Wymiana wypełnienia w zębie 26

Wymiana wypełnienia w zębie 26
Lek dent. Monika Dzieciątkowska, Łódź, Polska
Pacjent zgłosił się celem leczenia zachowawczego. Wypełnienie w zębie 26 wymagało
wymiany (1).
W znieczuleniu nasiękowym usunęłam stare wypełnienie i próchnicę wtórną. Krawędzie ubytku wygładziłam wiertłem diamentowym z drobnym nasypem 40 mikronów.
Gładkie krawędzie pozwalają na lepszą adaptację kompozytu do ścian zęba, a tym
samym dobrą szczelność brzeżną wypełnienia (2).
Mimo szeregu nowszych systemów łączących dostępnych na rynku, cały czas wierna
jestem materiałowi OptiBond™ FL (Kerr). To dwuskładnikowy system łączący, wymagający wytrawienia szkliwa i zębiny przed jego zastosowaniem. Wytrawiacz zaaplikowałam najpierw na szkliwo (3), a po 15 sek. także na zębinę (4).
Monika Dzieciątkowska
Monika Dzieciątkowska ukończyła Łódzką Akademię Medyczną na Oddziale Stomatologicznym w 1994 roku. Zdobyła
I stopień specjalizacji ze Stomatologii Ogólnej. Od zawsze pasjonowała ją endodoncja, a od
pewnego czasu także stomatologia estetyczna i protetyka. Prowadzi własną praktykę stomatologiczną w Łodzi. Od 2000 roku
związana jest z firmą Kerr, dla
której prowadzi wykłady i szkolenia na terenie całego kraju.
Interesuje się fotografią, której
tajniki wykorzystuje zarówno
w pracy zawodowej jak i po
godzinach, rejestrując chwile
z życia rodziny i znajomych.
Drugą jej pasją są podróże, częściowo odbywane palcem po
mapie za pośrednictwem książek i magazynów podróżniczych.
Uczy się hiszpańskiego wierząc,
że kiedyś zrealizuje podróż marzeń – na Kubę.
1. Sytuacja przez zabiegiem. Wypełnienie w zębie 26, które wymagało wymiany.
2. Po usunięciu wadliwego wypełnienia i próchnicy wtórnej. Krawędzie ubytku wygładzono
wiertłem z drobnym nasypem diamentowym.
3. Wytrawiacz na powierzchni szkliwa.
4. Po 15 sek. wytrawiania szkliwa nałożono wytrawiacz na zębinę. Po kolejnych 15 sek. wypłukano wytrawiacz silnym strumieniem wody, a ubytek osuszono delikatnym strumieniem
powietrza.
1
2
3
4
Artykuł kliniczny
15
Po następnych 10-15 sek. wypłukałam wytrawiacz. Delikatnym
strumieniem osuszyłam powierzchnię ubytku. Primer z systemu
OptiBond FL (Kerr) wtarłam w powierzchnię zębiny. Zawsze robię to bardzo dokładnie i poświęcam na tę czynność minimum
20 sekund. Po osuszeniu powierzchni zębiny przez następne 20
sekund wcierałam Adhesive. Spolimeryzowałam system łączącym diodową lampą polimeryzacyjną przez 20 sekund (5).
Stosowanie OptiBondu FL eliminuje konieczność stosowania
płynnego kompozytu na dno ubytku. Adhesive tego systemu ma
w swoim składzie dużą ilość wypełniacza (48%) i pokrywa powierzchnię zębiny grubą, homogenną warstwą. To sprawia, że
dno ubytku jest gładkie, pozbawione nierówności i chropowatości, a materiał kompozytowy łatwo się do niego adaptuje (6).
sowałam do tego odcień zębinowy o wysokim wysyceniu koloru
(Herculite Ultra A3.5). Takie warstwowanie kompozytu (wysokie wysycenie odcienia zębinowego i wysoka jasność odcienia
szkliwnego) nadaje wypełnieniu odpowiednią głębię.
Zaczęłam od odbudowy guzka policzkowego bliższego (8) i dalszego (9).
Każdy guzek był polimeryzowany oddzielnie. Pozostawiłam niewielką ilość miejsca na odcień szkliwny. Kolejny krok to odbudowa guzka podniebiennego (10), który jest największym guzkiem
górnego pierwszego trzonowca.
Moja technika odbudowy w zębach bocznych polega na tym, że
chcę jak najszybciej stworzyć ubytek I kl., zatem w pierwszej kolejności zaplanowałam odbudowę ściany mezjalnej. Brak zęba
25 sprawił, że miałam łatwy i wygodny dostęp, dlatego zdecydowałam na odtworzenie tej ściany z wolnej ręki (7).
Użyłam do tego celu odcienia szkliwnego A2 Herculite® Ultra™.
W dalszej kolejności przystąpiłam do odbudowy guzków. Zasto-
5. Nałożony primer systemu łączącego.
6. Po aplikacji Optibond Fl Adhesive. Gęsty, zawierający 48% wypełniacza bond pokrywa zębinę homogenną, grubą warstwą, eliminując konieczność stosowania płynnego kompozytu.
7. Ścianę mezjalną odtworzono z wolnej ręki materiałem Herculite Ultra w odcieniu szkliwnym A2.
8. Po odtworzeniu zębinowej części guzka policzkowego bliższego.
9. Po odtworzeniu zębinowej części guzka policzkowego dalszego.
10. Po odtworzeniu zębinowej części guzka podniebiennego.
5
6
7
8
9
10
16 Artykuł kliniczny
Pozostałe miejsce wypełniły guzek podniebienny dalszy i maleńki stok odchodzący od listwy mezjalnej (11).
Wymodelowałam ostateczny kształt bruzdy i spolimeryzowałam
materiał (15).
Na koniec zamknęłam odbudowę odcieniem szkliwnym A2, budując guzki w takiej samej kolejności, czyli zaczynając od guzka
policzkowego bliższego (12).
Ostateczna polimeryzacja odbywa się przez żel, który uniemożliwia powstawanie warstwy inhibicji tlenowej.
Opracowanie końcowe obejmuje korektę w zgryzie, opracowanie niewielkich nierówności wiertłem diamentowym z drobnym
nasypem (40 mikronów).
Polerowanie gumką (gumka Opti1step) i szczotką polerską Occlubrush.
Nie polimeryzowałam go jednak.
Odtworzyłam guzek policzkowy dalszy. Igłą Millera pomiędzy
dwoma guzkami zaznaczyłam wąską bruzdę i wprowadziłam do
niej niewielką ilość podbarwiacza w kolorze ochry (Kolor Plus).
Dzięki temu, że kompozyt nie był spolimeryzowany, mogłam
ukształtować bruzdę, zmniejszyć jej rozmiar i nadać odpowiednią nieregularność (13).
Pokryłam guzek podniebienny cienką warstwą masy szkliwnej
(14).
Nie polimeryzowałam jej jednak. Przystąpiłam od razu do odbudowy guzka podniebiennego dalszego i maleńkiego stoku odchodzącego z listwy mezialnej. Pomiędzy stokami guzków igłą
Millera narysowałam cienkie bruzdy, do których wprowadziłam
ten sam podbarwiacz w kolorze ochry.
11. Odbudowana część zębinowa guzka podniebiennego dalszego i stoku odchodzącego od listwy mezjalnej.
12. Guzek policzkowy bliższy pokryty materiałem Herculite Ultra w kolorze szkliwnym A2. Na tym etapie pozostawiono materiał bez utwardzenia
światłem lampy.
13. Po nałożeniu materiału w kolorze szkliwnym w części policzkowej dalszej, zaznaczono bruzdę pomiędzy guzkami stosując podbarwiacz
(Kolor Plus) w kolorze ochry.
14. Cienka warstwa masy szkliwnej nałożona od strony podniebiennej.
15. Po ostatecznym wymodelowaniu i utwardzeniu wypełnienia.
16. Efekt ostateczny.
11
12
13
14
15
16
Artykuł kliniczny
17