dochistoria koła - Koło Łowieckie Knieja 9
download 
Reklamacja Transkrypt
historia koła - Koło Łowieckie Knieja 9
HISTORIA KOŁA Historia naszego Koła to wspomnienia o wspólnych wysiłkach i przeżyciach grupy ludzi z różnych środowisk, o różnym stopniu zamożności, o różnym wykształceniu i różnych stanowiskach ale mających cechę wspólna, którą było i jest atawistyczne zamiłowanie do łowiectwa związane z głębokim umiłowaniem rodzimej przyrody. Fakt, że założyciele Koła rekrutowali się w głównej mierze z leśników lub ludzi z leśnictwem i przyrodą mocno powiązanych, pozwolił te cechy utrwalić i kultywować. Losy naszego Kraju i losy łowiectwa w Polsce są ze sobą silnie powiązane. Zachodzące przemiany polityczne i społeczne w historii Państwa powodowały odpowiednie przemiany w kształtowaniu i rozwoju łowiectwa. Po II wojnie światowej łowiectwo stało się w Polsce dostępne dla ludzi ze wszystkich środowisk pod warunkiem, że mogli oni wykazać się posiadaniem podstawowych wiadomości z zakresu ochrony i hodowli zwierzyny, obchodzenia się z bronią palną i znajomością regulaminu polowania oraz znajomością zasad etyki łowieckiej. W okresie tragicznej okupacji hitlerowskiej myśli nie polujących wówczas myśliwych związane były przede wszystkim ze sprawą zasadniczą, tj. ze sprawą odzyskania niepodległości. Marzenia o łowiectwie zostały głęboko schowane i uśpione. Odżyły one jednak natychmiast po odzyskaniu niepodległości. Powrót do łowiectwa w Polsce po II wojnie światowej nie był sprawą łatwą. Zdobycie broni myśliwskiej i uprawnień do legalnego jej posiadania wobec skomplikowanych warunków po wojnie było niesłychanie trudne. W tych układach utopią wydawały się być wysiłki zainicjowane przez Kol. Jana Pietraszkiewicza, majora pożarnictwa, pracującego w ówczesnej Naczelnej Dyrekcji Lasów Państwowych z siedzibą w Łodzi, mające na celu założenie Koła Łowieckiego. Kol. Pietraszkiewicz zaczął od namawiania znanych mu kolegów myśliwych już w 1945 r. do zapisywania się na listę, która miała obejmować chętnych do zorganizowania się w Koło Łowieckie. Dyrekcja Naczelna Lasów Państwowych podniesiona do rangi Ministerstwa Leśnictwa przeniesiona została w 1946 r. do Warszawy. Sprawy łowieckie nabrały szerszego rozmachu. Do prac włączyli się intensywnie Koledzy Piotr Pejta i Stanisław Bańkowski (intendent Ministerstwa). Zweryfikowano i rozszerzono pierwotną listę przyszłych członków Koła i wystąpiono do władz z wnioskiem o zarejestrowanie Zrzeszenia pod nazwą Koło Łowieckiego „Knieja” przy Ministerstwie Leśnictwa. CZŁONKOWIE ZAŁOŻYCIELE KOŁA Założycielami Koła byli następujący Koledzy: Stanisław Bańkowski, Tadeusz Dębiński, Adam Herman, Władysław Kaczanowski, Zygmunt Kobielski, Włodzimierz Kierwiński, Zbigniew Kowalski, Mieczysław Mniszek-Tchórznicki, Piotr Pejta, Jan Pietraszkiewicz, Władysław Rozwadowski, Jan Roman, Zygmunt Suchorski, Mikołaj Sadowski, Tadeusz Wierzbicki, Tomasz Zan, Wacław Żebrowski. Lista odtworzona została na podstawie różnych dokumentów i wypowiedzi członków Koła i być może nie obejmuje wszystkich założycieli Koła. Pierwsze zebranie Koła odbyło się pod przewodnictwem Kol. Piotra Pejty w gmachu Ministerstwa Leśnictwa jesienią 1946 r. Wybrano Zarząd Koła: prezes – Zygmunt Kobielski wiceprezes – Mikołaj Sadowski łowczy – Jan Pietraszkiewicz sekretarz – Wacław Żebrowski skarbnik – Adam Herman podłowczy – Piotr Pejta. Po założeniu Koła wszczęto starania o wydzierżawienie terenów łowieckich i zawarto umowy dzierżawne z nadleśnictwem Skierniewice na 4500 ha, z leśnictwem Teresin – 450 ha, z gminą Młocki (ciechanowskie) – 9000 ha, z PGR Łąki Kościelne (kutnowskie) 800 ha, z PGR Jagodne – 300 ha, z PGR Opinogóra – 150 ha, PGR Babsk – 300 ha oraz Kazimierz Biskupi k. Konina ok. 5000 ha. Razem ponad 20000 ha, co było dużym sukcesem organizacyjnym. Gorzej przedstawiała się sprawa z bronią myśliwską, gdyż zdobycie jej było bardzo trudne, wobec czego część członków Koła była bez broni. Zarządowi udało się zdobyć dwie dubeltówki urzędowe (z Ministerstwa), które kolejno wypożyczali Koledzy nie posiadający własnej broni. Później dubeltówki te przekazane zostały strażnikom łowieckim. Po uzyskaniu przez Państwo, w ramach reparacji wojennych, partii 2000 dubeltówek marki Sauer i Simpson udostępniono kupno tej broni myśliwym przez działającą już spółdzielnię „Jedność Łowiecka”, której prezesem był inż. Tomasz Zan, członek Koła. Nastąpił wtedy żywiołowy wzrost liczby członków Koła „Knieja”. Do Koła wstępują Koledzy: Adam Gottwald, Julian Bohusz, Mieczysław Włoczewski, Adam Szajna, Maciej Vejt, Rogoziński, Roman Baluta, kpt. Petelicki, Godliczka, Szymański, Kałuża, Zawadzki, Żakowicz, Jan Landowski (były dyrektor ZOO), Jan Nadalski i inni. W miarę napływu członków zwiększa się liczba dzierżawionych terenów. Uzyskujemy leśnictwa Ościsłowo i Lekowo w ciechanowskim, gminę Kłoczew (obecny obwód 141) i z nadleśnictwa Płońsk – leśnictwo Nacpolsk i Tustań. W szeregach Koła są już Koledzy: Józef Kubiak, Wacław Jastrzębski, Eugeniusz Ozimowski, Stanisław Zamecki (senior), Stanisław Zamecki (junior), Józef Zieliński, Henryk Lesser i inni. Zacieśnia się współpraca z terenowymi pracownikami lasów państwowych z niezapomnianym Kol. Hruszką na czele. Był to złoty okres rozwoju Koła. W późniejszych czasach, na skutek różnych przypadków, Koło traci część terenów na rzecz innych kół. I tak odpada leśnictwo Teresin, gmina Młock, Łąki Kościelne, Opinogóra i Babsk, a następnie Ościsłowo i Lekowo. 2 Wobec zwiększenia się liczby członków Koła do siedemdziesięciu kilku osób (są już w jego szeregach Koledzy: Z. Jasiński, H. Cieśluk, J. Jakubaszek, T. Nawrot i inni) trzeba było w tym czasie już korzystać z możliwości polowania na terenach nie dzierżawionych przez Koło gdyż posiadane tereny czasami już nie wystarczały. W 1952 r. weszła ustawa, w wyniku której cała Polska podzielona została na obwody łowieckie, które wydzierżawiano kołom. Koło Łowieckie „Knieja” liczyło wtedy prawie 80 członków. W 1953 r. dokonano podziału na dwa odrębne koła łowieckie oznaczone numerami 8 i 9 (Knieja i Miot). Oprócz rozdziału członków nastąpił także podział terenów. Od 1954 r. następuje zatem nowy okres w historii naszego Koła, które swoją działalność łowiecką opierało na terenach: Nadleśnictwa Skierniewice (2 obwody), Nadleśnictwa Koło (1 obwód), Nadleśnictwa Nekla z częścią przyległych terenów polnych (1 obwód), obwodu Kłoczew (obecny 141) oraz Nadleśnictwa Kazimierz Biskupi (1 obwód). W 1963 r. ze względu na zajęcie terenu przez kopalnię węgla brunatnego oraz elektrownię Pątnów Koło traci obwód Kazimierz Biskupi. W 1974 zabrano nam też obwód w Nekli, obwód nr 29 w Skierniewicach, z którego straciliśmy w rezultacie około 1500 ha. Obecnie gospodarujemy w następujących obwodach łowieckich. 3 50-letni okres istnienia Koła mówi o więzi organizacyjnej i koleżeńskiej opartej na wspólnych zamiłowaniach i przeżyciach. Te zamiłowania są dziedziczne w rodzinach członków Koła, czego dowodem była przynależność kilku par ojców i synów, a mianowicie Jasińskich, Jeziorowskich, Kubiaków, Pejtów, Starościaków, Zameckich (3 pokolenia), Stępińskich, Ostrowskich, Musiałów, Dominiaków, Szareckich, Popiołków. Wspominając sylwetki różnych członków Koła nie można pominąć postaci Kol. Jana Pietraszkiewicza, człowieka prawego, serdecznego Kolegi, doświadczonego myśliwego, poświęcającego swój czas i energię dla spraw organizacyjnych Koła i udzielającego się łowiecko do ostatnich dni swojego życia (zdjęcie???). Pominąć też nie można postaci Kol. Wacława Żebrowskiego, który aczkolwiek sam nie polował, to z tytułu zamiłowania do lasu i przyrody, udzielał się żarliwie w pracach i wysiłkach Koła. Postać Kol. Zygmunta Kobielskiego myśliwego o nieskazitelnej uczciwości i wielkiego doświadczenia łowieckiego przy wielkiej skromności, życzliwości i serdeczności może być przykładem dla młodych pokoleń łowieckich. Kol. Piotr Pejta, Kol. Włodzimierz Kierwiński, Kol. Zbigniew Kowalski i inni stwarzali charakterystyczne i piękne sylwetki myśliwskie. Kol. Mikołaj Sadowski członek honorowy Koła był podawany za przykład etyki i prawości łowieckiej, Kol. Tomasz Zan też członek honorowy Koła, stwarzał charakterystyczną sylwetkę myśliwego z jego zaletami i wadami, taką, jakie opisywane są w wielu anegdotach i powieściach łowieckich. Kol. Henryk Lesser wieloletni prezes Koła, bezkonkurencyjnie wywiązywał się ze swych obowiązków na tak trudnym stanowisku. Zasługi Jego w organizacji Koła i w pokonywaniu ciężkich i trudnych zagadnień są bardzo duże i pamięć o nim trwa. Kol. Józef Zieliński – od 1955 r. do 1970 r. pełnił funkcję skarbnika Koła, nie szczędząc czasu ani wysiłków aby w sposób jasny i dokładny prowadzić gospodarkę finansową i inwestycyjną Koła. Poziom Jego pracy wielokrotnie wysoko oceniany był w sprawozdaniach komisji rewizyjnych i na walnych zebraniach Koła. Kol. Stanisław Zamecki przez wiele lat uczestniczy w pracach Komisji Rewizyjnej. Niezmordowani byli gospodarze terenów: Kol. Jasiński (senior), Kol. Kwiatkowski (zginął w tragicznych i niewyjaśnionych okolicznościach), Kol. Jakubaszek, w ciągu wielu lat nieszczędząc wysiłków prowadził sekretariat Kol. Andrzej Radzymiński. Niezależnie od prac na terenie Koła wielu Kolegów czynnie działało dla dobra łowiectwa w kraju na różnych odcinkach. W zakresie publicystyki i powieści łowieckiej wymienić należy Kolegów: Zbigniewa Kowalskiego, Mieczysława Mniszek-Tchórznicki, Kol. Juliana Bohusza oraz Tadeusza Pasławskiego. Kol. Włodzimierz Kierwiński w ciągu kilku kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Warszawskiej Wojewódzkiej Rady Łowieckiej i był członkiem sądu łowieckiego, Kol. Piotr Pejta był członkiem Naczelnej Rady Łowieckiej, Kol. Lesser był wieloletnim członkiem Głównego Sądu Łowieckiego, Głównej Komisji Rewizyjnej PZŁ i członkiem Kolegium Odznaczeń Łowieckich, Kol. Tadeusz Pasławski brał czynny udział w publicystyce łowieckiej, był członkiem Naczelnej Rady Łowieckiej i wybitnym specjalistą zagadnień łowiectwa. Kol. Jasiński (senior) był znanym działaczem łowieckim we władzach łowieckich w Skierniewicach. 4 Tradycje te stara się kontynuować również obecny zarząd Koła, który od ćwierć wieku (od 1971 r.) działa pod przewodnictwem Kol. Adama Szemplińskiego. Wiceprezesami Koła w tym czasie byli Koledzy: Piotr Pejta, Tomasz Zan, Ryszard Pejta, Zdzisław Ostrowski, Tadeusz Bisaga, Stanisław Wierzbicki i Kazimierz Musiał. Łowczymi w okresie ostatnich 25 lat byli Koledzy: Jan Jakubaszek, Jerzy Wierzbicki, Zygmunt Jasiński, Stanisław Wierzbicki i od 1988 r. nieprzerwanie Zygmunt Jasiński. Podłowczymi w minionym okresie byli: Zygmunt Jasiński, Tadeusz Bisaga, Ryszard Pejta, Jan Konopka, Zdzisław Ostrowski, Kazimierz Musiał, Aleksy Miciałkiewicz, Grzegorz Walczak, Marek Vejt, Jacek Lipko. Funkcje skarbników pełnili kolejno: Zdzisław Ostrowski, Stanisław Wierzbicki, Alicja Aulak, Tadeusz Goliński i Andrzej Stępiński. Sekretarzami Zarządu byli kolejno Koledzy: Zygmunt Czepiel, Ryszard Pejta, Jerzy Kędzierski, Jan Konopka, Kazimierz Musiał, Marek Vejt, Jacek Lipko, Piotr Gradkowski. Komisji Rewizyjnej Koła od kilkunastu lat przewodniczy niezmiennie Kol. Stanisław Zamecki. We władzach PZŁ działają intensywnie Koledzy: Adam Szempliński od 1981 r. nieprzerwanie jest członkiem Warszawskiej Wojewódzkiej Rady Łowieckiej; Grzegorz Walczak w latach 1992-1996 był członkiem Wojewódzkiej Rady Łowieckiej w Skierniewicach; Zygmunt Jasiński w latach 1985-88 był członkiem Komisji Kontroli Kół Łowieckich przy WWRŁ; Jan Konopka działa w zakresie kynologii myśliwskiej na szczeblu warszawskim i centralnym; Zbigniew Musiał od 1990 r. jest sędzią Wojewódzkiego Sądu Łowieckiego. Ważniejsze etapy prac hodowlanych i łowieckich w naszych obwodach 1. W latach 1949-50 na terenie Nadleśnictwa Skierniewice (obwód 29 i 30) introdukowano daniela (8 szt.). Przesiedlenie udało się i do zimy 1969 stan daniela był bardzo dobry. W czasie tej zimy bardzo wysoki śnieg spowodował, że stada psów zagryzały powolne daniele. Padło ich wówczas 63 sztuki. W czasie ratowania danieli myśliwi strzelili tej zimy na dwóch obwodach 57 psów. Obecnie stan danieli w Skierniewicach znów jest wysoki. 2. Na początku lat 50. do obecnych obwodów 29 i 39 wprowadzono jelenie (5 szt.). Eksperyment nie udał się, bowiem jelenie wyemigrowały z naszych obwodów a trzy zginęły gdyż były oswojone i w okresie rykowiska atakowały ludzi. 3. W latach 1951-52 do obwodu „Kłoczew” wpuszczono po raz pierwszy bażanty (8 kogutów i 16 kur). Były to pierwsze bażanty wprowadzone do łowiska w powiecie Ryki. 4. W 1954 r. wpuszczono pierwsze bażanty w obwodzie „Koło”. Były to pierwsze bażanty w powiecie Koło. 5. Na przełomie 1962-64 kilkakrotnie zasilano obwód „Kłoczew” w sześciotygodniowe bażanty, zakupywane w różnych ośrodkach hodowlanych. Zakupywano również jaja bażancie, które podkładano kwokom domowym do wylęgu. W 1964 r. założono pierwszą własną wolierę dla bażantów na terenie Leśnictwa Pohulanka u Śp. leśniczego Michała Tkaczyka. Takich wolier w krótkim czasie wybudowano pięć. W tym samym roku wybudowano wolierę na terenie obwodu Koło u leśniczego Pawlickiego. 5 6. Kuropatwy. W pierwszych latach po wydzierżawieniu obwodu Kłoczew stan kuropatw był bliski zeru. W 1960 r. wpuszczono do tego obwodu 100 sztuk zakupionych kuropatw. Zaledwie po kilku latach pozyskanie roczne „kur” wynosiło ponad 1000 sztuk w sezonie. Dopiero zima 1969/1970 spowodowała wielkie straty. W połączeniu z późniejszą gwałtowną chemizacją i mechanizacją rolnictwa dało to efekt zmniejszenia liczby kuropatw do stanu mniej niż średniego (dotyczy to wszystkich dzierżawionych przez Koło obwodów). 7. Dziki • W obwodzie „Koło” w latach powojennych nie było dzików. Pierwszy dzik (52 kg) został tam zastrzelony dopiero w 1954 r. (przez Kol. J. Jakubaszka). Wtedy też rozpoczęto intensywne dokarmianie dzików i od początku lat 60. do chwili obecnej corocznie strzelanych jest średnio 35-45 dzików. • W obwodach Nadleśnictwa Skierniewice stan dzików od wielu lat jest średni o czym decyduje intensywne polowanie na ten gatunek nie tylko u nas ale i w sąsiednich obwodach. Corocznie strzelamy w obwodach 29 i 39 łącznie około 40-50 dzików. • W obwodzie „Nekla” stan dzików, jeleni i saren był bardzo dobry. Stan zająca początkowo był tam słaby, ale po zaangażowaniu strażników zaczęto strzelać po około 100 sztuk w sezonie. Obwód ten utraciliśmy od 01.01.1974 r. Sytuację tę uzasadniano koniecznością zorganizowania dużego ośrodka hodowlanodewizowego prowadzonego przez Zjednoczenie PGR w Poznaniu. W rzeczywistości był to ośrodek polowań dla KW PZPR w Poznaniu a głównie jego I sekretarza Zasady. 8. Zające. W latach 50. i 60. stan zajęcy w obwodach „Koło” i „Kłoczew” był wysoki. Niech świadczy o tym fakt, że na rekordowym polowaniu (dwudniowym) w „Kole” strzelono 338 zajęcy, 22 lisy i 11 królików. Innym razem w leśnictwie Kiejsze strzelono w trzech pędzeniach 66 zajęcy, 2 dziki, 5 lisów i 12 królików, a w początku lat 70. w jednym pędzeniu (za torem) padło 47 zajęcy. Obecnie byłby to wynik dwudniowego polowania. W obwodzie Kłoczew jeszcze w pierwszej połowie lat 70. rozkłady jednodniowych polowań często kształtowały się pomiędzy 100-150 sztuk zajęcy. Oceniamy, że powodem gwałtownego spadku pogłowia zajęcy we wszystkich naszych obwodach stała się gwałtowna chemizacja i mechanizacja rolnictwa, a także plaga kłusownictwa. Obecnie we wszystkich naszych obwodach stan zajęcy ocenić należy jako średni. Świadczy o tym fakt, że w ciągu ostatnich 10. lat pozyskujemy 193 a 430 zajęcy rocznie. Wynik ostatniego sezonu to 272 zające (odstrzelone i odłowione). 9. Ochrona łowisk i walka ze szkodnikami. W pierwszym dziesięcioleciu istnienia Koła ochrona ta prawie nie istniała. Jedynie w obwodach leśnych gdzie leśniczymi byli członkowie Koła – panował względny spokój w łowiskach. Do ochrony łowisk przystąpiono w połowie lat 50. Angażowano wówczas społecznych strażników łowieckich. Początkowo byli to koledzy myśliwi – członkowie Koła, zamieszkujący na terenie obwodów łowieckich lub w pobliżu. Po wejściu w życie ustawy o prawie łowieckim z 17.06.1959 r. zatrudniano strażników etatowych, uzupełniając ich strażnikami społecznymi, co ma miejsce do chwili obecnej. Początkowo opiekę nad poszczególnymi obwodami sprawowali Koledzy: 6 Nekla – K. Kwiatkowski i A. Radzymiński Koło – J. Jakubaszek i K. Dominiak Skierniewice – Z. Jasiński sr. i Z. Jasiński jr. Kłoczew – L. Podlaski i J. Zieliński. W latach 1960-75 skierowano do sądów powszechnych i sądów PZŁ 7 spraw kłusowniczych przeciwko sąsiadującym Kołom oraz 16 spraw przeciwko osobom indywidualnym. W walce ze szkodnikami prowadzono zbiorowe i indywidualne wyjazdy na tereny obwodów, ponadto wykładano corocznie setki zatrutych jaj. Akcja wykładania zatrutych jaj trwała do czasu zakazu przez władze PZŁ ze względu na szkodliwość dla bażantów. Od początku lat 70. wprowadzono funkcję gospodarzy obwodów, którymi są członkowie Koła tam mieszkający. Byli i są nimi: Obwód nr 23 – Koło – nieustająco Kol. Kazimierz Dominiak Obwód nr 141 – Kłoczew – Kol. Aleksander Popiołek, a po jego śmierci (1994 r.) Kol. Andrzej Pyra Obwody 29 i 39 – Skierniewice – kolejno Koledzy: Z. Z. Jasińscy, Grzegorz Walczak, Dariusz Czubak. 10. Szkolenia strzeleckie Od początku lat 50. w Kole prowadzone były szkolenia strzeleckie pod kierunkiem Kol. Jana Jakubaszka. Ponadto Koledzy J. Jakubaszek, Z. Jasiński, W. Jeziorowski strzelali, reprezentując nas na zawodach warszawskich i krajowych, zdobywając liczące się miejsca wśród startujących zawodników. zdjęcia Tradycje strzeleckie są nadal kontynuowane pomimo, że nie mamy liczących się zawodników klasy mistrzowskiej. Strzelanie organizowane jest na strzelnicy własnej (Skierniewice) i na strzelnicach dzierżawionych przez Zarząd Wojewódzki PZŁ w Warszawie. W 1995 r. zakupiono maszynę do wyrzucania rzutków, którą umiejscowiono u Kol. Dariusza Czubaka, na terenie leśniczówki Łasieczniki (Skierniewice). Wielu Kolegów korzysta z tego urządzenia, wydatnie podnosząc swoje kwalifikacje strzeleckie. 11. Kynologia łowiecka W kole łowieckim wielu kolegów posiadało bardzo dobre myśliwskie psy użytkowe. W 1993 r. szorstkowłosy jamnik Bar Amor wł. Jan Konopka zwyciężył w I Międzynarodowym Konkursie Dzikarzy w Przechlewku k. Słupska i uzyskał tytuł Zwycięzcy Roku. Inne jamniki bądące wł. Jego i Kolegi Dariusza Czubaka uzyskiwały kilkakrotnie oceny doskonałe na wystawach psów rasowych i dyplomy I stopnia na konkursach psów myśliwskich. 7 12.Dokarmianie zwierzyny, zagospodarowanie łowisk Od kilkunastu lat Koło nasze prowadzi intensywne dokarmianie zwierzyny. We wszystkich obwodach wykładamy corocznie od 40 do 80 ton karmy w zależności od warunków pogodowych. Obecnie karma w większości pochodzi z własnych poletek, które uprawiamy we wszystkich obwodach (ok. 35 ha). Ważną rolę spełniają w zmniejszeniu szkód na polach poletka zaporowe dla dzików. W 1997 r. przyorano na nich 12 ton ziemniaków i 5 ton kukurydzy w ziarnie. Udaną inwestycją było wydzierżawienie 34 ha pola od Dyrekcji Muzeum w Nieborowie. Pole to, położone w obwodzie 29, stanowi obecnie ważne źródło karmy dla naszych obwodów, będąc jednocześnie zaporą karmową dla zwierzyny, głównie dla dzików, co poważnie zmniejsza szkody w uprawach rolnych. 13.Urządzenia łowieckie Obecnie Koło posiada we wszystkich obwodach 37 ambon i drabin, 62 paśników, 68 lizawek dla zwierzyny płowej. Większość tych urządzeń zbudowana jest przez Kolegów myśliwych w ramach tzw. czynów społecznych. zdjęcia Na każdym z naszych łowisk posiadamy kwaterę łowiecką urządzoną i wyposażoną w sposób umożliwiający Kolegom kilkudniowy znośny pobyt i wypoczynek w terenie, w czasie polowania i wykonywania innych prac gospodarczych w obwodach. 14.Gospodarka finansowa i wykonywanie odstrzałów zwierzyny grubej W latach 1972-1990 podstawą egzystencji Koła były głównie polowania dewizowe. Poprzez biura polowań dewizowych sprzedawaliśmy: sarny, rogacze, dziki (polowania indywidualne i zbiorowe) oraz kuropatwy. Stąd czerpaliśmy środki na opłacanie ciągle rosnących odszkodowań za szkody powodowane przez zwierzynę w uprawach rolnych oraz na koszty zagospodarowania łowisk. Wkrótce jednak doszliśmy do wniosku, że polowania te znacznie przyczyniają się do zubożania zwierzostanu (strzelanie loch, znacznie wybicie mocnych nie zawsze starych rogaczy, likwidacja całych stad kuropatw), a także powodowały głębokie ślady w psychice i mentalności osób stale uczestniczących z ramienia Koła w tych polowaniach. Dlatego od połowy lat 80. stopniowo ograniczaliśmy ilość sprzedawanej zwierzyny dla celów polowań dewizowych. Od kilku lat udało się polowania te wyeliminować, co uważamy za duże osiągnięcie naszego Koła. Natomiast od sezonu 1990/1991 prowadzimy corocznie odłowy zajęcy rezerwując na ten cel tzw. mateczniki zajęcze. Średnioroczne odłowy to około 120 zajęcy (od 63 do 172 sztuk w sezonie). Środki z powyższych odłowów w połączeniu z dość wysokimi składkami (20 zł miesięcznie), z minimalnymi premiami za odstrzeloną zwierzynę i rygorystyczną dyscyplinę finansową, pozwalają Kołu na prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej w naszych łowiskach. 8 Dla prowadzenia takiej gospodarki niezwykle istotne jest wykonywanie planu odstrzałów (zwłaszcza zwierzyny płowej) w wysokości uzgodnionej z właściwym nadleśnictwem. Zapobiega to z jednej strony partycypacji Koła w kosztach ochrony lasu ponoszonych przez nadleśnictwa w zakresie ochrony upraw i młodników przed zwierzyną, a z drugiej strony jest poważnym źródłem dopływu środków finansowych do kasy Koła. Dlatego też obecny Zarząd Koła dokłada wszelkich starań aby plan odstrzałów zwierzyny grubej był możliwie w pełni realizowany. Udało się to w pełni wykonać w sezonie 1996/1997. Podobna polityka będzie stosowana również w kolejnych latach naszej wspólnej działalności łowieckiej. Dużym wydarzeniem w historii Koła było strzelenie w lutym 1997 r. tysięcznego dzika przez łowczego naszego Koła Kol. Zygmunta Jasińskiego, który pierwszego dzika strzelił 40 lat wcześniej w lutym 1957 r. Stan osobowy Koła i stosunki koleżeńskie Według stanu na 22 maja 1997 r. było nas w Kole łącznie 89 osób, w tym 83 członków i 6 stażystów; członków macierzystych jest 81, członków niemacierzystych – 2. Członków „warszawskich” (zamieszkałych w Warszawie i okolicy) mamy 51, członków terenowych – 30. Stosunki koleżeńskie układają się dobrze, od kilku lat nie było poważniejszych konfliktów, ani zadrażnień między członkami Koła. Drobne sprawy sporne (gdzie ich nie ma) załatwiane są wewnętrznie i dyskretnie, po koleżeńsku. Należy podkreślić pomoc świadczoną na zasadach koleżeńskich między członkami Koła. Szczególnie podkreślić należy pomoc jaką świadczą, niemal na każde zawołanie, lekarze będący członkami Koła (doktorzy Zameccy sr. i jr., I.W. Krasnodębski, M. Krawcow), pomoc świadczoną przez Kolegów prawników na rzecz Koła i jego członków, pomoc wewnętrzną Kolegów posiadających prywatne warsztaty, głównie mechaniczne i innych. Podkreślić należy duży wysiłek Kolegów szacujących społecznie szkody łowieckie w uprawach rolnych, gospodarzy obwodów i strażników społecznych (Koledzy Wojciech Nadulski, Czesław Szarecki, Dariusz Czubak, Czesław Kowalczyk, Waldemar Odolczyk). W tym miejscu także należy podziękować nadleśniczym i personelowi Nadleśnictw (szczególnie w Skierniewicach i Kole) za wybitnie dobrą współpracę, zawsze bieżące załatwianie ważnych dla lasu i łowisk wspólnych problemów i koleżeński, wyrozumiały stosunek do naszych trosk i kłopotów. Autorzy opracowania, życzą wszystkim członkom naszego Koła aby nadchodzące drugie 50-lecie nie było gorsze od minionego, aby nasze łowiska obfitowały w zwierza, dostarczając wszystkim Kolegom niezapomnianych przeżyć łowieckich. Darz Bór! 9 ZARZĄDY KOŁA od 1946 r. Członkowie Zarządów KŁ Nr 9 „Knieja” 1946 1948 1950 Zygmunt Kobielski – prezes Mikołaj Sadowski – wiceprezes Jan Pietraszkiewicz – łowczy Piotr Pejta – podłowczy Zygmunt Kobielski – prezes Piotr Pejta – wiceprezes Jan Pietraszkiewicz – łowczy Mikołaj Sadowski – podłowczy Adam Herman – skarbnik Adam Herman – skarbnik Wacław Żebrowski – Wacław Żebrowski – sekretarz sekretarz Jan Pietraszkiewicz – łowczy Tadeusz Wierzbicki – podłowczy Ignatowicz – skarbnik T. Szymański – sekretarz 1952 1954 1956 Henryk Lesser – prezes Mikołaj Sadowski – wiceprezes Władysław Rozwadowski – łowczy Wiesław Gawlikowski – podłowczy Stefan Krzyszkowski – skarbnik Henryk Czaplicki – sekretarz 1958 Henryk Lesser – prezes Zygmunt Zdanowicz – wiceprezes Jerzy Kłys – łowczy Henryk Lesser – prezes Witold Jeziorowski – wiceprezes Tadeusz Pasławski – łowczy Józef Zieliński – skarbnik S. Michałowski – sekretarz 1960 Jerzy Ozimowski – sekretarz Piotr Pejta – członek zarządu 1962 Henryk Lesser – prezes Włodzimierz Kierwiński – wiceprezes Jerzy Oświecimski – łowczy Józef Zieliński – skarbnik Henryk Lesser – prezes Piotr Pejta – wiceprezes Henryk Lesser – prezes Piotr Pejta – wiceprezes Maciej Veit podłowczy Jan Kowalski – skarbnik Zygmunt Kobielski – prezes Piotr Pejta – wiceprezes S. Michałowski – sekretarz Piotr Pejta – członek zarządu Jerzy Oświecimski – Jerzy Oświecimski – łowczy łowczy Józef Zieliński – skarbnik Jan Jakubaszek – podłowczy S. Michałowski – Józef Zieliński – skarbnik sekretarz A. Radzimiński – członek A. Radzimiński – zarządu sekretarz 1964 1966 1968 Henryk Lesser – prezes Wiktor Lipko – Henryk Lesser – prezes Piotr Pejta – wiceprezes Henryk Lesser – prezes Piotr Pejta – wiceprezes 10 wiceprezes Włodzimierz Kierwiński Jan Jakubaszek – łowczy – łowczy Józef Zieliński – skarbnik Zygmunt Jasiński – podłowczy Jan Jakubaszek – Józef Zieliński – skarbnik sekretarz Borys Ryszczuk -członek A. Radzimiński – zarządu sekretarz Jan Jakubaszek – łowczy Zygmunt Jasiński – podłowczy Józef Zieliński – skarbnik Borys Ryszczuk – sekretarz 1970 1971 1972 Stefan Elwertowski – prezes Piotr Pejta – wiceprezes Jan Jakubaszek – łowczy Zygmunt Jasiński – podłowczy Zdzisław Ostrowski – skarbnik Tadeusz Bisaga – sekretarz Adam Szempliński -członek zarządu Adam Szempliński – prezes Piotr Pejta – wiceprezes Jan Jakubaszek – łowczy Zygmunt Jasiński – podłowczy Tadeusz Bisaga – podłowczy Zdzisław Ostrowski – skarbnik Zygmunt Czepiel – sekretarz Adam Szempliński – prezes Tomasz Zan – wiceprezes Jan Wierzbicki – łowczy Zygmunt Jasiński – podłowczy Tadeusz Bisaga – podłowczy Zdzisław Ostrowski – skarbnik Ryszard Pejta – sekretarz Jan Jakubaszek – członek zarządu 1974 1976 1978 Adam Szempliński – Adam Szempliński – prezes prezes Tomasz Zan – wiceprezes Ryszard Pejta – wiceprezes Zygmunt Jasiński – Zygmunt Jasiński – łowczy łowczy Tadeusz Bisaga – Tadeusz Bisaga – podłowczy podłowczy Ryszard Pejta – Zdzisław Ostrowski – podłowczy skarbnik Zdzisław Ostrowski – Jerzy Kędzierski – skarbnik sekretarz Jerzy Kędzierski – sekretarz Adam Szempliński – prezes Zdzisław Ostrowski – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Tadeusz Bisaga – podłowczy Jan Konopka – podłowczy Stanisław Wierzbicki – skarbnik Jerzy Kędzierski – sekretarz 1980 1982 1984 Adam Szempliński – Adam Szempliński – Adam Szempliński – 11 prezes Zdzisław Ostrowski – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Tadeusz Bisaga – podłowczy Stanisław Wierzbicki – skarbnik Jan Konopka – sekretarz 1986 Adam Szempliński – prezes Tadeusz Bisaga – wiceprezes Stanisław Wierzbicki – łowczy Kazimierz Musiał – podłowczy Aleksy Miciałkiewicz – podłowczy Alicja Aulak – skarbnik Marek Veit – sekretarz prezes Tadeusz Bisaga – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Zdzisław Ostrowski -podłowczy Stanisław Wierzbicki – skarbnik Kazimierz Musiał – sekretarz 1988 prezes Tadeusz Bisaga – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Zdzisław Ostrowski – podłowczy Stanisław Wierzbicki – skarbnik Marek Veit – sekretarz Adam Szempliński – prezes Tadeusz Bisaga – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Kazimierz Musiał – podłowczy Aleksy Miciałkiewicz – podłowczy Grzegorz Walczak podłowczy Tadeusz Goliński – skarbnik Marek Veit – sekretarz Adam Szempliński – prezes Tadeusz Bisaga – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Kazimierz Musiał – podłowczy Marek Veit – podłowczy 1994 1997 Adam Szempliński – prezes Kazimierz Musiał – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Tadeusz Bisaga – podłowczy Jacek Lipko – podłowczy Grzegorz Walczak – podłowczy Andrzej Stępiński – skarbnik Marek Veit – sekretarz Adam Szempliński – prezes Kazimierz Musiał – wiceprezes Zygmunt Jasiński – łowczy Tadeusz Bisaga – podłowczy Jacek Lipko – podłowczy Grzegorz Walczak – podłowczy Andrzej Stępiński – skarbnik Piotr Gradkowski – sekretarz 1991 Grzegorz Walczak – podłowczy Tadeusz Goliński – skarbnik Jacek Lipko – sekretarz 12 KOMISJE REWIZYJNE Członkowie Komisji Rewizyjnych Niemożliwym dzisiaj jest ustalenie nazwisk wszystkich członków Komisji Rewizyjnej pracujących w niej w pierwszych 10-ciu latach istnienia Koła. Wiadomo tylko, że m.in. byli to Koledzy: Piotr Pejta, Włodzimierz Kierwiński, Adam Hanusz, Mikołaj Sadowski, Julian Bohusz, Witold Jeziorowski, płk Petelicki, Maciej Veit, Stanisław Zamecki, Tadeusz Jaskólski. Natomiast poczynając od 1957 r. udało się ustalić dokładne dane źródłowe. W skład Komisji Rewizyjnej w kolejnych latach wchodzili: 1957Mikołaj Sadowski Włodzimierz Stanisław Zamecki 1958 Kierwiński 1958Adam Herman Józef Kubiak Stanisław Zamecki 1959 1959Mikołaj Sadowski Józef Kubiak Stanisław Zamecki 1960 1960Mikołaj Sadowski Maciej Veit Stanisław Zamecki 1961 1961Stanisław Zamecki Tadeusz Nawrot Borys Ryszczuk 1962 1962Stanisław Zamecki Józef Kubiak Tadeusz Nawrot 1963 1063Stanisław Zamecki Tadeusz Nawrot Zygmunt Jasiński 1964 1964Stanisław Zamecki Tadeusz Nawrot Zygmunt Jasiński 1965 1965Stanisław Zamecki Tadeusz Nawrot Zygmunt Jasiński 1966 1966Włodzimierz Stanisław Zamecki Borys Ryszczuk 1967 Kierwiński 1967Włodzimierz Stanisław Zamecki Borys Ryszczuk 1968 Kierwiński 1968Borys Ryszczuk Stanisław Zamecki Zdzisław Ostrowski 1969 1969Zdzisław Ostrowski Stanisław Zamecki Borys Ryszczuk 1970 1970Tomasz Zan Konstanty Henryk Czaplicki 1971 Kwiatkowski 1971Tomasz Zan Henryk Czaplicki Witold Jeziorowski 1972 1972Tadeusz Nawrot Zbigniew Jeziorowski Borys Ryszczuk 1973 1973Tadeusz Nawrot Zbigniew Jeziorowski Borys Ryszczuk 1974 1974Stanisław Zamecki Roman Perzanowski Borys Ryszczuk 1976 13 19761978 Stanisław Zamecki Roman Perzanowski Mieczysław Człapiński 19781980 19801982 19821984 Stanisław Zamecki Roman Perzanowski Stanisław Zamecki Roman Perzanowski Stanisław Zamecki Jan Jakubaszek 19841986 19861987 19871988 19881990 19901992 Stanisław Zamecki Tadeusz Goliński Mieczysław Człapiński Mieczysław Człapiński Mieczysław Człapiński Andrzej Łukomski Kazimierz Musiał Stanisław Zamecki Jerzy Kędzierski Ludomir Podleski Stanisław Zamecki Ludomir Podleski Andrzej Łukomski Stanisław Zamecki Witold Kozłowski Bronisław Rowecki Stanisław Zamecki Witold Kozłowski 19921994 19941997 1997 - Stanisław Zamecki Stefan Toczek Stanisław Zamecki Stefan Toczek Stanisław Zamecki Stefan Toczek Bronisław Rowecki Mieczysław Seligowski Ireneusz W. Krasnodębski Ireneusz W. Krasnodębski Ireneusz W. Krasnodębski 14 ZMARLI CZŁONKOWIE KOŁA Członkowie Koła Łowieckiego „KNIEJA”, którzy odeszli do Krainy Wiecznych Łowów Baluta Roman Bogaciński Włodzimierz Bohusz Julian Brzozowski Mieczysław Centkowski Wojciech Czepiel Zygmunt Darnikiewicz Dałek Jan Dąb-Kocioł Jan Dębniak Katarzyna Dryjański Jan Frydrych Józef Gawlikowski Wiesław Golędzinowski Lucjan Gottwald Adam Herman Adam Hruszka Stanisław Ihnatowicz Jedynak Wanda Jastrzębski Wacław Jaskólski Tadeusz Jeziorowski Witold Kaczanowski Władysław Kałuża Witold Kierwiński Włodzimierz Kłys Jerzy Kobielski Zygmunt Kowalski Zbigniew Krupa Antoni Kaczmarek Marian Kozłowski Waldemar Krzyszkowski Jan Kudła Stanisław Kwasek Marian Kwiatkowski Konstanty Landowski Jan Lesiński Bożydar Lesser Henryk Lipko Wiktor Michałowski Stanisław Mniszek-Tchórznicki Mieczysław Nawrocki Czesław Nawrot Tadeusz Nowecki Henryk Orzenowski Jan Ostrowski Zdzisław Pasławski Tadeusz Pawlicki Jan Pawlicki Jan Pejta Piotr Pietraszkiewicz Jan Piosik Kazimierz Podedworny Bolesław Popiołek Aleksander Radzymiński Andrzej Rawa Franciszek Rozwadowski Władysław Rux Roman Ryszczuk Borys Rzędowski Leon Sadowski Mikołaj Seligowski Stanisław Skarżyński Zenon Skrzypek Jerzy Starościak Jerzy Stępiński Stanisław Szajna Adam Szmidt Henryk Szaniawski Marian Szymański Tkaczyk Henryk Wielgosz Andrzej Wołkowicz Czesław Zalech Wacław Zaleski Bogusław Zamecki (sr.) Stanisław Zan Tomasz Zdanowicz Zdzisław Zieliński Stanisław Zieliński Józef Zięba Zygmunt Żaczek Kazimierz Żebrowski Wacław 15 SYLWETKI CZŁONKÓW HONOROWYCH KOŁA Henryk Cieśluk Urodził się w 1906 r. Z zawodu prawnik. Cały Jego powojenny staż zawodowy to praca w prokuraturze, gdzie doszedł do stanowiska zastępcy Prokuratora Generalnego i Wiceministra Sprawiedliwości. Członek naszego Koła od 1955 r. Z ramienia Koła został delegowany do pracy w orzecznictwie PZŁ. W służbie tej doszedł do stanowiska Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego przy NRŁ. Za działalność społeczną w PZŁ odznaczony został „Złomem” i innymi odznaczeniami łowieckimi. Członek Honorowy naszego Koła od 1980 r. Zygmunt Jasiński senior Urodził się 2 maja 1905 r. w Skierniewicach, w rodzinie urzędnika Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Ukończył prawo i zaczął pracę w sądownictwie w Wołkowysku a następnie w Augustowie jako kierownik Sądu Grodzkiego. W 1939 r. wraca do Skierniewic, gdzie przebywa jego rodzina i gdzie mieszka do dnia dzisiejszego. W czasie okupacji zaczął pracę jako adwokat i pracował aż do emerytury. Podczas II wojny światowej działał w ruchu oporu jako członek Armii Krajowej. Od najmłodszych lat miał wielką pasję łowiecką. Na początku lat 20. wykonał dla siebie strzelbę pojedynkę z karabinu Berdana, z którą polował na ptactwo i króliki. W latach 30. będąc na Kresach dużo polował na cietrzewie, głuszce, wilki i dziki. Z tego okresu ma na rozkładzie 2 wilki, 3 głuszce, skrzekota, ponad 20 cietrzewi i wiele słonek. Z Kołem „Knieja” związany jest od 1947 r. kiedy to organizowano pierwsze polowania na terenie przyszłych obwodów, a od 1948 r. zostaje członkiem Koła „Knieja”. W 1952 r. władze bezpieczeństwa pozbawiają Go (do 1955 r.) pozwolenia na broń z przyczyn politycznych. Pomimo tego uczestniczy w wielu pracach Koła, jak szacowanie szkód i zagospodarowanie łowisk. Był wieloletnim członkiem Powiatowej Rady Łowieckiej w Skierniewicach oraz pracował w sądzie koleżeńskim. Był działaczem Ligi Ochrony Przyrody w Skierniewicach. W obwodach skierniewickich z dużymi sukcesami prowadził akcję Kół Przyjaciół Zwierząt w szkołach leżących na terenie naszych obwodów. Odznaczony brązowym, srebrnym i złotym medalem Zasługi Łowieckiej. Członek honorowy Koła „Knieja” od 1976 r. Cały pięćdziesięcioletni okres istnienia Koła został przez Niego uwieczniony na zdjęciach, które stanowią część niniejszego opracowania. Jan Marian Jakubaszek s. Tomasza 16 Urodzony 24 marca 1923 r. Z zawodu technik mechanik. Członek PZŁ od 1946 r., członek Koła „Knieja” od 1949 r. Wybitny znawca zagadnień związanych z łowiectwem, a szczególnie hodowlą i ochroną zwierzyny oraz strzelectwa myśliwskiego. W latach 1948-1955 uczestnik zawodów w strzelaniu myśliwskim. Wielokrotny zdobywca czołowych miejsc w warszawskich i krajowych zawodach strzeleckich, następnie sędzia w strzelectwie myśliwskim. Od 1953 r. do 1958 członek Głównego Sądu Łowieckiego. Od 1962 r. członek Zarządu naszego Koła, a w latach 1966-1972 łowczy. Odznaczony brązowym, srebrnym i złotym medalem zasługi łowieckiej. Od maja 1997 r. Członek Honorowy naszego Koła. Henryk Lesser Urodził się 8 lutego 1905 r. w Warszawie. Ukończył Wydział Leśny SGGW i rozpoczął pracę jako leśniczy w leśnictwie Susz w woj. lubelskim. Po wybuchu wojny wywieziony wraz z rodziną w głąb Rosji pracował w bardzo ciężkich warunkach w kopalni złota. Traci tam swojego niespełna 2-letniego syna. Wraz z żoną i córką dostaje się do Armii Andersa, z którą odbywa cały jej szlak bojowy. Po wojnie wraca do Polski i zaczyna pracę w resorcie leśnictwa. Pełni tam różne funkcje. Jest wicedyrektorem departamentu lasów nadzorowanych, a następnie zastępcą głównego konserwatora ochrony przyrody. Od 1948 r. związany z Kołem „Knieja”. Jego wieloletni prezes. Zamiłowany myśliwy polowań letnich i jesiennych. Kochał polowanie na rogacze, szczególnie z podjazdu i polowanie na jelenie w czasie rykowiska. Posiadał kilka pięknych trofeów w postaci brązowo i 3 srebrno medalowych poroży byków z Mazur oraz kilku rogaczy brązowo, srebrno i złoto medalowych. Za pracę w różnych czynach PZŁ został odznaczony najwyższym odznaczeniem łowieckim „Złomem”. Członek honorowy Koła „Knieja” od 1970 r. Zmarł w 1976 r. Jan Nadolski s. Józefa Urodził się 5 maja 1909 r. Z zawodu ekonomista (wykształcenie wyższe). Od lat 40. był pracownikiem Ministerstwa Leśnictwa, Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Naczelnego Zarządu Lasów Państwowych gdzie pełnił funkcję naczelnika wydziału. Z naszym Kołem związał się w 1948 r. W trudnych latach powojennych uczestniczył czynnie w pracach organizacyjnych na rzecz Koła, udzielał pomocy w uzyskiwaniu kolejnych obwodów łowieckich. Przyczynił się też walnie od „uzbrojenia” Koła. Wielu Kolegów do dzisiaj posiada dubeltówki, sztucery i drylingi, w załatwieniu których uczestniczył. Dał się poznać jako myśliwy etyczny, koleżeński, zdyscyplinowany. Odznaczony brązowym i srebrnym medalem zasługi łowieckiej. Od 1983 r. Członek Honorowy Koła. Leon Rzędowski s. Stanisława 17 Urodził się 10 kwietnia 1915 r. Z wykształcenia był inżynierem rolnikiem i dr ekonomii. Po wojnie pracował w Centralnym Urzędzie Planowania, Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w Ministerstwie Rolnictwa (wiceminister), a ostatnie 18 lat swojej pracy jako wiceprezes Głównego Urzędu Statystycznego. Był człowiekiem o niezwykle szerokich horyzontach, wszechstronnie uzdolnionym i wykształconym. Autor wielu publikacji i opracowań. Z naszym Kołem związał się od 1949 r. Nigdy zbyt intensywnie nie polował lecz zawsze służył Kołu i Kolegom swoją radą i pomocą. Był Kolegą niezwykle skromnym i zdyscyplinowanym. Uczestniczył we wszystkich Walnych Zebraniach, którym często przewodniczył, a także w czynach społecznych na rzecz Koła (dopóki pozwalało mu na to zdrowie). Odznaczony brązowym i srebrnym medalem zasługi łowieckiej. Od 1989 r. nosił tytuł Członka Honorowego naszego Koła. Zmarł 1 lipca 1997 r. Mikołaj Sadowski Urodził się 7 maja 1906 r. Studia leśne ukończył w Warszawie specjalizując się w przemyśle drzewnym. Przed wojna polował korzystając z kontaktów ze swoimi kolegami pracującymi w lasach państwowych. Polował w różnych częściach Polski, w poznańskim, na Wołyniu i Podolu. Po wojnie rozpoczął pracę w resorcie leśnictwa, początkowo w Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych a następnie w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego gdzie był Naczelnikiem Wydziału Obrotu Drewnem. Był jednym z członków założycieli koła „Knieja” i jego pierwszym wiceprezesem. Był wzorem etyki i skromności, a także człowiekiem pozbawionym zazdrości. Był doskonałym kompanem na polowaniach. Najbardziej lubił polowania na zwierzynę drobną: kuropatwy, kaczki, zające. Z polowań na zwierzynę grupą pasjonował się polowaniem na pędzone dziki. Przebyty w dość młodym wieku (54 lata) silny zawał serca uniemożliwił mu kontynuowanie polowań. Od 1975 r. był członkiem honorowym koła „Knieja”. Zmarł w 1984 r. Stanisław Zamecki senior s. Stanisława Urodził się 5 listopada 1919 r. Polować zaczął w końcu lat 30. pod kierunkiem Ojca – również wytrawnego myśliwego i także lekarz, członka naszego Koła od pierwszych miesięcy jego istnienia. W czasie wojny działał w ruchu oporu, był uczestnikiem Powstania Warszawskiego. Po wojnie ukończył studia medyczne i po uzyskaniu tytułu dr medycyny został ordynatorem oddziału chirurgicznego Centralnego Szpitala Kolejowego w Międzylesiu. Na tym stanowisku udzielał pomocy medycznej myśliwym, leśnikom, członkom ich rodzin o każdej porze dnia i nocy zawsze z wielką serdecznością i zawsze gratis. Posiadł także rzadką umiejętność leczenia dzikich zwierząt i przywracania ich naturze. W pracy społecznej na rzecz Koła uczestniczył niestrudzenie od zawsze. Od 1957 r. z małymi przerwami jest członkiem Komisji Rewizyjnej Koła. Odznaczony wszystkimi medalami zasługi łowieckiej. Od 1995 r. Członek Honorowy naszego Koła. W 1997 na wniosek Walnego Zebrania Koła odznaczony „Złomem”. 18 Tomasz Zan s. Tomasza Urodzony w 1900 r. Z zawodu inżynier rolnik. Podczas wojny sławny partyzant na Wileńszczyźnie (mjr „Borek” – szef sztabu Wileńskiej Dywizji AK). Po wojnie jeden z czołowych organizatorów łowiectwa, Członek Naczelnej Rady Łowieckiej. Organizator i pierwszy prezes Spółdzielni „Jedność Łowiecka”. Autor wielu publikacji, popularyzator zagadnień łowiectwa w prasie łowieckiej i ogólnej. Członek założyciel naszego Koła. W latach 50. i 70. wielokrotny członek Zarządu Koła i Komisji Rewizyjnej. Kilkakrotnie wiceprezes Koła. Świetny znawca problematyki łowieckiej. Postać niezwykle barwna, bohater licznych anegdot i opowieści. Odznaczony „Złomem” i innymi odznaczeniami łowieckimi. Członek Honorowy naszego Koła od 1976 r. Zmarł w 1986 r. CZŁONKOWIE KOŁA ODZNACZENI ZŁOMEM I ZŁOTYM MEDALEM ZASŁUGI ŁOWIECKIEJ Koledzy posiadający najwyższe odznaczenia łowieckie „Złom” 1. Mieczysław Mniszek-Tchórznicki 2. Julian Bohusz 3. Zbigniew Kowalski 4. Władysław Rozwadowski 5. Włodzimierz Kierwiński 6. Henryk Lesser 7.Wiktor Lipko 8. Tadeusz Pasławski 9. Franciszek Rawa 10. Tomasz Zan 11. Henryk Cieśluk 12. Stanisław Zamecki Złoty medal 1. Jan Jakubaszek 2. Jerzy Kłys 3. Piotr Pejta 4. Wiesław Gawlikowski 5. Tadeusz Dębiński 6. Mikołaj Sadowski 7. Tadeusz Bisaga 8. Zygmunt Jasiński 9. Adam Szempliński 10. Jerzy Kędzierski 11. Jan Konopka 12. Józef Zieliński 13. Waldemar Kozłowski 14. Zygmunt Jasiński sr. 19
