Numer 52 - Czerwiec 2010
Transkrypt
Numer 52 - Czerwiec 2010
Numer 52 Czerwiec 2010 SPOTKANIE FORMACYJNE DLA KAPŁANÓW PALLOTYŃSKICH Z OKAZJI ZAKOŃCZENIA ROKU KAPŁAŃSKIEGO Dnia 15 czerwca zakończył się pierwszy letni kurs formacji stałej w “Wieczerniku” (Cenacolo) przy Via Ferrari w Rzymie. Spotkanie zostało zorganizowane przez Sekretariat Generalny ds. Formacji (w dniach 7-15 czerwca 2010 roku) z okazji zamknięcia roku kapłańskiego. Uczestniczyło w nim 17 współbraci pochodzących z 8 różnych krajów: z Brazylii, Polski, Rwandy, Kamerunu, Indii, Niemiec, Stanów Zjednoczonych oraz z Francji. Tłumaczenie odbywało się na zasadzie symultanicznej – z włoskiego na cztery inne języki Stowarzyszenia: na angielski, niemiecki, polski i portugalski. Siedmiu prelegentów (wszyscy pallotyni) przedstawiło różne aspekty pallotyńskiej działalności i duchowości kapłańskiej: Życie kapłańskie w Rzymie w czasach Pallottiego (ks. Franco Todisco); Zaangażowanie duszpasterskie Pallottiego w Rzymie (ks. Jan Kupka); Prezbiter pallotyn i jego misja dzisiaj (ks. Friedrich Kretz); Rola kapłanów i braci Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Zjednoczeniu (ks. Derry Murphy); Współpraca pomiędzy księżmi, osobami konsekrowanymi i świeckimi według wizji Pallottiego (ks. Stanisław Stawicki); Formacja stała w życiu kapłańskim: drogi i środki stałego rozwoju według Ratio Institutionis SAC (ks. Jacob Nampudakam); Różne drogi świętości śladami św. Wincentego Pallottiego (ks. Jan Korycki). W dniach 9-11 czerwca wszyscy uczestniczyli w programie Międzynarodowego Spotkania Kapłanów: “Wierność Chrystusa, wierność kapłana”. Zostało ono zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. W istocie spotkanie formacyjne posiadało dwa zasadnicze momenty: w dniach 9-11 czerwca udział w wydarzeniach organizowanych przez Kongregację ds. Duchowieństwa w bazylikach: św. Pawła, św. Jana na Lateranie i św. Piotra; w pozostałych dniach „momenty pallotyńskie”, na które składały się konferencje, dzielenie się, celebracje liturgiczne oraz nawiedzanie niektórych miejsc związanych z Założycielem w Rzymie i poza nim: Via del Pellegrino, Santo Spirito dei Napoletani, San Salvatore in Onda, Sapienza, Pia Casa, Kolegium Irlandzkie, Trinità dei Monti, Kongregacja Rozkrzewiania Wiary, San Silvestro in Capite, Frascati, Camaldoli oraz Grottaferrata. Wydarzeniem, które szczególnie zapadło w pamięci było czuwanie na Placu św. Piotra wieczorem 10 czerwca, podczas którego Papież odpowiedział na pięć pytań zadanych przez kapłanów z pięciu kontynentów. „Wasza Świątobliwość, […], czasami teologia zdaje się nie umieszczać Boga w centrum i Jezusa Chrystusa jako pierwszego «w przestrzeni teologicznej», lecz posiada rozproszone tendencje i upodobania. Jak nie zdezorientować się w naszym życiu i w naszej posłudze? […] Czujemy się «zdecentrowani»!” – powiedział młody kapłan afrykański, Mathias Agnero z Wybrzeża Kości Słoniowej. Odpowiadając na to pytanie Ojciec Święty zwrócił się między innymi do seminarzystów: „Z całą pewnością – to chciałbym powiedzieć seminarzystom – bardzo ważna jest formacja teologiczna. W naszych czasach musimy dobrze znać Pismo Święte, także aby odpowiadać na ataki sekt; musimy być rzeczywiście przyjaciółmi Słowa. Musimy znać również prądy naszego czasu, aby racjonalnie na nie odpowiadać, aby dać – jak mówi św. Piotr – uzasadnienie naszej wiary. Formacja jest bardzo ważna”. Końcowa Msza św. z Ojcem świętym dnia 11 czerwca była liturgią z największą w historii liczbą koncelebransów, jaka kiedykolwiek miała miejsce w Rzymie. Koncelebrowało ją ok. 15.000 kapłanów. Wezwanie do większej wierności życiu kapłańskiemu w Kościele, zgodnie z charyzmatem naszego świętego Założyciela Wincentego Pallottiego, stało się głównym przesłaniem spotkania formacyjnego dla kapłanów pallotyńskich, zakończonego oficjalnie 15 czerwca uroczystą Eucharystią w kościele San Salvatore in Onda, której przewodniczył Przełożony Generalny ks. Friedrich Kretz. Wśród pism św. Wincentego Pallottiego jest jedno, które nosi tytuł: „Przepisy dotyczące sposobu odbywania zebrań i narad Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego” (OOCC, I, s. 121-122, [Wybór Pism, I, 269-270]). Ks. Wincenty mówi o różnego rodzaju spotkaniach i stwierdza: „Wiele zebrań się urządza w sprawie pobożnych dzieł, ale stosunkowo niewiele z nich osiąga cel, dla którego zostały one zwołane. Jeżeli się zastanowimy nad powodem tego zjawiska – kontynuuje nasz Założyciel – to łatwo zauważymy, że brakuje im prawdziwej miłości”. Pallotti określa doświadczenie tych wszystkich zebrań bez miłości „smutnym”, czyli zgubnym! Ufamy, że nasze doświadczenie nie było smutne. ks. Stanisław Stawicki SAC Rzym, Via Giuseppe Ferrari