docŚpiewnik do pobrania! - Stowarzyszenie "Wczoraj, Dziś, Jutro"
download 
Reklamacja Transkrypt
Śpiewnik do pobrania! - Stowarzyszenie "Wczoraj, Dziś, Jutro"
Śpiewnik opracowany na podstawie materiałów archiwalnych ze zbiorów dh Barbary Godfereyow Bronisława Szczepańcówna Niechże lecą nasze pieśni Pilotaż projektu zrealizowany przez Stowarzyszenie Wczoraj Dziś Jutro www.wczorajdzisjutro.pl/architekci-naszej-rzeczywistosci/ Zrealizowano w ramach projektu Fundacji Banku Zachodniego WBK „Architekci Naszej Rzeczywistości”, www.bzwbk.pl/architekci Polub nas na FB Publikacja współfinansowana ze środków Funduszu Inicjatyw Obywatelskich Gródek nad Dunajcem 2015 PIOSENKI ZEBRAŁ I OPATRZYŁ KOMENTARZEM Łukasz Hajduk OPRACOWANIE MUZYCZNE Wanda Dziedzic © Copyright by Stowarzyszenie Wczoraj Dziś Jutro, Gródek nad Dunajcem 2015 ISMN 979-0-801536-04-4 WYDAWCA Stowarzyszenie Wczoraj Dziś Jutro WSPÓŁWYDAWCA i DRUK Wydawnictwo i Drukarnia 33-300 Nowy Sącz, Lwowska 143 tel. 18 547 45 45 e-mail: [email protected] www.novasandec.pl Słowo wstępne Z nowosądeckimi harcerkami z Kręgu Starszoharcerskiego zetknąłem się w czasach szkoły podstawowej. Byłem wtedy raczkującym harcerzem z rożnowskiej drużyny ZHR. W późniejszych latach – licealnych, studenckich – te kontakty bywały częste i w pewnej mierze kształtowały moje ideały, plany i marzenia. Teraz nie mogę sobie przypomnieć ale być może, podczas tamtych spotkań, poznałem również druhnę Szczepańcównę. Dwie znajomości do końca życia pozostaną dla mnie szczególnie ważne – z druhną Ireną Styczyńską oraz z Barbarą Godfreyow. Wciąż żywo wspominam herbatki u druhny Ireny. To niesamowite chwile, w których czas się zatrzymywał a opowieści druhny o Sądecczyźnie mogły nie mieć końca. To była harcerka z krwi i kości, kobieta renesansu i prawdziwa lokalna patriotka. Uwielbiałem ją słuchać. Tak samo chętnie odwiedzałem druhnę Basię. Zawsze wychodziłem od niej z jakimiś ciekawymi materiałami do pracy w drużynie. To właśnie druhna Godferyow zainteresowała mnie „skrzętną pszczołą – czyli Bronisławą Szczepańcówną. Podczas jednej z moich wizyt powiedziała: wydaj śpiewnik z jej piosenkami!. Dostałem od druhny pakiet ręcznie przepisywanych tekstów z nutami, pracę licencjacką na temat Szczepańcówny i… obiecałem, że się tym zajmę. Lata mijały, międzyczasie razem z drużyną uczestniczyłem w odsłonięciu pamiątkowej tablicy w II LO w Nowym Sączu, skończyłem studia, założyłem rodzinę, jako instruktor przeszedłem do rezerwy, obroniłem doktorat, zacząłem prace na Uniwersytecie Jagiellońskim. A słowa druhny Basi wciąż dopominały się realizacji. Dlatego gdy w październiku 2014 roku zaproponowano abym wraz ze stowarzyszeniem Wczoraj Dziś Jutro, którego jestem współzałożycielem, wziął udział w pilotażowym projekcie pt. Architekci Naszej Rzeczywistości, od razu wiedziałem jakiego „architekta” projekt powinien dotyczyć. Po latach przerwy znowu odwiedziłem druhnę Basię Godfreyow. 3 Z biblioteki w II LO oraz biblioteki w Mszanie Dolnej zdobyłem materiały o Bronisławie Szczepańcównie. Z dna szafy wyjąłem pakiet tekstów i nut... Bronisława Szczepańcówna w 100% zasługuje na tytuł architekta naszej rzeczywistości. Z radością oddaję w ręce harcerzy i harcerek wszelakich ugrupować, a także w ręce Sądeczan ten niewielki zbiór piosenek wraz z komentarzami. Druhna Bronisława zasługuje na naszą pamięć. Niech zatem odżyją jej piosenki, tak radosne i tak proste choć pisane w tak trudnych czasach. W śpiewniku przedstawiam 19 piosenek, do większości z nich melodię układał Stanisław Bugajski. Niektóre z piosenek, jak choćby „Po całej Polsce” są znane w kręgach harcerskich. Jednak znaczna większość została zapomniana. Pora na ich reaktywację. Hej niech pieśni nasze proste niby polny kwiat, zawsze krasne i radosne niechaj stroją świat. Do tego zachęca nas sama autorka. Zatem zapraszam do śpiewania. dr Łukasz Hajduk dedykuję druhnie Basi Godfreyow 4 Fot. 1. Bronisława Szczepaniec w latach młodzieńczych; źródło: II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu. Dzieje Szkoły; red. Maria Kruczek; Nowy Sącz 2003 Bronisława Stefania Szczepaniec (1903–1996) Urodziła się 18.08.1903 roku w Nowym Sączu, w rodzinie kolejarskiej. W 1922 roku zdała egzamin dojrzałości w Miejskim Seminarium Żeńskim. W 1935 roku rozpoczęła studia z pedagogiki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Czas studiów przerwała II wojna światowa. Tytuł magistra Szczepańcówna uzyskała dopiero po jej zakończeniu w 1945 roku. Wojenną zawieruchę Szczepańcówna spędziła w Mszanie Dolnej pracując w Żeńskiej Siedmioklasowej Szkole Powszechnej. Jednocześnie prowadziła tajne nauczanie, była też łączniczką ZWZ i AK (pseudonim „Wrzos”). Po zakończeniu wojny powróciła do Nowego Sącza, gdzie spędziła resztę swojego życia. Pracowała najpierw Gimnazjum i Liceum im. Marii Konopnickiej, później, na skutek szykan ze strony władz PRL, w LO w Starym Sączu a później w Szkole Podstawowej nr 2. Niezwykle ważną częścią życia Bronisławy Szczepaniec było harcerstwo, z którym związała się w 1919 roku wstępując do założonej w 1913 roku pierwszej żeńskiej drużyny skautowej na terenie Nowego Sącza. Później razem ze Stanisławem Bugajskim krzewiła tą piękną idee wśród sądeckiej młodzieży. Przez wiele lat pełniła funkcję komendantki wszystkich żeńskich hufców w Nowym Sączu. Jako instruktorka ZHP reprezentowała nowosądeckie harcerstwo m.in. na zlotach we Lwowie, Spale i w Goedele. „Skrzętna pszczoła” – bo takie imię harcerskie nosiła – założyła też Krąg Starszoharceski w Nowym Sączu, w którym aktywnie działała do końca swoich dni, czyli do 28.08.1996 roku. Tak po jej śmierci napisała o niej J. Krzysztofiak Kobylińska w Roczniku Sądeckim, tom XXV z 1997 roku: […] Wychowała du- że grono wspaniałych instruktorów harcerstwa. Kierowana przez Nią bardzo liczna organizacja harcerska miała poważny wpływ 5 na życie Sądecczyzny. Kierując się konsekwentnie zasadami religii katolickiej oraz przyrzeczenia i prawa harcerskiego, wychowywała młodzież na rzetelnych ludzi i dobrych Polaków […] (s.290). To jeszcze nie wszystko o Bronisławie Stanisławie Szczepaniec. Oprócz harcerskiej służby całym życiem była też członkinią PTTK oraz ZNP. Jako humanistka żywo interesowała się kulturą, tradycją i folklorem. To właśnie te zamiłowania powodowały, że podczas harcerskich wędrówek pisała piosenki odzwierciedlające zarówno piękno Sądecczyzny jak i harcerskiego ducha. Ale nie tylko piosenki… jest też Szczepańcówna autorkę innych opracowań, m.in. „Almanachu regionalnej twórczości literackiej Sądecczyzny”, powieści dla młodzieży „Ozimina”, poematu „Śpiewają dunajcowe fale” i wielu innych. Niewątpliwie jest Bronisława Stanisława Szczepańcówna Sądeczanka godną zapamiętania. Jest architektem naszej rzeczywistości. I chociaż nie ma jej już wśród nas… to pozostały piosenki, które trwać będą tak długo, jak długo żyć będzie polskie harcerstwo. *** Zachętą do podjęcia wyzwania i nie tylko zapoznania się z piosenkami Skrzętnej Pszczoły ale także do ich śpiewania niech będą słowa druha ks. Stefana Miecznikowskiego […] Harcerz najlepiej wyraża siebie w pieśni – śpiewa więc przy każdej okazji, czyni to żywiołowo. Najczęściej pojawiające się w tym śpiewie motywy to: Bóg i Ojczyzna – bliźni i braterstwo – służba i wierność, a także przyroda i wędrówki – sama pieśń i ognisko. Nawet wtedy gdy harcerz przeżywa ból i żal, kiedy przeżywa chwile próby, nie zapomina, że jest Bóg na niebie, który wszystko przebacza [...] Fot. 2. Bronisława Szczepańcówna; źródło: Rocznik Sądecki, tom XXV, Nowy Sącz 1997 6 BŁOGOSŁAW PANIE NASZĄ CHATĘ sł. i mel. B. Szczepańcówna 4 j j j & b 4 œ œ œœ ‰ Bło - go - sław na - szą w służ - bie bliź - nie - go &b ˙ ˙ swe. & b ˙˙ 13 rąk, bło - go - sław 1. w krąg. ‰ ‰ w pra - cy j œœ Bło i j œ œœ œ J œœ oj - czy - zny i - œœ cha - tę, ‰ j j j œ .. œœ œœ œœ. . œj œ ‰ œœ œœ œ J Bło - go -sław po - la, gó - ry, j ‰ j j j œœ .. œœ œ œ œ œœ œ œœ J ‰ œ œ Twe, 9 &b ˙ Pa - nie j j œj œ œ œ . œ œ œ œ œ ‰ œ. & b ˙˙ 5 17 j œ œœ œ J œ œ œ. œ œ œ. œœ œœ la - sy, œœ œœ za - ba - wie, j œœ j œœ go - 1. Błogosław Panie naszą chatę, Pod której dachem w imię Twe, W służbie bliźniego i ojczyzny Hartuje młodzież dusze swe. Błogosław pola, góry, lasy, Przecudne dzieło Twoich rąk, Błogosław w Pracy i zabawie, Błogosław Panie świtu w krąg. sław... ‰ j j j œ œ œœ œœ ‰ œœ œ œ œœ ‰ j j j œ œ # œœ œœ œœ œœ œ œ œ ‰ pod któ - rej da - chem w i - mię ‰ j j j œ œœ œœ œœ œ .. œ œ œ œ ‰ har - tu - je mło - dzież du - sze ‰ œj œj œj œ œ œ œ œ œœ œœ . . ‰ prze- cud - ne dzie - ło Two - ich bło - go -sław Pa - nie świa - tu .. ˙. 2. w krąg. Œ Œ 2. Błogosław Panie kraj rodzinny, Błogosław Panie świata ład Błogosław tych, co pokój czynią, By człowiek był drugiemu brat. Błogosław Panie nasze myśli By zbudowały lepszy dzień Błogosław Panie nasze pieśni By rozjaśniły smutku cień. 7 j œœ J j œ J CHRYSTE FRASOBLIWY sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski j j j j j jj j j j j œ & b c œ œ Jœ œ œ œ Jœ œJ œJ J œ œ ‰ œ œ Jœ œ Jœ œ œ œ œ œ œ œ ‰ Chry -ste Fra -sob- li- wy, w ka - plicz - ce pod la - sem chce-my dojść do Cie-bie na wy - so - kim nie - bie. j j j & b œ œ Jœ œ œ œ ‰ œJ œ œ œ œJ œ J J J j ‰ œj œj œ œ 3 &b 4 ˙ 4 ˙ 4 ˙ 5 Za - du - ma - łeś 8 do - œ lą, się, œ za - fra - so - wa - łeś Œ œ nad gór - się œ ską œ 1. Chryste Frasobliwy, w kapliczce pod lasem Chcemy dojść do Ciebie na wysokim niebie. Zadumałeś się, zafrasowałeś się Nad naszą ludzką dolą, nad górską dolą. 2. Chryste Frasobliwy tak się nabiedzimy Ratuj nas w potrzebie, w drodze do Ciebie Twej nauki głos przemienia ludzki los. Idziemy w górę, Chryste, idziemy do Ciebie 3. Chryste Frasobliwy dary Ci niesiemy Polne barwne kwiaty, górskie, rześkie wiatry, Nasze śpiewania i ptasząt ćwierkania, nasze serca czyste niesiemy Ci Chryste 4. Pobłogosław Panie to nasze śpiewanie Nasze drogi, ścieżki, harcerskie wycieczki. Deszcz czy słońce lśni, przez harcerskie dni idziemy, idziemy, do Ciebie zajdziemy. 8 nad do na - szą lu ˙ - - ˙. lą. œ dzką œ Œ DO BIEGU sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski C j &C œ œ G 5 & œ G bie - gu œ C œ hu - fiec nasz. & Pło - ną - cą 13 & œ & straż. Niech czas Œ ‰ szlak 20 œ. & jaś - nie - sie - my œ ˙ ˙ F œ go - to - wy œ. œ œ. da - lej, - œ œ J œ. œ œ. nia nam har - cer œ. C cy żag - ˙ F œ pło - ną C œ œ 1. - - Œ ski szlak. œ œ. J G har - cer - ska za - œ J wsze œ œ. œ œ. œ J że nad - szedł u - prag - nio - ny œ J œ wi znak œ. ‰ Jœ œ œ. œ œ. œ J G roz - jaś - œ. ˙ C cy żag Œ - nia nasz œ œ J wi C ‰ œj .. œ 2. Niech... 1. Do biegu dzisiaj o Polski chwałę Gotowy staje hufiec nasz. Płonącą żagiew niesiemy dalej, Harcerska zawsze wierna straż. Niech budzą wici każdą z nas, Że nadszedł upragniony czas Niechaj płonący żagwi znak Rozjaśnia nam harcerski szlak. œ sta - je C œ œ. œ œ. œ œ Œ Œ ‰ j œ. œ J Nie - chaj G œ F œ œ C Nie -chaj pło - ną œ ża - giew chwa - łę bu - dzą wi - ci każ - dą z nas, ‰ œ œ œ Œ C 17 G œ œ. œ C œ œ C œ œ œ œ. œ œ F o Pol - ski G œ œ œ ‰ j . œ. œ . wier - na œ. œ dzi - siaj ‰ œj œ C 9 œ œ Do C znak Œ har - cer - ski ‰ œJ roz - Ó szlak. 2. Niech ci, co biegli wśród burz zawiei, Z wiarą przekażą żagwi znak. Do mety biegiem. O Polski chwałę Przemierzy harcerz cały świat. Niech budzą wici... Pieśń powstała na pierwszym obozie po okupacji w Żegiestowie w 1945 roku. 9 HYMN sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Adagio Dla 6 Cie - bie i Oj - czy - zny z Two - jej świę - tej wo - li - 16 pie - śni, la - sów, dróg. Wszak sze - re do - mu dni gi na - sze szły. os - tał ły Pa - nie krwa - wej, by - 11 mi - ja próg Mi - ja Mi - ja - - ły w wal - ce ły w słoń - ca bla - sku,wśród Mi - ja - ły w słoń - ca 10 bla - sku, wśród pie - śni, la - sów, 21 dróg. Na dal - sze dro - gi 26 go - sław brać har - cer - ską 31 na - sze, na żny, twór - czy czas Bło - Pa - nie, Oj - cze nasz. Na dal - sze dro - gi zbo - żny, twór - czy nie, - - zbo rit. Pa na 36 O na - sze, Oj - cze nasz. czas Bło - go - sław brać har - cer - ską Dla Cie Kraków 30 kwietnia 1947 r. na 35-lecie Harcerstwa Sądeckiego 11 - bie i Oj - czy - zny… O JEZIORO ROŻNOWSKIE sł. B. Szczepańcówna, mel. A. Brzeska G # 3 & 4 œ œ œ Na # & ˙ 7 bla D 13 & # œ - œ mo - drej œ ˙. ski drżą. œ Gwiazd ro - je # & ˙. 19 œ œ œ je - zio - ra D œ Ci - cho G # & œ. 31 dal - œ Ci - cho # & œ œ ‰ œJ ˙ D Za - wi - szy j j j œ œ œ do œ na - szych ni w krąg œ œ. ha œ œ œ sre - brzy - ste księ - ży - ca C œ ˙ sów, łąk. ˙ œ œ ro - zgwa - ry œ œ œ la - Œ G i œ 25 œ ˙ G fal. ˙. a tu - li ty - sią - ce a - œ G œ œ œ Œ to œ Mrok ˙ ˙ G - œ skier ślą. Ci - cho ‰ œ ˙ J to œ księ - życ G ˙. watr. ˙˙ Sło C œœ - œ. rzu œ wiatr. wo to plusk D D j œ œj œj ˙ . sło nie - sie j j j œ œ œ .. œ œ ‰ œ œ . J ˙. j j j œ œ œ ˙. - cił ście - żkę œ Ci - cho œœ je - zio - ra ‰ Jœ ˙ przez cza G ˙˙ Za - wi w dal. - ˙˙ .. ˙. œ - su .. szy. 2. Tak cicho, że słyszę, jak drży mgła, Jak błyszczy w gałązkach rosy łza, Jak płynie myśl nasza, hen do gwiazd, Jak gaśnie złocistej iskry blask. Marzeń zakwita cudny kwiat. Lepszy budujmy w koło życia ład. Zanim chór ptasząt zbudzi słońca świt, W pieśni ożyje znów rycerski mit. Słowo Zawiszy. 1. Na modrej jeziora toni w krąg Srebrzyste księżyca blaski drżą. Mrok tuli rozgwary lasów, łąk. Gwiazd roje tysiące iskier ślą. Cicho, to plusk jeziora fal. Cicho to księżyc rzucił ścieżkę w dal. Cicho Zawiszy hasło niesie wiatr. Cicho przez czasu dal do naszych watr. Słowo Zawiszy. 12 KRĄG PRZYJAŹNI sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski & 5 & ## D ## c œ œj œj œ j j œ œ œ œ D 9 j j œ œ œ # & # œ krań - ce na œ œ Za - grzał nas na # & # .. ˙ D 17 Śpiew 21 & ## D œ Tam Sze G ˙ też, j j œ œ œ po - la œ co œ to naj - pię - kniej œ ro œ nie D œ œ œ J J œ kiej œ buj- nie pły - nie œ œ j j œ œ œ œ œ œ œ wi - dzi œ œ j J œ œ œ le - cą ro - ją się na - sze Oto nasz wspólny, zwarty krąg. Mocnym uściskiem bratnich rąk, Myślą wiążącą krańce świata, Sercem co w kręgu widzi brata. Bo związał nas na polanie Gwieździstej nocy czar. Zagrzał nas na Szerokiej Złocisty watry żar. Śpiew też, co bujnie płynie, Z strzelistych smreków Czerczy dolinie, Tam to najpiękniej lecą skry I roją się nasze śmiałe sny. 13 j œ œj œ œ żar. Czer - czy do - li - nie. œ œ œ œ i Œ ˙ œ D œ Œ czar. A G j œ œj œ Œ D œ bra - ta. Œ ˙ A œ œ J J œ D A z strze - li - stych smre - ków G skry bra - tnich rąk A zło - ci - sty wa - try e A œ œ ˙ gwie - ździ - stej no - cy ˙ - œ ser - cem, co w krę - gu ˙ ˙ - j œ Jœ œ D - j j œ œ œ e mo - cnym u - ści - skiem D świa - ta, A j j œ œ œ 13 ˙ œ zwar - ty krąg, A œ œ J J A œ œ ˙ œ œ œ œ œ zwią - zał nas e D G my - ślą wią - żą - cą Bo œ O - to nasz wspól - ny, D # & # œ G A œ œ D œ śmia - łe ˙ sny. .. MARSZ ZUCHÓW sł. B. Szczepańcówna G # C & C œ œ Na - sze # & œ œ. zu G œ. œ z pta - szka G # j & œ ‰ œ 8 wit, # D & œj Œ 11 świt - chy, nie œ. œ pie - cu C 5 i j œ œ D pi - j œ œ - mi - ta La la la la - la la 1. j j. r j. œr œ œ œ œœ G - ją la la la la la ją, ˙. œ sko - ro j œ œj Œ Œ świt j œ j j Œ œ œ pit, pi - wit, pi - C œ . œ œj. œr œ J R œ la la la la la la G ‰ j .. œj ‰ œ œ 2. la 1. Nasze zuchy, nie piecuchy wstają skoro świt I z ptaszkami świt witają, pit, pi-wit, pi-wit, pi-wit. La lalala… świt witają la la la la… Pit pi-wit. 2. Nasze zuchy maszerują, aż na świata kraj Bo z piosenką hen wędrować to prawdziwy raj, to raj. La lalala… to prawdziwy la la la la… Raj, to raj. 14 œ D œ. - œ chy wsta - ją r j .. œ . œ œj. œr œ J œ wit. wi - ta wi j œ œ G j œ Œ j j Œ œ œ świt œ G pit œ pi - wit. œ la MY W BLASKU OGNIA sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Marsz &b c F œ. œ My &b œ Œ Œ œ I F Œ &b œ Œ I g - œ. ˙ sie, &b ˙ ta - œ œ. œ œ. œ ˙ J J R J R .. œ 2. œ œ set - ki j œ œ œ. my, j œ o F œ ście - żek, œ Bb œ hej, my leś œ œ œ gó - ry, hej! C ‰ œ œ J o hej, œ œ . œr œ . œ J J J R C œ. - ne ple - mię, leś - ny œ œ Jœ . œ œ œ œ œ R J J 1. - nie, Przed na - mi Œ Œ set - ki .. ˙ Œ Le - œ. sie, o C œ Szla - kiem ‰ œ J o ˙. F wę - dró - wki was Œ hej! 1. My w blasku ognia, w kręgu bratnim, My leśne plemię, leśny ród. Idziemy w leśne gór przestrzenie, Przed nami setki ścieżek, dróg, Setki ścieżek dróg. Lesie, o lesie, srebrne wody, góry hej! Szlakiem wędrówki was witamy O hej, o hej, o hej 2. Czy gwary lasu, czy szum fali, Czy szczyty gór, czy wichru wiew, My leśne plemię idziemy z dali, Niesiemy bratni, leśny zew… Niesiemy bratni zew. Piosenka napisana na obozie starszyzny na Szerokiej Polanie w Piwnicznej, dnia 4 VIII 1946 roku. 15 j œ j r œj. œr œ . œ œ. œ J R F Œ ście - żek, F dróg. C œ F C dzie - my w leś - ne gór prze - strze sre - brne wo - dy, F bra - tnim, F .. œ . œ d le - F og - nia, w krę - gu C dróg. &b ˙ Bb w bla - sku F ród r j œ œj. œr œj. œ œ œ Œ œ C wi - .. NASZ SZTANDAR sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Mocno, wolno,dobitnie j œ & c œ Jœ J Nad 5 C &˙ nasz. 9 & C U̇ straż. ˙ &˙ 13 d świt & ˙˙ 17 C 1. zwid. œ C na - mi œ œ za - wisł C ‰ œj œ œJ œ J I rwie się du - sza j r G ‰ œj œœ .. # œœ .. œœ .. Niech le - cą my C pol - ski œ œ - F C w gór - ny ˙ ˙ œ œ C śli w nie - ba wśród ‰ je - go dal, j œ Niech j œ. œ. le fal - G œ By tam sztan A Kie - dy wi - ta - dar G U œ œ œ Uœ u szczy - tów j rD ‰ œjœ œœ .. # œœ œœ .. j œ œœ - peł - nić j Aœ œ œœ œ œ my sło - ńca j rC œG ‰ œœ œœ .. œœ œœ œœ œ œœ œœ J ˙ ˙ C mod - rych rC ‰ œJ œ . œ œ J F szlak, j œ œœ œ Ło - po - ce w gó - rze ˙ œ F j œr Cœ œ j œ ‰ œ œ .. œ œ œœ œ œœ niech F znak, G I rC ‰ Jœ œJ . œ œ ˙ œ F F Szczę - śli - wej Pol - ski r C # œ .. ˙ œ cą… 2. uj - rzym Ó zwid. 1. Nad nami zawisł polski znak, Łopoce w górze sztandar nasz. I rwie się dusza w górny szlak, By tam u szczytów pełnić straż. Niech lecą myśli w nieba dal, Kiedy witamy słońca świt I niech wśród jego modrych fal Szczęśliwej Polski ujrzym zwid. Niech lecą… zwid. 2. Harcerskiej myśli zawsze strzeż, By ustała w pracy dłoń, Wśród życia walki krzep i ciesz, Niech wciąż ma harcerz jasną skroń, Niech lecą… Pieśń powstała w Kosarzyskach, w lipcu 1926 roku, na I obozie Nowosądeckiej Żeńskiej Drużyny im. Królowej Jadwigi. 16 NASZE GROMADKI sł. B. Szczepańcówna Żywo G G # 3 & 4 œ œ #œ Na - sze # & ˙. ˙ gro - mad C 7 kwie ki & # œ œ cie. œ i œ ja - kie # & œ tyl nie - za - bud œ # & .. œ pa - chną a œ na - sze D zo - D ˙. ˙ chce - - œ czu ce - tki - ˙. ki ˙ - ki, œ I ˙ ser œ #œ na łą Œ - ˙ œ œ jak œ sto - kro - ˙. ce, o E œ ˙ œ pol - ne kwiat D .. ˙ Œ œ 2. trzy. zo Nasze gromadki to same kwiatki z całego świata kwiecie. Są niezabudki, polne stokrotki i jakie tylko chcecie. I jak na łące kwiatki pachnące radują serce, oczy, nasze gromadki jak polne kwiatki radość nam z oczu patrzy. Z oczu patrzy. 17 - ta ˙ ˙ C œ - œ - tki - ce G Œ G jak świa œ œ #œ pol - ne cie. œ œ ˙ z ca - łe - go œ œ - ra - du - ją œ gro - mad pa œ œ ˙ œ G 1. & ˙ ko D 25 # - ˙ œ kwiat - ki 30 œ G G 19 kwia ˙ œ #œ Są ˙ sa - me a D 13 to œ œ œ œ a Œ ˙ - - ˙ œ œ œ œ czu czy, a œ - œ ki ra - dość G ˙. pa œ - ˙ trzy. nam Œ NASZE PIEŚNI sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski FF 3 & b 4 j. œ Wesoło Niech r œ œ - j r &b œ. œ œ że C 3 niech œ œ le - cą da j r &b œ. œ œ - C i nie gi j &b œ. hej - r œ œ J C 11 - że œ ha nie œ J ha œ J ha j j & b œ ‰ Jœ ‰ œ ‰ ha p j rœ œ. œ Niech œ œ J f œ J ‰ F ha ha g j œ. Hej r œ œJ C - - sze pieś ich nu - F .. j r ˙ œ. œ tę że ha ha hej F j œ. - ści œ J ha - że ha F ha 2. Szumi wietrzyk po dąbrowie, szumi wśród leszczyny, Lecą pieśni ukochane harcerskiej drużyny. Hejże ha…. 3. Płonie watra, lśni się, błyska pośród nocnych cieni, Lecą pieśni od ogniska, lecą od płomieni. Hejże ha… 4. Hej niech pieśni nasze proste niby polny kwiat, Zawsze krasne i radosne niechaj stroją świat. Hejże ha… Piosenka nowosądeckiej żeńskiej drużyny, napisana na wycieczce w 1929 roku. ha r˙ œ fœ œ J ‰ 1. Niechże lecą nasze pieśni, niech lecą daleko, Niech ich nutę wietrzyk pieści i nie ginie echo. Hej-że ha hej ha ha hej-że ha ha ha ha ha ha x2 18 ha C Hej ha œ j j œ ‰ Jœ ‰ œ ‰ Œ œ J œ œ R F ha, œ J ni, wie - trzyk pie Hej - że ha œ œ - œ. J œ C Œ e - cho. na œ R œ F le - ko, œ F ha cą Œ œ 14 hej - F 7 g le F œ. J œ ha. Œ .. PANIE sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Niezbyt wolno 4 & b 4 ˙œ œ ˙ ˙ j r œ .. œœ ˙ œ ˙ &b œ Pa 5 j r . œœ ˙ œ œ . ˙ b & œ O Pa - nie nasz, 9 O Pa - nie nasz, - j j j r œœ œj œœ œœ .. œœ œœ . . œ j j j j j j œœ # œœ œœ œœ n œœ œj œœ œj nie peł - ni się świę - ty cud. j j j j j j j œœ # œœ œœ œœ œœ œœ n œœ œj œ próśb na - szych u - słysz ty - sią - ce próśb na - szych u - słysz ty - sią - ce ˙œ œ ˙ ˙ j r ‰ œœ .. œœ œ œ ‰ j r ‰ j œr œj. œr œ œj œj œj œœ .. œœ œœ œ œ œ œ œ ‰ œ œ. Pa i - nie wiel - bi Cię kor - nie lud. po - bło - go - sław nas, wszak ser - ca na - sze znasz. r j r œj. œ œ œj œj j j j œ . œ œ œ œ œ œ œœ œ . œ œ. œ œ i po - bło - go - sław nas, wszak ser - ca na -sze znasz. Panie pełni się święty cud. Panie wielbi Cię kornie lud. O Panie nasz, próśb naszych usłysz tysiące i pobłogosław nas, wszak serca nasze znasz. 19 j j j œœ œ œœ œ PIEŚŃ WESELNA sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Uroczyście ## 3 & # 4 œ ## & # œœ 5 Niech ## & # .. œ j œœ œœj. # œrœ œœ . . . J Niech szczę œœ .. zni - œœ .. 9 13 & 17 & ### ### j j œ œœ . . # œrœ œœ .. œœ œ. œ .. kną - ścia j œœ J dziś no - cy cie ˙˙ pro - mie - szczę W póź - nej œœ po œœ - - ścia je - sie - ni j # # œœ go nie j n œœ œœ . J Œ nie, mi czar, - dę - - ło - ści œ. #œ. r œ œ Mi - ło ży - cia wze - jdzie kwiat. Œ Œ Œ Œ Œ - ści brzask jaksłoń - ca da. sny ˙˙ j œœ J ˙ ˙ - j œ ˙˙ œ J Œ szlak. wio œ. œ œ. j œ. œ. ja - śnią ży - cia j j j œ œ œ œœ œœ œj œ ten za - wsze trwa. j œœ roz œ Œ j r j # œj œj œj œ . œ ˙ œ ˙ œ. ##œ œ n œ œ œ #œ. Niech - j j j j œ . œ œ œœ œœ # œjœ ˙˙ œ œœ œ J dar j r j j œœ . . # œœ œœ n œœ œœ œ œ Œ Œ blask .. 2. Niech szczęścia jasne kwiecie, Wciąż zdobi waszą skroń. Z wiarą wy idziecie, Bóg da wam szczęścia dłoń. Za harcerskich watr niech halny wiatr, Wesołą piosnkę niesie ci. Weselny śpiew, serdeczny zew, Niech w szczęściu płyną dni. 1. Niech szczęścia dziś promienie Rozjaśnią życia szlak. Niech znikną nocy cienie, Miłości wzejdzie kwiat. Niech szczęścia czar, ten wiosny dar W późnej jesieni zawsze trwa. Miłości brzask jak słońca blask Pogodę życia da. Pieśń śpiewana na ślubach harcerskich w Nowym Sączu. 20 PO CAŁEJ POLSCE sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Wolno g D g j œ œj # œj œj œ j j b 6 & b 8 œj œ # œ œ Po ca - łej Pol - sce g D j b & b œj œ # œj œ 5 Bb b œ œ & b .. J Jœ œJ 9 o D je - dna pieśń pły - nie c œ œ œj œ J J c D j j b & b œj œ # œ œ 13 pa - lą j œ œj # œj œj œ się ser - ca, g snu - ją j j j # œj œ œ œ œ D ma - rze - nia i 1. Po całej Polsce o tej godzinie Palą się watry i sypią skry. Z tysiąca piersi jedna pieśń płynie Harcerskie myśli harcerskie sny. Mienią się złotem krwawe płomienie, Myśl z nimi leci, hen w nieba próg, Palą się serca, snują marzenia I błogosławi harcerzom Bóg. 2. Pieśnią i gwarą serdeczną, bratnią Zwiążemy serca na wieczny czas Niechaj w radości i znojnej pracy Wspomnienie watry połączy nas. Wśród ciemnej nocy gdzieś na polanie Płyną w świat pieśni miedzami dal. Któraż z nich, któraż zawsze zostanie Wśród tych potoków, lasów i hal. 21 c g œ œ jœ J J #œ ‰ œ œj # œj œj œ J ‰ har - cer - skie sny. le - ci, œ J bło - go - sła - wi ‰ sy - pią skry. D œ œj œj œ J œ J i D œ J g D j j j j œ œ #œ œ œ har - cer - skie my - śli Mie - nią się zło - tem krwa - we pło - mie - nie, myśl z ni - mi g c pa - lą się wa - try j j j # œj œ œ œ œ j j j œ œ # œj œ œ œ J g j j œJ œ œ œ J œ tej go - dzi - nie g Z ty - sią - ca pier - si c hen w nie - ba próg, D g œ œ j J J #œ œ ha - rce - rzom Bóg. ‰ .. PORANEK W PIENINACH F &c œ Moderato a O E &œ 5 œ Wsta - je E 9 & œ œ Wsta - je E œ już a œ œ œ Œ J J słoń - ce œ J Jœ Œ œ cud - ny wio - sny œ œ Œ J J a cud - ny œ j j œ œ Œ œ œ wio - sny œ ra - nek, ra - nek, œ œ o - to d œ o œ œ E œ œ œ #œ rit. - to słoń - ca 2. Już się mienią mgły i fale Dunajcowych wód. Gdzie piękniejszy, gdzie na świecie jak nie tutaj cud? 3.Kiedy ranne wstają zorze powitania pieśń. Nieś ją wichrze ponad szczyty, ponad chmury nieś. 4.W szmerze fali, w wichru wiewie słowa pieśni drżą. Pieśni nasze, myśli szczere do stóp Boga mkną. 22 œ słoń - ca 1. O już słońce ozłociło Sokolicy szczyt. Wstaje cudny wiosny ranek, oto słońca świt. Powstała po wycieczce w Pieniny w 1925 roku. œ So - ko - li - cy d œ œ Œ J J œ J Jœ Œ C œ o - zło - ci - ło a œ d ˙. Œ szczyt. C ˙. Œ świt. Ua ˙. świt. Œ RÓJ LEŚNYCH PSZCZÓŁEK sł. B. Szczepańcówna, mel. Z. Harsdofowa Żwawo C C &c j œ Rój & œ. ni œ leś j œ œ. 4 - G mi le - œ œ nych pszczó ˙ cim śmia j & œ # œ œj œj œ ‰ œ œ - do - ści czas, - cim w dal, œ &˙ 13 w sło - ne ‰ œ J wieść, - du &œ ży œ. zaw - e by - czny F C œ œ œ œ œ pra - cy œ - cia œ œ słoń - œ ce 1. Rój leśnych pszczółek wabił nas, Za nimi lecim śmiało. Nie próżno minie młodości czas, Nam trudu zawsze mało. My lecim w dal, w słoneczny żar. Niesiemy dobrą wieść, By pracy trud zamienić w cud, Do życia słońce wpleść. nas, za A œ próż - œ œ no mi - C j œ ˙ sze ma œ nie œ ‰ œj œ œ œ œ - ‰ œj œ ło. Nie - sie - my a j œ œ za - mie U̇ C œ bił My d żar. ‰ trud G 16 j œ Nie ‰ œj œ œ œ œ œ & œ #œ œ œ nœ a tru œ - d ‰ G 10 le œ nam C wa ło. G 7 F łek œ - d mło - ‰ œj œ œ œ œ œ œ G j œ - C . G - do - brą C ‰ œ œ œ nić w cud, j œ do Œ wpleść. 2. I lećmy choćby słońca skwar Obniżył śmiałość lotu. Orzeźwi leśnych kwiatów czar Ożywi zdrój ich soków. Słabości pył, co serca krył Zamienim w ducha hart. Kto leci w dal, w słoneczny żar, Ten miana pszczoły wart. Piosenka napisana w maju 1924 roku, w dniu ogłoszenia godła drużyny “Pszczoły”, w Nowym Sączu. 23 SŁONECZNE WICHRY sł. B. Szczepańcówna, mel. A. Brzeska E a E j œ ‰ œj œ œ œ œ ‰ Jœ Jœ Jœ œJ . œ œ ‰ œj œ Jœ œ œ ‰ J Jœ œJ R J J &C Ó Sło - ne - czne wie - rchy, w słoń - cu ską - pa - ny szczyt. Sło - ne - czne wie - rchy, œ Œ ‰ j œ. œ œ œ œ œ œ œ œ œ J R J J œ ‰ œJ œ . J J & Jœ . Rœ a d a E œ œ œ œ œ J J J J J 5 la - sów zwid. a 9 & ˙. gór. Do słoń - ca, hej, do słoń - ca wo - ła . ‰ œj œ d Do la - œ œ J œ œ J J sów, zie - lo - nych - ją, a co zło - ci E œ œ œ ‰ Jœ œ œ œ œ la - sów, do wi - chru i do pa - smo na -szych a ˙. chmur. 1. Słoneczne wierchy, w słońcu skąpany szczyt. Słoneczne wierchy, zieleni lasów zwid. Do słońca, hej, do słońca wołają, co złoci pasmo naszych gór. Do lasów, zielonych lasów, do wichru i do chmur. 2. Kwiecista łąka upaja barwą wzrok, A polna ścieżka wiedzie ku szczytom krok. Promienie, hej, słoneczne zaświećcie gdzie smutek, trwoga, żalu cień I w koło niech zajaśnieje harcerski, jasny dzień. 24 zie - le - ni Œ W KRĘGU OGNIA sł. B. Szczepańcówna, mel. S. Bugajski Tempo marsza B b b & b c œ. Bb b & b œ. 5 pło &b 9 Bb Na og - nia, w krę - gu r j œ ˙ œ œj. œ œJ . R - ną b œ. b œ. &b 13 W krę - gu F Czu r j œ ˙ œ œj. œ Jœ . R - li - ca, czyn œ œj œj œ . J J waj, czu - waj się Bb ra - e - cho nie œ œ. r œ. J J œ J Jam - bo - ree dusz - œ ˙ R skau - to - wśród ˙ F sie nasz wych Bb œ œ œ J œ Œ Ó w krę - gu bra - tnich œ. ˙ - dy, C ży œ ˙ R œ. ˙ ˙ wa F œ. j œ œ œ skau - to - wych œ J œ serc F œ har - cer - ski F œ rit. œ œ œ œ to nasz pol - ski œ Œ Ó rzesz. Bb ˙ F ˙ śpiew. Bb U̇ Œ Œ zew. 1. W kręgu ognia, w kręgu rady, W kręgu bratnich serc. Płoną lica, czyn się waży Wśród skautowych rzesz. Czuwaj, czuwaj echo niesie Nasz harcerski śpiew. Na Jamboree dusz skautowych To nasz polski zew. 2. Krzyż harcerski wiąże dłonie, Serca spoił duch, Na najdalszych świata krańcach, Skaut twój brat i druh. Wasze watry niech zaświecą, Aż do Polski bram. Nasze myśli niech zalecą, Z pozdrowieniem wam. Śpiewana przez nowosądecką drużynę na Międzynarodowej Konferencji Skautowej żeńskiej w Sromowcach Wyżnych w 1932 roku. 25 WŚRÓD MODRYCH FAL sł. B. Szczepańcówna i harcerki z Nowego Sącza g b œ &b c Żwawo Wśród D b &b œ 4 a g b &b œ 7 œ œ ˙ J J j œ œ ˙ J tę - czą się lśni c œ J Jœ ˙ œ œ œ J J pły - nie - my w dal. g .. œ łód - ki mkną. g œ mo - drych fal g j j œ œ œ. D Sto œ œ ˙ J J j œ Jœ œ gi - nie słońc D Słoń - ce lśni, c wśród g mo - drych g œ œ œ J J fa - le drżą, ˙ fal, D g œ œJ œ œ œj œj j œj œ .. œJ œ œ œj ˙ J J J J J œ J 1. i 2. tę - czą mie - ni toń Du - na - jca. tę - czą mie - ni toń. 1. Wśród modrych fal płyniemy w dal. Słońce lśni, fale drżą, a łódki mkną. Sto ginie słońc wśród modrych fal, Tęczą się lśni i tęczą mieni toń Dunajca. 2. Legendę Tatr gwiżdże nam wiatr Janosik, Janicek, Zbójnicek. Mknie łódka, mknie przez skalny jar Po grzbietach fal w bezkresny pędzi świat z Dunajcem. 3. To cudów cud, wśród czarów, złud, Gdzie gór skroń, pieśni toń, płynie pieśń. O weźmy stąd wyniosłość gór I orli lot dla naszych młodych, dusz harcerskich. Pieśń ta powstała na łódkach podczas przejazdu przełomem Dunajca w Pieninach w lipcu 1928 r. Słowa wspólne uczestniczek wycieczki - harcerek z Nowego Sącza. 26 Fot. 3. Fragment tablicy pamiątkowej odsłoniętej 27 września 2003 roku w ramach obchodów 100-lecia II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu; źródło: archiwum własne 27
