Generator dudnieniowy częstotliwości małej.

Warszawa, 3 czerwca 1939 r.
: < A|
F
*^^ lUrzeHu Patentowego!
/.
^Polskiej rz^czypospol.lej Ludowajj
6 dr 23/4H
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
OPIS PATENTOWY
Nr 28237.
KI. 21 e, 20v Państwowy Instytut Telekomunikacyjny
(Warszawa, Polska)
i Zygmunt Jelonek
(Warszawa, Polska).
Generator dudnieniowy częstotliwości małej.
Zgłoszono 26 października 1937 r*
Udzielono 24 marca 1939 r.
W znanych generatorach dudnieniowych
częstotliwości małej trudno jest wytworzyć
niezniekształcone napięcie sinusoidalne o
częstotliwości mniejszej od 10 Hz, przy
tak bowiem małej różnicy częstotliwości
drgań obu oscylatorów występuje silnie
zjawisko przeciągania, które zniekształca
napięcie wyjściowe. Zjawisko to można
znanymi środkami zmniejszyć, lecz nie
można go usunąć całkowicie. Wynalazek
zaś usuwa przeciąganie zupełnie.
Wynalazek polega na zastosowaniu co
ny częstotliwości wytwarzający napięcie
wyjściowe częstotliwości małej jest zasi¬
lany nie, jak w generatorach znanych,
drganiami oscylatorów, lecz dudnieniami,
wytworzonymi z drgań oscylatorów albo
ich harmonicznych we wstępnych członach
przemiany częstotliwości; dzięki temu o
małą częstotliwość napięcia wyjściowego
różnią się te dudnienia, same natomiast
drgania oscylatorów mogą się różnić tak
znacznie,
mogło.
by
przeciąganie zachodzić nie
najmniej trzech oscylatorów częstotliwości
Rysunek przedstawia dwa przykłady
wielkiej i trzykrotnego nakładania ich
drgań w trzech członach przemiany często¬
tliwości, mianowicie tak, iż człon przemia¬
układu połączeń generatora według wyna¬
lazku.
W generatorze według fig, 1 w pierw-
skfM bAmW Wfctęftfiyfti Pi przemiany czę¬
się drgania częstotliwości Fs, F4 oscylato¬
rów 03, 04 i otrzymuje się dudnienia czę¬
stotliwości wielkiej F* = Fs — F4. W
człontó Wreszcie końcowym P przemiany
częstotliwości nakłada się drgania często¬
stotliwości nakłada się drgania częstotli¬
wości Fv F2 oscylatorów 019 02 i otfisyriiu-
je się dudnienia częstotliwości wielkiej
F = F1 — F2 (do tego przypadku odnoszą
się dolne znaki w oznaczeniach częstdtlłwości na fig. 1). W drugim członie wstfcp-
tliwości F', &" i otrzymuje się napięcie
Wyjściowe częstotliwości małej
nyn^ P2 przemiany częstotliwości nakłada
.
* F0 = F -F't=(F1^FJ^(Pi ^FJ = (F1-F3)-{F2-FJ.
Jeżeli lip. *źęstotliw6$ć $i drgań oscy¬
tego "przypadku ćdhdszą się górne znaki w
oznaczeniach częstotliwości na fig. 1.
latora 04 zmieniać tak, aby zbliżała się do
(F2 + F3 — Fx)f to .jtst aby częstotliwość
Fig. 2 przedstawi* generator zawierają¬
F" zbliżała się do fez^tótlłw^śd F, to
cy tylko tł»y oscylatory Ol9 05, 04, przy
częstotliwość F0 napięcia wyjściowego zbli¬
czym z jednego z nich pobiera się drganie
ża się do zera, jednakże i wtedy nie wy¬
podstawowe i jego harmoniczną. Do jed¬
nego z obu członów wstępnych przemiany
stąpi przeciąganie, gdyż ani częstotliwość
F\ F" dudnień nie zbliża się do częstotli¬
częstotliwości,
wości drgań żadnego żttfećyl&tołttW, ani tlite
mianowicie do człona Plf
doprowadza kię drganie o częstotliwości
F1 oscylatora Ox i harmoniczną o częstotli¬
zbliża się do niej częstotliwość drgań żad¬
nego innego oscylatora. Pozwala to otrzy¬
mać niezniekształcone napięcie sinusoidal¬
ne o częstotliwości bardzo małej, nawet da¬
leko mniejszej od 10 Hz, bez szczególnego
wości nFc,
gdzie n jest liczbą całkowitą,
drgań Oscylatora 05, do drugiego zaś z
nich, mianowicie do człona P2, doprowa¬
dza się drganie o częstotliwości F4 oscyla¬
wzajemnego ekranowania 0fccylatóf6w.
tora Ó4 i d*|aftfe podstawowe o częstotli¬
Generator według fig. 1 ma i tę zaletę,
zmienianie częstotliwości drgań aż czterech
wości F^ oscylatora 05. Oscylator 01 wy¬
twarza ftp. drganie o częstotliwości F1
zmiennej w zakresie 90 -h- 80 kHz, oscyla¬
tor 04 wytwarza drganie o częstotliwości
tetył&torótor. ŃfcfttlctoW sti^^fiióS^h jed-
niefcitttettitej F4 =**= 55 kS^ oseylfctor zaś
ne&> óseyldtołrk ińbźtfA ń£, ttżyć do korek¬
0% wytwarza drgaafe o częstotliwości rów-
cji itetówej, ńafcżiądftW zaś Strojeniowych
hi&ź ftkzittfenftej F5 = 145 *#£. Cz*om
tfrtech fcfccylatorow ptiź*&tałyt:h — 4ó inaitawiania cż^tótliWó&ći napięcia wyjścio-
Wstępny f^ prtfcfemfetńy <ćfcę&totHw<yśtii otrzy¬
fafegb w ti-itefch stopniach dekadowych.
Cżłońy Wfctęprtfe płto&mfa&y częstotliwo¬
ści titógą, żamtóst różftfcy częstotliwości
wości Fj = 90 -s- 80 kHz, a z oscylatora
05 drganie hartnoniczne <o •częstotliwości
dS^gań WscyktóróW, tWor^yć ich stoię. Do
stotliwości
że na częstotliwość
napięcia wyjściowego
można w nim wpływać przez niezależne
muje z oscylatora 0± drganie o częstotli¬
2^5 = 290 feff* i wytwarza drganie o czę¬
F = W1 — 2F5\ = 290 — (90 -5- 80) = 200 ->- 21® kHz.
Ćdfon wstępny P2 pnsettiiahy częstotliwo¬
F5 = 145 kHź i wytwarza drganie o czę-
ści Ótriytańfe ż oscylatora 04 drganie o
częstotliwości F4 = 55 kHz, a zi oscylatora
stotliwoiści
05 'drgSnie pódstaWWWe 6 ózęśłÓtliWości
F' = f4 + y5 = 55 + 145 —: 30© >k&z.
—
2
—
Człon końcowy P przemiany częstotliwości
otrzymuje z członów wstępnych Plf P2
tliwości F* = 200 -^210 kHz, F" = 200
kHz i wytwarza drganie o częstotliwości
przemiany częstotliwości drgania o częstoF0 = F — F" = (200 -+- 210) — 200 = 0 ^ 10 kHz,
które zostaje wzmocnione we wzmacnia- mniej trzy oscylatory (Ol9 05, 04; 0lf 02,
ku W.
0?t904J i co najmniej trzy człony przemia¬
ny częstotliwości (P1$ Pa, P).
Zastrzeżenie
pa ten to we.
Państwowy Instytut
Generator dudnieniowy częstotliwości Telekomunikacyjny.
małej, znamienny tym, że zawiera co naj- Zygmunt Jelonek.
Do opisu patentowego Nr 28237.
R3.1
0
A
[g7|
L -—\f
[o3
^2
nd|_
11
[o 4 |
|
M
F'=F1 *F2
2J
_
^
F"=F3±F4
'/» = F'- F"=(Fr-F3)MF2 "^
%2
3
H
o,
^-^h^t-pn-^
"F5
Fs
F^tnFl
F<
F"-F5±F,
F0=F'-F"
W
Druk L. Bogusławskiego i Ski, Warszawa.