Powtórzenie - teoria

Transkrypt

Nowe Motywacje: http://www.nm.com.pl
Wspólne kompetencje siłą Spółek Grupy EDF w Polsce
Materiały z Excela zaawansowanego
TRANSPONUJ ................................................................................................................ 10
TEKSTOWE ........................................................................................................................ 10
FRAGMENT.TEKSTU .................................................................................................... 10
WSTĘP
LEWY, PRAWY .............................................................................................................. 11
Dziękuję za uczestnictwo w kursie. To pierwsza wersja materiałów, dlatego
może być sporo błędów. Jeżeli będziecie Państwo mieli jakiekolwiek pytania
proszę pisać do firmy lub bezpośrednio do mnie na [email protected].
Aktualna wersja materiałów i ćwiczenia do niej znajduje się na stronie
http://heap.pl.
SZUKAJ.TEKST.............................................................................................................. 11
ZŁĄCZ.TEKSTY (&) ...................................................................................................... 11
DŁ..................................................................................................................................... 12
TEKST ............................................................................................................................. 12
PODSTAW....................................................................................................................... 12
KONWENCJE W TYM DOKUMENCIE.
USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY ........................................................................................... 13
Polecenie – polecenia w Excelu, nazwy opcji, funkcje.
WARTOŚĆ ...................................................................................................................... 13
LITERY.MAŁE, LITERY.WIELKIE, Z.WIELKIEJ.LITERY ....................................... 13
Wyróżnienie – ważniejsze rzeczy
DATY I CZASU .................................................................................................................. 14
DATA ............................................................................................................................... 14
W ten sposób zapisane są przydatne rzeczy
DZIEŃ, MIESIĄC, ROK, GODZINA, MINUTA, SEKUNDA ...................................... 14
DZIEŃ.TYG ..................................................................................................................... 15
Spis treści
DZIŚ, TERAZ .................................................................................................................. 15
WSTĘP ............................................................................................................................... 1
KONWENCJE W TYM DOKUMENCIE. ........................................................................ 1
DATY I CZASU Z DODATKU ANALYSIS TOOLPACK ............................................... 15
EDATE ............................................................................................................................. 15
Część I przydatne funkcje ....................................................................................................................................... 4
EOMONTH ...................................................................................................................... 16
MATEMATYCZNE: ............................................................................................................. 4
MOD................................................................................................................................... 4
NETWORKDAYS ........................................................................................................... 16
SUMA.JEŻELI ................................................................................................................... 4
WORKDAY ..................................................................................................................... 17
SUMY.POŚREDNIE (SUMY.CZĘŚCIOWE) .................................................................. 4
WEEKNUM ..................................................................................................................... 17
CZĘSTOŚĆ ........................................................................................................................ 5
YEARFRAC..................................................................................................................... 17
SUMA.ILOCZYNÓW...................................................................................................... 5
INNE .................................................................................................................................... 18
BD.SUMA, BD.ŚREDNIA, BD.ILE.REKORDÓW, … ................................................. 18
ZAOKR, ZAOKR.DÓŁ, ZARKO.GÓRA ......................................................................... 6
CZY.BŁ, CZY.BŁĄD ...................................................................................................... 18
ZAOKR.DO.CAŁK, ZAOKR.DO.NPARZ, ZAOKR.DO.NPARZ .................................. 6
KOMÓRKA ..................................................................................................................... 19
ZAOKR.W.DÓŁ, ZAOKR.W.GÓRĘ ................................................................................ 6
INFO................................................................................................................................. 20
POTĘGA ( ^ ) ..................................................................................................................... 7
STATYSTYCZNE ................................................................................................................. 7
LICZ.JEŻELI ..................................................................................................................... 7
L ....................................................................................................................................... 21
CZĘŚĆ II narzędzia Excela .................................................................................................................................. 22
ILE.LICZB, ILE.NIEPUSTYCH, LICZ.PUSTE ............................................................... 7
Wypełnianie serią i kopiowanie. .......................................................................................... 22
Przeciąganie liczb ............................................................................................................. 22
MAX.K, MIN.K ................................................................................................................. 8
Przeciąganie tekstu. .......................................................................................................... 23
POZYCJA .......................................................................................................................... 8
Listy niestandardowe zdefiniowane w Excelu ................................................................. 23
WYSZUKIWANIA I ADRESU ............................................................................................ 8
HIPERŁĄCZE ................................................................................................................... 8
Listy niestandardowe zdefiniowane przez nas ................................................................. 23
WYSZUKAJ.PIONOWO, WYSZUKAJ.POZIOMO ........................................................ 9
Formuły ................................................................................................................................ 24
Adresowanie i wpisywanie............................................................................................... 24
NR.KOLUMNY, WIERSZ .............................................................................................. 10
Proste formuły .................................................................................................................. 24
2
Najnowsza wersja materiałów i ćwiczenia dostępne są na http://cergia.heap.pl
Adresowanie względne, bezwzględne, mieszane ( blokowanie komórek czyli znaczki $ )
.......................................................................................................................................... 25
Część I
przydatne funkcje1
Działania i relacje ............................................................................................................. 25
Funkcje ............................................................................................................................. 25
Sortowanie ............................................................................................................................ 27
Podstawy .......................................................................................................................... 27
Sortowanie wielopoziomowe ........................................................................................... 27
Formatowanie niestandardowe ............................................................................................. 27
Liczby i Tekst ................................................................................................................... 28
Zastosowanie kryteriów ................................................................................................... 29
Formatowanie daty i czasu ............................................................................................... 30
Filtrowanie............................................................................................................................ 30
Ogólnie o filtrach ............................................................................................................. 30
MATEMATYCZNE:
MOD
Zwraca wartość reszty po podzieleniu liczby przez dzielnik. Wynik ma taki sam
znak jak dzielnik.
MOD(liczba; dzielnik)
Liczba to liczba, dla której należy wyznaczyć resztę.
Autofiltr ............................................................................................................................ 30
Dzielnik to liczba, przez którą należy podzielić liczbę.
Filtry niestandardowane czyli filtry liczb i tekstu ............................................................ 30
Filtry zaawansowane ............................................................................................................ 31
Zapisywanie kryteriów ..................................................................................................... 32
Bardzo często używana do sprawdzenia podzielności przez jakąś
liczbę… wystarczy sprawdzić czy reszta z dzielenia jest równa 0
Sprawdzimy czy w komórce A1 jest liczba parzysta:
=MOD(A1; 2) = 0
Symbole wieloznaczne ..................................................................................................... 32
Kopiowanie w inne miejsce ............................................................................................. 33
Sztuczki w filtrach ............................................................................................................ 33
Sprawdzanie poprawności. ................................................................................................... 33
Poprawność ...................................................................................................................... 33
Komunikat wejściowy ...................................................................................................... 34
Alert o błędzie .................................................................................................................. 34
SUMA.JEŻELI
SUMA.JEŻELI(ZAKRES; KRYTERIA; SUMA_ZAKRES)
Dodaje komórki określone przez podane kryteria. Czyli: Liczy sumę komórek z
suma_zakres, jeśli tylko zakres spełnia podane kryteria
Ochrona ................................................................................................................................ 35
Szyfrowanie zeszytu ( pliku ) ........................................................................................... 35
Zakres to zakres komórek, które należy oszacować.
Ochrona arkusza ............................................................................................................... 35
Kryteria to kryteria mające postać liczby, wyrażenia lub tekstu
określającego, które komórki będą dodawane. Na przykład kryteria mogą
być wyrażane jako 32, „32”, „>32”, „jabłka”.
Opcje ochrony arkusza ..................................................................................................... 36
Ochrona skoroszytu .......................................................................................................... 36
Suma_zakres
to rzeczywiste komórki wyznaczone do zsumowania.
SUMY.POŚREDNIE (SUMY.CZĘŚCIOWE)
SUMY.POŚREDNIE(FUNKCJA_NR; ADRES1; ADRES2; ...)
Zwraca sumę częściową na liście lub w bazie danych. Listę z sumami
częściowymi można utworzyć dużo łatwiej, używając polecenia
SUMY.POŚREDNIE (dostępnego w menu Dane). Po utworzeniu listy z sumami
częściowymi listę można modyfikować, edytując funkcję SUMY.POŚREDNIE.
1
3
4
Na podstawie microsoft.com
Adres1, adres2, ... to od 1 do 29 zakresów lub odwołań, dla których
należy obliczyć sumę częściową.
Funkcja_nr to liczba od 1 do 11 (uwzględnianie wartości ukrytych)
albo od 101 do 111 (ignorowanie wartości ukrytych) określająca, której
funkcji należy użyć do obliczenia sum częściowych w ramach listy.
To funkcja 11 w 1. Najczęściej używana, aby policzyć sumę, średnią
(lub inną funkcję) po odfiltrowaniu komórek. Aby zobaczyć listę
funkcji wybierz pomoc z Excela
Przydaje się żeby zaoszczędzić miejsce w Arkuszu. Np. jeśli w
kolumnie C mamy cenę 100 towarów, a w kolumnie D mamy ilość
towarów, to koszt całkowity możemy policzyć poprzez
=SUMA.ILOCZYNÓW(C1:C100; D1:D100)
ZAOKR, ZAOKR.DÓŁ, ZARKO.GÓRA
ZAOKR(LICZBA; LICZBA_CYFR)
Zaokrągla liczbę do określonej liczby cyfr.
Liczba to liczba, która ma być zaokrąglona.
CZĘSTOŚĆ
Liczba_cyfr określa liczbę cyfr, do których ma być zaokrąglona liczba.
CZĘSTOŚĆ(TABLICA_DANE; TABLICA_PRZEDZIAŁY)
Funkcja ZAOKR.DÓŁ zaokrągla zawsze w dół, ZAOKR.GÓRA
zaokrągla zawsze w górę, a funkcja ZAOKR w zaokrągla w tą stronę,
gdzie straci mniej dokładności ( od połowy w górę, do połowy w dół)
Oblicza, jak często wartości występują w określonym zakresie wartości, a
następnie zwraca tablicę liczb w układzie pionowym. Funkcja CZĘSTOŚĆ
umożliwia na przykład sprawdzenie liczby wyników testów mieszczących się w
pewnym zakresie. Ponieważ funkcja CZĘSTOŚĆ zwraca tablicę, musi być
wprowadzona jako formuła tablicowa.
Tablica_dane to tablica lub odwołanie do zbioru wartości, dla których
mają być liczone częstości. Jeśli argument tablica_dane nie ma żadnych
wartości, funkcja CZĘSTOŚĆ zwraca tablicę zer.
Tablica_przedziały to tablica lub odwołanie do interwałów, w których
mają być grupowane wartości argumentu tablica_dane. Jeśli argument
tablica_przedziały nie zawiera żadnych wartości, funkcja CZĘSTOŚĆ
zwraca liczbę elementów w argumencie tablica_dane.
Jeśli chcemy zaokrąglać do setek czy tysięcy możemy w liczbie cyfr
wpisać liczbę ujemną ( -3 to zaokrąglenie do 3 miejsc przed
przecinkiem czyli do tysięcy, -2 do setek, itd.)
ZAOKR.DO.CAŁK, ZAOKR.DO.NPARZ, ZAOKR.DO.NPARZ
ZAOKR.DO.CAŁK(LICZBA)
Zaokrągla liczbę w dół do najbliższej liczby całkowitej.
Liczba to liczba rzeczywista, którą należy zaokrąglić w dół do liczby
całkowitej.
Funkcja częstość jest formułą tablicową. Pamiętaj, że formuły
tablicowe akceptujemy poprzez zaznaczenie zakresu komórek w
których znajdzie się wynik (tak aby komórką aktywną była komórka z
formułą), wejście do trybu edycji ( np. F2) i zatwierdzenie funkcji
poprzez Ctrl+Shift+Enter
Funkcja ZAOKR.DO.CAŁK zaokrągla ZAWSZE W DÓŁ, natomiast
funkcje ZAOKR.DO.NPARZ oraz ZAOKR.DO.NPARZ zaokrąglają do
najbliższej całkowitej (odpowiednio do najbliższej nieparzystej i
najbliższej parzystej).
SUMA.ILOCZYNÓW
ZAOKR.W.DÓŁ, ZAOKR.W.GÓRĘ
SUMA.ILOCZYNÓW(TABLICA1; TABLICA2; TABLICA3; ...)
Zaokrągla liczbę w dół (w górę), w kierunku zera, do najbliższej wielokrotności
istotności.
Mnoży odpowiadające sobie składniki w podanych tablicach i zwraca sumę tych
iloczynów.
ZAOKR.W.DÓŁ(LICZBA; ISTOTNOŚĆ)
Liczba to wartość liczbowa, która ma zostać zaokrąglona.
Tablica1; tablica2; tablica3; ... to od 2 do 30 tablic, których elementy
należy pomnożyć i następnie dodać.
Istotność to wielokrotność, do której ma zostać dokonane zaokrąglanie.
Argumenty tablic muszą mieć takie same wymiary. Jeśli tak nie jest, funkcja
SUMA.ILOCZYNÓW zwraca wartość błędu #ARG!.
5
6
Wartość1, wartość2, ... to od 1 do 30 argumentów, które mogą
zawierać różne typy danych lub mogą odnosić się do różnych typów
danych, ale spośród których zliczane są tylko liczby.
Tym razem nie podajemy ilości miejsc po przecinku, a istotność. Jeżeli
podamy w ostatniości 0,5 to kwota zostanie zaokrąglona do 50gr.
Jeżeli natomiast podamy 50 to liczba zostanie zaokrąglona do
wielokrotności 50 (np. mamy po 50 opakowań w paczce, a chcemy
policzyć ile opakowań musimy zamówić żeby otrzymać całe paczki)
ILE.NIEPUSTYCH zwraca w ilu komórkach znajduje się tekst bądź
liczby, a funkcja LICZ.PUSTE zwraca ile komórek jest
niewypełnionych
POTĘGA ( ^ )
Jeśli w komórce znajduje się znak niedrukowany (np. spacja), to
komórka traktowana jest jako niepusta
Zwraca wartość liczby podniesionej do potęgi.
POTĘGA(LICZBA; POTĘGA)
Liczba to podstawa potęgi. Może to być dowolna liczba rzeczywista.
Potęga to wykładnik potęgi, do której jest podnoszona podstawa.
Aby wskazać, do której potęgi ma być podniesiona podstawa, zamiast
funkcji POTĘGA można używać operatora "^",
Np.5 do potęgi 2 to: =5^2.
MAX.K, MIN.K
Zwraca k-tą największą wartość w zbiorze danych. Funkcji tej można użyć do
wybrania wartości na podstawie jej względnej pozycji. Przykładowo można
użyć funkcji MAX.K w celu określenia pierwszego, drugiego lub trzeciego
miejsca.
MAX.K(TABLICA; K)
Tablica to tablica lub zakres danych, dla którego chcemy określić k-tą
największą wartość.
K to wyznaczana pozycja danej (od największej) w tablicy lub zakresie
komórek.
STATYSTYCZNE
LICZ.JEŻELI
Zlicza komórki wewnątrz zakresu, które spełniają podane kryteria.
LICZ.JEŻELI(ZAKRES; KRYTERIA)
Zakres to zakres komórek, w którym mają być zliczane komórki.
Kryteria to kryteria podane w postaci liczby, wyrażenia, odwołania do
komórki lub tekstu określające, które komórki będą zliczane. Kryteria
można na przykład wyrazić jako 32, "32”, ">32”, "jabłka” lub B4.
POZYCJA
Zwraca pozycję pewnej liczby na liście liczb. Pozycja liczby jest to jej wielkość
w stosunku do innych wartości na liście. (Gdyby przeprowadzić sortowanie
listy, pozycja liczby oznaczałaby jej miejsce na liście po sortowaniu.)
POZYCJA(LICZBA; LISTA; LP)
Liczba to liczba, której pozycję chcemy znaleźć.
Lista to tablica albo odwołanie do listy liczb. Nieliczbowe wartości
argumentu lista będą ignorowane.
Analogiczna do funkcji suma.jeżeli. W Excelu 2007 dodano funkcję
=średnia.jeżeli
Lp to liczba określająca sposób określania pozycji liczby.(0 lub
pominięty – kolejność rosnąca; dowolna inna liczba – kolejność rosnąca)
ILE.LICZB, ILE.NIEPUSTYCH, LICZ.PUSTE
Zlicza komórki zawierające liczby, jak również liczby umieszczone na liście
argumentów. Funkcji ILE.LICZB należy używać do otrzymywania liczby
wpisów umieszczonych w polu liczb, które znajdują się w zakresie lub w tablicy
liczb.
ILE.LICZB(WARTOŚĆ1; WARTOŚĆ2; ...)
7
WYSZUKIWANIA I ADRESU
HIPERŁĄCZE
Tworzy skrót lub skok, który otwiera dokument przechowywany na serwerze
sieciowym, w sieci lub Internecie. Po kliknięciu komórki zawierającej funkcję
8
HIPERŁĄCZE program Microsoft Excel otwiera plik przechowywany w
miejscu określonym przez argument łącze_lokalizacja.
NR.KOLUMNY, WIERSZ
HIPERŁĄCZE(LOKALIZACJA; PRZYJAZNA_NAZWA)
Zwraca numer kolumny (wiersza) danego odwołania.
NR.KOLUMNY(ODWOŁANIE)
Łącze_lokalizacja to ścieżka dostępu do dokumentu lub ścieżka do
komórki w danym arkusz
Odwołanie
uzyskać.
to komórka lub zakres komórek, którego numer kolumny chcesz
przyjazna_nazwa to tekst który ma być wyświetlony w komórce
WYSZUKAJ.PIONOWO, WYSZUKAJ.POZIOMO
Jeśli argument odwołanie zostanie pominięty, to zakłada się, że jest
odwołaniem komórki, w której widnieje funkcja NR.KOLUMNY.
Wyszukuje wartość w skrajnej lewej kolumnie tablicy, a następnie zwraca
wartość w tym samym wierszu innej kolumny określonej w tablicy.
Funkcja przydatna przy formatowaniu warunkowym (różne kolory
kolumn czy wierszy)
Funkcję WYSZUKAJ.PIONOWO należy stosować zamiast funkcji
WYSZUKAJ.POZIOMO wtedy, gdy porównywane wartości są umieszczone w
kolumnie znajdującej się z lewej strony danych, które należy odszukać.
WYSZUKAJ.PIONOWO(ODNIESIENIE;
PRZESZUKIWANY_ZAKRES)
TABLICA;
NR_KOLUMNY;
Odniesienie to wartość, którą należy znaleźć w pierwszej kolumnie
tablicy.
TRANSPONUJ
Zwraca pionowy zakres komórek jako zakres poziomy lub odwrotnie. Funkcja
TRANSPONUJ musi być wprowadzana jako formuła tablicowa. Funkcji
TRANSPONUJ należy używać do zmieniania orientacji tablicy umieszczonej w
arkuszu z poziomej na pionową lub odwrotnie.
TRANSPONUJ(TABLICA)
Tablica to co najmniej dwie kolumny danych. Wśród wartości w
pierwszej kolumnie argumentu tablica są wyszukiwane wartości
argumentu odniesienie. (Teksty pisane wielkimi i małymi literami są
równoważne.)
Tablica to tablica lub zakres komórek znajdujących się w arkuszu,
który należy przetransponować. Tablica transponowana jest w
następujący sposób: pierwszy wiersz tablicy staje się pierwszą kolumną
nowej tablicy, drugi wiersz tablicy staje się drugą kolumną nowej tablicy
itd.
Nr_kolumny to numer kolumny w tablicy, z której ma pochodzić
pasująca wartość. Nr_kolumny o wartości 1 zwraca wartość z pierwszej
kolumny tablicy określonej przez argument tablica; nr_kolumny o
wartości 2 zwraca wartość z drugiej kolumny tablicy określonej przez
argument tablica itd.
TEKSTOWE
Przeszukiwany_zakres to wartość logiczna określająca, czy funkcja
WYSZUKAJ.PIONOWO ma znaleźć dokładne (ustawiamy na prawda)
czy przybliżone dopasowanie(ustawiamy na fałsz, lub pomijamy).
Funkcja FRAGMENT.TEKSTU zwraca określoną liczbę znaków z ciągu
tekstowego, począwszy od określonej pozycji, na podstawie podanej liczby
znaków.
jeśli szukamy dokładnych odpowiedników, a znalezionych wartości
będzie więcej niż 1 to zwróci pierwszą wartość. Jeśli szukamy
przybliżonych wartości (najlepszych odpasowań) to tablica musi być
posortowana rosnąco po pierwszej kolumnie.
FRAGMENT.TEKSTU
FRAGMENT.TEKSTU(TEKST; LICZBA_POCZĄTKOWA; LICZBA_ZNAKÓW)
Tekst to ciąg tekstowy zawierający znaki, które należy wyodrębnić.
Liczba_początkowa
to pozycja pierwszego znaku, który należy
wyodrębnić z tekstu. Pierwszy znak w tekście ma liczbę_początkową 1 i
tak dalej.
Funkcja używana do „łączenia” ze sobą 2 arkuszy po wspólnym polu
Liczba_znaków
określa,
jak
wiele
FRAGMENT.TEKSTU powinna zwrócić z tekstu.
9
10
znaków
funkcja
LEWY, PRAWY
Np.
zamiast
=a1 & ”abc”
Funkcja LEWY zwraca pierwszy znak lub pierwsze znaki w ciągu tekstowym;
zależy to od określenia liczby znaków.
”abc”)
można
napisać
DŁ
LEWY(TEKST; LICZBA_ZNAKÓW)
Tekst to ciąg tekstowy zawierający znaki, które należy wyodrębnić.
Funkcja DŁ zwraca liczbę znaków ciągu tekstowego.
Liczba_znaków określa liczbę znaków, które mają być wyodrębnione przez
funkcję LEWY. Pominięcie argumentu liczba_znaków oznacza, że jego wartość
zostanie przyjęta jako równa 1.
DŁ(TEKST)
Liczba_bajtów określa liczbę znaków, które w przeliczeniu na bajty, mają być
wyodrębnione przez funkcję LEWY.B.
TEKST
Tekst to tekst, którego długość należy znaleźć. Spacje są liczone jako znaki.
Konwertuje wartość na tekst w określonym formacie liczby.
TEKST(WARTOŚĆ; FORMAT_TEKST)
SZUKAJ.TEKST
Funkcja SZUKAJ.TEKST służy do odnajdywania jednego ciągu tekstowego
wewnątrz innego ciągu tekstowego i zwracania pozycji początkowej szukanego
tekstu liczonej od pierwszego znaku tekstu przeszukiwanego.
SZUKAJ.TEKST(SZUKANY_TEKST;
LICZBA_POCZĄTKOWA)
OBEJMUJĄCY_TEKST;
Wartość to wartość numeryczna. Jest to formuła, która wyznacza wartość
numeryczną, albo odwołanie do komórki zawierającej wartość numeryczną.
Format_tekst to format liczby postaci tekstowej, określany w polu Kategorie
na karcie Liczby, w oknie dialogowym Formatowanie komórek. Argument
format_tekst nie może zawierać znaku gwiazdki (*).
Sformatowanie komórki przy użyciu opcji dostępnej na karcie Liczby
(polecenie Komórki, menu Format) zmienia tylko format, a nie
wartość. Funkcja TEKST konwertuje argument wartość na
sformatowany tekst, a wynik nie będzie już dłużej obliczany jako
liczba.
Przykład użycia: chcemy wpisać dzień tygodnia na podstawie daty z
komórki A1. Wystarczy wpisać formułę =TEKST(A1, ”dddd”)
Szukany_tekst to tekst, który należy znaleźć. Przy określaniu
argumentu szukany_tekst można używać znaków zastępczych: znaku
zapytania (?) i gwiazdki (*). Znak zapytania zastępuje dowolny
pojedynczy znak, a gwiazdka sekwencję znaków. Jeśli trzeba znaleźć
autentyczny znak zapytania lub gwiazdkę, należy przed tym znakiem
wpisać tyldę (~).
Obejmujący_tekst to tekst, w którym należy odszukać szukany_tekst.
Liczba_początkowa to numer znaku w argumencie obejmujący_tekst,
od którego ma się rozpocząć przeszukiwanie.
ZŁĄCZ.TEKSTY (&)
Łączy kilka ciągów tekstowych w jeden ciąg tekstowy.
ZŁĄCZ.TEKSTY (TEKST1; TEKST2; ...)
Tekst1; tekst2; ... to 1 do 30 elementów tekstowych do połączenia w
pojedynczy element tekstowy. Elementami tekstowymi mogą być ciągi
tekstowe, liczby lub odwołania do pojedynczych komórek.
PODSTAW
Podstawia w ciągu tekstowym w miejsce argumentu stary_tekst argument
nowy_tekst. Funkcji PODSTAW należy używać wtedy, gdy trzeba zamienić
określony tekst pojawiający się w ciągu tekstowym na inny tekst; funkcji
ZASTĄP należy natomiast używać wtedy, gdy trzeba zamienić dowolny tekst
pojawiający się w określonym miejscu ciągu tekstowego.
PODSTAW(TEKST; STARY_TEKST; NOWY_TEKST; WYSTĄPIENIE_LICZBA)
Tekst to tekst lub odwołanie do komórki zawierającej tekst, w którym
należy zastąpić znaki.
Stary_tekst to tekst, który należy zastąpić.
Do złączania tekstów można zamiast funkcji ZŁĄCZ.TEKSTY użyć
operatora "&".
11
=złącz.teksty(a1;
Nowy_tekst to tekst, którym zostanie zastąpiony stary_tekst.
12
Wystąpienie_liczba określa, które wystąpienie argumentu stary_tekst
zostanie zastąpione przez argument nowy_tekst. Jeśli argument
wystąpienie_liczba jest podany, to tylko to konkretne wystąpienie
argumentu stary_tekst zostanie zastąpione. W innym przypadku każde
pojawienie się w tekście argumentu stary_tekst jest zamieniane na
argument nowy_tekst.
DATY I CZASU
Program Microsoft Excel przechowuje daty jako liczby kolejne,
których można używać w obliczeniach. Domyślnie data 1 stycznia
1900 jest liczbą kolejną 1, a data 1 stycznia 2008 jest liczbą kolejną
39448, ponieważ różnica między tymi datami jest równa 39 448 dni.
Dzięki temu możemy używać operacji arytmetycznych na datach.
USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY
DATA
Usuwa wszystkie spacje z tekstu oprócz pojedynczych spacji występujących
między słowami. Funkcję USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY należy stosować dla
tekstu odbieranego z innej aplikacji, w którym mogą występować nieregularne
spacje.
Zwraca liczbę kolejną reprezentującą określoną datę. Jeśli komórka miała
format Ogólny przed wprowadzeniem funkcji, wynik zostaje sformatowany
jako data.
DATA(ROK; MIESIĄC; DZIEŃ)
USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY(TEKST)
Rok Argument rok może zawierać od jednej do czterech cyfr.
Tekst to tekst, z którego należy usunąć spacje.
Miesiąc to liczba reprezentująca miesiąc roku. Wartość argumentu
miesiąc większa niż 12 jest dodawana do pierwszego miesiąca danego
roku. Na przykład funkcja DATA(2008; 14; 2) zwraca liczbę kolejną
reprezentującą datę 2 lutego 2008.
WARTOŚĆ
Dzień to liczba reprezentująca dzień miesiąca. Wartość argumentu
dzień większa niż liczba dni w określonym miesiącu jest dodawana do
pierwszego dnia danego miesiąca. Na przykład funkcja DATA(2008; 1; 35)
zwraca liczbę kolejną reprezentującą datę 4 lutego 2008.
Konwertuje ciąg tekstowy reprezentujący liczbę na liczbę.
WARTOŚĆ(TEKST)
Tekst to tekst zamknięty znakami cudzysłowu lub odwołanie do
komórki zawierającej tekst, który należy skonwertować.
Zasadniczo nie trzeba wykorzystywać w formule funkcji WARTOŚĆ,
ponieważ program Microsoft Excel konwertuje automatycznie tekst na
liczby przy działaniach arytmetycznych.
Jeżeli chcemy przekonwertować tekst na liczbę możemy równie dobrze
dodać 0 lub pomnożyć ten tekst przez 1. ( Wykonać działanie, które nie
zmieni wyniku).
Funkcja DATA jest najbardziej użyteczna w formułach, w których rok,
miesiąc i dzień są formułami, a nie stałymi.
DZIEŃ, MIESIĄC, ROK, GODZINA, MINUTA, SEKUNDA
Zwraca dzień daty reprezentowanej przez argument liczba_kolejna. Dzień jest
wyświetlany jako liczba całkowita z zakresu od 1 do 31.
DZIEŃ(LICZBA_KOLEJNA)
Liczba_kolejna to data poszukiwanego dnia. Daty powinny być
wprowadzane przy użyciu funkcji DATA lub jako wynik innych formuł
lub funkcji. Na przykład funkcji DATA(2008; 5; 23) można użyć dla dnia
23 maja 2008.
LITERY.MAŁE, LITERY.WIELKIE, Z.WIELKIEJ.LITERY
Konwertuje wszystkie duże litery w ciągu tekstowym na małe.( na wielkie, lub
każdy z wyrazów zaczyna z dużej litery – w zależności od funkcji)
LITERY.MAŁE(TEKST)
Tekst to tekst, który należy przekonwertować na małe litery. Funkcja
LITERY.MAŁE nie zmienia tych znaków w tekście, które nie są literami.
13
14
DZIEŃ.TYG
Miesiące to liczba miesięcy przed lub po dacie data_początkowa.
Wartość dodatnia argumentu miesiące oznacza datę przyszłą; wartość
ujemna oznacza datę przeszłą.
Zwraca dzień tygodnia odpowiadający dacie. Dzień jest wyrażony jako liczba
całkowita, domyślnie zmieniająca się od 1 (niedziela) do 7 (sobota).
DZIEŃ.TYG(LICZBA_KOLEJNA; ZWRACANY_TYP)
Liczba_kolejna
to
poszukiwanego dnia.
liczba
porządkowa
reprezentująca
Jeśli argument miesiące nie jest liczbą całkowitą, jego wartość
zostanie obcięta do liczby całkowitej.
datę
Zwracany_typ to liczba, która określa typ zwracanej wartości. (od
którego dnia zaczyna się tydzień):
1 lub jest pominięty Liczby od 1 (niedziela) do 7 (sobota).
2 Liczby od 1 (poniedziałek) do 7 (niedziela)
3 Liczby od 0 (poniedziałek) do 6 (niedziela)
EOMONTH
Zwraca liczbę kolejną daty ostatniego dnia miesiąca, następującego określoną
liczbę miesięcy przed lub po dacie określonej argumentem data_początkowa.
Funkcja EOMONTH umożliwia obliczanie dat spłaty lub dat należnej płatności,
wypadających ostatniego dnia miesiąca.
EOMONTH(DATA_POCZĄTKOWA; MIESIĄCE)
DZIŚ, TERAZ
Data_początkowa
Zwraca liczbę kolejną bieżącej daty. Liczba kolejna to kod daty—czasu
używany przez program Microsoft Excel do obliczeń daty i czasu. Jeśli komórka
miała format Ogólny przed wprowadzeniem funkcji, to wynik jest formatowany
jako data.
to data reprezentująca datę początkową.
Miesiące to liczba miesięcy przed lub po dacie data_początkowa. Wartość
dodatnia argumentu miesiące oznacza datę przyszłą; wartość ujemna oznacza
datę przeszłą.
DZIŚ()
Funkcja TERAZ zwraca datę i godzinę. Aktualizacja obydwu funkcji
następuje po wprowadzeniu jakichkolwiek zmian w arkuszu (np.
dodanie czy modyfikacja komórki) jak również przy jego otwarciu
DATY I CZASU Z DODATKU ANALYSIS TOOLPACK
NETWORKDAYS
Zwraca liczbę pełnych dni roboczych pomiędzy data_początkowa i
data_końcowa. Dni robocze nie zawierają dni końca tygodnia (weekendów) oraz
dat oznaczonych jako święta. Funkcję NETWORKDAYS należy stosować do
obliczania zarobków pracowników, wynikających z łącznej liczby dni
przepracowanych w określonym czasie.
NETWORKDAYS(DATA_POCZĄTKOWA; DATA_KOŃCOWA; ŚWIĘTA)
Data_początkowa
UWAGA: Pakiet instalujemy przez Narzędziaà Dodatki… à
Analysis ToolPack i OK
Data_końcowa
Zwraca liczbę kolejną, odpowiadającą dacie przypadającej określoną liczbę
miesięcy przed lub po wskazanej dacie (data_początkowa). Funkcja EDATE
umożliwia obliczanie dat spłaty lub dat należnej płatności, przypadających na
ten sam dzień miesiąca, co data emisji.
Aby skonwertować zakres komórek użyty dla oznaczenia świąt w
ostatnim przykładzie na stałą tablicową, należy zaznaczyć odwołanie
A4:A6, a następnie nacisnąć klawisz F9.
EDATE(DATA_POCZĄTKOWA; MIESIĄCE)
15
to data reprezentująca datę początkową.
to data określająca datę końcową.
Święta to opcjonalny zakres jednej lub więcej dat, takich jak święta
państwowe i kościelne oraz święta ruchome, które są wykluczane z
kalendarza dni roboczych. Lista może być zarówno zakresem komórek,
które zawierają daty, jak i stałą tablicową zawierająca kolejne liczby,
które określają daty.
EDATE
Data_początkowa
to data określająca datę początkową.
16
WORKDAY
1
Rzeczywista/rzeczywista
2
Rzeczywista/360
3
Rzeczywista/365
4
Europejska 30/360
Zwraca liczbę reprezentującą datę, którą wyznacza się poprzez odliczenie od
pewnej daty początkowej, do przodu lub wstecz, określonej liczby dni
roboczych. Dni robocze są to wszystkie dni oprócz sobót, niedziel i świąt.
Funkcja WORKDAY jest użyteczna, jeśli obliczając daty faktur, oczekiwanych
dostaw i liczby przepracowanych dni, należy wykluczyć dni weekendowe i
święta.
WORKDAY(DATA_POCZ; DNI; ŚWIĘTA)
Data_pocz to data reprezentująca datę początkową.
Dni
to liczba dni niebędących sobotą, niedzielą lub świętem,
poprzedzających datę początkową lub następujących po niej. Wartość
dodatnia dni oznacza datę przyszłą; wartość ujemna oznacza datę
przeszłą.
Święta to opcjonalna lista dat, które mają być wykluczone z kalendarza
roboczego, na przykład dat świąt państwowych lub dat dni urlopowych.
WEEKNUM
Zwraca liczbę wskazującą, kiedy w roku przypada dany tydzień (numer).
INNE
BD.SUMA, BD.ŚREDNIA, BD.ILE.REKORDÓW, …
Dodaje liczby w kolumnie listy lub bazy danych, które są zgodne z warunkami
określonymi przez użytkownika.
BD.SUMA(BAZA DANYCH; POLE; KRYTERIA)
Baza danych to zakres komórek, które tworzą listę lub bazę danych. Baza
danych to lista powiązanych danych, na której wiersze pokrewnych informacji
to rekordy, a kolumny danych to pola. Pierwszy wiersz listy zawiera etykiety
poszczególnych kolumn.
Pole wskazuje, która kolumna jest używana w funkcji. Należy
wprowadzić etykietę kolumny umieszczoną w podwójnym cudzysłowie,
taką jak "Wiek" lub "Plon", lub liczbę (bez cudzysłowów) reprezentującą
pozycję kolumny na liście: 1 dla pierwszej kolumny, 2 dla drugiej
kolumny itd.
WEEKNUM(LICZBA_KOLEJNA; TYP_WYNIKU)
Liczba_kolejna
to data określająca dzień tygodnia.
Typ_wyniku to liczba wyznaczająca początek tygodnia (od którego
dnia). Wartością domyślną jest jeden (niedziela).
Kryteria to zakres komórek, który zawiera warunki określone przez
użytkownika. Jako argumentu kryteriów można użyć dowolnego zakresu
pod warunkiem, że zawiera on przynajmniej jedną etykietę kolumny i
jedną komórkę poniżej etykiety, służącą do określania warunku.
YEARFRAC
Oblicza część roku przedstawioną jako liczba całych dni pomiędzy dwoma
datami (reprezentowanymi przez argumenty data_początek i data_koniec).
Funkcję arkusza YEARFRAC należy stosować do identyfikacji proporcji
zysków całorocznych lub obligacji do przypisania wybranym terminom.
YEARFRAC(DATA_POCZĄTEK; DATA_KONIEC; PODSTAWA)
odwołującą się do którejkolwiek z powyższych wartości.
Data_koniec to data reprezentująca datę końcową.
FUNKCJA
CZY.ADR
CZY.BŁ
CZY.BŁĄD
Podstawa
Podstawa
to typ podstawy wyliczania dni do użycia.
Podstawa wyliczania dni
0 lub jest pominięty Amerykańska (NASD) 30/360
17
CZY.BŁ, CZY.BŁĄD
Data_początek to data reprezentująca datę początkową.
CZY.BRAK
CZY.LICZBA
18
ZWRACA WARTOŚĆ PRAWDA, JEŚLI
Wartość odwołuje się do odwołania.
Wartość odwołuje się do każdej wartości błędu z wyjątkiem #N/D!.
Wartość odwołuje się do każdej wartości błędu (#N/D!, #ARG!, #ADR!,
#DZIEL/0!, #LICZBA!, #NAZWA? lub #ZERO!).
Wartość odwołuje się do wartości błędu #N/D! (braku wartości).
Wartość odwołuje się do liczby.
CZY.LOGICZNA Wartość odwołuje się do wartości logicznej.
CZY.NIE.TEKST Wartość odwołuje się do każdej zawartości komórki innej niż tekst.
(Należy zauważyć, że funkcja ta zwraca wartość logiczną PRAWDA,
jeśli wartość odwołuje się do pustej komórki.)
CZY.PUSTA
Wartość odwołuje się do pustej komórki.
CZY.TEKST
Wartość odwołuje się do tekstu.
"prefiks"
KOMÓRKA
Zwraca informacje o formatowaniu, lokalizacji lub zawartości górnej lewej
komórki w odwołaniu.
KOMÓRKA(TYP_INFO; ODWOŁANIE)
Typ_info to wartość tekstowa, określająca żądany typ informacji o
komórce. Na poniższej liście pokazano możliwe wartości argumentu
typ_info i odpowiadające im wyniki.
Wartości tekstowe odpowiadające "prefiksowi etykiety" komórki.
Zwraca znak cudzysłowu pojedynczego ('), jeśli komórka zawiera
tekst wyrównany do lewej, znak cudzysłowu podwójnego ("), jeśli
komórka zawiera tekst wyrównany do prawej, daszek (^), jeśli
komórka zawiera tekst wyśrodkowany, kreskę ułamkową
odwróconą (\), jeśli komórka zawiera tekst wyrównany do
wypełnienia i pusty tekst (""), jeśli komórka zawiera cokolwiek
innego.
"szerokość" Szerokość kolumny komórki zaokrąglona do liczby całkowitej.
Każda jednostka szerokości kolumny jest równa szerokości
jednego znaku przy domyślnej wielkości czcionki.
"typ"
Wartości tekstowe odpowiadające typowi danych w komórce.
Zwraca "p" jak "pusta", jeśli komórka jest pusta, "e" jak
"etykieta", jeśli komórka zawiera stałą tekstową i "w" jak
"wartość", jeśli komórka zawiera cokolwiek innego.
Numer wiersza komórki w odwołaniu.
Typ_info
Zwraca
"adres"
Odwołanie pierwszej komórki w odwołaniu, jako tekst.
"wiersz"
"format"
Wartości tekstowe stosowne do formatu liczbowego komórki.
Wartości tekstowe dla różnych formatów pokazano w poniższej
tabeli. Zwraca "-" na końcu wartości tekstowej, jeśli komórka jest
sformatowana w kolorze dla wartości ujemnych. Zwraca "" na
końcu wartości tekstowej, jeśli komórka jest sformatowana z
nawiasami okrągłymi dla wartości dodatnich lub wszystkich
wartości.
"zawartość" Wartość górnej lewej komórki w odwołaniu; nie zwraca formuły.
1 jeśli komórka jest sformatowana w kolorze dla wartości
ujemnych; w innym przypadku zwraca 0 (zero).
Zwraca informacje o bieżącym środowisku operacyjnym.
"kolor"
"kolumna"
Numer kolumny komórki w odwołaniu.
"nawiasy"
1 jeśli komórka jest sformatowana z nawiasami okrągłymi dla
wartości dodatnich lub wszystkich wartości; w przeciwnym
przypadku zwraca 0.
"nazwa
pliku"
Nazwa pliku (z pełną ścieżką), zawierającego odwołanie, jako
tekst. Zwraca pusty tekst (""), jeśli arkusz zawierający odwołanie
nie został jeszcze zapisany.
"ochrona"
0 jeśli komórka nie jest zablokowana, a 1 jeśli komórka jest
zablokowana.
19
INFO
Zabezpieczenia Należy ostrożnie używać tej funkcji. Inni użytkownicy
mogą uzyskać dostęp do informacji poufnych lub tajnych.
INFO(TYP_TEKST)
Typ_tekst to tekst określający typ zwracanych informacji.
TYP_TEKST
"dostępna_pamięć"
"katalog"
"liczba_plików"
"pamięć_całkowita"
"pamięć_używana"
"pochodzenie"
"przeliczenie"
20
ZWRACA
wielkość dostępnej pamięci w bajtach
ścieżkę dostępu do bieżącego katalogu lub folderu
liczbę aktywnych arkuszy w otwartych skoroszytach
wielkość dostępnej pamięci w bajtach, w tym wielkość pamięci
używanej
wielkość pamięci zajmowanej przez dane
odwołanie bezwzględne w trybie adresowania A1 jako tekst
poprzedzany przez "$A:" dla zgodności z programem Lotus 1-2-3
wersji 3.x. Zwraca odwołanie do komórki skrajnej lewej i górnej,
widocznej w oknie wynikającym z aktualnej pozycji przewijania
bieżący tryb ponownego obliczania, czyli "Automatyczny" lub
"Ręczny"
"system"
"wersja"
"wersja_systemu"
nazwę środowiska operacyjnego:
Macintosh = "mac"
Windows = "pcdos"
wersję pakietu Microsoft Excel w postaci tekstu
wersję bieżącego systemu operacyjnego w postaci tekstu
CZĘŚĆ II
narzędzia Excela
Wypełnianie serią i kopiowanie.
L
Zwraca wartość skonwertowaną na liczbę.
Przeciąganie liczb
L(WARTOŚĆ)
Wartość
to wartość, którą należy skonwertować. Funkcja L
przekształca wartości podane w poniższej tabeli.
JEŚLI WARTOŚĆ JEST LUB ODNOSI SIĘ DO
Liczba
Data, w jednym z wbudowanych w program Microsoft
Excel formatów daty
PRAWDA
FAŁSZ
Wartość błędu, taka jak #DZIEL/0!
Wszystkie inne
FUNKCJA L ZWRACA:
Tę samą liczbę
Kolejną liczbę odpowiadającą
tej dacie
1
0
Wartość błędu
0
W tym rozdziale założymy, że przeciągamy w dół, ale równie dobrze możesz
przeciągać w prawo, lewo i w górę.
Żeby wypełnić zakres komórek (kolumnę) liczbami co 1 masz (albo formułą)
masz na to kilka sposobów:
Wpisz dwie pierwsze liczby w komórki w których mają się znaleźć (zwykle
jedna pod drugą), zaznacz zakres i przeciągnij w dół. Excel liczy różnicę
między tymi komórkami i dodaje różnicę do każdej następnej komórki.
Wpisz liczbę i przeciągnij w dół. Zaznaczenie wypełni się samymi
jedynkami, natomiast w prawym dolnym rogu zaznaczenia kwadrat2 . Po
kliknięciu na niego zobaczysz listę z której można wybrać właściwą
czynność
(nas
interesuje
wypełnij
serią).
Zwróć uwagę, że używając tego sposobu każemy Excelowi wykonać 2 razy
więcej pracy ponieważ 2 razy wpisuje liczby w zakres:
o za pierwszym razem wypełni zakres tą samą liczbą
o drugi raz po kliknięciu kwadraciku przy wypełnianiu serią
Wpisz liczbę i przeciągnij prawym przyciskiem myszy. Zobaczysz menu
kontekstowe, gdzie Excel zapyta co chcesz zrobić. Wybierz odpowiednią
czynność
(zwykle
wypełnij
serią)
.
zwróć uwagę, że ten sposób w przeciwieństwie do tego powyżej nie wpisuje
2 razy tego samego w komórkę.
Wpisz
liczbę
i
przeciągnij
ją
z
przyciskiem
Ctrl.
Ctrl działa jak przełącznik:
o Jeśli coś Excel wypełniłby serią ( 1 punkt) to z Ctrlem skopiuje
komórki.
o Jeśli coś byłoby kopiowane, to wypełni to serią.
2
21
.(od wersji 2002/XP).
22
Przeciąganie tekstu.
Formuły
Czasem chcemy wypełnić serią tekst. Są 2 przypadki w których potrafi nam
pomóc Excel.
Adresowanie i wpisywanie
Chcemy wpisać tekst z liczbą na końcu i przeciągnąć tak, żeby liczba się
zmieniała.
wystarczy wpisać tekst i przeciągnąć. Jeśli jednak chcemy żeby tekst był
kopiowany, to zawsze możemy wybrać czynność z meny: .
Jeśli chcemy wpisać tekst z liczbą na początku i po przeciągnięciu
chcielibyśmy, żeby liczba się zmieniała.
Listy niestandardowe zdefiniowane w Excelu
W Excelu zdefiniowane są 4 listy niestandardowe:
Miesiące
Skróty miesięcy (3 pierwsze litery miesiąca)
W Excelu adresem komórki nazywamy kombinację litery kolumny i numeru
wiersza. Na przykład lewa górna komórka to A5.
Oprócz adresów samych komórek przydają się zakresy komórek. Zakres
piszemy podając skrajne rogi przedziału, pomiędzy nie wstawiając dwukropek.
Np. A5:C10 to zakres komórek mieszczący się w prostokącie od komórki A5 do
komórki C10. W arkuszu może być dowolna ilość komórek zaznaczonych, a
jedna z nich jest aktywna (to ta, która jest biała). Jeśli zaczniemy coś pisać na
klawiaturze, to teks zostanie umieszczony właśnie w tej białej komórce.
Jeśli wpisujemy dane w jakiś zakres możemy zaznaczyć komórki w które będą
wpisywane dane i zatwierdzając komórkę enterem (albo tabulatorem) Excel
będzie przemieszczał komórkę aktywną tylko wewnątrz zaznaczenia.
Dni tygodnia
Proste formuły
Skróty dni tygodnia
Każda formuła zaczyna się od znaku równości ( = ). Ten znak mówi Excelowi o
tym, że wartość komórki ma być obliczana a nie wyświetlana. Po tym znaku
można wpisać formułę np. =A1*d10. W Excelu zwykle nie ma znaczenia
wielkość liter ( tutaj też). Zamiast wpisywać adres komórki możemy (po
wpisaniu = albo działania ) kliknąć w tą komórkę albo wybrać strzałkami
klawiatury.
List niestandardowych możemy używać do wypełniania serią komórek. Jeśli
chcemy np. wpisać wszystkie dni tygodnia wystarczy wpisać jeden z nich i
przeciągnąć komórkę w dół. .
Listy niestandardowe zdefiniowane przez nas
Czasem chcemy mieć własną listę niestandardową (np. listę województwa, listę
dzielnic). Możemy zdefiniować taką listę sami klikając w przycisk Office à
opcje programu Excel à Edytuj listy niestandardowe
Pamiętajmy aby akceptować komórki (zwłaszcza formuły) klawiszem
ENTER(przenosi aktywną komórkę w dół) albo klawiszem TAB
(przenosi aktywną komórkę w prawo).
W lewej części okna widzimy już zdefiniowane listy, a w prawej istnieje
możliwość definiowana własnych, lub modyfikowania już istniejących ( w
zależności który element zaznaczony jest w lewej części okna). Jeżeli jakiś
element występuje na 2 różnych listach, to Excel będzie wstawiał listę bardziej
aktualną ( która jest niżej na listach niestandardowych).
Jeżeli napisaliśmy już formułę i chcielibyśmy zastosować ją do następnych
kolumn i wierszy możemy ją przeciągnąć – komórki i zakresy z których
korzystamy też zostaną przesunięte zgodnie ze stroną w którą przeciągniemy
formułę.
Od teram możemy używać listy tak jak pozostałych list zdefiniowanych w
Excelu.
Zawsze warto podejrzeć formułę, która została przeciągnięta. Możemy
zaznaczyć ta komórkę wtedy formuła wyświetli się na pasku formuły, a
dla większej czytelności można przejść w tryb edycji ( kliknąć 2 razy w
komórkę
albo
nacisnąć
na
klawiaturze
F2)
Żeby wyjść z trybu edycji wystarczy nacisnąć klawisz Escape (Esc)
albo zaakceptować komórkę (Enter lub Tab).
Nie ma znaczenia wielkość liter, które piszemy w liście niestandardowej.
Znaczenie będzie mieć sposób wpisania elementu listy w Excelu. Excel
rozpoznaje 3 typy wpisywania: małymi literami, z dużej litery oraz wszystko
dużymi literami. Tyczy się to również do list zdefiniowanych już w Excelu.
23
24
Adresowanie względne, bezwzględne, mieszane
( blokowanie komórek czyli znaczki $ )
Czasem chcielibyśmy aby podczas przeciągania formuł któraś z komórek (lub
kilka z nich) nie zmieniały zakresu.
Jeśli chcemy zablokować wiersz, to wstawiamy znak dolara przed numerem
wiersza (istotne przy przeciąganiu w pionie – w dół lub górę).
Jeżeli chcemy zablokować kolumnę to wstawiamy znak dolara ( $ ) przed
literą (istotne przy przeciąganiu w poziomie – prawo lub lewo)
Jeśli chcemy zablokować i kolumnę i wiersz możemy wstawić znak dolara i
przed literą kolumny i przed cyfrą wiersza.
Działania i relacje
W
Excelu
nazwa
suma
różnica
iloczyn
iloraz
potęgowanie
konkatenacja
istnieje
kilka
zdefiniowanych
działań:
potocznie
znak
dodawanie
+
odejmowanie
mnożenie
*
dzielenie
/
do potęgi
^
łączenie tekstów
&
W opisie funkcji w pierwszej linijce mamy pogrubioną nazwę funkcji, a w
nawiasie jej argumenty3 oddzielone średnikami. Jeśli nie pamiętamy nazwy ani
kategorii funkcji, to w okienku wyszukiwania wpisujemy co funkcja powinna
robić i klikamy przejdź w oknie wyświetli się lista funkcji pasujących do opisu.
Po wybraniu funkcji zobaczymy okienko:
przykład ich użycia.
Relacje:
równy
większy
mniejszy
większy lub równy
mniejszy lub równy
różny (nierówny)
symbol
=
>
<
>=
<=
<>
przeciwieństwo
<>
<=
>=
<
>
=
Oczekiwany typ
parametru
Argument/
parametr
Funkcje
Oprócz operatorów i relacji w Excelu można używać zdefiniowanych funkcji (
jak również pisać swoje funkcje w VBA). Aby wstawić funkcję (za pomocą
kreatora) wystarczy wybrać ikonę fx z paska formuły lub wybrać wstążkę
formuły i wstaw funkcje.
wynik
Opis aktualnie
zaznaczonego parametru
Opis funkcji
Okno kreatora funkcji:
3 parametry, które będziemy musieli podać
25
26
Jeśli parametr jest pogrubiony to znaczy, że jest obligatoryjny, jeśli natomiast
nazwa parametry nie jest pogrubiona wtedy możemy parametr pominąć
(przyjmie on wtedy standardową wartość).
Wszystkie ustawienia formatowania (standardowe), które ustawiamy
Excel tłumaczy na kod formatowania niestandardowego. Żeby
podejrzeć jak wygląda kod formatowania wybieramy format który
nam odpowiada. Np. Walutowy, ustawiamy parametry i przechodzimy
na format niestandardowy. Teraz możemy modyfikować / dostosować
do potrzeb dany format.
Po wpisaniu wartości do pola w miejscu gdzie Excel wyświetla oczekiwany typ
zostanie wpisana wartość pola.
Sortowanie
Podstawy
Sortowanie to zamienienie wierszy (ew. kolumn) w taki sposób, aby któraś z
kolumn była w kolejności rosnącej/malejącej. Excel sprawdza jakiego rodzaju
dane mamy do posortowania (porównania) i przestrzega zasad:
Tekst jest zawsze większy od liczby
Liczby porównujemy w normalny sposób
Teksty sortujemy w kolejności leksykograficznej ( tak jak byłyby
uporządkowane w słowniku)
W tym rozdziale przyjmiemy, że sortujemy tylko wiersze ( kolumn nie
zamieniamy.
Istnieje kilka sposobów sortowania danych w Excelu. Najlepszym z nich (
najpewniejszym ) jest zaznaczenie całego zakresu komórek do posortowania (
wraz z nagłówkami ) i wybrania narzędzia Sortuj ze wstęgi Dane. Ustalamy
jeden lub więcej parametrów ( poziomów) sortowania i określamy ich kolejność.
Liczby i Tekst
Sortowanie wielopoziomowe
Co znaczą te dziwne znaczki?
Możemy też sortować po więcej niż jednym poziomie. W tym celu wystarczy w
menu sortowania Dodaj poziom lub kopiuj poziom. W ten sposób możemy
określić kolejność rekordów (wierszy) które są są takie same ze względu na
pierwszy poziom. Np. możemy sortować osoby po nazwisku, a jak 2 osoby mają
takie same nazwiska, to sortować po imieniu.
W polu typu wpisujemy znaczki odpowiadające opcjom wyświetlania
oddzielone średnikami. Oto właściwości wyświetlania w zależności od ilości
średników w polu typ:
liczba
Formatowanie niestandardowe
liczba nieujemna; liczba ujemna
Formatowanie niestandardowe służy do zdefiniowania własnego sposobu
wyświetlania komórek. W tym celu klikamy prawym przyciskiem na komórkę (
komórki) wybieramy formatuj komórkiàzakładka LiczbyàNiestandardowe.
liczba dodatnia; liczba ujemna; zero
liczba dodatnia; liczba ujemna; zero; tekst
jeśli mamy gdzieś @ to tekst!
Oto tabelka przedstawiająca znaczenia poszczególnych symboli:
27
28
SYMBOL
0
#
?
@
""
Formatowanie daty i czasu
ZNACZENIE
wstawiało cyfrę, a jak nie było to 0
wstaw cyfrę lub nie
wstaw cyfrę lub spacje
cały wyraz
w cudzysłowach napis, który ma być dokładnie
przepisany
e notacja naukowa
*znak znak będzie powtórzony tyle razy, żeby wypełnić całą
komórkę
><
[kolor] można podać kolor za polem
\znak jeżeli znak jest specjalnym (spacja, ?, #) to wyświetlaj
go
[warunek] jeśli warunek jest spełniony to wstaw ten format
ZNACZENIE
dzień
(skrót/cała) nazwa dnia tygodnia
miesiąc
3 litery/ nazwa miesiąca
2 ostatnie / 4 cyfry roku
godzina
minuta sekunda ( minuta dopiero po :, wcześniej miesiąc)
am/ PM format 12sto godzinny (małe / duże litery)
Filtrowanie
Ogólnie o filtrach
Filtrowanie polega za ukrywaniu wierszy które nie spełniają kryteriów. Nic nie
zostaje usunięte, a proces filtrowania jest w pełni odwracalny ( w
przeciwieństwie do filtrowania).
Zastosowanie kryteriów
jeśli mamy warunki to:
[warunek] format dla spełnionego warunku
[warunek] format dla spełnionego warunku;
niespełnionego warunku
SYMBOL
d, dd
ddd / dddd
m, mm
mmm/mmmm
rr / rrrr
g, gg
m, mm, s, ss
a/p albo A/P
Autofiltr
format dla
Aby filtrować za pomocą Autofiltr potrzebujemy zastosować to narzędzie do
danych. Polecanym sposobem ( najbezpieczniejszym) jest zaznaczenie całych
danych, które chcemy filtrować ( łącznie z nagłówkami ). Można teraz wybrać
Filtruj ze wstążki Dane.
Filtry zdejmujemy odklikując polecenie Filtruj.
Po prawej stronie nagłówków pojawią się ikonki ze strzałkami. Klikając na nie
możemy wybrać które z wartości wyświetlać w bazie ( a które ukryć).
Możemy też połączyć kryteria na kilku kolumnach. Wtedy odfiltrowane będą
rekordy ( wiersze), które spełniają wszystkie zadane kryteria ( jednocześnie).
Jeśli chcemy zdjąć filtr z którejś z kolumn wystarczy kliknąć wyczyść ze wstążki
Dane ( w sekcji filtru)
Filtry niestandardowane czyli filtry liczb i tekstu
Jeśli chcielibyśmy odfiltrować dane które w którejś z kolumn zawierają dane z
zadanego zakresu, to zamiast klikać i zaznaczać dany zakres możemy
zastosować filtry liczb albo filtry tekstu. W okienku ustawiamy jakie kryteria
zastosujemy do autofiltru.
29
30
Excel patrzy na dane w kolumnie i w zależności od tego są to dane liczbowe czy
tekstowe pokazuje menu filtry liczb albo tekstu.
Zapisywanie kryteriów
Filtry liczb pomagają nam wyświetlić dane z zadanego przedziału ( między
danymi wartościami), większe lub mniejsze od pewnej liczy.
Filtry tekstu pozwalają nam wybrać te wyrazy, które zaczynają się, kończą lub
zawierają określony ciąg znaków ( w szczególnym przypadku jedną literę). Np.
możliwe jest odfiltrowanie wszystkich imion kończących się na a.
Kryteria dla filtru zaawansowanego zapisujemy w przeciwieństwie do Autofiltra
w komórkach.
Każda kolumna kryterium powinna mieć nagłówek zgodny z nagłówkiem tabeli
( to właśnie po nich Excel rozpoznaje którą z kolumn ma filtrować). W jednej
komórce jest zawrzeć możemy tylko jedno z kryteriów:
=typ
>typ
<typ
Również teksty możemy porównywać za pomocą relacji mniejszy, większy,
równy. Większy z tekstów to ten, który byłby później w słowniku ( porządek
leksykograficzny).
Filtry nie rozróżniają wielkości liter.
wzorzec tekstu ( ? i * )
Przykład filtru:
Jeżeli mówimy o filtrach (również zaawansowanych) to warto wspomnieć o
tym, że odfiltrowane dane można kopiować () oraz o tym, że formuły (liczby,
teksty) przeciągnięte podczas włączonego filtrowania będą skopiowane tylko w
odfiltrowane komórki ().
Nie można też zapominać o ograniczeniach autofiltrów. Nie można między
innymi użyć bardziej skomplikowanych warunków, które wymagają alternatywy
(
albo-lub
)
między
kolumnami.
Np. nie można wyświetlić wszystkich osób które są księgowymi lub mają na
imię Małgorzata, natomiast potrafimy wyświetlić osoby które mają na imię
Małgorzata lub Katarzyna i jednocześnie są księgowymi ( nie występuje tutaj
alternatywa między kolumnami).
Filtry zaawansowane
Chcemy odfiltrować kobiety o niebieskich oczach i stażu między 3 a 6
lat, oraz mężczyzn w wieku powyżej 40 i poniżej 20 lat. Kryteria mogą
wyglądać następująco:
PŁEĆ
kobieta
mężczyzna
mężczyzna
Opcja unikatowych rekordów pomija powtórzone wiersze (dokładnie takie
same).
31
STAŻ
>=3
STAŻ
<=6
WIEK
>40
<20
Kryteria wpisane w jednym wierszu muszą być spełnione jednocześnie,
natomiast różne wiersze to tak jakby kolejny filtr. Czyli wewnątrz wiersza
mamy koniunkcję ( i ) natomiast wiersze połączone są alternatywą.
Kilka przykładowych kryteriów
Stosowanie filtrów zaawansowanych jest nieco odmienne od autofiltrowania.
Tutaj musimy przygotować odpowiednie kryteria w arkuszu Excel. Kryteria
powinny mieć dokładnie takie same nagłówki jak kolumny, które chcielibyśmy
zastosować w filtrze. Czyli np. jeśli chcemy założyć filtr korzystający z
kolumny wiek i zawód potrzebujemy wpisać w nagłówku kryteriów obie
komórki. A pod spodem wpisujemy kryteria.
Żeby zastosować filtr zaawansowany trzeba kliknąć w zaawansowany na
wstędze Dane w sekcji Filtrowanie. W polu lista zaznaczamy zakres który
chcemy filtrować, natomiast w polu kryteria zaznaczamy zakres kryteriów, które
napisaliśmy. Ważne aby oba pola ( i listę i kryteria) zaznaczać z nagłówkami.
<>typ
<=typ
>=typ
Osoby powyżej 50 lat ()
Osoby z przedziału wiekowego 20 – 30
Osoby, które mają poniżej 20 lat lub powyżej 30 lat
Osoby które są księgowymi i mają powyżej 50
osoby które są księgowymi lub mają powyżej 50 lat (2 filtr)
Osoby, których imię zaczyna się na M lub G
lat
(1
filtr)
Symbole wieloznaczne
Zwłaszcza w tekście przydają się symbole wieloznaczne takie jak:
* [gwiazdka] – zastępuje dowolną ilość liter/znaków ( np. 0 znaków)
? [znak zapytania] – zastępuje dokładnie jedną literę/znak.
32
Przykłady:
o
o
o
o
Wyraz zawiera a
à
2 litera wyrazu to x
à
Wyraz zaczyna się na y
à
5literowy wyraz zaczynający się na k
*a*
?x*
y*
à
Dziesiętne à liczba z ułamkiem, również można określić zakres
akceptowanych liczb (analogicznie do pełnej liczby)
Data / godzina à możliwa liczba reprezentująca datę/godzinę z danego
zakresu. Żeby uniknąć błędów i pomyłek należy pamiętać czym jest data i
godzina. ()
Lista à możliwe tylko wartości zdefiniowane w komórce źródło(oddzielone
średnikami) bądź wybrany zakres arkusza. ()
Długość tekstu à możemy określić ile znaków musi być w komórce.
(uwaga: spacja, cyfra, kropka to też znaki!!!)
Niestandardowe à możemy wpisać formułę do sprawdzania poprawności
danych. Jeśli formuła zwróci prawdę, to Excel zaakceptuje wartość komórki,
jeśli natomiast formuła zwróci fałsz, to Excel nie pozwoli wpisać formuły.
Formułę należy wpisywać dla komórki aktywnej (białej) i tak zablokować
znaczkami dolara, żeby po przeciągnięciu w dół i w prawo formuła była
dalej prawdziwa. ()
k????
Kopiowanie w inne miejsce
Istnieje też możliwość kopiowanie wyników w inne miejsce. Trzeba zaznaczyć
opcję kopiuj w inne miejsce.
Jeżeli mamy zamiar kopiować wyniki między arkuszami musimy znajdować się
w arkuszu do którego wyniki będziemy kopiować.
Sztuczki w filtrach
Czasem chcielibyśmy wypisać wszystkie elementy występujące na liście ( np.
zawody). Wystarczy jako listę pokazać interesującą nas kolumnę, w kryteriach
zostawić puste miejsce (będzie to znaczyło, że chcemy odfiltrować wszystkie
rekordy) i zaznaczyć opcję tylko unikatowe wartości (inaczej skopiuje całą
kolumnę).
Czasem chcielibyśmy wyznaczyć najstarszą osobę w każdym z zawodów.
Można użyć sortowania i filtrowania w miejscu. Jeżeli zaznaczymy opcję „tylko
unikatowe wartości” filtr zaawansowany wyświetli tylko pierwszą różniącą się
wartość. Musimy zrobić, żeby pierwsze wartości nas interesowały. Sortujemy
wg. wieku (malejąco) i filtrujemy w miejscu wg. zawodu (tylko kolumnę
zawód). Wyniki można skopiować w inne miejsce ( np. . do innego arkusza). .
Sprawdzanie poprawności.
Komunikat wejściowy
Komunikat wejściowy to okienko które wyświetla się jeśli zaznaczymy
komórkę w której ustawione jest sprawdzanie poprawności. Definiujemy go w 2
zakładce w sprawdzaniu poprawności. Komunikaty wejściowe możemy
przesunąć w dowolne miejsce (żeby nie przeszkadzały). Nie można natomiast
formatować komunikatów wejściowych.
Alert o błędzie
Alert o błędzie to okienko które wyskakuje jeśli wpiszemy niepoprawną
wartość. Możemy definiować w ostatniej zakładce poprawności danych.
Istotną funkcją w alercie o błędzie jest jego styl.
Sprawdzanie poprawności służy do ograniczenia wartości wpisywanych do
komórek. Najczęściej używamy by uchronić przed błędami nas samych ( np.
jeśli w którejś z kolumn możliwe są tylko wartości liczbowe.)
Zatrzymanie – nie pozwoli wprowadzić nie poprawnej wartości. Dostępne
będą przyciski
o Ponów próbę – pozwala jeszcze raz wprowadzić wartość
o anuluj – wraca do ostatniej zaakceptowanej wartości
Ostrzeżenie – alert pozwoli wprowadzić niepoprawne dane – ma 3 przyciski:
o Tak – zaakceptuje niepoprawną wartość
o Nie – to samo co ponów próbę
o Anuluj – jw.
Informacje – pozwoli wprowadzić niepoprawne dane:
o Ok. – to samo co TAK
Aby włączyć poprawność danych ( sprawdzanie poprawności) trzeba zaznaczyć
zakres na którym mają istnieć ograniczenia po czym kliknąć poprawność
danych na wstążce dane.
Poprawność
Możliwe są kategorie wprowadzanych wartości:
Pełna liczba à liczba całkowita, można określić zakres liczb, które można
wpisywać ()
33
34
o Anuluj – jw.
Pamiętaj, że kopiując komórki kopiujesz ich format, czyli także to, czy
komórka jest zablokowana.
Ochrona
Opcje ochrony arkusza
Szyfrowanie zeszytu ( pliku )
Podczas włączania ochrony Excel pokazuje nam okno wyboru opcji. Na górze
wpisujemy hasło.
(UWAGA. Tylko w wersji 2007)
Szyfrowanie zeszytu ma na celu zabezpieczenie pliku przed otwarciem przez
nieznające hasła osoby. Podczas otwarcia pliku Excel będzie żądał hasła –
zaszyfrowanego pliku nie będzie można otworzyć.
W Excelu 2003 (i wcześniejszych) hasło można bardzo łatwo złamać.
Pamiętaj o tym i nie umieszczaj wrażliwych danych w chronionym
arkuszu. W wersji 2007 znacznie poprawiono tą funkcjonalność.
Pamiętaj o tym żeby (nie tylko w Excelu) używać haseł bezpiecznych.
Aby zaszyfrować arkusz klikamy: przycisk Office è Przygotuj è zaszyfruj
dokument oraz podajemy (dwukrotnie) hasło do zeszytu. Od teraz nie znając
hasła nie będzie można otworzyć pliku (jak również nic w nim zmienić ).
Ustawienie opcji ochrony odpowiednich dla nas jest tak samo istotne jak
odpowiednie zablokowanie/ukrycie komórek. Możemy tutaj wybrać co będzie
można robić ze wszystkimi komórkami. Do wyboru mamy (ważniejsze):
Aby usunąć szyfrowanie (hasło) z danego pliku ponownie trzeba go
zaszyfrować (patrz wyżej) z tą różnicą, że pole HASŁO zostawiamy puste.
Formatowanie komórek – czy będzie można zmienić kolor / czcionkę /
obramowanie czyli ogólnie formatowanie wszystkich komórek. Wyjątkiem
są opcje ochrony które są w oknie formatowanie komórek, a nie można ich
zmienić.
Formatowanie kolumn/wierszy – pozwoli na zmianę szerokości
kolumny/wysokości wiersza.
Wstawianie/usuwanie kolumn(wierszy) – chyba jasne J. Przypomnę tylko,
że wstawiona kolumna(wiersz) ma dokładnie takie ustawienia formatowania
i blokowania jak kolumna po lewej (wiersz ponad).
Zaznaczanie zablokowanych komórek – możemy zablokować możliwość
zaznaczenia komórek które są zablokowane. Klawisze Enter, strzałki,
tabulator będą przenosiły naszą komórkę aktywną tylko w obrębie obszaru
zaznaczonego. Opcja bardzo przydatna, gdy nie chcemy aby ktoś skopiował
nasz arkusz (nawet formuły).
Ochrona arkusza
Dzięki ochronie arkusza potrafimy zablokować edycję wybranych komórek i
wyświetlania formuł, a także ich formatowanie, zmianę szerokości oraz
zakładanie filtrów i sortowania.
Ochrona komórek w Excelu jest procesem dwuetapowym: najpierw określamy
które komórki będą zablokowane/ukryte, a później włączamy ochronę ( i
ustawiamy jej opcje).
To czy komórka będzie zablokowana/ukryta czy nie można ustawić na zakładce
ochrona w oknie formatowanie komórki. Domyślnie (jeżeli nic nie grzebaliśmy
przy Excelu i arkuszu) wszystkie komórki są zablokowane.
Komórki zablokowane od odblokowanych różnią się wyłącznie tym, że w
odblokowane możemy edytować, a zablokowanych nie ( i TYLKO tym).
Komórki ukryte od tych nieukrytych różnią wyświetlaniem w pasku formuły. Te
ukryte nie będą wyświetlone na pasku formuły a co za tym idzie nie będzie
można podejrzeć ani skopiować formuł.
Jeżeli nie chcemy aby ktoś podglądał/kopiował nasze formuły możemy
ukryć
komórki.
Blokować komórki można tylko przy wyłączonej ochronie arkusza. J
Wszystkie zmiany będą widoczne dopiero po włączeniu ochrony arkusza w
zakładce recenzja.
35
Każdy z arkuszy można zablokować niezależnie oraz nadać różne
hasła.
Ochrona skoroszytu
Blokując arkusz nic nie robimy ze strukturą dokumentu. Zablokowany arkusz
można bez problemu usunąć, wstawić nowy, zmienić nazwę (). Jeżeli chcemy
temu zapobiec powinniśmy używać ochrony skoroszytu ze wstęgi recenzja.
Te dwie funkcje ochrony dopełniają się i najczęściej używane są razem. .
36

Powtórzenie - teoria

Transkrypt

Podobne dokumenty

EM Kancelaria Publiczna - Zespół Elektrociepłowni Wrocławskich

pobierz - Związek Miast Polskich

inżynier elektryk

pobierz folder - EDF Ekoserwis

Szkoła Języków Wschodnich Wydział Orientalistyczny Uniwersytet

EM Kancelaria Publiczna Wrocław, 31.05.2016 r. Raport bieżący 17

EDF Polska SA z siedzibą w Warszawie (00