Piętnaste urodziny

Transkrypt

Piętnaste urodziny
Ewa Kulak
Piêtnaste urodziny
sobota, 09 kwiecieñ 2005
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
„Kolumbia musi byæ tak piêkna, jak piêtnastoletnia dziewczyna o siódmej wieczorem w dniu swoich urodzin.―
/Õlvaro Uribe/
W latynoamerykañskich spo³eczeñstwach obchody piêtnastych urodzin s± ogromnym ¶wiêtem w ¿yciu wszystkich
dziewczynek. Jest to rytua³, którym ¿egna siê dzieciñstwo, aby uroczy¶cie powitaæ m³odo¶æ. Tradycja ta zakorzeniona
jest w latynoskiej kulturze, przyzwyczajonej i lubi±cej wszelkie fiesty.
Jak podaj± ¼ród³a, tradycja obchodów piêtnastych urodzin pochodziæ mo¿e z wielu kultur. Najbardziej
prawdopodobna wersja zwi±zana jest z obyczajami Azteków i Majów w Meksyku, którzy przeprowadzali tak zwane
rytua³y dojrza³o¶ci, aby w ten sposób zaznaczyæ wej¶cie w doros³e ¿ycie i akceptacjê kobiecej odpowiedzialno¶ci. W
kulturach tych, w piêtnastym roku ¿ycia m³ode dziewczyny opuszcza³y swoje rodziny i udawa³y siê do szko³y,
telpochcalli, gdzie uczy³y siê historii i tradycji swojej kultury i przygotowywa³y siê do ma³¿eñstwa. Nastêpnie,
powraca³y do swoich spo³eczno¶ci, aby uczciæ dzieñ urodzin.
Wraz z hiszpañsk± konkwist±, Aztecy ustracili wiele elementów swojej kultury. Hiszpanie, którzy byli katolikami,
wprowadzili do indiañskiej tradycji mszê ¶wiêt±. W XIX w. za¶ imperator Meksyku – Maximiliano i jego ¿ona – Carlota,
wprowadzili do obrzêdów zwyczaj walca i specjalny strój.
Aktualnie, w Kolumbii, fiesty organizowane z okazji piêtnastych urodzin s± wielkim wydarzeniem religijnym i
spo³ecznym. Tego dnia, la quinceañera (tak okre¶lana jest piêtnastolatka) ubiera bardzo elegancki strój, najczê¶ciej
jasnoró¿owy, b³êkitny lub bia³y, koronê i po raz pierwszy w ¿yciu wk³ada buty na obcasach podarowane jej przez
tatê. Ma równie¿ inn± fryzurê, du¿o powa¿niejsz± ni¿ normalnie. Uroczysto¶æ zaczyna siê w ko¶ciele. La
quinceañera dziêkuje Bogu za b³ogos³awieñstwa dzieciñstwa i prosi o wskazówki na przysz³o¶æ. Po mszy, w rytmie
walca rozpoczyna siê wielki bal. Po pierwszym tañcu z tat±, dziewczyna tañczy z piêtnastoma ch³opcami
zaproszonymi na jej ¶wiêto (cz³onkami rodziny, s±siadami, przyjació³mi, kolegami ze szko³y). Ka¿dy z nich
podarowuje jej czerwon± ró¿ê.
Kulminacyjnym punktem wieczoru jest orkiestra mariachis ubranych w tradycyjne stroje charro (charro – meksykañski
macho) sk³adaj±ce siê z: kamizelki, czarnych spodni, haftowanych srebrn± nitk± i wielkiego, meksykañskiego
sombrero. Mariachis przybywaj± na uroczysto¶æ zaproszeni przez rodziców chrzestnych. Ich muzyka ma indiañskie
korzenie i pomieszana jest rytmami mestizos, reprezentuj±c kulturê, folklor i styl zabawy Meksykañczyków.
Najbardziej tradycyjn± piosenk±, ¶piewan± w porze krojenia tortu i przy której go¶cie p³acz±, jest „Moja ¶liczna
dziewczynka―. Jednym z rutua³Ã³w mariachis jest zdjêcie kapelusza przez ¶piewaj±cego i na³o¿enie go na g³owê
piêtnastolatki.
Obchody piêtnastych urodzin s± z regu³y uroczysto¶ci± bardzo kosztown±. Wiele rodzin nie mo¿e sobie na ni±
pozowiliæ. Z tego wzglêdu, aby tradycji sta³o siê zado¶æ i aby w godny sposób upamiêtniæ przej¶cie córki z wieku
dzieciñstwa do lat m³odo¶ci rodzice bior± kredyty lub zad³u¿aj± siê u przyjació³. A przecie¿ tradycja piêtnastych
urodzin jest czym¶ znacznie bardziej uduchowionym ni¿ szczegó³y zwi±zane z urz±dzeniem fiesty, piêknym strojem,
koron±, walcem i mariachis.
http://www.kolumbijsko.com
_PDF_POWERED
_PDF_GENERATED 2 March, 2017, 11:41

Podobne dokumenty