Teoria i praktyka filmowej propagandy politycznej SYLABUS

Transkrypt

Teoria i praktyka filmowej propagandy politycznej SYLABUS
Teoria i praktyka filmowej propagandy politycznej
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Elementy składowe
sylabusu
Opis
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Wydział Historyczno-Socjologiczny
Rodzaj przedmiotu
Dziedzina i dyscyplina nauki
Rok studiów/semestr
Wymagania wstępne (tzw.
sekwencyjny system zajęć
i egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
Specjalnościowy, MK_10 Specjalnościowy - Socjologia komunikacji społecznej i mediów
Nauki społeczne, socjologia
Rok II, semestr III
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Socjologia
Studia drugiego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0500-SS2-2TPP
Polski
Ukończone studia pierwszego stopnia na kierunku Socjologia lub zaliczony moduł
wyrównawczy
30 godzin konwersatoriów
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z głównymi formami filmowej propagandy
politycznej. W czasie kursu studenci zapoznają się z elementami historii propagandy
filmowej, począwszy od jej początki, przez klasyczne przykłady filmów propagandowych
reżimów totalitarnych, aż po dzisiejsze formy propagandy politycznej w filmie. Studenci
zapoznają się również ze społecznymi aspektami produkcji i dystrybucji przekazów
propagandowych, zagadnieniami nadawcy (autora), odbiorcy (widowni) oraz ich
wzajemnym wpływem. Kurs, ilustrowany materiałami audiowizualnymi, ma również na celu
zapoznanie studentów z praktycznym instrumentarium socjologicznej interpretacji
produkcji filmowej i telewizyjnej.
Metody dydaktyczne: elementy wykładu, dyskusje, analiza tekstów i materiałów
audiowizualnych;
Formy zaliczenia przedmiotu: aktywny udział w zajęciach, pisemna praca zaliczeniowa
(wraz z prezentacją);
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
Efekty kształcenia
Student jest w stanie rozpoznać charakterystyczne formy propagandowe w
produkcji filmowej.
Student zna historię rozwoju filmowej propagandy politycznej.
Student potrafi krytycznie odnosić się do filmowych przekazów
propagandowych i formułować własne opinie na ich temat.
Student jest świadomy etycznych aspektów związanych z filmowymi
przekazami propagandowymi.
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studenta
Wskaźniki ilościowe
Data opracowania:
S2_W17
S2_W31
S2_U03, S2_U07
S2_K06
3
81 godzin, obejmuje:
Udział w zajęciach (30 godzin), konsultacje (4 godziny, ) przygotowanie do zajęć (27 godzin),
przygotowanie pracy zaliczeniowej (20 godzin),
Punkty
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
Liczba godzin
ECTS
Wymagającymi bezpośredniego udziału
34
1,26
nauczyciela
47
1,74
O charakterze praktycznym
1.09.2015
Koordynator
przedmiotu:
mgr Maciej Białous
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze
sposobem ich weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Opis
Teoria i praktyka filmowej propagandy politycznej
0500-SS2-2TPP
Socjologia
Wydział Historyczno-Socjologiczny,
Polski
Rok II, semestr III
30 godzin konwersatoriów
3
mgr Maciej Białous
1. Propaganda polityczna – wprowadzenie
2. Pionierska myśl nad wykorzystaniem filmu w celach
propagandowych
3. Propaganda filmowa lat 20. i 30. w Związku
Sowieckim
4. Propaganda filmowa w III Rzeszy
5. Obraz Żydów w kinematografii nazistowskiej i
kinematografiach demokratycznych
6. Kino gatunków jako forma propagandy politycznej
1: film wojenny
7. Kino gatunków jako forma propagandy politycznej
2: film fantaystyczny
8. Kino gatunków jako forma propagandy politycznej
3: komedia
9. Film dokumentalny jako narzędzie propagandy
10. Film animowany jako narzędzie propagandy
11. Propaganda filmowa w okresie PRL
12. Współczesne formy propagandy filmowej
13. Propaganda polityczna w telewizji
Efekt
Weryfikacja
Student jest w stanie rozpoznać
charakterystyczne formy propagandowe w
produkcji filmowej.
Student zna historię rozwoju filmowej
propagandy politycznej.
Udział w
zajęciach
(dyskusja),
pisemna praca
zaliczeniowa
Student potrafi krytycznie odnosić się do
filmowych przekazów propagandowych i
formułować własne opinie na ich temat.
Student jest świadomy etycznych
aspektów związanych z filmowymi
przekazami propagandowymi.
Podstawą do zaliczenia kursu jest obecność na ćwiczeniach
(dopuszczalna maksymalnie jedna nieobecność w semestrze,
nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w
czasie dyżuru). Studenci będą oceniani na podstawie
merytorycznego udziału w zajęciach oraz przygotowania
pracy semestralnej.
Praca semestralna będzie oceniana w skali ocen:
Niedostateczna (2)
Dostateczna (3)
Dostateczna+ (3,5)
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Dobra (4)
Dobra+ (4,5)
Bardzo dobra (5)
Ocenę dodatkową może poprawić aktywny udział studentów
w zajęciach (0,5 lub 1 ocena w górę).
 Bordwell D., Thompson K., Film art. Sztuka filmowa,
Warszawa 2010.
 Pierre Bourdieu. O telewizji. Panowanie
dziennikarstwa. Warszawa 2009.
 B. Drewniak, Teatr i film Trzeciej Rzeszy, Gdańsk
2011.
 A. Gwóźdź (red.) Europejskie manifesty kina.
Antologia, Warszawa 2002.
 Ł. Kobylarz, Rambo, Your country needs you!, czyli
kino w służbie państwa, Panoptikum nr 7/2008.
 S. Kracauer, Od Caligariego do Hitlera, Gdańsk
2009.
 Płażewski J., Historia filmu, Warszawa 2001.
 Dorota Skotarczak. Obraz społeczeństwa PRL w
komedii filmowej. Poznań 2004.
 Szczurowski M. (red.), Dokument filmowy i
telewizyjny, Toruń 2005.
 Wojnicka J., Katafiasz O., Słownik wiedzy o filmie,
Bielsko-Biała 2005.
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus