Religie Indii - Megabajt.net
Transkrypt
Religie Indii - Megabajt.net
RELIGIE INDII Michał Kowalski kl. I a www.megabajt.net Tekst przygotowany z myślą o ustnym referowaniu. BRAMINIZM Ariowie przynieśli ze sobą system wierzeń nie odbiegający w sposób istotny od pierwotnych religii innych ludów indoeuropejskich. Cechowała go wiara w bóstwa będące uosobieniem siły przyrody (ogień, wiatr słońce) Wierzenia Ariów rozwijały się w kierunku monoteizmu: Bóg stwórca złożył sam z siebie ofiarę, z tej ofiary wyłonił się wszechświat. Konsekwencją tej koncepcji było ciągle rosnące znaczenie ofiar w obrzędach religijnych, stanowiły one bowiem powtórzenie ofiary pierwotnej. Prowadziło to w rezultacie do ogromnego wzrostu znaczenia odprawiających obrzędy kapłanów, czyli braminów, od których powstała nazwa religii. Cechą charakterystyczną tej religii była wiara w wędrówkę dusz. Dusza jest nieśmiertelna i po zgonie człowieka podlega kolejnym wcieleniom (w zwierzę, innego człowieka, a nawet Boga) Ich charakter zależy od postępowania człowieka, zgodnego lub sprzecznego z obowiązującymi normami. Funkcja wędrówki uzasadnia podział na warny i kasty, daje też motywację do postępowania zgodnego z zaleceniami religii, obiecując w perspektywie następnych istnień lepszy byt. W miarę upływu czasu koncepcje braminizmu stawały się coraz bardziej oderwane od zmieniających się warunków życia, coraz większą rolę odgrywał w nim skomplikowany rytuał, niezrozumiany dla wielu ludzi. Doprowadziło to w konsekwencji do wielkiego osłabienia braminizmu. BUDDYZM Bramińska idea wędrówki dusz budziła opór w jednostkach wrażliwszych z racji jej arystokratycznego charakteru. Z tego protestu zrodziła się nowa, wielka religia, której dał początek członek rodu Gautamów, zwany następnie Buddą. Budda przeżył w młodości wizje, które ukazały zupełnie ludzkiego cierpienia i natchnęły pragnieniem wyzwolenia się od niego. Podobnie jak bramini, wierzył w odradzanie się po śmierci w następnych istnieniach, ale inaczej widział kwestię wyzwolenia. Aby przetrwać cykl narodzin i nieuchronnych cierpień, trzeba wygasić w sobie wszelkie uczucia i pragnienia. Gdy one znikną, usunięta zostanie przeszkoda na drodze do najwyższego celu - nirwany. Budda głosił, że jest to droga trudna, ale możliwa dla tych, którzy postępują uczciwie, zachowują życzliwość dla wszystkiego co żyje (stąd zakaz zabijania zwierząt), oddają się medytacji. Budda bezwzględnie wierzył w to, że człowiek myślą i wolą może kształtować swoje życie i wieczne losy. Budda wyznaczył dla swych uczniów pięć zakazów - nie wolno zabierać życia, kłamać, kraść, cudzołożyć i pić napojów wyskokowych... Do podst. cnót buddyjskich należą: życzliwość, współczucie, radość, równowaga ducha. W najstarszej formie buddyzm podważał sens czczenia bogów. Wprawdzie istnieli ale byli istotami niedoskonałymi, poddanymi pasją, a stąd cierpieniom. Niektórzy twierdzą że buddyzm nie jest religią lecz raczej intelektualistyczną psychologią i opartą na niej praktyczną etyką. Budda bowiem nie uznawał Boga ani kultu (ofiar i modlitw) Tradycyjna religia braminów potrafiła odzyskać utracone pozycje, przekształcając się w HINDUIZM Hinduizm uformował się ok. IV w . p.n.e. kontynuując wiele podstawowych koncepcji braminizmu. Nastąpiły poważne zmiany w czczonych bóstwach. Wielcy bogowie Wed, jak Indra lub Waruna, utracili swoje znaczenie. Na pierwszy plan wysunęli się natomiast inni bogowie braminizmu - Winszu i Sziwa Do głosu doszedł również kult bogini Matki. Politeistyczny charakter hinduizmu jest pozorny, w istocie jest on religią monoteistyczną. Hindus będący wyznawcą Winszu, Sziwy i Wielkiej Bogini, uważa wszystkich tych bogów jedynie za przejaw Najwyższego Podstawą teologii hinduistycznej są trzy pojęcia: Brahman (święte słowo) Atman (oddech, tchnienie) Maja (złuda, iluzja) Podstawą etyki hinduistycznej jest formułą: Ty Jesteś Tym (Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego, bo tyś jest swym bliźnim. To tylko złudzenie każe Ci uważać, że Twój bliźni jest czymś innym niż ty sam) Trójca święta: Brahma - stwórca; czterogłowy i czteroręki mężczyzna Winszu -młodzieniec siedzący na kwiecie lotosu Siwa -bóg płodności Akceptowane są 3 cele życiowe: 1) dążenie do osiągnięcia doskonałości moralnej 2) uczciwe dążenie do osiągnięcia majątku, władzy i innych pożytecznych rzeczy 3) dążenie do osiągnięcia rozkoszy zmysłowej