Scenariusz przedstawienia ekologicznego pt

Scenariusz przedstawienia ekologicznego pt.
Jak rozweselić Ziemię?
( Na scenie leżą śmieci. Kolorową dekorację przykrywa szary papier, stwarzając smutny
nastrój.)
Na scenę wchodzi dziewczynka, podrzucając piłkę.
Za nią wbiega druga dziewczynka.)
OLA: Cześć, Zuziu!
ZUZIA: Cześć!
OLA: Co słychać, jak zdrowie?
ZUZIA: A, dziękuję. Nie najgorzej.
Właśnie trenuję, by mieć dobrą kondycję.
OLA: A, tak — wiem.
Kto w piłkę gra,
ten o zdrowie dba!
Wiesz, dobrze mówisz.
Dużo dla siebie robisz.
W nagrodę cukierkiem
cię poczęstuję
i chętnie się przyłączę.
Dziewczynki ochoczo częstują się cukierkami, a papierki rzucają na ziemię.
Tymczasem na scenie pojawia się trzecia postać. Porusza się wolno, potyka,
kaszle.
PANI ZIEMIA: Jakże mi słabo.
Głowa mnie boli ,
W czasie takich dni,
trudno się oddycha.
Postać oddala się, potykając się o sterty śmieci.
OLA: Ej, to dziwne.
Mam wrażenie, że dobrze znam
tę osobę.
Dziewczynka ma zrezygnowaną minę.
ZUZIA: A co ty taką
smutną minę masz?
Czy ty ją znasz?
OLA: No, tak, lecz czasem się zmienia.
ZUZIA: Chcesz powiedzieć…
OLA: No, właśnie — to była… Pani Ziemia.
ZUZIA Chyba z nią źle.
Kaszle, garbi się.
Ej! A co z naszym
zdrowiem?
Rzuć do mnie piłkę,
ja tym gestem ci odpowiem.
Dziewczynki szybko zapominają o zdarzeniu, zajmują się zabawą, po czym
schodzą ze sceny .
Ponownie pojawia się Pani Ziemia, Las, Powietrze i Rzeka.
PANI ZIEMIA:
Tak to ja– Matka Ziemia
Niegdyś tak wspaniała
żyzna i bogata.
Dziś zniszczona chemia,
struta nawozami.
Jak wyżywić ludzi
Nędznymi plonami?
W tym bochenku chleba
Ziarna nie ma wcale
Zawiera on tylko
szkodliwe metale.
LAS:
Jestem las– żałosny las
Wstydzę się zapraszać Was
w moje wnętrze wypalone,
Ze świerków ogołocone.
Każde Boże Narodzenie
Przykrym dla mnie jest zdarzeniem,
Bo choinki tysiącami
Giną pod siekierkami.
W lecie jest mi jeszcze gorzej,
bo pikniki o tej porze.
Po piknikach w lesie dzieci
Zostawiają stosy śmieci.
POWIETRZE:
Jestem powietrzem
Otulam Ziemię całą,
jestem obecnie wszędzie.
Choć mnie nie możesz pochwycić,
choć mnie zobaczyć nie możesz,
Jestem Ci bardzo potrzebne!
Lecz dziś ciężko mną oddychać,
Pyły często gryzą w oczy,
W gardle drapie dym, spaliny...
RZEKA:
Jestem Wisła– rzek królowa!
Lecz to już przebrzmiałe słowa.
Żadna z rzek nie jest królową,
Wszystkie brudne – daję słowo.
W nich ryb śniętych są ławice.
Kąpiel też jest zabroniona,
bo niejeden się przekonał:
Każde wejście w moje fale
Może skończyć się szpitalemNa oddziale alergicznym
Albo dermatologicznym.
PANI ZIEMIA: Boli mnie głowa, noga i brzuch.
Chyba jestem chora. (czoło ociera chusteczką )
Uch!
Pójdę do mojego doktora.
Na okresowe badania już pora.
Postać kieruje się w stronę gabinetu lekarskiego.
Puka do drzwi.
PANI ZIEMIA: Puk! Puk!
DOKTOR: Proszę!
PANI ZIEMIA: Dzień dobry,
Źle się czuje. Czy pan mi pomoże?
DOKTOR: A witam, witam.
Jakże źle dziś wyglądamy.
Zaraz moją pacjentkę zbadamy.
Proszę podać rączkę,
zmierzę — tak, ma Pani gorączkę.
Jest Pani blada — jak ściana.
Czy słaba Pani od rana?
PANI ZIEMIA: To już od kilku dni,
trudno oddychać mi.
DOKTOR: Zapiszę Pani kurację:
i wiem, że mam w tym rację.
Proszę codziennie brać:
świeże powietrze, czystą wodę,
przy śpiewie ptaków odpoczywać,
ubierać się — nie ze względu na modę,
lecz na pogodę.
Proszę na zieleń lasów spoglądać,
a będzie Pani dobrze wyglądać.
Pani Ziemia oddala się, aby wypełnić zalecenia lekarza.
Tymczasem Zuzia i Ola wciąż grają w piłkę, lecz w pewnym momencie
Zuzia przerywa zabawę. Głośno się zastanawia:
ZUZIA: Ależ tu śmieci!
O (przykrywa usta ręką )
Papierki rzuciliśmy my — dzieci.
OLA: To dlatego Pani Ziemia źle się czuje!
Co teraz będzie?
ZUZIA: Mam pomysł wspaniały!
Napiszmy ogłoszenie:
,, Nie ważne czy jesteś duży czy mały,
dbaj o swoje otoczenie”!
ZUZIA zawiesza ogłoszenie na drzewie.
Na scenę wchodzą dzieci, które przypominają, jak należy segregować śmieci.
DZIECKO I: Masz rację Zuziu, o środowisko muszą dbać wszyscy: dorośli i dzieci, chłopcy
i dziewczynki.
DZIECKO II: Trzeba zacząć od segregacji śmieci. Poszczególne rodzaje odpadów należy
wrzucać do specjalnie oznaczonych pojemników.
DZIECKO III: Odpady mokre to: bioodpady, odpady kuchenne, liście i skoszona trawa,
zeschnięte kwiaty i rośliny doniczkowe, również opakowania mocno zabrudzone , których nie
można ich zakwalifikować do kategorii „suche” - najlepiej składować je w formie kompostu w
ogródku.
DZIECKO IV: Odpady suche to: wszelkie opakowania z papieru i tektury, opakowania, pudełka
i butelki plastikowe, reklamówki, folie, puszki aluminiowe i z metali żelaznych, pojemniki po
produktach mlecznych, kartony po napojach, gazety, magazyny, tekstylia, opakowania
drewniane.
DZIECKO V: Pamiętajmy też o odpadach niebezpiecznych - one powinny trafić w
odpowiednie miejsca, myślę tu o odpadach takich jak baterie, lekarstwa, świetlówki, złom
elektroniczny i elektryczny, farby i lakiery, środki ochrony roślin.
OLA: Śmieci, odpadki do pojemników wrzucamy.
Osobno: suche i mokre wkładamy!
ZUZIA: Więc posprzątajmy!
Dzieci przechadzają się, zachęcając uczestników przedstawienia do włączenia się w akcję
porządkowania otoczenia.
Następnie dokładają elementy dekoracji: kwiaty, krzewy, trawę, w tle słychać odgłosy
lasu.
Po uporządkowaniu miejsca i odsłonięciu kolorowej dekoracji na scenie pojawia się
ponownie Pani Ziemia. Jest uśmiechnięta, ma na sobie kolorową sukienkę.
PANI ZIEMIA: Już lepiej się mam.
Cóż to za okolica?
Przecież dobrze ją znam.
Lecz nie taka, jak przedtem.
Wygląda, jak ekologiczna stolica,
urządzona ze wspaniałym efektem.
Pani Ziemia przechadza się po scenie, zachwycając się jej urokiem.
Na scenę wchodzą dzieci, które przedstawiają regulamin.
DZIECI:
Ograniczajcie używanie opakowań jednorazowych wszędzie tam, gdzie jest to
możliwe.
Wybierajcie produkty pakowane w papier lub szkło.
Kupujcie swój ulubiony napój w szklanej butelce.
Oszczędzajcie wodę póki jeszcze ją mamy.
Nie przynoście do domu dużej ilości torebek foliowych z zakupami, na zakupy
chodźcie z płócienną torbą , jest trwała.
Pani Ziemia kieruje słowa do zgromadzonych osób:
PANI ZIEMIA:
Dziękuję, moi mili.
Gdybyście tego dziś nie uczynili,
moja kondycja byłaby gorsza,
lecz teraz jestem już zdrowsza!
I wam swe zdrowie daruję,
a każdy, kto mnie ratuje,
o swoje zdrowie też dba.
Ważne, by śmieci segregować,
drzewom, roślinom i zwierzętom
życie można zachować.
Pamiętajcie!
Opracowała: Wioletta Michalewicz (na podstawie scenariusza Beaty Król)