"Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda" - IRVING

"Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda" - IRVING STONE
" Na tle panoramy Wiednia z przełomu wieków, wiedeńskiego świata uniwersyteckiego i
lekarskiego snuje Stnone swą opowieść o życiu człowieka, który jedynie dzięki wytrwałej pracy i
niezwykłemu uporowi zdołał zrealizować swoje plany życiowe i wywalczyć uznanie dla swej
teorii i nowatorskich metod psychoterapeytycznych, co umożliwiło rozpoznawanie i skuteczne
leczenie wielu chorób psychicznych."
Zygmunt Freund, syn Jakuba i Amelii Freudów z pochodzenia Żyd, urodził się w 1856 roku we
Freibergu. Większą część swojego życia spędził w Wiedniu z żoną Martą Bernays i
sześciorgiem dzieci (trzech synów i trzy córki).
Zygmunt i Marta byli narzeczeństwem przez 4 lata. Z powodów finansowych miusieli poczekać
z zawarciem małżeństwa. Zygmunt musiał "stanąć na nogi" jako młody lekarz.
Z historii ruchu psychoanalitycznego: "Pisał o tym jak odkrył psychoanalizę, poczynając od
przypadku Berty Puppenheim, pacjentki Józefa Breuera, przez męską histerię Charcota,
odtrącenie go przez profesora Meynerta i wydział medyczny Uniwersytetu; o swych studiach w
Nancy u Bartheima i Liebeaulta, Pierwszych próbach stosowania sugestii przy pomocy hipnozy,
uciskaniu skroni pacjenta, opracowaniu techniki swobodnego kojarzenia, ujawnienia istnienia
umysłu podświadomego, sytuacji Edypa, seksualizmu dziecięcego, stłumienia, pzeniesienia.
Nie unikał spraw osobistych, relacjonował rozstanie z Adlerem i Jungiem, pisał o poczuciu winy,
które go prześladowało gdy uświadomił sobie, że zakłócił "sen świata"
"Moja wrazliwość w ciągu tych lat stępiła się, nie bez korzyści dla mnie. Od rozgoryczenia
uratowała mnie jednak okoliczność nie zawsze dostępna samotnym odkrywcom. Ludzi takich z
reguły zadręcza potrzeba tłumaczenia sobie braku sympatii czy wręcz awersji, jaką budzą w
swoich współczesnych.
1/5
"Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda" - IRVING STONE
Taka postawa niepokoi ich ponieważ jest sprzeczna z głębokim przekonaniem, że ssłuszność
jest po ich stronie. Ja takich niepokojów nie zaznałem, dzięi bowiem teorii psychoanalistycznej
mogłem zrozumieć zarówno postawę moich współczesnych, jak i nieuchronną konsekwencję
podstawowych przesłanek..."
Fround studiował medycynę u najlepszych specjalistów swojego czasu w Paryżu i w Wiedniu,
atakże w Nancy (hipnozę). Był niezwykle pracowitym i dociekliwym człowiekiem. Poza
psuchoanalizą interesowały go starożytne dzieła sztuki.
I Wojnę przetrwał w Wiedniu. Jego synowie na froncie. wq 1923 roku zachorował na nowotwór
krtani, przeszedł kilkadziesiąt operacji miał specjalną protezę.
W czasie Anschlusu Austrii i Niemiec Zygmunt został zakładnikiem, ale na usilne starania
przyjaciół np: Marii Bonaparte, udało mu się wyjechać z Wiednia. Umarł w Angli w 1939 r.
Wyjątki z nauk Zygmunata Freuda:
"W snach, nic nie ulega zapomnieniu, choćby niewiadomo jak dawno się wydarzyło.
Pomysłowość snów, chytre przedstawianie zastępczych obrazów, wszystko to wiąże się ze
straszliwym wysiłkiem wyobraźni. A jeśli się okaże (...), jak zaczynał podejrzewać, że sny są
drzwiami prowadzącymi do podświadomości, że ujawniają prawdziwe pragnienia pacjentów,
wówczas uzyska kolejny klucz do zrozumienia źródeł chorób psychicznych."
"Podświadomość hamowana była przez coś, co nazwał ego, a co stanowiło pośrednik między
jednostką a rzeczywistością (...) być może
ego
jest w znacznej mierze podświadome. Ustalając nową terminologię rozbijał strukturę psychiczną
człowieka na
id, ego i superego
. Pojęcie
id
pojawiło się po raz pierwszy w pismach lekarza - powieściopisarza Georga Groddecka, który
swą koncepcję
it
2/5
"Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda" - IRVING STONE
zaczerpnął od Nitchego. Zygmunt zmienił to później na
id
i tak wyjaśnił znaczenie: Jest to mroczna niedostępna część naszej osobowości, wiemy o niej
niewiele, tylko to, czego dowiedzieliśmy się studiując marzenia senne i konstrukcje objawów
naurotycznych.
Id
jest źródłem energii popędowej. W id wszechstronnie panuje zasada przyjemności, która
sprawuje kontrolę nad erotyzmem i instynktem śmierci.
Id
rezyduje w nieświadomości, daleko odsunięty od rzeczywistości, na którą nie zwraca uwagi.
Id
uznaje tylko własne potrzeby i w żadnym wypadku samo nie może się zmusić do ich
modyfikacji. Modyfikacja popędów
id
jest wywoływana przez inne układy
superego
i
ego.
Ego stara się, żeby wpływy świata zewnętrzenego oddziaływały na id i jego dążności i próbuje
zastąpić zasadę przyjemności panującą w
id
zasadą rzeczywistości. W stosunku do
ego
postrzeganie spełnia tę rolę, która w strosunku do id przypada popędom.
Ego
reprezentuje to co można nazwać rozumem i rozsądkiem. W przeciwieństwie do
id,
które obejmuje namiętności.
Nową tożsamością było superego, które wywodził z wczesnodziecięcych związków z
obiektywną rzeczywistością i które zamierzał dawniej nazwać ego idealnym, psychicznym
reprezentantem społeczności obejmującym świadomość, moralność i aspiracje. Superego
czuwa nad
ego
, rozróżnia między dobrem a złem, usiłuje powstrzymać
ego
od złych postępków, które pociągają za sobą zrodzenie poczucia winy i wynikających z niego
lęków.
3/5
"Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda" - IRVING STONE
Psychoanaliza jest narzędziem umożliwiającym ego stopniowy podbój id."
Niektóre z książek Zygmunta Freuda:
"O marzeniu sennym"
"Poza zasadą przyjemności"
"Psuchopatologia życia codziennego"
"Wstęp do psuchoanalizy"
"Trzy rozprawy o teorii seksualnej"
Dwutomowa sfabularyzowana biografia Zygmunta Freuda pozwala zrozumieć pochodzenie
własnych wad, zrobić samodzielną pseudopsychoanalizę i troszkę bardziej zrozumieć siebie.
Warto przeczytać.
(opracowała: Ewa Suchowiejko) 4/5
"Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda" - IRVING STONE
5/5