Dako Autostainer/Autostainer Plus
Transkrypt
Dako Autostainer/Autostainer Plus
0843 FLEX Monoclonal Mouse Anti-Cytomegalovirus Klony CCH2 + DDG9 Ready-to-Use (Dako Autostainer/Autostainer Plus) Nr kat. IS752 Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Cytomegalovirus, klony CCH2 + DDG9, Ready-to-Use (Dako Autostainer/Autostainer Plus) jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii w aparatach Dako Autostainer/Autostainer Plus. Przeciwciało to jest przydatne do identyfikacji ludzkich tkanek zakaŜonych ludzkim wirusem cytomegalii (HCMV) (1, 2). Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych. Podsumowanie i wyjaśnienie Ludzki wirus cytomegalii jest powszechnie występującym wirusem opryszczki (herpes). Infekcja pierwotna występuje zazwyczaj w dzieciństwie i najczęściej przebiega bezobjawowo. U noworodków oraz osobników z obniŜoną odpornością, takich jak chorzy na AIDS lub odbiorcy przeszczepów, wirus HCMV moŜe powodować cięŜkie, zagraŜające Ŝyciu infekcje i stanowi on najczęstszą przyczynę wirusowych wad wrodzonych (5, 6). Przeciwciało CCH2 (1) reaguje z wczesnym białkiem jądrowym identycznym z białkiem p52, wiąŜącym nieustrukturyzowane DNA (7). Przeciwciało DDG9 reaguje z najbliŜszym wczesnym białkiem jądrowym o masie około 76 kDa (3). W przypadku obu przeciwciał reaktywność utrzymuje się równieŜ na późniejszych etapach podczas infekcji HCMV, gdzie lokalizacja przestaje mieć charakter wyłącznie jądrowy i wydaje się występować w cytoplazmie. JednakŜe laserowa mikroskopia konfokalna wykazuje, Ŝe reakcja jest ograniczona do błony jądrowej (3). Przeciwciała nie reagują krzyŜowo z adenowirusem, wirusem opryszczki pospolitej oraz wirusem varicella zoster (ospy wietrznej) (3). Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody. Odczynnik dostarczony Gotowa do uŜyci mieszanina dwóch monoklonalnych mysich przeciwciał w postaci ciekłej jako nadsącz hodowli tkankowej dializowany wobec buforu Tris/HCl o stęŜeniu 0,05 mol/L, o pH 7,2, zawierającego NaN3 w stęŜeniu 0,015 mol/L. Klony: CCH2 + DDG9 (3). Izotyp: IgG1, kappa (CCH2) i IgG2a, kappa (DDG9). Immunogen Surowe lizaty komórkowe ludzkich fibroblastów płodowych zakaŜonych wirusem cytomegalii szczep Ad169 (3). Swoistość Przeciwciało CCH2 reaguje z wczesnym białkiem jądrowym identycznym z białkiem p52, wiąŜącym nieustrukturyzowane DNA (7). Przeciwciałem skutecznie oznaczono ponad 200 izolatów ludzkiego CMV, które, w związku z tym, wydaje się rozpoznawać epitop wysoce konserwatywny w szczepach HCMV (3, 4). Przeciwciało DDG9 reaguje z najbliŜszym wczesnym białkiem jądrowym o masie około 76 kDa (3). W przypadku obu przeciwciał reaktywność utrzymuje się równieŜ na późniejszych etapach podczas infekcji HCMV, gdzie lokalizacja przestaje mieć charakter wyłącznie jądrowy i wydaje się występować w cytoplazmie. JednakŜe laserowa mikroskopia konfokalna wykazuje, Ŝe reakcja jest ograniczona do błony jądrowej (3). Przeciwciała nie reagują krzyŜowo z adenowirusem, wirusem opryszczki pospolitej oraz wirusem varicella zoster (ospy wietrznej) (3). Środki ostroŜności 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji. 3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł‚ biologicznych, naleŜy stosować właściwe procedury postępowania. 4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne. 5. Niewykorzystany roztwór utylizować zgodnie z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi rozporządzeniami. Przechowywanie (118545-003) Dako Denmark A/S Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako. IS752/PL/MNI/2009.12.04 str. 1/3 | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17 Przygotowanie próbek oraz materiały wymagane, ale niedostarczane Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm. Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (nr kat. K8000/K8004). Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania. Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania. W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020). Procedura barwienia oraz materiały wymagane, ale niedostarczane Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH, (Dako Autostainer/Autostainer Plus) (nr kat. K8010). Kolejne kroki barwienia oraz czasy inkubacji zaprogramowano wstępnie w oprogramowaniu aparatów Dako Autostainer/Autostainer Plus, przy uŜyciu następujących protokołów: Protokół wzorcowy: FLEXRTU2 (200 µL dozowanych odczynników) lub FLEXRTU3 (300 µL dozowanych odczynników) Autoprogram: CMV (bez barwienia kontrastowego) lub CMVH (z barwieniem kontrastowym) Dla etapu „Auxiliary” naleŜy ustawić opcję „rinse buffer ” w programach barwienia ≤10 szkiełek. W przypadku programów barwienia >10 szkiełek etap Auxiliary naleŜy ustawić na „none”. Zapewnia to porównywalne czasy płukania. Wszystkie procedury inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej. Szczegółowe informacje zawiera instrukcja obsługi odpowiedniego aparatu. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym aparacie Dako Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobów jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Aby moŜliwe było wykonanie oceny przez patologów z róŜnym nasileniem odczynu preparatów, naleŜy skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako w celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe – w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną przy uŜyciu EnVision FLEX Hematoxylin, (Dako Autostainer/Autostainer Plus) (nr kat. K8018). Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania. Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować tkankę zakaŜoną wirusem HCMV, natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control, Mouse, (Dako Autostainer/Autostainer Plus) (nr kat. IS750). Interpretacja wybarwienia Odczyn komórkowy reprezentuje silną reakcję wewnątrzjądrową. MoŜliwe jest wystąpienie odczynu cytoplazmatycznego. Charakterystyka działania Komórki znakowane przez przeciwciało wykazują odczyn jądrowy na wczesnym stadium infekcji HCMV. Na późniejszych etapach moŜliwe jest zaobserwowanie pozornego odczynu cytoplazmatycznego (3). Tkanki normalne: Badanie przesiewowe przeciwciałem CCH2 prawidłowych tkanek ludzkich pochodzących od dawców niezainfekowanych HCMV wykazało brak reakcji z sercem, płucem, wątrobą, nerką, śledzioną, węzłem chłonnym, migdałkiem, szpikiem kości, mięśniem szkieletowym, mózgiem, tarczycą i przytarczycą (1). Tkanki patologiczne: W tkankach zainfekowanych wirusem HCMV przeciwciało CCH2 znakowało komórki w płucach, wątrobie, węźle chłonnym, mózgu, tarczycy i przytarczycy (1). Przeciwciała CCH2 i DDG9 razem znakowały zainfekowaną HCMV tkankę przełyku, Ŝołądka, jelita cienkiego, okręŜnicy, pęcherzyka Ŝółciowego, płuca, nadnerczy, jajników i tkankę nerwową (2). Piśmiennictwo 1. 2. (118545-003) Dako Denmark A/S Niedobitek G, Finn T, Herbst H, Gerdes J, Grillner L, Landqvist M, et al. Detection of cytomegalovirus by in situ hybridization and immunohistochemistry using new monoclonal antibody CCH2: a comparison of methods. J Clin Pathol 1988; 41:1005-9. Saiz E, Lubin J, Robinson MJ. The modified Steiner stain: a new use for an old stain? Staining cytomegalovirusinfected cells in gastrointestinal biopsies. Histochem J 1998; 30:549-52. 3. Wirgart BZ. Development of rapid methods for early diagnosis of cytomegalovirus infections [dissertation]. Stockholm: Karolinska Hospital; 1991. 4. Wirgart BZ, Landqvist M, Hökeberg I, Eriksson B-M, Olding-Stenkvist E, Grillner L. Early detection of cytomegalovirus in cell culture by a new monoclonal antibody, CCH2. J Virol Methods 1990; 27:211-20. 5. Doniger J, Muralidhar S, Rosenthal LJ. Human cytomegalovirus and human herpes virus 6 genes that transform and transactivate. Clin Microbiol Rev 1999; 12:367-82. 6. Jarvis MA, Nelson JA. Human cytomegalovirus persistence and latency in endothelial cells and macrophages. Curr Opin Microbiol 2002; 5:403-7. 7. Plachter B, Nordin M, Wirgart BZ, Mach M, Stein H, Grillner L, et al. The DNA-binding protein P52 of human cytomegalovirus reacts with monoclonal antibody CCH2 and associates with the nuclear membrane at late times after infection. Virus Res 1992;24: 265-76. IS752/PL/MNI/2009.12.04 str. 2/3 | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17 Objaśnienie symboli Numer katalogowy Temperatura przechowywania ZuŜyć przed Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro Zawartość wystarcza na <n> testów Producent Sprawdzić w instrukcji stosowania Numer serii (118545-003) Dako Denmark A/S IS752/PL/MNI/2009.12.04 str. 3/3 | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17