Uchwała Nr XL/538/01

Uchwała Nr XL/538/01
RADY MIEJSKIEJ KATOWIC
z dnia 29 października 2001 r.
w sprawie udzielenia odpowiedzi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na skargę Wojewody
Śląskiego dotyczącą uchwały Rady Miejskiej Katowic uznającą za zespół przyrodniczo - krajobrazowy
obszar źródliskowy rzeki Kłodnicy położony w północnej części kompleksu Lasów Murckowskich w
Katowicach.
Na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie
gminnym (Dz.U. z 1996r. Nr 13, poz. 74 z późn. zm.) po rozpatrzeniu sprawy
Rada Miejska Katowic
uchwala:
1. Wnieść do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach o
oddalenie skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Katowic nr XXXIV/453/01 z
dnia 26 kwietnia 2001r. w sprawie uznania za zespół przyrodniczo-krajobrazowy obszaru
źródliskowego rzeki Kłodnicy położonego w północnej części kompleksu Lasów Murckowskich
w Katowicach.
2. Prawne i faktyczne argumenty, decydujące o zajętym stanowisku w sprawie, zawiera
uzasadnienie do niniejszej uchwały.
3. Wykonanie uchwały powierzyć Przewodniczącemu Rady Miejskiej Katowic.
4. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący
Rady Miejskiej Katowic
/-/ Wojciech Boroński
Uzasadnienie
Pismem z dnia 19.09.2001r. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach
wezwał Radę Miejską Katowic do udzielenia odpowiedzi na skargę Wojewody Śląskiego z dnia
07.09.2001r. w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Katowice nr XXXIV/ 453/01 z
26 kwietnia 2001r. w sprawie uznania za zespół przyrodniczo-krajobrazowy obszaru źródliskowego
rzeki Kłodnicy, położonego w północnej części kompleksu Lasów Murckowskich w Katowicach.
Skarga została wniesiona do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z
dnia 08 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996r., Nr 13, poz. 74 z późn. zm.) gdyż organ
nadzoru nie orzekł o nieważności uchwały w całości lub części w terminie nie dłuższym niż 30 dni od
dnia doręczenia uchwały.
Zdaniem Wojewody Śląskiego nastąpiło naruszenie prawa poprzez niezgodne z art. 34 ust. 1 w
związku z art. 32 ustawy z dnia 16 października 1991r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492 z
późn. zm.) wprowadzenie pkt 3 uchwały. Wojewoda Śląski w swej skardze uznał za niezgodny z
prawem także pkt 4 uchwały w zakresie w jakim wprowadza on zakazy.
Ustosunkowując się do zawartych w skardze zarzutów należy stwierdzić:
Uchwałą Rady Miejskiej Katowic nr XXXIV/453/01 z 26 kwietnia 2001r. uznano za zespół przyrodniczokrajobrazowy obszar źródliskowy rzeki Kłodnicy położony w północnej części kompleksu Lasów
Murckowskich w Katowicach.
Zaskarżona uchwała podjęta została zgodnie z obowiązującymi przepisami o prawie miejscowym oraz
w oparciu o art. 31, 31a i 34 ustawy z 16 października 1991r. o ochronie przyrody. Uznanie za zespół
przyrodniczo - krajobrazowy tego obszaru stało się konieczne gdy w 1999r. w związku z
przystąpieniem do opracowania nowego Planu Urządzenia Lasu i Programu Ochrony Przyrody
Nadleśnictwa Katowice, Nadleśnictwo wystąpiło z wnioskiem o zmianę kwalifikacji ochrony
indywidualnej z użytku ekologicznego na zespół przyrodniczo- krajobrazowy.
Bezpodstawne wydają się zarzuty przedstawione w skardze iż Rada Miejska Katowic przekroczyła
swoje kompetencje w związku z brakiem przepisu dającego jej upoważnienie do ustalenia nakazów
powinnościowego zachowania wymienionych w pkt 3 i 4c przedmiotowej uchwały.
Ideą utworzenia obiektu takiego jak zespół przyrodniczo- krajobrazowy jest objęcie ochroną
indywidualną przedmiotowej powierzchni na której występuje fauna, flora lub pamiątki materialne oraz
zapobieżenie takiej działalności człowieka, która zmieniałaby istniejące naturalne ich urządzenie. Na
taką definicję zawartą w art. 31 powołano się także w treści uchwały. Nie można zgodzić się z
poglądem wyrażonym w skardze iż przepis art. 32 w związku z art. 34 ust. 1 upoważnia jedynie do
wybrania zakazów określonych w art. 31a, zaś przez ustanowienie normy pkt 3 uchwały Rada Miasta
działała bez upoważnienia ustawy.
Podkreślić należy że zakazy i ograniczenia o których mowa są jedynie podkreśleniem pewnych zasad
ogólnie przyjętych i powszechnie stosowanych dla tego rodzaju instytucji jak np. zespół przyrodniczokrajobrazowy.
Uwaga ta dotyczy całego zaskarżonego pkt 3 i 4 których intencją była jedynie ochrona polegająca na
utrzymaniu w niezmienionym stanie stanowisk zwierzęcych i roślinnych.
Nie można zgodzić się z zarzutem iż np: zakaz hałasowania na terenie uznanego zespołu, polowania,
chwytania czy zabijania dziko żyjących zwierząt, zatruwanie wody itp. jest przekroczeniem swoich
kompetencji przez Radę Miasta. Mając na uwadze art. 32 i 34 cyt. ustawy WZiKŚ zwrócił się
19.09.2000r. z zapytaniem na piśmie do Wojewody Śląskiego czy ten zamierza skorzystać z
przysługujących mu na tle art. 32 i 34 uprawnień oraz czy nie przygotowuje się do objęcia
przedmiotowego terenu ochroną indywidualną. W odpowiedzi Wojewoda Śląski wskazał iż nie
przewiduje się wszczęcia procedury mającej na celu wydanie rozporządzenia Wojewody
wprowadzającego szczególną formą ochrony przyrody na w/w terenie.
W tym stanie rzeczy w odpowiedzi na skargę, zawarte w niej zarzuty uznać należy za bezzasadne.