kryteria oceniania chemia kl2

KRYTERIA OCENIANIA Z CHEMII DLA KL. II
Nazwa rozdziału
KWASY I WODOROTLENKI
Poziom konieczny – ocena
dopuszczająca:
Uczeń wie:
-co to są wskaźniki, elektrolity,
nieelektrolity,
-jak zmienia się barwa
wskaźników w zależności od
rodzaju roztworu,
-które substancje zalicza się do
elektrolitów,
-jak zbudowane są cząsteczki
kwasów i wodorotlenków
poznanych na lekcjach,
-jakie są wzory ogólne kwasów i
wodorotlenków,
-jakie są właściwości fizyczne i
zastosowania poznanych
kwasów i wodorotlenków,
-co to jest reszta kwasowa i
tlenek kwasowy (bezwodnik
kwasowy),
-co to są kwaśne deszcze,
-jak dzielimy kwasy,
-co to jest dysocjacja
elektrolityczna,
-na czym polega dysocjacja
jonowa kwasów i zasad,
-co to są jony, kationy i aniony,
-co to jest zasada i grupa
wodorotlenkowa,
-co to jest woda wapienna,
-co to jest pH i odczyn roztworu,
-do czego służy skala pH,
-że kwasy i zasady przewodzą
prąd elektryczny,
-że trzeba zachować ostrożność
w czasie rozcieńczania kwasów.
Uczeń umie:
-napisać wzory sumaryczne
poznanych kwasów i
Poziom podstawowy – ocena
dostateczna:
Uczeń wie:
-dlaczego roztwory niektórych
substancji przewodzą prąd
elektryczny,
-jak można otrzymać poznane
kwasy i wodorotlenki,
-jakie szkody powodują kwaśne
deszcze,
-jak przebiega dysocjacja
elektrolityczna kwasów i zasad,
-kiedy powstają kationy wodoru i
aniony reszt kwasowych oraz
kationy metalu i aniony
wodorotlenkowe,
-jak tworzy się nazwy kwasów i
wodorotlenków,
-jaka jest różnica między
wodorotlenkiem, a zasadą,
-jak korzystać z tabeli
rozpuszczalności,
-do czego służy skala pH.
Uczeń umie:
-napisać wzory strukturalne
poznanych kwasów i
wodorotlenków,
-zbudować i narysować model
cząsteczki poznanych kwasów i
wodorotlenków,
-wskazać resztę kwasową,
-podać przykłady zasad i
wodorotlenków, analizując
tabelę rozpuszczalności,
-doświadczalnie sprawdzić
odczyn roztworu,
-obliczyć ładunek reszty
kwasowej,
-określać skład pierwiastkowy
kwasu i wodorotlenku,
Poziom rozszerzający – ocena
dobra
Uczeń wie:
-kiedy odczyn roztworu jest
obojętny.
Uczeń umie:
-zbadać wpływ różnych
substancji na zmianę barwy
wskaźników,
-określić rodzaj substancji,
używając odpowiednich
wskaźników,
-napisać równania reakcji
otrzymywania poznanych
kwasów oraz wodorotlenków i
zasad,
-napisać równania reakcji
dysocjacji kwasów i zasad oraz
nazwać powstające jony,
-określić odczyn badanych
roztworów,
-określić pH różnych roztworów,
-wytłumaczyć pojęcie „nietrwały
kwas”,
-wybrać substancję, która z
wodą tworzyć będzie kwas
beztlenowy,
-rozwiązuje typowe zadania z
wykorzystaniem stężenia
procentowego roztworów
kwasów lub zasad.
Poziom dopełniający – ocena
bardzo dobra
Uczeń wie:
-co jest przyczyną odczynu
kwasowego i zasadowego,
-jak bada się zjawisko przepływu
prądu przez roztwór substancji.
Uczeń umie:
-udowodnić, które tlenki
niemetali powodują kwaśne
opady,
-wybrać tlenki kwasowe i
zasadowe,
-zaproponować sposoby
ochrony środowiska przed
kwaśnymi opadami,
-wyjaśnić przyczynę odczynu
kwasowego lub zasadowego
podczas dysocjacji,
-uzasadnić wspólne właściwości
kwasów lub zasad,
-zaproponować sposób
otrzymywania wodorotlenków
metali ciężkich,
-zapisać równania reakcji
otrzymywania wodorotlenków
metali ciężkich,
-odczytać każde równanie
reakcji otrzymywania lub
dysocjacji kwasów lub zasad,
-otrzymać roztwór obojętny,
-napisać jonowo i odczytać
równania reakcji zobojętniania,
-określać substancje na
podstawie analizy chemografów,
-rozwiązuje trudniejsze zadania
z wykorzystaniem stężenia
procentowego roztworów
kwasów lub zasad.
SOLE
wodorotlenków,
-wybrać wzory kwasów i
wodorotlenków spośród wzorów
sumarycznych różnych
substancji,
-dobrać kwasy i wodorotlenki do
charakterystycznych dla nich
jonów,
-wybrać jony wśród innych
wzorów,
-wskazać kwas i zasadę na
podstawie zmiany barwy
wskaźnika.
-określać ładunek jonów metali
w odpowiednich zasadach,
-obliczyć masę cząsteczkową
dowolnego kwasu i
wodorotlenku,
-obliczyć skład procentowy
dowolnego kwasu i
wodorotlenku,
-obliczyć stężenie procentowe
roztworu kwasu lub
wodorotlenku na podstawie
ilości substancji rozpuszczonej
w rozpuszczalniku.
Uczeń wie:
-co to są sole,
-jak zbudowana jest cząsteczka
soli,
-jaka jest rola wartościowości
przy poprawnym zapisie wzoru
sumarycznego soli,
-jak tworzy się nazwy soli,
-jak przybiega dysocjacja
jonowa soli,
-na czym polega reakcja
zobojętniania,
-jakie są substraty i produkty
reakcji zobojętniania,
-jak reagują metale aktywne z
kwasami,
-co to jest szereg aktywności
metali,
-jak reagują tlenki metali z
kwasami,
-jak przebiega reakcja metali z
niemetalami,
-co to jest reakcja strąceniowa,
-co to są sole trudno
rozpuszczalne,
-na czym polega reakcja
elektrolizy,
-co to jest katoda i anoda,
-jakie sole używane są w życiu
codziennym,
Uczeń wie:
-że pisząc wzory strukturalne
soli możemy wyobrazić sobie,
jak zbudowana jest cząsteczka
soli,
-jakie jony powstają w czasie
dysocjacji soli w wodzie,
-jaka jest rola wskaźnika w
reakcjach zobojętniania,
-jak przebiega reakcja
bezwodników kwasowych z
tlenkami zasadowymi,
--jak przebiega reakcja
bezwodników kwasowych z
zasadami,
-jak powstają sole trudno
rozpuszczalne,
--jak powstają sole łatwo
rozpuszczalne,
-na czym polegają podstawowe
metody soli (5 sposobów),
-na czy polegają reakcje
elektrodowe,
Uczeń umie:
-ustalić wzór soli na podstawie
nazwy i odwrotnie,
-korzystać z szeregu aktywności
metali,
-napisać równania reakcji metali
z niemetalami,
Uczeń wie:
-czym różni się cząsteczkowy,
jonowy i jonowy skrócony zapis
równania reakcji,
-jakie są inne metody
otrzymywania soli oprócz
podstawowych.
Uczeń umie:
-zapisać równanie reakcji metalu
aktywnego, tlenku metalu,
zasady z kwasem
cząsteczkowo, jonowo i w
sposób jonowy skrócony,
-zapisać równania reakcji
bezwodników kwasowych z
zasadami,
-zapisać równania reakcji
powstawania soli trudno
rozpuszczalnych cząsteczkowo,
jonowo i w sposób jonowy
skrócony,
-wskazać produkty reakcji
zobojętniania spośród wielu
innych substancji,
-obliczyć ilość jonów powstałych
w wyniku dysocjacji wskazanej
soli,
-określić ładunek reszty
kwasowej określonego kwasu w
podanym wzorze soli,
Uczeń umie:
-zaproponować sposób
przeprowadzenia reakcji
zobojętniania i przeprowadzić ją,
-zapisać i odczytać przebieg
reakcji zobojętniania
cząsteczkowo, jonowo i w
sposób jonowy skrócony,
-zapisać i odczytać przebieg
reakcji metalu aktywnego z
kwasem cząsteczkowo, jonowo i
w sposób jonowy skrócony,
-zidentyfikować gazowy produkt
reakcji metalu z kwasem,
-przewidzieć, czy zajdzie reakcja
między kwasem a danym
metalem.
-zapisać i odczytać przebieg
reakcji tlenków metali z kwasami
cząsteczkowo, jonowo i w
sposób jonowy skrócony,
-udowodnić, że sole powstają w
reakcjach między substancjami
o właściwościach kwasowych a
substancjami o właściwościach
zasadowych,
-zaproponować i przeprowadzić
reakcje tworzenia soli trudno
rozpuszczalnych,
-zapisać i odczytać przebieg
-jakie jest zastosowanie
najważniejszych soli,
Uczeń umie:
-zapisać wzór ogólny soli,
-przyporządkować danej soli
wzór sumaryczny, nazwę
systematyczną i zwyczajową,
-wskazać roztwór kwasu na
podstawie wzoru soli.
-napisać i uzgadniać równania
reakcji otrzymywania soli (zapis
cząsteczkowy),
-określić produkty elektrolizy
roztworu chlorku miedzi(II),
-podać zastosowanie procesu
elektrolizy,
-określić, które sole spożywane
przez człowieka zagrażają jego
zdrowiu,
-wskazać produkty reakcji w
reakcjach otrzymywania soli,
-posługiwać się tabelą
rozpuszczalności,
-określić zastosowanie reakcji
strąceniowych,
-wskazać liczbę jonów
powstałych w wyniku dysocjacji
soli,
-wskazać jony powstałe tylko w
wyniku dysocjacji soli spośród
wielu innych,
-wybrać substancję, którą
można zobojętnić kwas.
-obliczyć stężenie procentowe
soli w zadaniach typowych.
reakcji strąceniowej
cząsteczkowo, jonowo i w
sposób jonowy skrócony,
-na podstawie tabeli
rozpuszczalności przewidzieć
przebieg reakcji soli z kwasem,
zasadą lub inną solą,
-zaproponować, jakich
odczynników należy użyć do
wytrącenia danej soli,
-napisać równania reakcji
otrzymywania soli w formie
cząsteczkowej, jonowej i
jonowej skróconej oraz odczytać
je,
-napisać równania reakcji
elektrodowych, jakie zachodzą
podczas elektrolizy wodnych
roztworów soli,
-określić odczyn roztworu soli na
podstawie liczby jonów
wodorowych i
wodorotlenkowych.