Objaśnienie Statusu TwOich Równych PRaw Przewodnik do Ustaw

Transkrypt

Polish
Guide to the Equal Status Acts 2000–2008
Objaśnienie Statusu
Twoich Równych Praw
Przewodnik do Ustaw o Równym Statusie 2000-2008
Marking a decade of enhanced
Irish Equality Legislation
Ustawy o Równym Statusie 2000-2008
Broszura przedstawia główne elementy Ustawy o Równym
Statusie 2000. Ustawa została znowelizowana stosownie do
Ustawy o Równości 2004, Ustawy o Niepełnosprawności
2005 i Prawa Cywilnego (postanowienia ogólne) 2008. Są one
ogólnie znane jako Ustawy o Równym Statusie 2000-2008.
Egzemplarze ustaw dostępne są w Rządowym Biurze
Sprzedaży Publikacji przy Molesworth Street, Dublin 2,
(01) 647 6000 lub na stronie internetowej www.oireachtas.ie
Dostępne są również na stronie www.equality.ie
Ustawa o Równym Statusie 2000 i Ustawa o Równości
2004 starają się wprowadzić w życie Unijną Ustawę o
Równości Rasowej.1
Ustawa o Równym Statusie 2000, Ustawa o Równości
2004 i Prawo Cywilne (postanowienia ogólne) starają się
wprowadzić w życie Dyrektywę o Równości Płci w dostępie
do towarów i usług.2
Te dyrektywy zakazują dyskryminacji na tle rasowym bądź
etnicznym lub ze względu na płeć i są nadrzędne wobec
prawa irlandzkiego.
Dyrektywa samorządowa 2000/43/KE z 29 czerwca 2000 wprowadza
w życie zasadę równego traktowania pomiędzy osobami bez względu na
rasowe lub etniczne pochodzenie.
1
Dyrektywa smorządowa 2004/113/KE z 13 grudnia 2004 wprowadza
w życie zasadę o równym traktowaniu kobiet i mężczyzn w dostępie do
towarów i usług oraz w zaopatrywaniu się w nie.
2
Postanowienia Ustaw o Równym Statusie 2000-2008 w
odniesieniu do rasy, społeczności Travellersów i płci muszą
być czytane i interpretowane w świetle tych dyrektyw.
Ta broszura jest przeznaczona tylko dla celów
informacyjnych.
To nie jest dokument prawny.
2
Objaśnienie Twoich Równych Praw
Spis treści
1.
1.1
Zasięg
Wprowadzenie
4
1.2
Koncensjonowane przedsiębiorstwa
4
1.3
Obszary
5
1.4
Odstępstwa
7
1.5
Dyskryminacja
1.6
Molestowanie seksualne i nękanie
10
1.7
Polityka równych szans
11
1.8
Prześladowanie
12
1.9
Odpowiedzialność zastępcza
12
1.10
Reklama
12
Towary i usługi
13
2.
4
8
2.1
Co jest zabronione?
2.2
Co to jest usługa?
13
2.3
Usługi publiczne
14
2.4
Odmienne traktowanie jest dozwolone
14
3.
13
3.1
Co jest zabronione?
Zakwaterowanie
17
3.2
Ustawy dopuszczające odmienne
traktowanie w określonych okolicznościach
17
17
Instytucje edukacyjne
19
4.1
Co jest zabronione?
19
4.2
Ustawy dopuszczające odmienne
traktowanie w określonych okolicznościach
19
4.
5.
3
5.1
Co to jest grupa dyskryminująca?
Grupy dyskryminujące
22
5.2
Co jest dozwolone?
22
5.3
Wdrażanie prawa – Kluby dyskryminujące
23
6.
6.1
Ogólne odstępstwa
Odstępstwa statutowe
25
6.2
Niektórzy obywatele z innych krajów
25
6.3
Ryzyko akcji przestępczych
lub zakłócenie porządku publicznego
Inne odstępstwa
26
6.4
7.
22
25
26
7.1
Krok 1: Pisemne zawiadomienie
Wnoszenie roszczenia
27
7.2
Krok 2: Wnoszenie roszczenia
28
7.3
Krok 3: Przed Trybunałem ds. Równouprawnienia
29
27
Załącznik A
A.1
Organ ds. Równości
31
A.2
Informacja i wsparcie
31
A.3
Pomoc prawna
31
A.4
Informacja – o równości
32
Załącznik B
B.1
Przydatne Adresy Państwowe
31
33
33
4
1. Wprowadzenie
Ustawy o Równym Statusie 2000–2008:
•
•
•
•
zabraniają określonego rodzaju dyskryminacji
(z określonymi odstępstwami) w odniesieniu do
dziewięciu obszarów;
zabraniają molestowania seksualnego i nękania;
zabraniają prześladowania;
•
wymagają godziwego zakwaterowania dla
•
dopuszczają szeroki zasięg działań zapewniających
promują równość;
osób niepełnosprawnych;
politykę równych szans.
1.1 Zasięg
Ustawy mają zastosowanie do osób, które:
•
•
korzystają z szerokiego asortymentu usług lub
•
nabywają lub sprzedają lokal mieszkaniowy;
kupują i sprzedają szeroki wybór towarów;
•
zapewniają usługi;
uczęszczają do placówek edukacyjnych lub nimi kierują.
Istnieją osobne przepisy o klubach dyskryminujących.
1.2 Odpowiedzialność zastępcza
Roszczenia dotyczące dyskryminacji w stosunku do
odpowiedzialności zastępczej są teraz rozpatrywane w Sądzie
Okręgowym. Główne ustalenia związane z tematem są zawarte
w Ustawie o Napojach Alkoholowych 2003.
5
1.3 Obszary
Ustawy o Równym Statusie 2000–2008 zabraniają dyskryminacji
w odniesieniu do następujących dziewięciu obszarów:
•
Płeć: mężczyzna, kobieta lub transseksualista3;
•
Stan cywilny: kawaler/panna, żonaty/mężatka,
•
Stan rodzinny: w ciąży, rodzic dziecka poniżej 18 lat
w separacji, rozwiedziony/a lub wdowiec/wdowa;
lub opiekun główny przebywający w domu na stałe,
lub rodzic dziecka niepełnosprawnego;
•
Orientacja seksualna: gej, lesbijka, biseksualista lub
•
Religia: inne przekonania religijne, pochodzenie,
•
Wiek: dotyczy wyłącznie osób powyżej 18 roku
•
heteroseksualista;
światopogląd lub jego brak;
życia, poza odstępstwami z tytułu ubezpieczenia
samochodowego dla posiadających prawo jazdy
kierowców poniżej tego wieku;
Rasa: określona rasa, kolor skóry, narodowość lub
pochodzenie etniczne;
Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie P przeciwko S wraz
z Urzędem Powiatowym Cornwalii stwierdził, że dyskryminacja osoby
transseksualnej stanowi przejaw dyskryminacji ze względu na płeć.
discrimination fondée sur le motif du sexe.
3
6
•
•
Zbiorowość Travellersów: ludzie, którzy są powszechnie
nazywani Travellersami, którzy są identyfikowani przez
obie grupy: Travellersów i wszystkich innych jako
ludzie ze wspólną historią, kulturą i tradycją,
zidentyfikowani historycznie jako nieosiadły sposób życia
na wyspie irlandzkiej;
Niepełnosprawność: szeroko rozumiana
niepełnosprawność dotyczy osób z fizyczną,
intelektualną, dotyczącą trudności w przyswajaniu wiedzy
niepełnosprawnością, zaburzeń procesów poznawczych
i emocjonalnych oraz szeregu ograniczeń medycznych.
Niepełnosprawność oznacza:
(a) całkowity lub częściowy brak fizjologicznych bądź
umysłowych funkcji człowieka, włączając brak części
jego ciała;
(b) obecność ciał w organizmie, powodująca lub mogąca
powodować przewlekłą chorobę lub schorzenie;
ciała osoby;
inaczej niż osoba bez uszkodzenia; lub
myślowy, na odbiór rzeczywistości, emocje czy osąd
(c) uszkodzenie, zniekształcenie lub oszpecenie części
(d) stan uszkodzenia, który powoduje, że osoba uczy się
(e) stan choroby lub schorzenia, który wpływa na proces
osoby, czego skutkiem jest zaburzone zachowanie.
7
Niepełnosprawność – stworzenie godziwych warunków
Wymienieni poniżej muszą uczynić wszystko, co możliwe, aby
spełnić potrzeby osoby niepełnosprawnej:
•
•
osoba sprzedająca lub wynajmująca lokal mieszkalny
•
instytucje edukacyjne;
osoba sprzedająca towary lub oferująca usługi;
•
albo zapewniająca lokal;
kluby. W to włącza się zapewnienie szczególnego
traktowania lub udogodnień w okolicznościach,
podczas których dostęp do towarów, usług, lokalu
mieszkaniowego itd. byłby niemożliwy lub
nadmiernie trudny.
Jednakże wymienione osoby nie są zobligowane do zapewnienia
szczególnego traktowania i udogodnień, jeśli koszty są wyższe
niż koszt nominalny. To co sprowadza się do kosztu nominalnego,
będzie zależeć od okoliczności, takich jak rozmiar i środki
zaangażowanego podmiotu. Jeśli państwo przyzna dotację lub
wsparcie, by pomóc w szczególnym traktowaniu lub zapewnieniu
udogodnień, wówczas ciężar będzie spoczywał na usługodawcy,
by zrobić użytek z owej dotacji.
1.4 Odstępstwa
Ustawy o Równym Statusie przedstawiają szczególne formy
zachowań dyskryminujących, które są zabronione przez
prawo. Nie zapewniają one ochrony przed wszystkimi formami
dyskryminacji, które mogą pojawić się podczas dostarczania
towarów, udogodnień czy podczas świadczenia usług czy też
w obszarach innych niż dziewięć wymienionych powyżej.
8
W ustawach znajduje się kilka znaczących odstępstw.
Najobszerniejsze odstępstwo to takie, w którym wszystko
dopuszczalne przez ustawę parlamentu Republiki Irlandii
i prawo Unii Europejskiej, jest dozwolone.
Istnieją również odstępstwa ze względu na narodowość dla
władz publicznych w stosunku do określonych narodowości
z innych krajów (zobacz paragraf 52 Ustawy o Równości
2004, który wnosi poprawki do rozdziału 14 Ustaw o Równym
Statusie). Odstępstwa te powinny być rozumiane wąsko
i nie powinno się dopuścić, by ograniczały ogólny zakaz
dyskryminacji.
Istnieją szczególne odstępstwa, które dotyczą poszczególnych
obszarów. Są one przedstawione w porządku poniżej.
1.5 Dyskryminacja
Występowanie niektórych form dyskryminacji może nie
pojawić się w Ustawach o Równym Statusie. Dyskryminacja ma
określone znaczenie w Ustawach i omówione są w nich różne
typy dyskryminacji, włączając dyskryminację bezpośrednią,
dyskryminację pośrednią, dyskryminację przez pomówienie
i dyskryminację przez związek.
•
Dyskryminacja bezpośrednia jest określona jako
innej osoby, która jest lub byłaby traktowana w
traktowanie osoby w mniej uprzywilejowany sposób niż
porównywalnej sytuacji w odniesieniu do każdego z
dziewięciu obszarów, który
- istnieje;
- może istnieć w przyszłości; lub
9
- istniał;
- jest przypisywany osobie zainteresowanej.
•
Dyskryminacja pośrednia ma miejsce, gdy pojawia się mniej
ono miejsce wówczas, gdy osobom odmawia się na przykład
uprzywilejowane traktowanie przez działanie i skutek. Ma
dostępu do usług nie wprost, z uwagi na dyskryminację,
ale z powodu przepisu, praktyki czy wymogu, które rzekomo
trudno spełnić.
Jeśli przepis, praktyka lub wymóg postawią osoby, które należą
do jednego z obszarów podlegających Ustawom, w szczególnie
niekorzystnej sytuacji, wówczas świadczący usługi dokonuje
dyskryminacji pośredniej. Jeśli świadczący usługi udowodni, że
postanowienie jest obiektywnie usprawiedliwione przez słuszny
cel i że sposoby osiągnięcia tego celu są odpowiednie i konieczne,
wówczas to nie będzie pośrednie dyskryminowanie.
Jeżeli przepis, praktyka lub wymóg stawia osoby, które należą
do jednego z obszarów podlegających Ustawom, w szczególnie
niekorzystnej sytuacji, wówczas pracodawca dokonuje
dyskryminacji pośredniej, chyba że przepis jest obiektywnie
uzasadniony prawowitym zamiarem, a środki osiągnięcia tego
zamiaru są właściwe i konieczne.
•
Dyskryminacja przez związek pojawia się, gdy osoba
jest traktowana w mniej uprzywilejowany sposób z powodu
związana z inną osobą (należącą do grupy dyskryminowanej)
tej asocjacji.
10
1.6 Molestowanie seksualne i nękanie
Molestowanie seksualne i nękanie podczas dostarczania
towarów i świadczenia usług, lokalu czy mające miejsce
w placówkach wychowawczych jest zabronione.
Osoba (prześladowca) nie powinna nękać ani molestować
seksualnie innej osoby (ofiary) w żadnych z następujących
okoliczności:
(a) ofiara korzysta lub usiłuje skorzystać z dóbr i usług
zapewnianych przez prześladowcę;
usługi ze strony prześladowcy;
albo też usiłuje uzyskać usługi oferowane przez
się u władzy.
(b) ofiara uzyskuje lub jest jej oferowany lokal lub podobne
(c) ofiara jest studentem lub stara się o przyjęcie na studia
placówkę edukacyjną, w której prześladowca znajduje
Czym jest nękanie i molestowanie seksualne?
Nękanie jest każdą formą niepożądanego zachowania
związanego z każdym z obszarów dyskryminacji.
Napastowanie seksualne jest każdą formą niepożądanego
werbalnego, niewerbalnego lub fizycznego zachowania o
charakterze seksualnym.
W obu przypadkach jest to zachowanie, które ma za
cel lub efekt naruszenie ludzkiej godności i stwarzanie
zastraszającego, wrogiego, poniżającego, upokarzającego lub
obraźliwego środowiska dla tej osoby. W obu przypadkach
11
niepożądane zachowanie może zawierać działania, prośby,
słowo mówione, gesty lub tworzenie, ujawnianie i puszczanie
w obieg słowa pisanego, e-maili, wiadomości sms, zdjęć lub
innych materiałów.
Niezgoda na molestowanie seksualne i nękanie czy uległość
wobec nich nie mogą być użyte przez inną osobę jako
podstawa do decyzji, która ma wpływ na osobę molestowaną.
Kto jest osobą odpowiedzialną?
Osobą, która jest odpowiedzialna za obsługę każdego miejsca,
będącego instytucją edukacyjną lub gdzie towary, infrastruktura
czy usługi są oferowane społeczeństwu lub osoba, która
zapewnia lokal, jest określana mianem ‘osoby odpowiedzialnej’.
‘Osoba odpowiedzialna’ musi upewnić się, że żadna osoba,
która ma prawo tam być, nie jest molestowana seksualnie lub
nękana. ‘Osoba odpowiedzialna’ poniesie odpowiedzialność
za molestowanie seksualne lub nękanie, chyba że on lub ona
powziął/powzięła możliwe do zrealizowania kroki, by temu
zapobiec.
1.7 Polityka równych szans
Ustawy zezwalają na traktowanie preferencyjne lub powzięcie
korzystnych działań, które są w dobrej wierze przeznaczone do:
(a) promowania równości szans osób niepełnosprawnych;
(b) zaspokajania szczególnych potrzeb osób lub grupy
osób, które z powodu własnej sytuacji, mogą
potrzebować udogodnień, rozwiązań, usług lub wsparcia.
12
1.8 Prześladowanie
Prześladowanie jest zabronione.
Prześladowanie pojawia się, gdy wrogie traktowanie przez
dostawcę towarów lub usług, lokalu; czy placówkę edukacyjną
lub grupę; ma miejsce jako reakcja na:
•
skargę dotyczącą dyskryminacji, która została złożona
•
osobę będącą świadkiem w którymkolwiek z postępowań
•
w Trybunale ds. Równouprawnienia;
zgodnie z Ustawami o Równym Statusie 2000-2008;
osobę, która zgodnie z prawem wystąpiła przeciw
ustawie, która jest nielegalna zgodnie z Ustawami.
1.9 Odpowiedzialność zastępcza
Pracodawcy są odpowiedzialni za działania dyskryminujące
pracowników w ciągu jego lub jej zatrudnienia, chyba że podjęli
racjonalne kroki, by temu zabobiec.
1.10 Reklama
Osoba nie może publikować lub wystawiać czy przyczyniać się do
publikowania lub wystawiania reklamy, która sygnalizuje zamiar
dyskryminowania, nękania, molestowania seksualnego lub może
być w dużym stopniu rozumiana jako sygnalizująca taki zamiar.
13
2. Towary i usługi
2.1Co jest zabronione?
Ludzie nie mogą dyskryminować (przedmiot do
określonych odstępstw):
•
jeśli dostarczają towary i świadczą usługi społeczeństwu
•
bez względu na to, czy są one darmowe czy towary
•
(lub części społeczeństwa);
i usługi są sprzedawane, wynajmowane, wypożyczane,
wymieniane;
dostęp do usług i korzystanie z nich jest objęte.
2.2Co to jest usługa?
Usługa to udogodnienie lub świadczenie (o jakimkolwiek
charakterze), włączając udogodnienia związane z:
•
bankowością, ubezpieczeniem, dotacjami, pożyczkami,
•
rozrywką, rekreacją, odpoczynkiem;
•
•
•
•
kredytami, czy finansowaniem;
aktywnością kuturalną;
transportem lub podróżowaniem;
usługą lub udogodnieniem zapewnianymi przez
grupę (które są dostępne dla społeczeństwa lub
części społeczeństwa);
branżą lub usługą zawodową.
Ta lista nie jest wyczerpująca. Szeroki obraz tego, co składa się
na usługę jest podejmowany w Ustawach.
14
2.3 Usługi Publiczne
Usługi świadczone przez Państwo (Komisję Zdrowia, lokalne
władze etc.) są objęte (przedmiot odstępstw). Główne
odstępstwo jest takie, że wszystko, co jest wymagane przez
Ustawę lub prawo UE jest odstępstwem. To odstępstwo nie
ma zastosowania w sytuacji, w której istnieje element wyboru
lub swobody co do tego, jak usługa jest przeprowadzana.
Istnieją szczególne odstępstwa w odniesieniu do narodowości
dotyczące traktowania przez władze publiczne określonych
obywateli zagranicznych.
Usługi świadczone przez Państwo (HSE –Komitet ds. Zdrowia,
władze lokalne etc.) są objęte (przedmiot odstępstw).
2.4 Odmienne Traktowanie jest Dozwolone
Ustawy zezwalają traktować osoby odmiennie w pewnych
okolicznościach.
(i) Odstępstwo ze względu na Płeć
Ustawy zezwalają traktować osoby odmiennie ze względu na
płeć w związku z:
(a) Usługami kosmetycznymi
Obejmując kosmetyki, estetyczne lub podobne usługi,
które wymagają fizycznego kontaktu (np. fryzjerstwo).
(b) Prywatnością/Kłopotliwymi sytuacjami
Gdy kłopotliwe sytuacje lub naruszenie prywatności może
mieć miejsce ze względu na obecność osoby drugiej płci.
15
(ii) Odstępstwo ze względu na Religię
religię w związku z:
(a) Religijnymi towarami i usługami
Wówczas gdy towary i usługi są przewidziane dla
celów religijnych.
(iii) Odstępstwo ze względu na Wiek
wiek w związku z:
(a) Adopcją/Wzięciem na wychowanie
Wówczas wymaganie wieku dotyczy osoby będącej
gdy jest to racjonalne z uwagi na potrzeby dziecka.
adoptującym lub biorącym na wychowanie rodzicem,
(iv) Odstępstwo ze względu na Płeć, Wiek, Niepełnosprawność i/lub Rasę lub Narodowość
(a) Wydarzenia sportowe
Ustawy zezwalają traktować osoby odmiennie ze wzgledu
z uwagi na zapewnienie lub zorganizowanie udogodnień,
na ich płeć, wiek, niepełnosprawność lub narodowość
obiektów i urządzeń sportowych lub przedsięwzięć, ale
tylko wtedy, gdy różnice są racjonalnie konieczne i istotne.
(b) Sztuka i rozrywka
Ustawy zezwalają traktować osoby odmiennie ze względu
występami teatralnymi lub innymi rozrywkami, ale tylko
na płeć, wiek, niepełnosprawność lub rasę w związku z
wówczas, gdy odmienne traktowanie jest rozsądnie
wymagane i potrzebne z powodu autentyczności,
estetyki, tradycji czy zwyczaju.
16
(v) Odstępstwa we wszystkich obszarach
Ustawy zezwalają traktować osoby odmiennie we wszystkich
obszarach w związku z następującymi.
(a) Ubezpieczenie
To obejmuje renty, emerytury, polisy ubezpieczeniowe
wówczas, gdy różnice są oparte na ubezpieczeniowych
i inne sprawy wiążące się z ryzykiem obliczeń, ale tylko
lub statystycznych danych lub innych istotnych
aktuarialnych lub handlowych czynnikach.
(b) Testamenty/Darowizny
To obejmuje sytuację, w której dobra są rozporządzone
w postaci testamentu lub darowizny.
(c) Promowanie interesów szczególnych
To obejmuje sytuację, gdy usługi są świadczone w
wierze, szczególnych interesów osób w określonej
nadrzędnym celu promowania szczytnego celu w dobrej
grupie, ale tylko do tego stopnia, gdy odmienne
traktowanie jest rozsądnie niezbędne.
(d) Specjalne potrzeby
Wówczas, gdy towary i usługi są zapewnione, co może
potrzeb określonej osoby.
być rozsądnie uważane za właściwe, wyłącznie dla
17
3. Zakwaterowanie
Ogólna zasada mówi, że nie może mieć miejsca dyskryminacja
w określonych obszarach w odniesieniu do:
•
pozbywania się nieruchomości;
•
zapewnienia lokalu lub usług związanych z lokalem
•
•
rozwiązywania najmu;
i polepszeniem waruków; lub
zaprzestania w zapewnianiu lokalu.
Posesja lub lokal muszą być dostępne dla społeczeństwa lub
części społeczeństwa.
3.2Ustawy zezwalają na odmienne traktowanie
w określonych okolicznościach
(i) Odstępstwa we wszystkich obszarach
Ustawy zezwalają traktować osoby odmiennie we wszystkich
obszarach w odniesieniu do:
(a) Testamenty/Darowizny
To obejmuje sytuację, w której posiadłość jest
przekazywana przez testament lub darowiznę.
(b) Dom osoby
To obejmuje sytuację, w której zapewnienie lokalu
i samodzielna część) domu osoby, w sytuacji której
przez osobę znajduje się w części (innej niż oddzielna
zapewnienie lokalu narusza prywatne lub rodzinne życie
osoby lub każdego innego mieszkańca domu.
18
(c) Korzystanie z lokalu przez osoby w danych kategoriach
To obejmuje miejsca, w których posesje/zakwaterowanie
- celów religijnych;
są zarezerwowane dla:
- schronienia;
- domu opieki zdrowotnej;
- domu opieki nad ludźmi starszymi;
- domu dla osób niepełnosprawnych;
- schroniska dla osób bezdomnych/lub z podobnym
przeznaczeniem.
(ii) Odstępstwo ze względu na Płeć
Ustawy pozwalają osobom być traktowanymi inaczej ze względu
na płeć w związku z następującymi.
(a) Prywatność/Kłopotliwe sytuacje
To obejmuje położenie, którego skutkiem mogą być
naruszenie prywatności.
realistycznie przewidziane kłopotliwe sytuacje lub
(iii) Odstępstwa w stosunku do ściśle określonych grup
Ustawy umożliwiają urzędom przyznającym mieszkania socjlane
na odmienne traktowanie w kwestii potrzeb mieszkaniowych w
oparciu o:
•
wielkość rodziny;
•
stan cywilny;
•
•
•
•
stan rodziny;
niepełnosprawność;
wiek;
przynależność do zbiorowości Travellersów.
Minister może na tej podstawie traktować odmiennie, a także na
podstawie płci i narodowości. Przewodnik do Ustaw o Równym Statusie 2000-2008
19
4. Placówki Oświatowe
Do Placówek Oświatowych zaliczane są przedszkola,
szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, szkoły dla dorosłych
i uniwersytety oraz inne instytucje szkolnictwa wyższego.
Obejmują one placówki państwowe i prywatne.
Placówka oświatowa nie powinna dyskryminować w zakresie:
•
przyjmowania lub zasad i warunków przyjmowania uczniów;
•
jakiegokolwiek innego warunku lub zasady uczestnictwa; lub
•
•
dostępu do jakiegokolwiek kursu, udogodnień lub korzyści;
wydalenia ucznia lub innych sankcji.
4.2Ustawa pozwala na odmienne traktowanie
w następujących okolicznościach
(i) Odstępstwo ze względu na płeć
Ustawa pozwala na odmienne traktowanie osób ze względu
na płeć w:
(a) Szkołach jednopłciowych
Szkoły podstawowe i średnie mogą być przeznaczone tylko
dla jednej płci.
(ii) Odstępstwo ze względu na religię i płeć
Ustawa pozwala odmiennie traktować osoby ze względu na płeć
i wyznanie w odniesieniu do:
(a) edukacji religijnej
Instytucja powołana do szkolenia księży określonych
określonych przekonaniach religijnych.
religii może przyjmować studentów jednej płci i o
20
(iii) Pozostałe odstępstwa
(a) Etos szkoły
Ustawy pozwalają szkołom podstawowym
edukacji w środowisku, które promuje pewne
i ponadpodstawowym, które mają na celu zapewnienie
wartości religijne, przyjmować osoby danego wyznania
i dać im pierszeństwo przed innymi. Szkoły podstawowe
i ponadpodstawowe mogą odmówić przyjęcia ucznia o
odmiennym wyznaniu, jeśli zostanie udowodnione, że
odmowa jest niezbędna do zachowania etosu szkoły.
(b) Studenci dorośli
Ustawy pozwalają uniwersytetom lub innym placówkom
dorosłych na odmienne traktowanie przy podziale miejsc
szkolnictwa wyższego oraz instytucjom kształcenia osób
do osób dorosłych.
(c) Stypendia
dorosłych na oferowanie wsparcia konkretnym kategoriom
osób poprzez sponsoring, stypendia lub inne nagrody,
ale tylko w przypadku, gdy jest to uzasadnione
względami historycznych lub tradycją.
(d) Wymiana studentów
dorosłych przydzielić miejsca osobom z programów
wymiany studentów.
(e) Dotacje, opłaty, przydział miejsc
osób dorosłych odmiennie traktować obywateli państw
szkolnictwa wyższego oraz instytucjom kształcenia
członkowskich UE w porównaniu do osób spoza niej,
alokacji miejsc. Ustawy umożliwiają Ministrowi Edukacji
21
w kwestiach opłat za przyjęcie lub uczestnictwo oraz
i Umiejętności ograniczenie wsparcia tylko dla obywateli
państwa członkowskiego UE lub wymaganie, by tacy
obywatele byli traktowani odmiennie w kwestii
przynawania dotacji.
(f) Obiekty, urządzenia i wydarzenia sportowe
Ustawy pozwalają placówkom oświatowym na odmienne
niepełnosprawność w odniesieniu do organizacji imprez
traktowanie ze względu na płeć, wiek lub
sportowych, obiektów lub innych udogodnień, ale tylko
wtedy, gdy te różnice są konieczne ze względu na
charakter obiektów lub zdarzeń.
(g) Niepełnosprawność –założenie integracji
Ustawy pozwalają placówkom oświatowym odmiennie
ponoszeniem nominalnych kosztów za uzasadnione
traktować uczniów niepełnosprawnych (poza
przystosowania) tylko wtedy, gdy niepełnosprawność
jednych studentów uniemożliwia edukację innym
studentom lub ma na nią szkodliwy wpływ.
22
5. Kluby dyskryminujące
Szczegółowe przepisy odnoszące się do klubów dotyczą
podmiotów, które złożyły wniosek lub posiadają certyfikat
rejestracji zgodnie z Ustawą o Rejestracji Klubów 1904-1999.
Ta rejestracja pozwala klubom na sprzedaż alkoholu członkom
klubu i niektórym gościom. W przeciwieństwie do przepisów
dotyczących towarów i usług, Ustawa o Równym Statusie
2000-2008 nie zakazuje dyskryminacji wprost.
5.1Czym jest Klub dyskryminujący?
Ogólnie, klub będzie uznany za dyskryminujący w jednym z
następujących przypadków:
(a) Klub jest dyskryminujący, jeżeli stosuje regułę, politykę
lub praktykę, która dyskryminuje członka lub
ubiegającego się o członkostwo.
(b) Klub będzie traktowany jako dyskryminujący, jeśli osoba
zaangażowana w zarządzanie nim, dyskryminuje członka
spraw klubu. Obejmuje to zasady przyjmowania, warunki
lub ubiegającego się o członkostwo w odniesieniu do
członkostwa, zakończenie członkostwa i podejmowanie
racjonalnych usprawnień dla członków z niepełnosprawnością
(obowiązuje nominalna opłata).
5.2Co to jest dozwolone?
Klub nie będzie uważany za dyskryminujący w żadnym z
następujących przypadków:
(a) Głównym celem istnienia klubu jest zaspokojenie potrzeb
osób danej płci, stanu cywilnego, stanu rodzinnego,
orientacji seksualnej, przekonań religijnych, wieku,
niepełnosprawności, narodowości, pochodzenia
zbiorowości Travellersów.
23
etnicznego czy narodowego, lub też członków
(b) Ogranicza korzyści i przywileje do określonych
kategorii wieku i płci, jeżeli korzystanie z tych korzyści
kategorii w tym samym czasie. Kluby muszą dokonać
i przywilejów nie jest możliwe dla osób spoza tych
ustaleń oferujących takie same lub porównywalne
korzyści lub uprawnienia członkom spoza kategorii.
(c) Posiada różne typy członkostwa, do których dostęp nie
jest oparty na żadnym z obszarów dyskryminacji.
dyskryminujących praktyk, oferując określone stawki
miejsca w radzie zarządu itp. lub podejmując inne
(d) Ma na celu wyeliminowanie uprzednio występujących
lub zasady członkostwa osobom danej płci, zastrzegając
działania, których głównym celem jest osiągnięcie
bardziej równego zaangażowanie w sprawy klubu osób,
które są członkami określonej kategorii.
(e) W racjonalnie niezbędny sposób traktuje odmiennie
członków danej płci, wieku, niepełnosprawności,
sportowych udogodnień lub wydarzeń.
narodowości lub pochodzenia w odniesieniu do
5.3 Egzekwowanie - Kluby Dyskryminujące
Każda osoba, w tym Ogran ds. Równości, może zwrócić się
do Sądu Rejonowego o stwierdzenie, czy klub jest klubem
dyskryminującym
Jeżeli okaże się być klubem dyskryminującym i jest to pierwszy
tego typu wyrok wydany przeciwko klubowi, Sąd Rejonowy
może zawiesić klubowi pozwolenie na sprzedaż alkoholu na
24
okres do 30 dni. W rezultacie klub nie może sprzedawać
napojów alkoholowych. W przypadku drugiego lub kolejnego
wyroku stwierdzającego, że klub jest klubem dyskryminującym,
świadectwo rejestracji nie będzie wydane lub odnowione.
Pracownicy klubu nie powinni być dyskryminowani przez ten
wyrok. Ustawa przewiduje możliwość odwołania się do Sądu
Okręgowego i klub może zwrócić się do Sądu Rejonowego
o stwierdzenie, czy pozostaje on dyskryminującym klubem.
Sprawy przedstawione do Sądu Rejonowego mogą wiązać
się z kosztami.
25
6. Odstępstwa ogólne
Ustawa przewiduje kilka istotnych odstępstw.
Odstępstwa te powinny być rozumiane wąsko i nie powinno
się dopuścić, by ograniczały ogólny zakaz dyskryminacji.
6.1 Odstępstwa ustawowe
Ogólnie odstępstwo przewiduje, że żaden fragment ustawy nie
może zabraniać podejmowania jakichkolwiek działań, które są
wymagane na podstawie:
(a) ustawodawstwa lub nakazu sądowego;
(b) jakiejkolwiek ustawy lub standardu przyjętego przez
UE, lub
państwo.
(c) jakiegokolwiek traktatu międzynarodowego obligującego
Obejmuje tylko działania obowiązkowe. W przypadku gdy
regulacja pozostawia pewną dowolność, mają zastosowanie
przepisy antydyskryminacyjne.
6.2 Określeni obywatele innych państw
Władze publiczne mogą traktować odmiennie, ze względu
na obywatelstwo, niektórych obywateli innych państw, jeśli
przebywają oni poza państwem lub przebywają w nim
niezgodnie z prawem (w rozumieniu Ustawy Imigracyjnej 2004)
lub zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem lub warunkiem
zawartym w dowolnym akcie prawnym mającym zastosowanie
w związku z tym, że ta osoba przekroczyła granicę kraju lub
zamieszkała w państwie.
26
6.3 Zagrożenie wystąpienia zachowania przestępczego lub naruszającego porządek
Usługodawca, sprzedawca lub osoba świadcząca usługi
związane z zakwaterowaniem bądź podobne, może odmówić
usługi, jeżeli istnieje rozsądne podejrzenie, że świadczenie
klientowi danej usługi może przyczynić się do wystąpienia
zachowania przestępczego lub naruszającego porządek,
bądź powodującego szkody materialne w/ lub dookoła rejonu,
gdzie usługa jest świadczona.
6.4Inne odstępstwa
(a) Nie jest dyskryminacją odmienne traktowanie osoby,
jeśli wynika to ściśle z zaleceń medycznych w związku ze
zdiagnozowaną chorobą lub przepisanym leczeniem.
(b) Nie jest dyskryminają odmienne traktowanie osoby, jeśli
jest ona:
- niezdolna do wyrażenia świadomej zgody i dlatego
- niezdolna zgodzić się na obowiązującą umowę
leczenie jest uzasadnione.
27
7. Dochodzenie roszczeń
Za roszczenia w obszarze regulowanym Ustawą o
Równym Statusie 2000-2008 odpowiadają Trybunał ds.
Równouprawnienia, Sąd Rejonowy i Sąd Okręgowy. Sprawy
dotyczące klubów dyskryminujących są przyjmowane przez
Sąd Rejonowy. Wszelkie inne sprawy w ramach Ustawy o
Równym Statusie 2000-2008 są wnoszone do Trybunału
ds. Równouprawnienia, który jest organem quasi-sądowym,
ustanowionym w celu prowadzania dochodzenia, mediacji,
przesłuchań i wydawania decyzji zgodnych z Ustawą o
Równym Statusie.
7.1 Krok 1: Pisemne powiadomienie
Osoba, która chce dochodzić swoich roszczeń dotyczących
dyskryminacji musi zawiadomić o tym osobę, wobec
której występuje w formie pisemnej w terminie dwóch
miesięcy od daty ostatniego incydentu o charakterze
dyskryminacji. Takie pisemne zawiadomienie może być
wykonane przez wypełnianie formularza ES.1 (zawierającego
ES.2 na odpowiedź) (dostępny w siedzibie Trybunału ds.
Równouprawnienia, 3 Clonmel Street, Dublin 2; telefon:
(01) 477 4100 lub na www.equalitytribunal.ie). Niniejsze
zawiadomienie musi określać rodzaj roszczenia oraz wymagać
zadośćuczynienia. Skarżący, który chce uzyskać informacje,
powinien to uczynić w pisemnym powiadomieniu. W mocy
dyrektora Trybunału ds. Równouprawnienia jest wyciągania
wniosków z braku informacji wymaganych w pisemnym
powiadomieniu. Jeżeli pisemne powiadomienie nie zostanie
wysłane, sprawa nie może być założona.
28
Wskazane jest, by powiadomienie wysłać listem poleconym,
aby móc udowodnić wysyłkę oraz by zachować kopię
powiadomienia.
Osoby z trudnościami natury intelektualnej lub psychicznej
Rodzic, opiekun lub osoba zastępująca rodzica może wystąpić
w zastępstwie skarżącego, gdy ta osoba nie jest w stanie sama
tego uczynić efektywnie, z powodu upśledzenia psychicznego
lub choroby psychicznej.
7.2 Krok 2: Składanie roszczenia
Jeśli skarżący nie uzyska odpowiedzi w ciągu 1 miesiąca lub
jeśli odpowiedź jest niezadowalająca, może skierować skargę
do Trybunału ds. Równouprawnienia. Należy to uczynić w ciągu
sześciu miesięcy od incydentu o charakterze dyskryminacji.
Sprawa może być założona poprzez wypełnienie formularza
ES.3 (dostępny w siedzibie Trybunału ds. Równouprawnienia,
3 Clonmel Street, Dublin 2; telefon:. (01) 477 4100 lub
www.equalitytribunal.ie) i złożenia go w Trybunale ds.
Równouprawnienia.
W uzasadnionym przypadku Dyrektor Trybunału ds.
Równouprawnienia może:
(a) przedłużyć okres pisemnego powiadomienia z dwóch do
czterech miesięcy.
(b) przedłużyć termin 6 miesięcy do 12 miesięcy.
(W wyjątkowych okolicznościach dyrektor może odstąpić od
niektórych lub wszystkich wymogów konieczności pisemnego
zawiadomienia.)
7.3 Krok 3: W Trybunale ds. Równouprawnienia
Mediacja
Dyrektor Trybunału ds. Równouprawnienia na każdym
etapie może, za zgodą obu stron, wyznaczyć mediatora.
Jeśli mediacja zakończy się ugodą między stronami, jej
ustalenia są wiążące prawnie.
Dochodzenie
Jeżeli jedna ze stron sprzeciwia się mediacji lub mediacja
zakończy się niepowodzeniem, rozpoczyna się dochodzenie.
Dyrektor Trybunału ds. Równoupranienia powołuje Urzędnika
ds. Równoupranienia, by przeprowadzić dochodzenie,
przesłuchania i wydać werdykt. Dochodzenie odbywa się przy
drzwiach zamkniętych. Wyrok urzędnika jest wiążący prawnie.
Reprezentacja i koszty
Skarżący może reprezentować sam siebie lub może być
reprezentowany przez adwokata, związki zawodowe, lub
innego przedstawiciela. Koszta nie są pokrywane. Wydatki
związane z dojazdem oraz inne koszty (z wyjątkiem wydatków
przedstawicieli) mogą być pokryte w przypadku, gdy osoba
utrudnia lub wstrzymuje dochodzenie lub odwołanie.
Decyzja
Jeżeli uznana jest racja osoby składającej roszczenie, może
być przyznane odszkodowanie do sumy € 6.350. Urzędnik
ds. Równouprawnienia może również zasądzić podjęcie
określonych działań.
29
Oddalenie roszczenia
Dyrektor Trybunału ds. Równouprawnienia może oddalić
roszczenie, jeśli jest zdania, że zostało ono złożone w złej
wierze, niepoważnie, szykanuje, dotyczy spraw banalnych
lub z braku dowodów, bądź gdy po roku skarżący nie
dociekał roszczeń.
Odwołania
Od wszystkich decyzji (łącznie z decyzjami w sprawie
terminów i oddalenie roszczenia) można się odwołać do
Sądu Okręgowego nie później niż 42 dni od daty wydania
decyzji. Nie ma innej instancji odwoławczej z wyjątkiem
Sądu Najwyższego na mocy prawa.
Egzekwowanie
Jeśli decyzja Dyrektora Trybunału ds. Równouprawnienia lub
ugoda uzyskana na drodze mediacji nie jest wprowadzona w
życie, może zostać wyegzekwowana przez Sąd Okręgowy.
31
Załącznik A
A.1 Organ ds. Równości
Uprawnienia Organu ds. Równości, zgodnie z Ustawą o Równym
Statusie 2000-2008, obejmują:
(i) zwalczanie dyskryminacji w zakresach określonych
ustawą;
określonych ustawą;
(ii) promowanie równouprawnienia w zakresach
(iii)udzielanie informacji na temat Ustawy;
(iv)monitorowanie funkcjonowania ustaw i przedstawianie
zaleceń Ministrowi Wspólnoty, Równości i Spraw Gaeltacht.
A.2Informacja i Wsparcie
Informacji publicznej nt. Ustawy o Równym Statusie 2000-2008
udziela Organ ds. Równości. Posiada on serię pomocniczych
publikacji w tym przewodniki po ustawach oraz szkoleniowe płyty
DVD. Znajdujące się w Roscrea Co. Tipperary Centrum Informacji
Publicznej Organ ds. Równości udostępnia materiały informacyjne
w różnych formatach wydawniczych.
A.3 Pomoc prawna
W przypadku gdy sprawa ma strategiczne znaczenie, Organ ds.
Równości może według swojego uznania udzielić bezpłatnej pomocy
prawnej osobom, które chcą zgłosić roszczenia zgodne z kryteriami
określonymi przez Radę Organu ds. Równości. Jeśli Organ ds.
Równości nie przyzna lub nie jest w stanie zaoferować pomocy
prawnej, nie dyskwalifikuje to osoby do złożenia sprawy we własnym
imieniu, bezpośrednio do Trybunału ds. Równouprawnienia. Skarżący
może reprezentować sam siebie lub być reprezentowanym przez
adwokata, przedstawiciela związków zawodowych lub inne osoby.
32
A.4Informacje nt. Równości
Dalsze informacje, publikacje i szkoleniowe płyty DVD
dotyczące ustawodastwa udostępnia:
Birchgrove House,
2 Clonmel Street
Centrum Informacji Publicznej
Roscrea, Co. Tipperary,
Irlandia
Godziny otwarcia:
(Biuro w Dublinie)
Dublin 2
Irlandia
Od poniedziałku do czwartku
09:15, 17:30
Kontakt:
1890 245545
Telefon: + 353 0505 2412 6
za połączenie lokalne)
Piątek
Lo-Call: 1890 245545
Faks: + 353 0505 2238 8
Telefon tekstowy:
+ 353 01 417 3385
Email: [email protected]
09:15, 17:15
(koszt połączenia jak
+ 353 01 417 3333
+ 353 01 417 3331
Strona internetowa:
www.equality.ie
Inne broszury dostępne w tej serii:
Przewodnik Urlopu Adopcyjnego 1995 – 2005
Przewodnik Ustaw Ochrony Macierzyństwa 1994 – 2004
Przewodnik Urlopu Rodzicielskiego 1998 – 2006
Przewodnik Ustawy dot. Równouprawneinia w miejscu
pracy1998 – 2008
Przewodnik Praw Równości Zatrudnienia 2000 – 2008 33
33
Załącznik B
B.1 Przydatne Adresy Państwowe
Trybunał ds. Równouprawnienia
3 Clonmel Street
Dublin 2
Telefon: 01 477 3333
Fax: 01 477 4141
Telefon: 1890 344 424
(koszt połączenia jak za połączenie lokalne)
Strona internetowa: www.equalitytribunal.ie
Email: [email protected]
Departament Wspólnoty,
Równości i Spraw Gaeltacht
Oddział Rówości
Bishops Square
Redmond’s Hill
Dublin 2
Tel: 01 479 0200
Tel.: 1890 555 509
(koszt połączenia jak za połączenie lokalne)
design by form
Urząd ds. Równości
(The Equality Authority)
Centrum Informacji Publicznej,
Birchgrove House,
Roscrea, Co. Tipperary,
Irlandia.
Dublin Office,
2 Clonmel Street,
Dublin 2,
Irlandia.
Tel: +353 0505 24126
Faks: +353 0505 22388
Telefon tekstowy:
+353 01 417 3385
+353 01 417 3333
+353 01 417 3331
Strona internetowa:
www.equality.ie
Email:
[email protected]
Zbiór Przepisów
Praw Pracowniczych
An EmplOyment Rights Rule Book

Objaśnienie Statusu TwOich Równych PRaw Przewodnik do Ustaw

Transkrypt

Podobne dokumenty

Plik do pobrania

1. Wprowadzenie Ustawy Edukacyjne

WYDZIAŁ DOSKONALENIA ZAWODOWEGO KSP NOWY PORTAL

(Fundamental Rights Conference, FRC) 2011

Plik do pobrania

Równościowe zarządzanie zespołem

K 35 99 PL