Opis. - Powiat Przasnysz

157751
OPIS TECHNICZNY
Konkurs na koncepcję urbanistyczno – architektoniczną na rozbudowę, przebudowę wraz
ze zmianą sposobu użytkowania budynku byłej szkoły przeznaczonego na „Edukacyjny
Inkubator Przedsiębiorczości w Zdziwóju Nowym i Zdziwóju Starym” jako sposób na
rewitalizację terenów wysiedlanych przez niemieckiego okupanta w czasie II wojny
światowej.
1. Cel
Celem konkursu jest wyłonienie najlepszej koncepcji architektoniczno-urbanistycznej rozbudowy
i przebudowy istniejącego budynku szkoły na Edukacyjny Inkubator Przedsiębiorczości wraz
z niezbędną infrastrukturą w Zdziwóju Nowym i Zdziwóju Starym.
2. Główne założenia
Koncepcja konkursowa wynika z trzech podstawowych determinant:
- po pierwsze wynika z szacunku dla zastanego miejsca i jego kontekstu
- po drugie projektowana architektura jest znakiem czasu, w którym powstaje
- po trzecie ma za zadanie harmonijnie współgrać z otoczeniem nadając mu nowej wartości
3. Idea
Układ ruralistyczny
Ideą przewodnią koncepcji jest harmonijne wkomponowanie nowych kubatur w istniejącą zabudowę.
Na terenie objętym zakresem opracowania znajduje się budynek szkoły w stylu klasycznym. Stan
istniejącego obiektu określono na średni. Konstrukcja budynku wskazuje na możliwość adaptacji
budynku, jednak należy przeprowadzić liczne prace remontowe i adaptacyjne w celu dostosowania
obiektu do użytkowania. Zamawiający określił konieczność rozbudowania budynku o ok. 4250 m 3.
Po przeprowadzeniu licznych analiz zespół projektowy przygotował szereg wariantów rozbudowy.
Za najkorzystniejszą uznano koncepcję rozbudowy w formie budynku 3-kondygancyjnego,
połączonego z budynkiem istniejącym szklanym łącznikiem. Nowa kubatura uzupełnia zabudowę
w naturalny sposób dla układu ruralistycznego wsi Zdziwój Nowy i Stary. Układ prostopadłych do
siebie kubatur jest tradycyjnym sposobem kształtowania przestrzeni w okolicznych wsiach i stanowi
o szacunku dla miejsca oraz jego walorów przestrzennych. Projektanci zaproponowali bryłę budynku
z dachem płaskim, w opozycji do istniejącej zabudowy w sąsiedztwie. Funkcja budynku wraz z jego
dość dużą kubaturą jak na warunki wiejskie pozwalają w ocenie zespołu projektowego na zerwanie
z tradycyjnym dachem stromym. Ponadto nowoczesna forma budynku pozwala na stworzenie
wysokiej jakości landmarku, pozytywnie wyróżniającego się na tle niskiej jakości zabudowy
w sąsiedztwie. Nowa forma buduje tożsamość miejsca, a kreowanie wysokiej jakości ruralistyki było
najwyższym priorytetem koncepcji.
Architektura
Kształt budynku jest syntezą dwóch brył prostopadłościennych podporządkowanych układowi
ruralistycznemu. Istniejący budynek szkoły pozostawiono bez zmian w zakresie kształtu obiektu.
Nowoprojektowaną część zaprojektowano z materiałów kontrastujących z częścią istniejącą, tj. fasad
szklano-aluminiowych oraz elewacji ze strzechy. Dzięki zastosowaniu materiałów innych niż
tradycyjne – ściany tynkowanej, tradycyjnej stolarki okiennej i drzwiowej, dachu stromego krytego
dachówką ceramiczną – udało się uzyskać efekt metaforycznego zerwania z tradycją. Nowa część jest
ukłonem w stronę przyszłości, zestawiona z częścią starą reprezentującą przeszłość. Zwornikiem
czasów przeszłego i przyszłego jest teraźniejszość – użytkownicy korzystający z obiektu na bieżąco.
Nowa część obiektu została ukształtowana jako przeskalowana bela prasowanej słomy. Bela zostaje
przecięta teoretyczną, ustawioną skośnie płaszczyzną, symbolizującą zerwanie z tradycyjnym
postrzeganiem funkcji wsi jako miejsca produkcji żywności. Dolna część obiektu znajdująca się poniżej
płaszczyzny reprezentują nowoczesność i postęp technologiczny spójny z funkcją obiektu –
inkubatorem przedsiębiorczości, miejsca rozwoju technologii i badań. Skośne ustawienie płaszczyzny
może kojarzyć się np. z ruchem kosy tnącej zboże, skośnie ustawionym pługiem, pozostawia pewną
wolność interpretacyjną. Dzięki połączeniu materiału tradycyjnie stosowanego do krycia dachów –
strzechy – oraz materiału tradycyjnie stosowanego w budownictwie biurowym – fasady szklanoaluminiowej – udało się stworzyć niebanalne, unikatowe zestawienie materiałów. Strzecha
jednoznacznie kojarzy się z tym co wiejskie, fasada szklana z tym co wielkomiejskie. Takie połączenie
pozwala stworzyć nowoczesną jakość jednocześnie szanującą tradycję i lokalność.
4. Rozwiązania funkcjonalno – przestrzenne
Informacje ogólne
Nowoprojektowana część budynku ma 3 kondygnacje nadziemne, jest niepodpiwniczona i posiada
wysokość 12 m. Istniejący budynek szkoły pozostaje bez zmian, poddany jest remontowi
generalnemu i przebudowie.
Nowy obiekt wyposażono w dwie klatki schodowe oraz windę zapewniającą dostęp osobom
niepełnosprawnym do wszystkich pomieszczeń obiektu oraz do budynku istniejącego poprzez łącznik.
Dużym wyzwaniem jest zapewnienie dostępu dla osób niepełnosprawnych do całości obiektu.
W projekcie założono posadzki parteru dwóch części budynku na różnym poziomie, a różnica
wysokości została zrealizowana na długości łącznika. Dzięki temu parter nowej części może mieć
większą wysokość (3,70 m) niż część istniejąca.
Główne wejście do budynku prowadzi do trójkondygnacyjnego foyer wejściowego. Jedno wejście do
nowej części znajduje się od strony ulicy, drugie do istniejącej części pozostaje bez zmian.
Podział funkcjonalny
Istniejącą szkołę przewidziano do adaptacji na cele mieszkalno-wypoczynkowo-socjalne wraz
z funkcjami towarzyszącymi. W tej części zaprojektowano 18 pokoi noclegowych z łazienkami
indywidualnymi – przewidziano 34 miejsca noclegowe. Oprócz tego znajdują się tu pomieszczenia
gospodarcze, porządkowe, pralnia, kuchnia.
W nowej części zaprojektowano pomieszczenia szkoleniowo-dydaktyczne oraz biurowoadministracyjne. Na parterze przewidziano salę audytoryjno-szkoleniową na ok. 100 osób. Salę
można podzielić na trzy mniejsze lub dwie różnej wielkości – salę na 70 osób i salę do zajęć
praktycznych dla 12 osób. Sale można ze sobą łączyć lub dzielić dzięki zastosowaniu ściany
przesuwanej. Sali towarzyszy magazyn na meble. Strefę wejściową, chronioną kurtyną powietrzną,
stanowi przestronne foyer z dostępem do recepcji, szatni, toalet oraz części technicznej. Foyer może
służyć również celom ekspozycyjnym, organizacji wystaw, etc. W przestrzeniach komunikacyjnych
przewiduje się wykonać świetliki dachowe.
Na I piętrze przewidziano zespół toalet oraz sześć pomieszczeń biurowo-dydaktycznych
o powierzchni ok. 35 m2 każde. Pomieszczenia mogą służyć jako sale edukacyjne, biura przeznaczone
na wynajem dla inkubowanych przedsiębiorstw, sale spotkań, etc.
Na II piętrze przewidziano pomieszczenie kuchenno-socjalne, toalety, pomieszczenie porządkowe,
dwa biura administracyjne, oraz pięć pomieszczeń biurowo-dydaktycznych.
Dane charakterystyczne istniejącej części budynku
Powierzchnia zabudowy
420,58 m2
Powierzchnia całkowita
841,16 m2
Powierzchnia użytkowa
666,80 m2
Kubatura
2.400,40 m3
Dane charakterystyczne nowej części budynku
Powierzchnia zabudowy
539,37 m2
Powierzchnia całkowita
1.604,51 m2
Powierzchnia użytkowa
1.104,67 m2
Kubatura
4.265,77 m3
Dane charakterystyczne całego budynku
Powierzchnia zabudowy
959,95 m2
Powierzchnia całkowita
2.445,67 m2
Powierzchnia użytkowa
1.771,47 m2
Kubatura
6.666,17 m3
Połączenie z istniejącym obiektem
I piętro nowoprojektowanej części budynku usytuowano dokładnie na wysokości I piętra w obiekcie
istniejącym. Komunikacja pomiędzy budynkami odbywa się bez przeszkód w jednym poziomie.
Różnica w poziomie posadzek parterów dwóch części budynku wynosi 46 cm. W parterze części
połączono rampą o nachyleniu 5%. Łącznik o długości 8,30 m przewidziano bez podpór zewnętrznych
i obudowano fasadą szklano-aluminiową. W istniejącym obiekcie zmiany związane z przebudową są
stosunkowo niewielkie – m.in. przewidziano wykonanie otworów drzwiowych, ścian działowych,
otworów w ścianie zewnętrznej na wykonanie łącznika, wykonanie nowych instalacji. Dzięki
zastosowaniu windy w nowoprojektowanej części cały budynek staje się dostępny dla osób
niepełnosprawnych.
5. Zagospodarowanie terenu
Teren wokół budynku
Od strony północno-zachodniej zaprojektowano dojazd do budynku wraz z parkingiem na
36 samochodów osobowych, osłoną śmietnika oraz parkingiem rowerowym. Południowa część
działki została zaprojektowana jako zieleń użytkowa. W tej części znajdują się strefy sportoworekreacyjne, wypoczynkowe i staw ze strefą integracyjną. Nowoprojektowany park zakłada naturalny
rozwój zieleni wpisującej się w wiejski krajobraz. System ścieżek z mała architekturą w łagodny
sposób przecina zieleń i prowadzi do poszczególnych stref.
Mała architektura
Mała architektura została zaprojektowana jako uzupełnienie przestrzeni zielonych. Ścieżki i strefy
w parku oświetlone prostymi lampami z oświetleniem LED. Wzdłuż ścieżek znajdują się projektowane
ławki ze śmietnikami. Elementy zagospodarowania terenu zostały zaprojektowane w sposób prosty
i nowoczesny, ale przede wszystkim główną ich rolą jest funkcjonalność i wygoda. Materiały z jakich
ma być wykonana, to stal malowana proszkowo na kolor grafitowy, beton architektoniczny oraz
thermodrewno.
Względy widokowe
Nowa część obiektu została ustawiona równolegle do drogi. W tej części wszystkie pomieszczenia
biurowe i edukacyjne zostały zaprojektowane od strony południowej. Dzięki takiej kompozycji oraz
zastosowaniu dużych przeszkleń w systemie fasady aluminiowej zmaksymalizowano widok na pola
znajdujące się na południe od obiektu. Nieskrępowany widok na zieleń ma pomóc w skupieniu
użytkowników obiektu oraz podniesienie wydajności pracy i nauki.
6. Rozwiązania materiałowe
Konstrukcja
Budynek główny zaprojektowano w konstrukcji żelbetowej płytowo – słupowej. Ortogonalna siatka
słupów żelbetowych podtrzymuje stropy żelbetowe. Fundament płytowy zapewnia doskonałą
termoizolacyjność oraz minimalizuje kosztowne prace ziemne.
Elewacja ze strzechy
Nowoprojektowana część obiektu pokryta jest elewacją ze strzechy, wykonanej z trzciny pospolitej
mocowanej do ściany w systemie wentylowanym na drewnianym stelażu. Strzecha wykonana
z trzciny jednorocznej koszonej późną jesienią, o prostej pozbawionej liści łodydze grubości ok 6 mm.
Wilgotność trzciny nie może przekraczać 15%. Należy ją zabezpieczyć ogniowo przez zastosowanie
impregnatów. Do wiązania trzciny należy użyć żaroodpornego drutu chromoniklowego. Elewację ze
strzechy charakteryzuje wysoka trwałość (do 80 lat), dobra izolacja termiczna, akustyczna, wysoka
odporność na szkodniki, duża szczelność, niski odcisk CO2. Należy podkreślić wyjątkową
proekologiczność rozwiązania takiej elewacji, zarówno w warstwie materialnej jak i metaforycznej.
Pomiędzy ścianą murowaną z bloczków gazobetonowych a strzechą przewidziano dodatkową
termoizolację z wełny mineralnej gr. 15 cm.
Elewacja szklana
Pomieszczenia o wysokiej randze – foyer wejściowe, sala audytoryjna, pomieszczenia biurowoedukacyjne – są przeszklone w systemie fasady aluminiowej o niskiej przewodności cieplnej
z zastosowaniem pakietów trójszybowych.
Rozwiązania ekologiczne
Nową część budynku zaprojektowano w systemie pasywnym. Dzięki poprawnemu ustawieniu obiektu
względem stron świata zapewniono duże zyski energetyczne z fasady od strony południowej.
W okresie letnim należy chronić obiekt przez przegrzewaniem przez zastosowanie systemu rolet
i żaluzji wewnętrznych.
Ściany izolowane wełną mineralną gr. 15 cm i elewacją ze strzechy gr. 20 cm pozwalają uzyskać
współczynnik przenikania ciepła U = 0,1 W/m2xK. Dach izolowany płytami PIR gr. 25 cm. Elewacja
ze strzechy trzcinowej jest jednym z najbardziej ekologicznych materiałów biorąc pod uwagę analizę
LCA.
Dach nowej części budynku przewidziano jako konstrukcję dla elektrowni fotowoltaicznej.
Powierzchnia do montażu ogniw fotowoltaicznych wynosi ok. 400 m2 i pozwala na uzyskanie ok.
60.000 kWh energii elektrycznej rocznie.
Nowa część budynku wyposażona w system wentylacji mechanicznej z rekuperacją – odzyskiem
ciepła. W celu podgrzania wstępnego powietrza wentylowanego przewidziano montaż gruntowego
wymiennika ciepła.
Budynek ogrzewany pompą ciepła z dolnym źródłem głębinowym. Zakłada się wykonanie pięciu
odwiertów o głębokości ok. 80m.