autor i tytuł epoka Rodzaj i gatunek literacki Treść Bohaterowie
Transkrypt
autor i tytuł epoka Rodzaj i gatunek literacki Treść Bohaterowie
autor i tytuł epoka Rodzaj i gatunek literacki dramat/tragedia (*antyczna) „Antygona” Sofokles V w. p.n.e. antyk „Romeo i Julia” William Shakespeare 1595 r. barok dramat/tragedia (*elżbietańska) “Treny” Jan Kochanowski 1580 r. renesans liryka/tren “Kamienie na szaniec” Aleksander Kamiński 1943-1944 r. Literatura wojny i okupacji epika/powieść dokumentalna „Syzyfowe prace” Stefan Żeromski 1897 r. Pozytywizm / Młoda epika/ powieść społeczno-obycz „Dywizjon 303” Antoni Fiedler 1942 r. Literatura wojny i okupacji epika/reportażliteratura faktu „Skąpiec” Moliere 1668 r. barok dramat /komedia Polska Treść Bohaterowie Słowa - klucze Co pamiętać? Antygona rozdarta pomiędzy prawem boskim i ludzkim (króla Kreona), wybiera pochówek brata (zdrajcy Teb) i ponosi za to śmierć z rozkazu króla Kreona. Potomkowie zwaśnionych rodów połączeni miłością, po perypetiach oboje tracą życie. Połączeni po śmierci. Antygona Kreon Ismena Hajmon Tejrezjasz i inni prawo, wybory wina i kara Romeo Julia Kapulet Monteki Tybalt Merkucji i in. Podmiot liryczny – zrozpaczony ojciec, zmarła Orszula przeciwności losu, miłość, waśnie, samobójstwo, pochodzenie dramatu: obrzędy ku czci Dionizosa, procesje, koryfeusz, chór, dytyramby, budowa amfiteatru: skene, proskenion, orchestra, theatron, postać akrota (maski, koturny) cechy gatunkowe tragedii antycznej (m.in. zasada trzech jedności, katharsis, decorum, konflikt tragiczny, fatum) tragedia elżbietańska i różnice pomiędzy nią a tragedią antyczną, budowa teatru elżbietańskiego, fatum a wolne wybory bohaterów, obraz miłości w utworze (o pierwszego wrażenia, nieposkromionej, pełnej oddania, pewnej), pomyłki a ich wpływ na losy, wina śmierci bohaterów autor a narrator – można ich utożsamić, tren jako gatunek – wyznaczniki, pochodzenie, treny jako cykl – budowa a stany podmiotu wiersza, środki stylistyczne: porównanie homeryckie, pytanie retoryczne, epitety, przenośnie, przerzutnie itd., Tren V, VII, VIII, X – dokładnie przypomnieć sobie! Zośka Rudy Alek patriotyzm, walka, dywersja, sabotaż, powst. warszawskie, okupacja, Polska Podziemna patriotyzm, rysyfikacja, zabory, dojrzewanie, Cykl 19. trenów ułożonych w pewnym porządku. Obraz przeżywania rozpaczy po śmierci córki, stopniowe godzenie się z losem i odzyskiwanie wiary w świat. Troje przyjaciół przeobraża się w młodych odpowiedzialnych mężczyzn podczas okupacji Warszawy. Bohaterska śmierć chłopców. Marcin Borowicz oddany przez rodziców do szkoły musi sobie radzić ze sposobami rusyfikacji. Z innymi uczniami stale walczy z nauczycielami, stopniowo dojrzewając. Polscy myśliwcy (Eskadra Kościuszkowska – Dywizjon 303) podczas Bitwy o Brytanię (lipiec/sierpień 1940) Harpagon pomnaża swój majątek, nie bacząc na nic. Chce dla pieniędzy ożenić się i wydać córkę za mąż, wbrew samym zainteresowanym. Marcin Borowicz, Andrzej Radek, Bernard Zygier, Anna Stogowska Stefan Karubin, Kazimierz Daszewski, Witold Urbanowicz Harpagon Eliza, Walery Kleant Marianna Anzelm i in. przeciwności losu, śmierć, miłość ojcowska, rozpacz, kryzys światopoglądowy odwaga, bohaterstwo, lotnictwo, Brytania skąpstwo, chciwość, lichwa, podłość, rozbicie rodziny pokolenie Kolumbów – skąd ta nazwa i ich los, akcja pod Arsenałem – po co, co dała, opis sytuacji, dywersja, sabotaż, sposoby walki z okupantem wyznaczniki powieści dokumentalnej, charakterystyka głównych bohaterów, okoliczności ich śmierci znaczenie tytułu, rusyfikacja na okupowanych ziemiach polskich, walka z nauczycielami – sposoby na utrzymanie polskości, przyjaźnie i miłości uczniów, wewnętrzna przemiana bohatera podczas słuchania „Reduty Ordona”. bohater zbiorowy – polscy myśliwcy, patriotyzm, męstwo, bitność i niezłomność w działaniu wzór żołnierza, trudny do określenia gatunek – połączenie reportażu i literatury faktu, ośmieszenie chciwości, kpina ze skąpstwa, krytyka ówczesnych stosunków w społeczeństwie fr., Harpagon jako oszust, bezwzględny lichwiarz, niehonorowy, samolubny i obojętny ojciec, rodzaje komizmu: postaci, sytuacji, słowny.