Pobierz analizę
Transkrypt
Pobierz analizę
Sierżant Pepper autorka: Katarzyna Wasilewska Widzowie tego filmu mają szansę odczuć, jak wyobraźnia nadaje życiu sens i smak. Tytułowy Sierżant Pepper to pies, któremu właściciel przepisuje na łożu śmierci spadek, wydziedziczając swoje chciwe i podłe potomstwo. Pepper staje się właścicielem rezydencji i zaprzyjaźnia się z Feliksem - chłopcem, który spędza całe dnie przebrany za tygrysa. Rodziców Feliksa również trudno nazwać typową parą: wynalazca i dyrygentka prowadzą życie dalekie od mieszczańskiej normy. Feliks razem z siostra usiłują przekonać rodziców, że Pepper ma kłopoty, bo wydziedziczeni spadkobiercy próbują go zabić i zdobyć dom. Perypetie bohaterów są przez widzów odbierane jako wesołe, choć pełne napięcia. Film niesie wyraźne przesłanie, że miłość, szacunek dla innych i realizacja marzeń to sprawy niezbędne dla dobrego życia. W dyskusji po filmie można poruszyć m.in. następujące kwestie: - Uczciwość Mały Feliks twierdzi, że słyszy głosy zwierząt i zabawek – rodzice mu nie wierzą, a mama zaprowadza go z tego powodu do psychiatry. Okazuje się jednak, że chłopiec ma rację - po prostu jako dziecko odbiera świat inaczej niż dorośli. Tę różnicę perspektyw można uznać za zmyślanie lub celowe wprowadzanie dorosłych w błąd – film pokazuje jednak, że to błędne podejście. Młodzi widzowie oglądający film mogą czuć satysfakcję, gdy okazuje się, że dzieci widzą i słyszą czasem więcej i lepiej, niż dorosłym się wydaje. „Problem w tym, że nigdy nas nie chcecie słuchać” – mówią pod koniec filmu Feliks i jego siostra Felicja. Wątek ten stanowi dobrą podstawę do rozmów o uczciwym i poważnym traktowaniu dzieci przez dorosłych. Co zrobić, gdy dorośli nie szanują zdania dzieci? Lub gdy niesłusznie pomawiają dzieci o kłamstwo? Film niesie przesłanie, że dzieciom warto ufać. - Chciwość Wydziedziczeni spadkobiercy, którzy usiłują w okrutny sposób pozbyć się psa i przejąć spadek, zostają pognębieni. Ich plany biorą w łeb, gdyż nie uwzględniają uczuć. Córka spadkobiercy może dopięłaby swego, gdyby nie to, że u jej brata budzą się resztki sumienia i zaczyna on współczuć psu, aż w końcu decyduje się wyjawić prawdę i wydać siostrę w ręce policji. Dla widzów to informacja, że w życiu warto kierować się raczej empatią i miłością do ludzi, niż chciwością i miłością do pieniędzy. Po filmie można zachęcić dzieci do dyskusji: czy życie nastawione tylko na zysk, nie uwzględniające uczuć ludzi, daje szczęście? - Odmienność Feliks i jego rodzice nie są typowi i mają przez to kłopoty. Często musza zmieniać miejsce zamieszkania, nierozumiani przez sąsiadów i ludzi wynajmujących im domy. Feliks nie ma żadnych przyjaciół i zostaje wyśmiany pierwszego dnia w szkole. Dziecko oglądające film może żywo odbierać te problemy jako aktualne i ważne dla siebie – początki edukacji pełne są bowiem napięć związanych z akceptacją grupy. Film niesie jednak krzepiące przesłanie: jego nietypowi bohaterowie są pewni swej wartości i szczęśliwsi od „zwykłych” ludzi, nawet jeśli bywa im trudno. Feliks nosi strój tygrysa, bo lubi – i już. Pytanie: czy warto zmieniać się i udawać kogoś, kim się nie jest, żeby podobać się innym? - Wyobraźnia Pełen wynalazków dom Feliksa i jego rodziny może być fascynujący dla młodych widzów. Jednocześnie widzimy, że nie zawsze działają one sprawnie, nie wszystkie są też udane. Mimo to tata Feliksa nie ustaje w zapale twórczym i udoskonala swoje urządzenia. Feliks jest równie twórczy, jak jego rodzice – choć na innym polu. Dzięki swej bogatej wyobraźni jest w stanie słyszeć psa i ma większe niż inni możliwości zabawy. Dziecko oglądające film dowiaduje się, że zdolność do twórczego myślenia jest nierozerwalnie związana m.in. z pewną dozą „dziwności” i roztargnienia, przez co twórcy bywają nierozumiani. Film skłania do przemyśleń: czy wynalazki, z których korzystamy, były od razu udane? Czy wynalazcy mogą się łatwo poddawać? Jak pielęgnować w sobie twórczy potencjał? Uwaga: film jest utrzymany w pogodnym nastroju i ma optymistyczne zakończenie, ale w wypadku scen na cmentarzu (porwanie psa) niektóre wrażliwsze dzieci mogą potrzebować wsparcia dorosłych.