literacka nagroda nobla 2014
Transkrypt
literacka nagroda nobla 2014
NAGRODA NOBLA 2014 Patrick Modiano (ur. 30 lipca 1945 w Boulogne-Billancourt) francuski pisarz, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 2014 roku za „sztukę pamięci i dzieła, w których uchwycił najbardziej niepojęte ludzkie losy i odkrywał świat czasu okupacji”. "Niezwykła aura to specjalność Patricka Modiano. Żadna z jego książek wydanych po polsku nie ma nawet 200 stron. Nieodmiennie pojawiają się w nich: motyw ojca (ojciec Modiano był ukrywającym się podczas wojny włoskim Żydem), niedopowiedzenia wszelkiej maści i mglistość, o której trudno nie powiedzieć, że jest poetycka. Modiano jest w tym znakomity" - pisaliśmy o francuskim twórcy w "Wyborczej" przy okazji recenzji jego książki "Katarzynka". Modiano uchodzi za mistrza prozy nastroju. Napisał także kilka scenariuszy filmowych - m.in. "Lacombe Lucien" (1974) dla Louisa Malle'a o małoletnim francuskim kolaborancie i "Bon voyage" (2003) Jeana-Paula Rappeneau o Francji podbijanej w 1940 r. przez Niemców. O tym, że wzbogacił się właśnie o 8 mln koron szwedzkich (1,1 mln dolarów), pisarz dowie się z mediów. Szwedzkiej Akademii nie udało się z nim skontaktować przed ogłoszeniem nagrody. Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75477,16775521,Patrick_Modiano_laureatem_literackiej_Nagrody_Nobla.html#ixzz3FjfJO I2z Dwanaście lat minęło, odkąd nie nazywano mnie już „Perełką”, a znajdowałam się akurat na stacji metra Châtelet w godzinie szczytu. Byłam w tłumie pokonującym na ruchomym chodniku korytarz bez końca. Jakaś kobieta miała na sobie żółty płaszcz. Moją uwagę zwrócił właśnie jego kolor, kobietę na ruchomym chodniku widziałam z tyłu. Potem szła długim tunelem, w którym widniały napisy „Kierunek Château-de-Vincennes”. Staliśmy następnie sztywno w zbitej ciżbie na schodach, czekając, aż bramka na peron się otworzy. Znalazła się obok mnie. Wtedy zobaczyłam jej twarz. Podobieństwo do mojej matki było tak uderzające, że pomyślałam, iż to ona... (fragment książki) Nie wiadomo, z jakiego powodu młody bohater powieści zostaje wezwany na przesłuchanie. Wydarzenie to jednak splata jego losy z losami pewnej dziewczyny. Im dłużej ją zna, tym mniej o niej wie. Dzieli z nią codzienność, upływającą przeważnie na wędrówkach po Paryżu, coraz bardziej obcym i mglistym, i spotkaniach z nieznajomymi, skrywającymi coraz więcej tajemnic. I miasto, i jego mieszkańcy wciąż wydobywają z pamięci bohatera przeszłość. Szczegóły topografii zamiast oświetlać wspomnienia, wywołują uczucie pustki i zerwanych więzi. Wszystkie wysiłki, by ustalić, kim jest dziewczyna, w której się zakochał, aby odgadnąć, kim są mężczyźni, z którymi zaczynają go łączyć niejasne sprawy, zdają się nie prowadzić donikąd. Świat przeżyć osobistych, autor wiąże z latami wojny i okupacji we wspomnieniach swoich bohaterów, wykazując przy tym niezwykłą wprost "intuicję retrospektywną". Na spotkanie z japońskim wydawcą do Paryża przyjeżdża poczytny angielski powieściopisarz. Ambrose Guise przez lunetę spogląda na miasto, które zdaje mu się odległe, jakby z innej planety. Dwadzieścia lat wcześniej jego serce biło w jednym rytmie z tym miastem, w jego życie wpisane było w paryskie ulice. Wplątany w niezrozumiałą dla niego samego aferę kryminalną musiał opuścić Paryż. Teraz jest tu znów. Chciałby odnaleźć to miasto, odnaleźć kobietę, którą niegdyś poznał, znaleźć samego siebie. Francuski pisarz w Polsce znany jest m.in. z opowiastki dla dzieci z ilustracjami Jeana Jacques`a Sempe: Marzycielska Katarzynka mieszka z tatą w Paryżu, chodzi na lekcje tańca, nosi okulary. Jej świat pełen jest ciepła i ojcowskiej miłości, ale też wiele w nim tajemnic i niedopowiedzeń, zagadkowych osób i niepokojących wydarzeń