Warunki techniczne opracowania map wektorowych ewidencji

Warunki techniczne opracowania map wektorowych ewidencji

WARUNKI TECHNICZNE
OPRACOWANIA MAP WEKTOROWYCH EWIDENCJI GRUNTÓW
Przedmiotem zamówienia jest przejście z analogowych map ewidencji gruntów na obiektowe mapy
wektorowe EGiB w systemie Kataster OnLine przy wykorzystaniu produktu PHARE 2003
„Wektoryzacja map katastralnych w Polsce” zwany w dalszej części operatem LPIS
przekazany do ODG-K w Kamiennej Górze, dla obrębów: Czarnów, Czadrów, Dębrznik, Dobromyśl,
Gorzeszów, Janiszów, Jawiszów, Kochanów, Krzeszówek, Leszczyniec, Lipienica, Ogorzelec,
Olszyny, Ptaszków, Raszów, Rędziny, Szarocin, Nowa Białka w gminie Kamienna Góra, obrębów:
BłaŜejów, BłaŜkowa, Bukówka, Jarkowice, Okrzeszyn, Opawa, Szczepanów i Uniemyśl w gminie
Lubawka oraz obrębów: Marciszów, Ciechanowice, Domanów, Nagórnik, Pastewnik, Pustelnik,
Sędzisław, Świdnik w gminie Marciszów, zapisanych w standardzie zapisu informacji przestrzennej
SWDE-SWING. Dokonanie analizy i sporządzenie szczegółowych wykazów rozbieŜności części
opisowej i graficznej operatu ewidencji gruntów, analiza dokumentów źródłowych pod kątem ich
wpływu na wykazane rozbieŜności i eliminacja błędów.
Opracowanie naleŜy wykonać zgodnie z warunkami technicznymi. Struktura danych mapy
ewidencyjnej musi być zgodna ze standardem wymiany danych ewidencyjnych (SWDE-SWING)
wynikającym z treści rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Tam gdzie jest to
konieczne, wymagane atrybuty opisowe obiektów naleŜy wprowadzić w oparciu o przekazane
w formacie tabel bazodanowych słowniki (klas i uŜytków gruntowych, funkcji budynków,
pochodzenia budynków, pochodzenia punktów, rodzajów stabilizacji, obrębów i arkuszy). Pracę
naleŜy wykonać zgodnie z harmonogramem rzeczowo finansowym.
I - Analiza istniejących materiałów archiwalnych, skanowanie oraz kalibracja analogowych map
ewidencyjnych, analiza istniejących opracowań numerycznych (LPIS)
DANE WYJŚCIOWE DOTYCZĄCE OBSZARU OPRACOWANIA
Układ współrzędnych - 1965 i 2000
Łączna powierzchnia opracowania - 27 234 ha
Łączna ilość obrębów ewidencyjnych - 35
Łączna ilość arkuszy map - 66
Orientacyjna łączna liczba działek opracowania - 17 500
DANE DOTYCZĄCE ZASOBU GEODEZYJNO - KARTOGRAFICZNEGO
Dokumenty zasobu prowadzone są w formie analogowej.
Ewidencja gruntów— KATASTER ONLINE
Układ współrzędnych – 1965/4
Mapy ewidencyjne załoŜone w latach 1962/63
Mapy sytuacyjno — wysokościowe opracowane w latach 1980/1990
Szkice polowe.
Numeracja działek 1 ~ n wg stanu dotychczasowego.
Numeracja punktów granicznych 1 ~ n - w uzgodnieniu z Zamawiającym.
Baza map numerycznych sąsiadujących obrębów będących w opracowaniu lub juŜ opracowanych.
Pliki mapy numerycznej wykonanej podczas prac nad projektem LPIS wraz z raportami z analizy zasobu oraz raportami spójności danych graficznych i opisowych.
WYKONANIE MAPY EWIDENCYJNEJ
1. Pobranie materiałów z Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej
a. Przygotowanie i przekazanie dokumentacji geodezyjnej znajdującej się w zasobie nastąpi
etapami obejmującymi zakresy danych uzgodnione pomiędzy wykonawcą a Ośrodkiem.
Wykonawca uzgodni z Ośrodkiem takŜe tryb przekazywania przez Ośrodek danych
z operatów technicznych opracowań jednostkowych wpływających do zasobu w trakcie
realizacji zadania. Dotyczy to danych geodezyjnych, które naleŜy uwzględnić w pracach
1
objętych umową. Wszystkie ustalenia z Ośrodkiem dokonywane będą w formie wpisu do
prowadzonego dziennika robót lub w innej formie pisemnej.
2. Szczegółowa analiza pobranych materiałów
a. Do celów opracowania numerycznej mapy ewidencji gruntów naleŜy wykorzystać dane
z opracowania LPIS po wykonaniu weryfikacji analizy materiałów źródłowych znajdujących
się w operacie. Porównać wykonane mapy z ortofotomapą pod kątem prawidłowego
wykorzystania rastra map analogowych. W przypadku stwierdzenie, Ŝe dane nie nadają się do
wykorzystania, naleŜy wystąpić do PODGiK o materiały źródłowe .
b. Analizę materiałów źródłowych naleŜy przeprowadzić pod kątem zakresu i sposobu ich
wykorzystania do opracowania, obejmującą:
c. Kartometryczność i aktualność map, które mają być skanowane
d. Dane analityczne dotyczące granic
e. Osnowę geodezyjną
f. Wybór lub odrzucenie poszczególnych materiałów źródłowych nastąpi w porozumieniu ze
zleceniodawcą zapisanym w dzienniku robót geodezyjnych lub w innej formie pisemnej.
g. Przeprowadzić uzgodnienie przebiegu zewnętrznych granic obrębów z obrębami sąsiednimi.
h. Współrzędne punktów granicznych naleŜy pozyskać wykorzystując maksymalnie
udostępnione materiały źródłowe (punkty zawarte w państwowym rejestrze granic
i powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa (PRG),
i. Punkty z wykazów współrzędnych punktów granicznych lub obliczone na podstawie danych
ze szkiców polowych, szkiców granicznych, zarysów pomiarowych itp. naleŜy zestawić
w wykaz zawierający numer granicznika, kod obrębu, nr arkusza mapy, współrzędne XY,
atrybut stabilizacji (zgodnie z SWDE parametr STB), sposób pozyskania (zgodnie z SWDE
parametr ZRD), numer roboty materiałów źródłowych. Wykaz naleŜy sporządzić obrębami.
Współrzędne naleŜy wyznaczyć w 2 układach współrzędnych PUWG 1965/4 i PUWG
2000/5.
3. Skanowanie i kalibrowanie (z wykorzystaniem ortofotomapy) arkuszy map ewidencyjnych
Proces skanowania naleŜy poprzedzić wprowadzeniem wszystkich zaległych zmian dotyczących
w szczególności granic działek ewidencyjnych i doprowadzeniem do pełnej zgodności mapy
ewidencyjne z częścią opisową operatu ewidencyjnego.
Skanowania arkuszy mapy ewidencyjnej naleŜy dokonać z rozdzielczością optyczną 400 dpi i zapisać
w formacie geotiff lub tiff z kompresją CIT4 lub rle. Błąd skanowania nie moŜe przekraczać 0.1 mm.
Kalibrację rastra arkuszy map ewidencyjnych naleŜy przeprowadzić metodą transformacji afinicznej
w oparciu o wybrane punkty dostosowania w liczbie 15 - 20 na jeden arkusz mapy, rozmieszczone
równomiernie na tym arkuszu, w PUWG 2000.
Do kalibracji rastrów naleŜy wykorzystać punkty osnowy geodezyjnej, graniczniki oraz punkty
sytuacyjne, które w rozumieniu Instrukcji technicznej G-4 określają szczegóły terenowe I grupy
dokładnościowej i zostały określone na podstawie wyników terenowych pomiarów geodezyjnych
z dokładnością 0.10 m względem najbliŜszych elementów poziomej osnowy geodezyjnej oraz których
identyfikacja na mapie ewidencyjnej jest jednoznaczna oraz wykonać weryfikację poprawności
kalibracji map analogowych w oparciu o ortofotomapę. Przy wyborze punktów dostosowania oprócz
w/w kryteriów naleŜy stosować następującą kolejność:
- punkty zawarte w państwowym rejestrze granic i powierzchni jednostek podziału terytorialnego
państwa (PRG), a w szczególności punkty węzłowe,
- punkty osnów geodezyjnych,
- punkty, w których przecinają się ustalone granice działek,
- punkty określające kontury budynków,
- oraz weryfikacja punktów w oparciu o ortofotomapy.
W przypadku, gdy brak jest danych dostatecznej liczby punktów dostosowania, dokonać uzgodnień
z Zamawiającym.
4. Pozyskiwanie elementów mapy numerycznej
Granice działek
Graniczniki i punkty załamania granic nanieść w oparciu o wykonany wcześniej wykaz
współrzędnych punktów granicznych, a brakujące punkty załamania granic, na które nie odnaleziono
wystarczających materiałów źródłowych, naleŜy pozyskać metodą dygitalizacji w oparciu o wcześniej
2
skalibrowany raster mapy ewidencyjnej. Uzyskane współrzędne punktów granicznych w tym procesie
naleŜy dołączyć do bazy punktów granicznych oznaczając je parametrem pochodzenia
(z dygitalizacji). Numerację uzgodnić z Ośrodkiem. Granice naleŜy nanieść metodą wektoryzacji
obrazu rastrowego, a w przypadkach wątpliwych na podstawie danych źródłowych lub uzgodnień
z Zamawiającym
UŜytki gruntowe
Kontury uŜytków gruntowych i klas bonitacyjnych nanieść metodą wektoryzacji obrazu rastrowego
uzyskanego drogą skanowania map z zasobu.
Opis konturów porównać z danymi z rejestru gruntów. W przypadku rozbieŜności przeprowadzić
badanie dokumentów źródłowych w zakresie klasyfikacji i uzgodnić prawidłowy wpis z organem
prowadzącym ewidencję gruntów. W razie potrzeby sporządzić wykaz zmian gruntowych .
Wprowadzenie ewentualnych zmian w klasyfikacji gruntów do operatu ewidencji gruntów moŜe
nastąpić wyłącznie na podstawie ostatecznej decyzji organu prowadzącemu ewidencję gruntów
i budynków.
Osnowa
Punkty osnowy nanieść zgodnie z ich współrzędnymi z wykazów.
Budynki
Za budynek uwaŜa się obiekt budowlany „który jest budynkiem w rozumieniu standardowej
klasyfikacji i nomenklatury, wprowadzonych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r.
o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554
i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) - patrz 2, ust. 1, pkt 4
rozporządzenia o ewidencji gruntów i budynków. W przypadku budynków połączonych między sobą
(np. domy bliźniacze lub szeregowe) budynek jest budynkiem samodzielnym, jeŜeli jest oddzielony od
innych jednostek ścianą przeciwpoŜarową od fundamentu po dach. O ile części budynku nie dające się
wyodrębnić w pionie uŜytkowane są na róŜne cele to o przeznaczeniu budynku decyduje jego część
funkcjonalna o największej kubaturze. Budynki spełniające przedstawione wyŜej kryteria stanowią
treść mapy.
Nie stanowią treści mapy budynki, których budowa w świetle prawa budowlanego nie wymaga
pozwolenia lub zgłoszenia, nie są one bowiem przedmiotem ewidencji budynków (78 rozporządzenia
o ewidencji gruntów i budynków). kontury budynków nanieść metodą wektoryzacji obrazu rastrowego
uzyskanego drogą skanowania mapy sytuacyjno - wysokościowej, a w przypadku jej braku mapy
ewidencyjnej.
Zwrócić szczególną uwagę na właściwe naniesienie budynków, których ściany pokrywają się
z granicami działek, tak aby budynki o ścianach biegnących w granicy działki nie przecinały tej
granicy. Wierzchołki krawędzi tych budynków, naleŜy wnieść w oparciu o współrzędne lub wcześniej
wniesione granice.
Uwagi
Podczas wektoryzacji naleŜy zwrócić szczególną uwagę na zgodność topologiczną przebiegu granic
uŜytków i granic działek na granicy obrębu oraz konturów budynków z granicami działek. Określenie
połoŜenia punktów załamania granic działek oraz konturów budynków powinno zostać wykonane
z dokładnością przewidzianą instrukcją G-4 jak dla pierwszej grupy szczegółów terenowych przy
pomiarze bezpośrednim. Dlatego teŜ przy pozyskiwaniu współrzędnych wymagane jest zastosowanie
wcześniej zdefiniowanej technologii przygotowania rastrów.
5. Wykonanie mapy numerycznej
Edycję graficzną i redakcję mapy naleŜy wykonać w skali mapy dotychczasowej. Sposób
odwzorowania obrazu mapy jak i wszystkie stosowane symbole muszą spełniać wymogi
obowiązującej instrukcji technicznej K-1 „Mapa zasadnicza” z 1998r. Redakcja mapy powinna
zapewniać czytelność etykiet (działek, budynków oraz uŜytków) zarówno przy wydruku w kroju
sekcyjnym jak i przy wydruku w kroju obrębowym (arkuszowym) związanym z koniecznością obrotu
mapy w układ wydruku obrębu czy teŜ arkusza.
3
Struktura danych mapy ewidencyjnej oraz zakres wypełnionych atrybutów opisowych obiektów mapy
ewidencyjnej musi być zgodna ze standardem formatu wymiany danych ewidencyjnych wynikającym
z treści rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Tam gdzie jest to konieczne,
wymagane atrybuty opisowe obiektów naleŜy wprowadzić w oparciu o przekazane w formacie tabel
bazodanowych słowniki (klas i uŜytków gruntowych, funkcji budynków, pochodzenia budynków,
pochodzenia punktów, rodzajów stabilizacji, obrębów i arkuszy)
NaleŜy przeprowadzić kontrolę topologii obiektów. Przeprowadzona kontrola topologii winna
uwzględniać sprawdzenie poprawności rysunku mapy.
OPIS STRUKTURY WSADOWEJ CZĘŚCI GRAFICZNEJ EWIDENCJI GRUNTÓW
Uwagi ogólne do struktury bazy danych.
Dokument zawiera opis wymagań dotyczących bazy wsadowej systemu zdanymi części graficznej
ewidencji gruntów i budynków systemu KATASTER ONLINE.
Na osiągnięcie wymaganej jakości danych części graficznej ewidencji gruntów składają się
następujące elementy:
1. Wymagania w zakresie prawidłowego przygotowania struktury bazy danych w tym:
a. Zgodność struktury danych ze strukturą wzorcową
b. Prawidłowe wypełnienie tablic struktury bazy danych
2. Wymagania w zakresie topologii obiektów.
3. Wymagania w zakresie wykonania warstwy redakcyjnej
Dopuszczalne formaty struktury bazy wsadowej to SWDE-SWING.
Aby prawidłowo przebiegał proces importu danych naleŜy zwrócić uwagę na następujące elementy:
1. Zgodność atrybutów obiektów ze słownikami zdefiniowanymi w rozporządzeniu o ewidencji
gruntów i budynków
2. Zgodność atrybutów obiektów ze słownikami zdefiniowanymi w systemie (np. zgodność ze
słownikiem ulic)
3. Zgodność sposobu numeracji działek, punktów załamania granic oraz budynków z parametrami
zdefiniowanymi w systemie KATASTERONLINE.
4. Zgodność topologii obiektów, z wytycznymi dotyczącymi topologii obiektów dla systemu
KATASTER ONLINE.
Aby dane mogły być zaimportowane do systemu KATASTER ONLINE, muszą wcześniej zostać
poddane kontroli. Po przeprowadzeniu kontroli danych i potwierdzeniu przez system załoŜonej
w systemie jakości danych, dane mogą zostać zaimportowane na konto główne systemu.
Niezbędnym elementem prawidłowego przygotowania bazy wsadowej części graficznej ewidencji
gruntów i budynków jest ustalenie dotyczące sposobu numeracji punktów załamania granic, działek
oraz budynków.
Opis struktury bazy danych
Struktura obiektów graficznych numerycznej bazy EGBiL powinna być zgodna ze standardem
SWDE-SWING
Wymagania dotyczące topologii oraz redakcji części graficznej ewidencji gruntów i budynków
systemu KATASTER ONLINE.
Działki:
• Działki posiadają unikatowe numery w obrębach
• Działka jest obiektem obszarowym
• Warstwa działek stanowi jednolity spójny obszar bez błędów topologicznych
• Pod kaŜdym naroŜnikiem działki musi znajdować się punkt załamania granicy działki
• Punkty złamania granicy działek, naleŜy numerować zgodnie z przyjętą specyfikacją numeracji
punktów w ramach obrębów (arkuszy), z ewentualnym uwzględnieniem numeracji punktów na
granicach obrębów(arkuszy).
4
• Działki (punkty załamania granicy działki) muszą być spójne na granicy obrębu (arkuszy)
Budynki:
• Budynek jest obiektem obszarowym
• Budynki nie mogą na siebie nachodzić
• KaŜdy budynek powinien posiadać opis budynku (etykietę) na mapie.
• JeŜeli naroŜnik jednego budynku wypada na ścianie innego budynku w miejscu tym musi być
umieszczony punkt węzłowy (tzw. werteks)
• JeŜeli krawędzie dwóch budynków znajdują się w odległości mniejszej niŜ wymagana
przepisami geodezyjnymi dokładność pomiaru lub z analizy jednoznacznie wynika, Ŝe budynki
posiadają wspólną krawędź, wówczas budynki naleŜy nanieść jako posiadające wspólną
krawędź.
• W przypadku budynków pozyskiwanych z digitalizacji, jeŜeli odległość krawędzi budynku od
granicy działki jest mniejsza niŜ wymagana przepisami geodezyjnymi dokładność pomiaru
wówczas krawędź budynku naleŜy umieścić na granicy działki.
UŜytek:
• UŜytek jest obiektem obszarowym
• Warstwa uŜytków stanowi jednolity spójny obszar bez błędów topologicznych w ramach obrębu
• Punkt węzłowy w jednym uŜytku musi posiadać swój odpowiednik drugim uŜytku
• KaŜdy punkt graniczny musi posiadać swój odpowiednik w punkcie węzłowym uŜytku. UŜytki
przylegające do siebie muszą posiadać odpowiadające sobie punkty węzłowe (werteksy).
• KaŜdy uŜytek powinien posiadać opis uŜytku (etykietę) na mapie
Kontur klasyfikacyjny:
• Kontur klasyfikacyjny jest obiektem obszarowym
• Warstwa konturów klasyfikacyjnych stanowi obszar bez błędów topologicznych
• Punkt węzłowy w jednym konturze klasyfikacyjnym musi posiadać swój odpowiednik drugim
konturze
• KaŜdy punkt graniczny musi posiadać swój odpowiednik w punkcie węzłowym konturze
klasyfikacyjnym,
Kontury klasyfikacyjne przylegające do siebie muszą posiadać odpowiadające sobie punkty węzłowe
(werteksy).
• KaŜdy Kontur klasyfikacyjny powinien posiadać opis Konturu klasyfikacyjnego (etykietę) na mapie
Odnośniki etykiet obiektów
• KaŜdy odnośnik etykiety obiektu na mapie powinien posiadać trzy werteksy: jeden powinien
znajdować się w punkcie zaczepienia obiektu, pozostałe dwa stanowią linię bazową etykiety.
Ogólne wytyczne wykonania warstwy redakcyjnej
• Sposób odwzorowania obrazu mapy jaki wszystkie stosowane symbole muszą spełniać wymogi
obowiązującej instrukcji technicznej K-1 „Mapa zasadnicza” z 1998 r.
• Redakcję mapy ewidencyjnej naleŜy wykonać w sposób zapewniający jej zgodność z treścią mapy
analogowej. NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na umieszczenie na mapie i właściwą redakcję następujących elementów:
* Symbol granicy spornej działek
* Przehaczenie — symbol przynaleŜności do działki
* Oznaczenie klasouŜytku. W warstwie redakcyjnej mapy ewidencyjnej naleŜy na mapie umieścić
oznaczenia klasouŜytków w sposób gwarantujący jednoznaczne odczytanie oznaczenia klasouŜytku
dla kaŜdej działki umieszczonej na wydruku.
• Redakcja mapy powinna zapewniać czytelność wszystkich etykiet (punktów załamania granic,
działek, budynków. klasouŜytków, nazw ulic) zarówno przy wydruku w kroju sekcyjnym jaki przy
wydruku w kroju obrębowym związanym z koniecznością obrotu mapy w układ wydruku obrębu czy
teŜ arkusza.
• W przypadku duŜego zagęszczenia etykiet obiektów na mapie, naleŜy stosować odnośniki.
5
Wykaz wymaganych kontroli danych części graficznej ewidencji gruntów i budynków.
Potwierdzeniem prawidłowego przygotowania danych części graficznej ewidencji gruntów
i budynków powinno być przeprowadzenie następujących kontroli:
• Kontrole typu geometrii oraz jej poprawności
• Kontrole rozchodzenia, nakładania obiektów
• Kontrole braku węzłów w obiektach przylegających do siebie
• Kontrole małych powierzchni obiektów
• Kontrole występowania wymaganych atrybutów obiektów
• Kontrole zgodności atrybutów obiektów ze słownikiem
• Kontrole unikatowych numerów ewidencyjnych obiektów (numery punktów granicznych. numery
działek itp.). NaleŜy wziąć pod uwagę na przyjętą w ODGiK systematykę numeracji punktów
granicznych, działek, oraz budynków.
• Kontrole występowania wymaganych etykiet na mapie, występowania odnośników w sytuacji, kiedy
etykieta znajduje się poza obiektem.
• Kontrole zgodności etykiet z atrybutami obiektów.
• Kontrole poprawności relacji przestrzennej obiektów:
o Działka-punkt
o Budynek- granica działki
o Spójność działek i klasouŜytków na granicy obrębów, arkuszy
• Kontrole spójności części graficznej i części opisowej ewidencji gruntów i budynków
o Działka - brak w części opisowej
o Działka - brak w części graficznej
o Działka — przekroczona odchyłka powierzchni
o KlasouŜytek - brak w części opisowej
o KlasouŜytek - brak w części graficznej
o KlasouŜytek — przekroczona odchyłka powierzchni
Obliczenia kontrolne
Wykonać kontrolne obliczenia oraz sporządzić raporty rozbieŜności. Po wyznaczeniu wszystkich
współrzędnych punktów granicznych i punktów załamania klasouŜytków naleŜy przeprowadzić
obliczenia kontrolne powierzchni: działek ewidencyjnych oraz klas i uŜytków gruntowych. Obliczone
powierzchnie porównać z powierzchniami wykazanymi w operacie ewidencji gruntów i sporządzić
w formie tabulogramów wykaz róŜnic z analizą odchyłek, dokonać analizy materiałów zasobu
geodezyjnego i kartograficznego w związku ze stwierdzonymi odchyłkami, wyeliminować moŜliwe
do usunięcia na podstawie dokumentów zasobu błędy, sporządzić wykaz róŜnic powierzchni niemoŜliwych do usunięcia.
Wykonanie bazy adresowej i bazy ulic
1. Punkty adresowe na mapie naleŜy wnosić z wypełnieniem pól dotyczących rodzaju ulicy, jej nazwy
oraz numeru adresowego.
2. Dane opisujące punkt adresowy naleŜy wnieść w oparciu o dokumenty zasobu. Numery adresowe
naleŜy wnosić jako unikatowe dla danej ulicy.
3. Bazę ulic naleŜy wnieść poprzez wypełnienie tablicy słowników, w której będą zawarte informacje
o działkach tworzących ulicę. W tablicy tej powinny znaleźć się te działki, które są całkowicie w ulicy
zawarte.
4. Wszystkie ulice powinny być opisane na mapie w sposób gwarantujący ich czytelność na
wydrukach
5. NaleŜy sporządzić raport spójności baz adresowych zawierający informacje o róŜnicach
występujących pomiędzy bazą adresową mapy a informacjami adresowymi znajdującymi się w części
opisowej ewidencji gruntów, dla tych działek na których znajdują się punkty adresowe. Raport ten
powinien zawierać informacje o róŜnicach w nazwach ulic oraz punktach adresowych.
6. NaleŜy sporządzić zestawienie danych o właścicielu, numerze działki, numerze porządkowym
i nazwie ulicy dla budynków, których numerację ujawniono podczas kontroli terenowej.
6
6. Materiały wynikowe
Jako wynik całości wykonanych prac zostaną przekazane następujące materiały:
Operat z wykonania I etapu prac
Wydruk wektorowej mapy ewidencyjnej w istniejącym układzie obrębowym w kroju arkuszowym bez
numeracji punktów granicznych. Do wyplotów naleŜy uŜyć papieru o formacie A-1 zgodnie
z zaleceniami standardów technicznych.
Zestawienia, w postaci wydruków na papierze (form. A-4), w układzie obrębowym zawierające następujące informacje:
- Porównanie powierzchni analitycznej działek z powierzchnią ewidencyjną oraz wykazaną odchyłką
dopuszczalną i rzeczywistą
- Rozliczenia powierzchni klasouŜytków w działkach, arkuszami map w obrębach wraz z porównaniem powierzchni analitycznej i rzeczywistej,
- Wykaz rozbieŜności powierzchni działek w części opisowej i graficznej ewidencji gruntów
wykonany po analizie dokumentów zasobu.
- Wypełnioną tabelę bazy ulic
- Materiały wynikowe, po eliminacji niezgodności moŜliwych do usunięcia na podstawie materiałów
dowodowych zasobu, tj. numeryczna mapa ewidencyjna, mapa numeracji punktów granicznych,
wykazy współrzędnych oraz raporty będą przekazane na płycie CD/DVD dwóch egzemplarzach
- Bazę danych mapy ewidencyjnej w formacie SWDE-SWING w zdefiniowanej strukturze
z wypełnionymi wymaganymi atrybutami opisowymi obiektów-CD
- Bazę danych geometrycznych mapy ewidencyjnej w formie plików ASCII sformatowanych zgodnie
ze standardem SWDE-SWING w PUWG 1965 i 2000 -CD
- Pliki w formacie ASCII i w formacie MS Word (DOC) lub Excel (XLS) zawierające wykazy
współrzędnych i raporty rozbieŜności – CD
Opracowała: Ewa Maj-DomŜalska
7