Zobacz więce
Transkrypt
Zobacz więce
Na początku roku szkolnego 2016/2017 kilkoro uczniów z klasy 3c wraz z opiekunem p. Agnieszką Dzyr-Jakubiec skorzystało serwisu społecznościowego POSTCROSSING. Wysłaliśmy pocztówki do różnych stron świata i otrzymaliśmy także kartki z różnych miejsc na ziemi, np. z Holandii, Rosji, Francji czy Kanady. Było to dla nas ciekawym doświadczeniem i użyciem języka angielskiego w realnym życiu-poza klasą. Postcrossing – to serwis społecznościowy, który umożliwia jego zarejestrowanym członkom wysyłanie i otrzymywanie pocztówek z całego świata. Strona internetowa redagowana jest w języku angielskim. Z reguły pocztówki również wypisywane są po angielsku, chyba że odbiorca zadeklarował znajomość innego języka, który zna także nadawca. Projekt zakłada, że za każdą wysłaną i zarejestrowaną kartkę użytkownik otrzymuje kartkę od kogoś innego. Statystyki strony wskazują, że jest : 664,129 członków 211 krajów 579 kartek/ na godzinę 39,764,248 otrzymanych kartek 443,283 podróżujących kartek 199,981,031,125 przebytych kilometrów (przez kartki) 4,990,169 okrążeń wokół ziemi Historia Pomysłodawcą projektu jest Paulo Magalhães, który uruchomił stronę 14 lipca 2005 roku. Inicjatywa powstała jako hobby Magalhãesa, ale jej niespodziewany sukces pokazał, że zyskała o wiele większą popularność niż się spodziewał. Początkowo prowadził projekt przy użyciu starego komputera umieszonego w domowej szafie, co szybko okazało się niewystarczające. Przekazywana z ust do ust idea rozprzestrzeniła się poza granice Portugalii, w której powstała. Z czasem projekt zyskał uwagę mediów, co przyczyniło się do jego rozwoju i wzrostu popularności. Opis działania Głównym założeniem jest to, że jeśli jeden z zarejestrowanych członków wyśle pocztówkę, w zamian dostanie co najmniej jedną wysłaną do niego przez losowego postcrossera z dowolnego miejsca na świecie. Aby zrobić pierwszy krok, należy poprosić o możliwość wysłania kartki klikając przycisk „Request”. Wówczas strona wyświetla (i jednocześnie wysyła e-mailem) adres innego postcrossera i numer identyfikacyjny pocztówki - „Postcard ID”, np. US-787. Ten numer jest indywidualny i pozwala na odnalezienie jej w systemie. Następnie należy wysłać widokówkę pocztą na ten adres, wpisując na niej otrzymany numer identyfikacyjny. Kiedy dotrze ona do celu, adresat rejestruje ją w systemie używając numeru, który nadawca na niej umieścił. W tym momencie osoba, która wysłała pocztówkę, otrzymuje możliwość dostania nowej od jakiegoś innego postcrossera. Na początku każdy członek może wysłać tylko pięć pocztówek. Za każdym razem, kiedy któraś z nich jest zarejestrowana, postcrosser ma prawo wylosować kolejny adres. Im więcej kartek wyśle, tym większa staje się dozwolona liczba wysyłanych naraz. System pozwala danym dwóm członkom wymienić się kartkami tylko raz. Domyślnie losuje się adresy osób pochodzących z innych krajów niż własny, użytkownik może jednak zmienić ustawienia i wysyłać widokówki tylko do mieszkańców swojego kraju. Źródło: wikipedia