Rozdział VIII Zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno

Rozdział VIII
Zasady udzielania i
organizacji pomocy
psychologiczno –
pedagogicznej w szkole
§ 60
Szkoła udziela uczniom, ich rodzicom pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
1. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na
rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych,
edukacyjnych dziecka oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości
psychofizycznych ucznia.
1. Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej jest nieodpłatne.
2. Pomocy udzielają nauczyciele, wychowawcy oraz specjaliści wykonujący
zadania z zakresu pomocy psychologiczno – pedagogicznej, w szczególności
pedagog szkolny.
3. Pomoc organizowana i udzielana jest we współpracy z:
- rodzicami, opiekunami uczniów;
- poradniami psychologiczno – pedagogicznymi, w tym poradniami
specjalistycznymi;
- placówkami doskonalenia nauczycieli;
- innymi przedszkolami i szkołami;
- organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi
na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
4. Pomoc organizuje się na wniosek:
- ucznia;
- rodziców, ( prawnych opiekunów ) ucznia;
- nauczyciela, wychowawcy, specjalisty prowadzącego zajęcia z
dzieckiem, dyrektora szkoły, kuratora sądowego, pielęgniarki
środowiska nauczania i wychowania, pracownika socjalnego i
asystenta rodziny;
- poradni psychologiczno – pedagogicznej.
5. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub
edukacyjne wymaga objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną
odpowiednio nauczyciel lub wychowawca informuje o potrzebach ucznia
zespół nauczycieli uczących w danej klasie.Nauczyciele uczący przy wsparciu
specjalisty niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy.
6. Nauczyciel, który rozpoznał specyficzne potrzeby ucznia informuje o tym
wychowawcę klasy i pedagoga.
7. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie
bieżącej pracy z uczniem oraz w formie:
1) zajęć rozwijających uzdolnienia;
2) zajęć dydaktyczno wyrównawczych;
3) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych,
socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym.
8. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy lub pedagoga, że
konieczne jest objecie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w
formach o których mowa w § 60 punkt 8 , odpowiednio wychowawca klasy
lub pedagog planują i koordynują udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno
–pedagogicznej, w tym ustalają formy udzielania tej pomocy, okres ich
udzielania oraz
wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą
realizowane. O zaplanowanej formie pomocy informują dyrektora szkoły,
który uwzględnia je w projekcie organizacyjnym na dany rok.
9. Nauczyciele, wychowawcy klas i specjaliści udzielający uczniom pomocy
psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 22 ust. 2 pkt. 5 ustawy .
10. W przypadku uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia
specjalnego nauczyciele, wychowawcy klas i specjaliści udzielający uczniom
pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględniają w indywidualnym
programie edukacyjno-terapeutycznym, opracowanym dla ucznia zgodnie z
przepisami wydanymi na podstawie art.71b,ust.7,pkt.2 i 3 ustawy, wnioski
dotyczące dalszej pracy z uczniem zawarte w dokumentacji prowadzonej
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art.22 ust.2 pkt.5 ustawy.
11. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje
się pisemnie rodziców ucznia.
12. Rodzice współdziałają z nauczycielami udzielającymi pomocy psychologiczno –
pedagogicznej i uczestniczą w podejmowanych działaniach.