Do czytania w formacie pdf

15 (53)
21 listopada 2007
W niniejszym numerze, poza informacjami bieżącymi, wracamy jeszcze do wydarzeń wakacyjnych (jesienny Szary
Posłaniec poświęcony był głównie XV Kapitule Generalnej); dziękujemy tym Wspólnotom i Siostrom, które zechciały
się podzielić wiadomościami z całym Zgromadzeniem.
Z Kalendarium Naszej Matki – wyjątki
Sierpień 2007
Październik 2007
Przygotowanie pierwszego listu do Zgromadzenia. Pierwsze spotkanie
Rady generalnej – wspólna refleksja nad zadaniami poszczególnych
członkiń i zaplanowanie tematu pracy rocznej; spotkania i rozmowy z
siostrami z Argentyny i Brazylii o sprawach i problemach obu centrów.
Obediencja we wspólnotach w pobliżu Pniew (Otorowo, Lipnica
poznańska, Sokolniki) i spotkania z siostrami.
2 października – audiencja u księdza nuncjusza Józefa Kowalczyka, a
podczas Nieszporów obediencja i spotkanie ze wspólnotą naszych sióstr
pracujących w Nuncjaturze.
Kontynuuję odwiedziny wspólnot – obediencja i spotkania z siostrami: 2-5
października – Ożarów, Milanówek, Młociny; 13-15 października –
Radom, Lipnica Murowana, Kraków, Ludźmierz, Zakopane, Tarnów,
Kielce; 6-9 października – zebranie Rady ścisłej i poszerzonej (sprawy
młodzieży zakonnej w Tanzanii i Ameryce Południowej, przejrzenie
wykazu kończących się kadencji przełożonych, zaplanowanie terminów
spotkań w ciagu roku i w lecie; omówienie Okólnika pokapitulnego i
programu pracy duchowej Zgromadzenia, wiadomości z centrów,
rozmowy indywidualne z przełożonymi i in.). 9-11 paźdzernika – w
Warszawie zebranie plenarne KWPŻZZ; sprawy bieżące, rozmowy,
korespondencja… 19-22 października – na Ukrainie w Kamieńcu
Podolskim – śluby wieczyste s. Ireny Gubar i s. Natalii Czerkis,
poświęcenie naszego domu, spotkania i rozmowy z siostrami, obediencja,
odnowienie ślubów z okazji święta patronalnego Zgromadzenia;
Powrót do Polski, rozmowy z siostrami, korespondencja, rozmowa z
m. Jolantą o planach związanych z działalnością Centrum Duchowości
św. Urszuli. Przygotowanie Okólnika nr 2, informującego m.in. o podziale
zadań w Radzie generalnej, funkcjonowaniu Centrum Duchowości
św. Urszuli, o zmianach personalnych i organizacyjnych w Centrum
Włoskim, o uroczystościach zakonnych i in. 26 października – udział we
Mszy św. (kościół św. Stanisława Kostki na Żoliborzu) i promocji książki
o s. Janie Płaskiej, z okazji pierwszej rocznicy jej śmierci.
Wrzesień 2007
1 września – wyjazd do Włoch przez Monachium (z s. Giulią, s. Ritą i
s. Margheritą). Spotkanie z siostrami w Monachium, obediencja i dalsza
podróż.
We Włoszech – Porządkowanie i przekazywanie spraw, plany na
przyszłość i porządkowanie rzeczy (także osobistych); obediencja i
spotkania we wspólnotach włoskich, rozmowy z siostrami. Jednocześnie
załatwianie, najczęściej telefonicznie, bieżących spraw Zgromadzenia;
spotkania z ludźmi wspierającymi nasze misje.
Na Primavalle rozpoczyna się kolejny rok pracy (w przedszkolu i szkole
jest łącznie 160 dzieci); 17 września – ostatni dzień mojego tutaj pobytu –
uroczysta Msza św. celebrowana przez ks. prał. Guido Mazzotta w mojej
intencji, z udziałem wspólnoty i personelu świeckiego naszej szkoły. Po
Mszy św. wspólna kolacja pożegnalna. Przekazuję również s. Giulii
sprawy domu. Kilka ostatnich dni pobytu we Włoszech poświęcone jest
przede wszystkim rozmowom z siostrami i planom na przyszłość.
Przygotowuję list na kolejny rok pracy duchowej Zgromadzenia,
załatwiam bieżącą korespondencję.
Spotykam się z ks. Janem Rokoszem, generałem Księży Marianów,
składając życzenia z okazji bliskiej beatyfikacji ks. Stanisława Papczyńskiego, założyciela Zgromadzenia; przygotowuję także życzenia z okazji
beatyfikacji matki Celiny Borzęckiej, założycielki Zgromadzenia Sióstr
Zmartwychwstanek (siostry z Rzymu w moim imieniu przekażą życzenia z
kwiatami i wezmą udział w uroczystości w Bazylice św. Jana na
Lateranie). 19 września z s. Danutą Benisz i s. Ewą Róg wyjeżdżam z
Włoch (poprzedniego dnia wieczorem odbyła się pożegnalna rekreacja z
siotrami wspólnot rzymskich); 20 września w Monachium spotkanie z
siostrami, rozmowy indywidualne oraz Msza św. w Polskiej Misji
prowadzonej przez Ojców Redemptorystów – krótkie spotkanie z rektorem
Misji, o. Stanisławem Pławeckim; otrzymuję podziękowania za
wspólpracę naszych sióstr z Misją. 21 września przyjeżdżamy do Pniew, a
następnego dnia przez Poznań (obediencja i rozmowy) do Warszawy.
Powitanie z siostrami; w niedzielę, 23 września, obediencja i wspólna
rekreacja z domem warszawskim; tego dnia także rozmowa z m. Jolantą –
przekazanie spraw zgromadzeniowych dotyczących przełożonej generalnej, a nazajutrz – zawartości sekretariatu generalnego; telefony, korespondencja, rozmowy… Przygotowanie listu do ks. bpa Białasika w
Boliwii z wiadomością, że kapituła odpowiedziała pozytywnie na jego
zaproszenie i podjęła decyzję otwarcia wspólnoty w diecezji Oruro.
Modlimy się w intencji s. Eugenii Szwedo, która ma kolejną operację. 2728 września – przygotowanie i wysłanie programu pracy rocznej i listu do
Zgromadzenia; list z kondolencjami do księdza prowincjała jezuitów na
wiadomość o śmierci ks. kard. Adama Kozłowieckiego. Przygotowanie
kolejnego zebrania Rady generalnej. 30 września – na Mszy św. i spotkaniu z dziećmi przedszkolnymi z okazji rozpoczęcia nowego roku.
Listopad 2007
Na przełomie października i listopada odwiedziny wspólnot z okazji
obediencji, tym razem w Centrum Łódzko-Sieradzkim: 28 października –
Łódź-Obywatelska, Łódź-Czerwona i Kazimierz k.Łodzi; 29 października
– Wrocław i Syców; 30 października – Sieradz-Dominikańska, Godynice i
Monice; 31 października – Łęczyca i Ozorków; 2 listopada –
Częstochowa-Kordeckiego i Pułaskiego; 3 listopada poranną Mszę św. w
domu przy Kordeckiego odprawił generał paulinów o. Izydor
Matuszewski, w intencji obu naszych Zgromadzeń, a potem powrót do
Warszawy. 4 listopada wieczorem rekreacja z domem warszawskim i
przekazanie wiadomości o wspólnotach Centum Łódzko-Sieradzkiego;
wieczorem smutna wiadomość o tragicznym wypadku i śmierci mojego
siostrzeńca Krzysia…
6 listopada – wyjazd do Słupska, obediencja i spotkanie z siostrami obu
domów; 8 listopada – pogrzeb mojego siostrzeńca, w którym razem z moją
rodziną uczestniczą także siostry; w następnych dniach – obediencja i
spotkania z siostrami: 9 listopada – Gdańsk; 10-11 listopada – Police i
obie wspólnoty w Szczecinie. 13 listopada powrót do Warszawy, rozmowy
osobiste i telefoniczne, korespondencja, sprawy personalne i administracyjne, zwłaszcza dotyczące remontów i naszych własności.
21 listopada – kolejna rocznica zatwierdzenia Konstytucji; na Wiślanej
Msza św. w intencji Zgromadzenia – łaczymy się duchowo ze wszystkimi
Wspólnotami; przygotowanie listu do Zgromadzenia w związku ze
zbliżającym się Adwentem.
O naszych Siostrach...
Matka Andrzeja Górska odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
10 października 2007 w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się
uroczystość nadania odznaczeń przez Prezydenta RP Lecha
Kaczyńskiego tym, którzy ratowali Żydów w czasie II wojny
światowej.
Wśród
odznaczonych Krzyżem
Komandorskim Orderu
Odrodzenia
Polski
znalazła się także m.
Andrzeja
Górska
(niestety, Matka nie
mogła osobiście wziąć
udziału
w
tej
uroczystości).
Na scenie zapłonął wielki znicz i ustawiono mnóstwo zielonych roślin
i drzewek w donicz-kach jako nawiązanie do ogrodu instytutu Yad
Vashem w Jerozo-limie.
Sadzone są tam drzew-ka życia dla Sprawied-liwych wśród Narodów
Świata – tych, którzy ratowali Żydów w cza-sie Zagłady.
Matka Andrzeja Górska została odznaczona medalem Sprawiedliwy
Wśród Narodów Świata w 1997 roku.
W czasie wojny siostra Andrzeja Górska ze Zgromadzenia Sióstr
Urszulanek aktywnie uczestniczyła w ratowaniu żydowskich dzieci.
Otrzymała od przełożonych tajne polecenia: miała przejmować dzieci
żydowskie wyprowadzane z gett i umieszczać je w zakładach
prowadzonych przez siostry urszulanki, a te, które w jakimś zakładzie
były zagrożone – przeprowadzać do innego. W tym celu musiała
zdobywać dokumenty niezbędne dla dzieci i dorosłych – zarówno
świeckie,jak i kościelne. Pomagała jej w tym „Żegota”. W czasie
wojny Zgromadzenie Sióstr Urszulanek prowadziło dwa domy dziecka.
Jeden z nich znajdował się w Warszawie, ul. Tamka 30. (…) Drugi
zakład znajdował się w Brwinowie pod Warszawą, gdzie wśród
trzedzieściorga dzieci przynajmnej kilkoro pochodziło żydowskich
rodzin. Poza tym siostry prowadziły zakłady wychowawcze
w Zakopanem i Milanówku.
Po wojnie okazało się, że pod opieką sióstr znalazło się ponad
trzydzieścioro dzieci pochodzenia żydowskiego, które później wyjechały do Izraela. Dziłalność siostry Andrzei została opisana w książce
dr Zofii Rozenblaum-Szymańskiej pt. „Byłam tylko lekarzem”.
(cyt. z albumu Przywracanie pamięci. Polakom ratującym Żydów w czasie Zgłady;
okolicznościowa księga wydana przez Kancelarię Prezydenta RP).
W pierwszą rocznicę śmierci siostry Jany Płaskiej
26 października w Centrum Pielgrzyma AMICUS przy kościele
św. Stanisława Kostki w Warszawie
odbyła się uroczysta promocja
książki wydanej w pierwszą rocznicę
śmierci s. Jany Płaskiej.
Poprzedziła ją koncelebrowana
Msza św., której przewodniczył bp
Tadeusz Pikus (wziął w niej udział
również bp Edward Materski).
W homilii ks. infułat Edward Majcher,
nawiązując do Ewangelii z dnia, podkreślał konieczność właściwego odczytywania znaków czasu. Dla Kościoła w
Polsce – mówił – okres powojenny był
czasem próby; w trudnym kontekście
politycznym i moralnym prymas Stefan Wyszyński podkreślał
konieczność szczególnej troski o dzieci i młodzież, i dlatego powołał przy
Kurii Metropolitalnej w
Miłować umiała. Siostra Jana
Warszawie Wydział Nauki
Płaska Urszulanka SJK. W
Katolickiej, a w nim Ośrodek
pierwszą rocznicę śmierci.
Metodyczny, jako pomoc w
Druk i oprawa DRUKOBA (2007)
formacji katechetów. Jego
twórczynią i kierowniczką
była s. Jana Płaska. W dalszej części homilii Ksiądz Infułat ukazał
sylwetkę s. Jany jako człowieka zaangażowanego w Kościół (m.in.
wykształciła tysiące katechetów, wraz z ks. Edwardem Materskim
przygotowała podręcznik katechizacji aktualny przez dziesięciolecia); z
grupą przyjaciół, na jednym powielaczu, nierzadko nocami,
przygotowywała różne pomoce kateche-tyczne. Podejmowała również –
jak to określił – zadania specjalne, np. związane z Wielką Nowenną
Narodu, Drugim Soborem Watykańskim czy wyborem Jana Pawła II na
Stolicę Piotrową. Ostatnie aktywne lata życia natomiast poświęciła s. Jana
sprawie ks. Jerzego Popiełuszki, m.in. popularyzując jego kazania i
organizujac pielgrzymki do miejsca jego męczeństwa. – Jej pokoik był
otwarty dla wszystkch. Do każdego wycho-dziła z uśmiechem i
życzliwością, realizując Testament Matki Zało-życielki. Przed laty Jerzy
Zawieyski wydał zbiór wspomnień o ludziach, który zatytułował „Dobrze,
że byli”. Te słowa „dobrze, że była” można dziś odnieść do s. Jany –
zakończył kazanie ks. infułat Majcher.
Po Mszy św. w sali konferencyjnej domu AMICUS odbyła się druga
część uroczystości. Pan Tadeusz Machnik w imieniu zespołu
redakcyjnego zaprezentował książkę zawierającą ponad 300 stron
wspomnień ilustrowanych fotografiami, będącej dowodem żywej
pamięci o s. Janie jako człowieku, urszulance, przyjacielu… Piszą o
niej swoje wspomnienia biskupi, kapłani, siostry zakonne różnych
zgromadzeń, rodzina i przyjaciele. Anegdoty przytaczane „prosto z
życia” w formie „okruszków” podtrzymują pogodny klimat tych
wspomnień. Józef Duriasz, aktor, odczytał fragmenty książki –
wspomnienie ks. Zdzisława Peszkowskiego i wywiad, jakiego
udzieliła s. Jana w 90. rocznicę urodzin.
W uroczystości wzięła udział rodzina i przyjaciele, przyjechały siostry
z Wiślanej, ale też z innych wspólnot. Zespołowi redakcyjnemu w
imieniu Zgromadzenia podziękowała Nasza Matka.
Potem był czas na wspomnienia i kontakty indywidualne przy
urszulańskiej drożdżówce i herbacie...
Siostra Ewa Ranachowska nominowana do nagrody TOTUS
Z okazji Dnia Papieskiego Fundacja Konferencji Episkopatu Polski
Dzieło Nowego Tysiąclecia po raz ósmy
nominowała osoby i instytucje do nagrody
TOTUS. Przyznawana jest w czterech
kategoriach: 1/ za promocję człowieka, pracę
charytatywną i edukacyjno-wychowawczą, 2/
za
osiągnięcia
w
dziedzinie
kultury
chrześcijańskiej, 3/ za ukazywanie osoby i
nauczania Jana Pawła II w mediach
oraz 4/ Totus medialny.
Nagrody wręczono 13 października na
Zamku Królewskim w Warszawie.
Laureatami zostali: Instytut Studiów
nad Rodziną UKSW w Łomiankach,
prof. Andrzej Zoll, publicysta Grzegorz Polak i portal internetowy Opoka.
W kategorii promocja człowieka,
praca charytatywna oraz edukacyjnowychowawcza była nominowana również s. Ewa Ranachowska, jak motywowano, za zaangażowanie w pracę
wychowawczą wśród dziewcząt, a także za projekt Nadzieja, polegający na
przeciwdziałaniu prostytucji przymu-szonej i handlowi ludźmi (s. Ewa
otrzymała Wyróżnienie specjalne). Wśród nominowanych znaleźli się
także m.in. architekt Marek Budzyński, redakcja miesięcznika „Więź”,
abp Henryk Muszyński, Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu,
Fundacja Konrada Adenauera.
Siostra Elżbieta Stodolska otrzymała nagrodę Prezydenta –
Brązowy Krzyż Zasługi
Siostra Elżbieta uczy w LO w Zielonej Górze, a do nagrody
(otrzymanej w październiku) została wytypowana przez szkołę.
Uczniowie s. Elżbiety kilkakrotnie brali udział w ogólnopolskich
konkursach i zajmowali w nich jedne z pierwszych miejsc.
Z Centrum Pniewskiego
Sanktuarium Świętej Urszuli ► Odbywa się wiele serii rekolekcji i
dni skupienia różnych grup, m.in. ostatnio swoje coroczne spotkanie miały
panie olafitki, lekarze z Wrześni (grupa prowadzona przez s. Andrzeję
Bętkowską), byłe harcerki, którym towarzyszyła s. Ewa Bońkowska,
animatorzy ERM, Caritas Poznańska, absolwenci WT UAM; odbyły się
również weekendowe rekolekcje dla dorosłych, oparte na duchowości św.
Urszuli, które prowadziła s. Ewa Ligocka. Ona sama pisze: W dniach 9-11
listopada br. odbywały się w Pniewach kolejne rekolekcje dla dorosłych
z cyklu „Z Matka Urszulą na drogach świętej codzienności”. Był to trzeci
etap, poświęcony tematowi „Eucharystia – pokarm na drogę”.
Uczestniczyło w nich 39 osób, w tym 6 małżeństw. Do tej pory w
spotkaniach wzięło udział ok. 100 osób z różnych stron Polski (Szczecin,
Słupsk, Warszawa, Milanówek, Łódź, Toruń; znaczna część osób z terenu
Wielkopolski). Większość z nich brała udział w trzech etapach. Najstarsza
uczestniczka miała 90 lat, najmłodsza – 23. ► Oprócz wyżej
wymienionych grup we wrześniu sanktuarium nawiedziło 21 pielgrzymek
autokarowych (łącznie 865 osób), a w październiku 7 grup (220 osób). ►
W dniach 19-21 października przyjęłyśmy ponad 300-osobową grupę
młodzieży, która uczestniczyła w X Forum Młodych. ► 30 października
2007 r. w kaplicy domu św. Anieli odbyła się wspólna modlitwa
różańcowa dla dzieci z naszego przedszkola i ich rodziców. Była ona
uwieńczeniem modlitw, jakie wszystkie rodziny zanosiły w swoich
domach do Boga poprzez wstawiennictwo Maryi. Przez cały październik
bowiem cztery figurki Matki Bożej wędrowały do poszczególnych rodzin
dzieci z grup: maluchów, średniaków, starszaków i zerówki. Na
zakończenie każde dziecko otrzymało – już na stałe – figurkę Matki Bożej.
► Z inicjatywy Zarządu Dziennego Domu Seniora w Pniewach został
zainaugurowany cykl spotkań na tematy życiowe i religijne z możliwością
rozmowy, wymiany doświadczeń, stawiania pytań, poszukiwania
odpowiedzi. Pierwsze z tych spotkań, z uczestnictwem we Mszy św.
celebrowanej na Sarkofagu i z rodzinnym spotkaniem przy stole, miało
miejsce w dniu 6 listopada. Zgromadziło ono wielu Seniorów i poruszono
na nim wiele tematów – liturgia za zmarłych, odpusty, niebo i czyściec,
pytanie, jak można zostać świętym... O prowadzenie tych spotkań została
poproszona s. Andrzeja Bętkowska, która podjęła tę posługę chętnie, bo –
jak sama twierdzi – będąc też seniorem łatwiej zrozumie ich
zapotrzebowania i problemy. Kolejne, dotyczące grzechu i spowiedzi oraz
warunków dobrego do niej przygotowania, odbyło się 20 listopada. ► 31
października przypadała X rocznica ogłoszenia św. Urszuli współpatronką archidiecezji poznańskiej. ► 11 listopada juniorat pniewski
przedstawił dla wspólnoty domu krótkie misterium słowno-muzyczne
mówiące o tułaczej drodze Polski do niepodległości. We fragmenty
opisujące historię naszej ojczyzny wplecione zostały cytaty z przemówień
Matki Założycielki, wiersze wybitnych polskich poetów; wszystko
oprawione było muzyką Fryderyka Chopina i pieśniami żołnierskimi z
tamtych dni. ► 17 listopada odbyło się rejonowe spotkanie
przedstawicieli Parafialnych Rad Duszpasterskich pod przewodnictwem
bpa Grzegorza Balcerka; przybyło 75 osób.
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Sióstr Urszulanek ► Jak co
roku, w sobotę 10 listopada odbyło się uroczyste przyjęcie
pierwszoklasistów w „szeregi” szkoły. Podczas Eucharystii, w
odświętnych mundurkach, zasiedli w pierwszych rzędach, a potem,
czwórkami, stanęli przed sarkofagiem św. Urszuli. Przedstawiciele
klas ślubowali przy sztandarze; po chwili skupienia, w kaplicy
rozległo się głośne „ślubuję…”; w oku niejednego rodzica zakręciła
się łza: w tym momencie ich dzieci wkroczyły w dorosłe i, co ważne,
odpowiedzialne życie. Po ślubowaniu goście udali się do auli w Domu
Matki Założycielki, gdzie uczestniczyli w przygotowanej przez
starszych uczniów akademii patriotycznej. – Szczerze muszę przyznać,
że uroczystość ta nie wywołała we mnie większych emocji. Być może
dlatego, że ponad rok temu, dokonując wyboru tej właśnie szkoły, już
wtedy zobowiązałam się do przestrzegania pewnych zasad. Już wtedy
sama przed sobą złożyłam uroczyste „ślubuję” – mówiła jedna z
uczennic. ► Oto kilka informacji o szkole: ogólna liczba uczniów –
165 (w liceum – 83, w technikum – 82); w klasach pierwszych jest 53
uczniów (w liceum – 32, w technikum – 23); w naszym internacie
mieszka 70 dziewcząt, w tym 30 z klas pierwszych. ► Sukcesy,
jakimi już w tym roku może się pochwalić szkoła to m.in.: uczeń klasy
II LO został finalistą Ogólnopolskiego Konkursu Papieskiego,
uczennice klas maturalnych zajęly 2 miejsce w VI Powiatowym
Konkursie Ekologicznym, uczennica IV klasy technikum zajęła I miejsce w VII Szkolnym Przeglądzie Poezji Śpiewanej i Piosenki
Poetyckiej „Liro ty moja śpiewna...” Pniewy 2007.
Z Centrum Warszawskiego
Augustów-Konopnickiej ► Rozpoczęła pracę mini-bursa – w tym
roku szkolnym mieszka 5 osób; 6 września s. Magdalena Sitkowska
zdała egzamin magisterski w PWT w Warszawie.
Augustów-Zarzecze ► początek roku w przedszkolu (zapisanych jest
61 dzieci) upływa pod znakiem wielu inicjatyw – Msza św. na
rozpoczęcie i wspólny grill, spotkanie personelu z pracownikami
innych przedszkoli, wycieczka edukacyjna (Park Dzikich Zwierząt),
spotkania z teatrem i obchody Święta Niepodległości; swoją działalność rozpoczęła także świetlica: Msza św. w kościele parafialnym,
wycieczka edukacyjna (stadnina koni) i ognisko integracyjne dla
dzieci i personelu; w lisopadzie odbyła się również wieczornica z
okazji Święta Niepodległości (konkurs historyczny, wspólne śpiewanie pieśni patriotycznych itp.).
Białystok ► 28 września s. Urszula Myjak była z grupą maturzystówi
na pielgrzymce w Częstochowie; w październiku też zakończono
program pomocy żywnościowej dla najuboższych (przez Parafialne
Zespoły „Caritas” ogółem rozdano 20 ton żywności, obejmując
pomocą ok. 300 osób).
Kielce ► w dniach 20-21 września miała miejce peregrynacja kopii
Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej (zaangażowane były
wszelkie grupy parafialne, m.in. ERM i schola); s. Teresa Piecuch
wraz z 10-osobową grupą młodzieży wzięła udział w Forum Młodzieży w Pniewach.
Kraków ► w nowym roku akademickim w naszym domu zamieszkało 18 studentek; na początku września rozpoczął się remont w naszej
kamienicy (balkony i wymiana zewnętrznej klatki schodowej).
Lipnica Murowana ► 17 października odbyło się sympozjum o
Lipnicy i św. Szymonie (kanonizacja miała miejsce w czerwcu br.).
Lublin-Orlanda ► 26 sierpnia rozpoczął się rok pracy przedszkola;
w tym roku będzie uczęszczać 44 dzieci; w nowym roku akademickim
w naszym domu zamieszkało 10 studentek; 5 października swoje cotygodniowe modlitewne spotkania rozpoczęła grupa Taize; 20 października odbyła się pielgrzymka ERM do Kodnia, w której wzięło udział
ok. 50 dzieci; s. Nadieżda Andriejczuk wraz z grupą 18 młodych ludzi
z dwóch lubelskich liceów wzięła udział w Forum Młodzieży w
Pniewach.
Lublin-Sudecka ► w czasie wakacji siostry katechetki zorganizowały letnie wyjazdy z dziećmi (Darłówek, Jarczów i Augustów);
również dzieci ze świetlicy „Przystań” miały kolonie w Dolinie
Prądnika (na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego) podczas których, oprócz zajęć przewidzianych programem edukacyjnym, odbyły
się też wycieczki do Krakowa i Łagiewnik, Wieliczki, Wadowic i
Kalwarii Zebrzydowskiej.
Ludźmierz ► w lecie s. Małgorzata Rusek zorganizowała rekolekcje
wakcyjne dla nauczycieli, dzieci z ERM i scholi w tzw. Zielonej Szkole na Słowacji, w Tatrzańskiej Łomnicy; jedna z uczestniczek wspomina: Bardzo fajnie spędzaliśmy te dni. Mieliśmy małe domki, w których
mieszkaliśmy po 5 osób. Jeździliśmy na baseny, mieliśmy zabawę,
konkurs piosenki turystycznej, religijnej (...) W Tatrzańskiej Łomnicy
dla mieszkańców staliśmy się prawdziwie cichymi apostołami codziennej obecności na Eucharystii, na modlitwie, z dnia na dzień przybywało parafian, a my aktywnie włączaliśmy się w liturgię przygotowując
śpiewy, psalm, modlitwę powszechną. (…) Korzystając z obecności
naszych rodziców (mam) i nauczycieli, mogliśmy zadać im pytania i
porozmawiać inaczej niż w szkole. (…) Zwiedziliśmy również SPISSKY
HRAD, czyli największy europejski zamek, o długości 1300 metrów...”
Ożarów ► początek nowego roku pracy w przedszkolu (Msza św.,
piknik, pasowanie na przedszkolaka trzylatków); w tym roku zgłoszone jest 55 dzieci; 28 października, po raz pierwszy w naszym
domu, odbyło się spotkanie sióstr przełożonych lokalnych z Centrum
Warszawskiego (wieczorem miłą niespodziankę zrobiła Nasza Matka
– przyjechała w odwiedziny razem z siostrami z Rady generalnej).
Radom ►16 października s. Mirosława Wojciechowska wraz z
młodzieżą przygotowała montaż słowno-muzyczny o Janie Pawle II,
który przedstawiany był w kościele parafialnym oraz na oddziale
paliatywnym radomskiego szpitala; w dniach 19-21 października wraz
z czwórką młodzieży wzięła udział w Forum Młodzieży w Pniewach.
Tarnów ► w Domu Samotnej Matki przebywa obecnie 7 matek
(z 11 dzieci) i zgłasza się ich coraz więcej; siostry starają się zaradzić
wszystkim potrzebom; ponadto siostry pomagają młodym matkom
podjąć i kontynuować naukę; w październiku został zakończony kolejny etap remontów (wymienione okna na klatce schodowej i w
kaplicy).
Warszawa-Młociny ► wraz z rozpoczęciem roku akademickiego
zamieszkało w naszym domu 10 studentek.
Warszawa-Wiślana ► w tym roku w przedszkolu jest 55 dzieci, a na
stancji mieszkają 32 studentki; swoje spotkania rozpoczęły też
„czwartki papieskie”; 10 listopada, w wieczorze z okazji Święta Niepodległości, wzięło udział ponad 30 młodych – nasze studentki, mieszkanki bursy Caritas i kilku studentów, naszych „sąsiadów” z bursy
salezjańskiej. ► pani Anna Stachyra pisze: W dniach 16-18 listopada
odbyło się kolejne spotkanie kręgu „Emaus”. Omawiałyśmy program
naszej pracy rocznej. Chcemy by polegał on na włączeniu się w
„Duchową podróż proponowaną wszystkim córkom Świętej Anieli na
dwusetną rocznicę jej kanonizacji” oraz na odczytywaniu tekstów
biblijnych w aspekcie duchowości i posłannictwa Zgromadzenia.
Pracę naszą opierać będziemy na materiałach formacyjnych dla
Sióstr, a rozważania chcemy umieścić w szerszym kontekście programu duszpasterskiego na nowy rok liturgiczny 2007-2008 – „Bądźmy
uczniami Chrystusa”. Pobyt w Warszawskim Domu dostarczył nam
radości spotkania z Matką Generalną. Pożegnałyśmy także Danusię
Świontek, która po kilkuletnim byciu z nami podjęła decyzje wstąpienia
do Zgromadzenia. Ubogacone wspólnym przebywaniem i modlitwą
czekamy na następne spotkanie zaplanowane na 25-27 stycznia 2008.
Zakopane ► rozpoczęła pracę świetlica środowiskowa (wraz z
przybyciem do wspólnoty s. Róży Ziobrowskiej); uczęszcza do niej 6
dzieci; w przedszkolu w tym roku jest 70 dzieci; 19 października
odbyły się tradycyjne obchody ku czci Sługi Bożego ks. Jerzego
Popiełuszki (procesja różańcowa przeszła spod tablicy pamiątkowej
przy naszym domu do kościoła parafialnego, gdzie odbyła się Msza
św. za Ojczyznę).
Z Centrum Łódzko-Sieradzkiego
Spotkanie sióstr przełożonych Centrum Łódzko-Sieradzkiego ►
odbyło się 27 października w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Siostra
Beata Mazur pisze: Siostra Przełożona przekazała informacje z
zebrania Rady generalnej i terminy tegorocznych spotkań i rekolekcji..
Dzieliłyśmy się doświadczeniami z pierwszych spotkań formacyjnych w
naszych wspólnotach. Program pracy rocznej został przyjęty
pozytywnie, a jego forma i metoda daje możliwość każdej siostrze na
wniesienie swojego bogactwa we wspólną refleksję. Może stanie się
okazją, byśmy głębiej popatrzyły na siebie, odkryły dobro i lepiej się
rozumiały?! Po południu pochyliłyśmy się nad Okólnikiem Naszej
Matki, odnoszącym się do pracy XV Kapituły Generalnej. Centrum
naszego spotkania była Eucharystia, a tematem homilii – wspólnota,
jej budowanie, postawy osób tworzących ją, trudności i radości.
Spotkanie junioratu Centrum Łódzko-Sieradzkiego ► odbyło się
13 października br. w Łodzi, w domu przy ul. Obywatelskiej pod
kierunkiem siostry przełożonej Agnieszki Celińskiej. Siostra Dorota
Kędziora pisze: (…) W tym roku jest nas cztery: s. Teresa Florek,
s. Dorota Kędziora i s. Eliza Stolarczyk, które mieszkają w domach
sieradzkich i s. Ewa Rejek w Łodzi przy ul. Obywatelskiej.
Pochylałyśmy się nad tematem: „Miłość i przebaczenie buduje
wspólnotę”, zastanawiając się, w jaki sposób kształtować w sobie
postawę miłości i przebaczenia. Najważniejszy wniosek, do jakiego
doszłyśmy, to prawda, że dobrze jest nieustannie przypominać sobie, iż
życie we wspólnocie jest darem Ducha Świętego, że miłość we
wspólnocie rozwija się wtedy, gdy mamy szacunek dla drugiej osoby i
tajemnicy jej życia. Mottem spotkania stały się słowa: „Miłość jest
jedyną cnotą na ziemi, która istnieje również w niebie. Ona przekracza
czas i ona również w sposób ostateczny gwarantuje panowanie Boga”.
Łęczyca ► w dniach 10-19 lipca s Anna Ratajczak zorganizowała
wakacje dla 28-osobowej scholi parafialnej na Mazurach w
miejscowości Młynik; w programie znalazły się m. in. takie
zagadnienia: profilaktyka uzależnień i pokazanie alternatywnych
sposobów spędzania wolnego czasu, zajęcia tematyczne dotyczące
najważniejszych dla człowieka wartości, gry i zabawy sportowe,
zwiedzanie ciekawych miejsc itp.
Łódź-Czerwona ► każda z sióstr wspólnoty – jak same piszą o sobie
– ma swój udział w działalności domu i apostolstwie: praca ze
studentkami, katecheza i inne formy pracy z młodymi (zespół
muzyczny, koło Caritas, ERM), prowadzenie Kół Różańcowych,
pomoc Polakom na Wschodzie…; w bieżacym roku w naszym domu
akademickim mieszka 75 studentek.
Łódź-Obywatelska ► 23 października Oratorium św. Urszuli
Ledóchowskiej odiwedził bp Antoni Długosz z Częstochowy; dzieci
bardzo się cieszyły ze wspólnej zabawy, z zainteresowaniem też
wysłuchały opowieści biblijnej; na zakończenie Ksiądz Biskup
odwiedził dzieci, które odpoczywały w grocie solnej.
Sieradz-Dominikańska ► „Pejzaż z klasztorem w tle” - tak nazywał
się Ogólnopolski Plener Malarski, zorganizowany w październiku w
naszym klasztorze; środki uzyskane z aukcji obrazów będą darem
artystów na renowację obiektu. Siostra Janina Sabat pisze: Pomysł
zrodził się wśród członków chóru „Cantilena”, którego kierownikiem i
dyrygentką jest s. Alina Kulik. Do realizacji ambitnych planów
włączyło się wiele osób, a zwłaszcza Społeczny Komitet Renowacji
Klasztoru, dyrekcja Biura Wystaw Artystycznych, prezydent Sieradza i
wiele osób dobrej woli. Jednak głównymi bohaterami okazali się
artyści, którzy przyjechali z całej Polski a nawet z zagranicy.(…)
„Jestem zaskoczony wysokim poziomem pleneru” – mówi
W. Bohdanowicz, były wojewoda łódzki i członek Komitetu Renowacji
Klasztoru – „Myślałem, że będzie to lokalny plener, a tu są absolwenci
Rzymskiej Akademii i wielu znakomitych polskich uczelni”.(…)
Organizatorzy mają mnóstwo nowych pomysłów i zamierzeń. Część
prac plenerowych chcą przeznaczyć na aukcję w Nowym Jorku,
wydany będzie też kalendarz z reprodukcjami obrazów. Wszystkie
prace plenerowe, a jest ich blisko 60, zostaną zaprezentowane na
specjalnej wystawie, która odbędzie się w sieradzkim BWA 14 grudnia.
Uczestniczka pleneru, Halina Nowicka podjęła się z kolei zadania
aranżacji wnętrz klasztornych, celem polepszenia ich funkcjonalności.
„Plener dał nam nowy impuls” – zapewnia Małgorzata Szymlet
Piotrowska, dyrektor BWA. Przyznaje, że to dla niej nowe
doświadczenie. Jest sporo nowych wyzwań, ale – zaznacza – „wiara
przenosi góry”.W plenerze wzięła też udział s. Panis Michalczuk.
Sieradz-Monice ► Chcąc ułatwić dzieciom proces adaptacji w
nowym miejscu siostry zorganizowały spotkania integracyjne dla
poszczególnych grup w kolejne soboty września (śpiewy, zabawy,
konkursy); zabawa kończyła się wspólnym podwieczorkiem przygotowanym przez rodziców dzieci. W tym roku do przedszkola zapisanych
jest 81 dzieci.
Syców ► Początek roku szkolnego to czas pielgrzymek i wyjazdów;
można wymienić m. in. takie wydarzenia: wyjazd grupy młodzieży do
leśniczówki Okoń k. Ostrowca Wlkp., piesza pielgrzymka na Półko
k. Bralina do Sanktuarium Narodzenia NMP (grupa ok. 70 osób),
nocne czuwanie na Jasnej Górze 250-osobowej grupy Rodziny
Kolpinga (14/15 września), piesza młodzieżowa pielgrzymka na Górę
Krzyża na spotkanie młodzieży diecezji kaliskiej (grupa 70-osobowa,
16 września), udział uczniów gimnazjum w ogólnopolskim spotkaniu
Rodziny Szkół im. Jana Pawła II na Jasnej Górze (4 października); 28
października odbył się Festiwal Piosenki Dziecięcej zorganizowany
przez miejscowy Dom Kultury; wzięły w nim udział dzieci ze
wszystkich sycowskich przedszkoli; każdy z uczestników otrzymał
pamiątkowy dyplom i nagrodę – maskotkę; w Forum Młodzieży w
Pniewach wzięła udział 50-osobowa grupa młodzieży w różnym
wieku. Oprócz kapłanów, w poszczególnych wydarzeniach towarzyszyły młodym nasze siostry: Ewa Pawlicka, Dorota Łapacz i Urszula
Piotrowska.
Wrocław ► w dniach 2-7 września odbyła się dolnośląska
pielgrzymka katechetów, dzieci i młodzieży do grobu Ojca Świętego
Jana Pawła II; wyruszyła ona z Wrocławia i przez Kahlenberg
(miejsce zwycięskiej bitwy króla Jana III Sobieskiego w 1683 roku), a
następnie Asyż dotarła do Rzymu; szczególnym wydarzeniem dla
wszystkich była modlitwa przy grobie Jana Pawła II, a potem Anioł
Pański na Placu św. Piotra; z kolei na Monte Cassino wielkim
przeżyciem stała się Msza św. odprawiona przy blasku zniczy;
przeznaczono również czas na zwiedzanie Rzymu, a w drodze
powrotnej Wenecji (z Bazyliką św. Marka i wycieczką tramwajem
wodnym). Pielrzymce towarzyszył nastrój modlitwy, wzruszenia,
radości i dziękczynienia, złożonego w drodze powrotnej w Bardo
Śląskim w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin.
Z Tanzanii
siostra Rita Fiorillo pisze o nowej wspólnocie w Kisawasawa:
La comunità di Kisawasawa (da Morogoro dista circa 180 km) sarà
aperta in questi giorni. (…) Il parroco che conosce oltre al swahili anche
l'italiano e l'inglese lavora da solo tra circa 10.000 cristiani. (...) Il Vescovo
ha fatto costruire una casa nuova per le suore, mentre noi avevamo
accettato che ristrutturasse una vecchia che avevamo visto. La nostra
missione sorgerà presso la Parrocchia. Il villaggio è situato in montagna.
La vegetazione è fiorente. La gente coltiva sopratutto canna da zucchero e
grano, oltre si capisce - agli ortaggi necessari per il loro cibo quotidiano.
Le suore saranno in tutto cinque. Una catechista e insegnante di scuola
materna, la quale secondo i bisogni della Parrocchia dovrebbe
supervisionare la catechesi e la scuola materna. Un'altra suora è una
infermiera che dovrà guardare il dispensario abbastanza grande dove c'è un
assistente medico che lavora li da qualche anno e la nostra suora dovrà
guardare se tutto sia pulito e che funzioni bene, perchè quando siamo
andate a vedere, la pulizia era scarsa (...) C'è una casa per gli ospiti e la
nostra suora dovrà pensare ad accogliere gli ospiti - preparando tutto
affinchè questi - sopratutto stranieri - si sentano bene. Una delle suore
dovrà fare la preparazione ai Sacramenti e organizzare le associazioni
pastorali, visitare le famiglie che non frequentano la chiesa; un'altra suora
dovrà pensare ai bisogni della comunità a turno con le altre. Questo è stato
il progetto iniziale, ma si sa che sul posto poi vedremo come le cosa
concretamente dovranno essere organizzate (...).
[tłumaczenie na język polski:]
Wspólnota w Kisawasawa jest oddalona od Morogoro ok. 180 km.
Proboszcz (znający poza językiem swahili jeszcze włoski i angielski)
pracuje tu sam, dla wspólnoty ok. 10 tysięcy chrześcijan. Ksiądz biskup
zbudował wprawdzie nowy dom dla sióstr, ale my raczej chcemy
zamieszkać w innym domu, starszym, który wcześniej oglądałyśmy.
Będziemy współpracować z parafią. Miejscowość jest położona na górze,
roślinność jest tu bardzo bogata. Ludzie uprawiają przede wszystkim
trzcinę cukrową i zboże, oraz – co oczywiste – także warzywa, będące
podstawą codziennego pożywienia. Wspólnota będzie liczyć pięć sióstr –
jedna katechetka i nauczycielka w przedszkolu, druga, zależnie od potrzeb
parafii, będzie mogła być koordynatorką pracy katechetycznej i
funkcjonowania przedszkola; kolejna, pielegniarka, będzie musiała zająć
się dość dużą przychodnią, gdzie od kilku lat przyjmuje pacjentów asystent
lekarza; nasza siostra będzie musiała zadbać, aby wszystko było czyste i
dobrze funkcjonowało, bo oglądając to miejsce, zauważyłyśmy wiele
braków w tej dziedzinie (…) Znajduje się tu też dom dla gości i jedna z
sióstr będzie musiała wszystko tak przygotować, aby ludzie – zwłaszcza
obcy – czuli się dobrze. Kolejna siostra będzie prowadzić przygotowanie
do sakramentów i koordynować działania pastoralne, odwiedzać rodziny,
które nie chodzą do kościoła; jedna siostra będzie dbać o potrzeby
wspólnoty, na przemian z pozostałymi. To są plany wstępne, ale gdy już
tłum. saf
tam będziemy, zobaczymy, jak się wszystko ułoży (…).
wiadomość z ostatniej chwili: 8 grudnia miejscowy biskup pobłogosławi
nową wspólnotę – dokładnie w 7. rocznicę powstania naszego centrum; w
ten sposób będziemy obecne w Tanzanii na terenie pięciu diecezji.
Z Ameryki Południowej
siostra Olga Caceres z Argentyny:
► wspólnota z San Pedro z Jujuy przygotowuje się do pracy w Yuto
(miasteczko oddalone o 100 km od San Pedro); siostry już podjęły tam
pracę apostolską wcześniej, ale potrzeby środowiska są duże i ludzie
proszą o naszą stałą obecność. Postanowiłyśmy odpowiedzieć pozytywnie
na tę prośbę, reorganizując życie naszych wspolnot; ► do Kurytyby
(Brazylia) wróciła z Parana (Entre Ríos) s. Noelia, nowicjuszka, która
spędziła tu cztery miesiące, zdobywając nowe doświadczenia w pracy
apostolskiej; dokończy nowicjat i – jeśli Pan Bóg pozwoli – 12 stycznia
2008 złoży pierwszą profesję w naszym domu w Merlo (przyjedzie kilka
sióstr z Brazylii); ► wspólnota z Las Hacheras (Chaco) przygotowuje się
do corocznych obchodów święta M. Boskiej Cudownego Medalika,
patronki naszych kaplic (27 listopada); ► Merlo cieszy sie z Ingrid, która
7 listopada została przyjęta do postulatu; towarzyszymy jej modlitwą i
siostrzaną miłością na tym nowym etapie formacji;
siostry z Brazylii:
► na początku roku planujemy doroczne spotkanie w Kurytybie; 1
stycznia bedziemy obchodziły 25-lecie życia zakonnego s. Terezinhii
Boscheco, razem z jej rodzinną wspólnotą w Bateias (Campo Largo);
dwie siostry juniorystki ponowią profesję, a 12 stycznia grupa sióstr z
Brazylii będzie uczestniczyć w pierwszych ślubach s. Noelii Arias w
Argentynie – ten czas nowicjatu brazylijsko-argentyńskiego był wielkim
wyzwaniem, ale jednocześnie wielkim wzbogaceniem dla każdej a nas.
Primavera do Leste ► siostra Anna Klimczak pisze: w dniach
20-21października w tutejszej parafii św. Krzysztofa odbyły się rekolekcje
dla młodzieży (13-15 lat; 123 osoby) w ramach przygotowań do
bierzmowania, które odbędzie się 8 grudnia. Ekipa organizacyjna (około
40 osób) pomagała młodym dobrze wykorzystać ten czas refleksji i
modlitwy. Listopad i grudzień to czas przygotowania do I Komunii świętej
i bierzmowania w naszym kościele parafialnym i w kaplicach – wchodzimy
w skład grup prowadzących to przygotowanie; 15 listopada odbył się w
parafii Koncert Piosenek Religijnych (temat: Rodzina), z udzialem
zawodowego śpiewaka Antonio Cardoso, a 14 grudnia odbędą się święcenia diakonatu kleryka, który miał u nas praktykę duszpasterską i pozostanie tu jako diakon.
Z Ameryki Północnej – Windsor:
► W lipcu 2007 dziesięcioosobowa grupa dziewczynek z Krucjaty
Eucharystycznej wyjechała na wakacyjny odpoczynek do pięknie
położonego na skraju lasu ośrodka rekolekcyjnego księży michalitów w
Melrose (koło London). Każdy dzień, rozpoczynany Mszą św.,
poświęcony był określonemu tematowi, np. Naśladowanie Jezusa – kostka
miłości, Błogosławieństwa – bieg terenowy, Błogosławieństwa – wprowadzane w życie. Ostatniego dnia rodzice, którzy przyjechali po dzieci,
mogli obejrzeć trzy krótkie scenki teatralne przygotowane przez dziewczynki. Podczas pobytu w Merlose krucjatki korzystały z pływalni,
uczestniczyły w mini-dyskotece oraz ognisku, a także dowiedziały się
więcej o życiu niedźwiedzi w północnej części Kanady i polowaniu na nie.
► 6 sierpnia 2007 wyruszyła z Missisauga 25. Piesza Pielgrzymka do
maryjnego sanktuarium w Midland, Ontario. Z inicjatywy ks. Sławomira
Szwagrzyka, wikarego Parafii Świętej Trójcy w Windsor, już po raz drugi
nasi parafianie przyłączyli się do wędrujących pielgrzymów. Ksiądz
stworzył samodzielną grupę, do której, oprócz 50 mieszkańców Windsor,
dołączyli pielgrzymi z London i Hamilton. W tym roku w pielgrzymce
uczestniczyły też trzy nasze siostry: s. Teresa Sroka, s. Elżbieta Mruczek i
s. Jana Pawła Faber. Pielgrzymkę tworzyły 3 grupy po około 150 osób.
Każda siostra szła w jednej grupie, dzieląc z innymi pielgrzymi trud, a w
podczas wędrówki miała też możliwość podzielenia się doświadczeniem
swojej drogi powołania. U końca wędrówki, w Midland, pielgrzymów z
Polski przywitał ks. bp Antoni Długosz, który odwiedził ich także na
trasie, dzieląc się doświadczeniem drogi swego powołania. 12 sierpnia
1500-osobowa pielgrzymka wkroczyła do sanktuarium. Uczestnicy
dziękowali Bogu, że pozwolił przez tyle lat kontynuować to dzieło, które
na samym początku było małym ziarnem 17-osobowej grupy. Siostry
wspominają wspaniałe przeżycia z pielgrzymiego szlaku, mając nadzieję
na następne spotkanie w 2008 roku.
► Po wakacyjnej przerwie rozpoczął się w Windsor nowy rok szkolny.
Poza nauką w szkołach kanadyjskich młodzież i dzieci uczestniczą w
dodatkowych zajęciach naszej grupy polonijnej. I tak około 300 dzieci
bierze udział w sobotnich lekcjach szkoły polskiej, ucząc się języka,
geografii i historii Polski. Młodzież z klas licealnych uczestniczy w tzw.
kursach kredytowych, po ukończeniu których otrzymuje na świadectwie
szkoły kanadyjskiej stopień z języka polskiego. Rozpoczęły także pracę
grupy katechetyczne, a więc przygotowanie do pierwszej Komunii św. i
sakramentu bierzmowania.
► 14 października br. Polonia windsorska obchodziła tradycyjne dożynki;
odprawiona została w kościele dziękczynna Msza św. z udziałem
organizacji polonijnych i młodzieży z tanecznego zespołu „Tatry” (ubranej
w narodowe stroje). Potem w sali Domu Polskiego odbył wystep taneczny
najstarszej grupy zespołu. Organizacja Polonia Centre co roku przeznacza
stypendia dla studiującej młodzieży polonijnej. Tym razem stypendia
otrzymało 18 studentów. Z dotacji Polonii Centre skorzystała także
Polska Szkoła. Kierowniczka szkoly s. Maris Komorska odebrała czek na
2000 dolarów.
► 21 października, w dniu naszego patronalnego święta, siostra Concetta
Mwilwa ponowiła swoją profesję zakonną na dwa lata (łacząc się ze
współsiostrami w Tanzanii). Podczas Mszy św. w kościele Świętej Trójcy
Siostry Tanzanki, ubrane w swoje tradycyjne stroje, niosły do ołtarza dary
w tańcu liturgicznym; zaśpiewały też jedną pieśń w języku swahili.
Modliłyśmy się o łaskę wytrwania w powołaniu dla siostry Concetty, a
także w intencji wszystkich naszych Sióstr, które miały w tym dniu swoje
uroczystości.
► 25 października kilka z sióstr uczestniczyło w tzw. „Bishop’s Dinner”,
czyli w bankiecie, z którego dochód (studolarowe bilety) był przeznaczony
na utrzymanie seminarium w London. Na bankiecie było obecnych
czterech biskupów, w tym jeden z naszych byłych uczniów ks. bp Antony
Daniels. Przybył także z Ottawy przedstawiciel Nuncjusza Apostolskiego.
Z Rzymu
Złoty jubileusz życia konsekrowanego ► obchodziły nasze dwie
siostry: s. Jeremia Herrmann i s. Dominika Godlewska; uroczystość
odbyła się 20 października w domu generalnym, z udziałem sióstr z
innych wspólnot; Rzym-Ricotti ►siostra Danuta Benisz pisze:
Rozpoczął się nowy rok akademicki; obecnie mieszka w naszym domu 37
studentek, studiujących na różnych wydziałach największego rzymskiego
Uniwersytetu La Sapienza i Prywatnego Uniwerystetu LUIS. Dziewczyny
pochodzą głównie z regionów południowych Włoch (od Naepolu po
Sycylię). Oprócz troski o codzienne potrzeby staramy się wspomagać je w
ogólnym rozwoju: ludzkim, kulturalnym i duchowym. Rok rozpoczęłyśmy
od wspólnej Eucharystii. Mszę św. odprawił o. José Luis Moral,
salezjanin, wykładowca na Uniwersytecie Salezjańskim. Nie zabrakło
żadnej studentki! Potem było spotkanie przy ciastku i zimnych napojach, z
zabawą i śpiewami. Każda studentka otrzymała serce (upieczone na tę
okazję przez s. Fraceskę) i obrazek z życzeniami na najbliższy rok…
Dziewczęta mają czas dość wypełniony, ale w każdy piątek proponujemy
im spotkanie w związku z przygotowaniem liturgii niedzielnej Euchrystii
(refleksja nad Liturgią Słowa i wspólny dobór śpiewów) – coraz więcej
dziewczyn przychodzi na te spotkania. 10 listopada z inicjatywy
Duszpasterstwa Studentów Diecezji Rzymu zorganizowano – już po raz
piąty – Pielgrzymkę Studentów do Asyżu. Uczestniczyło w niej 4 tysiące
młodych ludzi studiujących na rzymskich uniwersytetach. Z naszego domu
wzięło w niej udział 12 studentek.
Z Monachium
► w sierpniu, jak każdego roku, w obu naszych domach gościłyśmy
dziewczęta z różnych krajow. Dużą grupę stanowiły studentki z Polski. W
domu na Klarastrasse mieszkała 30-osobowa grupa gimnazjalistek ze
szkoły sióstr boromeuszek w Aleksandrii (Egipt). Dziewczęta uczęszczały
na kurs języka niemieckiego, brały udział w programie kulturalnym
proponowanym przez Instytut Goethego, nawiązywały kontakty z
mieszkankami naszego domu. Większość z nich to muzułmanki, noszące
tradycyjne nakrycie głowy. 15 sierpnia wzięły udział w organizowanym
dla wszystkich mieszkanek domu tradycyjnym święcie. Pomimo
dzielących nas kultur i religii, doświadczyliśmy wszyscy piękna
wspólnoty, wzajemnej życzliwości i otwartości; ► cieszyłyśmy się
możliwością spotkania i zwiedzenia Monachuim przez grupę młodzieży za
Słupska, która wraz s. Mają Makowską wracała z rekolekcji w Taize; ►
30-osobowa grupa parafian z Polskiej Misji Katolickiej w Monachium
włączyła się w 27. Pieszą Pielgrzymkę z Krakowa do Częstochowy. Od
strony organizacyjnej i duchowej towarzyszyli grupie s. Anna Flasza oraz
o. Dariusz Rzepa CSsR; tematem konferencji pielgrzymkowych było hasło
„Przypatrzcie się powołaniu waszemu”, a pomocą w rozważaniach obraz
św. Brata Alberta Ecce Homo; te bardzo głębokie rekolekcje „w drodze”
zrodziły w uczestnikach między innymi pragnienie stworzenia stałej grupy
reprezentującej w pielgrzymce wszystkie Polskie Misje Katolickie z terenu
Niemiec.
Z Ukrainy
20 października w katedrze w Kamieńcu Podolskim odbyły sie śluby
wieczyste dwóch sióstr:
Ireny Gubar i Natalii
Czerkis. Na uroczystość
przyjechała Nasza Matka i
kilka sióstr z Polski, jak
również siostry ze wszystkich wspólnot Ukrainy.
Zgromadzili się krewni i
przyjaciele, przyjechał z
Doniecka zespół muzyczny
(podróż trwała około doby), który zadbał o oprawę muzyczną uroczystości
w domu. Mszy św. koncelebrowanej przez kilkunastu kapłanów
przewodniczył biskup kamieniecki Leon Dubrawski, a homilię
wygłosił ks. Roman Twaróg,
chrystusowiec, proboszcz parafii,
bardzo nam życzliwy.
Po liturgii i długich życzeniach
(katedra była wypełniona ludźmi)
goście przeszli na ciąg dalszy
świętowania do domu – siostry
przygotowały obiad na ok. 150
osób, a dla większej liczby ludzi –
bigos i słodkie bułeczki.
Podobne świętowanie miało miejsce następnego dnia, 21 października
– po Mszy św., którą Ksiądz Biskup odprawił w katedrze w południe,
odbyło się poświęcenie naszego nowego domu. W uroczystości
wzięli udział nasi przyjaciele zarówno z Ukrainy, jak i z Polski (grupa
ludzi, którzy bardzo pomogli w remontach).
Poświęcenie domu, obiad i wspólne śpiewy trwały do późnych godzin
popołudniowych. Mówiąc o innych nie można zapomnieć o wielkiej
pracy sióstr, jaką włożyły i wkładają w to dzieło.
W domu jest kaplica (w poniedziałek przed wyjazdem sióstr z Polski,
ks. prof. Józef Herbut z KUL odprawił w niej Mszę św.), jadalnia z
kominkiem i kuchnia, kilkanaście pokoi mieszkanych, łazienki, duża
sala spotkań… Siostry mają możliwość przyjęcia jednorazowo na
nocleg ponad 40 osób. Bogactwo pamiątek przeszłości, wspaniały
widok na twierdzę kamieniecką i bliskość Chocimia, wycieczki
statkiem po Dniestrze i niezwykłe krajobrazy… to wszystko sprawia,
że coraz więcej grup z Polski, Ukrainy, jak również z innych krajów
odwiedza te strony. Siostry mają oczywiście dużo pracy, ale jest to
jednocześnie główne źródło naszego utrzymania w Kamieńcu.
Podczas pobytu Naszej Matki odbyła się także obediencja oraz
zebranie sióstr odpowiedzialnych za wspólnoty na Ukrainie.
► Siostra Teresa Iwan pisze: Dom nasz, przy ul. Kuzniecznej 6,
został wybudowany w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku przez ks.
Michała Dziendzika, ówczesnego proboszcza katedry św. Piotra i
Pawła w Kamieńcu Podolskim. Zamieszkiwali go księża pracujący w
katedralnej parafii. Kolejny proboszcz, ks. Piotr Mańkowski,
późniejszy biskup kamieniecki, w swoich pamiętnikach pisał o
położeniu tego domu: „zbudowany na skale, nad stromym urwiskiem,
na dnie którego wiła się wstęga Smotrycza”. Od strony południowozachodniej z okien domu widać wspomniany kanion rzeki Smotrycz i
twierdzę kamieniecką. W 1920 roku ks. Jan Olszański musiał wraz z
innymi księżmi opuścić Kamieniec i dom, w którym mieszkał. Od tego
czasu dom stał się własnością państwa i mieścił się w nim szpital, a
następnie różne zakłady, m.in. zaraz po wojnie protetyczny, a potem
szewski. W latach 90. XX wieku stał opuszczony, niszczał, a kilka jego
pomieszczeń służyło jako zapasowe składy Ormianina, który dzierżawił budynek od państwa. Od 1996 roku ks. bp Jan Olszański i
ks. Roman Twaróg TChr. starali się o odzyskanie budynku. Sprawa
została przekazana do sądu i ciągnęła się do roku 2003. Pod koniec
tego roku władze Kamieńca przekazały budynek Kościołowi
rzymskokatolickiemu wraz z dzierżawą ważną do 2009 roku.
Ks. bp Leon Dubrawski zaproponował naszemu Zgromadzeniu (które
w Kamieńcu pracuje od 1991 roku) przejęcie tego budynku na
własność. W maju 2004 roku, z upoważnienia przełożonej generalnej
m. Jolanty Olech, umowę darowizny podpisała s. Józefa Zdybicka.
Klucze od domu otrzymałyśmy w wigilię uroczystości św. Urszuli, 28
maja 2004 roku. Remont generalny domu trwał trzy lata. Obecnie dom
ma cztery poziomy i mieszka w nim osiem sióstr. Jest to dla nas,
urszulanek, główny dom na Ukrainie. Możemy w nim organizować
spotkania i rekolekcje (w domu jest kilkanaście pokoi gościnnych i
duża jadalnia); możemy przyjmować grupy turystyczne i pielgrzymkowe – nawet do pięćdziesięciu osób – a także gości indywidualnych
odwiedzających Podole. Choć jeszcze nie wszystko jest wykończone i
umeblowane, ale cieszymy się, że mamy takie zaplecze dla naszej
pracy apostolskiej i służby ludziom na Ukrainie.
Z Białorusi
► Ważnym wydarzeniem dla Kościoła katolickiego na Białorusi była
nominacja ks. abpa Tadeusza Kondrusiewicza na metropolitę mińskomohylewskiego (ks. bp A. Dziemianko, po odejściu z urzędu ks. kard.
K. Świątka, pełnił funkcję administratora apostolskiego); ingres
Metropolity do katedry mińskiej odbył się 10 listopada. ► Nasz dom
w Mińsku jest już prawie w całości wykończony; najwyższą
kondygnację zajmują studentki (jest ich sześć, a chętnych o wiele
więcej), jeden duży pokój – wyposażony w stoliki i zabawki –
przeznaczony jest dla dzieci (z myślą w przyszłości o przedszkolu),
gdzie już teraz można przyjąć dzieci, choćby na kilka godzin w sobotę;
jest w pełni wyposażona kaplica (na razie bez Najśw. Sakramentu) i
duża kuchnia z jadalnią; umożliwia to przyjęcie grup na dni skupienia.
Siostry na Białorusi podejmują prace apostolskie, zwłaszcza z dziećmi
i młodzieżą, wspólpracują w kurii i parafiach. Problemem są trudności
związane z przedłużaniem wiz pobytowych dla sióstr nie-Białorusinek,
ale ufamy, że jakoś się wszystko ułoży.
Siostry z Dniepropetrowska piszą o trudnościach
z odzyskaniem utraconej świątyni
Otwórzcie drzwi Chrystusowi
Tymi słowami pieśni, która brzmiała podczas przyjazdu papieża Jana
Pawła II na Ukrainę, wierni rzymskokatolickiej parafii św. Józefa w
Dniepropietrowsku już od kilku miesięcy modlą się, czuwając pod
zamkniętymi drzwiami swej świątyni.
Neogotycki kościół, zbudowany w 1887 roku za pieniądze parafii,
wznosi się przy centralnej ulicy miasta, które wcześniej nosiło nazwę
na cześć carycy Katarzyny II – Jekaterynosław. (W tym pięknym
kościele brali ślub dziadkowie matki Jolanty.) Po nastaniu władzy
radzieckiej w 1950 roku, kościół został zamknięty. Księdza
proboszcza rozstrzelano na dziedzińcu przy kościele, a fasadę świątyni
przebudowano w stylu stalinowskiego neoklasycyzmu. Budynek
służył jako zakład szklarski,
biblioteka i sala sportowa...
W czasie pierestrojki świątynia była trzykrotnie sprzedawana, także podpalana i świadomie niszczona. Od 15 lat
miejscowi parafianie i księża
podejmują drogą sądową starania, aby odzyskać budynek,
nieprawnie sprzedany kalifornijskiej firmie turystycznej.
28 czerwca br. miejscowy proboszcz, o. Kazimierz Guzik, kapucyn,
zauważył, że podczas państwowych świąt drzwi kościoła są otwarte
(do tej pory straż pilnowała budynku i nie chciała wpuścić ludzi w
habitach do środka). W porozumieniu z biskupem ksiądz proboszcz
podjął decyzję o zaopiekowaniu
się świątynią, aby nie doszło do
aktów wandalizmu i profanacji.
Całą noc parafianie sprzątali
gruzy wewnątrz i wczesnym
rankiem, pierwszy raz od 50 lat,
została tu odprawiona Msza św.
Po zakończeniu świąt zjawił się
właściciel z ochroną i brutalnie
wygonił ludzi, którzy modlili
się w kościele. Wygnano nas na ulicę nocą i kazano zabrać wszystkie
kościelne rzeczy. Ksiądz w rękach wyniósł tabernakulum, a ludzie –
ołtarz i inne przedmioty. Ulicami miasta ruszyła nocna procesja z
Najświętszym Saramentem do małej kapliczki. Wystraszony
właściciel zabił drzwi deskami i postawił wielki metalowy płot wokół
kościoła. Teraz mogliśmy modlić się tylko pod płotem. Nieustanna,
całodobowa modlitwa trwała około miesiąca. Na pomoc nam
przyjechali z namiotami parafianie z innych miast.
25 lipca miało miejsce niebezpieczne, ale przełomowe wydarzenie.
Nieprawy właściciel przyjechał ciężarówką, aby zrujnować dach
kościoła. Ludzie razem z duchownymi otoczyli świątynię i z
podniesionymi rękami modlili się: „Panie Jezu Chryste, Synu Boży,
zmiłuj się nad nami.” W tym czasie robotnicy piłowali belki i wrzucali
je do środka, a rozwścieczony właściciel krzyczał: „Kończcie ten
teatr!” Po dwóch godzinach przyjechał ks. biskup Stanisław Padewski.
Ukląkł przed zamkniętymi drzwiami kościoła i ucałował je. Do ludzi
zwrócił się słowami: „Dziękuję wam za gotowość trwania do końca,
ale wszystkie ludzkie możliwości są już wyczerpane. Zostało nam
tylko jedno – nadzieja w Bogu.” Gdy nadeszła godzina 15, godzina
konania i męki Pana, dla nas nastąpił czas ciężkich rozmów z policją,
gubernatorem, właścicielem. Umówiono się, że właściciel zaprzestanie
niszczenia kościoła, jeżeli my odejdziemy z namiotami. Od tej chwili
modlimy się pod kościołem tylko w środy i niedziele. Do rozmów o
odzyskanie kościoła włączyła się Nuncjatura Apostolska w Kijowie i
wydaje się, że teraz szanse na załatwienie tej sprawy są większe.
Prosimy Siostry o wsparcie duchowe dla katolickiej wspólnoty
św. Józefa w Dniepropietrowsku.
s. Elina Babij i s. Uliana Diergaczowa
X Forum Młodych w Pniewach
To było już Dziesiąte – Jubileuszowe
Forum Młodych w Pniewach. Wszyscy w
jakiś sposób powiązani ze świętą Urszulą,
naszym Zgromadzeniem, naszymi Siostrami.
Tematem przewodnim było przypatrywanie się powołaniu. Swoimi doświadczeniami dążenia do szczęścia na drodze
powołania dzieliła się rodzina Państwa
reprezentowane były
Telickich, o. Jakub Kruczek OP, święta
następujące ośrodki:
Gostyń
Urszula Ledóchowska.
Kielce
Poszukiwania czym jest powołanie, jak je
Lipnica poznańska
odkryć i jak je realizować odbywały się w
Lublin
różnych formach. Były świadectwa, wyŁódź-Czerwona
kłady, duchowe konferencje, był czas na
Łódź-Obywatelska
indywidualne rozmowy, spowiedź, a także
Milanówek
czas na osobiste spotkanie z Jezusem i
Nowy Tomyśl
świętą Urszulą.
Ozorków
Poza pełnymi powagi rozważaniami była
Pniewy-nasza szkoła
także dobra zabawa i radosny, a nawet
Radom
bardzo radosny śpiew i oczywiście urszuSyców
lańsko-pogodny śmiech.
Swarzędz
Siostry
w Pniewach i okolicznych doSzczecin
mach,
jak
zwykle zrobiły wszystko, aby tę
Toruń
sporą gromadkę ugościć – nakarmić, naWarszawa
poić i zapewnić godziwy nocleg.
Września
Uśmiechnięte, służyły dosłownie całe
Zielona Góra
noce i dnie. I były bardzo wyrozumiałe
dla troszkę głośniejszych i młodzieńczych wybuchów radości…
Już dziesiąty raz przypadło mi w udziale prowadzić Forum. Młodzież
trochę się zmienia. Przyjeżdżają coraz to młodsi (na pewno ode mnie
☺), ale wszyscy zawsze zafrasowani o siebie, swoją przyszłość, swoje
miejsce na Ziemi.
19-21 października 2007, kolejny
Niektórzy przyjeżdżają przez kiletap poznawania bliżej Boga
ka lat z rzędu. Wiem, że Forum
i ludzi… po powrocie stamtąd [z
„skojarzyło” już kilka par małPniew] zawsze zostaje ta wielka
żeńskich, kilka narzeczeńskich.
pustka w sercu… i nic nie może
Są także powołania i kapłańskie i
jej wypełnić… bo tylko tam są
zakonne.
tacy ludzie, tylko tam godzina
Niewątpliwie, dla każdego z
wydaje się być sekundą, tylko tam
młodych, kto przeżył Forum
najbardziej napięty plan (☺)
ważne jest doświadczenie spotmógłby
trwać i trwać… i tylko
kania ludzi myślących trochę, a
tam
są
te
wszystkie Siostry…
może nawet bardzo odmiennie
i tylko tam nikt nie musi udawać
niż proponuje świat. Ważne jest
kogoś innego… tam wreszcie
także świadectwo dawane przez
można być sobą… nie wstydzić
zapraszanych Gości specjalnych,
się słów wypowiadanych
Księży duszpasterzy, a przede
głośno☺… może nie zawsze
wszystkim nas same.
przemyślanych,
ale tam nikt nie
Młodzi, wbrew pozorom, dostrzema
o
to
pretensji…
a teraz
gają cały zespół sióstr uwijasmutno… smutno, ale mimo to
jących się przy ich przyjęciu i
w sercu energia i szczęście
ugoszczeniu. I kto wie, czy to
zaczerpnięte
ze Źródła…
ukryte świadectwo nie jest najważniejsze z tego, co my możez blogu Agi W. lat 18
my uczynić…
w X Forum Młodych
wzięło udział:
312 młodych
15 sióstr
3 księży
1 kleryk
5 kierowców
s. Danuta Sakowicz
Kącik ERM-owy:)
nie tylko dla sióstr prowadzących wspólnoty ERM-u…
Bardzo dziękuję i cieszę się, że mogę podać kilka ważnych
informacji w naszych „Wiadomościach bieżących” o tym, co
słychać w ERM-ie.
1. Rok formacyjny 2007/8
Obecny rok przeżywamy w ERM-ie pod hasłem: EuchaRystio, nie
Możemy żyć bez Ciebie!” Jest to czas pogłębienia zrozumienia i
miłości do Eucharystii oraz przygotowania do Ogólnopolskich Dni
Wspólnoty ERM-u (ODW); odbędą się one w dn. 25-27 kwietnia
2008 w Gdańsku pod hasłem „TAM I Z POWROTEM!”
ODW przeżywamy raz na dwa lata. Uczestniczki poprzednich
spotkań doskonale wiedzą, że jest to wielkie święto ERM-u i że
jest pięknie! To jest tylko weekend, ale bardzo intensywny i
wypełniony! Zapraszamy!
W czasie ODW odbędzie się finał konkursu, do którego
zachęcamy wszystkie Siostry katechetki.
Na stronie www.erm.pl znajduje się regulamin konkursu.
Z niego wynika kilka ważnych dat:
•
•
•
•
do 31 stycznia 2008 – do Sekretariatu ERM-u zgłaszamy
udział wspólnoty (z Promieniem styczniowym prześlemy
formularz zgłoszeniowy);
do 15 marca 2008 – przekazujemy koordynatorowi
diecezjalnemu 5 nazwisk osób ze wspólnoty, które
przeszły zwycięsko przez etap wspólnotowy;
29 marca 2008 – w diecezjach odbędzie się etap diecezjalny – wyłoni najlepszą „5”;
26 kwietnia 2008 – w czasie ODW – finał dla zwycięskich „5” z poszczególnych diecezji.
Zachęcamy też do ściągnięcia z naszej strony bardzo ładnej
piosenki – hymnu o tym samym tytule.
2. Plakat – mapa
Wspólnoty zaproszone są do tworzenia mapy. Jest to rodzaj
plakatu, na którym w wybranej przez grupę formie będą zamieszczane poszczególne odkrycia dotyczące omawianej na spotkaniu
części Mszy św., np. jedna ze wspólnot zaplanowała obraz
winnego krzewu, gdzie na jego poszczególnych gałązkach będą
zaznaczane odkrywane treści.
Praca z mapą ma sens wówczas, gdy tworzymy ją od początku
programu, a nie wykonujemy jej tuż przed ODW. Plakaty przywieziemy ze sobą na ODW w 2008r. Będzie przygotowana wystawa
plakatów, która jednocześnie będzie dekoracją w hali Olivia.
Wielkość brystolu nie mniejsza niż 100cm/70cm
3. Promień Eucharystii
Jest to nasz miesięcznik, którego celem jest ubogacenie spotkań
poprzez pracę z nim i wykonanie zadań w nim zawartych.
Zaprenumerować można w każdej chwili w ciągu roku szkolnego.
4. WAŻNE! Baza danych na naszej stronie
Na naszej stronie www.erm.pl w dziale o ERM-ie znajduje się
nowa zakładka „wspólnoty”. Bardzo prosimy o wypełnienie formularza o wspólnocie ERM-u. Pozwoli nam to zebrać informacje o
wspólnotach w diecezjach.
Informacje o książkach
Bogusława Belok, USJK, Zagraj to sam!
Scenariusze przedstawień z kolędą w tle,
Pniewy 2007.
ze Wstępu: …co roku społeczność naszej
szkoły przeżywa wspólną wigilię i co roku z tej
okazji kółko dramatyczne przygotowuje przedstawienie (…) zaczęły powstawać więc scenariusze, do których pomysłów dostarczała
codzienność, rozmowy z młodymi i obserwowanie tego, co ich w sposób szczególny dotyka.
Książka zawiera siedem „sprawdzonych”
scenariuszy wigilijnych spektakli o bardzo
różnej tematyce – warto skorzystać!
Urszula Michalak, Niewiasta smukłej
prostoty. Święta Urszula Ledóchowska
w myśli poetyckiej, Archidiecezjalne
Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 2007.
Tomik,w którym refleksja poetycka
przeplata się ze słowami Jana Pawła II
i nastrojową sepią fotografii.
Ofiaruj mi chwilę czasu.
Usiądź w Pniewach,
przy uśmiechniętej
Matce Urszuli… zachęca w poetyckim
wstępie bp Józef Zawitkowski.
Do książki dołączona jest płyta CD – wiersze czyta Krzysztof Kolberger.
Terminy
I. Spotkanie sióstr odpowiedzialnych za formację
Warszawa, 6-8 kwietnia 2008
Zebranie ekipy apostolsko-powołaniowej
Warszawa, 28-29 marca 2008
II. Rekolekcje w domach Zgromadzenia
Milanówek (ks. Szymanek, TChr.)
Lipnica pozn. (o. Jan Bartlewicz, SJ)
27 XII -1 I 2008
2-7 VI 2008
III. Doroczne spotkania w Pniewach – lipiec-sierpień 2008
Siostry katechetki i wychowawczynie
Spotkanie sióstr katechetek
Rekolekcje (o. Wiesław Kulisz, SJ)
Spotkanie sióstr wychowawczyń
Pielgrzymka sióstr kat. i wych.
do Sankt Petersburga
23-25 VI 2008
25 VI-1 VII 2008
1-2 VII 2008
5-12 VII 2008
Siostry przełożone
Zjazd
Rekolekcje – prowadzi o. Jakub Kruczek, OP
15-18 VII 2008
19-25 VII 2008
Probacja (pierwsze śluby 1985)
Przyjazd do Pniew
Rekolekcje
Spotkanie
18 VII 2008
19-25 VII 2008
25 VII-7 VIII 2008
Siostry juniorystki
Spotkanie
2-6 VIII 2008
Rekolekcje (ks. Stanisław Witkowski, saletyn) 6-15 VIII 2008
Przygotowanie sióstr do profesji wieczystej
Przyjazd do Pniew
2 VII 2008
Spotkanie kandydatek i postulantek nie idących do nowicjatu
Rekolekcje i spotkanie
31VII-17 VIII 2008
s. Bożena Kolczyńska
UWAGA. Za uzupełnianie naszej strony internetowej www.urszulanki.sjk.pl (teksty, materiały graficzne i in.) jest odpowiedzialna –
jak dotąd – s. Małgorzata Krupecka ([email protected]), natomiast mój adres to [email protected] i zajmuję się od tego roku
przygotowywaniem Wiadomości Bieżących (wydanie na papierze, a przewidywana częstotliwość – co dwa miesiące). Bardzo nam
zależy, aby Siostry przysyłały materiały mailem jednocześnie na obydwa adresy i chciałybyśmy je otrzymywać jak najszybciej. Adres
pocztowy ten sam: ul. Wiślana 2, 00-317 Warszawa. Przypominam również, że na naszej stronie www powstał dział Zapowiedzi, w
którym można zamieszczać terminy i informacje także o tym, co się wydarzy.
s. Anna Fidor
Polecamy…