literacka nagroda nobla 2014

NAGRODA NOBLA 2014
Patrick Modiano (ur. 30 lipca 1945 w Boulogne-Billancourt) francuski pisarz, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury
w 2014 roku za „sztukę pamięci i dzieła, w których uchwycił
najbardziej niepojęte ludzkie losy i odkrywał świat czasu okupacji”.
"Niezwykła aura to specjalność Patricka Modiano. Żadna z jego
książek wydanych po polsku nie ma nawet 200 stron. Nieodmiennie
pojawiają się w nich: motyw ojca (ojciec Modiano był ukrywającym
się podczas wojny włoskim Żydem), niedopowiedzenia wszelkiej
maści i mglistość, o której trudno nie powiedzieć, że jest poetycka.
Modiano jest w tym znakomity" - pisaliśmy o francuskim twórcy
w "Wyborczej" przy okazji recenzji jego książki "Katarzynka".
Modiano uchodzi za mistrza prozy nastroju. Napisał także kilka
scenariuszy filmowych - m.in. "Lacombe Lucien" (1974) dla Louisa
Malle'a o małoletnim francuskim kolaborancie i "Bon voyage" (2003)
Jeana-Paula Rappeneau o Francji podbijanej w 1940 r. przez
Niemców.
O tym, że wzbogacił się właśnie o 8 mln koron szwedzkich
(1,1 mln dolarów), pisarz dowie się z mediów. Szwedzkiej Akademii
nie udało się z nim skontaktować przed ogłoszeniem nagrody.
Cały tekst:
http://wyborcza.pl/1,75477,16775521,Patrick_Modiano_laureatem_literackiej_Nagrody_Nobla.html#ixzz3FjfJO
I2z
Dwanaście lat minęło, odkąd nie nazywano mnie już „Perełką”,
a znajdowałam się akurat na stacji metra Châtelet w godzinie szczytu. Byłam
w tłumie pokonującym na ruchomym chodniku korytarz bez końca. Jakaś
kobieta miała na sobie żółty płaszcz. Moją uwagę zwrócił właśnie jego kolor,
kobietę na ruchomym chodniku widziałam z tyłu. Potem szła długim tunelem,
w którym widniały napisy „Kierunek Château-de-Vincennes”. Staliśmy
następnie sztywno w zbitej ciżbie na schodach, czekając, aż bramka na peron
się otworzy. Znalazła się obok mnie. Wtedy zobaczyłam jej twarz.
Podobieństwo do mojej matki było tak uderzające, że pomyślałam, iż to ona...
(fragment książki)
Nie wiadomo, z jakiego powodu młody bohater powieści zostaje wezwany
na przesłuchanie. Wydarzenie to jednak splata jego losy z losami pewnej
dziewczyny. Im dłużej ją zna, tym mniej o niej wie. Dzieli z nią codzienność,
upływającą przeważnie na wędrówkach po Paryżu, coraz bardziej obcym i
mglistym, i spotkaniach z nieznajomymi, skrywającymi coraz więcej tajemnic.
I miasto, i jego mieszkańcy wciąż wydobywają z pamięci bohatera przeszłość.
Szczegóły topografii zamiast oświetlać wspomnienia, wywołują uczucie pustki
i zerwanych więzi. Wszystkie wysiłki, by ustalić, kim jest dziewczyna, w której
się zakochał, aby odgadnąć, kim są mężczyźni, z którymi zaczynają go łączyć
niejasne sprawy, zdają się nie prowadzić donikąd.
Świat przeżyć osobistych, autor wiąże z latami wojny i
okupacji we wspomnieniach swoich bohaterów, wykazując przy tym niezwykłą
wprost "intuicję retrospektywną".
Na spotkanie z japońskim wydawcą do Paryża
przyjeżdża poczytny angielski powieściopisarz. Ambrose Guise przez lunetę
spogląda na miasto, które zdaje mu się odległe, jakby z innej planety.
Dwadzieścia lat wcześniej jego serce biło w jednym rytmie z tym miastem,
w jego życie wpisane było w paryskie ulice. Wplątany w niezrozumiałą dla
niego samego aferę kryminalną musiał opuścić Paryż. Teraz jest tu znów.
Chciałby odnaleźć to miasto, odnaleźć kobietę, którą niegdyś poznał, znaleźć
samego siebie.
Francuski pisarz w Polsce znany jest m.in. z opowiastki dla dzieci
z ilustracjami Jeana Jacques`a Sempe:
Marzycielska Katarzynka mieszka z tatą w Paryżu, chodzi
na lekcje tańca, nosi okulary. Jej świat pełen jest ciepła
i ojcowskiej miłości, ale też wiele w nim tajemnic
i niedopowiedzeń, zagadkowych osób i niepokojących
wydarzeń