Polimerowy film ochronny

Polimerowy film ochronny
Ochrona posadzek i wykładzin
podłogowych
T
ylko kilka rodzajów posadzek podłogowych nie wymaga, obok regularnego czyszczenia, dodatkowego zabezpieczania. Do tej grupy zaliczają się
polerowane i szorstkie posadzki kamienne oraz płytki ceramiczne w sanitariatach
(obszar wilgotny). Do materiałów wymagających dodatkowej ochrony należą m.in. :
• linoleum, PCV, wyroby betonowe o obrobionej nawierzchni (np. lastryko), nie glazurowane posadzki ceramiczne oraz inne
nawierzchnie wymagające zabezpieczenia
z uwagi na wysoki stopień zniszczenia.
Do zabezpieczenia podłogi w miejscach
o dużym natężeniu ruchu, gdzie powstają
„ścieżki”, sensownym i skutecznym środkiem
są dyspersje polimerowe, które po nałożeniu
i wyschnięciu pozostawiają równomierny, wytrzymały film chroniący materiał przed obciążeniami mechanicznymi (zarysowania, starcie),
utrudniający osadzanie się brudu i poprzez to
pozwalający na oszczędność środków i czasu
w bieżącym utrzymaniu czystości.
ny proces schnięcia. Rysunek nr 1 przedstawia przekrój biorących udział w tym procesie
cząsteczek polimerów i wosków. W pierwszym
etapie zdyspergowane cząsteczki polimerowe
łączą się z cząsteczkami wosków i tworzą aglomeraty (zlepki), z których następnie powstaje
film ochronny. W trakcie procesu wysychania
cząsteczki polimerowe poddawane są działaniu ogromnych sił kapilarnych – 7 500 bar lub
nawet więcej, co powoduje ich sprasowanie. Z
tego też powodu cząsteczki polimerowe powinny wykazywać odpowiedni poziom elastyczności i zdolności do odkształceń. Osiąga się to poprzez udział plastyfikatorów. Istotne jest, aby
w czasie magazynowania dyspersji polimerowych nie doszło do pęcznienia cząsteczek polimerowych, gdyż wówczas w dyspersji zachodzi
aglomeracja (stapianie) i koagulacja, co może
prowadzić do zmniejszenia jakości produktu
i trudności w jego nakładaniu na posadzkę.
Szczególne znaczenie dla zastosowanej mieszanki plastyfikatorów ma zachowanie równowagi hydrofilowo-hydrofobowej. Po naniesieniu
warstwy dyspersji polimerowej na zabezpieczonej powierzchni tworzy się na początku cienka
warstwa wilgotnego filmu. Następnie rozpoczy-
kolejną warstwę. Poniższy rysunek przedstawia
schematycznie utwardzoną powłokę ochronną.
Stałe plastyfikatory ulegają zdyspergowaniu
w filmie ochronnym. Pomiędzy zdeformowanymi i na nowo złączonymi cząsteczkami polimerowymi w pustych przestrzeniach umiejscowiły
się cząsteczki wosków i molekuły polietylenu.
Mają one działanie antypoślizgowe, ułatwiają
polerowanie i mechaniczne czyszczenie zabezpieczonej posadzki podłogowej.
Zachowanie jakości na dłużej
Po nałożeniu filmu ochronnego w ramach doczyszczania po określonym czasie
eksploatacji możliwe jest przeprowadzanie
renowacji przy zastosowaniu metody spraycleaningu (natrysk i polerowanie). Uzyskuje
się zarówno efekt usunięcia miejscowych zabrudzeń jak i wzmocnienie warstwy ochronnej, dzięki któremu cząsteczki brudu będą się
osadzać tylko na nawierzchni i ich usunięcie
w bieżącym czyszczeniu nie będzie problematyczne. Użycie wysokoobrotowej polerki dodatkowo wzmocni efekt nabłyszczenia (promienie słoneczne odbiją się pod kątem 90o)
i ustabilizuje strukturę powłoki.
Proces powstawania filmu ochronnego
przekrój cząsteczki
polimerowej
przekrój
cząsteczki wosku
RYS.1. (INTERPOLYMER GmbH)
Elementami składowymi powłok ochronnych obok polimerów są również woski, żywice, plastyfikatory, emulgatory i środki przeciwpieniące. Polimery w postaci wodnych
dyspersji wpływają na stabilność i właściwości filmu ochronnego (połysk, twardość,
usuwalność, odporność na środki powierzchniowo czynne). Wosk z kolei wpływa na antypoślizgowość, polerowalność i podatność
na renowację filmu ochronnego.
Jak powstaje polimerowa warstwa ochronna?
Od momentu nałożenia (na mokro) dyspersji polimerowej następuje bardzo złożo-
łączenie się cząsteczek
polimerowych i woskowych
podczas procesu
schnięcia po nałożeniu
deformacja cząsteczek
polimerowych i woskowych
pod wpływem
działania plastyfikatorów
(drobne, kolorowe elementy
zaznaczone na cząsteczkach)
podczas procesu schnięcia
na się zwykły proces wysychania w temperaturze pokojowej na skutek odparowania wody
i lotnych plastyfikatorów. Po około pięciu minutach odparowuje na tyle dużo wody, że może
rozpocząć się właściwe utwardzanie dyspersji
polimerowej. W tym momencie stałe plastyfikatory rozpuszczają częściowo cząsteczki polimerowe, poprzez co stają się one deformowalne i tracą swoje oddziałujące na cząsteczki
molekularne siły odpowiedzialne za siłę ciśnienia wewnętrznego. Następnie część molekuł
polimerowych łączy się ze sobą, dotyczy to
zwłaszcza molekuł o niskiej względnej masie
molowej. Po 20 minutach film ochronny wysechł już na tyle, by być odczuwalny pod palcami jako suchy. Po 30 minutach można nałożyć
gotowy polimerowy
film ochronny
Podsumowując: dobrze dobrany system
pielęgnacji i zabezpieczania posadzek oraz
wykładzin podłogowych przyczynia się do
znacznego wydłużenia ich trwałości i utrzymania dobrej jakości, ułatwia codzienne
mycie i pozwala na uzyskanie efektu atrakcyjnego nabłyszczenia lub półmatu. Firma
buzil oferuje pełny system (Corridor®) środków do czyszczenia gruntownego, zabezpieczania, renowacji oraz pielęgnacji posadzek
i wykładzin podłogowych. Bliższe informacje można uzyskać, wchodząc na stronę
www.buzil.pl lub dzwoniąc do biura Buzil
Polska Sp. z o.o. pod nr 071/ 376 60 31.
Buzil Polska Sp. z o.o. / INTERPOLYMER GmbH
M.Herzog, W. van Drunen
www.firmasprzatajaca.pl Nr 2/2008
3