Kolejne wyst¹pienie poœwiêcono liofilizatom, które mog¹ byæ
przeznaczone nie tylko dla astronautów
(Anna Tomczyk) oraz afrodyzjakom, któ-
re dodaj¹ mi³oœci smaku (Marta WoŸniak). Poster przygotowany przez Katarzynê Stogniew na temat napoju otrzymywanego z suszonych liœci ostrokrzewu paragwajskiego spo¿ywanego g³ównie w Ameryce Po³udniowej zatytu³owany Tajemnica yerba mate zdoby³ nagrodê w kategorii najlepszy poster przegl¹dowy.
Jednym z zaproszonych goœci by³
prof. Adam Bielañski, którego wszyscy
doskonale znaj¹, poniewa¿ wiêkszoœæ
studentów chemii korzysta z jego ksi¹¿ek. Wyk³ad pana profesora – Wodór jako
przyjazne œrodowisku paliwo przysz³oœci
i noœnik energii, wzbudzi³ ogromne zainteresowanie i wiele pytañ.
n Marta WoŸniak
Lepsze
warunki
badań
dla...
ki temu polepsz¹ siê warunki prowadzenia badañ w zakresie cukrownictwa,
technologii œrodków spo¿ywczych, technologii skrobi i ch³odniczego utrwalania
¿ywnoœci. W najbli¿szej przysz³oœci planuje siê poprawê wyposa¿enia stanowisk badawczych hali, co pozwoli na
spe³nienie coraz wiêkszych wymagañ
rozwijaj¹cego siê przemys³u.
Modernizacja by³a mo¿liwa dziêki
pomocy firm przemys³owych, z którymi
wspó³pracuje Wydzia³: British Sugar
Overseas Polska Sp. z o.o., Delia Cosmetics Sp. z o.o., DSM Food Specialties
Poland Sp. z o.o., Grupa ¯ywiec S.A.,
Kutnowska Hodowla Buraka Cukrowego
Sp. z o.o., Krajowa Spó³ka Cukrowa S.A.,
Nordzucker Polska S.A., Pfeifer & Langen Polska S.A., Polfarmex Polska S.A.,
Polmos ¯yrardów Sp. z o.o., Südzucker
Polska S.A., Vin-Kon S.A.
n
35
S T U D E N C I
Dwoje przedstawicieli KN EuroYouth działającego na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Łódzkiej:
Aleksandra Szymczak i Piotr Witek zostało wyróżnionych przez Przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych - dr Jacka Saryusz-Wolskiego wyjazdem do Brukseli. Wraz z nimi w podróż udali się przedstawiciele KN TIAL z Uniwersytetu Łódzkiego i Anna Urbaniak - laureatka konkursu na najlepszy referat konferencji studenckiej Europa Młodzieży – Młodzież Europie, która odbyła się w marcu 2007 r.
Z wizytą w Parlamencie Europejskim
Bruksela - jedna z europejskich stolic; to tu zlokalizowane
s¹ najwa¿niejsze instytucje Unii, a wytrawni gracze uprawiaj¹
politykê na naprawdê wysokim poziomie, szukaj¹c wspólnych
celów, a nie przepychaj¹c siê w walce o zwyciêstwo. ZnaleŸliœmy siê tutaj 6 czerwca, by przez kilka dni poczuæ atmosferê
wielkiej polityki i poznaæ uroki tego starego belgijskiego miasta s³yn¹cego z wielu wspania³ych zabytków. Nasz wyjazd by³
nagrod¹ za zorganizowanie konferencji Europa M³odzie¿y –
M³odzie¿ Europie.
Program przewidywa³ przede wszystkim wizytê w Parlamencie Europejskim, Ambasadzie RP, spotkania z pos³ami
i pracownikami instytucji europejskich, a tak¿e zwiedzanie
miasta.
W czwartek 7 czerwca œledziliœmy sesjê plenarn¹ z trybun
Parlamentu, a nastêpnie spotkaliœmy siê z europos³ami z PO:
Janem Olbrychtem i Ma³gorzat¹ Handzlik, którzy przybli¿yli
nam kwestie zwi¹zane z Polityk¹ Regionaln¹ Unii Europejskiej
oraz Dyrektyw¹ Us³ugow¹. Kolejny wyk³ad wzbudzi³ nasze wyj¹tkowe zainteresowaniem - m³ody pracownik PE opowiada³
o mo¿liwoœciach odbycia praktyk i sta¿y w Parlamencie, po czym,
na w³asnym przyk³adzie pokaza³, ¿e jest to mo¿liwe do zrealizowania. Po lunchu kolejne spotkania ze znan¹ postaci¹ – by³y
premier prof. Jerzy Buzek zara¿a nas swoim entuzjazmem wskazuj¹c na szanse, jakie daje Unia Europejska, podkreœlaj¹c szczególnie mo¿liwoœci w zakresie wprowadzania innowacji. Z kolei
pani Agnieszka Bartol - reprezentantka Rady UE oraz pan Jan
Miko³aj Dziêcio³owski - pracownik Komisji Europejskiej opowiadaj¹ nam o instytucjach, w których pracuj¹.
Po kilku godzinach spêdzonych w Parlamencie czeka nas
kolejna atrakcja. Gospodarze zorganizowali nam zwiedzanie
miasta z przewodnikiem, co pozwoli³o na wzbogacenie wiedzy o Brukseli. Poza licznymi zabytkami turystycznymi, jak
zabudowa na Grand Place, Katedra œw. Micha³a i œw. Guduli,
Koœció³ Notre Dame du Sablon, czy Manneken Pis, nasz¹ uwagê skupili sami mieszkañcy miasta stanowi¹cy mieszankê ró¿norodnych nacji.
Drugiego dnia czeka³y nas kolejne atrakcje. Po spotkaniu
z panem Arturem Harazimem - Pierwszym Radc¹, Koordynatorem Wydzia³u ds. prawnych i parlamentarnych w Sta³ym
Przedstawicielstwie RP w Brukseli poszliœmy ponownie do
budynku Parlamentu Europejskiego, gdzie przyj¹³ nas eurodeputowany dr Jacek Saryusz – Wolski. Spotkanie z tak znanym
politykiem, by³ym wiceprzewodnicz¹cym Parlamentu Europejskiego by³o znakomit¹ okazj¹ do dyskusji na tematy zwi¹zane
z Uni¹, a przede wszystkim z polityk¹ zagraniczn¹. Mieliœmy
te¿ w tym momencie mo¿liwoœæ podziêkowania za nagrodê
i pobyt w Brukseli.
Dla nas M³odych Europejczyków (EuroYouth) wyjazd do
Brukseli by³ wspania³ym doœwiadczeniem. Przybli¿y³ nam miejsce, gdzie zapadaj¹ decyzje kluczowe dla Unii Europejskiej,
Studenci spotkali się
z Przewodniczącym
Komisji Spraw
Zagranicznych PE
dr. Jackiem
Saryusz-Wolskim
foto: arch. autorki
Autorka
w Parlamencie
Europejskim
lepiej poznaliœmy Instytucje Europejskie uœwiadamiaj¹c sobie,
¿e ka¿dy dokument tworz¹ zwyczajni ludzie, a wiêc mo¿e kiedyœ moglibyœmy to byæ my? Doda³o to nam pewnoœci siebie
oraz zapa³u do dalszej dzia³alnoœci i starania siê w przysz³oœci
o miejsce w Parlamencie Europejskim.
n
Aleksandra Szymczak
36
S T U D E N C I
Nauka, promocja, zabawa
raty równie¿ w Kijowie na seminarium
pod tytu³em ,,M³ode Drukarstwo’’. Od
paru lat g³ównym naszym celem jest inicjowanie wspó³pracy miêdzynarodowej,
dlatego te¿ k³adziemy ogromny nacisk
na naukê jêzyków obcych, a dziêki sponsorowi Arctic Paper Kostrzyn mamy dodatkowe zajêcia z jêzyka angielskiego.
Sukcesy
Dumni papiernicy
i poligrafowie
podczas Festiwalu
Nauki, Techniki
i Sztuki
foto: arch. Koła
Do Ko³a Naukowego Papierników nale¿ê od niedawna, ale bardzo siê cieszê,
¿e jestem jego cz³onkiem i ¿e dziêki temu
mogê w sposób aktywny braæ udzia³
w ¿yciu zarówno studenckim, jak i naukowym. Jednym z celów Ko³a jest rozszerzanie naszej wiedzy praktycznej
i teoretycznej. Spotykaj¹c siê ze sob¹,
cz³onkowie Ko³a prowadz¹ czêsto intensywne dyskusje na temat ka¿dego
skrawka papieru napotkanego na naszej
drodze. Z pozoru œmieszne rozmowy na
ten temat powoduj¹, ¿e nauka staje siê
prostsza i przyjemniejsza, a jednoczeœnie
mo¿emy siê uczyæ od siebie nawzajem.
Poznawanie
przemysłu
Jako Ko³o organizujemy liczne wycieczki do polskich i zagranicznych zak³adów zwi¹zanych z przemys³em papierniczym. Wycieczki te pozwalaj¹ nam
nie tylko w przyjemny sposób spêdziæ
czas, ale równie¿ rozwijaj¹ nasz¹ praktyczn¹ znajomoœæ procesu produkcji papieru, wiêc s¹ idealnym uzupe³nieniem
naszej wiedzy teoretycznej. W tym roku,
tak jak w poprzednich latach, zosta³a
zorganizowana wycieczka dla III roku
papiernictwa i poligrafii do zak³adu papierniczego w Œwieciu. Mo¿na by rzec,
i¿ sta³o siê to ju¿ nasz¹ ma³¹ tradycj¹,
a zak³ad, który odwiedzamy - Modni Packing Paper w Œwieciu jest sponsorem
owych wycieczek, za co wszyscy studenci serdecznie dziêkuj¹. W tym roku równie¿ zosta³a zorganizowana trzydniowa
wycieczka do Print Academy w Heidelbergu w Niemczech oraz do G³ucho³az,
gdzie mogliœmy zobaczyæ produkcjê papierów higienicznych.
Skuteczna promocja
Papiernictwo i poligrafia jest specyficznym i unikatowym kierunkiem studiów, dlatego bardzo wa¿ne dla nas jest
reprezentowanie i promowanie naszego
Instytutu. Z czystym sumieniem mogê
powiedzieæ, ¿e robimy to skutecznie.
Uczestniczymy we wszelkiego rodzaju
targach, konferencjach, seminariach
oraz organizujemy spotkania w szko³ach
œrednich przyci¹gaj¹c coraz wiêksz¹ liczbê zainteresowanych naszym kierunkiem. W tym roku byliœmy miêdzy innymi na Miêdzynarodowych Targach Poligraficznych w Poznaniu i na Ogólnopolskich Targach w Grudzi¹dzu. Byliœmy na
Konferencji Voith, która dotyczy³a najwa¿niejszych rozwi¹zañ firm na temat
przygotowania masy papierniczej.
Dwóch reprezentantów Ko³a przygotowa³o prezentacjê na XXXVI Miêdzynarodowe Seminarium Kó³ Naukowych w Olsztynie, gdzie przedstawili problematykê
zwi¹zan¹ z mieleniem masy papierniczej
oraz przygotowaniem form fleksograficznych. Studenci prezentowali swoje refe-
Myœlê, i¿ w tym miejscu nale¿a³oby
krótko wspomnieæ o najwa¿niejszym jak
do tej pory osi¹gniêciu naszego Ko³a,
mianowicie o I Miêdzynarodowej Konferencji Studenckiej £ódŸ – Gniew, która
zorganizowana zosta³a w ubieg³ym roku
przez Marcina Bociana - ówczesnego
prezesa naszego Ko³a. By³o to mo¿liwe
dziêki wsparciu finansowym nie tylko ze
strony Politechniki £ódzkiej, ale równie¿
najwiêkszych zak³adów papierniczych
w Polsce z Kostrzynia, Œwiecia i Kwidzynia. Odwiedzi³o nas wówczas 13 studentów z Francji, Finlandii, S³owacji oraz
z Holandii. Konferencja trwa³a a¿ 7 dni,
w czasie których pokazaliœmy goœciom
Instytut Papiernictwa i Poligrafii oraz ca³y
kampus P£. Wieczory przeznaczyliœmy
na podziwianie uroków miasta. W programie równie¿ by³o zwiedzenie zak³adów papierniczych Modni Packing Paper
Œwiecie oraz International Paper Kwidzyn, a tak¿e zwiedzenie Gdañska i Malborka. Dziêki tej trzydniowej wyprawie
goœcie mogli zapoznaæ siê z polsk¹ histori¹ i kultur¹ oraz piêknymi krajobrazami. Nasi zagraniczni goœcie byli zadowoleni z pobytu i zachwyceni urokami
Polski, a znajomoœæ, jaka siê miedzy
nami zawi¹za³a trwa do dziœ. Obecnie intensywnie zbieramy pieni¹dze na zorganizowanie podobnej konferencji w paŸdzierniku 2008 r.
Mo¿emy siê te¿ pochwaliæ nawi¹zaniem wspó³pracy z Kenniscentrum Papier
en Karton (KCPK) z siedzib¹ w Arnhem
w Holandii. Studenci maj¹ tam 6-miesiêczne praktyki, w czasie których wykonuj¹ badania do prac magisterskich;
obecnie a¿ 4 cz³onków naszego Ko³a
wykonuje w Holandii takie badania.
37
S T U D E N C I
Wspó³pracujemy równie¿ ze studentami
z Darmstadt, którzy nas odwiedzaj¹ i to
w³aœnie od nich dowiedzieliœmy siê
o europejskich rozgrywkach w pi³ce siatkowej papierników VolleyPap Darmstadt.
Kilkunastu cz³onków naszego Ko³a pojecha³o na owe zawody. PrzywieŸli z nich
puchar za zajêcie pierwszego miejsca,
co tylko upewni³o nas w przekonaniu jak
bardzo jesteœmy zgrani, gdy¿ tylko dziêki wspólnej i dobrze zorganizowanej
wspó³pracy uda³o nam siê wygraæ.
Dziêki prê¿nej wspó³pracy Instytutu
PiP z przemys³em mamy szereg mo¿liwoœci, z których korzystamy. Drukarnia
offsetowa Winkowski Sp. z o.o. od 4 lat
organizuje konkurs, w którym mo¿na
wygraæ dziewiêciomiesiêczne szkolenia
w drukarni Quad Graphics w Stanach
Zjednoczonych. W ubieg³ym roku konkurs ten wygra³ Bartosz Ciesio³kiewicz.
Modni Packing Paper Œwiecie równie¿
jest organizatorem konkursu, a nagrod¹
jest praktyka w zak³adzie w Polsce b¹dŸ
za granic¹. Zak³ad w Œwieciu corocznie
przygotowuje Assesment Centre, na którym przeprowadza rekrutacjê przysz³ych
pracowników. Trzy lata temu Marcin
Bocian wygra³ stypendium, dofinansowanie do jêzyka angielskiego oraz sta¿.
W tym roku Bartosz Mamcarz zdoby³ dofinansowanie do jêzyka angielskiego,
sta¿ po zakoñczeniu studiów oraz mo¿liwoœæ pisania pracy dyplomowej dla
Mondi, za co otrzymywaæ bêdzie pó³roczne stypendium. S¹ to tylko nieliczne przyk³ady tego, ¿e studenci Instytutu Papiernictwa i Poligrafii bez trudu znajduj¹ zatrudnienie w wielkich zak³adach papierniczych i poligraficznych. Nasi absolwenci zasilaj¹ grono pracowników takich zak³adów jak PMPoland, Mondi Packing
Paper Œwiecie, Winkowski, KimberlyClark Klucze, czy w holenderskim Kenniscentrum Papier en Karton i Smurft
Kappa. Studenci ju¿ w trakcie studiowania pisz¹ prace badawcze dla przemys³u,
przyk³adem jest wspomniane ju¿ wczeœniej KCPK, gdzie od ponad trzech lat prowadzone s¹ ju¿ projekty badawcze.
Bardzo dobr¹ reklam¹ i jednoczeœnie
œwietn¹ zabaw¹ by³o dla nas przygotowanie pokazów w ramach Festiwalu
Nauki, Techniki i Sztuki. Podczas Festiwalu goœcie mogli zobaczyæ i sami spró-
Pracujemy równie¿ nad programem
„Uniwersytetu Trzeciego Wieku”. Program ten ma na celu organizowanie wyk³adów dla emerytowanych nauczycieli
akademickich.
£atwo zauwa¿yæ, ¿e jako Ko³o mamy
du¿o pracy. Wszystko to, o czym dotych-
Pisz¹c o Kole Naukowym Papierników
i Instytucie PiP muszê wspomnieæ o szerokiej wspó³pracy miêdzy naszym Ko³em
a Ko³em Naukowym Poligrafów, którego
przewodnicz¹cym jest w chwili obecnej
Piotr Jaros.
Cz³onkowie obu Kó³ regularnie siê
spotykaj¹ i organizuj¹ wspólnie czas
pozaszkolny, co sprawia ze nasze Ko³a
nie s¹ jedynie naukow¹ organizacj¹. Jesteœmy zgran¹ i zaprzyjaŸnion¹ paczk¹
wzajemnie wspieraj¹cych siê studentów.
Czêsto razem wyje¿d¿amy za miasto,
chodzimy na basen albo na si³owniê.
Obowi¹zkowe oczywiœcie s¹ spotkania
w pubach oraz czêste imprezy, a jak pogoda pozwoli to grille. Wspólnie siê uczymy, a organizowane przez nas wycieczki sprawiaj¹, ¿e nasza nauka jest interaktywna. Wœród nas tworz¹ siê czasem
jakieœ pary i zawi¹zuj¹ przyjaŸnie, które
jak s¹dzê przetrwaj¹ przez d³ugie lata
po studiach.
czas wspomnia³am to tylko kropla
w morzu naszych inicjatyw. Jak widaæ,
w chwili obecnej koncentrujemy siê na
nawi¹zywaniu wspó³pracy z zagranicznymi organizacjami, co mo¿e pomóc nam
w zdobyciu ciekawych praktyk, sta¿u,
a byæ mo¿e i pracy. Utrzymywanie kontaktów z naszymi zagranicznymi przyjació³-mi przez pocztê elektroniczn¹ pozwala w sposób praktyczny sprawdziæ
nasz¹ znajomoœci jêzyków obcych.
W imieniu wszystkich studentów papiernictwa i poligrafii chcia³abym serdecznie podziêkowaæ Pani Profesor dr hab.
Barbarze Surmie-Œlusarskiej - dyrektor
Instytutu za ogromne wspieranie naszych
Kó³. Podziêkowania kierujemy równie¿
w stronê przychylnych mam firm przemys³u papierniczego i poligraficznego, bez ich
wsparcia rozwijanie inicjatyw studenckich
by³oby niezmiernie trudne.
n Weronika Grochowska
bowaæ zrobiæ papier czerpany, poznaæ
ró¿ne rodzaje technik drukowania np. sitodruk, fleksografia, tampondruk, typografia, zobaczyæ artystyczne oblicze papieru, które nazwaliœmy papieroplastyk¹.
Ko³o bierze czynny udzia³ w projekcje
o nazwie Experymentarium. Jest to interaktywne centrum nauki i techniki powsta³e w Manufakturze. Studenci przygotowali na potrzebê tego projektu stanowisko do czerpania papieru, aby ka¿dy móg³ samodzielnie zapoznaæ siê z zachodz¹cymi tam zjawiskami i poznaæ
wszystkie etapy powstawania papieru.
Inne projekty
Uczestnicy
I Międzynarodowej
Konferencji
Studentów
na starym mieście
w Gdańsku
foto: arch. Koła
38
S T U D E N C I
Sesja szybko i bezboleśnie
Jaka jest ró¿nica miedzy uczniem
a studentem? Taka, ¿e uczeñ uczy siê
piêæ miesiêcy, potem ma dwa tygodnie
ferii, potem znów piêæ miesiêcy nauki
i wreszcie upragnione wakacje. Ze studentem jest na odwrót…
Sesja egzaminacyjna – dla przeciêtnego studenta „odpoczywaj¹cego”
przez ca³y semestr - to najbardziej pracowite tygodnie w roku. „Nieprzespane noce, hektolitry wypitej kawy i tony
kserowanych notatek”, s¹ to chyba
pierwsze skojarzenia, jakie nasuwaj¹
siê ka¿demu ze studentów na sam¹
myœl o tym krótkim czasie, który poprzedza upragnione wakacje. A przecie¿
wcale nie musi tak byæ co semestr.
Wystarczy nauczyæ siê uczyæ!
Ko³o Naukowe Zarz¹dzania Zasobami Ludzkimi „Experience” dzia³aj¹ce
przy Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania P£ postanowi³o wyjœæ na przeciw
potrzebom studentów, organizuj¹c
w dniach 4 i 5 czerwca seriê warsztatów w ramach pierwszej edycji projektu „Sesja szybko i bezboleœnie”. Celem
projektu by³a pomoc studentom w lepszym przygotowaniu siê do sesji tak,
aby minê³a ona jak najszybciej, przysporzy³a jak najmniej stresów i zakoñczy³a
siê sukcesem. Program obejmowa³ ka¿dego dnia trzy warsztaty oraz wyk³ad.
Pierwszego dnia uczestnicy mogli
wzi¹æ udzia³ w jednym z warsztatów.
Ci, którzy zdecydowali siê na warsztat
dotycz¹cy Motywacji, prowadzony
przez Izabelê Pil¿ys z firmy Indesit Company Polska, dowiedzieli siê jak skutecznie motywowaæ samego siebie,
ustalaæ priorytety i zrealizowaæ wyznaczone cele. Uczestnicy warsztatu Higiena umys³u poprowadzonego przez mgr
Annê Waleck¹ z Katedry Systemów Zarz¹dzania poznali najwa¿niejsze czynniki maj¹ce wp³yw na umys³, a co za
tym idzie efektywnoœæ nauki. Mo¿na
by³o siê dowiedzieæ jak zaaran¿owaæ
wnêtrze pokoju, aby lepiej zorganizowaæ sobie naukê, jak czêsto robiæ przerwy i jak radziæ sobie ze stresem.
Uczestnicy trzeciego warsztatu Techni-
ki relaksacyjne æwiczyli umiejêtnoœæ
wchodzenia w stan relaksacji za pomoc¹ muzyki i pozytywnej wizualizacji.
Prowadz¹ca spotkanie Joanna Sztobryn-Giercuszkiewicz z Biura Karier pokaza³a, co robiæ, aby wyobra¿enie sta³o siê rzeczywistoœci¹ .
Pierwszy dzieñ projektu zakoñczono wyk³adem Jak zdaæ ustny egzamin,
podczas którego omówiono liczne kwestie jak autoprezentacja, czy mnemotechniki. Uczestnicy dowiedzieli te¿ siê,
jak nale¿y dzieliæ materia³, aby szybciej
siê go nauczyæ oraz jak w czasie egzaminu ustnego przekazaæ wiedzê, by
dostaæ jak najlepsz¹ ocenê i jak panowaæ nad negatywnymi emocjami towarzysz¹cymi temu egzaminowi.
Drugi dzieñ obfitowa³ w warsztaty
nastawione na praktyczne zastosowanie wiedzy. Pierwszy z nich - Myœlenie
koncepcyjne – trening twórczego myœlenia - mia³ na celu udoskonalenie
umiejêtnoœci interpersonalnych oraz
rozwój ró¿norodnych form twórczego
myœlenia, twórczej motywacji oraz sposobów przezwyciê¿ania przeszkód.
Anna Leœniowska-Jaros z Ides Consultans pokaza³a, jak mo¿na rozwin¹æ
w³asn¹ kreatywnoœæ oraz umiejêtnoœci
dzia³ania w grupie, a tak¿e rozbudzaæ
potrzeby innowacyjnoœci.
Podczas Zarz¹dzania czasem dr Jaros³aw Lendzion z Katedry Systemów
Zarz¹dzania, zapozna³ uczestników ze
sposobami organizacji pracy tak, by
koncentrowaæ siê na zadaniach najwa¿niejszych, uczy³, jak delegowaæ zadania i wspó³pracowaæ z innymi, aby ograniczyæ straty czasu i wykorzystaæ go
w sposób efektywny.
Ostatnim warsztatem by³ kurs szybkiego czytania poprowadzony przez
Agnieszkê Forzpañczyk-Tubaj ze Szko³y Szybkiego Czytania i Technik Uczenia Siê TUBAJ. Uczestnicy przez praktyczne æwiczenia poznali ró¿ne metody
szybkiego i efektywnego czytania.
Cykl szkoleñ zakoñczy³ wyk³ad Techniki pamiêciowe przeprowadzony przez
dr Annê Stankiewicz-Mróz z Katedry
Systemów Zarz¹dzania. Ka¿dy cz³owiek
ma indywidualny rytm psychofizyczny,
a co za tym idzie rytm uczenia siê. Podczas wyk³adu mo¿na by³o dowiedzieæ
siê, jak odnaleŸæ swój w³asny optymalny sposób uczenia siê.
Atmosferê warsztatów „os³adza³y”
ciastka sponsorowane przez firmê cukiernicz¹ Blikle, a patronat honorowy
na projektem „Sesja szybko i bezboleœnie” obj¹³ prorektor ds. studenckich P£
- prof. Ireneusz Zbiciñski. Wœród licznych partnerów znalaz³a siê Szko³a
Szybkiego Czytania i Technik Uczenia
Siê TUBAJ, Indesit Company Polska,
Ides Consultants Polska, Biuro Karier
P£, Katedra Systemów Zarz¹dzania
Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P£.
Projekt cieszy³ siê du¿ym zainteresowaniem, a jego uczestnikami byli studenci P£ i innych ³ódzkich uczelni, bowiem dziêki licznym patronom medialnym mog³o dowiedzieæ siê o nim liczne
grono studentów. Patronat nad projektem objêli www.hrk.pl – portal rynku
pracy, www.kariera.pl – portal serca
pracy i kariery, www.student.lodz.pl –
studencki portal informacyjny, www.semestr.pl – magazyn studentów,
www.pracuj.pl, www.eurostudent.pl,
www.zak.p.lodz.pl - Studenckie Radio
¯ak oraz www.dlastudenta.pl. Ponadto w pi¹tek w tygodniu poprzedzaj¹cym
projekt na antenie Radia ¯ak redaktor
Iza Kwiatkowska rozmawia³a o warsztatach z przedstawicielami KN „Experience”.
Pozytywne oceny, jakie zyska³ projekt wœród jego uczestników i prelegentów sprawi³y, ¿e bêdzie on mia³ formê cykliczn¹ i zostanie powtórzony
przed kolejn¹ sesj¹ egzaminacyjn¹. Tak
wiêc ci, dla których szybkie i skuteczne rozliczenie sesji stanowi nadal powa¿ny problem bêd¹ mogli za kilka miesiêcy „dokszta³ciæ siê” podczas kolejnej edycji projektu.
Magdalena Wróbel,
Micha³ Szczepanik
KN ZZL „Experience”
n
39
S T U D E N C I
Komitet Lokalny IAESTE przy Politechnice Łódzkiej od wielu lat realizuje prawie 40% krajowej wymiany praktyk studenckich,
przyjmując i wysyłając największą liczbę studentów spośród wszystkich polskich uczelni uczestniczących w programie
IAESTE. W ciągu ostatnich 9 lat w praktykach uczestniczyło niemal 1200 studentów z naszej uczelni! Wymiana realizowana
w PŁ w kilku ostatnich latach, jest porównywalna z ogólnokrajową wymianą IAESTE w Norwegii, Szwecji, Meksyku czy
Japonii.
Praktykanci z całego świata
Podczas tegorocznych praktyk Politechnika goœci³a oko³o stu studentów
z prawie 30 krajów œwiata. Wspólnie poznawali £ódŸ miêdzy innymi Yuan Xu
z Chin, Diana z Ekwadoru i Mate z Wêgier, Amber z Australii, Kahori z Japonii
i Lina z Jordanii. Studenci przyjechali do
£odzi z pó³nocy – z Norwegii i Danii oraz
po³udnia Europy – z Hiszpanii i Portugalii,
ze wschodu – z dalekiego Kazachstanu
i zachodu – z Irlandii Pó³nocnej i Wielkiej
Brytanii. Wszyscy s¹ rodzin¹ IAESTE,
a wakacyjny dom stworzy³a im Politechnika £ódzka. Opiekuj¹ siê nimi studenci P£
- cz³onkowie Komitetu Lokalnego IAESTE.
Co roku nasi goœcie uczestnicz¹
w spotkaniach z w³adzami Uczelni, zwiedzaj¹ £ódŸ, spêdzaj¹ weekendy w przeró¿nych zak¹tkach naszego kraju, pracuj¹ z £odzianami, wnikaj¹ w ¿ycie Politechniki £ódzkiej i naszego miasta.
W lipcu zagraniczni studenci byli na
trzydniowej wyprawie w Krakowie.
Zwiedzali oczywiœcie miasto, Wawel,
odbyli wycieczkê do Wieliczki gdzie zaszokowa³a ich kopalnia, zobaczyli Obóz
Koncentracyjny w Oœwiêcimiu. W kolejny weekend pojechali na wybrze¿e, zorganizowaliœmy im równie¿ wypad do
Warszawy, Wroc³awia, a w sierpniu, pod
koniec pobytu w Polsce wyjechali
w nasze Tatry. W £odzi zaproponowaliœmy im zwiedzanie miasta, ale nie autokarem tylko za pomoc¹ przedziwnego wehiku³u. Jest to stó³-platforma zamontowana na rowerowych stela¿ach,
rodzaj multiroweru. Tym dziwol¹giem
grupy 10-15 osobowe wykorzystuj¹c si³ê
swoich nóg, czyli peda³uj¹c, obje¿d¿aj¹
£ódŸ – od Poznañskiego do Szajblera.
Tê atrakcjê wynaleŸli dla swoich kolegów nasi studenci, podobno zabawa
by³a przednia!
Wszyscy praktykanci maj¹ zapewnione zakwaterowanie w akademikach,
stwarza to okazjê do poznania siê ludzi
ze wszystkich kontynentów i lepszego
wzajemnego zrozumienia. W akademikach gotuj¹ swoje narodowe potrawy,
którymi czêstuj¹ wszystkich na Wieczorze Narodowym. Przy grillu opowiadaj¹
o swoim ¿yciu, obyczajach, nauce. To
najlepsza praktyczna lekcja zrozumienia,
tynentów. Komitet Lokalny IAESTE organizuje miejsca praktyk dla studentów
zagranicznych w instytutach i katedrach Politechniki, w Centrum Diagnostyki i Terapii Laserowej oraz w wielu
zak³adach pracy i firmach dzia³aj¹cych
w naszym mieœcie.
aprobaty i tolerancji dla innoœci kolegów
z Azji czy Afryki, jak¹ mo¿na sobie wyobraziæ. W Hiszpanii, Wielkiej Brytanii
i w wielu innych krajach œwiata na has³o
„£ódŸ - Politechnika £ódzka” studenci
z bardzo ju¿ licznej „rodziny IAESTE” reaguj¹ ciep³ym uœmiechem i planuj¹ ponowny przyjazd lub polecaj¹ to miejsce
kolegom na wakacyjne praktyki.
IAESTE to program praktyk wymiennych. Politechnika £ódzka od kilku lat
jest atrakcyjnym i po¿¹danym miejscem
odbycia praktyk. Rokrocznie goœci praktykantów z 25-35 krajów œwiata, g³ównie z Unii Europejskiej, ale tak¿e z USA,
Australii, Meksyku, wiêkszoœci krajów
Ameryki £aciñskiej, Japonii, Chin, Tajlandii, Ukrainy, Ghany, Turcji itd. W 2005 r.,
po raz pierwszy w historii P£ i organizacji IAESTE w Polsce, praktykanci
w £odzi pochodzili ze wszystkich kon-
Praktyki IAESTE s¹ istotnym elementem procesu dydaktycznego z uwagi na
ich wysok¹ wartoœæ merytoryczn¹. Studenci P£ odbywaj¹cy praktyki w ramach
wymiany IAESTE s¹ wysoko oceniani
przez zagranicznych pracodawców, uzyskuj¹ bardzo dobre referencje i czêsto
otrzymuj¹ propozycje dalszej wspó³pracy, niejednokrotnie dotycz¹ce wykonania pracy dyplomowej lub doktoratu.
W kraju, dziêki zdobytym doœwiadczeniom zawodowym i znajomoœci jêzyków
obcych maj¹ u³atwiony start zawodowy.
W tym roku, podobnie jak w ubieg³ym,
ponad 100 studentów Politechniki £ódzkiej wyjecha³o na zagraniczne praktyki
w ramach tej wymiany.
Dorota Rylska
pe³nomocnik rektora ds. praktyk
IAESTE
n
Pamiątkowe zdjęcie,
w środku
od lewej stoją
prorektor
prof. I. Zbiciński,
dr D. Rylska
i rektor
prof. J. Krysiński
foto: Jacek Szabela
40
S T U D E N C I
Centrum rajdowe
w Politechnice Łódzkiej
Załoga W1 Team
foto: Jacek Szabela
Przedstawiciele Haymarket Exhibitions zaprosili nas do udzia³u w Autosport The Racing Car Show w Birmingham w styczniu 2007 r. Pojecha³em tam
wspólnie z dr. in¿. Dariuszem Siniarskim.
By³a to najwiêksza wystawa aut sportowych na œwiecie - www.autosport-international.com. W pierwszej czêœci wystawy zwiedzaj¹cy mogli na w³asne oczy zobaczyæ jak zbudowane s¹ kartingi, motocykle, auta WRC i Formu³y 1, a tak¿e
ciê¿arówki bior¹ce udzia³ w rajdzie Dakar. W specjalnie przygotowanych do
tego celu przeszklonych gara¿ach tech-
forma prezentacji. Studenci angielskich
uczelni demonstrowali bowiem swoje
auta sportowe. Spodoba³o nam siê, ¿e
angielscy ¿acy buduj¹ w czasie studiów
auta wyœcigowe i rywalizuj¹ miêdzy sob¹
o to, by zostaæ najlepszym zespo³em.
Postanowiliœmy zrobiæ to samo na naszym wydziale. Wspólnie z dr. in¿. Adamem Rzepkowskim przedstawiliœmy pomys³ w³adzom Wydzia³u Mechanicznego
(dziekanowi prof. Piotrowi Kuli i prodziekanowi ds. studenckich dr hab. in¿.
Krzysztofowi JóŸwikowi), a tak¿e prorektorowi ds. studenckich prof. Ireneuszo-
nicy - przy u¿yciu odpowiedniej aparatury - demonstrowali osi¹gi silników swoich aut. Targi wzbogaci³a specjalnie przygotowana prezentacja historii wyœcigów
Le Mans, które obchodzi³y 75. rocznicê.
Du¿o emocji wzbudzi³a premiera auta
Roberta Kubicy Teamu F1 BMW Sauber.
Przy okazji Formu³y 1, organizatorzy przygotowali modelowy bolid dla osób chc¹cych poczuæ siê technikami teamu F1.
Mo¿na by³o m.in. sprawdziæ swoje umiejêtnoœci zmiany opon na czas w „teoretycznym” pit stopie. My, jako przedstawiciele Politechniki £ódzkiej, zajêliœmy
zaszczytne drugie miejsce!
Jednoczeœnie organizatorzy przewidzieli mo¿liwoœæ promocji angielskich
szkó³ wy¿szych. I nie by³oby w tym nic
szczególnego gdyby nie ich oryginalna
wi Zbiciñskiemu, którzy w pe³ni poparli
nasz¹ inicjatywê.
Motorem napêdowym ca³ej akcji stali siê studenci Wydzia³u Mechanicznego.
Dziêki swojej pracy i zaanga¿owaniu
wykonali pierwszy etap projektu. Dwudziestoletnie Subaru Justy 1.2 GLX 4WD
z napêdem na cztery ko³a przystosowali
do wyœcigów samochodowych. Po wielu godzinach ciê¿kiej pracy spêdzonych
nad odbudowywaniem karoserii i usuwaniem z wnêtrza wszystkich zbêdnych
elementów, auto zosta³o wyposa¿one
w klatkê bezpieczeñstwa oraz fotele kube³kowe wraz z piêciopunktowymi pasami bezpieczeñstwa. Jednak najwiêcej
czasu spêdziliœmy wybieraj¹c kolor dla
naszego rajdowego samochodu. Czy
ostateczna decyzja zadowoli³a wszyst-
kich? Trudno powiedzieæ, ale na pewno
auto zwraca spor¹ uwagê. Premiera „odœwie¿onego” subaru odby³a siê 2 i 3
czerwca 2007 r. w ³ódzkim centrum handlowo-rozrywkowym Manufaktura. Zainteresowanie naszym samochodem przesz³o najœmielsze oczekiwania. Zarówno
dzieci, jak i ich rodzice, a nawet dziadkowie chêtnie siadali za kierownic¹ wyobra¿aj¹c sobie uczestnictwo w rajdzie.
Przy okazji studenci promowali swój macierzysty wydzia³ rozdaj¹c ulotki i zachêcaj¹c swoich m³odszych kolegów i kole¿anki do studiowania.
4 czerwca zorganizowaliœmy konferencjê prasow¹, na której studenci
wspólnie z w³adzami uczelni zainaugurowali Centrum Wyœcigowe Szkó³ Wy¿szych. Chc¹ oni wpisaæ Puchar Rektora
do kalendarza wyœcigów Automobilklubu £ódzkiego. Ma on w swoim zamyœle
rozpoczynaæ rok akademicki w Politechnice £ódzkiej.
Podsumowuj¹c ca³¹ tê akcjê nale¿y
z ca³ym szacunkiem powiedzieæ o twórcach Projektu W1 Team, a zarazem podziêkowaæ wielu osobom, które przyczyni³y siê do jego sukcesu. Uwa¿am, ¿e
laury powinni dostaæ równie¿ studenci
naszego wydzia³u i dlatego chcia³bym
w tym miejscu jeszcze raz podziêkowaæ:
Joannie Knap, Rafa³owi Niewiedzielskiemu, Mariuszowi ¯urkowi, Mariuszowi
Stegliñskiemu, Radkowi Zarêbskiemu,
Marcinowi Makówce, Andrzejowi Sowikowi, £ukaszowi £¹ckiemu, Waldemarowi Skoczylasowi, a tak¿e doktorantom:
Micha³owi Krasowskiemu, Grzegorzowi
Mitukiewiczowi oraz Rados³awowi Michalakowi.
Wszystkich zapraszam do œledzenia
naszych startów w rajdach na stronie
www.w1team.p.lodz.pl, czekamy na kolejnych studentów chêtnych do wspó³pracy w projekcie.
Do zobaczenia na rajdzie o Puchar
Rektora oraz na rajdzie Prz¹œniczki ju¿
w paŸdzierniku!!!
n
£ukasz Kaczmarek
41
S T U D E N C I
O tym, jak projektować dostępne witryny internetowe dowiedziało się dwudziestu studentów z zagranicy, którzy wzięli udział
w letnim kursie naukowym zorganizowanym przez lokalną grupę z Łodzi międzynarodowej organizacji studenckiej BEST
(Board of European Students of Technology). Przez dwa tygodnie, od 18 do 31 sierpnia 2007 r., odbywały się wykłady,
ćwiczenia przy komputerze, dyskusje i telekonferencje.
WWW dla niepełnosprawnych
Problem dostêpnoœci witryn internetowych, a tak¿e ogólnie sprzêtu komputerowego, jest obecnie bardzo aktualny.
Ze statystyk sporz¹dzonych przez Œwiatow¹ Organizacjê Zdrowia wynika, ¿e oko³o 750 milionów ludzi na ca³ym œwiecie
cierpi na jakiœ rodzaj niepe³nosprawnoœci,
co daje ponad 10% globalnej populacji,
i co wa¿ne - œrednio jedno na dziesiêcioro
dzieci jest niepe³nosprawne. Wi¹¿¹ siê
z tym miêdzy innymi problemy w edukacji oraz utrudniony dostêp do bie¿¹cych
informacji. Osoby niedowidz¹ce lub ograniczone ruchowo nie musz¹ jednak rezygnowaæ z pracy przy komputerze, ale wiedza o technologiach asystuj¹cych (ang.
assistive technologies) nie jest wystarczaj¹co rozpowszechniona. Dodatkowo, serwisy internetowe musz¹ byæ odpowiednio
przystosowane do wspó³pracy z tymi narzêdziami. Przede wszystkim nale¿y korzystaæ ze standardów wydawanych
przez odpowiednie organizacje (w tym
przypadku World Wide Web Consortium),
a tak¿e szczególnych zaleceñ zwi¹zanych z dostêpnoœci¹ (Web Content Accessibility Guidelines). Pozwalaj¹ one nie
tylko przystosowaæ strony www do potrzeb osób niepe³nosprawnych, ale tak¿e umo¿liwiaj¹ korzystanie z nich osobom pos³uguj¹cym siê urz¹dzeniami
przenoœnymi, na przyk³ad telefonami komórkowymi.
Wiedzê i umiejêtnoœci z tego zakresu
zdobywali nasi goœcie z Grecji, W³och,
Hiszpanii, Portugalii, Austrii, Belgii, Litwy, Danii, Serbii, Turcji, S³owenii, Rumunii, Chorwacja, Chin, a nawet z Chile. Zadaniem studentów by³o zaprojektowanie dostêpnej strony internetowej,
a rezultaty ich pracy zosta³y ocenione
i poddane dyskusji w czasie ostatniego
dnia kursu. Dziêki uprzejmoœci prof. Andrzeja Napieralskiego - kierownika Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych mo¿liwe by³o zorganizowanie
zajêæ w pomieszczeniach Katedry.
Poza czêœci¹ akademick¹ studenci
mogli dowiedzieæ siê wiêcej o Politechnice £ódzkiej, naszym mieœcie, Polsce
i polskiej kulturze. Podczas uroczystego
otwarcia kursu us³yszeli o historii uczelni, osi¹gniêciach, kierunkach studiów
i realizowanych miêdzynarodowych programach wymiany. Architektoniczn¹
i historyczn¹ stronê £odzi poznali zwiedzaj¹c Ksiê¿y M³yn, Muzeum Kinematografii, Muzeum Fabryki, Muzeum Historii Miasta £odzi, a tak¿e bior¹c udzia³
w finale festiwalu Kolory Polski w Filharmonii £ódzkiej. Mieli równie¿ mo¿liwoœæ
spróbowania specja³ów polskiej kuchni
podczas tak zwanego Polish Evening,
oraz zobaczyæ £ódŸ noc¹ z okien tramwaju pêdz¹cego ulicami miasta. Poza
tym spêdzili dwa dni w bazie turystyczno-dydaktycznej Politechniki £ódzkiej
w Kobylich B³otach oraz wziêli udzia³
w wycieczce do Gdañska i Gdyni, gdzie
odwiedzili siedzibê firmy IVO Software,
która pracuje nad technologiami syntezy mowy.
Grupa lokalna organizacji BEST istnieje przy Politechnice £ódzkiej od 1998
roku i jest jedn¹ z 76 dzia³aj¹cych obecnie w ca³ej Europie. Corocznie organizuje kurs naukowy, którego uczestnikami
s¹ studenci zagraniczni i polscy. Dziêki
temu studenci Politechniki £ódzkiej maj¹
mo¿liwoœæ uczestniczenia w podobnym
wydarzeniu w jednym z europejskich
miast, ponosz¹c jedynie koszty dojazdu
na miejsce. £ódzki BEST co roku bierze
tak¿e udzia³ w organizacji Akademickich
Targów Pracy, a od tego roku wspólnie
z czterema pozosta³ymi jednostkami lokalnymi BESTu w Polsce organizuje Konkurs In¿ynierski, którego tegorocznymi
laureatami zostali studenci pierwszego
roku Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki £ódzkiej. Szersze informacje mo¿na uzyskaæ pisz¹c na adres e-mail:
[email protected].
Za okazan¹ pomoc organizatorzy
chcieliby podziêkowaæ: dziekanowi Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki prof. Andrzejowi
Materce, prorektorowi ds. promocji
i wspó³pracy z zagranic¹ prof. Andrzejowi Napieralskiemu, a tak¿e dyrekcji Osiedla Akademickiego. W organizacjê w³¹czy³y siê tak¿e firmy: IVO Software, Janmedia, Accenture, Masterfoods oraz PromisedLand, którym organizatorzy bardzo
dziêkuj¹.
n S³awomir K³¹b
Uczestnicy kursu
w Kobylich Błotach
foto: Sławomir Kłąb
42
S T U D E N C I
Imagine Cup to największy konkurs technologiczny organizowany dla studentów z całego świata przez
firmę Microsoft. Tegoroczna edycja była już piątą z kolei. Z roku na rok konkurs cieszy się coraz większym
zainteresowaniem, nie tylko studentów biorących w nim udział, ale także firm z branży IT i partnerów
Microsoftu. Studenci Politechniki Łódzkiej startowali w tym konkursie w 2004 i 2005 roku, a o ich sukcesach z przyjemnością informowaliśmy w Życiu Uczelni (nr 88 i 92). W tym roku studenci biorący udział w
konkursie rywalizowali w sześciu kategoriach: Projektowanie Oprogramowania, Algorytm, Film krótkometrażowy, Technologie informatyczne, Projekt Hoshimi (rodzaj internetowej gry) oraz Projekt interfejsu. Do
ogólnopolskiego finału w kategorii Projektowanie Oprogramowania zakwalifikowało się 5 drużyn, w tym
zespół z Politechniki Łódzkiej.
Hasło przewodnie konkursu brzmiało: Technologia, która ułatwia edukację każdemu z nas.
Oprogramowali Platformę
Od lewej:
Maciej Krasuski,
Dominik Jeske,
Rafał Stryjek
foto: arch. autorów
Krajowy fina³ Imagine Cup 2007 w kategorii Projektowanie
Oprogramowania odby³ siê w dniach 22 - 23 maja 2007 r.
w siedzibie Microsoft w Warszawie. W konkursie bra³o udzia³
prawie 50 zespo³ów. Do fina³u krajowego wesz³o 11 najlepszych dru¿yn. Jak poinformowano na stronie internetowej Microsoftu: Do ostatecznej rywalizacji zakwalifikowa³o siê piêæ
najlepszych zespo³ów, reprezentuj¹cych czo³owe polskie uczelnie. Wœród tych najlepszych jest trzech studentów Wydzia³u
EEIA Politechniki £ódzkiej: Dominik Jeske, Maciej Krasuski
i Rafa³ Stryjek. Studiuj¹ informatykê na specjalnoœci bazy
danych i systemy ekspertowe prowadzonej przez Instytut
Mechatroniki i Systemów Informatycznych.
O konkursie
Nasz zespó³ zosta³ wybrany do fina³u podczas tzw. sesji
plakatowej, w czasie której sêdziowie dok³adnie przygl¹dali siê ka¿demu projektowi i oczywiœcie zadawali pytania
– mówi¹ nasi studenci. – By³o a¿ 13 sêdziów, którzy oceniali prace nie tylko pod wzglêdem zaproponowanych rozwi¹zañ technicznych, ale tak¿e brali pod uwagê aspekty
biznesowe i marketingowe. Jak powiedzia³ Tadeusz Golonka, Dyrektor Regionalny Microsoft Polska, przewodnicz¹cy jury (Ÿród³o: strona Microsoftu) – Jestem pod wra¿eniem profesjonalizmu, z jakim przygotowane zosta³y konkursowe produkty. Œwiadomie u¿ywam s³owa „produkt”,
a nie aplikacja czy projekt, bo studenci wykonali wiêcej
pracy, ni¿ wymaga tego regulamin konkursu. Prace, które
ocenialiœmy maj¹ pe³ne wsparcie marketingowe (ulotki, plakaty, gad¿ety reklamowe), czêsto na poziomie porównywalnym do oferowanych na rynku rozwi¹zañ komercyjnych.
Nasi studenci docenili z kolei doœwiadczenie, jakie wynieœli ze spotkania z przedstawicielami œwiata biznesu i firm
IT oraz to, ¿e uzyskali nowe spojrzenie na proces wytwarzania oprogramowania, tak¿e w kontekœcie tworzenia gotowego produktu rynkowego.
Fina³ odby³ siê 23 maja 2007 r. Po uroczystym otwarciu
dokonanym przez Marka Rotera - Dyrektora Generalnego
oraz Ronalda Binkofskiego - Dyrektora Developer & Platform Group polskiego oddzia³u Microsoft, wylosowano kolejnoœæ wyst¹pieñ, które mia³y œciœle okreœlony czas. Byliœmy trzecim zespo³em i jak wszyscy pozostali mieliœmy:
5 min. na przygotowanie do prezentacji - podpiêcie mikrofonów, roz³o¿enie sprzêtu, itp. - 20 min. na prezentacjê produktu i kwadrans na dyskusjê – opowiadaj¹ studenci.
- Prezentacja prowadzona by³a w jêzyku angielskim, zaœ
pytania zadawane przez sêdziów i publicznoœæ dotycz¹ce
zarówno wykorzystanych technologii, architektury, jak
i funkcjonalnoœci danego projektu by³y w jêzyku polskim.
Laureatami tegorocznej edycji zostali studenci z Poznania: dwa zespo³y z Politechniki oraz z Wy¿szej Szko³y Ko-
43
S T U D E N C I
munikacji i Zarz¹dzania. Dotychczasowe sukcesy zespo³ów z Polski w konkursie Imagine Cup spowodowa³y, ¿e
zwyciêzca polskiego fina³u ma bezpoœredni wstêp na fina³y œwiatowe w Seulu w Korei.
Warto w tym miejscu po raz kolejny odwo³aæ siê do wypowiedzi Tadeusza Golonki, przewodnicz¹cego jury - Nawet wœród projektów, które nie znalaz³y siê w pierwszej
trójce s¹ produkty bardzo blisko komercyjnego wdro¿enia.
Wska¿ê dwa przyk³ady – portal, który mo¿e promowaæ
wiedzê, np. o obchodz¹cym w tym roku 750-lecie Krakowie, czy system zarz¹dzania zdalnym nauczaniem, który
konsorcjum uczelni i firm pozwoli realizowaæ ideê otwartego, œrodowiskowego uniwersytetu. Du¿e moje uznanie budzi równie¿ profesjonalnie zaprojektowany interfejs aplikacji, jak i ogromna wiedza techniczna uczestników konkursu. Praktyczna znajomoœæ najnowszych technologii informatycznych Microsoft wœród zespo³ów, które zakwalifikowa³y siê do fina³u czêstokroæ przewy¿sza wiedzê ich starszych kolegów, którzy studia ukoñczyli 3-5 lat temu, a dzisiaj pracuj¹ jako informatycy w du¿ych polskich firmach
informatycznych.
Zespó³ z Politechniki £ódzkiej przedstawi³ projekt zatytu³owany iMSi e-platform (imagine MicroSoft inside). „¯ycie
Uczelni” poprosi³o jego autorów o wyjaœnienie, na czym
polega³ ich pomys³. Oto, co powiedzieli naszemu biuletynowi Dominik Jeske, Maciej Krasuski i Rafa³ Stryjek.
O projekcie
Cieszymy siê, ¿e projekt „iMSi e-platform”, którego mentorem jest prof. S³awomir Wiak, zyska³ uznanie i bardzo wysokie oceny jurorów oraz znalaz³ siê w œcis³ej fina³owej pi¹tce najlepszych projektów w kraju.
iMSi e-Platform jest nowoczesn¹ wersj¹ platformy e-learningowej, która w odró¿nieniu od poprzednich tego typu
przedsiêwziêæ umo¿liwia prowadzenie w pe³ni interaktywnych zajêæ/wyk³adów. U¿ytkownik (student) dziêki tej platformie mo¿e poczuæ siê jakby siedzia³ w ³awce na sali wyk³adowej i uczestniczy³ w rzeczywistym wyk³adzie, bêd¹c
w zupe³nie innym miejscu. iMSi e-Platform to szansa dla ludzi niepe³nosprawnych, którzy do tej pory musieli uczyæ siê
w domu. Dziêki zaimplementowanemu przekazowi audio/video mog¹ czynnie uczestniczyæ w wyk³adzie prowadzonym
na uczelni i w³¹czaæ siê do prowadzonej pomiêdzy studentami a wyk³adowc¹ dyskusji.
iMSi e-Platform zawiera wiele nowoczesnych rozwi¹zañ,
które nie by³y do tej pory dostêpne w ¿adnych platformach
tego typu, jak np. rozbudowany system tworzenia notatek
(g³osowe, tekstowe, graficzne itp.), wiele usprawnieñ dla
ludzi niepe³nosprawnych, jak np. sterowanie g³osowe. Wa¿ny jest te¿ przyjazny, zbudowany w najnowszej technologii,
interfejs u¿ytkownika, który pozwoli, aby ka¿dy - nie tylko
informatyk - móg³ zasi¹œæ przed komputerem i bez ¿adnego
przeszkolenia w pe³ni wykorzystaæ mo¿liwoœci produktu.
Nasz¹ platformê bêdzie mo¿na wykorzystaæ nie tylko na
uczelniach, ale równie¿ w du¿ych i œrednich firmach do prze-
prowadzania szkoleñ pracowników. Dziêki temu pracownicy
rozsiani w oddzia³ach na ca³ym œwiecie mogliby podnosiæ
swoje kwalifikacje ucz¹c siê od najlepszych specjalistów, bez
koniecznoœci wyjazdów na szkolenia. iMSi e-Platform jest
tym, czego ludzie w dobie wszechobecnego Internetu i coraz wiêkszego braku czasu bardzo potrzebuj¹.
O autorach
Wszyscy studiuj¹ na 5 roku Informatyki na Wydziale
Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki. O studiach na tym kierunku marzyli od dzieciñstwa. Rafa³ Stryjek
interesuje siê komputerami od czasów szko³y podstawowej.
Od ponad roku jestem aktywnym cz³onkiem grupy .NET na
moim wydziale – mówi – któr¹ prowadzi kolega z zespo³u
konkursowego - Dominik. Biorê równie¿ czynny udzia³ w pracach Ko³a baz danych przy Instytucie Mechatroniki i Systemów Informatycznych. W wolnych chwilach lubi p³ywaæ oraz
jeŸdziæ na rowerze. Zastanawia siê, czy nie kontynuowaæ
nauki na studiach doktoranckich. O swoich dalszych planach
mówi – Marzy mi siê otworzenie, wraz z kolegami z dru¿yny
konkursowej, w³asnej firmy.
Dominik Jeske informatyk¹ interesuje siê odk¹d dosta³
swój pierwszy komputer w szkole podstawowej. Od tamtego czasu pog³êbia³em moj¹ wiedzê z tego zakresu - podkreœla. - Programowaniem zainteresowa³em siê w szkole œredniej i dlatego te¿ postanowi³em wybraæ siê na studia informatyczne. W czasie studiów zacz¹³ uczêszczaæ na spotkania ko³a naukowego zajmuj¹cego siê programowaniem
w technologii .NET, a na trzecim roku zosta³ przewodnicz¹cym grupy .NET. Jak mówi - sta³em siê Microsoft Student
Partnerem, czyli przedstawicielem na uczelni, który stara
siê popularyzowaæ i nauczaæ technologie firmy Microsoft.
Pozwoli³o mi to poznaæ wiele ciekawych osób z ca³ego kraju, które uczestnicz¹ w programie Microsoft Student Partner. W wolnych chwilach lubi obejrzeæ ciekawy film lub, jeœli
jest ku temu okazja, pograæ w jego ulubion¹ pi³kê no¿n¹. Po
studiach planuje otworzyæ w³asn¹ firmê wraz z kolegami
z dru¿yny.
Maciej Krasuski podobnie jak jego koledzy z zespo³u
mówi – Moja przygoda z informatyk¹ rozpoczê³a siê, gdy
otrzyma³em mój pierwszy komputer, by³a to Amiga 500,
wkrótce „przesiad³em” siê jednak na komputer klasy PC.
W szkole œredniej moje zainteresowania informatyk¹ sprowadza³y siê g³ównie do sieci komputerowych i administracji
serwerami, dopiero gdy przyszed³em na studia zacz¹³em siê
interesowaæ programowaniem. Najpierw by³o to programowanie w C/C++, lecz, jak podkreœla, wkrótce odkry³ technologiê .Net, która odmieni³a jego pogl¹d na programowanie.
Zacz¹³em uczêszczaæ na spotkania grupy .Net na Politechnice £ódzkiej i braæ czynny udzia³ w jej dzia³aniu. Jego zainteresowania nie ograniczaj¹ siê tylko do informatyki, interesuje siê równie¿ kinem, motoryzacj¹, uprawia sport, a szczególnie jazdê na rowerze oraz zajêcia w si³owni.
n
Ewa Chojnacka
44
S T U D E N C I
Ich przygoda z Politechniką w Libercu (Technická Univerzita v Liberci ) rozpoczęła się na początku roku 2006. Pięciu
studentów z Wydziału Mechanicznego: Mateusz Fijałkowski, Emil Leonczak, Mirosław Morawski, Daniel Sikorski
i Marcin Włuka, wyjechało do czeskiej uczelni na studia w ramach programu Socrates - Erasums. Decyzję pomógł
im podjąć prof. Stanisław Mitura (profesor w PŁ i w Libercu), a dodatkową zaletą tych studiów miało być uzyskanie
dyplomu zagranicznej uczelni podczas łączonej obrony, oraz praktyki w jednym z największych zakładów motoryzacyjnych w Europie i na świecie. O swojej czeskiej przygodzie piszą Emil i Marcin - absolwenci z podwójnym dyplomem. Emil pracuje obecnie na stanowisku koordynatora zamówień w firmie Alrec Sign & Display Sp. z o.o.,
a Marcin Włuka pracuje w firmie Protekt na stanowisku konstruktora.
Polsko-czescy dyplomanci
Na pierwszym planie
od lewej:
M. Morawski,
M. Fijałkowski,
E. Leonczak,
D. Sikorski,
M. Włuka.
Po środku
prof. Petr Louda.
z tyłu rodziny
studentów
foto: arch. autorów
W Politechnice £ódzkiej przeszliœmy
szczêœliwie proces rekrutacyjny na sokratesowy wyjazd, nie zniechêcaj¹c siê
koniecznoœci¹ przestrzegania wszystkich procedur i terminów – rozumiemy,
¿e tak musi byæ i trudno!
Ze stron¹ czesk¹ – a tutaj najwiêksz¹
pomoc w realizacji naszego przedsiêwziêciu otrzymaliœmy od prof. Petra Loudy, dziekana Wydzia³u Mechanicznego
uczelni w Libercu – ustalony zosta³ termin praktyk w Zak³adach Motoryzacyjnych Škoda Auto w Mlada Boleslav (od
10 lipca do koñca sierpnia). Od paŸdziernika 2006 r. mieliœmy zacz¹æ 5 rok studiów w na Technicznym Uniwersytecie
w Libercu.
Musieliœmy szybko zacz¹æ uczyæ siê
jêzyka czeskiego, w którym mieliœmy
odbyæ studia. Pocz¹tkowo by³ to du¿y
problem. Znalezienie w £odzi lektora jêzyka czeskiego graniczy z cudem, a koszt
godziny nauki jest bardzo du¿y. Posta-
nowiliœmy zatem uczyæ siê tego jêzyka
samodzielnie poprzez obcowanie z Czechami i jak siê potem okaza³o to najskuteczniejsza metoda.
Praktyki wspominamy bardzo mi³o,
warunki jakie zapewni³a nam firma
Škoda Auto by³y bardzo dobre, ³¹cznie
z darmowymi obiadami i zakwaterowaniem. Ze wzglêdu na s³ab¹ znajomoœæ
jêzyka pracowaliœmy przy obs³udze maszyn na linii technologicznej, gdzie produkowane by³y czêœci do skrzyñ biegów
(ko³a zêbate, zêbniki). Praca poch³ania³a nam 8 godzin dziennie, za co dostawaliœmy w przeliczeniu mniej wiêcej 50
z³. Wzbogaceni o doœwiadczenia wróciliœmy do Polski na miesi¹c wakacji.
2 paŸdziernika rozpoczêliœmy studia
na Politechnice w Libercu na kierunku
in¿ynieria materia³owa. W pierwszym
semestrze (tzw. aklimatyzacyjnym),
przyk³adaliœmy du¿¹ wagê do nauki jêzyka (dwie lekcje po 2 godziny w tygo-
dniu z przemi³¹ lektork¹ jêzyka czeskiego). Bardzo pomocni okazali siê te¿ wyk³adowcy, którzy traktowali nas z bardzo du¿ym zrozumieniem i cierpliwoœci¹
oraz koledzy z grupy - trzeba nadmieniæ,
¿e grupa by³a 9-osobowa, w tym nas
5 Polaków. Równolegle z nami studiowa³o tak¿e 7 osób z Wroc³awia.
Poza nauk¹ semestr up³ywa³ nam na
czêstych imprezach i spotkaniach z czeskimi i polskimi kolegami, a¿ nadszed³
czas sesji. Ze wzglêdu na barierê jêzykow¹ egzaminy zdawaliœmy ustnie i posz³o nam zupe³nie dobrze. W ci¹gu kilku miesiêcy opanowaliœmy jêzyk czeski
w sposób umo¿liwiaj¹cy w miarê swobodn¹ komunikacjê.
Drugi semestr to czas wytê¿onej pracy umys³owej i ca³onocnego siedzenia
przy komputerach. Badania zwi¹zane
z prac¹ magistersk¹ wykonywaliœmy zarówno w Polsce, jak i na terenie ca³ej
Republiki Czeskiej, wymaga³o to od nas
du¿ego nak³adu pracy i œrodków finansowych. Na szczêœcie otrzymywaliœmy
stypendium naukowe z obu uczelni oraz
stypendium Erasmusa i jakoœ uda³o siê
nam przetrwaæ. Tematy prac magisterskich dotyczy³y raczej naszej specjalnoœci w Polsce (aparatura i sprzêt medyczny), ale œciœle wi¹za³y siê te¿ ze specjalnoœci¹ czesk¹. Wspó³praca miêdzy Politechnik¹ £ódzk¹ a Uniwersytetem Technicznym w Libercu da³a ka¿demu z nas
mo¿liwoœæ napisania pracy magisterskiej
w dwóch wersjach jêzykowych, jednej
dla naszej uczelni i drugiej dla uczelni
w Libercu.
Po wielu trudach dobrnêliœmy do 25
maja, w tym dniu ostatecznie nale¿a³o
oddaæ gotow¹ pracê magistersk¹. Roz-
45
S T U D E N C I
pocz¹³ siê czas wyczekiwania na recenzje, a póŸniej obronê.
Komisja, przed któr¹ broniliœmy swoich prac liczy³a 10 osób, byli w niej tak¿e
profesorowie z Politechniki £ódzkiej. Wyst¹pienie przed tak licznym i zacnym gronem by³o dla nas du¿ym stresem. Na
ka¿d¹ egzaminowan¹ osobê jest przeznaczona godzina i rzadko siê zdarza by
egzamin trwa³ krócej. Dla nas dodatkowym problemem by³ jêzyk czeski, w którym odbywa³a siê obrona. Ostatecznie
odnieœliœmy sukces i uda³o nam siê uzyskaæ dyplomy dwóch uczelni jednego
dnia. Polski dyplom z tytu³em magistra
in¿yniera, a wed³ug czeskich przepisów
z tytu³em Ing.
Tydzieñ po obronie, 28 czerwca
2007 r. odby³a siê w teatrze wspania³a
uroczystoœæ rozdania dyplomów. W uroczystoœci tej towarzyszyli nam rodzice,
bliskie nam osoby, znajomi. Dostojn¹
imprezê uœwietnia³ wystêp muzyków:
pianistki i skrzypka. Bardzo ¿a³ujemy
i jesteœmy zawiedzeni, ¿e taka uroczystoœæ nie jest organizowana w Politechnice £ódzkiej. Jest to bardzo smutne,
¿e po tym jak studiowa³o siê 5 lat
w murach uczelni, dyplom odpiera siê
np. w krótkich spodenkach z r¹k Pañ
w Sekcji Dyplomów.
Podsumowuj¹c nasze wra¿enia po
stypendium odbytym w Czechach trzeba powiedzieæ, ¿e s¹ one bardzo pozytywne, bowiem wyjazd ten da³ nam bardzo du¿o korzyœci. Pozwoli³ nam na zetkniêcie siê z inn¹ kultur¹, poznaliœmy
wiele sympatycznych osób, zwiedziliœmy
wiele ciekawych miejsc, a studiowanie
w Libercu da³o nam równie¿ mo¿liwoœæ
zauwa¿enia ró¿nic w metodach kszta³cenia. Wyjazd ten na pewno w jeszcze
wiêkszym stopniu nas usamodzielni³,
nauczy³ jak radziæ sobie w ró¿nych trudnych sytuacjach. Dziêki tej wymianie
dobrze poznaliœmy jêzyk naszych po³udniowych s¹siadów.
Po powrocie bez problemów znaleŸliœmy pracê. Ka¿dy z nas ma te¿ mo¿liwoœæ kontynuowania nauki na studiach doktoranckich zarówno w P£, jak
i w Libercu, gdzie kusz¹ nas wysokim
stypendium.
n
Marcin W³uka, Emil Leonczak
Po raz drugi odbyła się Ogólnopolska Olimpiada Języka Niemieckiego
dla Studentów Wyższych Uczelni Technicznych. Wśród jej laureatów
jest student Politechniki Łódzkiej Marcin Uramowski.
Es wird deutsch gesprochen
W Olimpiadzie, któr¹ zorganizowa³o
Studium Praktycznej Nauki Jêzyków
Obcych Politechniki Œl¹skiej w Gliwicach,
wziê³o udzia³ ponad 180 studentów z 16
uczelni. Musieli oni wykazaæ siê umiejêtnoœciami jêzykowymi w zakresie rozumienia ze s³uchu, rozumienia tekstu
pisanego oraz znajomoœci¹ gramatyki
i s³ownictwa technicznego. Sprawdzano
tak¿e wiedzê dotycz¹c¹ kultury oraz
zwyczajów krajów niemieckojêzycznych.
ce na IFE. Sk¹d tak dobrze zna niemiecki?
Jak mówi: Niemieckiego zacz¹³em uczyæ
siê w przedszkolu, szkole i na podwórku,
poniewa¿ urodzi³em siê w Hamburgu
(24.05.85) i mieszka³em tam do 8. roku
¿ycia, dlatego te¿ jêzyka tego nigdy nie traktowa³em jako „obcego”. Przez okres mojego dzieciñstwa by³ w zasadzie drugim jêzykiem ojczystym. Po powrocie do Polski
nie musia³em ju¿ oczywiœcie kontynuowaæ
nauki niemieckiego, a jedynie u¿ywaæ go
Olimpiada przebiega³a w dwóch etapach. Pierwszy odby³ siê jeszcze w grudniu ubieg³ego roku. O tej samej porze
wszyscy uczestnicy w swoich uczelniach
przeszli pisemny sprawdzian testowy. Do
drugiego etapu zakwalifikowa³o siê 24
studentów z 8 uczelni, w tym trzech
z Politechniki £ódzkiej.
Finaliœci rywalizowali 18 maja 2007r.
na terenie SPNJO Politechniki Œl¹skiej.
Musieli wykazaæ siê znajomoœci¹ jêzyka
niemieckiego w teœcie pisemnym, a najlepsz¹ dwudziestkê czeka³ ostatni etap,
czyli rozmowa w jêzyku niemieckim dotycz¹ca zagadnieñ, których zakres by³
wczeœniej podany przez organizatorów.
Marcin Uramowski, mimo uzyskania
maksymalnej liczby punktów z czêœci
ustnej nie odrobi³ jednopunktowej straty do kolegi z AGH i zaj¹³ drugie miejsce.
Marcin jest obecnie studentem 5. roku
Telecommunications and Computer Scien-
od czasu do czasu, ¿eby nie zapomnieæ.
Znalezienie dobrego nauczyciela wcale nie
by³o ³atwe. 6. semestr spêdzi³em na wyjeŸdzie w ramach programu Socrates/Erasmus w Wiedniu, gdzie mia³em okazjê przypomnieæ sobie wszystko to, co zapomnia³em przez lata. Poza tym ju¿ w szkole podstawowej zacz¹³em uczyæ siê jêzyka francuskiego i angielskiego. Ten pierwszy nie
przypad³ mi do gustu, wiec po dwóch latach zaniecha³em dalszej nauki. Angielski
oczywiœcie kontynuowa³em, rozwija³em
jego znajomoœæ g³ównie dziêki licznym pobytom w Anglii, gdzie przez 4 lata pod rz¹d
spêdza³em wakacje pracuj¹c i zwiedzaj¹c.
Od ponad dwóch lat uczê siê równie¿ rosyjskiego. Marcin Uramowski lubi sportowy tryb ¿ycia; jeŸdzi na nartach, uprawia
windsurfing i gra w tenisa. Bardzo lubi te¿
wêdrowaæ po górach i podró¿owaæ.
Marcin Uramowski
w Wiedniu
przed Konzerthalle
n
Ewa Chojnacka
46
S T U D E N C I
Jednym z elementów obchodów 20-lecia działania programu Erasmus
był konkurs na esej Erasmus – co to dla mnie znaczy? ogłoszony przez
Fundację Rozwoju Systemu Edukacji FRSE. Mogli w nim wziąć udział
studenci, doktoranci i absolwenci, którzy byli stypendystami Erasmusa.
Konkurs na esej
Zadanie konkursowe polega³o na
napisaniu eseju na temat wp³ywu, jaki
program wywar³ na ¿ycie uczestnika
lub jego otoczenie w obszarze studiów,
poznania innych kultur oraz wyboru
œcie¿ki kariery zawodowej. Do Fundacji wp³ynê³o 35 esejów z ca³ej Polski.
Zwyciê¿y³a praca pt. Erasmus ole! Jagody Gregulskiej z Collegium Civitas
w Warszawie. Drugie miejsce ex equo
zajêli: Maria Czapiga z Akademii Medycznej we Wroc³awiu oraz Jan Obrêbski z Politechniki £ódzkiej. Nagrody wrêczono laureatom 29 czerwca
2007 r. podczas konferencji 20 lat programu Erasmus.
Jan Obrêbski studiuje w Centrum
Kszta³cenia Miêdzynarodowego na specjalnoœci Mechanical Engineering and
Applied Computer Science. W ramach
Erasmusa przebywa³ w roku 2005/2006
na stypendium na Politechnice Wiedeñskiej. Jury doceni³o wra¿liwoœæ autora
eseju na spo³eczny i kulturowy kontekst
udzia³u w programie. Praca pana Obrêbskiego porusza wieloma celnymi stwierdzeniami oraz odwo³aniami literackimi czytamy w informacji Fundacji - a tak¿e
refleksj¹ nad europejsk¹ histori¹.
Nagrodzone i wyró¿nione prace zostan¹ opublikowane w jubileuszowym
wydawnictwie FRSE pt. Erasmus – co
to dla mnie znaczy?, które uka¿e siê
w koñcu 2007 r. jako zwieñczenie obchodów dla upamiêtnienia 20-lecia dzia³ania programu Erasmus.
Serdecznie gratulujemy naszemu studentowi, którego sukces jest kolejnym
dowodem na to, ¿e dobry in¿ynier mo¿e
te¿ mieæ dobre pióro i humanistyczne
odczuwanie rzeczywistoœci. Jego esej
drukujemy na stronie obok.
Jan Obrêbki jest aktualnie studentem
5 roku. Od wrzeœnia zaczyna studia magisterskie na TU Delft w Holandii. Mam
zamiar studiowaæ tam dziedzinê, która
najbardziej zainteresowa³a mnie w czasie studiów, czyli mechatronikê i mikrosystemy - mówi. W czasie wakacji odbywa³ praktykê w Institute for Research in
Technology w Madrycie, gdzie pracowa³
z kodami elementów skoñczonych.
Ze sportów najbardziej lubi grê w tenisa,
ceni europejskie kino, dobr¹ muzykê i oczywiœcie chêtnie uczy siê jêzyków obcych.
Erasmus - jeden z najlepszych
programów stypendialnych Unii
Europejskiej obchodzi 20-lecie jego
ustanowienia. Z informacji podanych na stronie Fundacji Rozwoju
Systemu Edukacji wynika, ¿e
w pierwszym roku istnienia Erasmusa wziê³o w nim udzia³ 3244
europejskich studentów. Obecnie
ka¿dego roku z wyjazdów korzysta ponad 150 tys. stypendystów.
Polska uczestniczy w Erasmusie
od 1998 r. Do roku 2005/06 w³¹cznie z wyjazdów stypendialnych
programu skorzysta³o w naszym
kraju ponad 42 tys. studentów,
a na nasze uczelnie przyjecha³o ponad 7,5 tys. zagranicznych stypendystów. Odby³o siê ponad 7,4 tys.
wyjazdów polskich nauczycieli
akademickich i ponad 4,5 tys.
przyjazdów zagranicznych nauczycieli akademickich w celu prowadzenia zajêæ w goszcz¹cych
uczelniach. W roku akademickim
2006/07 w programie wziê³o
udzia³ ponad 200 naszych uczelni.
Obecnie Erasmus wchodzi
w now¹ fazê, jako czêœæ nowego
kompleksowego programu Unii Europejskiej „Uczenie siê przez ca³e
¿ycie”.
n
Ewa Chojnacka
Nie przegap, proszê, tego czasu – ju¿
nigdy nie bêdzie tak potem...
S³owa te us³ysza³em w paŸdzierniku,
tu¿ na samym pocz¹tku mojego rocznego stypendium Erasmus na Politechnice
Wiedeñskiej w Austrii. Ich autora nie
pamiêtam. Jednak jego przes³anie bardzo szybko od¿y³o w mojej pamiêci. Przywo³ywa³o je ka¿de z niezapomnianych
wra¿eñ i doœwiadczeñ moich kolejnych
„wiedeñskich” miesiêcy, a dziœ, ju¿ jako
swoisty „weteran Erasmusa”, rozumiem
jego ma³¹ tajemnicê…
Pisz¹c o znaczeniu Erasmusa nale¿a³oby zacz¹æ od jakiejœ spójnej definicji,
kilku zwiêz³ych s³ów oddaj¹cych istotê,
charakter tego programu. Jest to jednak
niezmiernie trudne, nie z powodu szerszego kontekstu czasowego, ale w³aœnie
szczególnego miejsca, jakie ten czas
z pewnoœci¹ zajmuje w moim ¿yciu.
Bo jest to nie tylko wspomnienie ciekawej podró¿y, czy kilka zdanych egzaminów w indeksie. To szereg niezapomnianych prze¿yæ, które w pewien sposób maj¹ osobn¹ przestrzeñ w historii
ludzi, którzy skorzystali ze stypendium.
To swoista konfrontacja, to doœwiadczenie naukowe, akademickie, jêzykowe. To
równie¿ bardzo wa¿ne prze¿ycie w wymiarze kulturowym, spo³ecznym, to¿samoœciowym.
Trudno spieraæ siê o najistotniejszy
wymiar w znaczeniu „mojego Erasmusa”. Myœlê zatem, ¿e rozwa¿ania mo¿na
rozpocz¹æ nie pomijaj¹c mniej wa¿nych
lub na wskroœ oczywistych aspektów
moich studiów w ramach stypendium.
Najproœciej jest mi zacz¹æ od aspektu akademickiego. Dziêki programowi
pozna³em now¹ uczelniê o w³asnej strukturze, now¹ formê studiów, now¹ metodologiê nauczania. By³o to dla mnie tak¿e pewnym punktem odniesienia wzglêdem mojej macierzystej Uczelni, jak
i wzglêdem siebie jako studenta. Erasmus by³ dla mnie równie¿, w pewnym
sensie, konfrontacj¹ mojej dotychczas
zdobytej wiedzy z europejskimi standardami akademickimi.
Myœlê, ¿e wymusi³ on na mnie pewien
sposób adaptacji w nowym œrodowisku
naukowym, gdzie funkcjonowa³em. Pomimo faktu, ¿e wspomniana adaptacja
47
S T U D E N C I
Erasmus – co to dla mnie znaczy?
pozwoli³a mi zacz¹æ ¿yæ - a w tym wypadku studiowaæ - lokalnym rytmem, studia mia³y swój wyj¹tkowy charakter.
Dziêki sporej dowolnoœci w wyborze poszczególnych przedmiotów mog³em poœwiêciæ siê obszarom moich naukowych
zainteresowañ. Owa dowolnoœæ umo¿liwia, moim zdaniem,
odkrywanie fascynuj¹cych tematów studiów i badañ, które
mog³yby zostaæ zignorowane lub czêsto niezauwa¿alne dla
studentów pod¹¿aj¹cych wed³ug narzuconego i jednolitego
planu studiów. W moim przypadku Erasmus pozwoli³ mi odkryæ i poznaæ dziedziny, które chcia³bym zawrzeæ w przysz³ej
pracy magisterskiej. Ponadto, jeden z wyk³adowców – Prof.
Werner Brenner zaproponowa³ mi uczestnictwo w projekcie
badawczym prowadzonym w jego Instytucie.
By³a to wspania³a naukowa przygoda i doœwiadczenie, które
da³o mi odrobinê, tak niezbêdnego dziœ m³odym adeptom nauki, poczucia faktycznej przydatnoœci, jak równie¿ satysfakcjê z osi¹gniêtych celów wspomnianej inicjatywy.
W koñcu, dziêki studiom i pracy badawczej wœród przysz³ych in¿ynierów mechaników, fizyków, elektroników czy chemików, nabra³em swoistej œwiadomoœci naukowej. Pozna³em
tym samym naukê, jako si³ê opieraj¹c¹ siê na indywidualnych
ludzkich umiejêtnoœciach, wiedzy i talentach, które wspó³pracuj¹ razem w ramach wspólnych przedsiêwziêæ.
Wnioskowaæ mo¿na wiêc, ¿e dobro nauki nie wymaga dziœ
izolacji badaczy w laboratorium, lecz wrêcz przeciwnie - potrzebuje zacieœnionej wspó³pracy, otwarcia siê na inne dziedziny, na inny sposób rozumowania, naukowego podejœcia, na
inn¹ „kulturê” naukow¹. Zrozumia³em tak¿e, jak wa¿ny jest
aspekt miêdzynarodowej wspó³pracy badawczej, nie tylko na
p³aszczyŸnie czysto akademickiej, ale i zawodowej.
„…Wiesz, oni wymyœlili to, tego Erasmusa, bo bali siê, ¿e
my w przysz³oœci nie wytrzymamy tych wszystkich napiêæ,
uprzedzeñ, tego tempa…bali siê, ¿e bêdzie kolejna wojna
œwiatowa…”
S³owa te pad³y podczas pewnej za¿artej dyskusji wœród studentów Erasmusa w akademiku na Pfeilgasse, gdzie mieszka³em. Choæ nie jestem w stanie jednoznacznie ustosunkowaæ siê
do tych s³ów, wysuwaj¹ one jednak s³uszn¹ tezê o bardzo szerokim znaczeniu kulturowym i spo³ecznym programu.
Przywo³uj¹c mój osobisty przypadek - mia³em okazjê mieszkaæ w kraju, który jako „starszy brat” w strukturze Unii Europejskiej móg³ dostarczyæ mi, œwiadkowi tak niedawnej akcesji
Polski z 1 maja 2004 roku, szeregu pozytywnych przyk³adów
funkcjonowania we Wspólnocie. Pozna³em efekt bardzo dobrej organizacji pañstwa, spo³eczeñstwa. Uœwiadomi³o mnie
to w kilku tak kluczowych kwestiach, ju¿ dziœ tak mi oczywistych, jak np. segregacja odpadów.
Jednak wspominaj¹c o oddzia³ywaniu na mnie spo³eczeñstwa lokalnego nie mo¿na pomin¹æ olbrzymiego kontaktu ze
œrodowiskiem miêdzynarodowym, g³ównie akademickim. By³o
to nieopisane doœwiadczenie, nie tylko jêzykowe, towarzyskie,
czy kulinarne. Myœlê, ¿e w³aœnie dotkniêcie dalekiej nam do-
t¹d kultury poprzez zwyk³y kontakt z ludŸmi, wynikaj¹cy
z ogólnej akceptacji i chêci poznania, jest jedn¹ z najwiêkszych zas³ug programu. Erasmus by³ dla mnie i dla wielu znanych mi stypendystów swoist¹ „synergi¹” poznawania „naszych”, ró¿nych od siebie obyczajowoœci, kultur, to¿samoœci.
Zbli¿a³o nas to do siebie kszta³tuj¹c w niektórych zal¹¿ek
to¿samoœci europejskiej. Jest to jednak bardzo trudne, gdy¿
jako spo³eczeñstwo Europy wszyscy mamy w swojej œwiadomoœci nie tylko wynios³y dorobek naszej kultury, ale i przez
wieki obecn¹ w niej wojnê, ucisk i nienawiœæ, które ten dorobek regularnie niszczy³y.
Historia daje nam poza tym poczucie pewnej identyfikacji,
orientacji. Niestety dyskusja nad wspóln¹ histori¹ porusza
zazwyczaj problem zró¿nicowania pamiêci, zró¿nicowania
obrazu przesz³oœci. Jednak trzeba mieæ wiedzê i odwagê, by
odró¿niæ j¹ i broniæ od czystego historycznego fa³szu, który
jest jeszcze wci¹¿ obecny wœród historycznych interpretacji.
By³o to dla mnie spostrze¿enie nadzwyczaj trudne, czasem
nawet bolesne, ale mimo wszystko bardzo kszta³c¹ce. Wielu
z nas, Erasmusów, pomimo bolesnych kart historii, któr¹ tworzyli przecie¿ jeszcze nasi dziadkowie, by³o w stanie odwa¿yæ
siê na dialog, na braterstwo.
Poruszy³em wczeœniej problem to¿samoœci. Myœlê, ¿e wielu - tak jak ja – wyodrêbni³o w sobie œwiadomoœæ przynale¿noœci do spo³ecznoœci europejskiej, do œwiata.
Ryszard Kapuœciñski w „Wojnie czy dialogu” pisze o tej
to¿samoœci: To jest w tej chwili nasza najs³absza to¿samoœæ,
niejako to¿samoœæ in-spe, ale w przysz³oœci wszyscy bêdziemy zmierzaæ w tym kierunku. Zgadzam siê równie¿ z Autorem, ¿e cz³owiek posiada ró¿ne to¿samoœci, które zale¿¹ od
sytuacji i momentu ¿ycia.
Jako Erasmus poczu³em tak¿e si³ê swojej narodowej, rodzimej to¿samoœci, która pozostawa³a dla mnie niejako niezauwa¿alna w moim dotychczasowym, rodzimym œrodowisku.
Jan Obrębski
w Parku Schönbrunn
foto: arch. autora
cd. str. 48
48
S T U D E N C I
Studenci z zagranicy, którzy przyjechali we wrześniu, aby w ramach różnych międzynarodowych programów podjąć studia w Politechnice Łódzkiej, mogli od pierwszego dnia pobytu liczyć na cenną pomoc
swoich mentorów. W naszej uczelni ruszył program
Zaopiekuj się studentem zagranicznym
W ramach programu ka¿demu zagranicznemu studentowi zostaje „przydzielony” student Politechniki £ódzkiej, który pomaga mu podczas pobytu w £odzi.
Do obowi¹zków mentora nale¿y nawi¹zanie kontaktu przez Internet jeszcze
przed przyjazdem obcokrajowca, a podczas jego pobytu pomoc zarówno przy
zakwaterowaniu i sprawach zwi¹zanych
ze studiami, jak i przy codziennych problemach zwi¹zanych z pobytem w obcym kraju. Polski student pokazuje „swojemu” studentowi kampus P£ i oprowadza go po najwa¿niejszych miejscach
£odzi, poza tym doradza te¿ w drobnych,
ale wa¿nych sprawach – przy kupowaniu karty do telefonu komórkowego lub
migawki. Mentorzy nie zajmuj¹ siê formalnoœciami zwi¹zanymi z przyjazdem
studenta, gdy¿ jest to obowi¹zkiem samego obcokrajowca, który przyje¿d¿a do
Politechniki £ódzkiej.
Pomoc mentorów jest wysoko ceniona przez samych obcokrajowców. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e przy wyborze kraju, do
którego ma wyjechaæ student Erasmusa, kieruje siê on nie tylko ofert¹ uczelni
i akademickim wymiarem wyjazdu, ale
równie¿ jego wymiarem spo³ecznym
i perspektyw¹ ¿ycia przez d³u¿szy czas
w zupe³nie nowej kulturze. Z tego powodu uczelnia przyjmuj¹ca studenta z zagranicy powinna zadbaæ równie¿ o atmosferê jego pobytu – ta zale¿y w³aœnie
od mentorów i ich zaanga¿owania.
Nabór przysz³ych mentorów rozpocz¹³ siê ju¿ w maju, gdy¿ studenci
z zagranicy przyjechali do nas tu¿ po wakacjach lub jeszcze w ich trakcie. Listy
mentorów nale¿a³o zamkn¹æ ju¿
w czerwcu, jednak mimo to przez ca³e
wakacje zg³aszali siê kolejni chêtni.
12 czerwca odby³o siê pierwsze spotkanie informacyjne, na którym studenci zapoznali siê ze statystykami dotycz¹cymi przyjazdów studentów zagranicznych
na Politechnikê £ódzk¹ oraz poznali dok³adniej za³o¿enia programu. Na pytania
odpowiada³y pani Beata Ogrodowczyk
z Dzia³u Wspó³pracy z Zagranic¹ P£ oraz
pani Dagmara Lhomme odpowiedzialna
za wspó³pracê z zagranic¹ w Centrum
Kszta³cenia Miêdzynarodowego, na które przyje¿d¿a zdecydowana wiêkszoœæ
studentów. Drugie spotkanie mia³o miejsce 11 wrzeœnia.
Podczas spotkañ mentorzy pytali
m.in. o to, gdzie nale¿y zg³osiæ siê w przypadku problemów zdrowotnych studenta z zagranicy i jakie dokumenty powin-
ni oni przedstawiæ, by otrzymaæ legitymacjê studenta Politechniki £ódzkiej.
W praktyce pomoc Polaków okaza³a siê
bardzo cenna równie¿ przy drobnych
sprawach, gdy studenci z zagranicy potrzebowali znaleŸæ w swoich akademikach pralniê lub dowiedzieæ siê, gdzie
mog¹ zdeponowaæ przywiezion¹ z ojczyzny gotówkê.
Wiêkszoœæ goœci to studenci z Hiszpanii (dwudziestu), Francji (dwudziestu
piêciu) i Portugalii (piêtnastu). Oprócz
nich przyjechali studenci z W³och, Finlandii, Austrii, Turcji, Niemiec, Danii,
a w ramach programu Campus Europae
– równie¿ z Serbii. W sumie we wrzeœniu przyjecha³o do nas 73 studentów
z zagranicy. Ka¿dy z nich mo¿e liczyæ nie
tylko na pomoc swojego mentora, ale
równie¿ organizacji studenckiej EYE Poland, dzia³aj¹cej przy Politechnice £ódzkiej, która zajmuje siê opiek¹ nad studentami zagranicznymi.
Kolejna rekrutacja mentorów jest zaplanowana na styczeñ przysz³ego roku,
gdy trzeba bêdzie zaopiekowaæ siê studentami przyje¿d¿aj¹cymi do Politechniki
na semestr letni.
n Magda Joanna Bocheñska
studentka IFE, koordynatorka
Erasmus – co to dla mnie znaczy?
Podsumowuj¹c kulturow¹ wartoœæ programu warto zwróciæ uwagê, ¿e otwiera on niejako umys³, œwiadomoœæ, ale
i nasz¹ narodow¹ dumê na nowe argumenty - na argumenty,
które zwyciê¿y³y 50 lat temu przy uk³adaniu podwalin struktury dzisiejszej Europejskiej Wspólnoty.
Erasmus zapocz¹tkowa³ w moim, jak i z pewnoœci¹ w wielu przypadkach, kilka bardzo silnych przyjaŸni, które przetrwa³y
do dzisiaj. PrzyjaŸnie te przywo³uj¹ moje „wiedeñskie” dni,
wyzwalaj¹ ma³¹ têsknotê schowan¹ gdzieœ miêdzy dobrymi
wspomnieniami.
„Smak ¿ycia” - film Cédrica Klapischa przedstawia bardzo
trafnie, zarówno swoim tytu³em, jak i treœci¹, obraz stypen-
dium Erasmus na przyk³adzie rocznego pobytu m³odego Francuza – Xaviera w Barcelonie. Xavier mówi wtedy: Jestem Francuzem, jestem W³ochem. Jestem taki jak Europa, jestem ba³aganem! Rok póŸniej przechadza siê ulicami Pary¿a i w ma³ej
knajpce zauwa¿a rozbawion¹ grupkê zagranicznych studentów, co wyzwala w nim ogromny sentyment, który te¿ osobiœcie bardzo czêsto odczuwam.
To sentyment do przygody, do poznania, do przyjaŸni, czasem nawet do beztroski, które bez w¹tpienia da³ mi Erasmus.
W koñcu da³ mi poznaæ moje w³asne ¿ycie, którego „smaku” z pewnoœci¹ nigdy nie zapomnê.
n Jan Obrêbski
49
S T U D E N C I
Program Nowoczesnego Kształcenia Inżynierów
European Project Semestr
Zakoñczy³a siê trzecia edycja European Project Semester prowadzona
przez Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego Politechniki £ódzkiej. Studenci
z Francji, Wielkiej Brytanii, Ukrainy, Portugalii i Polski wrócili na swoje uczelnie
po kilku miesi¹cach spêdzonych na
wspólnej pracy nad wielodyscyplinarnymi projektami; wzbogaceni o nowe doœwiadczenia naukowe i spo³eczne,
o umiejêtnoœæ rozwi¹zywania problemów,
pracy zespo³owej i pokonywania barier
wynikaj¹cych z ró¿nic kulturowych.
W ramach EPS-u studenci, pracuj¹c
w kilkuosobowych miêdzynarodowych
grupach, realizuj¹ projekty badawcze,
czêsto bêd¹ce czêœci¹ badañ prowadzonych przez uczelniê, lub projekty przemys³owe w porozumieniu z firmami
wspó³pracuj¹cymi z P£. Harmonogram
zajêæ opracowany jest w taki sposób, aby
zespó³ móg³ poœwiêciæ wiêkszoœæ czasu
na pracê nad projektem. Studenci
uczêszczaj¹ na krótkie intensywne kursy przedmiotowe: Project Management,
International Business, Team Building,
które rozwijaj¹ umiejêtnoœci niezbêdne
do realizacji projektu oraz kursy wspieraj¹ce lepsz¹ komunikacjê i integracjê
w nowym œrodowisku: English Course,
Polish Language and Culture.
Idea EPS-u wywodzi siê z Danii, gdzie
nauczanie problemowe i projektowe ma
d³ug¹ tradycjê. Dziœ program prowadzony jest na wielu uczelniach technicznych
w Europie: w Norwegii, Hiszpanii, Holandii, Polsce, Niemczech. Ostatnio ¿ywo
zainteresowany wspó³prac¹ w ramach
EPS-u jest Houston University w Teksasie. Nasuwa siê pytanie, sk¹d tak du¿a
popularnoœæ programu,
co wyróżnia
proponowany
przez EPS
sposób uczenia się
i nauczania spośród
tradycyjnych metod?
EPS opiera siê na metodzie projektowej i problemowej. Studiowanie w opar-
ciu o tê metodê umo¿liwia stworzenie
takiego otoczenia, w którym proces
uczenia siê zorganizowany jest wokó³
problemów i zadañ, a ich wykonanie
warunkuje ukoñczenie projektu i odniesienie sukcesu. Studenci wykorzystuj¹
zdobyte ju¿ kompetencje w praktyce,
zdobywaj¹ doœwiadczenie w nowych
zró¿nicowanie perspektyw, sposobów
uczenia siê, stosowanych metod,
a w efekcie przyczynia siê do innowacyjnoœci rozwi¹zañ. Konstruktywnie wykorzystuj¹c odmienne sposoby myœlenia,
studenci ucz¹ siê, jak czerpaæ z bogactwa ró¿nic kulturowych. Zespó³ staje siê
w praktyce forum wymiany i komunikaStudenci
na pierwszych
zajęciach z Team
Building budują
w zespole wieże
z gazet
foto: Dariusz Owczarek
dziedzinach, których poznanie niezbêdne jest dla sformu³owania i rozwi¹zania
problemu oraz sfinalizowania projektu.
Wielodyscyplinarność
Proponowane projekty charakteryzuje
du¿a kompleksowoœæ i wielodyscyplinarnoœæ, co wymaga wyjœcia poza granicê
tradycyjnych metod nauczania przedmiotowego. Jest to wyzwanie równie¿ dla
kadry akademickiej. Studenci musz¹
wykazaæ siê umiejêtnoœci¹ transferu
wiedzy, teorii i metod ze znanych im dziedzin do dziedzin zupe³nie nowych.
Niezależność
myślenia
Ucz¹ siê niezale¿noœci myœlenia, bowiem
rola nauczyciela akademickiego prowadz¹cego projekt nie polega na podsuwaniu gotowych propozycji, ogranicza siê
do niezbêdnego wsparcia, monitorowania procesu i ukierunkowania grupy
w poszukiwaniu rozwi¹zañ.
EPS realizowany jest w oparciu o pracê w cztero- piêcioosobowych miêdzynarodowych zespo³ach, co zapewnia
cji miêdzykulturowej a tym samym przygotowuje m³odych ludzi do pracy w coraz bardziej kulturowo zró¿nicowanym
œrodowisku ery globalizacji.
Uczestnictwo w tworzeniu siê zespo³u pozwala studentom na budowanie
umiejêtnoœci wysoko cenionych dziœ na
rynku pracy. Ka¿dy cz³onek grupy wnosi
w³asn¹ kulturê osobist¹, spo³eczn¹ i narodow¹, w³asne metody i pogl¹dy.
Przekształcanie
grupy w zespół
Przekszta³canie grupy w zespó³ jest
procesem stopniowym, w czasie którego studenci ucz¹ siê, jak rozwi¹zywaæ
nieuchronnie pojawiaj¹ce siê konflikty,
jak osi¹gaæ konsensus nie rezygnuj¹c
z w³asnych racji i punktów widzenia. Pokonuj¹c bariery osobiste, kulturowe i jêzykowe rozwijaj¹ kompetencje komunikowania siê. Proces budowania zespo³u
jest bardzo wa¿nym aspektem European Project Semestr. Studenci uczêszczaj¹ na zajêcia Team Building pozwalaj¹ce im na wypracowanie zespo³owych
regu³ wspó³dzia³ania i umiejêtnoœci ko-
cd. str. 50
50
S T U D E N C I
I ogólnopolski konkurs inżynierski BEST Engineering Competition rozstrzygnięty
Najlepszymi inżynierami
okazali się studenci z PŁ
Autorka artykułu
i BEST inżynierowie
(od lewej):
P. Domagalski,
Ł. Sokołowski,
Z. Jędraszek
i A. Pietrzak.
BEST Engineering Competition to konkurs, w którym uczestnicy musieli w ograniczonym czasie uporaæ siê z techniczn¹
³amig³ówk¹ za pomoc¹ z pozoru bezu¿ytecznych materia³ów
(np. deseczka, si³ownik, kawa³ek drutu). Przyk³adowym zadaniem jest skonstruowanie ma³ej katapulty, wyrzucaj¹cej przedmiot na œciœle okreœlon¹ odleg³oœæ.
Eliminacje konkursu odby³y siê 25 kwietnia na 5 uczelniach
technicznych w 5 miastach w Polsce: Gdañsku, Gliwicach, Krakowie, £odzi i Warszawie. Studenci musieli zaprojektowaæ i zbu-
dowaæ akwedukt i ko³o wodne do elektrowni wodnej. Do fina³u
zakwalifikowa³o siê 5 dru¿yn: Dru¿yna - Politechnika Gdañska,
Krwio¿ercze Stokrotki - Politechnika Œl¹ska, Run away - Akademia Górniczo – Hutnicza, Uciemiê¿eni studenci - Politechnika
£ódzka, !Nieœwiadomi! - Politechnika Warszawska.
Fina³ odby³ siê w dniach 17-18 maja w Krakowie. Tam wy³oniony zosta³ najlepszy zespó³, wyró¿niaj¹cy siê pomys³owoœci¹, wiedz¹ techniczn¹ i umiejêtnoœci¹ pracy w grupie. Prace
konkursowe - nowatorskie i wyj¹tkowe dŸwigi - zosta³y zaprezentowane 18 maja na Rynku G³ównym na Festiwalu Nauki
w Krakowie. Tam te¿ og³oszono wyniki konkursu. Najlepsz¹ dru¿yn¹ w Polsce okazali siê Uciemiê¿eni studenci z Politechniki
£ódzkiej. Wszyscy cz³onkowie dru¿yny - Pawe³ Domagalski,
Adrian Pietrzak, £ukasz Soko³owski i Zbigniew Jêdraszek
- s¹ studentami I roku Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki,
Informatyki i Automatyki.
Serdecznie gratulujemy i ¿yczymy dalszych sukcesów!
Konkurs zorganizowa³a studencka organizacja Board
of European Students of Technology. Sponsorem g³ównym
konkursu jest firma Vattenfall. Ponadto sponsorami s¹:
Alstom, Altkom, General Electric Industrial, General Electric
Power Controls oraz Tebodin SAP - Projekt. Wiêcej informacji na temat konkursu na stronie www.BEC.BEST.org.pl oraz
na stronach lokalnych grup BEST-u.
n
European Project Semestr
munikacyjnych oraz na zorganizowanie
procesu pracy nad projektem w grupie.
Jak co roku, EPS rozpocz¹³ Introductory Week, w czasie którego studenci
poznawali uczelniê, brali udzia³ w spotkaniach z w³adzami P£, imprezach integracyjnych wraz z innymi studentami
Sokratesa, a tak¿e zwiedzali £ódŸ. Przed
rozpoczêciem zajêæ trzeba by³o dokonaæ
wyboru projektu. W trakcie kilkugodzinnej sesji opiekunowie projektów przedstawiali ich za³o¿enia w formie prezentacji multimedialnej. Z dwunastu propozycji studenci wybrali: Design of Decorative Arts - projekt realizowany pod kierunkiem prof. Masajtisa, Know-How and
Market Recognition for Innovative Nanoproducts and their Application - projekt
pod kierunkiem prof. Z. Ko³aciñskiego;
Think Tank Ideas Creation and Development - pod kierunkiem dr A. Bechta oraz
Generator for the Gas Carburising Atmosphere Synthesis - pod kierunkiem dr
£. Kaczmarka. EPS koordynuje Gra¿yna
Budziñska od strony merytorycznej
i Ma³gorzata Œwit od strony administracyjnej przy wsparciu dr Tomasza Saryusz - Wolskiego, dyrektora CKM, który
jest pomys³odawc¹ wprowadzenia programu w naszej uczelni.
W obecnym roku akademickim EPS
realizowany bêdzie w nowej siedzibie
Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego. Nowoczeœnie wyposa¿ony budynek,
w którym ka¿da grupa projektowa dysponuje w³asn¹ sal¹ i sprzêtem, wniesie
dodatkow¹ jakoœæ w pracê zespo³ów
i efekt koñcowy. European Project Semestr potwierdza za³o¿enia procesu boloñskiego - dziœ nikt nie mo¿e wyobraziæ
sobie dobrze wykszta³conego in¿yniera,
który nie posiada³by kompetencji ogólnych, dziêki którym potrafi uczyæ siê
przez ca³e ¿ycie, kreatywnie rozwi¹zywaæ problemy i efektywnie pracowaæ
w miêdzynarodowym zespole.
n
Gra¿yna Budziñska
Kinga Biernacka
51
R O Z M A I T O Ś C I
Remont budynku gospodarczego zakończy proces adaptacji kompleksu pałacowo-fabrycznego dla potrzeb
Wydziału Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska.
Nowe zaplecze badawcze
Przez wiele lat przy dawnej willi Schweikerta, w której dziœ
mieœci siê m.in. dziekanat Wydzia³u In¿ynierii Procesowej
i Ochrony Œrodowiska, sta³ zniszczony budynek gospodarczy.
Niegdyœ stanowi³ on element kompleksu przemys³owo-pa³acowego, ale lata dawnej œwietnoœci mia³ ju¿ zdecydowanie za
sob¹. Zabytkowy charakter obiektu wymaga³ zgody konserwatora na przeprowadzenie remontu i dostosowanie budynku
do potrzeb Wydzia³u.
Dziœ prace s¹ ju¿ bardzo zaawansowane i niebawem na
terenie kampusu Politechniki pojawi siê kolejny budynek
o architekturze ³¹cz¹cej historyczny wygl¹d z elementami
wspó³czesnych rozwi¹zañ. Dziêki tej inwestycji Katedry Wydzia³u IPOŒ zyskaj¹ dodatkow¹ powierzchniê (500 m2), na której stworzone zostanie zaplecze badawcze. Zgodnie z planami znajd¹ siê tutaj nowoczesne laboratoria in¿ynierii œrodowiska i biotechnologii œrodowiskowej.
Na Wydziale rozwijane s¹ nowe interdyscyplinarne kierunki badañ le¿¹ce na pograniczu chemii, biotechnologii, informatyki, in¿ynierii chemicznej i procesowej – mówi prof. Stanis³aw Ledakowicz, dziekan Wydzia³u. – Wiele uwagi poœwiêcamy te¿ pracom w zakresie ochrony œrodowiska, w których
zajmujemy siê np. wykorzystaniem mikroorganizmów do naprawy œrodowiska.
Tematyka badawcza Katedry In¿ynierii Bioprocesowej kierowanej przez prof. Stanis³awa Ledakowicza dotyczy utylizacji odpadów metodami biotechnologicznymi, termicznymi oraz
zaawansowanymi technikami chemicznymi. Badania maj¹
miêdzy innymi na celu zagospodarowanie odnawialnych Ÿróde³
energii, biomasy oraz odzyskiwanie cennych surowców (metali ciê¿kich) z wykorzystaniem nanotechnologii, technik membranowych, procesów hybrydowych, etc.
W Katedrze prowadzone s¹ projekty miêdzynarodowe finansowane przez Uniê Europejsk¹. Zrealizowano dwa projekty w ramach V (3-STEPs) i VI (BIOMERCURY) Programu Ramowego EU, a obecnie jest prowadzony projekt badawczy REMOVALS, dotycz¹cy rewaloryzacji i utylizacji osadów œciekowych oraz projekty finansowane przez MNiSzW – liczne projekty w³asne, promotorskie, zamawiane i rozwojowe.
Opracowana biotechnologia usuwania, przy u¿yciu mikroorganizmów, rtêci ze œcieków pochodz¹cych z instalacji elektrolizy solanki metod¹ amalgamatow¹ (projekt REMOVALS)
zosta³a zg³oszona jako tzw. BAT (best available technology)
i jest modyfikowana i wdra¿ana w Zak³adach Azotowych
w Tarnowie.
Przewiduje siê, ¿e laboratoria zlokalizowane w nowym budynku bêd¹ wykorzystywane tak¿e do licznych prac prowadzonych we wspó³pracy z innymi instytucjami w Polsce i zagranic¹.
W piwnicy budynku umieszczone zostan¹ bioreaktory, instalacje wentylacyjne i pomieszczenia magazynowe. Na parterze zaplanowano laboratoria, a na piêtrze pokoje dla pracowników oraz salê seminaryjn¹. Z budynku do willi, w której
znajduje siê dziekanat bêdzie mo¿na przejœæ specjalnym ³¹cznikiem. Takie rozwi¹zanie umo¿liwi poruszanie siê po budynkach osobom niepe³nosprawnym.
Inwestycja, której koszt wyniesie 3,5 miliona z³, w znacznej czêœci (oko³o 60%) jest finansowana ze œrodków KBN,
a pozosta³¹ kwotê uzupe³ni³y œrodki uczelniane i wydzia³owe.
Nowy obiekt stanie w przestrzeni parku za kilka miesiêcy.
Na razie mo¿emy obejrzeæ przygotowan¹ przez jego autorów
wizualizacjê komputerow¹ pokazuj¹c¹ oœwietlony przez s³oñce budynek. Projekt budynku zosta³ wy³oniony w konkursie
architektonicznym zorganizowanym przez Politechnikê £ódzk¹.
Jury obradowa³o w sk³adzie: Marek Pabich, Joanna Olenderek, Marek Grymin (sekretarz).
Autorami projektu konkursowego s¹: Jakub Krzysztofik, Mariusz Wojtczak oraz Jaros³aw Domaga³o, wspó³praca: Agnieszka Szal, Micha³ Golañski, £ukasz Lasocki. Sk³ad
zespo³u projektowego na etapie projektu budowlano-wykonawczego: arch. arch. Jakub Krzysztofik (architekt prowadz¹cy, g³ówny projektant, nadzór autorski), Mariusz
Wojtczak (wspó³praca), Agnieszka Szal (asystent prowadz¹cy), Justyna Pijanka (asystent). Projekt wnêtrz: Agnieszka Szal, Justyna Pijanka, Sylwia Rywacka. Konstrukcja:
in¿. Dariusz Go³dyn.
n
Ewa Chojnacka
52
Czwartkowe Forum Kultury
Politechnika £ódzka rozwija swoj¹ dzia³alnoœæ kulturaln¹.
Ju¿ od paŸdziernika w ka¿dy trzeci czwartek miesi¹ca o godz.
19.00 bêdziemy goœciæ w uczelni wybitne osobistoœci œwiata
kultury. Cykl spotkañ, na które zaprasza rektor prof. Jan Krysiñski zatytu³owano Czwartkowe Forum Kultury.
W kameralnej atmosferze auli Minor pa³acyku przy ul. Skorupki 10/12 bêdziemy goœciæ znane osoby, które opowiedz¹
o swoim artystycznym ¿yciu, podziel¹ siê wspomnieniami,
czy te¿ zaprezentuj¹ swój talent. Spotkania prowadziæ bêdzie dr hab. Anna Jeremus-Lewandowska, gwiazda opery ³ódzkiej i pedagog Akademii Muzycznej im. Fryderyka
Chopina w Warszawie.
Program spotkañ zapowiada siê niezwykle interesuj¹co:
18 paŸdziernika 2007 r. – Historia „£odzi¹” p³yn¹ca – Ryszard
Bonis³awski, historyk, gawêdziarz, dyrektor CIK w £odzi
15 listopada 2007 r. – G³os anio³a z Metropolitan Opera –
Teresa ¯ylis-Gara, œwiatowej s³awy œpiewaczka operowa
20 grudnia 2007 r. – Sztuka œwiatów urojonych - taniec –
Edyta Was³owska, primabalerina Teatru Wielkiego w £odzi
17 stycznia 20008 r. – W zaczarowanej krainie operetki –
Zbigniew Macias, szef artystyczny Teatru Muzycznego
w £odzi, artysta œpiewak
21 lutego 2008 r. – Sztuka sacrum, sacrum sztuki – ks.
Waldemar Sondka, duszpasterz œrodowisk twórczych, dyrektor Teatru Logos w £odzi.
n
Sekcje KU AZS
Osiągnięcia sportowe
Nasi studenci sportowcy walczyli dzielnie w tegorocznych
Mistrzostwach Polski Szkó³ Wy¿szych. W punktacji generalnej, po 35 konkurencjach, sklasyfikowano 229 uczelni. Politechnika £ódzka zdobywaj¹c 1015,5 pkt. zajê³a dziewi¹te
miejsce w klasyfikacji ogólnej, a pi¹te wœród politechnik.
W tej grupie uczelni zwyciê¿y³a Politechnika Gdañska (1095
pkt.), przed Œl¹sk¹ (1073 pkt.), Warszawsk¹ (1068 pkt.) i Wroc³awsk¹ (1021 pkt.) – uczelnie te znalaz³y siê te¿ w czo³ówce
klasyfikacji, tu¿ za Uniwersytetem Warszawskim. W punktacji
ogólnej Akademickich Mistrzostw Województwa £ódzkiego zajêliœmy pierwsze miejsce wyprzedzaj¹c Uniwersytet £ódzki
i Kolegium Nauczycielskie w Zgierzu.
W poszczególnych dyscyplinach wœród politechnik zajêliœmy nastêpuj¹ce miejsca:
pierwsze - biegi prze³ajowe kobiet, karate shotokan – kumite, koszykówka kobiet,
drugie - badminton, biegi prze³ajowe mê¿czyzn, futsal, judo
mê¿czyzn, lekkoatletyka mê¿czyzn, tenis ziemny,
trzecie - lekkoatletyka kobiet, siatkówka pla¿owa kobiet,
czwarte – kulturystyka, tenis sto³owy kobiet,
pi¹te - aerobik, pi³ka no¿na, p³ywanie kobiet i mê¿czyzn, szachy,
szóste – bryd¿, kolarstwo górskie mê¿czyzn,
siódme - kolarstwo górskie kobiet,
ósme – koszykówka.
Do fina³u wesz³y panie uprawiaj¹ce judo, a w rozgrywkach
strefowych uczestniczyli pi³karze rêczni, siatkarze i siatkarki
oraz panowie uprawiaj¹cy siatkówkê pla¿ow¹.
Zdobyliœmy indywidualnie 10 z³otych medali (p³ywanie - 2,
karate kumite - 3, lekkoatletyka – 5), 12 srebrnych (p³ywanie –
2, lekkoatletyka – 5, judo mê¿czyzn – 2 i po jednym w biegach
prze³ajowych kobiet, trójboju si³owym, tenisie sto³owym kobiet)
oraz 16 br¹zowych kr¹¿ków (najwiêcej -7 w lekkoatletyce, 3
w trójboju si³owym, 2 w judo mê¿czyzn oraz po jednym w judo
kobiet, karate kumite, p³ywaniu i tenisie sto³owym mê¿czyzn).
n Gabriel Kabza
Złoto w kumite!
Złota drużyna
z trenerem
Zawodnicy KU AZS P£ bardzo dobrze wypadli na XXIV Mistrzostwach Polski Szkó³ Wy¿szych w karate Shotokan, które
odby³y siê we Wroc³awiu w dniach 19-20 maja 2007 r.
Nasi zawodnicy: Bart³omiej Pielesiek (BAIŒ), Jaros³aw Komorowski (BiNo¯), Jacek Nagórski (Mechaniczny), Micha³
Szymczyk (OiZ), Krzysztof Ratajczyk (EEIA) i Piotr Cyniak (Chemiczny) zdobyli z³oty medal dru¿ynowo w karate kumite.
W kategorii plus 80 open najlepszy okaza³ siê Bart³omiej
Pielesiek i zdoby³ indywidualnie z³oty medal; br¹zowe medale
do³o¿yli Jaros³aw Komorowski i Piotr Cyniak. Trenerem zespo³u jest S³awomir Jordan.
n
53
Przemysł winiarski jest jednym z tych działów gospodarki, z którymi od wielu lat współpracują naukowcy z Instytutu Technologii Fermentacji i Mikrobiologii. Ich doświadczenie i wiedza przyciąga firmy, które wiążą z tą współpracą nadzieje na
rynkowy sukces.
Nazwany, chociaż nieznany
Dotychczasowe osi¹gniêcia badawcze pracowników Zak³adu Technologii
Fermentacji pracuj¹cych pod kierunkiem
prof. P£ Eugeniusza Pogorzelskiego nad
ulepszaniem wyrobów alkoholowych
z krajowych surowców, np. owoców, doprowadzi³y do nawi¹zania kontaktów
z firm¹ RoseWin sp. z o.o. z Be³chatowa.
To, czego dotyczyæ bêdzie wspó³praca,
jest na razie tajemnic¹. RoseWin zajmuje siê projektowaniem i produkcj¹ wyrobów winiarskich oraz wino-podobnych
produkowanych z polskich owoców.
Wspólnie z Politechnik¹ £ódzk¹ jesteœmy
na pocz¹tku drogi do zrealizowania planów z myœl¹ o zadowoleniu naszych
klientów – mówi³ Prezes Zarz¹du firmy
na spotkaniu w Instytucie Technologii
Fermentacji i Mikrobiologii.
Na pocz¹tek Zarz¹d firmy og³osi³ kon-
kurs na nazwê nowego, unikatowego produktu, który - byæ mo¿e - powstanie we
wspó³pracy z Politechnik¹ £ódzk¹. Kreowanie nowych wyrobów to nie tylko opracowanie od strony technologicznej, ale
tak¿e rynkowej, st¹d pomys³, aby studenci
Politechniki zaproponowali nazwê.
Na spotkaniu w Instytucie w dniu 14
czerwca 2007 r. uroczyœcie og³oszono
wyniki konkursu. Spoœród propozycji
zg³oszonych przez ponad 40 studentów
Zarz¹d firmy RoseWin wybra³ trzy nazwy; laureatami zostali: Alina Paduszyñska, Aneta Biesicka i Adam Twardowski. Wszyscy troje s¹ studentami 5.
roku, dziewczyny koñcz¹ Wydzia³ Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci, ch³opak Wydzia³ In¿ynierii Procesowej i Ochrony
Œrodowiska. Firma za najtrafniejsz¹ dla
przysz³ego wyrobu uzna³a nazwê jazzy
drink. Dlaczego jazzy? Jak siê okazuje,
to s³owo znaczy mniej wiêcej to samo,
co podobno ju¿ niemodne okreœlenia
trendy i cool. Alina Paduszyñska: chcia³am, aby nazwa nowego wyrobu przyci¹ga³a uwagê m³odych ludzi. Jak mo¿na
s¹dziæ z wyboru jury konkursu myœl by³a
trafna, bowiem propozycjê uznano za
odpowiadaj¹c¹ wizerunkowi produktu,
strategii marketingowej i komunikacji
z konsumentami. Firma nie sprecyzowa³a, czy i kiedy zaistnieje na rynku nowy
produkt o tej nazwie, nie mniej by³a usatysfakcjonowana efektami konkursu,
a przede wszystkim nawi¹zaniem wspó³pracy z kierowanym przez prof. P£ Wojciecha Ambroziaka Zak³adem Technologii Fermentacji i spodziewanymi efektami wspólnych dzia³añ.
n Ewa Chojnacka
Od 4 do 7 sierpnia Szczecin gościł największą i najpiękniejszą żeglarską imprezę roku – finał The Tall Ships’ Races 2007. Te
regaty znane w Polsce pod nazwą Operacja Żagiel są spotkaniami żeglarskiej braci z całego świata. Tegoroczne, rozpoczęte
w lipcu święto żagli gościło w duńskim Aarhus, fińskiej Kotce i szwedzkim Sztokholmie, a swój wspaniały finał miało przy
Wałach Chrobrego w Szczecinie.
Żeglarze z PŁ na Operacji Żagiel
Od lewej:
P.Szczepaniak,
W.Kubiak,
T.Bartczak,
P.Borkowska,
Z.Bartczak
foto: arch. KŻ
Wœród ponad stu najwiêkszych ¿aglowców znalaz³y siê tak
znane i ju¿ legendarne jednostki jak: rosyjski Sedov (117,5 m
d³ugoœci, 4180 m2 ¿agli) i Kruzenshtern (114 m), norweska fregata Christian Radich, niemiecki Aleksander von Humboldt,
meksykañski Cuauhtemoc, czy polski Dar M³odzie¿y. Politechnika £ódzka zaznaczy³a swój udzia³ obecnoœci¹ wyczarterowanego jachtu Janmorek z za³og¹ w sk³adzie: Zdzis³aw Bartczak (Wydzia³ In¿ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska;
komandor Klubu ¯eglarskiego P£), Witold Kubiak (Wydzia³ Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki; wicekomandor Klubu ¯eglarskiego P£), Piotr Szczepaniak (dziekan Wydzia³u Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej), Grzegorz Kierner (Biuro Karier) i Tomasz Bartczak (FTIMS;
student informatyki).
Paradê ¿aglowców i jachtów dope³nia³y liczne koncerty
muzyczne (w tym oczywiœcie szantowe), kino nocne, teatr dla
dzieci, pokaz laserów i sztucznych ogni oraz wiele innych imprez w³aœciwych dla festynów.
n Piotr Szczepaniak
54
Bibliotekarskie podróże
Izrael – Egipt
Widoczna
z każdego miejsca
w Jerozolimie
Kopuła na Skale
i mury Starego
Miasta
foto: Ewa Siekierko
Tradycyjnie ju¿, Ko³o Stowarzyszenia
Bibliotekarzy Polskich przy Bibliotece P£
zorganizowa³o wycieczkê, w tym roku do
Izraela i Egiptu.
Izrael po³o¿ony u zbiegu kontynentów
i zamieszkany przez ró¿ne narody, to fascynuj¹cy kraj o niezwyk³ej historii licz¹-
w¹skich uliczek i ponad 1000 sklepów.
Cztery dzielnice: ¿ydowska, ormiañska,
chrzeœcijañska i muzu³mañska maj¹ swój
niepowtarzalny nastrój i klimat.
Przeszliœmy stacje Drogi Krzy¿owej,
byliœmy w Bazylice Grobu Pañskiego,
Wieczerniku, przy grobie Dawida, w ko-
cej ponad 3 tys. lat, bogatej kulturze, ró¿norodnym œrodowisku naturalnym, zachwycaj¹cych krajobrazach i piêknych zabytkach. To ziemia wielu religii, pe³na œladów Boga i proroków; to Ziemia Œwiêta.
To równie¿ miejsce d³ugoletniego konfliktu pomiêdzy Palestyñczykami i Izraelczykami. Ci¹gle budowany miêdzy Jerozolim¹
i Betlejem betonowy mur wysoki na 8 m
z wieloma wie¿ami stra¿niczymi, sprawia
przygnêbiaj¹ce wra¿enie. Wszêdzie widaæ
m³odych uzbrojonych ¿o³nierzy i policjantów, a wœród nich kobiety.
Jerozolima, œwiête miasto ¯ydów,
chrzeœcijan i muzu³manów, z poz³acan¹,
b³yszcz¹c¹ w promieniach s³oñca i widoczn¹ z ka¿dego miejsca kopu³¹ meczetu na Wzgórzu Œwi¹tynnym i wspania³ymi widokami ze wzgórz, miasto 13 religii. Z Góry Oliwnej zachwyca nas widok
Starego Miasta otoczonego starymi murami, które maj¹ 34 wie¿e, 8 bram oraz
ponad 4 km d³ugoœci. Jest tu oko³o 100
œciele Zaœniêcia NMP i w koœciele œw.
Piotra „in Gallicantu”. Zadumaliœmy siê
w Grocie Pojmania i koœciele Grobu Matki Bo¿ej. Widzieliœmy Bazylikê Narodów
i Ogród Oliwny z wiekowymi drzewami
oliwnymi, pamiêtaj¹cymi ponoæ czasy
Pana Jezusa. W Dolinie Cedronu, gdzie
wed³ug religii chrzeœcijañskiej odbêdzie
siê S¹d Ostateczny, zatrzymaliœmy siê
przy grobach Absaloma i œw. Jakuba.
Podziwialiœmy majestatyczne piêkno
meczetów Kopu³y na Skale i Al-Aksa.
W szczeliny Œciany P³aczu w³o¿yliœmy
karteczki z wypisanymi proœbami. Byliœmy w muzeum holocaustu Yad Vashem
i przed Knesetem. W Betlejem zwiedziliœmy Bazylikê Narodzenia Pañskiego
z Grot¹ Narodzenia. Byliœmy w Yardenicie – tradycyjnym miejscu chrztu pierwszych chrzeœcijan nad rzek¹ Jordan.
P³ywaliœmy statkiem po lœni¹cym
szmaragdowo Jeziorze Galilejskim i podziwialiœmy piêkny widok na Nazaret. Nad
brzegami Jeziora Galilejskiego jest wiele
miejsc zwi¹zanych z ¿yciem Pana Jezusa
i Matki Boskiej. W Nazarecie odwiedziliœmy Bazylikê Zwiastowania i koœció³ œw.
Józefa. Kafarnaum to ruiny staro¿ytnej
synagogi i nowoczesny koœció³ w kszta³cie ³odzi, w którym przez szklan¹ pod³ogê widaæ zachowane ruiny domu œw. Piotra. Tabga szczyci siê Koœcio³em Rozmno¿enia Chleba i Ryb z fragmentami bizantyjskiej posadzki mozaikowej. W Kanie
Galilejskiej znajduje siê sanktuarium
Pierwszego Cudu Jezusa – zamiany wody
w wino. Morze Martwe to najg³êbsza depresja Ziemi, le¿y 405 m poni¿ej punktu
zerowego. K¹piel w zasobnych w minera³y, leczniczych i bardzo s³onych wodach
tego akwenu to wielka frajda. Ale najwiêcej radoœci sprawi³o wszystkim odm³adzaj¹ce dzia³anie b³ota morskiego, którym
wielokrotnie smarowaliœmy swoje cia³a od
stóp po czubek g³owy. W pobli¿u zwiedziliœmy po³o¿one na p³askowy¿u Masada
ruiny twierdzy Heroda, symbol bohaterstwa ¯ydów. W Qumran ogl¹daliœmy ruiny klasztoru Esseñczyków i jaskinie,
w których odnaleziono dzbany ze zwojami zawieraj¹cymi teksty biblijne, a tak¿e
pisma esseñskie i apokryfy.
W krajobrazie Izraela dominuj¹ be¿owe i szare barwy piaszczysto-kamienistej
pustyni, pociêtej skalistymi kanionami
i suchymi dolinami. Na horyzoncie pustynnym pojawiaj¹ siê kibuce, przy których
widaæ plantacje cytrusów, bananowców,
gaje oliwne i winoroœl, czêsto napotykamy osady Beduinów, ale nierzadko widaæ
te¿ izraelskie bazy wojskowe.
Pe³ni wra¿eñ opuœciliœmy Ziemiê Obiecan¹ by udaæ siê na wypoczynek do
Sharm El Sheikh w Egipcie, gdzie czeka³y
na nas b³êkitne niebo, morze Czerwone
z cudownymi rafami koralowymi i ³awicami kolorowych ryb, które pojawia³y siê
wokó³ naszych nóg natychmiast po wejœciu
do wody. Niestrudzeni dotychczasow¹ wêdrówk¹ pojechaliœmy na wycieczki do Kairu, na Górê Moj¿esza, do klasztoru œw.
Katarzyny i do Kolorowego W¹wozu. Odwa¿ni wybrali nurkowanie w parku narodowym Ras Mohammed, wyprawy jeepami, wielb³¹dami lub quadami do beduiñskich wiosek w pustynnych górach.
n
Teresa Kopka, Gra¿yna Gawlik
55
Z prac Rektorskiej Komisji Historycznej
Księga Pamięci
Wœród zgromadzonych w Muzeum P£ licznych dokumentów ilustruj¹cych historiê naszej Uczelni szczególne miejsce
zajmuje „KSIÊGA PAMIÊCI”. Jest to dokument „otwarty” obrazuj¹cy postaci ludzi, którzy od nas odeszli, a których dokonania stanowi¹ znacz¹ce elementy historii Politechniki £ódzkiej.
Powo³ana w 1987 r. Rada Muzeum P£ z jej przewodnicz¹cym prof. Bronis³awem Sochorem wyst¹pi³a z inicjatyw¹ dokumentowania zas³ug ludzi, którzy w trudnych powojennych
latach z wielkim poœwiêceniem tworzyli zrêby nowoczesnej
uczelni technicznej.
W tym samym roku Senat P£ zatwierdzi³ Zasady i tryb zg³aszania wniosków o umieszczenie w Ksiêdze Pamiêci wpisu
osób zas³u¿onych dla Politechniki £ódzkiej, przyjmuj¹c nastêpuj¹ce g³ówne postanowienia:
n
wnioski mog¹ dotyczyæ wy³¹cznie osób nie¿yj¹cych –
by³ych pracowników P£, których dzia³alnoœæ przyczyni³a siê
w sposób szczególny do rozwoju Uczelni,
n
zas³ugi mog¹ byæ zwi¹zane z dzia³alnoœci¹ naukow¹,
dydaktyczn¹, organizacyjn¹, administracyjn¹, b¹dŸ z wybitnym dorobkiem technicznym,
n
wniosek winien zawieraæ uzasadnienie o zaliczeniu
do grona osób szczególnie zas³u¿onych dla P£,
n
zg³oszony przez dziekana wydzia³u, dyrektora instytutu b¹dŸ kierownika samodzielnej jednostki organizacyjnej
wniosek wraz z opini¹ rady wydzia³u lub rady jednostki organizacyjnej jest sk³adany w Pracowni Historycznej,
n
przewodnicz¹cy Rektorskiej Komisji Historycznej przesy³a wniosek do JM Rektora, który przekazuje go do zaopiniowania przez Senat,
n
decyzjê o wpisie do Ksiêgi Pamiêci podejmuje Senat
P£ w formie uchwa³y,
n
pozytywnie zaopiniowany wniosek przekazywany jest
do Pracowni Historycznej celem umieszczenia biogramu osoby zas³u¿onej wraz z jej zdjêciem w Ksiêdze Pamiêci.
Tworzenie Ksiêgi Pamiêci nie by³o spraw¹ ³atw¹. Wymaga³o przede wszystkim pe³nej wiedzy o ludziach, ich pracy, okresie dzia³alnoœci, a tak¿e umiejêtnoœci docierania do materia³ów archiwalnych, które stanowi³y udokumentowany przebieg
tworzenia historii Uczelni. Tak rozpoczê³a siê praca nad zbieraniem dokumentów historycznych.
Ksiêga Pamiêci jest napisana w bardzo przystêpny sposób, zrozumia³y dla ka¿dego, kto choæ na krótki czas zwi¹za-
ny by³ z P£. Zawiera charakterystyki wszystkich profesorów,
zastêpców profesorów, adiunktów i innych pracowników zas³u¿onych dla Politechniki. Charakterystyki te zawieraj¹ ¿yciorysy, przebieg pracy w Uczelni, dorobek naukowy, pracê z m³odzie¿¹ akademick¹ oraz wszelkie informacje o dzia³aniach,
które wspiera³y i umacnia³y pozycjê Politechniki £ódzkiej. Fotografia przypomina wygl¹d ka¿dego zas³u¿onego wpisanego
do Ksiêgi.
Ksiêga Pamiêci jest zbiorem biogramów osób zas³u¿onych,
ale tak¿e w sposób chronologiczny ujmuje poszczególne lata
¿ycia Uczelni, pokazuj¹c na tym tle jak ludzie ci wpisywali siê
w proces jej tworzenia, jest wiêc wartoœciowym zbiorem wiadomoœci historycznych. Aktualny stan wpisów do Ksiêgi Pamiêci to 176 biogramów.
Dokumentowanie historii to nasz moralny obowi¹zek wobec tych w³aœnie osób upamiêtnionych w Ksiêdze i wobec
m³odego pokolenia, to tak¿e œwiadomoœæ wartoœci ich dokonañ. Nic nie umacnia wiêzi z Uczelni¹ tak, jak pamiêæ o ludziach, którzy j¹ tworzyli i pomna¿ali jej dorobek swoj¹ prac¹
i oddaniem.
Ksiêga Pamiêci jest w sta³ej ekspozycji Muzeum Politechniki £ódzkiej, nad którym sprawuje pieczê Rektorska Komisja
Historyczna P£. Ksiêga jest systematycznie uzupe³niana na
podstawie zg³aszanych wniosków.
Wszystkie uroczystoœci organizowane przez w³adze Uczelni s¹ wykorzystywane do przedstawienia Ksiêgi uczestnikom
tych spotkañ, jako „otwartego” dokumentu historycznego.
Cieszy siê ona bardzo du¿ym zainteresowaniem, zw³aszcza
wœród tych, którzy znali swoich wychowawców i profesorów
z okresu studiów lub wspólnej dzia³alnoœci w Politechnice.
Komisja Historyczna zachêca wszystkich do poznawania treœci Ksiêgi Pamiêci.
n Krystyna Jarno
¯ycie Uczelni – Biuletyn Informacyjny Politechniki £ódzkiej.
Wydawca: Politechnika £ódzka, ISSN 1425-4344, Nr 101 (3/2007) – paŸdziernik.
Adres redakcji: 90-924 £ódŸ, ul. ks. I. Skorupki 6/8 pok. 5, tel. (042) 631 20 09, e-mail: [email protected]
Redaktor dr Ewa Chojnacka, wspó³praca dr Hanna Morawska.
Numer zamkniêto 2 paŸdziernika.
Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania zmian, skracania i adiustacji tekstów.
Projekt ok³adki Marcin Jab³oñski, zdjêcia na ok³adce Jacek Szabela.
£amanie i druk: Print Extra Drukarnia, 91-408 £ódŸ, ul. Pomorska 40, tel./fax (042) 630 27 34, tel. (042) 630 48 44.

rozpoczęliśmy rok akademicki... - Politechnika Łódzka

Transkrypt

Podobne dokumenty