OBJAWIENIE NAJŚW. MARYI PANNY W LOURDES

11 lutego 2017 r.
OBJAWIENIE NAJŚW. MARYI PANNY W LOURDES
In Apparitione Beatae Mariae Virginis - III classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam V post Epiphaniam
11 lutego 2017 r. – kolor szat biały - Objawienie Najśw. Maryi
Panny z Lourdes, (3. kl.), Msza wł., Gloria, bez Credo, prefacja o NMP (Et
te in Conceptione immaculata).
Począwszy od 11 lutego 1858 14-letnia wiejska dziewczyna Bernadette Soubirous doświadczyła serii objawień "Pięknej Pani". Wydarzenia te miały
miejsce w grocie Massabielle, niedaleko Lourdes. 25 marca 1858, podczas
16. objawienia, w święto Zwiastowania, Piękna Pani powiedziała: Ja jestem Niepokalane Poczęcie.... Objawienia zostały uznane za autentyczne
przez biskupa Tarbes, Laurence'a w 1862.
Bernadetta Soubirous od 11 lutego do 16 lipca 1858 doświadczyła w sumie
18 objawień. Świadkami objawień i dziwnego zachowania się dziewczyny
byli okoliczni mieszkańcy, zbierający się w grocie na odpoczynek. Podczas
objawień w grocie pojawiło się źródło wody.
Szaty białe
Ap 21,2
Vidi civitátem sanctam, Ierúsalem
novam,
descendéntem de coelo a Deo, parátam sicut sponsam ornátam viro suo.
Ps. Z mego serca płynie piękne
Ps 44,2
słowo, pieśń moją śpiewam dla Eructávit cor meum verbum
Króla. V. Chwała Ojcu.
bonum: dico ego ópera mea
Regi. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, któryś przez Niepokalane Deus, qui per immaculátam
Poczęcie Najświętszej Dziewicy Vírginis Conceptiónem digprzygotował Synowi Swojemu num Filio tuo habitáculum
godne mieszkanie, komie Cię præparásti: súpplices a te
prosimy,
abyśmy
obchodząc quaesumus;
ut,
eiúsdem
święto Jej objawienia, osiągnęli Vírginis
Apparitiónem
zdrowie duszy i ciała. Przez te- celebrántes, salútem mentis
goż Pana.
et córporis consequámur.
Per eundem Dominum.
LECTIO:
Ap 11,19; 12,1.10
Otwarła się świątynia Boża Apértum est templum Dei in
w niebie i zjawiła się arka te- coelo: et visa est arca testastamentu Jego w świątyni. ménti eius in templo eius, et
I stały się błyskawice i wołania, facta sunt fúlgura et voces et
trzęsienie ziemi i grad wielki. terræmótus
et
grando
I ukazał się znak wielki na nie- magna. Et signum magnum
bie: Niewiasta obleczona w słoń- appáruit in coelo: Múlier
ce i księżyc u Jej stóp, a na gło- amícta sole, et luna sub
wie Jej korona z gwiazd dwuna- pédibus eius, et in cápite eistu. I usłyszałem głos donośny us coróna stellárum duódec3 klasy
INTROITUS:
Ujrzałem święte miasto, Jeruzalem nowe, zstępujące z nieba od
Boga, gotowe jak oblubienica
strojna dla męża swego.
w niebie, mówiący:
<<Teraz
stało się zbawienie i potęga,
i królowanie Boga naszego,
i władza Chrystusa Jego>>.
GRADUALE:
Kwiaty ukazały się na ziemi
naszej, nadszedł czas obcinania
winnic, głos synogarlicy usłyszano w ziemi naszej.
V. Powstań przyjaciółko moja,
piękna moja i przyjdź; gołębico
moja wśród skalnych rozpadlin,
w szczelinie muru.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Ukaż mi
twoje oblicze; niech zabrzmi głos
w uszach moich, głos twój bowiem jest słodki, a oblicze piękne. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Posłany jest Anioł
Gabriel od Boga do miasta galilejskiego, które zwano Nazaret,
do Panny poślubionej mężowi,
któremu było na imię Józef,
z domu Dawidowego, a imię
Panny Maryja. I wszedłszy do
Niej Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami». A Ona, gdy posłyszała, zatrwożyła się na słowa jego
i rozważała, cóż by to było za
pozdrowienie. I rzekł Jej Anioł:
«Nie lękaj się, Maryjo, albowiem
znalazłaś łaskę u Boga! Oto poczniesz w łonie i porodzisz syna,
i nadasz Mu imię Jezus.
im. Et audívi vocem magnam
in coelo dicéntem: Nunc facta est salus et virtus, et regnum Dei nostri et potéstas
Christi eius.
Pnp 2,12.10
Flores apparuérunt in terra
nostra, tempus putatiónis
advénit, vox túrturis audíta
est in terra nostra.
V. Surge, amíca mea, speciósa mea, et veni: colúmba mea
in foramínibus petræ, in
cavérna macériæ.
Pnp 2,14
Allelúia, allelúia. V. Osténde
mihi fáciem tuam, sonet vox
tua in áuribus meis: vox
enim tua dulcis, et fácies tua
decóra. Allelúia.
Łk 1,26 – 31
In illo témpore: Missus est
Angelus Gábriel a Deo in
civitátem Galilaeæ, cui nomen Názareth, ad Vírginem
desponsátam viro, cui nomen
erat Ioseph, de domo David,
et nomen Vírginis María. Et
ingréssus Angelus ad eam
dixit: Ave, grátia plena;
Dóminus tecum: benedícta tu
in muliéribus. Quæ cum
audísset, turbáta est in sermóne eius: et cogitábat, qualis esset ista salutátio. Et ait
Angelus ei: Ne tímeas, María,
invenísti enim grátiam apud
Deum: ecce, concípies in útero et páries fílium, et vocábis
nomen eius Iesum.
Łk 1,28
Ave, grátia plena; Dóminus
tecum: benedícta tu in muliéribus.
OFFERTORIUM:
Zdrowaś, Maryjo, łaski pełna,
Pan z Tobą: błogosławionaś Ty
między niewiastami.
SECRETA:
Ofiara uwielbienia, którą Tobie, Hóstia
laudis,
quam
tibi,
Panie, składamy przez zasługi
chwalebnej
i
Niepokalanej
Dziewicy, niech Ci będzie jako
wonność miła, nam zaś niech
wyjedna upragnione zdrowie
ciała i duszy. Przez Pana.
PRAEFATIO DE BEATA MARIA
VIRGINE:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie,
Ojcze święty, wszechmogący,
wieczny Boże: I abyśmy Cię
wielbili, błogosławili i wysławiali obchodząc święto Najświętszej
Maryi zawsze Dziewicy. Ona to
poczęła Jednorodzonego Syna
Twojego za sprawą Ducha Świętego i zachowując chwałę dziewictwa wydała światu światłość
przedwieczną, Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego majestat Twój
chwalą Aniołowie, uwielbiają
Państwa, z lękiem czczą Potęgi.
A wspólnie z nimi w radosnym
uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni
Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać
w pokornym uwielbieniu:
Dómine, per mérita gloriósæ
et
immaculátæ
Vírginis
offérimus, sit tibi in odórem
suavitátis, et nobis optátam
cónferat córporis et ánimæ
sanitátem. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est,
æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubique grátias
ágere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, ætérne Deus: Et
te in Festivitate beátæ
Maríæ semper Vírginis collaudáre,
benedícere
et
prædicáre. Quæ et Unigénitum tuum Sancti Spíritus
obumbratióne concépit: et,
virginitátis glória permanénte, lumen ætérnum mundo
effúdit,
Iesum
Christum,
Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant
Angeli,
adórant
Dominatiónes, tremunt Potestátes.
Coeli coelorúmque Virtútes
ac beáta Séraphim sócia
exsultatióne
concélebrant.
Cum quibus et nostras voces
ut
admitti
iubeas,
deprecámur,
súpplici
confessióne dicéntes:
COMMUNIO:
Ps 64,10
Tyś ziemię nawiedził i nawodnił, Visitásti terram et inebriásti
obficie ją wzbogaciłeś.
eam,
multiplicásti
locupletáre eam.
POSTCOMMUNIO:
Panie, niechże nas, których po- Quos
coelésti,
Dómine,
siliłeś pokarmem niebieskim, aliménto satiásti, súblevet
dźwiga prawica Niepokalanej dextera Genetrícis tuæ imRodzicielki Twojej, abyśmy przy maculátæ: ut ad ætérnam
Jej pomocy zasłużyli na dojście pátriam, ipsa adiuvánte, pedo wiekuistej ojczyzny: Który rveníre mereámur: Qui vivis.
żyjesz.