abc ekonomii

ABC EKONOMII
Ekonomia jest nauką o prawidłowościach rządzących procesem gospodarowania, czyli
gospodarczą działalnością ludzką.
Ekonomia jest nauką o tym jak jednostki i społeczeństwo decydują o wykorzystaniu rzadkich
zasobów, które mogą mieć inne alternatywne zastosowanie w celu wytwarzania innych dóbr
na konsumpcję wtórną pomiędzy różne osoby i grupy w społeczeństwie.
Analiza definicji:
Definicja ta zakłada:
 istnienie podmiotów gospodarczych,
 podejmowanie decyzji przez nie poprzez wykorzystanie rzadkich zasobów,
 alternatywne zastosowanie tychże zasobów,
 produkcje dóbr i ich rozdział,
 konsumpcję wytworzonych dóbr przez osoby i grupy.
Ekonomia bada, w jaki sposób podmioty gospodarcze wykorzystują ograniczone zasoby
stojące do ich dyspozycji w celu wytworzenia dóbr i ich podziału między różne grupy
społeczne. Przede wszystkim zasoby naturalne i zasoby będące wynikiem wcześniejszej
działalności człowieka (maszyny, produkty, budynki).
Rzadkość – to luka między ogólną sumą dóbr i usług, których ludzie potrzebują a
możliwościami ich wytworzenia.
Alternatywne zastosowanie środków.
FUNKCJE EKONOMII
Funkcja poznawcza – tworzenie obiektywnej wiedzy o stanie rzeczywistości gospodarczej
(dostarcza wiedzy o zjawiskach i procesach gospodarczych, rządzących nimi
prawidłowościami oraz ich skutkami).
Funkcja prognozowania – wyciąganie wniosków z wykrytych praw i prawidłowości w celu
formowania hipotez dotyczących przyszłych tendencji i stanów w gospodarowaniu.
Funkcja prakseologiczna (aplikacja) – praktyczne wykorzystanie wiedzy ekonomicznej dla
celów gospodarczych ; ułatwiają podejmowanie decyzji , przebieg procesów gospodarczych.
PODZIAŁ EKONOMII NA MAKRO- I MIKROEKONOMIĘ
Mikroekonomia – patrzy na gospodarkę narodową przez pryzmat przedsiębiorstw
i konsumentów z punktu widzenia maksymalizacji ich korzyści. Analizuje ona działania oraz
zachowanie się na rynku poszczególnych producentów i konsumentów, sprzedawców
i nabywców.
Zainteresowania mikroekonomii: gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa, polityka rządu,
rynki kapitałowe, towarowe, pracy.
Makroekonomia – kładzie nacisk na wzajemne związki zachodzące w gospodarce jako całość.
Bada współzależności między takimi agregatami, czyli wielkościami dotyczącymi całej
gospodarki jak np.: dochód narodowy, wydatki na konsumpcję , bezrobocie , podaż i popyt ,
ogólny poziom cen.
POJĘCIE EKONOMII NORMATYWNEJ I POZYTYWNEJ
Ekonomia pozytywna – zajmuje się opisem faktów, okoliczności i wzajemnych zależności
w gospodarce a więc światem takim, jakim on jest a nie jakim powinien być. Jej celem jest
przedstawienie zachowań podmiotów zjawisk i procesów gospodarczych. Nie wydaje sądów
wartościujących. Przykłady: jakie powinny być ceny , poziom produkcji , dochody , jaką stopę
inflacji można tolerować , stawka płac minimalna , czy system podatkowy powinien ściągać
pieniądze z bogatych dla biednych.
Ekonomia normatywna – ustala pożądane stany gospodarcze i formuje wnioski konieczne do
ich uzyskania.
PRAWA EKONOMICZNE I KATEGORIE EKONOMICZNE
Ekonomia stara się formować (wykrywać i opisywać) pewne ogólne prawidłowości rządzące
procesami gospodarczymi. Tego typu opisy i wykryte prawidłowości nazywamy prawami
ekonomicznymi. Są one określone jako stale powtarzające się zależności (związki) między
elementami procesu gospodarowania. Przykłady praw ekonomicznych: prawo popytu
i podaży , prawo malejących przychodów.
Sposoby funkcjonowania praw ekonomicznych
Prawa ekonomiczne działają obiektywnie co wyraża się w tym że są one rzeczywistym,
realnym elementem, procesem gospodarowania, ich istnienie i działanie nie zależy od woli
i świadomości ludzi.
Kategorie ekonomiczne – to pewne abstrakcyjne pojęcie, wyrażające ogólne własności
różnych elementów aspektów procesu gospodarowania ( praca, kapitał, zysk, produkcja,
wymiana, rynek, towar, cena, dochód popyt i podaż).
Teorie ekonomiczne – są uproszczeniami wyprowadzonymi przy pomocy procesu
abstrahowania ze złożoności świata.