Bytomik 5/2007 - Przewodnicy Pttk Bytom

Transkrypt

Kwartalnik
Bytom — 13 Grudnia 2007 — BYTOMIK NR 5/07 (Numer 8)
*** W Y D A N I E S P E C J A L N E ***
Niech nadchodzące
Święta BoŜego Narodzenia będą dla
wszystkich Przewodników i ich
rodzin czasem
wszechogarniającej radości i pokoju,
a przyszły 2008 Rok oby przyniósł spełnienie marzeń oraz
wszelką pomyślność w Ŝyciu
osobistym i zawodowym.
Redakcja Bytomika
ACH CO TO BYŁ ZA JUBILEUSZ?!
W
dŜdŜystą sobotę 24
listopada nasze koło
uroczyście świętowało jubileusz 55-lecia działalności. Obchody rozpoczęliśmy spotkaniem na rynku,
skąd uczestnicy udali się
do kościoła Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny.
Po najstarszej z istniejących bytomskich świątyń
oprowadzał kol. Maciej
Droń. Atrakcją zwiedzania
kościoła była moŜliwość
wejścia do znajdującej się
w głównej nawie kościoła,
krypty rodu Henckel von
Donnersmarck, dawnych
panów stanowych Bytomia. A dodatkową atrakcją
była... konieczność samodzielnego zdjęcia cięŜkiej
płyty zamykającej dostęp
do krypty, a następnie zejście po szczeblach chybotliwej drabiny do wnętrza
mrocznego pomieszczenia.
(Ciąg dalszy na stronie 6)
W Numerze między innymi:
LISTA WYRÓśNIONYCH
CZŁONKÓW KOŁA
strona 4
ZEBRANIE SPRAWOZDAWCZE — Cieszyn’2007
strona 5
WIGILIJNA POEZJA
BoŜej Dzieciny Poezji Tchnienie
strona 10
NOWINKI KOŁOWE
strona 12
ZWIĄZKI BIELSKA
I BIAŁEJ Z AUSTRIĄ
Z
godnie z zapowiedzią
w poprzednim numerze Bytomika, kontynuuję
temat związków Bielska i
Białej z Austrią na niwie
gospodarczej i kulturalnej.
Bielsko, wydzielone wraz
z najbliŜszą okolicą z
Księstwa Cieszyńskiego
w 1572 r. jako samodziel-
ne Państwo Stanowe było
jednym z niewielkich
miast na północnych
obrzeŜach monarchii. O
rozwoju miasta Bielska i
okolicy zadecydowało
rzemiosło a później przemysł wełniany.
Tutejszy cech sukienni(Ciąg dalszy na stronie 2)
BYTOMIK NR 5/2007 — Wydanie Specjalne
Strona 2
HISTORYCZNE ZWIĄZKI BIELSKA-BIAŁEJ Z AUSTRIĄ
(Ciąg dalszy ze strony 1)
ków uzyskał swój pierwszy przywilej w
1548 r., a w półtora wieku później, na przełomie XVII i XVIII w. Bielsko stało się
głównym ośrodkiem rzemieślniczym Śląska Cieszyńskiego. Tutejsze sukna uwaŜano za najlepsze na Śląsku i w Czechach.
Od 1667 roku istniał równieŜ odrębny cech
sukienników w Białej i Lipniku. Po utracie
w 1742 r. Dolnego Śląska, gdzie koncentrowała się produkcji sukiennicza, wzrosła
rola Bielska jako pozostałego przy Austrii
ośrodka tego rzemiosła. SprzedaŜą gotowych wyrobów zajmowała się coraz większa ilość kupców, obok zbytu w Polsce
coraz bardziej zyskiwała na znaczeniu
produkcja na rynki Węgier i krajów imperium tureckiego.
Do sukiennictwa dołączyły inne gałęzie
produkcji: działały fabryki maszyn i odlewnie metali, przędzalnie juty i lnu, zakłady
przemysłu spirytusowego i budowlanego,
papiernie i wiele innych przedsiębiorstw
produkcyjnych. W 1855 r. Bielsko uzyskało połączenie z siecią kolejową Europy
(k.k. Priviligierte Kaiser-FerdinandNordbahn) zaś przez uruchomienie dalszych linii w latach 1878 (Bielsko-śywiec)
i 1888 (Kojetin na Morawach-CieszynBielsko-Kalwaria) stało się waŜnym węzłem kolejowym na północnych obrzeŜach
monarchii.
Przyłączenie Białej do Austrii
Przyłączenie w 1772 miejscowości Biała
do Austrii i zniesienie granicy celnej na
rzece Białej w 1784 r. zapoczątkowało
proces zrastania się obu miast pod względem gospodarczym. Proces ten uległ przyspieszeniu w epoce wojen napoleońskich
na przełomie XVIII i XIX w., będącej
okresem największego rozkwitu sukiennictwa cechowego. W 1806 roku sprowadzono do miasta pierwsze maszyny włókiennicze, w 1811 r. pierwsze manufaktury sukiennicze w Bielsku uzyskały koncesje
zwalniające je spod ustawodawstwa cechowego, a tym samym stały się "fabrykami
sukna" (Tuchfabrik). Ich liczba stopniowo
wzrastała, wyposaŜano je w najnowsze
zdobycze techniczne, m. in. w 1826 r. zastosowano w Bielsku pierwszą maszynę
parową. W połowie XIX stulecia dominowała juŜ produkcja wielkoprzemysłowa,
zaś ośrodek Bielsko-Bialski stał się trzecim
co do wielkości centrum produkcji włókienniczej w Austro-Węgrzech po czeskim
Reichenbrgu (Liberec) i morawskim Brnie.
W katolickiej monarchii Habsburgów nie
sposób przecenić znaczenia Bielska dla
austriackiego protestantyzmu. Tutejsi luteranie dzięki patentowi tolerancyjnemu
Józefa II z 1781 r. załoŜyli własną parafię
ewangelicką, zwaną Bielskim Syjonem.
Podczas Wiosny Ludów, w 1848 r., Bielsko zyskało zaszczytne miano "oka protestantyzmu" Austrii. W Bielsku powstało
pierwsze w całej monarchii ewangelickie
seminarium nauczycielskie, tutaj drukowano prasę ewangelicką, tutaj wreszcie stanął
jeden z dwóch na terenie Monarchii pomników Marcina Lutra. Głównie dzięki ewangelikom po 1860 r. Bielsko przekształciło
się w waŜny ośrodek szkolnictwa niemieckiego, działały tutaj m.in. stojące na wysokim poziomie szkoła realna i gimnazjum
oraz słynna szkoła przemysłowa.
Strona 3
Rozwój przemysłowy i związany z nim
wzrost zamoŜności mieszkańców znalazły
odbicie w wyglądzie obu miast. Regulowano i poszerzano ulice, zakładano place,
stawiano reprezentacyjne gmachy publiczne i okazałe kamienice mieszczańskie,
odpowiadające randze miasta, projektowane przez wiedeńskich architektów. W okolicy istniały dzielnice willowe ze słynnym
Cygańskim Lasem na czele, zagospodarowywanym na wzór Lasku Wiedeńskiego
przez Towarzystwo Upiększania Miasta.
Wprowadzano najnowsze udogodnienia
cywilizacyjne: gazownię (1862), sieć telefoniczną (1888), elektrownię (1893), linię
tramwajową i wodociąg (1895). Spośród
gmachów uŜyteczności publicznej powstały m.in. teatr (1890), szpital (1893), gmach
urzędowy (1903). Na przełomie XIX i XX
w. wiedeński architekt Fabiani opracował
projekt rozwoju przestrzennego miasta
Bielska, który stał się podstawą do planowania jego dalszego rozwoju.
W galicyjskiej Białej najwspanialszą budowlą miasta stał się gmach Kasy Oszczędności (1895-1897), obok którego stanął
kinoteatr miejski (1913).
Na przełomie XIX i XX wieku oba miasta
pod wieloma względami stanowiły juŜ
jedną całość, określaną mianem
"siostrzanych miast Bielska-Białej", chociaŜ w owym duecie dominowało Bielsko,
zaś Biała pozostawała nieco w cieniu.
Specyficzny międzynarodowy tygiel
Miasta zamieszkiwali Niemcy, Polacy i
śydzi oraz inne nacje (niewielki odsetek).
Większość mieszkańców uŜywała, na co
dzień języka niemieckiego, w którym nie
brak było licznych zapoŜyczeń polskich, z
drugiej strony miejscowi Polacy przejęli do
mowy potocznej szereg wyraŜeń niemieckich, przewaŜnie zresztą posługiwano się
lepiej lub gorzej oboma językami. Wszystkie nacje wniosły elementy swojej kultury,
tworząc specyficzny tygiel narodowościowy, który nie był jednak czymś wyjątkowym w monarchii.
Upadek monarchii Habsburskiej
Rok 1918 przyniósł upadek wielonarodowościowej monarchii Habsburskiej, zaś
Bielsko i Biała znalazły się w granicach
odrodzonego Państwa Polskiego. Bielsko,
zachowujące swój specjalny status, zapewniający prawa ludności niemieckiej, włączone zostało w skład autonomicznego
Województwa Śląskiego, Biała naleŜała do
woj. krakowskiego. Mimo wyjazdu wielu
bielskich rodzin do Austrii i Czech, dotychczasowe związki kulturowe nie zostały
zerwane. Jak dawniej w kioskach moŜna
było kupić wiedeńską prasę, zaś najbogatsi
mieszczanie angaŜowali do projektowania
swoich domów wiedeńskich architektów.
Istniał w Bielsku honorowy konsulat austriacki a wyroby miejscowego przemysłu,
trafiały na rynki Austrii.
(Ciąg dalszy na stronie 4)
Strona 4
HISTORYCZNE ZWIĄZKI
BIELSKA-BIAŁEJ Z AUSTRIĄ
Dopiero II wojna światowa (1939-1945)
przyniosła kres istnienia miasta i okolicy w
takim charakterze, jaki zachowywało przez
stulecia. Zerwaniu uległy teŜ dotychczasowe kontakty z Austrią. Bielsko i Białą po
raz pierwszy połączono w jedną całość i
wcielono do III Rzeszy. W latach okupacji
hitlerowskiej wywieziono do obozów zagłady śydów, po wojnie musieli opuścić
miasto Niemcy. Ich miejsce zajęli Polacy:
mieszkańcy okolicznych wiosek, repatrianci z kresów wschodnich i przybysze z Polski Centralnej.
Po wojnie oba miasta na krótko ponownie
rozdzielono, aby w 1951 roku połączyć je
ostatecznie i powstało dzisiejsze BielskoBiała. Terytorium miasta kilkakrotnie powiększano, włączając w jego granice otaczające je wioski.
Z kolei rozbudowa przemysłu w latach 70.
XX wieku, szczególnie budowa Fabryki
Samochodów MałolitraŜowych, spowodowała kolejną wielką falę migracji do Bielska-Białej, które obecnie liczy ok. 180 tys.
mieszkańców. W latach 1975-1998 miasto
było stolicą województwa, od 1 stycznia
1999 r. jest siedzibą powiatu grodzkiego i
ziemskiego. W 1992 r. stało się siedzibą
biskupa nowo utworzonej katolickiej diecezji bielsko-Ŝywieckiej.
W okresie powojennym do większych austriackich inwestycji na terenie Bielska-
Białej naleŜała budowa kolejki linowej na
Szyndzielnię według projektu i przy współpracy firmy "Girak" (Korneuburg?). Oddano ją do uŜytku w 1953 roku. Ta sama firma zmodernizowała całość urządzeń w
1995 roku.
Od około 15 lat trwa współpraca Muzeum
w Bielsku-Białej z Morawsko-Śląskim
Muzeum Ojczyźnianym w Klosterneuburg
(Mährisch - Schlesisches Heimatmuseum),
gromadzącym m.in. pamiątki ze Śląska
Cieszyńskiego i dawnego śląskogalicyjskiego pogranicza. Od lat 90-tych
XX w. w Bielsku-Białej działa Towarzystwo Polsko-Austriackie.
Heimatmuseum
Klosterneuburg
Historia zatoczyła koło: oto dzisiaj dąŜymy
do stanu sprzed 1918 roku, kiedy to granice, jakie poprowadzono na północnych
rubieŜach dawnej monarchii habsburskiej,
celem stworzenia państw narodowych, stają
się coraz mniej istotne. Układ z Schengen,
którego postanowienia od 21 grudnia 2007
roku zaczną obowiązywać w kolejnych 9
państwach, m.in. w Polsce oraz u naszych
południowych sąsiadów, jest kolejnym
krokiem w tym kierunku. Przekraczamy
granice coraz łatwiej, ludzi w zjednoczonej
Europie łączą więzy róŜnorakiej współpracy, przykładem niech będzie współpraca
muzeów Śląska Cieszyńskiego czy wspólne
badania polskich i czeskich archeologów.
W wielu wypadkach język niemiecki staje
się łącznikiem dla porozumiewania się w
kwestiach fachowych i naukowych.
Krzysztof Kukliński
na podstawie artykułu Piotra Keniga
Strona 5
ZEBRANIE SPRAWOZDAWCZE
CIESZYN’2007
W
dniu 18 listopada 2007r. odbyło się
zebranie sprawozdawcze Federacji
Kół Przewodnickich PTTK Województwa
Śląskiego. Na spotkanie wstawiło się 43
delegatów z 22 kół przewodnickich (30 kół
naleŜało do Federacji). Nasze Koło Przewodników reprezentowało dwóch delegatów
Krzysztof Mikucki i Henryk Wilk. Tego
samego dnia powołano nowe struktury przewodnictwa w Naszym województwie, a
mianowicie Samorząd Przewodników Turystycznych PTTK Województwa Śląskiego.
SKŁAD RADY SAMORZĄDU PRZEWODNIKÓW TURYSTYCZNYCH
PTTK WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Prezes: Ryszard Ziernicki (K.P. Chorzów)
Wiceprezes: Edward Kaniewski (K.P. K-ce)
Wiceprezes: St. Kawęcki (K.P. Cieszyn)
Skarbnik: Emilia Zajdok (K.P. Katowice)
Sekretarz: Maria Merda (K.P. T-kie Góry)
Członkowie Rady:
Witold Brol (K.P. Gliwice)
Grzegorz Gderz (K.P. Dąbrowa Gór.)
Marian Kunicki (K.P. Rybnik )
Krzysztof Mikucki (K.P. Bytom)
Mirosław Nawrocki (K.P. Chorzów)
Stanisław Paluchowski (K.P. Sosnowiec)
Roman Skrudlik (K.P. Bielsko-Biała)
Leon Wachowski (K.P. Racibórz)
Franciszek Wawrzuta (K.P. Bielsko- Biała)
Maria Zarębska (K.P. Katowice)
Cele Samorządu Przewodników Turystycznych PTTK Województwa Śląskiego:
• Współpraca z jednostkami regionalnymi
PTTK.
• Inicjowanie i koordynowanie spraw przewodnictwa turystycznego na terenie województwa śląskiego.
• Reprezentowanie przewodnictwa turystycznego PTTK wobec terenowej administracji państwowej i samorządowej równieŜ we współpracy z oddziałami i regionalnymi porozumieniami PTTK.
• Współpraca z organizacjami i stowarzyszeniami przewodnickimi.
• Zgłaszanie projektów przepisów prawnych
dotyczących przewodnictwa turystycznego
poprzez Samorząd Przewodników Turystycznych PTTK.
• Informowanie przewodników o aktualnych
regulacjach prawnych dotyczących przewodnictwa oraz inicjatywach programowych Krajowego Samorządu Przewodników Turystycznych PTTK.
• Podejmowanie działań w celu zachowania
właściwego poziomu etycznego przewodników turystycznych PTTK.
• Działanie na rzecz podnoszenia poziomu
zawodowego przewodników turystycznych PTTK poprzez ich dokształcenie i
doszkalanie.
• Wspieranie działań w zakresie ochrony
zawodu przewodnika turystycznego, warunków pracy i praw autorskich wypowiedzi przewodnickich. Współpraca w tym
zakresie z innymi stowarzyszeniami skupiającymi przewodników turystycznych i
pilotów wycieczek na terenie działania.
• Koordynowanie i organizowanie kursów
dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek
• Promowanie działalności kół przewodnickich z danego terenu oraz inicjowanie
powstania nowych kół PTTK.
• Organizowanie sympozjów, konsultacji,
zlotów szkoleniowych aktywu przewodnickiego PTTK.
• Opracowywanie i dystrybucja wydawnictw turystyczno – krajoznawczych,
szkoleniowych.
• Promocja przewodnictwa i przedstawianie
spraw przewodnickich poprzez media i
Internet.
Krzysztof Mikucki
Strona 6
Po zwiedzeniu kościoła wszyscy uczestnicy
udali się na drugą część uroczystości jubileuszowych, które miały się odbyć w Zespole Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich.
Podczas przemarszu zatrzymaliśmy się na
placu Grunwaldzkim. Okazją po temu była
odsłonięta niedawno tablica, upamiętniająca, znajdującą się tu ongiś synagogę.
O wydarzeniach, które rozegrały się w tym
miejscu opowiedział nam kol. Franciszek
Drobny.
CZĘŚĆ OFICJALNA UROCZYSTOŚCI
Część oficjalną jubileuszu sprawnie i kompetentnie poprowadził kol. Eugeniusz Gnacik.
Nasze święto zaszczycili ks. Jerzy Pawlik,
honorowy członek koła i nasz duchowy
opiekun, a takŜe prezes Samorządu Przewodnickiego Województwa Śląskiego Ryszard Ziernicki i przedstawiciel Samorządu
Przewodnickiego PTTK Witold Brol.
W ZESPOLE SZKÓŁ
GASTRONOMICZNO-HOTELARSKIM
Członków koła i zaproszonych gości w Zespole Szkól Gastronomiczno-Hotelarskich
witała ekipa ad hoc zorganizowanej recepcji, sprawnie rejestrująca uczestników i obdarowująca ich upominkami, wśród których
znalazło się nich równieŜ nasze czasopismo
BYTOMIK, wydawnictwo jubileuszowe,
oraz specjalne odznaki okolicznościowe.
Prezydenta Bytomia Piotra Koja (który
skierował do nas piękny list gratulacyjny)
reprezentowała pani naczelnik Wydziału
Kultury, Anna Panas.
Zaszczycili nas takŜe delegaci kilkunastu
kół przewodnickich z całego województwa
śląskiego.
Uczyniwszy zadość powitaniom gości prezes Krzysztof Mikucki otworzył część oficjalną sprawozdaniem z działalności koła,
Strona 7
w którym podsumował nasze dokonania w
ciągu pięciolecia, jakie upłynęły od
“okrągłego” jubileuszu pięćdziesięciolecia.
Głos zabrali takŜe zaproszeni goście. A potem... posypały się pozdrowienia, listy gratulacyjne i prezenty dla koła, wśród których
nie brakło cennych publikacji. Wielu kolegów otrzymało okolicznościowe dyplomy,
zarówno od zarządu koła, jak i naszego bytomskiego oddziału. Nasz honorowy prezes
Henryk Wilk otrzymał medal Komisji Turystyki Górskiej oraz legitymację Honorowego Przodownika GOT.
WYJĄTKOWE SŁONECZKA
Wyjątkowym wyróŜnieniem były wręczane
przez prezesa “Słoneczka”, wykonane
przez dzieci ze szkoły w Stryszawie. Otrzymali je ks. Jerzy Pawlik, kol. Ryszard Ziernicki, kol. Radosław Beliniak oraz władze
miasta Bytomia redakcja lokalnego tygodnika “śycie Bytomskie”. Ponadto te wy-
jątkowe wyróŜnienie „słoneczka” przyznano równieŜ i przy najbliŜszej okazji zostaną
przekazane przedstawicielowi Urzędu Marszałkowskiego Pani Barbarze Skorupka,
kol. Stanisławowi Kawęckiemu oraz Pani
Ewie Petrymusz. Dodajmy, Ŝe oprócz
„strawy duchowej” było równieŜ coś dla
ciała – w postaci znakomitego poczęstunku
p r z yg o t o w a n e go p r z e z u c z n i ó w
„gastronomika”.
Ostatnia część spotkania odbyła się w naszej przestronnej i ciepłej siedzibie oddziału, gdzie uczestnicy mogli obejrzeć jubileuszową wystawę. ZłoŜyły się na nią
„kołowe” wydawnictwa, jubileuszowe odznaki, kroniki koła, fotografie, a takŜe materiały poświęcone naszemu patronowi Antoniemu Mizi. Przy lampce wina snuły się
wspomnienia...
MGD
Zapraszamy do obszerniejszej kolekcji zdjęć z
Jubileuszu na naszą stronę internetową:
http://przewodnicy.bytom.pttk.pl/
Strona 8
ACH CO TO BYŁ ZA JUBILEUSZ?! - WYRÓśNIENIA
LISTA WYRÓśNIONYCH CZŁONKÓW KOŁA
Dyplomem Zarządu Koła Przewodni- Dyplomem Zarządu Oddziału PTTK
ków im. Antoniego Mizi w Bytomiu: im. Stefana Lachowicza w Bytomiu:
Wojciech Beliniak, Franciszek Drobny,
Maciej Droń, Eugeniusz Dwornik, Danuta
Frycz, Janusz Gańczarczyk, Eugeniusz Gnacik Sławomir Hanc, Małgorzata Janota,
Marta Jojko, Marian Jonek, Jan Kania, Ryszard Kiernicki, Jacek Kręczyński, Krzysztof Kukliński, Marian Kuzara, Krzysztof
Machalica, Sebastian Maintok, Marta Masternak, Aniela Matura, Aldona Meisner,
Krzysztof Mikucki, Piotr Milewski, ElŜbieta
Mydla, Jerzy Nowakowski, Sebastian Papuga, Gerard Patschek, ks. prałat Jerzy Pawlik,
Marian Płachetka, Mirosława Podborączyńska, Remigiusz Pogan, Irena Sapota, Mariusz Sieczkowski, Alina Skupnik, Grzegorz
Słodczyk, Jacek Sojka, Eleonora Solak,
Krystyna Szafarczyk, Jacek Urban, Henryk
Wilk.
Piotr Dorkowski, Maciej Droń, Janusz Gańczarczyk, Arkadiusz Grabowski, Marta Masternak, Robert Matusiak, Tomasz Śmiałek.
Listem Gratulacyjnym Samorządu
Przewodników Turystycznych PTTK
Województwa Śląskiego:
Franciszek Drobny, Danuta Frycz, Ludwik
Klimza (pośmiertnie), Leonard Kłos, Piotr
Koza
Śląską Honorową Odznaką PTTK
przez Radę Prezesów Oddziałów
PTTK Województwa Śląskiego:
Małgorzata Janota, Jacek Urban.
Dyplomem Rady Prezesów Oddziałów PTTK Województwa Śląskiego:
Krzysztof Kukliński
Odznaką Honorowego Przodownika
GOT:
Medalem KTG:
Helena Balukiewicz, Franciszek Drobny,
Sławomir Hanc, Marian Jonek, Jan Kania,
Henryk Wilk
Ryszard Kiernicki. Krzysztof Kukliński,
Aniela Matura, Marian Płachetka, Irena
Wszystkim wyróŜnionym składamy
Sapota Grzegorz Słodczyk, Urszula Wielka.
serdeczne gratulacje!
Strona 9
Strona 10
BoŜej Dzieciny poezji tchnienie
NA BOśE NARODZENIE
Szczęśliwa nocy, w którą się rodzi
Dzień jasny, światło wszystkiemu stworzeniu,
I w której brudach i okropnym cieniu
Słońce jaśniejsze nad codzienne wschodzi,
Szczęśliwe bydło, które, gdy mróz chłodzi,
Grzejecie Pana w ciepłym swoim tchnieniu;
Luboście nieme, w takim przysłuŜeniu
Zazdrościć wam się tego szczęścia godzi.
Szczęśliwa stajni, szczęśliwe pieluchy,
Które się boskich członeczków tykają,
Szczęśliwy i Ŝłób, szczęśliwe i siano,
Szczęśliwsze jednak nad wszystko pastuchy;
Sądzę, Ŝe naprzód Dzieciątko witają,
I do zbawienia powstali tak rano.
Jan Andrzej Morsztyn
KROPLA MORZA
DAWNA WIGILIA
Przyszła mi na wigilię zziębnięta głuchociemna
z gwiazdą jak z jasną twarzą --- wigilia przedwojenna
z domem co został jeszcze na cienkiej fotografii
z sercem co nigdy umrzeć porządnie nie potrafi
z niemądrym bardzo piórem skrobiącym w kałamarzu
z przedpotopowym świętym z Piłsudskim w kalendarzu
z mamusią co od nieszczęść zasłonić chciała łzami
podając barszcz czerwony co śmieszył nas uszkami
z lampką z czajnikiem starym wydartym chyba niebu
z całą rodziną jeszcze to znaczy sprzed pogrzebów
Nad stołem mym samotnym zwiesiła czułą głowę
Nad wszystkie figi z makiem --- dziś juŜ posoborowe
Przyszła usiadła sobie . Jak Ŝołnierz pomilczała
Jezusa z klasy pierwszej z opłatkiem mi podała
Jan Twardowski
Myśleli, Ŝe juŜ Go maja,
Ŝe juŜ Go z trzewi wydarli,
a On był kroplą morza,
co drgnęło w łonie Marii.
Wołali: „Samozwaniec,
bluźnierca, obraza boŜa !”
A On byli w łonie Marii
drgającą kropla morza.
Wznosili ostre topory
dłonią krwawą, karzącą,
a On był w Mariillonie
morza kroplą drgającą.
AŜ wypełniły się brzegi
gdy blask rozdarł ciemności
i wypłynęło na Ziemie
bezbrzeŜne morze Miłości
Strona 11
Jest w moim kraju zwyczaj, ze w dzień wigilijny
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie
Ludzie gniazda wspólnego lamia chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.
Cyprian Kamil Norwid
Wesołych
Świąt
Gdy śliczna Panna (kolęda)
1.
Gdy śliczna Panna Syna kołysała,
z wielkim weselem tak Jemu śpiewała:
Lili lili laj, moje Dzieciąteczko,
lili lili laj, śliczne Paniąteczko.
2.
Wszystko stworzenie,
śpiewaj Panu swemu,
pomóŜ radości wielkiej sercu memu.
Lili lili laj, wielki Królewicu,
lili lili laj, niebieski Dziedzicu.
BOśE NARODZENIE
Kiedy dziecko się rodzi i na świat przychodzi
Jest jak Bóg, co powietrzem nagle się zakrztusił
I poczuł, Ŝe ma ciało, Ŝe w ciemnościach brodzi
śe boi się człowiekiem być. I Ŝe być musi
Wokół radość. Kolędy szeleszczące złotko
NajbliŜsi jak pasterze wpatrują się w Niego
I śmiech matki - bo dziecko przeciąga się słodko
A ono się układa do krzyŜa swojego
Ernest Bryll
3.
Sypcie się z nieba, śliczni Aniołowie,
śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie.
Lili lili laj, mój wonny Kwiateczku,
lili lili laj, w ubogim Ŝłóbeczku.
4.
Cicho wietrzyku, cicho południowy,
cicho powiewaj, niech śpi Panicz nowy.
Lili lili laj, mój wdzięczny Synaczku,
lili lili laj, miluchny robaczku.
5.
ŚpijŜe juŜ wdzięcznie,
moja perło droga,
niech Ci snu nie rwie
Ŝadna przykra trwoga.
Lili lili laj, mój śliczny rubinie,
lili lili laj, póki sen nie minie.
Biuletyn
Przewodników
Redaguje kolegium:
Krzysztof Mikucki: Prezes Koła Przewodników
Turystycznych w Bytomiu. Tel.: 0 602556976
Krzysztof Kukliński: Redakcja i skład komputerowy. Tel.: 0 888133715, E-mail: [email protected]
Redakcja zastrzega sobie prawo do adiustacji i
skracania tekstów. Materiały prosimy kierować
na wyŜej wymieniony adres E-mail
Strona 12
NOWINKI
KOŁOWE
Mirosław Breguła prezes Krzysztof
Mikucki i skarbnik Marian Płachetka.
W dniu 2 listopada 2007r.
popełnił samobójstwo Mirosław Breguła, wokalista
zespołu Universe, syn członka Naszego Koła, zmarłego
w 2006 r. Tadeusza Breguły.
odbyła się III Pielgrzymka
Przewodnicka do Piekar
Śląskich. W programie pielgrzymki był uroczyście celebrowana Msza Święta oraz
referat na temat „Działalność
ks. Alojzego Nepomucena
Fietzka w 145 rocznicę
śmierci”. Z ramienia naszego
koła w pielgrzymce uczestniczyło 14 osób. Za pośrednictwem kol. Mariana Jonka w
imieniu Naszego Koła
z okazji urodzin wręczono
biskupowi Gerardowi Biernackiemu kwiaty.
W dniu 6 listopada 2007r. w
Oddziale im. Stefana Lachowicza PTTK w Bytomiu
odbyło się szkolenie dla
prezesów i skarbników kół i
klubów. Szkolenie dotyczyło
zagadnień finansowych. Z
ramienia Naszego Koła
w szkoleniu uczestniczył
W dniu 10 listopada 2007r. w
Chrzanowie odb y ł o
s i ę
„Spotkanie przy
miedzy” – spotkanie środowiska przewodnickiego województw śląskiego, małopolskiego i świętokrzyskiego. W w/w spotkaniu z Naszego Koła wzięło udział
dwóch członków Eugeniusz
Gnacik i Marian Jonek.
w wieku 85 lat zmarła Danuta Bethge – członek Koła,
przewodnicząca Naszego
Koła Przewodników w latach
1956 – 1959 i 1960 – 1961.
Uroczystości pogrzebowe
odbyły się w dniu 17 listopada 2007r. Z ramienia Koła w
uroczystościach pogrzebowych uczestniczyła kol.
Marta Jojko.
W dniu 17 listopada 2007 r.
w Cieszynie odbyły się Jubileuszowe XX Miscellanea
Przewodnickie na temat
Cieszynalia.
Z Naszego Koła obecni byli
Krzysztof Mikucki oraz Henryk Wilk. Podczas spotkania
sprzedawane były wydawnictwa Kołowe – zebrana
kwota 228,00zł zasiliła kasę
naszego koła.
odbyło się spotkanie sprawozdawcze Federacji Kół
Przewodnickich PTTK Województwa Śląskiego oraz
spotkanie wyborcze Rady
Samorządu Przewodników
Turystycznych PTTK Województwa Śląskiego. Delegatami z Naszego Koła byli
Krzysztof Mikucki – prezes
Koła, Henryk Wilk – Honorowy Prezes Koła. Na spotkaniu wyróŜniono Krzysztofa Mikuckiego dyplomem za
owocną współpracę z Radą
Federacji Kół Przewodników
PTTK w latach 2003 – 2007.
Ponadto kol. Krzysztof Mikucki został wybrany do
nowych struktur przewodnickich tj. do Rady Samorządu
Przewodników Turystycznych PTTK Województwa
Śląskiego.
W dniu 24 listopada 2007 r.
w wieku 74 lat zmarł Janusz
Kalinowski – wieloletni
działacz turystyki szczebla
krajowego i wojewódzkiego
PTTK, wykładowca i egzaminator na kursach przewodnickich, autor wielu opracowań turystycznych. W uroczystościach pogrzebowych
w dniu 29 listopada z ramienia Naszego Koła uczestniczyli Danuta Frycz, Eugeniusz Gnacik, Marian Jonek,
Marcin Madeja, Piotr Milewski, Krystyna Szafarczyk,
Urszula Wielka, Henryk
Wilk.

Bytomik 5/2007 - Przewodnicy Pttk Bytom

Transkrypt

Podobne dokumenty

DZIEŃ DZIECKA pełen atrakcji: fabryka czekolady, ZOO

Pobierz: program. ( 503KiB)

Egzamin dla kandydatów na przewodników miejskich

afryka - PTTK Chrzanów