Niech zagości w naszych domach ... Niech te radosne święta narodzenia ...

Transkrypt

Niech zagości w naszych domach miłosierdzie, dobroć i ludzka solidarność.
Niech te radosne święta narodzenia Jezusa Chrystusa
przyczynią się do zbliżenia ludzi do siebie, a ja bardzo pragnę uczestniczyć
w tym zjednoczeniu serc. Oto proszę gorąco Boga.
św. JanPawełII
1
STOPKA REDAKCYJNA
Redaktor naczelny: ks. kan. dr Andrzej Brenk. Z-ca redaktora naczelnego, korekta: mgr Weronika Chowaniec. Projekt okładki: ks. A.
Brenk. Skład redakcji: Władysław Szymerowski, Robert Skulski, Mikołaj Rosik, Joanna Malinowska, Marysia Mędryk, Nina Sługocka, Gabrysia
Połubińska, Małgorzata Kasperska. Druk: ALL-SERVICE, Zielona Góra, ul. Gen. J. Dąbrowskiego 63/9; www.druk.zgora.pl; Adres redakcji:
Parafia rzymskokatolicka pw. M. B. Wspomożenia Wiernych, ul. Stary Kisielin - św. Floriana 2,66-002 ZIELONA GÓRA. Tel.: 068-329 93 63.Nr
konta: I Oddział PKO Zielona Góra 75 1020 5402 0000 0002 0129 8025. E-mail: [email protected]; Redakcja zastrzega sobie prawo
do redagowania i skracania tekstów. Wszystkie zdjęcia zamieszczone w niniejszym numerze „Głosu Kisielina” pochodzą z archiwum parafii w Starym
Kisielinie. Autorzy zdjęć: ks. Andrzej Brenk, Władysław Szymerowski, Gabrysia Połubińska, Małgorzata Kasperska.
Niniejszy numer „Głosu Kisielina” jest dofinansowany przez:
DR.HAB.WALDEMARA SŁUGOCKIEGO SENATORA RP i URZĄD MIASTA ZIELONA GÓRA.
2
Drodzy Mieszkańcy
Nowego i Starego Kisielina
Jezusa Chrystusa Syna Bożego – CZŁOWIEKA. Te wartości nie podjęte przez człowieka w
swoim życiu sprawią, że człowiek, wierny zewnętrznemu kalendarzowi, może stać się po
prostu nieludzki, niszcząc przy tym samego
siebie i ludzi stojących obok niego.
Czas przeżywany wewnętrznie z Jezusem
Chrystusem daje nam możność kontrolowania siebie (codzienny rachunek sumienia) i
pozwala po ludzku żyć, a także umożliwia spotkanie ze swoim sumieniem i postawieniem
sobie pytań o dobro i zło, o granicę, której nie
wolno przekroczyć. Czas wewnętrzny daje
człowiekowi możność spotkania z ŻYWYM
BOGIEM w ciszy własnego serca, podczas
MODLITWY, SPOWIEDZI ŚWIĘTEJ i EUCHARYSTII. Ludzie współcześni nie twierdzą,
że Boga nie ma. Oni tylko mówią, że nie mają
czasu i nie mają BOGU tak naprawdę nic do
powiedzenia. Tak bardzo się wychylił się dzisiejszy człowiek poza siebie, że w tym wszystkim zapomniał o swoich najważniejszych
sprawach. Dlatego nie mamy czasu dzisiaj na
samodzielne i twórcze myślenie. Chyba czas
coś z tym zrobić, żeby nie było za późno. Podzielmy nasz czas sprawiedliwie, który jest
przecież prezentem od BOGA: dla siebie, aby
mieć czas dla najbliższych, dla pracy i dla
BOGA. Wtedy dopiero naprawdę wypełnimy
nasz czas Bożym planem danym nam tylko
raz w naszym życiu. To właśnie po to, by
ustrzec się naiwnych pomysłów na dorosłe
życie, warto w tej sprawie słuchać bardziej
Boga niż ludzi i niż samego siebie. Bóg naprawdę pomaga nam znaleźć szczęście prawdziwe, a nie chwilowe szczęście, pozorne. Bóg
proponuje nam – jak Maryi – wielkie rzeczy.
W oczach Boga nikt z nas nie jest człowiekiem
drugiej kategorii, ani kimś powołanym do jakiegoś mniejszego szczęścia. Drogą do szczęścia jest odkrycie, że Bóg powołuje nas najpierw do bycia człowiekiem i chrześcijaninem.
Zwierzęta mogą być zadowolone, spokojne i
najedzone, ale jedynie człowiek może być
szczęśliwym. Kto nie odróżnia siebie od zwierząt, ten nie odróżnia szczęścia od chwilowej
przyjemności, która nikomu z ludzi do szczęścia nie wystarczy. Naszym powołaniem jest
stawanie się chrześcijaninem, czyli kimś coraz
K
ończący się rok 2015 zmusza nas
wszystkich do podjęcia refleksji i wierzących i niewierzących. Zabiegany
dzisiejszy człowiek przeżywa swój czas przez
kolejne daty z kalendarza, ciągle goniąc. Bowiem czas kojarzy mu się z terminami, które
go poganiają, z planami, które trzeba wykonać, z ratami, które trzeba spłacić, z latami,
które trzeba przetrwać itp.. W ten sposób rzeczy i zjawiska wzrosły w cenę i ciągle drożeją,
a w tym wszystkim sam człowiek zmalał. Jego
duchowy profil stracił na dzisiejszej giełdzie
życia. A stało się to dlatego, że człowiek zbyt
mocno wychylił się poza siebie tracąc siebie.
Za mało dzisiaj człowiek uwzględnia fakt, że
czas płynie nie tylko przez terminy, ale także
przez wewnętrzne życie człowieka, przez jego
serce. Upływający nieubłagalnie czas może
wyzwalać w człowieku siły i wartości, dzięki
którym staje się on bardziej ludzki i podobny
do przychodzącego do nas do naszego życia
3
GŁOS KISIELINA - KWARTALNIK PARAFII pw. MB WSPOMOŻENIA WIERNYCH
bardziej podobnym do Jezusa, coraz bardziej
świętym i kochającym tak, jak On pierwszy
nas pokochał. Dzięki Chrystusowi chrześcijanin nie musi uczyć się miłości po omacku, ani
w oparciu o najgorszą z metod, jaką jest metoda prób i błędów. Bo naprawdę żyć chce się
tylko tym, którzy naprawdę kochają.
Czas Bożego Narodzenia to nie tylko Wigilia i
łamanie się opłatkiem, to nie tylko PASTERKA i DWA DNI ŚWIĄT. To dotarcie do Betlejem i prawdziwe spotkanie z Nowonarodzonym, tak jak to uczyniła Maryja i Józef, przebyli długą i ciężką drogę, aby później, nie
zważając na otaczającą rzeczywistość, przyjąć
PRAWDZIWĄ RADOŚĆ. Jezus Chrystus narodzony w Betlejem wyciąga do człowieka
swoje ręce i oczekuje od nas tylko jednego,
byśmy przez wiarę otworzyli mu drzwi naszych serc i przyjęli dar życia wiecznego, który
nam w Nim ofiaruje Nieskończenie Miłosierny Bóg Ojciec. Życzę, by ten świąteczny czas
Nr 4/32/2015
pomógł nam w skierowaniu wzroku ku Jezusowi Chrystusowi. Patrząc na Niego - Boga,
który stał się człowiekiem - wciąż na nowo,
abyśmy uświadomili sobie, jak cenny w
oczach Boga jest każdy człowiek, i jak niezwykła jest Boża miłość, która wzywa nas do
uczestnictwa w życiu samego Boga.
Niech ten czas łaski, jakim jest Boże Narodzenie będzie czasem odkrycia na nowo miłości Boga i ogromnej wdzięczności za wszelkie
dobro, które otrzymujemy od Niego każdego
dnia.
Niech Boże Narodzenie i cały Nowy 2016 rok
będzie błogosławionym czasem w wzrastaniu
w świętości i miłości do Boga, Kościoła i każdego człowieka.
Do życzeń dołączam moją kapłańską modlitwę.
KS. ANDRZEJ BRENK
O, jak bardzo mnie rani
niedowierzanie duszy.
Taka dusza wyznaje,
że jestem święty i sprawiedliwy,
a nie wierzy,
że jestem miłosierdziem,
nie dowierza dobroci mojej.
I szatani wielbią
sprawiedliwość moją,
ale nie wierzą w dobroć moją.
św. s. M. Faustyna Kowalska
Dzienniczek - Miłosierdzie Boże w duszy mojej
4
D
rodzy bracia i siostry, dzień dobry.
Wczoraj otworzyłem tutaj, w bazylice
Świętego Piotra, Drzwi Święte Jubileuszu Miłosierdzia, otwarłszy je już w katedrze w Bangi, w Afryce Środkowej. Dzisiaj
chciałbym zastanowić się wraz z wami nad
znaczeniem tego Roku Świętego, odpowiadając na pytanie: dlaczego Jubileusz Miłosierdzia? Co on oznacza?
Kościół potrzebuje tego niezwykłego wydarzenia. W naszych czasach głębokich przemian Kościół jest powołany do wniesienia
swego szczególnego wkładu, ukazując znaki
obecności i bliskości Boga. A Jubileusz jest
czasem korzystnym dla nas wszystkich, ponieważ kontemplując Miłosierdzie Boże, które
przekracza wszystkie ludzkie ograniczenia i
jaśnieje nad ciemnościami grzechu, możemy
stać się bardziej przeświadczonymi i skutecznymi świadkami.
Skierowanie spojrzenia na Boga, miłosiernego
Ojca i na braci potrzebujących miłosierdzia
oznacza skupienie uwagi na istotnej treści
Ewangelii: Jezusie Chrystusie, Miłosierdziu,
które stało się ciałem, umożliwiając naszym
oczom dostrzeżenie wielkiej tajemnicy miłości
Trójjedynego Boga. Świętowanie Jubileuszu
Miłosierdzia oznacza umieszczenie ponownie
w centrum naszego życia osobistego oraz życia naszych wspólnot specyfiki wiary chrześcijańskiej - to znaczy Jezusa Chrystusa Miłosiernego Boga. Zatem Rok Święty ma służyć
życiu miłosierdziem. Tak, drodzy bracia i siostry, Rok Święty jest nam dany, aby doświadczyć w naszym życiu słodkiego i łagodnego
dotyku przebaczenia Boga, Jego obecności
obok nas i Jego bliskości szczególnie w chwilach największej potrzeby.
Nr 4/32/2015
Zatem ten Jubileusz jest wydarzeniem uprzywilejowanym, aby Kościół nauczył się wybierać jedynie to co najbardziej podoba się Bogu. A co najbardziej podoba się Bogu? Przebaczanie swoim dzieciom, okazywanie im miłosierdzia, aby także one mogły z kolei przebaczać braciom, jaśniejąc jako pochodnie miłosierdzia Bożego w świecie. To właśnie Bogu
podoba się najbardziej!
Św. Ambroży w dziele teologicznym, które
napisał o Adamie, rozważa historię stworzenia świata i powiada, że Bóg każdego dnia, po
stworzeniu jednego z dzieł - księżyca, słońca
lub zwierząt - mówi: A Bóg widział, że były
dobre. Ale kiedy uczynił mężczyznę i kobietę,
powiada Biblia iż: Bóg widział, że wszystko,
co uczynił, było bardzo dobre. Zatem Ambroży pyta: Dlaczego powiedział Bóg bardzo dobre? Dlaczego Bóg jest tak zadowolony, po
stworzeniu mężczyzny i kobiety? Bo miał
wreszcie kogoś, komu mógł przebaczyć. Czyż
to nie piękne? Przebaczenie jest radością Boga, istota Boga jest miłosierdzie. Dlatego w
tym roku musimy otworzyć nasze serca, aby
ta miłość, ta radość Boża wypełniła nas
wszystkich tym miłosierdziem.
Jubileusz będzie czasem sprzyjającym dla
Kościoła, jeśli nauczymy się wybierać to, co
najbardziej podoba się Bogu nie ulegając pokusie, by myśleć, że jest coś innego, coś ważniejszego, czy bardziej priorytetowego. Nie
ma nic ważniejszego niż wybieranie tego, co
najbardziej podoba się Bogu, Jego miłosierdzia, Jego miłości, Jego czulej troski, Jego
objęcia, jego serdeczności!
Również konieczne dzieło odnowy instytucji i
struktur Kościoła jest środkiem, który powinien nas prowadzić do żywego i życiodajnego
5
doświadczenia miłosierdzia Bożego, które
może jedynie zapewnić Kościołowi, aby był
owym miastem położonym na górze, które nie
może pozostać w ukryciu (por.Mt5,14). Jaśnieje jedynie Kościół miłosierny! Gdybyśmy
musieli choćby na chwilę, zapomnieć, że miłosierdzie jest tym, co najbardziej podoba się
Bogu, wszelkie nasze wysiłki byłyby próżne,
gdyż stalibyśmy się niewolnikami naszych
instytucji i naszych struktur, niezależnie od
tego jak bardzo byłyby odnowione, nadal bylibyśmy niewolnikami.
Obudzić w nas radość z powodu tego, że zostaliśmy odnalezieni przez Jezusa, który jako
Dobry Pasterz przyszedł, żeby nas szukać, bo
się zagubiliśmy (Homilia podczas I Nieszporów Niedzieli Miłosierdzia Bożego, 11 kwietnia 2015): to jest cel, jaki stawia sobie Kościół
w tym Roku Świętym. W ten sposób umocnimy w nas pewność, że miłosierdzie może rzeczywiście przyczynić się do budowania świata
bardziej ludzkiego. Zwłaszcza w naszych czasach, w których przebaczenie jest rzadkim
gościem w różnych dziedzinach życia ludzkiego, coraz bardziej pilne staje się wezwanie do
miłosierdzia, i to wszędzie: w społeczeństwie,
w instytucjach, w pracy, a także w rodzinie.
Oczywiście, niektórzy mogą oponować: Ależ,
Ojcze, czy w tym Roku Kościół, nie powinien
uczynić więcej? Słuszne jest kontemplowanie
miłosierdzia Bożego, ale jest wiele pilnych
potrzeb!
To prawda, jest wiele do zrobienia, a ja niestrudzenie przypominam o tym jako pierwszy.
Nr 4/32/2015
Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że u podstaw
zapomnienia o miłosierdziu, jest zawsze miłość własna. W świecie przybiera ona formę
wyłącznego poszukiwania własnych interesów, przyjemności i wyróżnień połączonych ze
sobą w dążeniu do gromadzenia bogactw,
podczas gdy w życiu chrześcijan często przemienia się w obłudę i światowość. Wszystkie
te rzeczy są sprzeczne z miłosierdziem. Gestów miłości własnej, sprawiających, że miłosierdzie jest czymś obcym w świecie, jest tak
wiele, że często nie jesteśmy nawet w stanie
ich rozpoznać jako ograniczeń i grzechu. Dlatego należy uznać, że jesteśmy grzesznikami,
aby umocnić w nas pewność Bożego miłosierdzia. Panie jestem grzesznikiem, Panie jestem
grzesznicą, przybądź z Twoim miłosierdziem
- to przepiękna i łatwa modlitwa. Bez trudu
można ją wypowiadać każdego dnia: Panie
jestem grzesznikiem, Panie jestem grzesznicą, przybądź z Twoim miłosierdziem.
Drodzy bracia i siostry, życzę, aby w tym Roku
Świętym każdy z nas doświadczył miłosierdzia
Bożego, abyśmy byli świadkami tego, co najbardziej podoba się Bogu. Czy tylko naiwni
mogą sądzić, że to może zmienić świat? Tak,
po ludzku mówiąc jest to szaleństwem, ale to,
co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi (1Kor1,25).
PAPIEŻ FRANCISZEK
PODCZAS
AUDIENCJI GENERALNEJ
2015-12-09
Ten Nadzwyczajny Rok Święty jest także darem łaski. Wejście przez te Drzwi
oznacza odkrycie głębi miłosierdzia Ojca, który przyjmuje wszystkich i wychodzi
osobiście na spotkanie każdego. To On nas poszukuje, to On wychodzi nam na spotkanie. Będzie to rok w którym mamy wzrastać w przekonaniu o miłosierdziu. Jak
wiele krzywdy wyrządza się Bogu i Jego łasce, kiedy przede wszystkim się twierdzi,
że grzechy są karane Jego sądem, nie stawiając natomiast na pierwszym miejscu, że
są odpuszczane przez Jego miłosierdzie! Tak, tak to się właśnie dzieje. Musimy
przedkładać miłosierdzie nad sąd a w każdym przypadku, sąd Boży będzie zawsze
odbywał się w świetle Jego miłosierdzia. Przejście przez Drzwi Święte sprawi zatem,
że poczujemy się uczestnikami tej tajemnicy miłości, czułej troski. Porzućmy wszelkie formy lęku i strachu, bo nie przystają one temu, kto jest kochany; żyjmy raczej
radością spotkania z łaską, która wszystko przemienia.
Z Homilii papieża Franciszka na rozpoczęcie Roku Miłosierdzia, 8 grudnia 2015
6
Nr 4/32/2015
nodzie diecezjalnym chciałbym przekazać
Wam wszystkim, drodzy Diecezjanie.
Uroczyste podpisanie dekretu rozpoczynającego synod odbędzie się 13 listopada 2015 r. w
sanktuarium Pierwszych Męczenników Polski
w Międzyrzeczu. Poprosiłem, aby Mszy św. o
godz. 18.00 przewodniczył abp Andrzej Dzięga, Metropolita Szczecińsko-Kamieński, a
homilię wygłosił bp Edward Dajczak, Biskup
Koszalińsko-Kołobrzeski. W uroczystości tej
wezmą udział także inni biskupi z naszej Metropolii. Przed Mszą św. o godz. 17.00 ks.
prof. Bogusław Drożdż z Legnicy wygłosi wykład pt. Powołani do synodalnej winnicy.
Do udziału w tej uroczystości zapraszam
wszystkich kapłanów naszej diecezji, siostry
zakonne i wiernych świeckich. Zachęcam kapłanów, aby udając się do Międzyrzecza, zabrali ze sobą delegacje parafialne. Bardzo liczę na to, że każda parafia naszej diecezji będzie reprezentowana i włączy się w tak ważne
dla naszego lokalnego Kościoła uroczystości.
Drodzy Bracia i Siostry,
Umiłowani Diecezjanie!
1. Czym jest synod diecezjalny?
Synod diecezjalny jest zgromadzeniem doradczym, składającym się z kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich określonej
diecezji, zwołanym i prowadzonym pod przewodnictwem biskupa diecezjalnego. Celem
synodu jest wsparcie biskupa diecezjalnego w
wypełnianiu właściwej mu funkcji kierowania
wspólnotą chrześcijańską.
Podpisanie dekretu zwołującego synod diecezjalny otworzy etap przygotowawczy synodu.
Będzie on poświęcony opracowaniu regulaminu synodalnego oraz dokładniejszemu
sprecyzowaniu zagadnień, które w przyszłości
staną się przedmiotem obrad synodalnych.
Z
wracam się do Was w sprawie bardzo
istotnej dla naszego Kościoła diecezjalnego. Postanowiłem bowiem zwołać I Synod Diecezji ZielonogórskoGorzowskiej. Decyzję te podjąłem po głębokim namyśle i po przeprowadzeniu wymaganych przez prawo kościelne konsultacji z Radą Kapłańską. Zasięgnąłem również opinii
Rady Duszpasterskiej i Kolegium Konsultorów. Pod koniec sierpnia br. o zamiarze zwołania synodu poinformowałem oficjalnie duchowieństwo całej diecezji. W niniejszym liście pasterskim natomiast, wiadomość o sy7
Po zakończeniu fazy przygotowawczej rozpocznie się etap właściwy synodu. Osoby
imiennie wezwane na synod będą uczestniczyć w sesjach plenarnych. Ponadto w ramach
synodu będą funkcjonować komisje tematyczne zajmujące się pewnymi kwestiami
szczegółowymi, dotyczącymi poszczególnych
dziedzin składających się na życie i posługę
naszego Kościoła diecezjalnego. Zespoły synodalne zostaną również powołane w każdej
parafii. W ten sposób jak najszersza grupa
wiernych będzie mogła czynnie włączyć się w
prace synodu.
Ufam, że synod diecezjalny pomoże nam
wszystkim wsłuchać się w głos Ducha Świętego i podjąć refleksję nad obecną sytuacją
duszpasterską naszej diecezji, oceni ją i wskaże kierunki działania na przyszłość. Owocem
synodalnej debaty będzie również rewizja i
uzupełnienie prawa diecezjalnego, tak aby
obowiązujące normy prawne lepiej odpowiadały aktualnym uwarunkowaniom i pomagały
skuteczniej realizować ewangelizacyjną misję
Kościoła. Istotnym celem synodu będzie
wreszcie formowanie świadomości wszystkich
wiernych i pobudzanie ich do współodpowiedzialności za Kościół.
Nr 4/32/2015
ka. Rozpocznie się on 8 grudnia br. w 50.
rocznicę zakończenia Soboru Watykańskiego
II. Jest życzeniem Ojca Świętego, aby ten czas
stał się dla Kościoła szczególnym momentem
„łaski i odnowy duchowej” (Franciszek, Bulla
Misericordiae vultus). Kościół jest wezwany,
aby doświadczyć na nowo miłosierdzia Ojca i
dzielić się nim z wszystkimi. Jestem przekonany, że nasz diecezjalny synod dobrze wpisuje się w to papieskie pragnienie.
3. Całkowicie zaufać Bogu
W liturgii Kościoła czytamy dziś Ewangelię o
ubogiej wdowie. Gest ewangelicznej wdowy,
która do świątynnej skarbony wrzuca
„wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”
(Mk 12, 44) jest gestem heroicznym. To wyraz
jej wielkiej ufności w Bożą pomoc i opiekę.
Wyraz całkowitej zależności od Boga. Oparcie
się jedynie na Nim. Wdowa ta jest przykładem
postawy, którą powinien się odznaczać cały
Kościół w stosunku do Boga.
Przykładem takiej postawy jest również bezimienna wdowa z Sarepty opisana w dzisiejszym I czytaniu. Kobieta ta zaufała Bożemu
Słowu przekazanemu przez proroka Eliasza.
Oparła się na Bożej obietnicy, chociaż patrząc
po ludzku miała wszelkie powody, aby tę
obietnicę uznać za niewiarygodną i ją odrzucić. Wdowa z Sarepty wierzy jednak Bożemu
Słowu, nawet jeśli pójście za tym Słowem
wymaga heroicznej wręcz ofiary. Jest całkowicie dyspozycyjna wobec Boga. Taki również
powinien być Kościół. Gdy gromadzi się na
synodzie, odpowiedzi na przeżywane trudności i rozwiązań duszpasterskich wyzwań powinien poszukiwać w Bożym Słowie.
Biblijne wdowy to również niewiasty słuchające Ducha Świętego, poświęcające się modlitwie i pokucie. Bóg wybiera je, aby realizować
swój plan. Wybiera to, co najsłabsze, aby zwyciężyć potężne siły zła. Tak było w przypadku
Judyty – wdowy będącej bohaterką biblijnej
księgi noszącej jej imię. Odwaga Judyty oraz
głębokie zaufanie w Bożą opiekę sprawiły, że
stało się to, co po ludzku wydawało się niemożliwe. Przeważające siły wroga zostały pokonane. Synod diecezjalny winien być również czasem otwierania się na Ducha Świętego, czasem modlitwy i pokuty, uznaniem naszej grzeszności i słabości. Tylko pokorna postawa w prawdzie i oparcie się na Bogu może
2. Przez wiarę i chrzest do świadectwa
Nasz diecezjalny synod będzie się odbywał
pod hasłem: Przez wiarę i chrzest do świadectwa. Nawiązuje ono do realizowanego
przez Kościół w Polsce programu duszpasterskiego,
który
ma
nas
przygotować
do zbliżającej się 1050. rocznicy chrztu Polski.
Celem tego programu jest ponowne odkrycie i
docenienie chrześcijańskich korzeni, z których wyrastamy. To z kolei ma nas pobudzić
do patrzenia na teraźniejszość w perspektywie
wiary, aby budować naszą przyszłość na jej
fundamencie. Sądzę, że hasło to dobrze wyraża również cel naszego diecezjalnego synodu.
Zaprasza nas ono najpierw do pogłębienia
naszej chrześcijańskiej tożsamości, to znaczy
do odkrycia i ożywienia wiary zakorzenionej
w Kościele i czerpiącej żywotne soki z jego
sakramentów. Pobudza ono również do odnowienia misyjnego zapału, do nowej gorliwości w dzieleniu się wiarą z innymi.
Nasz diecezjalny synod rozpoczyna się również w kontekście nadchodzącego Roku Miłosierdzia ogłoszonego przez papieża Francisz8
nam dać odwagę do stawienia czoła wyzwaniom obecnego czasu.
Nr 4/32/2015
Owocność prac synodalnych będzie zależała
od naszego zaangażowania. Kościół Zielonogórsko-Gorzowski to my wszyscy. Stosownie
do własnego stanu życia, powołania
i pełnionej funkcji – jesteśmy za ten Kościół
odpowiedzialni. Niech ta odpowiedzialność
wyrazi się w chętnym zaangażowaniu w dzieło
synodu diecezjalnego. Do tego zaangażowania
wzywam wszystkich Diecezjan.
Powierzając I Synod Diecezji ZielonogórskoGorzowskiej wstawiennictwu Najświętszej
Maryi Panny z Rokitna oraz Patronów diecezji, Pierwszych Męczenników Polski, udzielam
wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.
4. Wezwanie do modlitwy i zaangażowania się
Ufam, że I Synod Diecezji ZielonogórskoGorzowskiej przyniesie dobre owoce. Raz
jeszcze ponawiam zaproszenie do Międzyrzecza na uroczystość zwołania synodu. Gorąca
zachęcam również do wytrwałej modlitwy
w intencji synodu. O tę modlitwę proszę każdego z Was, drodzy Diecezjanie. Proszę o nią
działające przy parafiach grupy i wspólnoty
modlitewne. Wspierajcie synod także innymi
duchowymi ofiarami. Niech nasze wytrwałe
błaganie wyjedna nam obfity dar Ducha Świętego i pomoc Bożej łaski na synodalną drogę.
+STEFAN REGMUNT
BISKUP
ZIELONOGÓRSKO-GORZOWSKI
UMIŁOWANI DIECEZJANIE!
28
kwietnia br. złożyłem na ręce
Ojca Świętego Franciszka prośbę
o zwolnienie mnie z urzędu Biskupa Diecezjalnego. Powodem prośby był
stan mojego zdrowia, domagający się podjęcia natychmiastowego leczenia. W duchu
odpowiedzialności za Kościół prosiłem Ojca
Świętego, aby moje obowiązki mógł przejąć
ktoś, kto w pełni zrealizuje aktualne potrzeby
związane z życiem i działalnością lokalnego
Kościoła.
Ojciec Święty przychylił się do mojej
prośby, zapewniając o modlitwie i błogosławieństwie. Zaznaczył jednocześnie, że pragnie, abym pełnił dotychczasowy urząd do
czasu wyłonienia i mianowania mojego następcy.
Miło mi poinformować, że 23 listopada br. Ojciec Święty Franciszek wypełnił swoją obietnicę i mianował nowego Biskupa Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Został nim
dotychczasowy Biskup Pomocniczy Tadeusz
Lityński. Pamiętamy, jak przed trzema laty
9
był serdecznie przyjmowany jako Biskup Pomocniczy posłany do pracy w naszej Diecezji.
Byliśmy szczęśliwi, że otrzymujemy młodego,
znanego, szanowanego, pełnego dynamizmu i
doświadczenia duszpasterskiego kapłana.
Tym większa jest dzisiaj nasza radość, że Ojciec Święty – pragnąc, abym po szczęśliwie
odbytej operacji mógł dojść do pełni sił – zamianował Biskupa Tadeusza Lityńskiego Biskupem Diecezjalnym i powierzył mu odpowiedzialność za całość życia Diecezji.
Całym sercem proszę Was, Umiłowani
Diecezjanie, przyjmijcie z wielką życzliwością
Księdza Biskupa, któremu zostały zlecone
nowe, jeszcze bardziej odpowiedzialne zadania. Otoczcie Go modlitwą i wspierajcie na tej
jakże odpowiedzialnej, niełatwej drodze pasterskiej.
Ingres Biskupa Tadeusza Lityńskiego i oficjalne objęcie przez Niego
urzędu Biskupa Diecezjalnego odbędzie się 5 stycznia 2016 roku o godz.
11.00 w katedrze gorzowskiej. Ufam, że
przez najbliższy miesiąc przygotujemy się do
tego wydarzenia, w którym wspólnie z nami
wezmą udział Arcybiskup Nuncjusz Celestino
Migliore, Biskupi Metropolii Szczecińsko-
Nr 4/32/2015
Kamieńskiej, a także inni przedstawiciele Episkopatu.
Już dzisiaj całym sercem zapraszam
Was, Drodzy księża diecezjalni i zakonni, siostry zakonne i Was, Umiłowani Diecezjanie,
na tę uroczystość. Ufam, że nie zabraknie na
tym Ingresie przedstawicieli Parlamentu,
władz państwowych i samorządowych, organizacji społecznych, ruchów i stowarzyszeń.
Niech w czasie rozpoczynającego się
Adwentu, zbliżającego się Roku Miłosierdzia i
nadchodzących świąt Bożego Narodzenia serca nasze wypełnią radość, wdzięczność i pokój, które są darem troszczącego się o nas Boga.
Gratuluję Biskupowi Nominatowi nowej misji w Kościele ZielonogórskoGorzowskim. Za Psalmistą powtarzam: Wychwalajmy Boga, bo jest dobry, bo jego Miłosierdzie trwa na wieki (Ps136,1). Polecając
wszystkich orędownictwu Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej, z serca błogosławię.
+ STEFAN REGMUNT
ADMINISTRATOR APOSTOLSKI
DIECEZJI
ZIELONOGÓRSKO-GORZOWSKIEJ
D
nia 8 grudnia 2015 r. decyzją Ojca Świętego Franciszka rozpoczyna się Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Papież Franciszek w liście zapowiadającym Rok Święty wyraził pragnienie, aby wierni mogli uzyskać w tym czasie odpust, odbywając pielgrzymkę do Drzwi
Świętych w czterech Bazylikach Papieskich w Rzymie, jak również do Bram Miłosierdzia otwartych
w każdej katedrze i w kościołach wyznaczonych przez biskupa diecezjalnego. W odpowiedzi na pragnienie Ojca Świętego i w trosce o dobro duchowe wszystkich członków wspólnoty diecezjalnej, a
także osób przebywających na terenie Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, postanawiam, że odpust zupełny pod zwykłymi warunkami (sakramentalna spowiedź, Komunia św. i
modlitwa w intencjach Papieża) mogą uzyskać wierni, którzy na znak głębokiego
pragnienia prawdziwego nawrócenia przejdą przez Drzwi Święte w wyznaczonych
świątyniach. Są nimi:
 Kościół Katedralny pw. Wniebowzięcia NMP w Gorzowie Wlkp.;
 Kościół Konkatedralny pw. św. Jadwigi Śląskiej w Zielonej Górze;
 Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Głogowie;
 Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Żarach;
10
Nr 4/32/2015
 Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie;
 Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie;
 Sanktuarium Matki Bożej Jutrzenki Nadziei w Grodowcu;
 Sanktuarium Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu.
Uroczyste otwarcie Bram Miłosierdzia w tych kościołach odbędzie się w III Niedzielę Adwentu,
13 grudnia br. Zgodnie z wola Ojca Świętego Rok Jubileuszowy zakończy się w Uroczystość Jezusa
Chrystusa, Króla Wszechświata 20 listopada 2016 r.
Wszystkim duszpasterzom i wiernym Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej udzielam pasterskiego błogosławieństwa na jubileuszową drogę przyjmowania Bożego Miłosierdzia.
+ Tadeusz Lityński
Promowany na urząd Biskupa
Zielonogórsko-Gorzowskiego
+Stefan Regmunt
Administrator Apostolski
Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej
Św. Jan Paweł II
11
O
d 8 grudnia 2015 do 20 listopada
2016 r. w Kościele katolickim w
świetle słów Pana: (Łk6,36) obchodzić będziemy Rok Święty Miłosierdzia
Bożego. Dla Polski ma to szczególne znaczenie i jest niezwykłym znakiem, gdyż Ojciec
Święty Franciszek będzie w tym czasie gościł
w naszym kraju w 1050. rocznicę Chrztu Polski i weźmie udział w Światowych Dniach
Młodzieży w Krakowie, gdzie w Łagiewnikach
jest ustanowione przez św. Jana Pawła II
Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.
Pontyfikat Ojca Świętego Jana Pawła II był
bardzo bogaty w różne wydarzenia i dokumenty, które przypominały i systematyzowały
na nowo doktrynę Kościoła. Jednym z charakterystycznych jego przejawów było zwrócenie
uwagi na Boże miłosierdzie. Jan Paweł II był
jednym z gorliwszych czcicieli i propagatorów
jego kultu. Druga encyklika Dives in misericordia (z 1980 r.) Papieża Polaka wskazywała
na szczególny rys, pod jakim przebiegnie ten
pontyfikat. Jan Paweł II ustanowił Święto Miłosierdzia Bożego oraz doprowadził do kanonizacji siostrę Faustynę Kowalską, której objawiał się Jezus Miłosierny. Pod koniec swego
pontyfikatu w 2002 r., w czasie pielgrzymki
do Polski, dokonał aktu zawierzenia rodzaju
ludzkiego Bożemu miłosierdziu. To są najważniejsze fakty, którym towarzyszyła codzienna i nadzwyczajna pobożność Papieża
ukierunkowana na Boże miłosierdzie, którego
kult w tym czasie rozprzestrzenił się błyskawicznie i samoczynnie na całym świecie.
Jan Paweł II w swoim nauczaniu wskazywał
najważniejsze punkty dotyczące Bożego miłosierdzia. W pierwszej kolejności warto przyjrzeć się samemu pojęciu miłosierdzie. Papież nazwał je przymiotem Boga, przejawem
Jego doskonałości. Podkreślał, że miłosierdzie
Boga przejawia się w różny sposób: poprzez
Bożą Opatrzność, sprawiedliwość, miłość i
dobroć. Ten przymiot Boży nie może być jed-
Nr 4/32/2015
nak rozumiany tylko teoretycznie – jest on
ściśle związany z życiem człowieka. Miłosierdzie Boże jest przede wszystkim swoistą relacją osobową pomiędzy Bogiem i człowiekiem
(por. DM6). Pismo Święte w Starym i Nowym
Testamencie objawia nam historię miłosierdzia w dziejach ludzi. Jego pełnię objawia
nam Chrystus (por. DM4). Od początku jednak Bóg objawiał siebie jako miłosiernego,
litościwego, cierpliwego, bogatego w łaskę i
wierność (por. Wj34,6). Miłosierdzie Boże
było zawsze większe niż ludzka niegodziwość i
niewierność. Odzwierciedleniem miłosierdzia
Bożego było życie i działanie Jezusa. Wszystko w Jego życiu przepełniała miłość do człowieka: Jego wcielenie, nauczanie, cuda,
śmierć i zmartwychwstanie. Jezus stał się –
jak pisze Jan Paweł II (por. DM7) – żywym
obrazem, ikoną odwiecznego miłosierdzia
Bożego. Miłosierdzie zaś jest jakby drugim
imieniem miłości i najlepszym jej wyrazem.
Jest też szczególnym wymiarem miłości, jaka
ukazuje się i działa w grzesznym i niesprawiedliwym świecie. Dzięki temu niegodziwość
świata znajdzie swój kres w blasku prawdy i
miłości (por. DM3). Tylko w miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście.
Miłosierdzie staje się jakby obowiązkiem, który wnika z pewnego rodzaju długu, jaki człowiek zaciągnął wobec Boga. Nie może się od
tego uchylić, ponieważ czeka go sąd bez miłosierdzia (por. Jk2,13). Jan Paweł II przypomniał: Doznajemy niejako przynaglenia,
abyśmy korzystając z daru miłosiernej miłości Boga, sami z dnia na dzień oddawali życie, czyniąc miłosierdzie wobec braci (Jan
Paweł II, homilia wygłoszona w Krakowie 18
sierpnia 2002 r.). Prawdziwe miłosierdzie jest
źródłem sprawiedliwości. Można wręcz powiedzieć, że autentycznie chrześcijańskie miłosierdzie jest doskonalszym wcieleniem
sprawiedliwości (por. DM14). Znajduje to wyraz w przebaczeniu. Miłosierdzie Boże jest dla
12
człowieka źródłem nadziei. Znajduje to swoje
odzwierciedlenie w wezwaniu umieszczanym
pod obrazem Jezusa Miłosiernego: JEZU,
UFAM TOBIE. Również Jan Paweł II niejednokrotnie wołał: Nie lękajcie się,
otwórzcie drzwi Chrystusowi. Wobec
niepokojących wydarzeń, budzących obawę i
lęk o przyszłość, Papież proponował postawę
ufności w Boże miłosierdzie (Jan Paweł II,
przemówienie powitalne na lotnisku w Balicach, 16 sierpnia 2002 r.). Miłosierdzie to łaska, która koi ludzkie umysły i serca,
rodząc jednocześnie
pokój.
Jan Paweł II mówił
także o miłosierdziu
jako źródle nadziei.
Podmiotem nadziei
jest Bóg, jako nasze
szczęście i życie oraz
wszystkie inne dobra, które od Boga
pochodzą. Nadzieja
chrześcijańska opiera się na Chrystusie
Zmartwychwstałym
(por. KKK1821). W
żywotach świętych
możemy znaleźć wiele przykładów takiej
postawy, a szczególnie
męczenników,
którzy odznaczając
się głęboką ufnością
do Boga i człowieka
(Jan Paweł II, przemówienie powitalne
na lotnisku w Balicach, 2002 r.).
Jan Paweł II przestrzegał jednakże przed niebezpieczeństwem
nadmiernej i zarozumiałej ufności w miłosierdzie Boże, co jest bluźnierstwem i grzechem przeciw Duchowi Świętemu, który nie
może być odpuszczony (por. Mt 12,31). Postępowanie takie polega na wewnętrznym oporze
człowieka i na odmowie przyjęcia zbawienia,
wysłużonego przez Chrystusową Ofiarę Krzyża (Encyklika Jana Pawła II o Duchu Świętym
w życiu Kościoła i świata – DV46-47).To właśnie Duch Święty pozwala dostrzec grzech w
Nr 4/32/2015
świetle miłosiernej miłości Boga do człowieka.
Jan Paweł II tak mówił nam o tym: Przekonywanie o grzechu staje się równocześnie
przekonywaniem o tym, że grzech może być
odpuszczony, a człowiek może odzyskać poczucie godności umiłowanego dziecka Bożego (Jan Paweł II, homilia wygłoszona w Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.) nadzieja nie
opiera się na własnych siłach, które są niewspółmierne do osiągnięcia dobra najwyższego, ale na Bogu, Jego wszechmocy i miłosierdziu. Przez krzyż
Duch Święty pozwala
nam
poznać
grzech w pełnej skali
zła i jednocześnie
zobaczyć grzech w
świetle przebaczającej miłości Boga. W
dziele
odkupienia
zawarta jest pełnia
objawienia miłosierdzia Boga (DM 7).
Bóg rozdaje miłosierdzie za darmo,
chce tylko zaufania i
współ dźwigania z
Nim krzyża cierpień.
Miłość w wymiarze
krzyża powinna być
fundamentem ludzkiej egzystencji i
prawem przekształcania świata, zachętą
do tworzenia cywilizacji miłości (por.
Jan Paweł II, homilia wygłoszona w
Krakowie 18 sierpnia
2002 r.).
Mówiąc o miłosierdziu Bożym, nie możemy zapominać o Maryi,
Matce Miłosierdzia. Maryja nieustannie zwraca swoje miłosierne oczy ku troskom człowieka strapionego i wyprasza nam łaskę takiego
rozwiązania trudnych spraw, że w swej niemocy zdumiewamy się potęgą i mądrością
Bożej Opatrzności. Znajdując się w centrum
tajemnicy miłości, każdy odnajduje siebie,
swoje życie i swoją codzienność, równocześnie
moc wiary i nadziei płynie z przekonania, że
Matka nie opuszcza swego dziecka w niedoli,
13
ale prowadzi je do Syna i zawierza Jego miłosierdziu (por. Jan Paweł II, homilia wygłoszona w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia
2002 r.). Maryja jest kobietą, która w sercu
ludzkim może wyzwolić i zaktywizować jedyne w swoim rodzaju doświadczenie życia, całkowicie zdanego na łaskę i miłość miłosierną.
Maryja, jak naucza Sobór Watykański II, staje
się znakiem niezawodnej nadziei i pociechy
dla ludu pielgrzymującego (por. Sobór Watykański II, Konstytucja Dogmatyczna o Kościele, 68).
Papież Jan Paweł II nauczał, że miłosierdzie
jest zadaniem Kościoła. Działalność Kościoła
w dziedzinie miłosierdzia należy widzieć na
dwóch
płaszczyznach:
sakramentalnomistycznej oraz etyczno-ascetycznej. Kościół
spełnia swoje posłannictwo, sprawując sakramenty będące znakami miłosierdzia Bożego (szczególnie sakrament pokuty i Eucharystię). Kościół nie tylko głosi miłosierdzie i do
niego wzywa, ale daje też świadectwo przez
czyny poszczególnych swoich członków. Jan
Paweł II mówił o wyobraźni miłosierdzia,
potrafiącej ujrzeć potrzebującego brata (por.
Jan Paweł II, homilia wygłoszona w Krakowie
18.08.2002r). Liczny orszak świętych i błogosławionych, którzy swoją działalnością świadczyli bliźnim miłość miłosierną, jest dla nas
nieustanną zachętą do podobnego działania.
Człowiek jest bowiem powołany do tego, aby
czynić miłosierdzie na wzór Chrystusa. Kościół szerzy również kult miłosierdzia Bożego.
Modlitwa, będąca wołaniem o miłosierdzie
Boże, jest podstawowym prawem i powinnością Kościoła w Jezusie Chrystusie (DM15).
Kult miłosierdzia Bożego może przejawiać się
na wiele sposobów. Jedną z jego form jest kult
związany z obrazem Jezusa Miłosiernego, wizerunkiem objawionym siostrze Faustynie.
Inną formą tego kultu jest Święto Miłosierdzia, wypadające w pierwszą niedzielę po
Zmartwychwstaniu Pańskim. W Kościele
znana jest również Koronka do Miłosierdzia
Bożego oraz Godzina Miłosierdzia. Pod koniec
swego pontyfikatu w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach
zawierzył cały świat Bożemu miłosierdziu. Był
to akt o doniosłym znaczeniu, którego wartości jeszcze w pełni nie odkryto.
Jan Paweł II wzywał nas nie tylko do modlitwy i praktyki życia sakramentalnego. Przy-
Nr 4/32/2015
pominał nam o konieczności życia miłosierdziem na co dzień. Chrystus wzywał nas do
wzajemnej miłości na Jego wzór, wyznaczając
wszystkim jednakową miarę. Bóg okazując
nam miłosierdzie, oczekuje, że będziemy
świadkami miłosierdzia w dzisiejszym świecie
(por. Jan Paweł II, homilia wygłoszona w
Krakowie 2002 r.).
Kościół zachęca do praktyki uczynków miłosierdzia, do apostolstwa miłosierdzia. Szczególnym szacunkiem otacza on ubogich i chorych oraz dzieła miłosierdzia i wzajemnej pomocy. Mamy tu do czynienia z apostolstwem
indywidualnym i działaniem różnych wspólnot, grup i stowarzyszeń. Ich cel zawsze jest
ten sam: miłość do bliźniego z poszanowaniem jego godności.
Św. Jan Paweł II był niewątpliwie Papieżem
Miłosierdzia. Jest wiele przymiotów i cech
przypisywanych naszemu wielkiemu rodakowi. Rozwój i rozprzestrzenianie się kultu miłosierdzia Bożego dokonały się w dużej mierze
dzięki osobistemu zaangażowaniu Jana Pawła
II. Jego nauczanie często zawierało wiele odniesień do tego Bożego przymiotu Papież Polak widział miłosierdzie nie tylko jako przymiot Boga, ale także jego ucieleśnienie w osobie Jezusa Chrystusa oraz jego realizację w
czynach i dziełach Jezusowych, które następnie były podjęte przez Jego Ciało – Kościół.
Miłosierdzie Boże według Jana Pawła II jest
dla nas, ludzi grzesznych, źródłem nadziei.
Pomocną rolę odgrywa również Maryja, Matka Miłosierdzia. Głoszenie miłosierdzia jest
zadaniem Kościoła. Miłosierdzie powinno
przybrać wymiar społeczny przez tworzenie
cywilizacji miłości, która może powstrzymać
ekspansję brutalnej cywilizacji śmierci. Postawa i nauczanie Jana Pawła II jest dla nas
zachętą do podjęcia działania.
Na zakończenie wczytajmy się jeszcze w wybrane fragmenty z nauczania Jana Pawła II o
miłosierdziu:
Bogaty w miłosierdziu swoim Bóg jest
tym, którego objawił nam Jezus Chrystus jako Ojca.
Dives in Misericordia, 30 XI 1980;
Miłosierdzie samo w sobie, jako doskonałość nieskończonego Boga, jest
również nieskończone. Nieskończona
więc i niewyczerpana jest też gotowość Ojca w przyjmowaniu synów
14
marnotrawnych wracających do Jego
domu. Nieskończona jest gotowość i
moc przebaczania, mając swe stałe
pokrycie w niewysłowionej wartości
ofiary Syna. Żaden grzech ludzki nie
przewyższa tej mocy ani jej nie ogranicza. Ograniczyć ją może tylko od
strony człowieka brak dobrej woli,
brak gotowości nawrócenia, czyli pokuty, trwanie w oporze i sprzeciwie
wobec łaski i prawdy, a zwłaszcza wobec świadectwa krzyża i zmartwychwstania Chrystusowego. I dlatego też
Kościół wyznaje i głosi nawrócenie.
Dives in Misericordia, 30.09.1980;
Bez (…) ewangelizacji, dokonującej się
przez miłosierdzie i świadectwo chrześcijańskie ubóstwa, głoszenie ewangelii – będące przecież pierwszym nakazem miłosierdzia – może pozostać nie
zrozumiałe i utonąć w powodzi słów,
którymi i tak jesteśmy nieustannie zalewani we współczesnym społeczeństwie przez środki przekazu. Miłosierdzie czynów nadaje nieodpartą moc
miłosierdziu słów.
Novo Millennio Ineunte, 6.01.2001;
Nie jest łatwo miłować miłością głęboką, która polega na autentycznym
składaniu daru z siebie. Tej miłości
można nauczyć się jedynie wnikając w
tajemnicę miłości Boga. Wpatrując się
w Niego, jednocząc się z Jego ojcowskim sercem, stajemy się zdolni patrzeć na braci nowymi oczyma, w postawie bezinteresowności i solidarności, hojności i przebaczenia. Tym
wszystkim jest właśnie Miłosierdzie!
Z homilii Jana Pawła II wygłoszonej na Kanonizacji św. Siostry Faustyny, 30.04.2000;
Światło Bożego Miłosierdzia, które
Bóg zechciał niejako powierzyć światu
na nowo poprzez charyzmat Siostry
Faustyny, będzie rozjaśniało ludzkie
drogi w trzecim tysiącleciu.
Z homilii Jana Pawła II wygłoszonej na Kanonizacji św. Siostry Faustyny, 30.04.2000;
Tym, którzy wyrażali sprzeciw wobec
faktu, że jadał z grzesznikami, Jezus
odpowiedział: Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem
Nr 4/32/2015
powołać sprawiedliwych, ale grzeszników (Mt9,13). Uczniowie Chrystusa,
ochrzczeni w Jego śmierci i w Jego
zmartwychwstaniu, powinni być zawsze ludźmi miłosierdzia i przebaczenia.
Z Orędzia Jana Pawła II na Światowy Dzień
Pokoju, 1.01.2002;
Kościół otacza szczególnym szacunkiem miłosierdzie względem ubogich i
chorych oraz tak zwane dzieła miłosierdzia i wzajemnej pomocy, mające
na celu niesienie pomocy w różnych
potrzebach ludzkich.
Christifideles Laici, 30.12.1988;
W żadnym czasie, Kościół nie może
zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie Boga wobec wielorakiego zła, jakie ciąży nad ludzkością i jakie jej zagraża. Im bardziej
świadomość ludzka traci poczucie sensu samego słowa miłosierdzie i oddala
się od Boga i od tajemnicy miłosierdzia, tym bardziej Kościół ma prawo i
obowiązek odwoływać się do Boga miłosierdzia wołaniem wielkim.
Otwórzcie się na największy dar Boga,
na Jego miłość, która przez Krzyż
Chrystusa objawiła się światu jako
miłość miłosierna. Bądźcie gotowi
świadczyć sprawie człowieka. Pomóżcie współczesnemu człowiekowi zaznawać miłosiernej miłości Boga!
Niech w jej blasku i cieple ocala swoje
człowieczeństwo.
W obliczu współczesnych form ubóstwa, potrzebna jest dziś wyobraźnia
miłosierdzia w duchu solidarności z
bliźnimi, dzięki której pomoc będzie
świadectwem braterskiej wspólnoty
dóbr.
Miłosierdzie stanowi podstawową
treść orędzia mesjańskiego Chrystusa
oraz siłę Jego posłannictwa. Tak rozumieli i urzeczywistniali miłosierdzie
wszyscy Jego uczniowie i naśladowcy.
Trzeba, aby to oblicze miłosierdzia było na nowo odsłaniane.
LILLA WÓJKIEWICZ
15
M
ęska Róża Różańcowa św. Jacka w
Starym Kisielinie jest modlitewną
wspólnotą 20 mężczyzn, z których
każdy codziennie we własnym zakresie odmawia jedną dziesiątkę różańca. Każdy przez
miesiąc rozważa jedną, przydzieloną mu Tajemnicę Różańca Świętego, w ten sposób codziennie odmawiamy cały różaniec. Członkowie Róży korzystają z łask, jakie mogliby
otrzymać, sami odmawiając cały Różaniec.
Dla lepszego poznania i zachęty kilka cytatów
na temat Różańca Świętego :
Różaniec jest ze swej natury modlitwą kontemplacyjną i ma wielką moc wstawienniczą: kto go odmawia, jednoczy się z Maryją
w rozważaniu tajemnic Chrystusa, co skłania go do przyzywania łaski związanej z tymi tajemnicami w wielorakich sytuacjach
życiowych i historycznych.
Rozważając bowiem tajemnice różańcowe,
patrzymy na misterium życia, męki, śmierci i
zmartwychwstania Pana oczyma Maryi,
przeżywamy je tak, jak Ona w swym matczynym sercu je przeżywała. Odmawiając
Nr 4/32/2015
różaniec, rozmawiamy z Maryją, powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze troski i smutki,
radości i nadzieje. Prosimy o to, by pomagała nam podejmować Boże plany i by wypraszała u Syna łaskę potrzebną do wiernego
ich wypełniania. Ona – radosna i bolejąca, i
chwalebna, zawsze u boku Syna – jest równocześnie obecna pośród naszych codziennych spraw.
Różaniec, to moja ulubiona modlitwa! Taka
wspaniała modlitwa! Wspaniała w jej prostocie i jej głębi. W tej modlitwie powtarzamy po wielokroć słowa, które Dziewica Maryja usłyszała od Archanioła i od swej kuzynki, Elżbiety. Na tle słów: "Zdrowaś Maryja" dusza uzmysławia sobie zasadnicze wydarzenia (Tajemnice) z życia Jezusa Chrystusa... Modlitwa tak prosta i tak bogata. Z
głębi mojego serca zachęcam wszystkich do
jej odmawiania. Św. Jan Paweł II
Różaniec jest duchową bronią w walce ze
złem, z wszelką przemocą, w zmaganiach o
16
pokój w sercach, rodzinach, społeczeństwie i
na świecie. Benedykt XVI
Nr 4/32/2015
móż mnie dobrze odczytać głębię tajemnic
Różańca i naśladować Ciebie w moim życiu.
Służebnica Boża Anna Jenke
Niezliczone są łaski z nieba, które otrzymano
wskutek tej modlitwy. Za pomocą Różańca
św. zwyciężone zostały herezje, naprawione
obyczaje, oddalone zarazy, zakończone wojny, odzyskane oraz zachowane cnoty czystości, a ponadto obronione dusze przed wszelkim zasadzkom szatana. św. Jan Bosko
Dla wszystkich kochających góry:
Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na
stromej skale szczytów górskich. Nie wolno
się zatrzymywać na żadnej tajemnicy. Trzeba iść dalej. Bo pełnia życia jest u szczytu...
Ks. Stefan Kard. Wyszyński
Różaniec Święty to potężna broń. Używaj jej
z ufnością, a skutek wprawi cię w zadziwienie.
Różaniec jest szczególnie ważny dla tych,
którzy pracują umysłowo lub studiują. Gdyż
owe pozornie monotonne szczebiotanie dzieci
do swej Matki w modlitwie do Najświętszej
Maryi Panny niszczy wszelki zarodek próżności i pychy. św. Josemaría Escrivá
Podsumowując każdy członek Róży Różańcowej:
 codziennie odmawia 1 dziesiątkę różańca,
 przez miesiąc rozważa tę samą Tajemnice Różańca Świętego np. Narodzenie
Pana Jezusa,
 przez miesiąc modli się w jednej i tej
samej intencji.
Organizacja:
 zmiana Tajemnic i intencji następuje
co miesiąc, na spotkaniach Męskiej
Róży Różańcowej w każdy pierwszy
czwartek miesiąca o godzinie 17.30
wspólne Nieszpory, Eucharystia i spotkanie formacyjne.
Na nowo odkryjmy w różańcu siłę. Weźmy
różaniec do ręki mocno i z ufnością (...). Różaniec biorę do ręki i w duchu - poprzez intencje - różańcem owijam całą kulę ziemską
smutną, rozdartą, pełną wojen i cierpień,
wątpliwości i niewiary. Moją ufność składam u stóp Twoich i wierzę, że przez Ciebie,
Matko Boża - przyjdzie ratunek, światło,
pomoc. Dla mnie i dla wielu serc. Tylko po-
KS. ANDRZEJ BRENK
Św. Jacek Odrowąż dominikanin, pierwszy apostoł różańca w Polsce, niosący obraz Maryi i różaniec
daleko na Wschód i Północ, głoszący
przesłanie: Patrz! Oto Matka Jezusa i
Twoja! Patrz oczyma ciała na ten
święty wizerunek, a oczyma duszy na
Jej niepokalaną, piękną duszę i serce, cnoty i życie, prace, cierpienia i
radości, abyś mógł uczestniczyć w Jej
chwale! Kochaj Maryję z ufnością i
proś, o co chcesz, a wszystko otrzymasz.
17
C
złonkowie róż różańcowych z całej diecezji i z naszej parafii przybyliśmy 4
października 2015 roku do sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej, aby
uczestniczyć w pielgrzymce Żywego Różańca.
Uroczystej Eucharystii przewodniczył ks. Józef Tomiak, kustosz rokitniańskiego sanktuarium, a homilię wygłosił ks. Robert Patro,
diecezjalny duszpasterz młodzieży, który zachęcał nas: Kiedy jest ci źle i trudno, weź tę
Bożą procę i módl się. Pewnie wiele razy już
tu, w Rokitnie, byliśmy i ciągle przyjeżdżamy, bo mamy tu Matkę. Ona od tylu wieków
na tym wzgórzu słucha każdego z nas – naszych najdrobniejszych szeptów serca, pragnień i tęsknot oraz radości i smutków. Maryja daje nam Różaniec – Boże narzędzie do
Nr 4/32/2015
modlitwy. Kiedy ci będzie trudno i źle, chwytaj za niego i módl się. Kiedy odmawiamy
Różaniec, szturmujemy niebo, wołamy o moc
Pańską. Chcę prosić, abyście modlili się
szczególnie w czterech sprawach. Proszę,
módlcie się za synod w Rzymie dotyczący
rodziny, za synod diecezjalny poświęcony
Kościołowi naszej diecezji, który bp Stefan
Regmunt 13 listopada br. otworzy uroczyście
w Międzyrzeczu, za młodzież, która w ramach Światowych Dni Młodzieży przyjedzie
do nas, i za naszą młodzież, która będzie
uczestniczyć w tym spotkaniu. Proszę, byście
nie ustawali w modlitwie, prosząc o łaskę
zdrowia dla biskupa Stefana Regmunta.
Przybyliśmy nie tylko ze sztandarami i darami
ofiarnymi, ale przede wszystkim z modlitwą i
z wieloma intencjami. W
Rokitnie było nas bardzo
dużo. Reprezentowaliśmy
naszą parafię i modliliśmy
się za wszystkich członków
naszej wspólnoty, również
za tych, którzy zastali w
domu z powodu wieku i
choroby. Różaniec tak naprawdę daje nam siłę, jest
wzmocnieniem w codzienności, dzięki niemu wszystkie problemy stają się łatwiejsze do rozwiązania.
AURELIA
MAJCHRZAK
18
Nr 4/32/2015
STYCZEŃ
INTENCJA OGÓLNA:
Aby szczery dialog pomiędzy ludźmi różnych religii przynosił
owoce pokoju i sprawiedliwości.
INTENCJA EWANGELIZACYJNA:
Aby poprzez dialog i miłość braterską, dzięki łasce Ducha Świętego,
zostały przezwyciężone podziały pośród chrześcijan.
LUTY
INTENCJA OGÓLNA:
Abyśmy troszczyli się o wszelkie stworzenie – dar darmo dany – i opiekowali się nim,
chroniąc dla przyszłych pokoleń.
Aby było więcej okazji do dialogu i spotkań pomiędzy chrześcijanami i ludami Azji.
MARZEC
INTENCJA OGÓLNA:
Aby rodziny znajdujące się w potrzebie otrzymały konieczne wsparcie,
a dzieci mogły wzrastać w zdrowym i spokojnym otoczeniu.
Aby chrześcijanie dyskryminowani i prześladowani z powodu swojej wiary
byli silni i wierni Ewangelii dzięki nieustannej modlitwie całego Kościoła.
19
P
rojekt Narodowe Czytanie realizowany jest z inicjatywy byłego
Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Podstawowym celem
przedsięwzięcia jest popularyzacja
czytelnictwa, zwrócenie uwagi na bogactwo polskiej literatury, potrzebę
dbałości o polszczyznę oraz wzmocnienie poczucia wspólnej tożsamości.
Już po raz czwarty Biblioteka Publiczna w
Zielonej Górze włączyła się w akcję Narodowe
Czytanie. Trzy lata temu zainaugurowała je
wspólna lektura Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. W 2013 r. w całej Polsce i w naszej
filii bibliotecznej w Łężycy odbyło się wspólne
czytanie dzieła Aleksandra Fredry Zemsta. W
ubiegłym roku Prezydent polecił uwadze rodaków publiczne czytanie Trylogii Henryka
Sienkiewicza. My delektowaliśmy się sienkiewiczowską Pieśnią o Małym Rycerzu w Bibliotece Publicznej w Zawadzie. Lekturą tegorocznej edycji NARODOWEGO CZYTANIA
była Lalka Bolesława Prusa. Powieść ukazywała się najpierw w odcinkach (1887-1889)
Nr 4/32/2015
na łamach Kuriera Codziennego. W postaci
książki została wydana w 1890 roku i ciągle
budzi zainteresowanie czytelników. Warszawiacy twierdzą, że jest zapisem historii miasta. Inni czytelnicy dostrzegają w niej nieprzemijające mechanizmy rodzącego się modelu ustrojowego i społecznego. Znaczenie
powieści Prusa w literaturze narodowej najlepiej obrazują słowa Prezydenta Komorowskiego:
Ta nowoczesna, europejska powieść z jednej
strony ukazuje polską waleczność, nasz romantyczny patriotyzm, z drugiej – codzienne, pozytywistyczne budowanie własnej pozycji ekonomicznej czy intelektualnej, oparte
na przedsiębiorczości i zaradności. Myślę, że
to doskonała książka nie tylko na dzisiejsze
czasy. Stanisław Wokulski, Ignacy Rzecki,
Izabela Łęcka, Julian Ochocki tworzą galerię
niezapomnianych bohaterów, pochodzących
z tej samej polskiej opowieści, co Jacek Soplica, Cześnik czy Kmicic. Warto dostrzec ich
wszystkich jako żywych ludzi, którzy mają
nam coś ważnego do powiedzenia o sobie, o
20
czasach, w których przyszło im żyć, ale i o
nas samych – współczesnych Polakach.
Nr 4/32/2015
-ksiądz proboszcz dr Andrzej Brenk,
-radni miasta Zielona Góra - Mariusz Rosik
i Wiesław Kuchta,
-radni Dzielnicy Nowe Miasto – Jerzy
Szczepski, Agnieszka Kozakiewicz i Joanna Pawelczyk,
-sołtysi - Krystyna Koperska (Stary Kisielin) i Mirosława Jabłonka (Racula),
-Mirosława Montwiłł - nauczyciel z przedszkola w Nowym Kisielinie.
Dużą ucztą kulturalną przygotowaną specjalnie na tę uroczystość był występ - Pauliny i
Natalii Tomczuk. Duet zagrał utwór Andrzeja
Kurylewicza z ekranizacji Lalki Ryszarda Bera, który wprowadził gości w epokę pozytywizmu i czas akcji powieści. Narodowemu Czytaniu towarzyszyła wystawa poświęcona
dwóm ekranizacjom filmowym prusowskiego
dzieła: serialowi Lalka z 1977 roku i filmu z
1968 w reżyserii Wojciecha Hasa. Można było
obejrzeć barwne fotografie filmowe w dwojakich obsadach z aktorami głównych ról: Beaty
Tyszkiewicz i Mariusza Dmochowskiego oraz
Małgorzaty Braunek i Jerzego Kamasa. Oko
zaproszonych gości, tych czytających i tych
słuchających, cieszyły miniaturki porcelanowych lalek z epoki pozytywizmu i prezentujących kobiece stroje z różnych warstw społecznych ówczesnej Polski. Narodowy tort z motywami filmowymi Lalki był słodkim dopełnieniem spotkania z literaturą w sołectwie
Nowy Kisielin.
A my w imieniu Biblioteki Publicznej
zapraszamy na kolejne NARODOWE
CZYTANIE już za rok!
Wszystkie dotychczasowe znakomite edycje
tego jakże słusznego przedsięwzięcia możliwe
były dzięki wielu znamienitym gościom, którzy zawsze odpowiadali na nasze zaproszenie i
zagłębiali się w lekturze ku uciesze naszych
słuchaczy. 7 października 2015 r. w świetlicy w Nowym Kisielinie z tekstem Lalki
zmierzyli się goście:
-przewodniczący Zarządu Dzielnicy Nowe
Miasto – Mariusz Zalewski,
-wiceprzewodniczący Zarządu Dzielnicy –
Sebastian Jagiełowicz,
-kierownik Biura Dzielnicy –
Urszula Zamiatała,
-wiceprzewodniczący Rady Miasta Zielona
Góra – Tomasz Sroczyński,
ELŻBIETA JANUSZEWSKA
21
Nr 4/32/2015
CZAS REALIZACJI: WRZESIEŃ-GRUDZIEŃ 2015
UDZIAŁ BIORĄ: 20 UCZNIÓW KL. IV-VI Z PUBLICZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ W STRAYM KISIELINIE
C
o kryje się pod pojęciem dobra szkoła?
Ktoś odpowie dobry uczeń, dobry nauczyciel. Mówi się, że z każdej mąki
można zrobić chleb i wszystko zależy od piekarza. Nauczyciel to taki piekarz, który stara
się zdobyć jak najlepszą mąkę, ale jak? W dzisiejszych czasach szkoły prześcigają się w pomysłach jak stać się atrakcyjną placówką dla
ucznia (rodzica). Atrakcyjność niewątpliwie
podnosi bogata oferta zajęć dla uczniów. Zajęcia pozalekcyjne dają możliwości nie tylko
uczniom, ale również nauczycielom. Dzieciaki
nie czują się uciśnione programem, a opiekun
ma szansę pokazać coś fajnego.
Fundacja mBanku (mFundacja) od roku realizuje nową strategię m jak matematyka,
która zakłada wspieranie działań na rzecz
rozwoju edukacji matematycznej w Polsce.
Organizacja promuje i dofinansowuje inicjatywy służące rozwijaniu myślenia matematycznego i kształtowaniu umiejętności stosowania matematyki w różnych dziedzinach
codziennego życia, również nauki.
w cyklicznych zajęciach, podczas których poprzez zabawę doskonalone były umiejętności
matematyczne. Warsztatowy charakter zajęć
na terenie szkoły oraz poza nią sprzyjał założonemu celowi spotkań jakim było nie tyle
poszerzanie wiedzy, co rozwój ucznia w sferze
wyobraźni, myślenia, ekspresji i dociekliwości.
W ramach projektu uczniowie brali udział w 3
wyzwaniach podejmowanych w określonym
etapie projektu.
W Publicznej Szkole Podstawowej w Starym
Kisielinie w okresie wrzesień - grudzień
uczniowie uczestniczyli w niebanalnych lekcjach matematyki. W projekcie Matematyka
tu i tam 20 uczniów z klas IV-VI brało udział
1. Matematyka w terenie (współpraca z
leśniczym
Mariuszem
Rosikiem):
uczniowie zmagali się ze skalą oraz jej zastosowaniem do posługiwania się mapą i orien22
tacji w terenie. Na zakończenie etapu zaplanowana została dla rodziców i dzieci gra terenowa w okolicach Zielonej Góry Bieg na
orientacje.
Nr 4/32/2015
2. Matematyka w kuchni – uczniowie
przyswajali pojęcia związane z wagą, pojemnością, wyposażeniem kuchni i przepisami
kulinarnymi. Zajęcia warsztatowe dały możliwość wykorzystania wiedzy w praktyce. Mozaika z własnoręcznych wypieków czy szpinakowe mufinki to nie lada rarytas dla małych
kucharzy.
3. Matematyka w muzyce (współpraca
z
Uniwersytetem
Zielonogórskim):
uczniowie poznali odpowiedź na pytania: co
wspólnego mają bryły geometryczne z muzyką? Jak brzmi sześcian na perkusji? Jak używając dźwięku perkusji i kodu Morse'a można
zakodować i zagrać dowolne słowo? Na zakończenie etapu dzieci zaprezentowały muzycznie swoje figury.
Ostatnim spotkaniem w ramach projektu było
wspólne przygotowanie zdrowych potraw oraz
granie w gry planszowe, rozwiązywanie krzyżówek, rebusów i zagadek matematycznych
przez uczniów i ich rodziców. Była to okazja
do rozmów i wspólnego spędzenia czasu oraz
podsumowania projektu.
ALICJA NIEDZIELA
23
W
niedzielę 18 października 2015
roku na terenie kompleksu boisk
sportowych imienia Bronisława
Przygrodzkiego w Starym Kisielinie odbył się
jubileuszowy XV BIEG PAPIESKI pod hasłem JAN PAWEŁ II – PATRON RODZINY. Od 2001 roku w pierwszą niedzielą
po wyborze Świętego Jana Pawła II na Papieża, odbywa się impreza sportowa, która integruje mieszkańców, zachęca do sportowego
trybu życia całe rodziny. I tak też było w tym
roku. Tydzień poprzedzający naszą imprezę
nie zachęcał do wyjścia na świeże powietrze.
Nr 4/32/2015
całe rodziny, kibiców i zawodników piękną
słoneczną pogodą. Organizatorzy zadbali nie
tylko o ładną pogodę, ale także o to, aby zawody odbyły się w miłej, rodzinnej atmosferze. Wszyscy dopingowali wszystkich. Było
wiele radości i uśmiechów. Dystanse do pokonania były różne, w zależności od kategorii
wiekowej. Od 100 m (przedszkolaki) do 1000
m (seniorzy). Przed biegami Pani Ewa Pigulska przeprowadziła profesjonalną rozgrzewkę.
Każdy uczestnik biegów otrzymał okolicznościowy numer startowy, dyplom i medal. Zwycięzcy z każdej kategorii wiekowej otrzymali
dodatkowo statuetki. Po raz pierwszy w tym
roku odbył się Bieg Rodzinny w którym startowały całe rodziny (dystans był symboliczny)
a nagrodą dla wszystkich uczestników, oprócz
poprawy samopoczucia, były rozdawane przez
księdza proboszcza Andrzeja Brenka obrazki
ze Świętym Janem Pawłem II. Dla wszystkich
uczestników, kibiców i zawodników organizatorzy przygotowali darmowy poczęstunek.
Były gorące i zimne napoje, zupy, naleśniki,
słodkie bułeczki. Impreza została dofinansowana przez Miasto Zielona Góra.
Organizatorzy: Stowarzyszenie Przyjaciół Kisielina, Rada Sołecka Starego Kisielina, Rada
Solecka Nowego Kisielina, Ochotnicza Straż
Pożarna Stary Kisielin, Publiczna Szkoła Pod-
Było zimno, deszczowo i wietrznie. Ale za to
niedziela tradycyjnie już powitała przybyłe
24
stawowa Stary Kisielin, GASTROTAR Stary
Kisielin, Poseł RP Waldemar Sługocki, Radny
Miasta Zielona Góra Mariusz Rosik, ksiądz
proboszcz Andrzej Brenk. Organizatorzy serdecznie dziękują wszystkim osobom, które
przyczyniły się do zorganizowania i sprawnego przeprowadzenia imprezy.
www.facebook.com/StowarzyszenieKisielin
MARIUSZ ROSIK
25
Nr 4/32/2015
Nr 4/32/2015
2. Sandra Dziczkowska
Liceum – dziewczęta
1. Martyna Łebek
Seniorzy – mężczyźni
1. Michał Niemczynowski
2. Adrian Wąsik
3. Andrzej Zadrożny
Seniorzy – kobiety
1. Joanna Bortnowska
2. Ewa Pigulska
3. Aneta Konieczna
Weterani – mężczyźni
1. Marek Sobiak
2. Ryszard Pac
3. Krzysztof Kazoń
Weterani – kobiety
1. Kalina Sobiak
Wiarusy – mężczyźni
1. Łuczak Krzysztof
2. Rosik Mariusz
3. Krzysztof Zawadzki
Wiarusy – kobiety
1. Bogumiła Furgał
2. Barbara Kowalska
Super Wiarusy – mężczyźni
1. Waldemar Sawicki
2. Edmund Lokś
3. Karol Cieślicki
Super Wiarusy – kobiety
1. Halina Neweś
2. Marianna Kania
WYNIKI
XV BIEGU PAPIESKIEGO
JAN PAWEŁ II – PATRON RODZINY
STARY KISIELIN 18.10.2015r
Przedszkolaki – chłopcy
1. Bartek Sawicki
2. Mateusz Zamorski
3. Szymek Roszkiewicz
Przedszkolaki – dziewczęta
1. Lenka Popiel
2. Wiktoria Wąsik
3. Nikola Wąsik
3.Zosia Kuśnierz
Szkoły podstawowe kl. 1-3 - chłopcy
1. Wiktor Kuśnierz
2. Bartek Andryszkowski
3. Maksymilian Urbański
Szkoły podstawowe kl. 1-3 – dziewczęta
1. Gabrysia Sierocka
2. Natalia Ulanicka
3. Maja Adamczak
Szkoły podstawowe kl. 4-6 – chłopcy
1. Szymon Andryszkowski
2. Kacper Dziębór
3. Dawid Ulanicki
Szkoły podstawowe kl. 4-6 – dziewczęta
1. Emilia Hosa
2. Malwina Łebek
3. Maja Chorostin
Gimnazjum – chłopcy
1. Michał Komaszko
2. Maciej Piątak
3. Michał Martynów
Gimnazjum – dziewczęta
1. Weronika Rogowska
26
27
Nr 4/32/2015
28
Nr 4/32/2015
29
Nr 4/32/2015
C
o roku w okresie jesiennym młodzież i
dzieci z zielonogórskich szkół, gimnazjów i liceów wraz z nauczycielami i
opiekunami sadzą i sprzedają Pola Nadziei,
czyli cebulki żonkili, na placach miast, przed
urzędami, szkołami, kościołem i na działkach
prywatnych. Żonkile są międzynarodowym
symbolem nadziei, przypominającym nam o
ludziach cierpiących, którzy oczekują naszej
pomocy i opieki w trudnym okresie odchodzenia z tego świata. Nasza szkoła także miała
zaszczyt uczestniczyć w tym szczytnym projekcie. Uczniowie naszej szkoły sprzedawali
cebulki żonkili przed kościołem w Starym i
Nowym Kisielinie, placówce oraz sadzili przed
budynkiem szkoły. Pola Nadziei organizuje
Hospicjum im. Lady Ryder of Warsaw w Zielonej Górze. Przygotowuje ono także prelekcje
dla dzieci i młodzieży, akcje medialne zachęcające do organizacji szkolnych grup wolontariuszy. Celami Pól Nadziei są:

Nauczania metod pracy z nieuleczalnie
chorymi ludźmi oraz z osobami w żałobie.
Nr 4/32/2015

Jest także propagowanie w społeczeństwie postaw altruistycznych, otwartych na
cierpienie człowieka.

Pozyskiwanie środków finansowych na
zakup sprzętu medycznego, leków itd.

Zachęcanie dzieci i młodzieży do praktycznego zaangażowania się w pomoc dla ludzi cierpiących.
30
Hospicjum funkcjonuje pomagając nieuleczalnie chorym głównie na nowotwory, po
zakończeniu leczenia przyczynowego. Z chorymi pracuje wykwalifikowana kadra: lekarze,
pielęgniarki, psycholodzy, fizjoterapeuci, kapelan i wolontariusze. Dla chorych przebywających w Hospicjum wypożyczany jest sprzęt
medyczny. Istnieje tam też grupa wsparcia dla
osieroconych po stracie bliskiej osoby.
Nr 4/32/2015
Pomóc można składając datek do Hospicyjnej
skarbonki lub dokonaniem wpłaty na konto
bankowe. Wesprzeć można także zorganizowaniem żonkilowej kwesty w firmie, szkole
lub innej instytucji.
Jako szkoła sprzedaliśmy wiele cebulek żonkili tym samym pomagając innym!
Wszyscy powinni zaangażować
się w pomoc potrzebującemu.
Zapraszamy wszystkich w przyszłym roku do
włączenia się w to piękne dzieło, a cebulki
żonkili kiedy na wiosnę będą kwitły będą nam
przypominać nadzieję, którą daliśmy innym.
MARIA MĘDRYK
31
Nr 4/32/2015
D
zień Wszystkich Świętych ukazuje
nam dwie niezwykłe prawdy o naszym życiu, którymi są świętość i
przemijanie. Każdy z nas ma w swojej codzienności wiele spraw, problemy, choroby,
praca, dzieci, rodzina, kupno nowego domu,
sprzedaż samochodu, a chyba najmniej mamy
czasu na myślenie o tym, co w naszym życiu
jest najpewniejsze. Różne rzeczy w naszym
życiu mogą się zdarzyć, ale jedno zdarzy się
na pewno na sto procent, wszyscy kiedyś
umrzemy i odejdziemy z tego świata. I te dni
listopadowe: pierwszy, drugi listopada, są
świetnie wkomponowane w naszą rzeczywistość, żeby na chwilę wyhamować i podjąć
refleksję na temat tych spraw ostatecznych
naszego życia.
Przede wszystkim, żeby zrozumieć co nas czeka po śmierci, musimy mocno pamiętać o
tym, że Bóg jest wielkim miłośnikiem ludzkiej
wolności, stworzył człowieka do wolności, Bóg
chce żebyśmy w tej wolności podejmowali
decyzje co do naszej przyszłości, tej wiecznej
przyszłości. Bóg naprawdę wsłuchuje się w
głębię naszego serca, słucha czego tak naprawdę my chcemy, co my wybieramy.
Zauważmy, że na różnych średniowiecznych
obrazach, Bóg jest przedstawiany jako ten,
który ręką pokazuje ludziom, ty pójdziesz tu,
a ty tu po śmierci. Te obrazy są słuszne i
prawdziwe, chociaż mogą mylić człowieka, że
to będzie jakaś decyzja woli Pana Boga, której
człowiek będzie się przeciwstawiał. Otóż nie.
Pan Bóg powie każdemu z nas: pójdziesz tam
po śmierci, gdzie tak naprawdę przez całe życie chciałeś pójść. Ktoś może powiedzieć: no
chyba ksiądz przesadza, no ci do piekła zostaną jakoś wrzuceni, przecież nikt nie ma ochoty sam z siebie pójść do piekła na wieczne
32
cierpienie i mękę. Otóż niestety nie. Posłużę
się tutaj przykładem, który wielu z nas przeżywało choćby w dzieciństwie, kiedy za jakieś
wykroczenie rodzic: mama, czy tata postawił
nas do kąta. Pamiętacie byliśmy tak bardzo w
życiu upokorzeni i ukarani. Ale kiedy czas kary mijał, mama mówiła serdecznie do nas:
synku wyjdź wreszcie z tego kąta i chodź tutaj
do mnie do kuchni, bo mam dla ciebie pyszne
ciasto. Czy pamiętacie kochani, że nie raz,
zdarzało się nam, że mówiliśmy: nie, nie pójdę! Będę stał w tym kącie.
- Ale przecież dziecko kochane w tym kącie
jest źle i nie dobrze.
- Nie, będę stał w tym kącie.
To jest bardzo niebezpieczna postawa zatwardziałości serca. Ilu ludzi spotykam w swoim kapłaństwie,
którzy mówią: tak bardzo ciercierpię, bo pokłóciłem się z
bratem, z siostrą, z mężem, z
żoną, i tak bardzo jest mi przyprzykro, że od lat nie mogę
spać, nie mogę sobie znaleźć
miejsca i strasznie mnie to
boli. Ale wiem, od kiedy te
relacje rodzinne zostały zburzone, to czuję, że cierpię.
Pytam: bardzo cierpisz?
- Bardzo.
- A przecież wystarczyłby tylko
jeden telefon, prawda, moglibyście się spotkać, wyjaśnić
sobie wszystko i uściskać się.
- No to prawda zapewne by
tak było.
- No to zadzwoń.
- Nie, nie zadzwonię. Proszę zwrócić uwagę,
że zatwardziałość serca powoduje to, że człowiek chce cierpieć, że doskonale rozum mu
mówi wystarczy wyciągnąć rękę, przeprosić,
wyspowiadać się i przyjąć Boże miłosierdzie, a
niektórzy mówią: nie. Nie wyciągnę ręki, wolę
cierpieć. I to jest przedsionek piekła, jest to
bardzo niebezpieczna sytuacja. Niestety ci,
którzy wybierają potępienie wieczne nie reagują na wezwania Chrystusa, który ludzi nie
prowadzi do piekła, wręcz przeciwnie, jak
mówiła św. Faustyna w swoim Dzienniczku:
Chrystus błaga ludzi, żeby nie szli do piekła.
A oni niestety chcą tam iść. Dlatego ten czas
pierwszy i drugi listopada, choć to nie Boże
Nr 4/32/2015
Narodzenie jest też dobrym czasem na pojednanie. Na wyjście z tego kąta, do którego może nas diabeł postawił, może do którego sami
się postawiliśmy, nie wierząc w nasze dobro,
nie wierząc w nasze piękno i mówimy: nie
wyjdę, właśnie na złość całemu światu ja teraz
będę cierpiał. A Chrystus mówi: wróć do
Mnie. Wróć do ludzi, wróć do pokoju serca.
To jest ten wybór codzienności, kiedy wybieramy: czy przyjmiemy przebaczenie, czy nie,
jakoś będzie rzutował na nasz wybór ostateczny. Pamiętajmy kochani, że każdy z nas
pójdzie po śmierci tam gdzie naprawdę w głębi serca chce pójść. Pan Bóg tylko usankcjonuje nasz wybór. Dlatego Kościół pokazuje
nam dzisiaj niezliczoną liczbę wszystkich
tych, którzy dali radę w swoim
życiu przełamać zatwardziałość swego serca. Dlatego dzisiejsza Uroczystość Wszystkich Świętych to swoisty dla
nas rachunek sumienia. Jezus
w dzisiejszej Ewangelii pyta
nas: jak wygląda moje chrześcijaństwo? Co zrobić z tym
naszym życiem, aby było chrystusowe?
Przede wszystkim trzeba zacząć od spowiedzi i wyprostowania spraw, które się pogmatwały w naszym życiu. Trzeba
będzie komuś powiedzieć
PRZEPRASZAM, komuś coś
odkupić, kogoś odwiedzić:
schorowaną samotną matkę,
czy ojca i pokornie schylić
przed nimi głowę. To jest droga dla nas. Jeden ze świętych powiedział, żeby nie liczyć na
to, że wszystkich uszczęśliwimy. Jeśli nikogo
nie skrzywdzimy w życiu, to nasze życie będzie święte. A świętość to nie doskonałość, ale
świętość to przezwyciężanie każdego dnia siebie samego, żeby kochać innych. Jezus stawia
dzisiaj przed nami trudne zadanie: bycia błogosławieństwem dla innych. Czy potrafię w
swoim życiu błogosławić innym? Czy moje
życie jest dla innych błogosławieństwem? Dzisiejsze święto uczy nas i woła do nas: że trzeba kochać Chrystusa w ludziach, bo On jest
tam spragniony miłości. Jeżeli to zumiesz to
jesteś już na drodze do świętości.
KS. ANDRZEJ BRENK
33
P
o rocznej przerwie wróciliśmy do kwestowania na cmentarzu w Starym Kisielinie. W dniu Wszystkich Świętych
radny miasta, radny dzielnicy, radny powiatu
i przedstawiciele nowej Rady Sołeckiej zbierali pieniądze na remont i modernizację cmentarza w Starym Kisielinie.
W tym roku zebraliśmy kwotę 2017,91 zł.
Dziękujemy serdecznie wszystkim darczyńcom.
Nr 4/32/2015
my wykonać budowę chodnika w nowej części
cmentarza wraz z oświetleniem, poprawę
chodnika przy wejściu od ulicy Sadowej oraz
udostępnienie wejścia do ubikacji od strony
cmentarza (teraz do ubikacji można wejść
tylko przy otwartej kaplicy). Przed 1 listopada
br. udało się nam zrealizować kolejną inwestycję - chodnik na cmentarzu, który na pewno podniósł komfort wszystkim odwiedzającym swoich bliskich.
MARIUSZ ROSIK
W puszkach było: 100 zł – 1 szt.; 50 zł – 3 szt.;
20 zł – 14 szt.; 10 zł – 72 szt.; 5 zł – 96 szt.; 2
zł – 86 szt.; 1 zł – 95 szt.; 50 gr – 32 szt.; 20
gr – 19 szt.; 10 gr – 9 szt.; 5 gr – 3 szt.; 2 gr –
1 szt.; 1 gr – 4 szt. Cała zebrana kwota zostanie przeznaczona na poprawę infrastruktury
na naszym cmentarzu. W roku 2016 planuje34
11
listopada obchodzimy Narodowe
Święto Niepodległości. W tym
roku przypada 97. rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę po 123 latach niewoli, a także mija 25 lat od uchwalenia ustawy samorządowej, dlatego rok 2015
został ogłoszony Rokiem Samorządności. Z tej
okazji uczniowie Szkoły Podstawowej w Starym Kisielinie zaprosili wszystkich mieszkańców na Marsz Niepodległościowy, który przeszedł główną ulicą Starego Kisielina i zakończył się w kościele parafialnym Mszą św. o
godz. 11.30.
Inicjatywa uczniów została podjęta w ramach
realizacji zadania w konkursie na inicjatywę
lokalną z zakresu działań pro obywatelskich w
projekcie Lubuska Akademia Debat Szkolnych. We wrześniu br. uczniowie zostali poinformowani o zasadach i możliwościach przeprowadzenia inicjatywy obywatelskiej. Na
Nr 4/32/2015
kolejnych spotkaniach zapada decyzja o zorganizowaniu Marszu Niepodległościowego z
uroczystą Mszą świętą za Ojczyznę. Propozycja dzieci, by zakończyć uroczystości piknikiem rodzinnym na placu wiejskim, nie zostaje zaakceptowana ze względu na pogodę, ale
odłożona do realizacji w maju.
35
Uczniowie planują zadania, wyznaczają odpowiedzialnych, opracowują szczegóły – poszukują lokalnych sprzymierzeńców, wystosowując samodzielnie zredagowane listy oficjalne do Rady Sołeckiej, Proboszcza parafii
Kisielin, Ochotniczej Straży Pożarnej, przedstawicieli samorządu lokalnego, z prośbą o
poparcie i pomoc w organizacji.
W ramach akcji informacyjnej uczniowie roznoszą w Starym i Nowym Kisielinie ulotki,
rozwieszają plakaty. Ogłoszenie ukazuje się w
szkole, na stronach internetowych parafii i
Stowarzyszenia Przyjaciół Kisielina.
Nr 4/32/2015
Marsz wyruszył o godz. 11.00 na czele z pocztami sztandarowymi wystawionymi przez
szkołę i OSP. Lokalny zespół śpiewaczy Bolero
wykonywał pieśni patriotyczne oraz wspomagał oprawę liturgiczną. Dyrektor szkoły przygotował flagi, Rada Sołecka i Stowarzyszenie
Przyjaciół Kisielina zaopatrzyli uczestników w
znaczki z napisem 11 listopada, chorągiewki i
wiatraczki w barwach narodowych. Młodzieżówka OSP wystąpiła w białych i czerwonych
kaskach. Przemarsz główną ulicą ponad stu
osób, zabezpieczony przez policję i strażaków,
zakończył się uroczystą Mszą Świętą w kościele parafialnym.
Po raz pierwszy uczniowie szkoły podstawowej podjęli się zaplanowania i przeprowadzenia inicjatywy lokalnej, która spotkała się z
ciepłym przyjęciem przez środowisko, a także
uświetnienia narodowej rocznicy – Marszem
Niepodległościowym.
Ksiądz Proboszcz podczas kazania podkreślił,
że nasza inicjatywa różni się od tych podejmowanych w innych miejscach w Polsce, ponieważ marsze zwykle są organizowane po
mszach świętych, a w Kisielinie – przyszliśmy
do kościoła podziękować Bogu za niepodległą
i samorządną Ojczyznę. Nie przypadkiem tak
się stało. Historia Polski ściśle związana jest
historią Kościoła w naszym kraju, a hasło:
Bóg, Honor, Ojczyzna, tak bliskie naszym
przodkom, którzy przelewali krew w obronie
polskości, nadal jest aktualne.
W dniu 11 listopada od godz. 10.45 uczestnicy
marszu gromadzili się na placu przy dworcu
kolejowym. Dyrektor szkoły powitał obecnych, w krótkim przemówieniu nawiązał do
wydarzeń historycznych w 1918r., podkreślił,
że 97 rocznica Narodowego Święta Niepodległości wiąże się z 25-leciem uchwalenia ustawy samorządowej i podziękował za przybycie,
gratulując obywatelskiej postawy.
Podjęte działania po raz pierwszy połączyły
we współpracy tak wiele różnych środowisk.
Na podkreślenie zasługuje zaangażowanie i
współpraca wielu podmiotów – uczniów, nauczycieli i dyrektora szkoły, Proboszcza parafii, strażaków z OSP, Rady Sołeckiej, Stowa36
rzyszenia Przyjaciół Kisielina, zespołu wokalnego Bolero, przedstawicieli samorządu terytorialnego. Aktywności i odpowiedzialności
społecznej, a także odwagi w działaniu i podejmowaniu wszelkich inicjatyw lokalnych,
młody człowiek po raz pierwszy uczy się w
szkole. Dlatego tak ważny jest ścisły związek
szkoły z samorządem lokalnym i środowiskiem oraz wzajemne wsparcie w działaniu na
rzecz edukacji.
Narodowe Święto Niepodległości to polskie
święto państwowe, obchodzone 11 listopada
dla upamiętnienia odzyskania przez Polskę
niepodległości w 1918 roku, po 123 latach zaborów (1795-1918) zostało ustanowione ustawą z 23 kwietnia 1937 r., zniesione w lipcu
1945r. i przywrócone w okresie transformacji
systemowej w 1989r.
Inicjatywa lokalna zintegrowała społeczeństwo Starego i Nowego Kisielina. Przyczyniła
się do kształtowania wśród dzieci i dorosłych
mieszkańców postawy odpowiedzialności społecznej, poczucia wspólnoty i radości z prze-
Nr 4/32/2015
prowadzonego razem działania. Marsz Niepodległościowy wspomógł szkołę w krzewieniu idei patriotycznych wśród najmłodszych
mieszkańców naszych miejscowości. Pięknym
zwieńczeniem dnia była wspólna modlitwa za
Ojczyznę.
Wszyscy uczestnicy działania podkreślali niesamowitą atmosferę podczas marszu i Mszy
świętej, uśmiechnięte dzieci z dumą niosły
emblematy w barwach narodowych. Marsz,
który był okazją zamanifestowania postaw
patriotycznych, zgromadził ponad 100 osób, a
w Mszy Świętej uczestniczyło sporo ponad
250 wiernych.
Ksiądz Proboszcz wyraził nadzieję, że
uczniowska inicjatywa będzie kontynuowana
w następnych latach, co z radością, dumą i
poczuciem jedności przyjęli wszyscy obecni.
Zatem - do zobaczenia za rok!
ELŻBIETA
WIECZOREK
37
Czy pamięta Pan kiedy po raz pierwszy
pojawiła się myśl o grze na organach?
Tak. Pierwsza myśl o grze na organach pojawiła się w wieku 7 lat, a było to podczas Mszy
św. odprawianej w kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonej Górze. Była to moja
rodzinna parafia i co niedzielę wspólnie z rodzicami i bratem uczestniczyliśmy we Mszy
świętej. Najczęściej siadaliśmy blisko ołtarza,
ale gdy rodzice zauważyli moje zainteresowanie organami kościelnymi zmieniliśmy miejsce i siadaliśmy na chórze gdzie mogłem z
bliska przyglądać się organiście i słuchać
przepięknych dźwięków organów i to mi właśnie imponowało.
Co jest najważniejsze w pracy organisty?
W pracy organisty najważniejsze jest powołanie do wykonywania tej służby. Dzięki temu
mogę z przyjemnością grać na wielu Mszach
świętych i nie sprawia mi to żadnych trudności. Drugim najważniejszym celem jest dopełnienie tego o czym mówi Konstytucja o Liturgii Świętej: gdy Kościół modli się, śpiewa lub
działa, wiara uczestników wzrasta, a umysły
wznoszą się ku Bogu, aby Mu oddać duchowy hołd i otrzymać obfitszą łaskę. I to jest
właśnie podstawowe zadanie organisty, by
pomóc wiernym w przeżywaniu Liturgii, zbli-
Nr 4/32/2015
żać ich do Boga poprzez wykonanie poszczególnych pieśni nawiązujących do Liturgii Słowa danego dnia czy uroczystości. Gorzej jest
gdy organista w tym przeszkadza.
Czy pamięta Pan jakieś szczególne wydarzenie, sytuację zabawną, wzruszającą, może trudną związaną z grą na organach?
Przez 15 lat mojej posługi w Kościele trochę
się tego nazbierało… Zdarzają się chwile
wzruszające, jak i zabawne. Jako organista
gram na ślubach, chrztach, ale także na pogrzebach i to nie tylko dorosłych, ale też dzieci
i czasem ciężko się powstrzymać od łez. Natomiast sytuacji zabawnych jest mnóstwo, a
najlepsze zdarzają się po kilku Mszach świętych, gdzie zmęczenie daje o sobie znać. Jedna
z nich to przejęzyczenia, które czasami w kontekście reszty tekstu brzmią nawet wesoło.
Praca organisty to w dużej mierze praca niedzielna, świąteczna… Jak udaje
się to godzić z poświęcaniem czasu rodzinie, bliskim?
I tu mogę z pewnością powiedzieć, że pracuję
inaczej niż wszyscy. Kiedy ludzie rozpoczynają
weekend, ja rozpoczynam pracę. I to specyfika
tego zawodu. Staram się poświęcać czas
wszystkim po kolei: żonie, rodzicom, rodzinie
i znajomym. Akceptują mój czas pracy i to
38
mnie cieszy najbardziej. I tu chcę podziękować mojej żonie, która zawsze była i jest wyrozumiała, bo kiedy trzeba było usiąść do
świątecznego stołu ja zawsze wyjeżdżałem do
kościoła.
Czy, będąc tak często w kościele, nie boi
się Pan, że to miejsce, modlitwa może
jakoś spowszednieć, że można za bardzo się przyzwyczaić?
Owszem, będąc w kościele – dosłownie codziennie przychodzą takie myśli, by z tego
powołania nie wyszła rutyna, o którą bardzo
łatwo. Staram się każdą Mszę święta przeżywać, jakby miała to być moja pierwsza, jedyna
i ostatnia. Każdą Mszę świętą i każdą pieśń
przeżywam inaczej i to daje mi możliwość
modlitwy i skupienia, a jednocześnie wprowadzenia wiernych w liturgię pod kątem modlitwy i śpiewu.
Co doradziłby Pan naszym Czytelnikom, może zwłaszcza tym mniejszym,
w których rodzi się pragnienie gry na
organach?
Warto… naprawdę warto! Trzeba wiedzieć, że
to długa i trudna droga, by być organistą z
Nr 4/32/2015
powołania. Ja kocham grać, kocham organy
kościelne i żaden instrument mi ich nie zastąpi. Służę pomocą tym, którzy interesują się
tym pięknym instrumentem, który daje niesamowite walory brzmieniowe. Dzięki organom kościelnym można wyrażać uczucia: miłość, pokorę, subtelność – cichymi głosami
fletowymi, a radość, podniosłość i powagę –
głośnymi trąbami, dzwonami i puzonami.
I na koniec – dobra rada dla Parafian,
by nasz wspólny śpiew stawał się coraz
piękniejszym uwielbianiem Pana Boga.
Moja dobra rada jest taka, by wierni śpiewali
głośno i całym sercem do czego też namawia
Ksiądz Proboszcz, abyśmy nie wstydzili się
swojego głosu, ani osoby siedzącej obok. Zapraszam wszystkich do wspólnego śpiewu, by
to co najpiękniejsze w Liturgii – Żywy Chrystus – został uwielbiony talentami, które
otrzymaliśmy od samego Boga.
Dziękuję bardzo za rozmowę.
ROZMAWIAŁA
MARYSIA MĘDRYK
39
T
egoroczny Adwent zbiegł się z dwoma
ważnymi wydarzeniami. W I niedzielę
Adwentu rozpoczęliśmy obchody 1050.
rocznicy chrztu Polski, a we wtorek 8 grudnia,
w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
papież Franciszek zainaugurował Nadzwyczajny Rok Miłosierdzia. Stąd propozycja Małego Gościa Niedzielnego na czas Adwentu pt.
Drzewo życia. Chrzest źródłem miłosierdzia
stał się dobrym wyzwaniem dla dzieci w tegorocznych RORATACH. Sięgając do początków
chrześcijaństwa w Polsce, do wielkich polskich świętych, dzieci odkrywały podczas tegorocznych rorat, że od kiedy Bóg jest obecny
w naszym narodzie, od kiedy nasi władcy zawierzyli Polskę Panu Bogu, nasz kraj jest
ważnym punktem na mapie Europy, a nawet
świata. A przez św. Jana Pawła II i św. Faustynę świadomość głębokiej wiary w naszej
ojczyźnie dotarła do najdalszych zakątków
świata.
Każdego dnia rorat dzieci poznawały życiorysy swoich rówieśników świętych dzieci, błogosławionych i kandydatów na ołtarze. Stąd zawołanie roratnie Poszli w ciemno za ŚWIA-
Nr 4/32/2015
TŁEM. Dzieci otrzymały Paszporty do nieba,
które były jednym z zadań adwentowych, aby
przypomnieć sobie datę swojego chrztu.
Wielkie wrażenie na dzieciach zrobiła historia
życia św. Dominika Savio i jego zawołanie
życiowe wolę umrzeć niż zgrzeszyć.
Wielką radość sprawiały dzieci u wszystkich
uczestników tegorocznych rorat. Dzieci wcielały się w święte postacie z historii naszego
narodu i w ten sposób poznawały historię Polski i Kościoła. Niektóre dzieci wstawały wcześnie rano, kiedy było jeszcze ciemno, by zdążyć na spotkanie z Panem Jezusem. Inni biegli do kościoła po wyczerpujących lekcjach w
szkole. Dziękuję wszystkim dzieciom i ich rodzicom za miłość, jaką okazaliście w ten sposób Jezusowi. Chodząc na roraty, dobrze
przygotowaliśmy się na Boże Narodzenie. Na
chwałę małego Jezusa śpiewajmy kolędy,
rozmawiajmy dużo z rodzicami i rodzeństwem, odwiedzajmy chorych i biednych. Jeżeli to uczynimy to znaczy, że roraty tegoroczne wydały błogosławiony owoc.
KS. ANDRZEJ BRENK
40
41
Nr 4/32/2015
42
Nr 4/32/2015
M
Nr 4/32/2015
ikołajki w Kisielinie to już tradycja. Co
roku dzięki wsparciu sponsorów wręczamy naszym najmłodszym mieszkańcom słodkie upominki. W tym roku przygotowaliśmy 200 paczek! Staramy się, aby towarzyszył
temu wydarzeniu zawsze występ artystyczny, który nie tylko bawi, ale także uczy. W tym roku odwiedziło Kisielin dwóch Mikołajów – ten nowoczesny, znany z dzisiejszego świata, ale także św.
Mikołaj – biskup, który jest pierwowzorem dzisiejszego Mikołaja. W tym roku postanowiliśmy
także wręczyć paczki dla tych najstarszych, schorowanych mieszkańców. Z tą misją razem z Panią
Sołtys Krystyną Koperską i członkiem rady sołeckiej Ireneuszem Kowalem, ruszyliśmy z Mikołajkowym kolędowaniem. Łzy wzruszenia u tych
najstarszych i szeroki uśmiech u dziecka to widok,
który zawsze zostaję w głowie i napędza do dalszego działania. Ogromne podziękowania dla
sponsorów: Senatora Waldemara Sługockiego,
Radnego Miasta Mariusza Rosika, Księdza Proboszcza Andrzej Brenka, Radnego Dzielnicy Zenona Rabędy, Rady Sołeckiej Starego Kisielina i
Stowarzyszenia Przyjaciół Kisielina. Dziękujemy
Grupie Świętego Mikołaja (Małgorzata i Piotr
Wower oraz Waldemar Trębacz) za przedstawienie dzieciom historii o św. Mikołaju biskupie z
Mirry. Paczki zostały przygotowane przez sklep
Intermarche.
43
Nr 4/32/2015
Michał Walkowiak/Foto
S
potkania formacyjne dla grupy modlitewnej Żywego Różańca w naszej parafii odbywają się co kwartał w pierwszą
niedzielę miesiąca. Podczas spotkania jest
wspólna modlitwa, konferencja duchowa i
wspólne omówienie bieżących tematów. W
wydaniu świątecznym Głosu Kisielina proponuję na czas Bożonarodzeniowej modlitwy
refleksję na temat: Otrzymaliśmy łaskę
modlitwy, a nie tylko przykazanie modlitwy.
Z 2. rozdziału Dziejów Apostolskich: Trwali
oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w
łamaniu chleba i w modlitwach. Bojaźń
ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili
wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, którzy
uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli
wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a
łamiąc chleb po domach, spożywali posiłek w
radości i prostocie serca. Wielbili Boga, a
cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś
przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia (ww. 42-47).
Mamy tutaj opis pierwotnej wspólnoty chrześcijańskiej, trochę wyidealizowany, jakby nie
na nasze czasy. Jednak w dziejach Kościoła
ten opis zawsze był wzorem dla wspólnoty
chrześcijańskiej. Prawie wszystkie instytuty
zakonne powstały z zamiarem pewnego odnowienia tej wspólnoty. W tym fragmencie są
opisane różne elementy. Jest to wspólnota,
która żyje słowem Bożym, to znaczy nauczaniem Apostołów, żyje miłością braterską, łamaniem Chleba i modlitwą. To są
środki uświęcenia tej wspólnoty. Wspólnota
dąży do uświęcenia i używa tych środków.
Trwali na modlitwie. Modlitwa jest uniwersalnym środkiem do uświęcenia. Jakąkolwiek cnotę chcemy zdobyć, musimy zacząć od
modlitwy. Mówi się, że wspólnota chrześcijańska trwała na modlitwie przed i po Pięćdziesiątnicy, ale jakość modlitwy zmieniła się,
bo przedtem uczniowie Jezusa modlili się,
prosząc o Ducha Świętego, a teraz, gdy otrzymali Ducha Świętego, jest to modlitwa uwielbienia, wychwalanie Boga. Jeżeli chcemy
mówić o modlitwie, musimy zacząć od postawienia przed sobą absolutnego wzoru modlitwy, którym jest JEZUS. Św. Łukasz w
Ewangelii stara się ukazać nam Jezusa modlącego się: modli się nocą na górze, modli się
rano na brzegu jeziora. Pewnego razu, jak
mówi św. Łukasz, wielki tłum napierał, aby
44
słuchać Jego słowa, ale On odchodził w miejsca pustynne, aby się modlić. Widać, że Jezus
nie pozwalał się zatrzymać nawet przez tłumy,
które chciały słuchać słowa Bożego. Nie rezygnował ze swojego czasu dialogu z Ojcem nawet po to, by nauczać. Innym razem, jak podaje św. Łukasz, spędził noc na modlitwie, a
kiedy nadszedł dzień, wezwał swoich uczniów
i wybrał Dwunastu. Tu widzimy ważną rzecz:
Jezus modlił się, aby wiedzieć, czego
chce Ojciec. Nie modlił się po prostu przed
zrobieniem czegoś, ale modlił się, żeby wiedzieć, co ma zrobić. Jakie to jest ważne. My
modlimy się przed jakąś czynnością, ale najważniejsze jest to, gdy prosimy Ojca, żeby
powiedział nam, co mamy zrobić.
Ojcowie pustyni dają nam dobre rady na temat modlitwy. Mówią nam, że trzeba wytrwać na modlitwie, kiedy modlitwa
staje się trudna. Opowiadają, że młody
mnich chodził do swojego ojca duchownego i
prosił go: Pozwól mi pracować w ogrodzie,
bo ja nie potrafię się modlić! Moje myśli nie
pozwalają mi skupić się! I tak codziennie
chodził do ojca duchownego, by prosić go:
Pozwól mi zrobić coś użytecznego, bo ja nie
potrafię się modlić! Na koniec ojciec du-
Nr 4/32/2015
chowny powiedział: Dobrze, jeśli naprawdę
nie potrafisz kontrolować swoich myśli, pozwól, żeby myśli chodziły tam, gdzie chcą, po
całym świecie... Ale twoje ciało niech nie
opuszcza celi. I to dotyczy także nas, żeby
chociaż nasze ciało pozostało w kościele, na
modlitwie. Czasem dobrze jest, jak mówi św.
Augustyn, odmawiać modlitwy krótkie, intensywne: Panie, kocham Cię. Żałuję za moje
grzechy. Proszę Cię o Twojego Ducha Świętego. Dziękuję za to, że dałeś mi Jezusa. Dziękuję za Ducha Świętego. Boże kocham Ciebie.
Ty jesteś moją MIŁOŚCIĄ. Ile mi zajęło powiedzenie tych zdań? Mniej niż minutę! A
powiedziałem wszystko, co istotne. Warto
odmawiać modlitwy, które są krótkie i intensywne. I to co najważniejsze nosić w sobie
nieustanne pragnienie modlitwy. Więc
idź dalej, pragnij modlitwy i mów o modlitwie! Tak więc mówię wam to jako człowiek,
który pragnie modlitwy, a nie jako specjalista
od modlitwy. Niech wam Pan udzieli tej łaski,
żebyście się zakochali w modlitwie, bo na modlitwie można otrzymać wszystko. Także zostać świętymi.
KS. ANDRZEJ BRENK
Michał Walkowiak/Foto
45
46
Nr 4/32/2015
K
lub Honorowych Dawców Krwi PCK
OGNIK przy Ochotniczej Straży
Pożarnej w Starym Kisielinie powstał
w 2009r z inicjatywy Andrzeja Wąsika, który
pełni jednocześnie funkcję Prezesa. Od
sześciu lat Klub przeprowadził 18 akcji
poboru krwi, podczas których pobrano
361,600 ml krwi. Obecnie należy do Klubu
35 osób, które systematycznie oddają krew.
W konkursach wojewódzkich Ognisty Strażak
– Gorąca Krew Klub HDK PCK OGNIK
zajmował w kolejnych latach następujące
miejsca: w 2009r III miejsce; w 2010r II
miejsce; w 2011r III miejsce; w 2012r III
miejsce; w 2013r III miejsce; w 2014r III
miejsce; w 2015r II miejsce. Zaangażowanie
członków Klubu HDK OGNIK zostało
docenione poprzez przyznanie 14 członkom
Klubu odznaczeń Honorowy Dawca Krwi: III
stopnia otrzymało 16 członków, po oddaniu 6
Nr 4/32/2015
litrów krwi; II stopnia otrzymało 7 członków,
po oddaniu 12 litrów krwi; I stopnia otrzymał
1 członek klubu po oddaniu 18 litrów krwi.
Prezes Klubu Andrzej Wąsik otrzymał:
ZŁOTY KRZYŻ ZASŁUGI, HONOROWĄ
ODZNAKĘ PCK III STOPNIA, MEDAL
ZASŁUŻONY DLA ZDROWIA NARODU,
ZŁOTY KRZYŻYK za oddanie ponad 50 litrów
krwi pełnej oraz KRYSZTAŁOWE SERCE za
długoletnią działalność.
PCK doceniając zaangażowanie Klubu HDK
PCK
OGNIK
powierzył
tym
razem
zorganizowanie X edycji Ognisty Strażak –
Gorąca Krew, które odbyło się 12grudnia
2015r. w remizie OSP w Starym Kisielinie.
Prezes Klubu wraz z członkami kierują
podziękowanie wszystkim sympatykom i
sponsorom Klubu, dzięki którym mogą dalej
pomagać potrzebującym.
REDAKCJA GŁOSU KISIELINA
47
48
Nr 4/32/2015
49
Nr 4/32/2015
50
Nr 4/32/2015
R
edaktor: Marysia Mędryk
Stary Kisielin, 13.12.2015
M.M.: Ekscelencjo Księże Biskupie, bardzo się cieszymy z obecności
Księdza Biskupa w naszej parafii, w
dniu spotkania rodzin z DOMOWEGO
KOŚCIOŁA oraz w dniu, kiedy w naszej
Diecezji
są
otwierane uroczyście
DRZWI JUBILEUSZOWE. Rozpoczął
się Rok Miłosierdzia Bożego, co Ksiądz
Biskup sądzi na ten temat?
BP.P.S.: To bardzo ważna jest rzecz dla wierzących ludzi, dlatego że bez Miłosierdzia Bożego nikt by się nie mógł zbawić. Miłość miłosierna i przebaczająca po grzechu pierworodnym, to jest wyjście Pana Boga mimo tego,
żeśmy się plecami do Niego odwrócili. Ze
Nr 4/32/2015
swoją miłością przebaczającą, każdy kto uwierzy w Chrystusa posłanego przez Boga Ojca na
świat i przyjmie Chrzest jest z tego grzechu
oczyszczony i nie tylko, ale rodzi się także jako
dziecko Boga i z Jego pomocą może przezwyciężać szatana. Człowiek już nosi w sobie od
początku w chwili Chrztu Świętego- życie
wieczne, natomiast z chwilą śmierci wchodzi
do nieba, do domu Ojca tam ma przygotowane miejsce.
W najbliższym czasie mija 1050 rocznica Chrztu Polski, jak my chrześcijanie
mamy to przeżywać i jaki to ma związek z naszym Chrztem?
Pamiętam jak był obchodzony jubileusz 1000lecia Chrztu Polski przed 50 laty. Wtedy było
takie przygotowanie do jubileuszu przez 9 lat,
51
które nazywało się NOWENNĄ. Każdego roku
przez dziewięć lat rozważaliśmy między innymi 7 sakramentów itd. Obecnie jest to
skromniejsze przygotowanie, bo to nie jest
taki istotny jubileusz, jak po 1000 lat chrześcijaństwa w naszej Ojczyźnie. Ale mimo to
też chcemy sobie przypomnieć, że Chrzest
Święty to jest taka brama przez którą wchodzimy do domu Boga Ojca i stajemy się
DZIEĆMI BOŻYMI. Od tego czasu mamy
prawo zwyciężać szatana i stąd powinniśmy w
tym czasie szczególnie sobie przypomnieć,
Nr 4/32/2015
kiedy był mój Chrzest Święty. Po to, aby uroczyście obchodzić ten dzień naszego dziecięctwa Bożego, w tym dniu powinniśmy pójść do
kościoła, pomodlić się przy chrzcielnicy i podziękować Bogu za dar Chrztu Świętego.
A jakie Ksiądz Biskup ma przesłanie do
naszych Parafian?
Żeby się dużo modlili o wzajemną zgodę, o
miłość w rodzinach, o to żeby Pan Bóg swoją
łaską miłości przebaczającej wszystkich nas
pojednał i pogodził ze sobą.
Dziękuję za rozmowę.
52
Nr 4/32/2015
Michał Walkowia/Foto
53
Nr 4/32/2015
Świętej siostrze Faustynie, sekretarce Bożego
miłosierdzia, Jezus podyktował słowa: Nim
przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, otwieram
wpierw na oścież drzwi miłosierdzia mojego.
Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia,
ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwości
mojej... Przechodząc przez otwarte w wielu
świątyniach Bramy Łaski (najbliższa nas
znajduje się w zielonogórskiej konkatedrze),
możemy doświadczyć miłości Boga, który pociesza, przebacza i daje nadzieję. Każda szczerze odbyta spowiedź jest zanurzeniem w nieskończonych wodach Bożego miłosierdzia,
jest powrotem do chrztu, do pierwszej czystości serca, do pierwotnej miłości.
Piękne jest hasło Roku Jubileuszowego:
Bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest
miłosierny, ale chyba nazbyt trudne. Czy
nie za wiele, Panie Jezu, ode mnie oczekujesz?
To mnie przerasta. Bóg wymaga od nas tyle
samo, ile od siebie samego! Aby lepiej ten paradoks chrześcijańskiego życia zrozumieć, a
przede wszystkim uwierzyć, że dla Boga nie
ma rzeczy niemożliwych, z wielu ewangelicz-
W
szelkie znaki na niebie i ziemi zapowiadają gorący rok dla Kościoła
w Polsce. Jubileusz Chrztu zbiega
się z rozpoczętym Rokiem Miłosierdzia, a do
tego dochodzą jeszcze Światowe Dni Młodzieży. Czeka nas wyjątkowy czas łaski, czas błogosławiony. Wielka szansa odnowy, umocnienia, ożywienia naszych parafialnych wspólnot.
Jakby zapowiedź nieba otwartego nad Polską!
54
nych przekazów o Bożym miłosierdziu wybrałem trzy, po jednej na każdy dzień naszych
rekolekcyjnych spotkań. Trzy różne historie spotkania grzesznika, czyli mnie, z
przebaczającym Bogiem, w jakże odmiennych okolicznościach. Syn marnotrawny powracający z własnej woli do
rodzinnego domu, kobieta cudzołożna
doprowadzona siłą przez tzw. stróżów
prawa oraz paralityk, zdany wyłącznie
na swoich przyjaciół. Przyznam, że te biblijne opowiadania są dla mnie cenną pomocą
w odkrywaniu tajemnicy miłosiernego Boga.
Wigilia, kolęda, choinka, opłatek, wyciągnięte
Nr 4/32/2015
dłonie, gorący uścisk, pojednanie serc, wspomnienia minionych lat, PASTERKA o północy
i Boży pokój na świecie, w Ojczyźnie, rodzinie
i własnej duszy... Tych obfitych darów i głębokich przeżyć życzę Wam na piękne Święta
Bożego Narodzenia oraz na każdy dzień Jubileuszowego Roku Miłosierdzia! Bądźcie miłosierni, jak Ojciec...
Z modlitwą przy betlejemskim żłóbku i
wdzięcznością za wspólny trud przygotowywania naszych wyboistych dróg dla nadchodzącego Zbawiciela
KS. PIOTR KUBIAK
55
W
szystkie ptaki w gnieździe
To właśnie w tą niedzielę wszystkie
cztery drużyny, z numerem 30 na
mundurowych pagonach miały okazję spotkać
się na wspólnej wigilii szczepu Gniazdo.
Brały w niej udział: 30 Drużyna Harcerzy Orlęta, 30 Drużyna Wędrowniczek Orlęta, 30
Zielonogórska Gromada Zuchenek Mieszkanki Zaczarowanego Ogrodu oraz my 30 Drużyna Harcerek Orlęta im. J. A. Grzesiaka
Czarnego. Dodatkowo odwiedziło nas sporo
gości takich jak przyjaciele harcerstwa, byli
drużynowi, a także sympatycy co w rezultacie
doprowadziło do tego, że na wigilii zebrało się
aż 70 osób!
Spotkanie miało miejsce na plebani przy kościele p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wier-
Nr 4/32/2015
nych w Starym Kisielinie. Rozpoczął je Ksiądz
Andrzej Brenk czytając fragment Pisma Świętego. Po ciepłych słowach, które usłyszeliśmy
od Proboszcza wszyscy przełamaliśmy się
opłatkiem i zasiedliśmy do śpiewania kolęd.
Na jedzenie i prezenty także przyszedł czas.
Każdy najedzony i obdarowany drobnym
upominkiem brał udział w kręceniu świątecznego filmu dla innych drużyn z Zielonogórskiego środowiska. Całość zakończył apel
szczepu, na którym to jedna z harcerek została przekazana do drużyny wędrowniczek.
Z harcerskim pozdrowieniem
CZUWAJ!
PWD. HANNA PUK
WĘDROWNICZEK
56
57
Nr 4/32/2015
Nr 4/32/2015
Schludny strój, spokojne myśli, brak roztargnienia, spokój,
oczekiwanie, dusza w stanie łaski uświęcającej
to warunki konieczne by dobrze świętować
niedzielną Mszę Świętą.
Głowa otwarta na przyjęcie i rozważanie Słowa Bożego.
Czasami niedziela przecieka nam przez palce,
czytania ulatują z pamięci zanim skończy się Msza,
a my pozostajemy w poczuciu, że coś przegapiliśmy.
Jak to zmienić? Jak przygotować się do tego wielkiego święta?
Krąg Biblijny to cotygodniowa analiza czytań,
wyjaśnienie kontekstu wydarzeń biblijnych,
a także przedstawienie nauki płynącej ze Słowa Bożego
– czyli rozważanie Słowa Bożego w całkiem nowej formie.
ZAPRASZAM
na wspólne czytanie Słowa Bożego do Domu Parafialnego
W KAŻDĄ ŚRODĘ PO MSZY ŚW. O GODZ. 18.00.
KS. ANDRZEJ BRENK
Zachęcam was,
abyście dobrze poznawali Biblię,
trzymali ją w zasięgu ręki,
aby była dla was niczym kompas
wskazujący drogę, którą należy iść.
Czytając ją, nauczycie się
poznawać Chrystusa.
Papież Benedykt XVI
Fot.: ks. A. Brenk
58
Nr 4/32/2015
MODLITWA O ŁASKĘ OWOCNEGO PRZEŻYCIA
ŚWIATOWYCH DNI MŁODZIEŻY:
Boże, Ojcze Miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych
ze wszystkich narodów, ludów i jęzków.
Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata
i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia.
Naucz nieść wiarę wątpiącym,
nadzieję zrezygnowanym,
miłość oziębłym,
przebaczenie winnym i radość smutnym.
Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś,
stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca
i odnawiającym oblicze ziemi.
Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II, módl się za nami.
Święta Siostro Faustyno, módl się za nami.
59
W
itold
Rusiński
urodził
się
06.10.1948r, jako najstarszy z
siedmiorga dzieci Jana i Danuty
Rusińskich. Całe życie związany z Nowym Kisielinem. Tutaj dorastał, uczył się i pomagał
swoim rodzicom w pracach na gospodarstwie.
Po skończeniu Zasadniczej Szkoły Zawodowej
zdobył zawód tokarz - frezer. Jako dwudziestolatek został powołany do odbycia dwuletniej służby wojskowej w Nysie.
W roku 1969 na weselu swojego kuzyna poznał
swoją
przyszłą
żonę
Krystynę.
30.10.1971r. Witold i Krystyna wzięli ślub w
Wolsztynie. W tym samym roku urodził im się
syn Mirosław, razem zamieszkali w domu rodzinnym Witolda. Po wojsku 1970r. Witold
podjął pracę w zielonogórskiej Nafcie, z którą
Nr 4/32/2015
był zawodowo związany do 1984r., kiedy to
pełniąc obowiązki zawodowe, uległ poważnemu wypadkowi drogowemu pod Poznaniem.
Ze złamanym kręgosłupem przeleżał pół roku,
ale dzięki sile swojego charakteru oraz heroicznemu wsparciu żony Krystyny, zawdzięcza
to, że udało mu się stanąć na własnych nogach. Czekała na to przecież żona oraz pięcioro dzieci Mirosław, Barbara, Przemysław, Marzena, Magdalena. Trzeba było również dokończyć rozpoczętą budowę nowego domu. W
domu wszystkie remonty robił sam, każdą
rzecz potrafił zreperować.
Po wypadku Witold nie wrócił już do pracy
zawodowej. Przeszedł na rentę i razem z żoną
pracowali w swoim gospodarstwie domowym.
60
W 1985r. przyszła na świat najmłodsza córka
Witolda i Krystyny - Sława.
Witold był ojcem wymagającym stawiającym
granice - czego można, a czego nie, ale zakazy
i nakazy wynikały z tego, iż zawsze chciał
chronić swoje dzieci i chciał, aby w życiu coś
osiągnęły. Był bardzo oddany domowi i rodzinie.
Nr 4/32/2015
ganizowanie zawodów. Witold lubił przebywać z ludźmi, cieszyło go towarzystwo osób o
podobnych poglądach i pasjach.
Krystyna i Witold 1969r.
Nysa 1968r.
Praca na gospodarstwie i wychowywanie
dzieci nie przeszkodziły mu w podjęciu decyzji
o powrocie do szkoły i uzupełnieniu wykształcenia. W latach 1985-1988 podjął naukę w
Technikum Samochodowym w Zielonej Górze.
Oddawał się wielu swoim pasjom, z których
najwięcej radości dawało mu wędkarstwo.
Przez wszystkie te lata czynnie brał udział we
wszystkich zawodach wędkarskich, zdobywał
nagrody, sam organizował wiele z nich. Przez
dwie kadencje był prezesem koła wędkarskiego Rekin w Starym Kisielinie. Radość i satysfakcję Witoldowi sprawiały nie tylko same
trofea i rywalizacja, ale przede wszystkim or-
Podczas pracy w Nafcie 1980r.
Działał także jako społecznik- w Radzie Sołeckiej- dbał o wiele spraw dla naszej miejscowości, organizował festyny. Zawsze obok potrzebujących, nikomu w biedzie nie odmówił pomocy, zarówno finansowej, jak i materialnej.
Wielu ludziom w wielu ich sprawach udzielał
mądrych rad. Był sprawiedliwym, niezwykle
uczciwym człowiekiem, bardzo przewidującym. Zdrowy rozsądek, trzeźwość umysłu,
charyzma i upór – to jego główne cechy.
61
Nr 4/32/2015
każdy zakątek kraju, a że opowiadał barwnie,
wnuki chętnie w ten sposób uczył geografii.
Innym stawiał wymagania nie większe niż
sobie. Umiał sprawiedliwie ocenić i docenić
cudze osiągnięcia. Cechowała go wysoka kultura i duże poczucie humoru. Takim kochanym Tatą pozostanie w naszych wspomnieniach…
Witold 1981r.
Witold z wnukami waży ryby
Wizytacja Kanoniczna Parafii Biskupa Józefa Michalika,
1986r.
Tradycją stały się spotkania rodzinne na
działce Witolda, pn. „wędzenie węgorza”. Lubił opowiadać o swoich pasjach wnukom, których doczekał się dziewięcioro. Uczył jak
przechytrzyć rybkę, o tym, jak mądre są
pszczoły. Pszczelarstwem zajmował się przez
wiele lat, co zresztą było rodzinną tradycją
przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt
nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem
żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś
umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana.
Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad
umarłymi, jak nad żywymi. Wszyscy
przecież staniemy przed trybunałem
Boga. Napisane jest bowiem: «Na moje
życie, mówi Pan, przede Mną klęknie
wszelkie kolano, a każdy język wielbić
będzie Boga». Tak więc każdy z nas o
sobie samym zda sprawę Bogu.
Witold uczy wnuka Marcela jeździć na rowerze 2007r.
Rz 14,7-12
Dzieciom zawsze opowiadał anegdoty związane z jego zawodowymi podróżami. Polskę bowiem zjechał wzdłuż i wszerz. Znał niemal
BEATA RUSIŃSKA
MAGDALENA PLUTA
62
M
oja mama, Anna Rutkowska urodziła się 2 grudnia 1976 roku, zmarła 30 listopada 2015 roku. Miała
zaledwie 38 lat. Zmarła po długiej i ciężkiej
chorobie. Mieszkała w Gościeszynie, razem ze
swoim rodzeństwem. Poznała mojego tatę na
drugim roku studiów. Jej śmierć diametralnie
zmieni moje życie. W jednej chwili z pogodnej
nastolatki będę musiała stać się poważną kobietą. Moja mama pozostawiła po sobie wiele
ciepłych wspomnień, kilka zdjęć, które zawsze
wywołują uśmiech na mojej twarzy, ale
przede wszystkim te, najważniejsze dla człowieka, ideały, które postaram się pielęgnować
próbując z Bożą pomocą ułożyć własne życie.
Moja mama miała kilka osiągnięć zawodowych, ale z perspektywy czasu myślę, że jej
największym osiągnięciem jestem właśnie ja i
moja siostra Julia, ponieważ wszystko to, czego mnie nauczyła mama, odzwierciedla się w
tym, co robię i kim tak naprawdę jestem. Z
mamą kojarzy mi się zawsze promienny
Nr 4/32/2015
uśmiech, który został zapamiętany przez jej
wielu znajomych i rodzinę.
Z pewnością pasją mojej mamy była jazda na
nartach, co nie jest raczej typowe dla kobiety.
Pomimo tego, że była bardzo zabiegana, miała
niesamowity porządek w domu. Wszędzie
lśniło czystością. Okna były myte praktycznie
co dwa tygodnie, podłogi odkurzała i myła
codziennie! Kiedyś się z tego bardzo śmiałam,
ale teraz widzę, że to wada wrodzona i powoli
zacznę robić to samo.
Chciałabym zwrócić się do wszystkich z małym apelem. Po pierwsze spróbujmy zauważać
drugiego człowieka, który stracił bliską osobę.
Nie bójmy się podejść do kogoś takiego i
spróbować z nim porozmawiać. Nauczmy się
mówić o tym, co nas boli. Przede wszystkim
jednak pragnę zachęcić wszystkich do opisywania wspomnień dotyczących bliskich nam
osób, które już nie żyją. Myślę, że jest to
wspaniały gest skierowany w stronę tych, którzy na zawsze żyć będą w naszej pamięci...
PATRYCJA RUTKOWSKA
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. J14,6
63
Nr 4/32/2015
przedniej kadencji rzetelnie pracowałem na
rozwój całego regionu. Jestem bardzo szczęśliwy z każdego oddanego na mnie głosu. Moi
wyborcy mogą być pewni, że ich nie zawiodę!
D: Dlaczego zdecydował się Pan na
start w wyborach?
WS: Pragnę kontynuować misję parlamentarną. Chciałbym zabiegać o realizację kluczowych inwestycji dla naszego województwa,
budować siłę Uniwersytetu Zielonogórskiego,
wspierać lubuskich samorządowców i przedsiębiorców. Robiłem to skutecznie w Sejmie i
z równie dużą pasją i determinacją będę czynić to w Senacie.
D: A konkretnie co Pan zrobił dla Lubuszan jako Poseł na Sejm RP?
WS: Kieruję się zasadą obiecuj tylko tyle, ile
możesz zrealizować. 4 lata temu, w wyborach
do Sejmu zapowiedziałem, ważne dla rozwoju
regionu zadania, które zostały zrealizowane,
bądź są realizowane. Pomogły w tym fundusze
europejskie. Są to po pierwsze budowa drogi
ekspresowej S3 – dynamicznie postępuje budowa odcinka z Sulechowa do Zielonej Góry,
wkrótce ruszą prace na odcinku z Zielonej
Góry do Nowego Miasteczka. Po drugie to
rewitalizacja linii kolejowej tzw. Odrzanki –
część tej linii jest zmodernizowana, zaś dalszy
etap prac został wpisany na listę projektów
kluczowych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 i
na pewno będzie realizowany. Po trzecie to
rozpoczęcie procesu rewitalizacji Odrzańskiej
Drogi Wodnej – postarałem się o dofinansowanie z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na zabezpieczenie przeciwpowodziowe oraz regulację rzeki. Dążę do tego, żeby Odra powinna być szerzej wykorzystywana pod względem gospodarczym. Po
D: W tegorocznych wyborach do Senatu otrzymał Pan ponad 61 tys. głosów.
To ogromne poparcie i zobowiązanie?
WS: Bez wątpienia. Dziękuję wszystkim, którzy na mnie głosowali. Myślę, że wyborcy docenili moją wieloletnią służbę dla kraju i regionu. Jestem z tym okręgiem bardzo blisko
związany – tutaj się urodziłem, mieszkam z
rodziną, jestem profesorem na Wydziale Ekonomii i Zarządzania Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jako poseł Ziemi Lubuskiej po64
czwarte to - modernizacja Uniwersytetu Zielonogórskiego – wsparłem m.in. gruntowną
modernizację budynku dydaktycznego Wydziału Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji (projekt sfinansowany w ramach
Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013). Wreszcie po piąte to
pomoc lubuskim samorządom w pozyskiwaniu pieniędzy z Unii Europejskie – robię to
praktycznie na co dzień i cieszę się z każdego
sukcesu na tym polu.
D: Jakie priorytety wyznaczył Pan sobie
na najbliższe 4 lata w Senacie RP?
WS: Moje priorytety są wynikiem dokładnej
analizy potrzeb województwa lubuskiego jakiej dokonałem pracując w Sejmie oraz Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju. To także
efekt licznych rozmów z Lubuszanami, podczas podróży po regionie i spotkań w moim
biurze. Do spraw, o które chciałbym zabiegać
w pierwszej kolejności należą: wspieranie lubuskich samorządów w procesie pozyskiwania
funduszy europejskich; nowe inwestycje budujące silną pozycję Uniwersytetu Zielonogórskiego; kontynuacja procesu modernizacji
i budowy infrastruktury transportowej;
wspieranie przedsiębiorczości, a także kompetentna i rzeczowa reprezentacja interesów
naszego regionu w Senacie RP.
Nr 4/32/2015
D: Pierwsze posiedzenia już za Panem?
WS: Dokładnie tak - pierwsze trzy posiedzenia Senatu RP IX kadencji już za nami! Podczas pierwszego posiedzenia, które rozpoczęło
się dnia 12 listopada br. miałem zaszczyt złożyć uroczyste ślubowanie. Pierwszego dnia
obrad dokonaliśmy wyboru Marszałka oraz
Wicemarszałków. Ponadto wybraliśmy przewodniczących poszczególnych Komisji, a także sekretarzy Senatu RP, wśród których znalazła się również moja osoba. Moją wiedzę
oraz doświadczenie wykorzystam również w
pracach dwóch komisji senackich: Komisja
Samorządu Terytorialnego i Administracji
Państwowej, a także Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej, w której piastuję
funkcję zastępcy przewodniczącego.
D: Dziękujemy bardzo za rozmowę.
WS: Dziękuję również i pozdrawiam wszystkich Czytelników! Korzystając z okazji chciałbym złożyć Państwu najserdeczniejsze życzenia spokojnych świąt Bożego Narodzenia spędzonych w rodzinnym gronie, a także samych
sukcesów oraz spełnienia marzeń w nadchodzącym nowym 2016 roku.
ROZMAWIALI::
MIKOŁAJ ROSIK, ROBERT SKULSKI
Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia
życzę Państwu, aby ten wyjątkowy czas
wypełniony był ciepłem, serdecznością oraz spokojem.
Niech świąteczny nastrój towarzyszy nam
przez te wyjątkowe dni, napełniając nas pogodą ducha.
Niech te Święta upłyną Państwu
w miłej oraz rodzinnej atmosferze,
a nadchodzący rok 2016
niech przyniesie spełnienie wszelkich planów i marzeń,
a także stanie się inspiracją do podejmowania nowych wyzwań.
dr hab. Waldemar Sługocki, prof. UZ
Senator Rzeczypospolitej Polskiej
65
Nr 4/32/2015
Źródło: fot.: mala.jpg www.zielona-gora.pl550
nieniem potrzeb Klubu Samotnej Matki
(20tys.). Z myślą o najmłodszych obywatelach
naszego miasta zaproponowałem zakup aparatury do badań USG nowoczesnej generacji
na oddziale pediatrii naszego szpitala
(40tys.). Troszcząc się o seniorów i dźwigane
przez nich świadectwo okrutnej historii wniosłem o wzmocnienie finansowe Stowarzyszenia Represjonowanych przez III Rzeszę. Mając na uwadze sportowy rozwój naszej młodzieży skierowałem odpowiednie środki do
klubu Gwardia. Miejmy nadzieję, że wszystkie
te propozycje zostaną uwzględnione w uchwalonym budżecie na 2016 rok, przez co najbliższy czas będzie dla naszych mieszkańców łaskawszy.
RADNY MIASTA ZIELONA GÓRA
Z NOWEGO KISIELINA
DR ROBERT SAPA
G
rudzień to czas przygotowywania budżetu na nowy rok. Radni poszczególnych klubów przedstawiają swoje
propozycje i priorytety, które miasto powinno
uwzględnić w swojej polityce finansowej. Klub
Platformy Obywatelskiej wniósł wnioski, co
do rozdysponowania kwoty 1.72 mln zł. Z
najważniejszych inicjatyw podjętych przez
mój klub wskazać należy przede wszystkim
założenie funduszu stypendialnego dla młodzieży sportowej (30tys. złotych), doposażenie biblioteki dziecięcej w umeblowanie i systemy interaktywne (80tys.) oraz wsparcie
miejskiej kultury poprzez dotacje do Wiosny
Jazzowo-Bluesowej i 60-lecia Polskiego Jazzu
(75tys.) i Quest Europe (35tys.). Ja ze swej
strony do propozycji budżetowych wniosłem
następujące wnioski. Po pierwsze wskazałem
konieczność dofinansowania Terenowego
Komitetu Ochrony Praw Dziecka, z uwzględ-
RADNY MIASTA ZIELONA GÓRA
ZE STAREGO KISIELINA
MARIUSZ ROSIK
K
ażdy radny Rady Miasta Zielona Góra
ma do swojej dyspozycji część budżetu, którą może przeznaczyć na inwe-
66
stycje, które są według niego najpotrzebniejsze a nie znalazły się w budżecie miasta. Moim zdaniem, najważniejsze w co chcemy inwestować to dzieci i młodzież, dlatego większość swojej puli przeznaczyłem na doposażenie multimedialne (pomoce szkolne) w szkołach. Każda z miejscowości byłej gminy Zielona Góra, w których mieszczą się placówki
oświatowe otrzyma po 10 tysięcy złotych na
inwestycje, które podniosą jakość kształcenia
i dadzą nowe możliwości prowadzenia zajęć
dla nauczycieli. Na liście szkół jest tak Jędrzychowska ósemka. Postanowiłem także przekazać przysługujące mi fundusze na utworzenie centrum bibliotecznego dla dzieci i młodzieży w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece
Publicznej w Zielonej Górze. Zawsze ważne
jest jednak zrównoważone wydawanie środków, dlatego inwestując w dzieci młodzież nie
wolno zapominać o pasjach tych starszych,
stąd moja decyzja o dofinansowaniu Aeroklubu Ziemi Lubuskiej, który jest jedną z naszych
wizytówek, ale także przeznaczyłem środki na
Lubuskie Towarzystwo Piłki Nożnej Oldbojów. Postanowiłem także, wesprzeć finansowo
instytucję, która od lat opiekuje się najciężej
schorowanymi mieszkańcami Zielonej Góry Hospicjum przy Parafii św. Józefa.
W tym roku postanowiłem pozostałe środki
przysługujące mi z Budżetu Miasta Zielona
Góra przeznaczyć na dwie inwestycje w sołectwie Stary Kisielin, które nie znalazły się w
planach na najbliższe lata. Zależy mi na tym,
żeby poprawić bezpieczeństwo na drogach,
stąd przez lata ubiegałem się o nowe oświetlenie w naszych miejscowościach. W przyszłym roku postuluję o wybudowanie wzbudzonej sygnalizacji świetlnej nad przejściem
dla pieszych przy ul. Pionierów Lubuskich na
wysokości skrzyżowania z ul. Św. Floriana,
przechodzą tędy dzieci uczęszczające do Szkoły Podstawowej w Starym Kisielinie, strażacy
do remizy OSP Kisielin, oraz starsi i młodsi
mieszkańcy udający się na nabożeństwa do
Kościoła Parafialnego w Starym Kisielinie.
Nie można także zapominać o uczestnikach
imprezach plenerowych, które odbywają się w
Parku Jordanowskim. Przejście znajduje się
także przy dwóch najczęściej uczęszczanych
przystankach autobusowych. Drugą inwestycją zwiększającą bezpieczeństwo na naszych
drogach jest doprowadzenie chodnika do
Nr 4/32/2015
kompleksu boisk sportowych im. Bronisława
Przygrodzkiego w Starym Kisielinie. Młodzi
adepci futbolu zmierzają na boisko po drodze
bez pobocza, która nie jest oświetlona, a nowoczesny Orlik działa także po zmroku, ponieważ zainstalowane na nim jest sztuczne
oświetlenie, które pozwala swobodnie trenować po zmroku. Wyremontowane przez
mieszkańców boisko w Starym Kisielinie, przy
finansowaniu Urzędu Gminy, cieszy się bardzo dużą popularnością od wczesnej wiosny
do późnej jesieni. Moim zdaniem trzeba zainwestować w bezpieczeństwo młodych piłkarzy.
W nowym układzie samorządowym Zielonej
Góry nie jestem już tylko przedstawicielem
mieszkańców Starego Kisielina, po połączeniu
reprezentuje mieszkańców całego terenu byłej
gminy Zielona Góra, a także części Jędrzychowa. Staram się swoją pracę dzielić w jak
najlepszy sposób dla każdego z obecnych sołectw, wziąłem to także pod uwagę przy podziale przydzielonych środków z Budżetu
Miasta. Chciałbym jednak zaznaczyć, że nie są
to oczywiście wszystkie inwestycje realizowane w najbliższym czasie w naszym sołectwie.
W projekcie budżetu miasta na 2016 rok dla
Starego Kisielina zapisane jest 1,8 mln złotych
na budowę ul. Szkolnej. To ostatnia szkoła z
terenu byłej gminy, która nie ma zapewnionego dojścia suchą stopą. Zapisane jest także
200 tysięcy złotych na budowę ul. Zakole,
oraz po 5 tysięcy złotych na doposażenie boiska sportowego i zakup tablicy multimedialnej do szkoły. Dla Nowego Kisielina przewidziane są następujące inwestycje: budowa ul.
Dębowej (725 tysięcy), budowa placu zabaw
ul. Spokojna (156 tysięcy). O podziale środków zdecydowali mieszkańcu podczas Zebrań
Sołeckich. W Nowy Rok 2016 minie rok, od
kiedy jesteśmy mieszkańcami Wielkiej Zielonej Góry, w następnym numerze postaram się
podsumować ten rok zmian w naszym życiu.
Teraz chciałbym zauważyć, że w 2014 roku,
ostatnim w Gminie Zielona Góra, na inwestycje w Starym i Nowym Kisielinie przeznaczono ok. 200 tysięcy złotych. Na 2016 rok zaplanowano inwestycje na kwotę prawie 3 milinów złotych. Swoja działalność po rocznej
przerwie wznowił Ośrodek Rehabilitacji Zwierząt Dziko Żyjących, który przy leśniczówce w
Starym Kisielinie opiekuje się rannymi zwie67
Z
rzętami z terenu naszego miasta. Placówka
nie zostałaby reaktywowana gdyby nie dofinansowanie ze środków Urzędu Miasta Zielona Góra.
PODZIAŁ ŚRODKÓW FINANSOWYCH
Z PULI RADNEGO
1. Doposażenie multimedialne szkół 60.000zł
o SP Kisielin 10.000 ZŁ
o SP Zawada 10.000 ZŁ
o SP Ochla 10.000 ZŁ
o SP i Gimnazjum Przylep 10.000 ZŁ
o SP i Gimnazjum Drzonków 10.000 ZŁ
o SP nr8 Jędrzychów, Kąpielowa 10.000 ZŁ
2. Utworzenie centrum bibliotecznego dla
dzieci i młodzieży WiMBP im. C Norwida
10.000 zł
3. Aeroklub Ziemi Lubuskiej 15.000 ZŁ
4. Lubuskie Towarzystwo Piłki Nożnej Oldbojów 3.000 ZŁ
5. Hospicjum przy Parafii św. Józefa Oblubieńca 10.000 ZŁ
6. Budowa chodnika do kompleksu boisk
sportowych w Starym Kisielinie 22.000 ZŁ
7. Sygnalizacja wzbudzana na przejściu dla
pieszych ul. Pionierów Lub. 33.000 ZŁ
Dziękując Państwu serdecznie za dotychczasową współpracę pragnę złożyć
życzenia przeżywania Świąt Bożego
Narodzenia w zdrowiu, radości i ciepłej
rodzinnej atmosferze. Kolejny zaś rok
niech będzie czasem pokoju i realizacji
osobistych marzeń.
facebook.com/StowarzyszenieKisielin
Nr 4/32/2015
bliżamy się do końca roku kalendarzowego 2015, dlatego też warto poczynić
pewne podsumowania działalności
radnych, rady sołeckiej i sołtysa. W tym podsumowaniu ograniczę się do spraw dotyczących bezpośrednio moich działań jako radnego Rady Dzielnicy Nowe Miasto.
Jak pisałem w poprzednich numerach Głosu
Kisielina, zajmowałem się sprawami dotyczącymi naszego sołectwa – Sołectwa Stary Kisielin. Były to tematy związane z podziałem pozostałych z 2013 roku funduszu integracyjnego oraz korekty do bonusu połączeniowego na
rok 2015 w kwocie 50 tys. zł.
Istotnym tematem była jakość wody dostarczanej do Starego Kisielina przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji. Obecnie otrzymujemy
wodę z ujęć Zielonej Góry, a nie jak poprzednio z ujęcia Zatoniu. Z przykrością muszę
stwierdzić, że interwencja radnego Mariusza
Rosika, Rady Sołeckiej, Sołtysa i moja nie
przyniosła pożądanego skutku i nie zaspokoiła naszych oczekiwań. Z przeprowadzonych badań wynika, że dostarczana woda
spełnia wszystkie wymagane normy.
Miałem nadzieję, że budowa drogi na ul.
Szkolnej i ul. Zakole, mimo trudności rozpocznie się w roku bieżącym. Niestety. Z informacji jaką uzyskałem od pana Pawła
Urbańskiego Dyrektora Departamentu Inwestycji Miejskich i Zarządzania Drogami w
Urzędzie Miasta Zielona Góra, inwestycja jest
na etapie przygotowawczym, jest zaawansowana, lecz nie na tyle by ruszyć z robotami
budowlanymi. Okazało się, że zaszła konieczność doprojektowania końcowego odcinka
drogi. Projekt został wykonany. Pozostała
jeszcze sprawa wykupu części działek przylegających do istniejącej drogi. Miasto jest na
etapie uzgodnień z właścicielami. Po pokonaniu tej, chyba ostatniej, przeszkody nastąpi
wybór wykonawcy i jeśli warunki pogodowe
pozwolą rozpocznie się realizacja tego zadania. W dużym stopniu zaawansowane są prace
przy opracowaniu i wykonaniu dokumentacji
ul. Dojazdowej i przyległych ulic planowanych
do budowy w roku 2016. Mam nadzieję, że w
tym przypadku nie będzie niespodzianek i nie
opóźni się realizacja tej inwestycji. Pozostałe
zadania, wnioskowane przez mieszkańców,
zostały przyjęte, są realizowane i będą kontynuowane w roku następnym.
RADNY DZIELNICY NOWE MIASTO
ZE STAREGO KISIELINA
ZENON RABĘDA
68
Szanowni mieszkańcy Starego Kisielina, niech mi będzie wolno złożyć Wam
najlepsze życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Życzę
państwu dobrego zdrowia, powodzenia
w życiu osobistym i zawodowym. Niech
rok 2016 będzie dla nas wszystkich rokiem dobrym i szczęśliwym.
Nr 4/32/2015
okres pełen radości, powodem której m.in.
jest wizyta Świętego Mikołaja. W dniu
06.12.2015r. Stowarzyszenie Przyjaciół Kisielina zorganizowało spotkanie ze Świętym Mikołajem, w którym uczestniczyły dzieci z Nowego i Starego Kisielina, natomiast Rada Sołecka Nowego Kisielina wraz z Sołtysem,
spotkanie ze Świętym Mikołajem zorganizowała w dniu 13.12.2015r. Odbyło się ono na
sali wiejskiej. Przybyło mnóstwo dzieci wraz z
rodzicami. Całość rozpoczęła się od przedstawienia sztuki pt. Gąsienica, w wykonaniu teatrzyku lalkowego. Dzieci bardzo żywo reagowały na to co działo się na scenie. Po występie dzieci odwiedził Święty Mikołaj, który
przyniósł mnóstwo paczek. Uradowane maluchy ustawiły się w kolejce po paczkę od Świętego. Wszystkie dzieci zostały obdarowane.
Jednakże tych radosnych chwil, zwłaszcza w
okresie zbliżających się świąt może być więcej.
Święta są znakomitą okazją, aby pojednać się
z bliźnim, spędzić więcej czasu z rodziną i cieszyć się miłością innych. Każdy powinien być
obdarowany nie tylko prezentem ale i ciepłem
czy dobrym słowem. To jest najważniejsze
przesłanie Świąt Bożego Narodzenia.
Zatem, z okazji zbliżających się świąt
życzę wszystkim mieszkańcom naszej
parafii abyśmy spędzili ten czas przepełnieni radością spoglądając w przyszłość, pełni nadziei. Wesołych Świąt
Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego
Nowego Roku!!!
RADNA DZIELNICY NOWE MIASTO
Z NOWEGO KISIELINA:
JOANNA PAWELCZYK
O
kres świąteczny to piękny czas. Dla
dorosłych jest to czas pełen refleksji
nad własnym życiem, a dla dzieci to
Przedstawiciele Rady Sołeckiej Starego Kisielina z wizytą u samotnych mieszkańców.
69
Nr 4/32/2015
śli? Trzeba dokładnie przemyśleć i postanowić jak spędzić ten świąteczny czas. Jak zrobić, aby trochę zwolnić, aby poczuć magię
świąt, nacieszyć się całą rodziną, no i naładować swoje akumulatory.
Myślę, że każdy ten czas powinien spędzić tak
jak chce, aby czuł się szczęśliwy i spełniony.
Wiadomo, że pójdziemy na Pasterkę w Wigilię. Wtedy od razu człowiek przestawia się na
tryb świąteczny. W pierwszy i drugi dzień
świąt, też będziemy uczestniczyć we Mszy
Świętej. W domku będzie pyszne jedzenie i
piękna choinka. I co dalej? Niech każdy z nas
odpoczywa i świętuje na swój sposób: jeżeli
macie ochotę na dobry film, to nie widzę problemu. Z kolei, jeśli uwielbiacie czytać książki,
to czytajcie. Niektórzy z Was z pewnością preferują spotkania w gronie rodzinnym, bardziej
lub mniej licznym, proszę bardzo. Modne jest
ostatnio spędzanie wolnego czasu aktywnie,
jeśli tego pragniecie to zróbcie to.
Gdy uda Wam się spędzić odpowiednio Święta, wydarzy się coś innego niż na co dzień, to
moim zdaniem będziecie szczęśliwi i zapamiętacie ten wyjątkowy, grudniowy czas. Trzeba
zrobić tak, aby było inaczej niż zwykle. Dodatkowo bądźmy dla siebie mili i serdeczni,
bo na co dzień różnie to bywa, chyba wiecie o
czym mówię . Atmosferę w domu tak naprawdę dobrze budujemy sami. I nawet jak
wszystko będzie wysprzątane, pięknie przygotowane, ale będziemy dla siebie nie mili to
magia Świąt pryśnie. Natomiast jeśli nawet
nie będzie wszystko idealnie przygotowane, to
nie szkodzi i nie ma się czym przejmować,
najważniejsze to doceniać to co się ma i cieszyć się z tego.
Wiem, wiem powiecie że się wymądrzam, że
wcale to wszystko nie jest takie proste. Może i
nie jest, ja tam dokładnie jeszcze nie wiem,
ale warto spróbować, starać się i zaprosić Jezusa do serc naszych.
więta Bożego Narodzenia zbliżają się dużymi krokami. Zapewne nie możecie się
ich doczekać, tak jak ja . Będzie choinka, prezenty i dużo, dużo słodkości. Może nawet spadnie śnieg, kto to wie? W najbliższym
czasie czekają Nas same przyjemności.
Jednak, wiecie na co ja tak naprawdę czekam? Oczywiście, jak każde dziecko na prezenty od św. Mikołaja, ale nie tylko. Chcę pobyć z moimi najbliższymi, spędzić z Nimi jak
najwięcej czasu, nigdzie się nie spieszyć. Nie
spoglądać na zegarek co pięć minut.
Ehhhhhhh… Uwierzcie mi, że ja właśnie tego
pragnę.
Z pewnością sytuacja w Waszych domach wygląda podobnie. Kiedyś miałam więcej czasu,
teraz z wiekiem przybywa mi obowiązków i w
związku z tym pracy. A co dopiero mają doro-
Ś
MARYSIA MĘDRYK
70



Boże Narodzenie
Nie było miejsca w gospodzie,
Więc narodziłeś się Jezu,
W szopie, ubóstwie i chłodnie.
Maryja Cię w żłobie położyła
Siankiem odkryła,
Do serca Cię przytuliła.
My hołd Ci Jezu składamy,
Przed Tobą serca otwieramy,
Z miłością codziennie witamy.
Nie wszyscy Cię Jezu przyjęli,
Swe serca przed Tobą zamknęli.
Przyjdzie dzień zastanowienia,
Doznają Bożego Narodzenia.
Przyszedłeś jako Zbawiciel,
Dusz ludzkich Odkupiciel,
Ale wzgardzili Tobą
Tak Wielką - Niebiańską Osobą.
Bądź pochwalony,
Bądź uwielbiony,
Bądź błogosławiony
Jezu w Betlejem narodzony.
Aleksandra Wojkiewicz 12.11.2015

71
Nr 4/32/2015
Nr 4/32/2015
PASTERKA W STARYM KISIELINIE 2014
Boże Narodzenie to coś pięknego,
każdy się cieszy z prezentów pod choinką,
ale często zapominamy o najważniejszej
zasadzie tego święta,
to właśnie dzięki Bożemu Narodzeniu
mamy: zbawienie, miłość i możemy pójść
do nieba, a nie do piekła.
W tym święcie nie chodzi o prezenty,
to tylko dodatek, ale najważniejsze jest
świętowanie z rodziną,
radość, że Bóg zesłał nam swojego
jedynego syna Pana Jezusa,
który pomaga nam w podejmowaniu
właściwych i dobrych decyzji.
Więc prosimy cie Panie Jezu pomagaj nam
w potrzebie i uciszaj naszą chciwość i złość,
a Ty który to czytasz postępuj tak
jak ci Bóg nakazał,
bo inaczej możesz nie dostać klucza do raju,
lecz wycieczkę do piekła na wieki.
72
Nr 4/32/2015
zbędnych do prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego. Rodzice wychowują dzieci
według swoich zasad, mogą przekazywać wyznawane przez siebie wartości.
Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczają usprawiedliwione potrzeby dziecka oraz
możliwości majątkowe i zarobkowe rodziców.
Konieczność alimentacji występuje zwykle
gdy ma miejsce pozostawienie osoby uprawnionej w niedostatku. Sytuacja ta występuje
wtedy gdy uprawniony nie może w pełni własnymi siłami zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb. Na podkreślenie wymaga, że
dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej w zakresie wyżywienia, mieszkania, odzieży czy leczenia w razie choroby, potrzeb duchowych, a także kulturalnych,
kształcenia oraz rozrywek i wypoczynku. Ponadto Obowiązek alimentacyjny ciąży na
krewnych w linii prostej, a więc wstępnych rodzicach i dziadkach oraz zstępnych - dzieciach, wnukach i rodzeństwie. Każdy małżonek powinien działać dla dobra rodziny odpowiednio do swoich możliwości. Obowiązek
takowy istnieje do chwili zdobycia odpowiednich kwalifikacji zawodowych umożliwiających usamodzielnienie się. Obowiązek alimentacyjny nie ustaje jeżeli dziecko na skutek
kalectwa lub niedorozwoju umysłowego nie
jest w stanie samodzielnie zdobyć środki
utrzymania. Przy braku porozumienia każdy z
małżonków może żądać odpowiedniej decyzji
sądu w istotnych sprawach dla rodziny. W
sytuacji gdy jedna z osób zobowiązanych nie
płaci alimentów dobrowolnie, należy złożyć
wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
Uzyskanie przez dziecko pełnoletniości nie
ma wpływu na możliwość egzekwowania alimentów. Wiek nie decyduje o obowiązku alimentacyjnym. Zawsze w tej sprawie decyduje
sąd. Oboje małżonkowie są odpowiedzialni
solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez
jednego z nich w sprawach wynikających ze
J
edną z zasad postępowania szczegółowo
unormowaną w obowiązujących przepisach prawa jest instytucja RODZINY.
Rodzinę tworzą mężczyzna i kobieta poprzez
zawarcie małżeństwa. Obowiązujący Kodeks
rodzinny i opiekuńczy odnosi się w zasadzie,
do takiego związku i ich dzieci. Każdy ma rodziców, gdyż są to osoby, od których dzieci
pochodzą bezpośrednio, czyli są to ci, którzy
poczęli dziecko. Tacy rodzice zwani są biologicznymi. Mogą też być rodzice adopcyjni
bądź zastępczy. Ponadto ojcem dziecka może
być mężczyzna, który uznał je przed urzędnikiem stanu cywilnego, natomiast przyjmuje
się zwykle, że matka zawsze jest pewna. Rodzice mają równe prawa, ale i obowiązki wobec wspólnych dzieci. Należy do nich troska o
odpowiednie wychowanie i wykształcenie oraz
zapewnienie środków na utrzymanie. Oznacza
to konieczność zapewnienia warunków nie73
zwykłych potrzeb rodziny. Ponadto przy braku wykonywania swoich obowiązków w stosunku do rodziny można wystąpić o ograniczenie lub pozbawienie władzy rodzicielskiej.
Przytoczone przykłady mają jednoznaczne
odzwierciedlenie w obowiązującym prawie,
przewidującym za ich naruszenie określone
konsekwencje i sankcje. Jednak mimo tego
zaległości alimentacyjne sięgają miliardów.
To zwykle ojcowie uchylają się od płacenia
alimentów na swoje dzieci. Mają miejsce i
takie przypadki, gdzie zadłużenie dochodzi
nawet do 0,5 mln złotych, a czasem ojciec jest
właścicielem określonej nieruchomości i domu oraz luksusowych samochodów, a nie eg-
Nr 4/32/2015
zekwowany dług alimentacyjny nadal rośnie.
Na podstawie danych prezentowanych przez
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej i
Biuro Informacji Gospodarczej Info Monitoring S.A. w Polsce kwota wypłacona z funduszu alimentacyjnego za rok 2014 wynosiła 1,5
mld złotych. Na podkreślenie wymaga fakt, iż
wypłaty dotyczą tylko rodzin o najniższych
dochodach. Ściągalność alimentów w Polsce
wynosi tylko około 13-14 procent i jest najniższa w Europie. Jednak zasady, czy normy
prawne, są tylko stroną formalną - tego co jest
prawdziwe i najważniejsze.
MGR ROMAN KOSIŃSKI
Nie można zagwarantować
rzeczywistego poszanowania godności człowieka
i przestrzegania jego praw, nie przezwyciężą egoizmu,
lęku chciwości i żądzy władzy.
Św. Jan Paweł II, X Światowy Dzień Młodzieży
74
Nr 4/32/2015
przychodzi z komory, zima [nadciąga] z północy, mróz dany z tchnienia Bożego i lodem
ścięta powierzchnia wody.
Przygotujmy się zatem na różne warianty – w
tym też mroźnej, lodem ściętej zimy. Oczywiście porady moje będą miały charakter li tylko
lekarski! W dniu, w którym piszę te słowa,
jest w miarę ciepło – ciut poniżej 0 stopnia.
Wieje jednak silny wiatr, który wzmaga subiektywne poczucie zimna. Powiedzmy to wyraźnie – w takich warunkach poddani jesteśmy takim samym zagrożeniom, jak wtedy,
gdy przy bezwietrznej pogodzie panuje minus
30 stopni mrozu! Te zagrożenia to odmrożenia i wychłodzenie organizmu. Obydwa wyjątkowo niebezpieczne.
ODMROŻENIE to miejscowe uszkodzenie
skóry powstające wskutek działania niskiej
temperatury. Miejscami szczególnie narażonymi na odmrożenie są: nos, uszy, policzki
oraz palce rąk i stóp. Wskutek odmrożenia
osobom silnie przemarzniętym grożą odwracalne lub nieodwracalne uszkodzenia skóry i
głębiej leżących tkanek. O zjawisku tym pisałem szczegółowo u progu poprzedniej zimy.
Przypomnę tylko: odmrożenie poprzedza
szczypanie i pieczenie zagrożonej części ciała,
która jednak szybko staje się zupełnie nieczuła na mróz i przybiera kredowo-białe zabarwienie. O odmrożeniu mówimy wówczas, gdy
jakiś obszar ciała stał się zimny, kredowoblady i niewrażliwy na dotyk, a po podgrzaniu
do temperatury pokojowej pojawia się rumień, pieczenie, mrowienie, ból, nadmierna
potliwość, obrzęk, itp. W cięższych odmrożeniach obszar ten po ogrzaniu staje się
obrzmiały, bolesny i pokrywa się czerwonymi
pęcherzykami i krostami.
Gdy odmrozimy palce nóg i rąk to stosujemy naprzemienne kąpiele kończyny w zimnej i ciepłej wodzie – raz w po-
Bielą się pola, oj bielą,
Zasnęły krzewy i zioła
Pod miękką śniegu pościelą...
Biała pustynia dokoła.
Adam Asnyk, Na śniegu
I
dzie zima i nic w tym dziwnego. Taka kolej rzeczy. Wszak w biblii zapisano: jak
długo istnieć będzie ziemia, nie ustaną
siew i żniwo, chłód i upał, lato i zima… (Księga Rodzaju 8,22). Zastanawiamy się zawsze,
jakie oblicze przybierze ta pora roku – czy
będzie sroga czy może łagodna? Jaka by nie
była, widzieć w niej trzeba znak Bożej potęgi.
Jak powiedziano w Księdze Hioba 37,5-10 A
Bóg cudownie grzmi swoim głosem, działając cuda niepojęte. Śniegowi mówi: Padaj na
ziemię!, ulewie i deszczowi: Bądźcie mocne!
Ludzi zamyka po domach, by każdy rozważał Jego dzieła. Zwierzęta zaszyte w kryjówkach nocują w swych legowiskach. Burza
75
Nr 4/32/2015
jemniku z wodą o temperaturze ok. 20-22C,
aluminiową lub ogrzewamy poszkodowanego
później 27-30C. Kiedy poszkodowany odczuwłasnym ciałem.
je, że krążenie krwi i temperatura się normaPamiętajmy, że do utraty ciepła przylizują, podnosimy wyżej temperaturę odmroczynia się spożyty uprzednio alkohol,
żonej kończymy poprzez kąpiel w cieplejszej
wyczerpanie
wysiłkiem
fizycznym,
wodzie o temperaturze nie przekraczającej
ogólne osłabienie organizmu u osób
37-40C. Dodatkowo odmrożone miejsca
starszych, zaburzenia krążenia, ciężkie
można masować i nacierać roztworem alkochoroby ogólnoustrojowe, niewyspaholowym.
nie. Unikajmy zatem wychodzenia z
Gdy odmrozimy nos, uszy, policzki, to
domu w mroźne dni, gdy dotyka nas
trzeba je delikatnie masować oraz nacierać
choćby jedno z tych przeciwwskazań.
roztworem alkoholowym, a na koniec posmaJak napisał słynny francuski smakosz J.A
rować maścią rozgrzewającą
Brillat-Savarin , autor Fizjozakupioną w aptece.
logii smaku, Powiedz mi co
Hipotermia – wychłojesz, a powiem Ci kim jeApeluję
dzenie.
steś. Jeżeli zatem, Drodo Państwa
W zimie niebezpieczeństwo
dzy Czytelnicy, jesteście
w czas zimowych
zamarznięcia jest całkiem
odpowiedzialni, to zimą
realne i dotyczy przede
powinniście się właścichłodów
wszystkim osób samotnych
wie odżywiać.
zwracajmy
w starszym wieku, jeśli zaProponuję postawić na kiwiększą uwagę na
słabną nocą na zewnątrz
szonki. Fermentacja, w
domu, oraz ludzi nietrzeźwyniku której powstają kiludzi starszych,
wych. Dla nich krytyczną
szonki, sprawia, że warzywa
mieszkających
dla życia może być już temsą nasycone witaminami i
samotnie.
peratura ciała poniżej 31,5C.
minerałami, czasem nawet
Najpierw skóra staje się
bardziej niż świeże. Poza
Odwiedzajmy ich,
blada i zimna. Charakterytym wszystkie składniki w
interesujmy się
stycznym objawem są silne
kiszonkach są lepiej przyich losem.
dreszcze, występuje gęsia
swajalne. Najpopularniejsze
skórka, wargi są sine, tętno
kiszone danie - kapusta Nie bądźmy także
i oddech przyśpieszone. Pozawiera witaminy: C, B6,
obojętni
wobec
tem temperatura ciała spacenną B12 oraz K i mineratych, którzy nie
da do 34-27C, ustaje drżeły: potas wapń, cynk i żelanie z zimna, pojawia się
zo. Kiszone ogórki są znamają się gdzie
kurczowe drętwienie miękomitym źródłem witaminy
podziać, wobec
śni. Oddech osoby wyczerC, bo enzym askorbinaza,
bezdomnych.
panej z zimna staje się wolktóry rozkłada tę witaminę
niejszy i bardziej powierzw świeżych ogórkach, podchowny, występują przerwy
czas kiszenia ulega zniszw oddychaniu. Pojawiają się poważne zabuczeniu. Poza tym w kiszonych ogórkach jest
rzenia krążenia - arytmia, zwalnia się tętno.
magnez, potas i beta-karoten. Kisić jednak
Zanika odczuwanie niskiej temperatury, namożna właściwie wszystko: paprykę,
stępuje apatia, poszkodowany zapada w sen.
kapustę pekińską, buraki, jabłka, cebulę oraz czosnek. Kiszonki to dania niskokaCo robić, gdy podejrzewamy u kogoś
loryczne, zawierają kwas mlekowy znakomicie
wychłodzenie?
wpływający na prace jelit. Poza tym podczas
Niezwłocznie należy wezwać lekarza, a do jego
kiszenia powstaje acetylocholina, związek poprzybycia rozpocząć powolne ogrzewanie
prawiający przewodzenie impulsów nerwoosoby poszkodowanej. Zdejmujemy przemarwych, co odgania ospałość i depresję oraz poznięte ubranie, Układamy osobę na suchej
prawia perystaltykę jelit oraz trawienie. Kitkaninie, okrywamy całe ciało kocem, folią
szonki dostarczają wielu ważnych witamin.
76
Nie tylko C, ale również prowitaminy A, witamin z grupy B oraz witaminy K.
Jedzmy również dużo kaszy!
Kasze są kaloryczne, ale nie tuczą, taki to cud
natury. Pod warunkiem oczywiście, że nie dodamy do nich tłustych zawiesistych sosów.
Kasze mają bardzo dużo błonnika, co poprawia trawienie, witaminy (A, E i sporo witamin
z grupy B) oraz cały zestaw minerałów. W kaszach można wybierać, przebierać i przygotowywać je na różne sposoby z rozmaitymi dodatkami. Kasza jaglana zmniejszy zimowy
głód na słodycze. Jest znakomita z duszonymi
jabłkami i bakaliami. To świetna alternatywa
dla kanapek czy musli z zimnym mlekiem lub
jogurtem na śniadanie. Kasza jęczmienna,
gryczana (biała i palona), manna, kukurydziana czy kuskus (czyli kaszka pszenna) dają
nieprzebrane możliwości komponowania dań.
Można je jadać z mięsem, warzywami i produktami nabiałowymi. Wspaniałe są pierogi z
kaszą gryczaną i serem lub szpinakiem. Do
deserów świetnie nadaje się kasza manna.
Można z niej zrobić na przykład znakomitą
hinduską halawę z suszonymi owocami i bakaliami.
Na koniec tych dietetycznych zaleceń wspomnijmy jeszcze o warzywach i zupach.
Podstawą zimowej diety powinny być gotowane warzywa - w mroźne dni potrzebujemy
ciepłego jedzenia, surówki więc lepiej zosta-
Nr 4/32/2015
wić na lato. Jedzmy brokuły, cebulę, marchew, buraki, kapustę i warzywa strączkowe.
Nie zapominajmy o ziemniakach, selerze i
porze. Wszystkie te warzywa nadają się też na
pożywne i gorące zupy kremy.
I jeszcze jedna uwaga – UNIKAJMY CUKRU! Cały rok jemy bardzo duże ilości cukru,
a ta ilość dodatkowo zwiększa się jeszcze podczas świąt Bożego Narodzenia. Naukowcy
stwierdzili, że cukier wpływa na obniżenie
naszej odporności, więc nic dziwnego nie ma
w tym, że tak często chorujemy. Ograniczmy
zatem ilości spożywanego cukru zwłaszcza w
zimie, a wnet zauważymy różnicę w swoim
stanie zdrowia.
Ważnym czynnikiem stabilizującym naszą
odporność jest odpoczynek. Potrzebujemy
przynajmniej 8 godzin snu na dobę. Sen
umożliwia organizmowi regenerację sił po
długim dniu. Brak snu osłabia odporność i
negatywnie wpływa na samopoczucie, co
utrudnia nam walkę z infekcjami. A tych
przecież czyha na nas wiele.
Po tych radach i przestrogach czas na życzenia.
Cieszmy się zimą, wszak w tych dniach
obchodzić będziemy pamięć
NARODZIN JEZUSA CHRYSTUSA
oraz witać kolejny rok w naszym życiu.
DR ROBERT SAPA
77
Nr 4/32/2015
•
samoświadomość - czyli wiedza o
swoich stanach emocjonalnych,
•
adekwatna
samoocena
–
świadomość swoich ograniczeń, możliwości,
to również doświadczanie własnej osoby
niezależnie od sądów innych ludzi,
•
samoregulacja/samokontrola
–
panowanie nad swoimi emocjami, nieuleganie
impulsom, czyli świadome reagowanie na
świat zewnętrzny.
Natomiast jeśli chodzi o kompetencje
związane z relacjami z innymi ludźmi,
możemy mówić o:
•
empatii – czyli rozumieniu stanów
innych osób, w poszczególnych sytuacjach; to
także zdolność odczuwania i rozumienia
relacji społecznych,
•
asertywności
–
posiadaniu
i
wyrażaniu własnego zdania, nawet wbrew
większości,
•
perswazji – umiejętności wzbudzania
u innych określonych zachowań i reakcji,
•
przywództwie – zdolności do
generowania pomysłów oraz angażowania w
nie innych,
•
współpracy
–
zdolności
do
współdziałania z innymi, zespołowego
wykonywania zadań, umiejętności pracy nad
osiągnięciem wspólnych celów.
E
mocje to ważny element naszego Ja.
Sposób w jaki reagujemy na otaczający
nas świat i ludzi w dużym stopniu
określa to jacy jesteśmy. Każdego dnia
przeżywamy wiele emocji które wpływają na
nas
i
nasze
otoczenie.
Umiejętność
rozpoznawania ich u siebie i u innych zwie się
inteligencją
emocjonalną.
Ten
rodzaj
inteligencji, choć nie wyznacza poziomu
naszego IQ, jest niezwykle istotny dla
funkcjonowania jednostki w społeczeństwie.
Dowiedz się, czym tak naprawdę jest
inteligencja emocjonalna i czy jesteśmy w
stanie się jej nauczyć?
Inteligencja emocjonalna (EQ – pojęcie, które
wprowadził Daniel Goleman) to najogólniej
mówiąc zdolność rozpoznawania uczuć
własnych oraz uczuć innych osób. Jeśli
rozłożylibyśmy tę definicję na części pierwsze,
dowiedzielibyśmy się, że w jej skład wchodzą
nie tylko kompetencje emocjonalne, ale i
społeczne. Do tych pierwszych należą:
Sposób w jaki reagujemy na odczuwane
emocje, bez względu na to czy są te emocje
które przeżywamy my lub ludzie z naszego
otoczenia, świadczy o tym na ile potrafimy
sobie z nimi radzić. Wymienione powyżej
kompetencje
emocjonalne
to
pewne
umiejętności, nad którymi można pracować,
modyfikować je, rozwijać, zmieniać i
kontrolować, definiują to co nazywamy
inteligencją emocjonalną i wyznaczają pewną
normę, która jest istotna w życiu. Inteligencja
rozumna jest niewątpliwie ważna i pozwala
nam wiele w życiu osiągnąć. Jednak bardzo
często zdarza się tak, że to za mało. Ludzie
inteligentni mają na pewno o tyle łatwiej, że
ich sposób rozumowania i pojmowania przez
nich świata jest łatwiejszy, ale bez inteligencji
78
emocjonalnej ich relacje z ludźmi szwankują.
A przecież to ważne, aby rozumieć siebie
samego i tych z którymi żyjemy, pracujemy.
Trudno jest budować relacje między
ludzkie kiedy nie potrafimy się
porozumieć z innymi. Od tego jakie mamy
kontakty z własnym ja zależy w dużej mierze
jak będą wyglądać nasze relacje z drugim
człowiekiem. Dlatego warto przed wszystkim
zrozumieć siebie. Nauczyć się swoich emocji i
tego jak one nami kierują. Łatwiej jest
zrozumieć innych, gdy najpierw nauczymy się
swoich własnych uczuć. Nikt nie rodzi się z
inteligencją emocjonalną, to raczej coś co
nabywamy poprzez umiejętne i uważne
obserwowanie
siebie
samego
oraz
otaczających nas ludzi (rodzina, sąsiedzi,
przyjaciele, znajomi w pracy lub w szkole).
Możemy wypracować sobie wiedzę na temat
emocji. Od narodzin jesteśmy wyposażeni
jedynie w emocje proste (podstawowe) –
gniew, szczęście i smutek, zaskoczenie, strach.
Emocji, które określa się mianem złożonych
takich
jak:
współczucie,
niesmak,
obrzydzenie, zazdrość, nie ma w naszym
repertuarze od dziecka. Uczymy się ich z
czasem, przez całe dorosłe życie, wraz z
procesem socjalizacji. Niektórzy usilnie
starają się zmniejszyć wpływ emocji na swoje
postępowanie do minimum, uważając je za
negatywne rozpraszanie rozumu i rozsądku.
Co niewątpliwie ułatwia życie, ale też obdziera
nas z odczuwania wielu emocji, które
wzbogacają nas i nasze życie.
Nr 4/32/2015
Od chwili narodzin zaczynamy odczuwać
emocje i towarzyszą nam one przez resztę
naszego życia. Nikomu z nas radość, smutek,
strach, złość czy euforia nie są obce. A to
jedynie kilka z podstawowych emocji, których
wachlarz jest ogromny. Wielu z nas reaguje w
różny sposób zależnie od sytuacji w jakiej się
znajdziemy. Każdy z nas jest inny i inaczej
przeżywa to co go spotkało, bez względu na to
czy to radosne czy smutne wydarzenie. Choć
istnieją takie sytuacje, które dla każdego
sposób przeżywania ich jest podobny, np.
narodziny dziecka, pierwszy zawód miłosny,
ślub, egzaminy w szkole, kłótnie z osobami
które kochamy i szanujemy, utrata kogoś
bliskiego. W ten sposób łatwiej nam
zrozumieć innych, kiedy wiemy, że ich emocje
są podobne. Uczucia, które dzielimy z drugim
człowiekiem wzbogacają nasze emocje. Dzięki
interakcji i wspólnym przeżyciom relacje
między ludźmi zacieśniają się i wzmacniają.
Tym samym rozwijają nasza inteligencje
emocjonalną. Warto rozwijać w sobie tą
inteligencje, ponieważ pozwoli nam ona
dosadniej widzieć i czuć, przeżywać. Emocje
są niezbędne do tego by mieć poczucie, że
żyjemy, bo to one sprawiają że tak bardzo
odczuwamy swoje życie. Nawet te negatywne
wzbogacają nas i uczą czegoś o sobie. Nie
należy się wypierać emocji tylko pozwolić
sobie na ich przeżywanie, aby naprawdę
poznać siebie.
IGA PODSADECKA
Stres, gniew, lęk, niepokój, depresja - każda negatywna
emocja może zmienić się w tykającą bombę zegarową. Destrukcyjne emocje działają na ciało jak toksyny, a ich skutkiem jest wiele poważnych chorób - nadciśnienie, artretyzm, stwardnienie rozsiane, zespół jelita drażliwego, a
nawet niektóre rodzaje raka. Mogą skrócić ci życie i ograbić
ze zdrowia, na którym tak ci zależy.
Dr Don Colbert demaskuje w Zabójczych emocjach te
potencjalnie niszczące uczucia - ujawnia, czym są, skąd się
biorą i jak się przejawiają. Nie musisz być zdany na łaskę
swoich emocji. Dr Cobert skupiając się na czterech wartościach, niezbędnych dla emocjonalnego zdrowia i dobrego
samopoczucia - na prawdzie, przebaczeniu, radości i pokoju - pokazuje, jak wznieść się ponad zabójcze emocje i odnaleźć prawdziwe zdrowie - ciała, umysłu i ducha.
79
D
la mnie Boże Narodzenie to mnóstwo
dań i zapachów związanych z ich
przyrządzaniem, zapach pomarańczy,
goździków, przypraw korzennych ale przede
wszystkim cynamonu. Nie przepadam za
dodawaniem dużych jego ilości do dań
przyrządzanych latem czy wiosną. Czekam
jednak niecierpliwie na możliwość dodawania
go do potraw aż do jesieni, uwielbiam jak
komponuje się np. z jabłkami oraz dodaje
aromatu gorącej kawie.
CYNAMON to jednak nie tylko aromatyczna
przyprawa, ma on również walory zdrowotne
o czym często zapominamy. Ma właściwości
lecznicze
i
antyzapalne,
co
udokumentowane jest badaniami. Zaraz po
goździkach
jest
przyprawą
mającą
najwięcej
antyutleniaczy.
Aldehyd
cynamonowy (cynamal) ma własności
antygrzybicze,
antybakteryjne,
antypasożytnicze, antymutagenne i
antynowotworowe. Oprócz tego zawiera
też błonnik, żelazo i wapń. Polecany jest więc
każdemu, bez zastrzeżeń!
Dziś jednak pozwolę aby cynamon był
głównym bohaterem deseru nazywanego
Nr 4/32/2015
przez jednych norwegów cinnamon buns
przez innych zaś cinnamon rolls- polska
nazwa
brzmi
równie
smakowicie
a
mianowicie – cynamonowe bułeczki! Pyszne,
pachnące, słodkie i łatwe w przygotowaniu.
Można chcieć czegoś więcej?
CYNAMONOWE BUŁECZKI!
(składniki na ok. 20 bułeczek)
Ciasto drożdżowe:
600g mąki pszennej
70g cukru
pół łyżeczki soli
20g suchych drożdży lub 40g drożdży
świeżych
100g masła, roztopionego
400ml mleka
2 jajka
(można dodać oczywiście troszkę więcej
drożdży lub mąki, ciasto ma mieć
odpowiednią konsystencję, można także
zmniejszyć ilość masła jeśli nie lubimy aż tak
maślanych bułeczek)
Nadzienie:
100g
bardzo
miękkiego
masła
(po
80
rozpuszczeniu wystarczy mniej, nawet tylko 1
łyżka)
120g cukru
2 łyżeczki cynamonu (oczywiście można
dodać go znacznie więcej jeśli mamy ochotę!)
opcjonalnie: możemy dodać otartą skórkę
pomarańczy lub cytryny.
Dodatkowo:
Odrobina
roztrzepanego
jajka
do
posmarowania wierzchu bułeczek by pięknie
się zarumieniły.
Nr 4/32/2015
prostokątny placek ok. 30x40cm. Ciasto
posmarować roztopionym masłem i posypać
równo cynamonem z cukrem. Zwinąć roladę
wzdłuż krótszego boku, ciasto zwinąć dość
ścisło. Ostrym nożem, nie spłaszczając kroimy
ciasto na plastry o grubości ok. 3cm.
Układamy w formie wyłożonej papierem do
pieczenia. Możemy pozostawić je jeszcze na
chwilkę by urosły odrobinkę. Smarujemy
jajkiem
i
pieczemy
w
gorącym
piekarniku przez ok. 13–15min, do
zrumienienia.
Po wyjęciu można polać domowym lukrem,
jednak moim zdaniem najlepsze są solo.
CIEKAWOSTKA: Cukier wymieszany z
cynamonem można także wykorzystać jako
aromatyczny dodatek do porannej kawy, jeśli
zrobimy go odrobinę za dużo.
A jak karnawału czas to może jeszcze
odrobina luksusu...
Oto propozycja na ciepłą kolację lub obiad dla
szczególnych gości - cieszmy się swoją
obecnością, rozmawiajmy ze sobą,
bądźmy dla siebie życzliwi – a dobre
jedzenie jest zawsze wyśmienitą okazją do
wyrażenia
pochwały
pod
adresem
gospodyni....
Roladki z polędwiczek
z suszoną śliwką i camembertem
w szybkim sosie śliwkowym
z czerwonego wina
SKŁADNIKI
4 porcje:
• 1 polędwiczka wieprzowa ok. 400 g
• sól morska i świeżo zmielony czarny
pieprz
• około 150 g suszonej szynki, np.
parmeńskiej, serrano
• 1 łyżka masła + 1 łyżka oliwy
Nadzienie:
• 100 g suszonych śliwek
• 1 łyżeczka suszonego estragonu
• 1 łyżeczka przyprawy korzennej
• 1 łyżeczka masła
• 1 łyżka powideł śliwkowych
• drobno starta skórka z 1/2 mandarynki
• około 70 g sera camembert
Sos:
• 1 szklanka (250 ml) czerwonego
wytrawnego wina
Przygotowanie:
Mąkę pszenną wymieszać z suchymi
drożdżami (ze świeżymi najpierw zrobić
rozczyn). Dodać resztę składników i wyrobić,
pod koniec dodając roztopione masło.
Wyrobić ciasto, odpowiednio długo, by było
miękkie i elastyczne. Uformować z niego kulę,
włożyć do oprószonej mąką miski, odstawić w
ciepłe miejsce, przykryte ręczniczkiem
kuchennym, do podwojenia objętości (ok.1h)
Nadzienie w misce połączyć brązowy cukier,
cynamon (skórkę cytrynową/pomarańczową),
wymieszać, odstawić.
Piekarnik rozgrzać do 200 st. (180 st. z
termo obiegiem).
Wyrośnięte ciasto wyłożyć na stolnicę
oprószoną
mąką.
Rozwałkować
na
81
przewrócić na drugą stronię i smażyć przez
kolejne około 4 minuty, na końcu
obsmażyć boki, każdy po około 2 minuty.
Podczas smażenia polędwiczek początkowo
ustawiamy
większy
ogień,
później
stopniowo go zmniejszamy. Odstawić
patelnię z ognia.
• Na talerze położyć roladki, polać
podgrzanym sosem śliwkowym. Podawać z
przemieszaną sałatką i ewentualnie ryżem.
Propozycja podania
ugotowany biały ryż / sałatka: garść rukoli,
dzwonka z 1 mandarynki, 150 g czerwonych
winogron, winegret: wymieszane - 2 łyżki
oliwy, 1/2 łyżki soku z cytryny, sól i pieprz, 1
łyżeczka miodu, opcjonalnie 1/2 łyżeczki
startego czosnku
Wskazówki
Zamiast smażyć na patelni, polędwiczki
można upiec w piekarniku....
Życzę smacznego
4 łyżki powideł śliwkowych
2,5 łyżeczki przyprawy korzennej
skórka starta z 1/2 mandarynki
szczypta świeżo zmielonego pieprzu
Przygotowanie
Polędwiczkę obkroić z białej otoczki i
włókien, pokroić w poprzek na około 1,5
cm plastry. Rozbić tłuczkiem na cienkie
filety. Oprószyć delikatnie solą i świeżo
zmielonym pieprzem.
W
miseczce
wymieszać
składniki
nadzienia: suszone śliwki, estragon,
przyprawę korzenną, masło, powidła,
skórkę z mandarynki.
Przygotować sałatkę mieszając w salaterce
rukolę,
mandarynkę
i
pokrojone
winogrona, na dno miski wlać winegret, nie
mieszać go ze składnikami.
Na każdym filecie położyć po 1-2 śliwki z
nadzienia oraz mały kawałeczek sera
camembert, zwinąć w roladkę a następnie
owinąć w plasterek szynki.
Przygotować sos: wszystkie składniki
umieścić w szerokim garnku i zagotować.
Gotować przez około 5 minut lub do czasu
aż sos zgęstnieje.
Rozgrzać oliwę i masło na dużej patelni,
włożyć roladki i smażyć przez około 4
minuty z jednej strony, następnie
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Nr 4/32/2015
Info:
http://www.akademiawitalnosci.pl
http://www.mojewypieki.com
http://www.kuchniadoroty.pl
http:// www.kwestiasmaku.pl
ANETA MALINOWSKA
NASZ ADRES MAILOWY: [email protected]
82
Nr 4/32/2015
Z ŻYCIA PARAFII
PAŹDZIERNIK, LISTOPAD, GRUDZIEŃ
pokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
w pierwszą sobotę miesiąca była sprawowana
Eucharystia z nabożeństwem fatimskim w
kościele w Nowym Kisielinie. Po Mszy Św.
adoracja Najświętszego Sakramentu.
04.10. – Zmiana tajemnic Żywego Różańca w
Starym Kisielinie. Rozpoczął się Tydzień Miłosierdzia. Członkowie Żywego Różańca z naszej parafii wzięli udział w pielgrzymce diecezjalnej Róż Różańcowych do Rokitna.
PAŹDZIERNIK
01.10. - Rozpoczęliśmy miesiąc październik
miesiąc modlitw na nabożeństwach różańcowych.
01.10. – Minęły już dwa lata jak w naszej parafii powstał Krąg Biblijny. Spotkania odbywają się w każdą środę o godz. 18.00 w domu
parafialnym.
01.10. –W pierwszy czwartek miesiąca – grupa modlitewna Przyjaciele Paradyża spotkali
się na wspólnej modlitwie podczas adoracji i
Eucharystii w intencji Ojca Świętego, biskupów, kapłanów, alumnów naszego seminarium z prośbą o nowe liczne powołania kapłańskie i zakonne. W tym dniu powstała Męska Róża Różańcowa pw. św. Jacka.
02.10. – Pierwszy piątek miesiąca przed południem odwiedziny chorych w naszej parafii.
W każdy piątek o godz. 15.oo w naszym kościele w Starym Kisielinie modlimy się Koronką do Miłosierdzia Bożego. Wieczorem
podczas Mszy Św. modlitewne spotkanie grup
parafialnych. Liturgiczne wspomnienie św.
Faustyny Kowalskiej – od godz. 17.30 członkowie Apostolstwa Modlitwy św. Faustyny i
grup parafialnych uczestniczyli w adoracji
Najświętszego Sakramentu, czuwaniu modlitewnym, Eucharystii.
03.10. – Przed południem spotkanie I Kręgu
Domowego Kościoła. Zmiana tajemnic Żywego Różańca w Nowym Kisielinie. Ku czci Nie-
10.10. - Spotkanie małżeństw z drugiego kręgu Domowego Kościoła.
11.10. –Dzień Papieski. W 37. rocznicę wyboru Ojca Świętego Jana Pawła II na Stolicę
Apostolską modliliśmy się w kościele w Starym Kisielinie o uproszenie łask za przyczyną
św. Jana Pawła II.
14.10. - Dzień Nauczyciela – podczas nabożeństwa różańcowego modliliśmy się za nauczycieli, wychowawców i katechetów.
17.10. - Spotkanie małżeństw z trzeciego kręgu Domowego Kościoła.
83
18.10. – Rozpoczęcie Tygodnia Misyjnego. XV
Bieg Papieski w Starym Kisielinie pod hasłem
SWIĘTY JAN PAWEŁ II – PATRON RODZINY.
22.10. – Liturgiczne wspomnienie św. Jana
Pawła II z nabożeństwem i dotknięciem relikwii.
26.10. – w ostatnią niedzielę miesiąca harcerska Msza św. z modlitwą za dzieci objęte modlitwą różańcową przez rodziców.
31.10. –Zakończenie nabożeństw różańcowych w kościele w Starym Kisielinie.
Nr 4/32/2015
15.11. - Dzień solidarności z Kościołem prześladowanym OCALMY CHRZESCIJAN W
SYRII.
22.11. - Niedziela Jezusa Chrystusa Króla
Wszechświata. Podczas Mszy św. modliliśmy
się w intencji naszego seminarium duchownego w Paradyżu w dniu patronalnego święta.
29.11. – Spotkanie kręgów Domowego Kościoła. I Niedziela Adwentu po Mszy Św. uroczyste poświęcenie opłatków na stół wigilijny
oraz lampionów na roraty.
LISTOPAD
01.11. – Uroczystość Wszystkich Świętych.
02.11. – Dzień Zaduszny. Msza św. w kościele
w Nowym Kisielinie w intencji śp. zmarłych
Członkiń Żywego Różańca.
04.11. – Msza św. w kościele w Starym Kisielinie w intencji śp. zmarłych Członkiń Żywego
Różańca.
05.11. - W kawiarence parafialnej dyżur dla
społeczeństwa pełni prawnik, radny miasta,
sołtys i dzielnicowy. Grupa modlitewna Przyjaciele Paradyża spotkali się na wspólnej
modlitwie podczas adoracji i Eucharystii w
intencji Ojca Świętego, biskupów, kapłanów,
alumnów naszego seminarium z prośbą o nowe liczne powołania kapłańskie i zakonne.
06.11. – Przed południem odwiedziny chorych
w naszej parafii.
GRUDZIEŃ
01.12. – Rozpoczęliśmy roraty.
03.12. - Pierwszy Czwartek Miesiąca – członkowie grupy modlitewnej Przyjaciele Paradyża spotkali się na wspólnej modlitwie. Podczas adoracji i Eucharystii modlili się w intencji Ojca Świętego, biskupów, kapłanów,
alumnów naszego seminarium z prośbą o nowe liczne powołania kapłańskie i zakonne.
Dyżur pełnili dla naszego społeczeństwa radny miasta Zielona Góra, sołtys Starego Kisielina i dzielnicowy oraz prawnicy, którzy udzielali porad społeczno-prawnych w kawiarence
parafialnej.
04.12. – Pierwszy piątek miesiąca przed południem odwiedziny chorych w naszej parafii.
Wieczorem podczas Mszy Św. modlitewne
spotkanie grupy parafialnej apostolstwa św.
Faustyny. Odbyło się o godz. 19.00 spotkanie
formacyjne dla rodziców młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania.
05.12. - Ku czci Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w pierwszą sobotę
miesiąca była sprawowana Eucharystia z na-
11.11. – Narodowe Święto Niepodległości –
podczas nabożeństwa modliliśmy się za naszą
Ojczyznę. Przed Mszą św. przedstawiciele
Stowarzyszenie Przyjaciół Kisielina wręczali
uczestnikom nabożeństwa kotyliony o barwach narodowych.
84
bożeństwem fatimskim w kościele w Nowym
Kisielinie. Zmiana tajemnic Żywego Różańca.
06.12. - Ksiądz proboszcz Andrzej Brenk,
Stowarzyszenie Przyjaciół Kisielina, Senator
RP dr hab. Waldemar Sługocki, radni Miasta
Zielona Góra Mariusz Rosik i Zenon Rabęda,
Rada Sołecka Starego Kisielina zorganizowali
dla dzieci spektakl teatralny z okazji św. Mikołaja w wykonaniu aktorów zielonogórskich.
Przedstawienie odbyło się w kościele w Starym Kisielinie po Mszy Św. o godz. 11.30. Św.
Mikołaj wręczył wszystkim dzieciom słodycze.
Nr 4/32/2015
20-22.12. - Rekolekcje adwentowe w naszej
parafii - rekolekcje adwentowe poprowadził
ksiądz kanonik dr Piotr Kubiak Kanclerz Kurii
Biskupiej. Spowiedź adwentowa w dniu 22
grudnia: w kościele w Nowym Kisielinie od
godz. 16.00 do 17.00, w kościele w Starym
Kisielinie od godz. 17.00 do 18.30.
20.12. – Podczas Mszy św. poświęcenie figurek Dzieciątka Jezus i szopek betlejemskich
przygotowanych przez dzieci. Spotkanie
opłatkowe Służby Liturgicznej Ołtarza. Spotkanie opłatkowe harcerzy ZHR działających
przy naszej parafii. Spotkanie opłatkowe dla
osób starszych i samotnych zorganizowane
przez Radę Sołecką.
08.12. - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia
NMP. podczas Mszy św. zawierzyliśmy Matce
Bożej nową dziecięcą różę różańcową.
24.12. – Wigilia Bożego Narodzenia.
25.12. – Uroczystość Bożego Narodzenia.
26.12. – Drugi dzień świąt Bożego Narodzenia
– na Mszy św. o godz. 8.00 odnowienie przyrzeczeń małżeńskich. Natomiast podczas
Mszy św. o godz. 11.30 modliliśmy się za
wszystkich zmarłych, którzy odeszli do wieczności w mijającym roku 2015.
28.12. – Rozpoczęcie wizyty duszpasterskiej w
naszej parafii – kolęda.
31.12. – Uroczyste zakończenie roku 2015,
podczas nabożeństw w naszych kościołach.
KS. ANDRZEJ BRENK
85
STYCZEŃ
Nr 4/32/2015
ROZPOCZĘCIE WIELKEIGO POSTU
MSZE ŚW. W ŚRODĘ POPIELCOWĄ:
Stary Kisielin: godz. 7.00; 18.00;
Nowy Kisielin: godz. 16.30.
NABOŻEŃSTWA DROGI KRZYŻOWEJ
W PIĄTKI:
W Starym Kisielinie o godz. 18.00
w Nowy Kisielin: godz. 17.00.
NABOŻEŃSTWA GORZKICH ŻALI
W NIEDZIELĘ
Stary Kisielin: godz. 17.00
NOWY ROK 2016
Św. Bożej Rodzicielki Maryi
ŚWIATOWY DZIEŃ POKOJU
NABOŻEŃSTWA 1.01.2016
NOWY KISIELIN o godz. 10.00
STARY KISIELIN o godz. 11.30; 18.00
OBJAWIENIE PAŃSKIE
TRZECH KRÓLI
6.01.2016
NABOŻEŃSTWA:
Stary Kisielin: godz. 8.00; 11.30; 18.00
Jasełka w wykonaniu przedszkolaków z
Nowego Kisielina w kościele
w Nowym Kisielinie o godz. 10.00 oraz
ORSZAK TRZECH KRÓLI
ze słodką niespodzianką dla dzieci.
ZAPRASZAMY!!!
Jasełka w wykonaniu uczniów Szkoły
Podstawowej w kościele
w Starym Kisielinie o godz. 11.30 oraz
ORSZAK TRZECH KRÓLI
ze słodką niespodzianką dla dzieci.
ZAPRASZAMY!!!
Spotkanie opłatkowe dla seniorów i
Grona Wspierających Ubogich
zorganizowane przez
Parafialny Zespół Caritas
w świetlicy ISKIERKA o godz. 14.00.
ZAPRASZAMY!!!
DZIEŃ CHOREGO
11 lutego 2016 roku:
MSZA ŚW.
Z UDZIELENIEM SAKRAMENTU
NAMASZCZENIA CHORYCH
W KOŚCIELE W STARYM KISIELINIE
O GODZ.18.00.
ZAPRASZAMY!!!
MARZEC
LUTY
NABOŻEŃSTWA
W UROCZYSTOŚĆ
OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
2 lutego 2016 roku:
Stary Kisielin: godz. 18.00
POŚWIĘCENIE ŚWIEC
ŚRODA POPIELCOWA
10 luty 2016
REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE
13-16 marca 2016
ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA
NMP PANNY 19 marca 2016
zapraszam wszystkich chłopców i mężczyzn na nabożeństwo do kościoła w
Nowym Kisielinie o godz. 18.00
KS. ANDRZEJ BRENK
86
Nr 4/32/2015
Z Polski wyjdzie iskra, która przygotuje świat
na ostateczne przyjście moje.
W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój,
a człowiek szczęście!
Bądźcie świadkami miłosierdzia!
Św. Jan Paweł II, Łagiewniki, sierpień 2002r.
87
88
Nr 4/32/2015

Niech zagości w naszych domach ... Niech te radosne święta narodzenia ...

Transkrypt

Podobne dokumenty

ogłoszenia zapraszamy na msze święte liturgia słowa