EFEKTY KSZTAŁCENIA - BIOL

SEMINARIUM BOLOŃSKIE
KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI.
BUDOWA PROGRAMÓW STUDIÓW NA BAZIE EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Wyższa Szkoła Hotelarstwa i Turystyki w Częstochowie
20 czerwca 2011
MARIA PRÓCHNICKA
P R O J E K TOWA N I E P R O G R A M ÓW S T U D I ÓW
W O P A R C I U O E F E K T Y K S Z TA Ł C E N I A Z D E F I N I O W A N E
D L A O B S Z A R Ó W K S Z TA Ł C E N I A
PLAN
Definicje podstawowych terminów
Metodyka tworzenia programu
studiów/kształcenia w oparciu o efekty
kształcenia
Narzędzia wykorzystywane w procesie
projektowania programu studiów/kształcenia
Metodyka opisu programu studiów/kształcenia
Definicje podstawowych
terminów
PROGRAM STUDIÓW/KSZTAŁCENIA
(CURRICULUM
CURRICULUM))
USTAWA
z dnia 18 marca 2011 r.
o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach
naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki
oraz o zmianie niektórych innych ustaw
Podporządkowany wspólnemu celowi i
wynikający z ogólnego opisu efektów
uczenia się spójny i dobrze
ustrukturowany zestaw wzajemnie
połączonych ze sobą przedmiotów, ich
treści oraz osiąganych efektów uczenia
się, oferowany przez uczelnię,
prowadzący do uzyskania pełnej
kwalifikacji na określonym poziomie,
zgodnie z wymaganiami prawnymi i
wewnętrznymi regulacjami
obowiązującymi w uczelni
Program kształcenia – opis określonych
przez uczelnię spójnych efektów
kształcenia, zgodny z Krajowymi
Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa
Wyższego, oraz opis procesu
kształcenia, prowadzącego do
osiągnięcia tych efektów, wraz z
przypisanymi do poszczególnych
modułów tego procesu punktami ECTS
Moduł/przedmiot
Jednostka programu
studiów/kształcenia
posiadająca wyodrębnione cele
i efekty kształcenia, zgodne z
celem i efektami programu
kształcenia, realizowana w
oparciu o specyficzne dla niej
metody nauczania i uczenia się
oraz oceny i potwierdzania
efektów kształcenia
Cel programu
studiów/kształcenia/modułu/przedmiotu
Szeroki, ogólny opis intencji
kształcenia; wskazuje na to co
nauczyciel zamierza osiągnąć w
programie
kształcenia/modułu/przedmiotu.
Cele są zwykle formułowane z
punktu widzenia nauczycieli
USTAWA z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i
tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw
OBSZAR KSZTAŁCENIA - zasób wiedzy i
umiejętności z zakresu jednego z obszarów
wiedzy określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 3 ust. 1
ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach
naukowych i tytule naukowym oraz o
stopniach i tytule w zakresie sztuki
„Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego,
określi w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii
Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów […]
dziedziny nauki i sztuki oraz dyscypliny naukowe i
artystyczne, […] oraz obszary wiedzy, z uwzględnieniem
obszarów kształcenia określonych w przepisach o
szkolnictwie wyższym” (art. 3 ust. 1. ustawy z dnia 14
marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym
oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki )
KIERUNEK STUDIÓW - wyodrębnioną część
jednego lub kilku obszarów kształcenia,
realizowana w uczelni w sposób określony
przez program kształcenia
Studia w uczelni są prowadzone w ramach
kierunku studiów
Art. 8 ust. 1
PROGRAM KSZTAŁCENIA - opis określonych przez
uczelnię spójnych efektów kształcenia, zgodny z
Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa
Wyższego, oraz opis procesu kształcenia,
prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz
z przypisanymi do poszczególnych modułów tego
procesu punktami ECTS
Uczelnia ma w szczególności prawo do:
ustalania planów studiów i programów kształcenia,
uwzględniających efekty kształcenia zgodnie z Krajowymi
Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, zwanymi
dalej „Krajowymi Ramami Kwalifikacji”, dla obszarów
kształcenia określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 9 ust. 1pkt 2 [Art. 6 ust. 1, pkt 4 b)]
Kwalifikacje - efekty kształcenia, poświadczone
dyplomem, świadectwem, certyfikatem lub innym
dokumentem wydanym przez uprawnioną instytucję
potwierdzającym uzyskanie zakładanych efektów
kształcenia
USTAWA z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy
o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o
zmianie niektórych innych ustaw
NAKŁAD PRACY
POZIOM
Kwalifikacje pierwszego stopnia
(Tytuł zawodowy licencjata,
inżyniera lub równorzędny)
Kwalifikacje drugiego stopnia
(Tytuł zawodowy magistra, magistra
inżyniera lub równorzędny)
Kwalifikacje trzeciego stopnia
(Stopień naukowy doktora)
KWALIFIKACJE
Kwalifikacje podyplomowe
Profil ogólnoakademicki
EFEKTY
KSZTAŁCENIA
PROFIL
Profil praktyczny
WIEDZA − efekt przyswajania
informacji poprzez uczenie się.
Wiedza jest zbiorem faktów,
zasad, teorii i praktyk powiązanych
z dziedziną pracy lub nauki.
W kontekście europejskich
ram kwalifikacji wiedzę opisuje się
jako teoretyczną lub faktograficzną
UMIEJĘTNOŚCI − zdolność do stosowania
wiedzy i korzystania z know-how w celu
wykonywania zadań i rozwiązywania
problemów. W kontekście europejskich ram
kwalifikacji umiejętności określa się jako
kognitywne (obejmujące myślenie logiczne,
intuicyjne i kreatywne) oraz praktyczne
(obejmujące sprawność i korzystanie
z metod, materiałów, narzędzi i instrumentów)
EFEKTY
UCZENIA
SIĘ
ZALECENIE PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO
I RADY z dnia 18 czerwca 2009 r.
KOMPETENCJE − udowodniona zdolność
stosowania wiedzy, umiejętności i zdolności
osobistych, społecznych lub metodologicznych
okazywana w pracy lub nauce oraz w karierze
zawodowej i osobistej; w europejskich ramach
kwalifikacji, kompetencje określane są
w kategoriach odpowiedzialności i autonomii
EFEKTY UCZENIA SIĘ (LEARNING OUTCOMES) – to, co osoba
ucząca się wie, rozumie i potrafi wyko-nać w wyniku uczenia
się, ujęte w kategoriach wiedzy, umie-jęt-ności oraz
kompetencji personalnych i społecznych
EFEKTY KSZTAŁCENIA – to, co osoba uczestnicząca w
procesie kształcenia prowadzonym przez instytucję
edukacyjną lub szkoleniową wie, rozu-mie i potrafi
wyko-nać po jego zakończeniu, ujęte w kategoriach wiedzy,
umie-jętności oraz kompetencji personalnych i społecznych
Definicja przyjęta uchwałą nr 7/VII/10 Komitetu Sterującego do spraw Krajowych Ram Kwalifikacji
dla uczenia się przez całe życie w dniu 29 lipca 2010 r.
Dla profili kształcenia
Dla kierunków studiów
Dla programów
studiów/kształcenia
Dla przedmiotów/modułów
Dla zajęć
EFEKTY SPECYFICZNE
Dla obszarów kształcenia: 1.
studiów humanistycznych, 2.
nauk społecznych, 3. nauk
ścisłych, 4. studiów
przyrodniczych, 5.
technicznych, 6. medycznych,
7. rolniczych, leśnych i
weterynaryjnych, 8.
poświęconych sztuce
EFEKTY
GENERYCZNE
Dla poziomów (Krajowe
Ramy Kwalifikacji)
Definicje przyjęte uchwałą nr 7/VII/10 Komitetu Sterującego do spraw Krajowych
Ram Kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie w dniu 29 lipca 2010 r.
Wiedza – zasób
powiązanych ze sobą
faktów, zasad, teorii i
doświadczeń
przyswojonych przez
osobę uczącą się
Efekty kształcenia - zasób
wiedzy, umiejętności i
kompetencji społecznych
uzyskanych w procesie
kształcenia przez osobę
uczącą się
Umiejętności – zdolność
wykorzystania wiedzy oraz
wyćwiczonych spraw-ności
do wykonywania zadań oraz
rozwiązywania problemów
Kompetencje personalne i społeczne
– zdolność do autonomicznego i
od-po--wie-dzialnego wykonywania
powierzonych zadań; gotowość do
uczenia się przez całe życie;
sprawność komunikowania się;
umiejętność współdziałania z innymi
w roli zarów-no członka jak i lidera
zespołu
Kto określa efekty kształcenia?
Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, jakie musi spełniać opis kwalifikacji pierwszego i
drugiego stopnia, uwzględniając przyporządkowanie kwalifikacji
do obszarów kształcenia oraz dziedzin i dyscyplin określonych na
podstawie ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych
i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki;
2) Krajowe Ramy Kwalifikacji, w tym opis efektów kształcenia dla
obszarów kształcenia, z uwzględnieniem poziomów i profili
kształcenia.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w
drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki
i Szkolnictwa Wyższego, wzorcowe efekty kształcenia dla
wybranych kierunków studiów, uwzględniając poziom i profil
kształcenia w poszczególnych obszarach kształcenia
Jednostki podstawowe uczelni
posiadające uprawnienie do
nadawania stopnia
naukowego doktora
habilitowanego
Mogą prowadzić studia na określonym
przez senat uczelni kierunku studiów i
poziomie kształcenia :
1.uchwała senatu określa efekty
kształcenia, do których dostosowane są
plany studiów i programy kształcenia
2.kierunek studiów może być
prowadzony w ramach obszarów
kształcenia oraz dziedzin
odpowiadających uprawnieniom do
nadawania stopnia naukowego doktora
habilitowanego
3.Prowadzenie kierunku jest
uwarunkowane posiadaniem minimum
kadrowego
Jednostki podstawowe uczelni nieposiadające uprawnienia
do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego
mogą prowadzić studia na określonym kierunku, profilu i
poziomie kształcenia zgodnie z:
A. wzorcowym opisem
efektów kształcenia dla
kierunku określonym
przez ministra nauki i
szkolnictwa wyższego w
drodze rozporządzenia
1.
B. opisem efektów
kształcenia określonym
przez senat uczelni dla
kierunku innego niż te, dla
których minister w drodze
rozporządzenia określił
wzorcowe efekty
kształcenia
W przypadku A. jednostka podstawowa uczelni może uzyskać
uprawnienie do prowadzenia studiów na podstawie decyzji
ministra po zasięgnięciu opinii PKA w zakresie spełniania
warunków minimum kadrowego
2. W przypadku B. do uzyskania uprawnienia do prowadzenia
studiów wymagana jest dodatkowo opinia PKA o efektach
kształcenia określonych przez senat
STANDARDY KSZTAŁCENIA –
zbiór reguł kształcenia na studiach
przygotowujących do wykonywania zawodu
nauczyciela oraz zawodów, dla których
wymagania dotyczące procesu kształcenia i
jego efektów są określone w przepisach prawa
Unii Europejskiej
USTAWA z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule
naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw
(określane przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu odpowiednio z ministrem ds. zdrowia
oraz oświaty)
Metodyka tworzenia programu kształcenia
w oparciu o efekty uczenia się
Wg. E. Brenner, J. Niehs. Curricula Development based on Learning Outcomes – An Austrian Case. In:
Implementing Competence Orientation and Learning Outcomes in Higher Education, ed. by E. Canon [i in.],
2008
Planowanie i rozwój oferty dydaktycznej uczelni
Dokumenty strategiczne UE
(gospodarka, nauka,
edukacja, w tym LLL, rynek
pracy)
Dokumenty strategiczne
państwa np. Strategia
innowacyjności i
efektywności gospodarki,
Strategia rozwoju zasobów
ludzkich
Wyniki kompleksowych
badań efektów kształcenia
np.: zatrudnialności,
pracodawców
Partnerzy: inne uczelnie,
biznes
STRATEGIA ROZWOJU
UCZELNI
Obszary
kształcenia
Profile i
poziomy
Kierunki
Regionalne dokumenty
strategiczne
Posiadane uprawnienia
akademickie
Wyniki badań i prognozy
dotyczące rynku pracy
Posiadane zasoby ludzkie i
materialne i perspektywy ich
rozwoju
studiów
TOP - DOWN
POZIOM KRAJOWY
Krajowe Ramy Kwalifikacji, Opisy efektów kształcenia dla obszarów kształcenia,
Wzorcowe opisy efektów kształcenia
Standardy i inne uregulowania prawne, wymagania środowiskowych
komisji akredytacyjnych
Uzgodnienia międzyuczelniane, porozumienia dziekanów
Wskazówki i wymagania stowarzyszeń zawodowych
POZIOM INSTYTUCJONALNY
Standardy i inne uregulowania wewnętrzne
Przykłady dobrej praktyki
POZIOM PROGRAMU
Poziom i profil
Zasady organizacyjne
Wymagania egzaminacyjne
BOTTOM - UP
POZIOM MIĘDZYNARODOWY
Ramy Kwalifikacji dla Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego
Europejskie Ramy Kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie
Standardy i uzgodnienia przyjęte przez międzynarodowe
i krajowe organizacje zawodowe i komisje akredytacyjne
TESTOWANIE i OCENIA
IMPLEMENTACJA
PROJEKTOWANIE
PLANOWANIE
I OKREŚLENIE WYMAGAŃ
KONCEPCJA
ETAPY PROJEKTOWANIA KIERUNKU
STUDIÓW/PROGRAMU KSZTAŁCENIA
KONCEPCJA
Rozpoznanie potrzeb związanych
z utworzeniem planowanego
kierunku studiów
Sformułowanie przewidywań
odnoszących się do
zainteresowania kandydatów
kierunkiem studiów
Wstępne określenie celów i
efektów kształcenia
Wstępne rozpoznanie rynku
pracy dla absolwentów
programu
Rozpoznanie gotowości uczelni
do finansowania planowanego
kierunku studiów; poszukiwanie
innych źródeł finansowania
Lista
przykładowych
pytań
kontrolnych
?
Czy istnieje potrzeba utworzenia kierunku studiów o wstępnie
określonym celu? Jakie czynniki sprzyjają podjęciu decyzji o jego
utworzeniu?
Kto może być zainteresowany utworzeniem i realizacją planowanego
kierunku?
Do jakich grup potencjalnych kandydatów kierunek jest kierowany?
Jaką wiedzą i umiejętnościami powinni wykazywać się kandydaci? Czy
grupa kandydatów ma charakter homogeniczny z punktu widzenia
wiedzy i umiejętności posiadanych przez jej członków?
Czy i jakie kryteria doboru kandydatów należy wprowadzić ?
Jaką wiedzę i umiejętności będą posiadać po ukończeniu programu
kształcenia
Jakie elementy powinny być włączone do profilu kwalifikacji
absolwenta?
W jaki sposób dokonać dystrybucji tych elementów w poszczególnych
przedmiotach/modułach składających się na program kształcenia?
Kto jest odpowiedzialny za opracowanie projektu kierunku, jego
implementację oraz testowanie i ocenę?
Jaki jest koszt realizacji kierunku studiów, jakie będą źródła jego
finansowania
PLANOWANIE I OKREŚLENIE WYMAGAŃ
Włączenie wszystkich interesariuszy
Określenie poziomu, na którym będzie realizowany kierunek studiów
oraz profilu
Określenie obszaru/obszarów kształcenia, w obrębie których będzie
się mieścił planowany kierunek studiów
Określenie zakresu i poziomu wstępnej wiedzy i umiejętności
kandydatów
Opracowanie opisu efektów kształcenia w odniesieniu do wszystkich
kategorii: wiedzy, umiejętności i innych kompetencji personalnych i
społecznych (postaw) oraz ich odniesienie do opisu efektów
kształcenia dla poziomu, profilu oraz obszaru/obszarów kształcenia
Dyskusja nad możliwością i sposobami osiągnięcia wszystkich
zdefiniowanych efektów
Przeprowadzanie wymaganych przepisami prawa czynności
administracyjnych wymaganych do zatwierdzenia efektów kształcenia
dla kierunku studiów
PROJEKTOWANIE PROGRAMU KSZTAŁCENIA NA
KIERUNKU STUDIÓW
Opracowanie szczegółowego opisu efektów kształcenia w odniesieniu do
wszystkich kategorii: wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych i
społecznych (postaw)
Opracowanie zestawu przedmiotów i przyporządkowanie tematów i
treści poszczególnym modułom/przedmiotom
Przyporządkowanie umiejętności i innych kompetencji (postaw)
poszczególnym modułom/przedmiotom
Przyporządkowanie poszczególnym przedmiotom/modułom
odpowiednich typów zajęć i metod kształcenia; należy zadbać o
zróżnicowanie typów zajęć i metod
Sporządzenie opisu poszczególnych przedmiotów/modułów
Określenie nakładu pracy studenta i przyporządkowanie punktów ECTS
poszczególnym przedmiotom/modułom
Czynności te są wielokrotnie powtarzane, w kolejnych cyklach należy
przedyskutować ich rezultaty z różnymi interesariuszami, aż do
osiągnięcia konsensu, co do struktury programu kształcenia, jego
jednostek składowych (przedmiotów/modułów), ich zawartości oraz
efektów uczenia się i sposobów ich osiągania
IMPLEMENTACJA
Sporządzenie szczegółowych opisów przedmiotów/modułów
(cel, efekty uczenia się, zakres wymaganej wiedzy i
umiejętności kandydatów, inne warunki wstępne, nakład pracy
niezbędny do osiągnięcia efektów uczenia się, metody
nauczania i uczenia się, sposoby oceny i egzaminowania,
minimum wymagane do zaliczenia przedmiotu/modułu
Wybór wykładowców
Przeprowadzenie wymaganych w uczelni czynności
administracyjnych związanych z zatwierdzeniem programu
kształcenia (należy wziąć pod uwagę obowiązujące terminy i
podejmować działania projektowe z odpowiednim
wyprzedzeniem
Inne czynności administracyjne (opracowanie harmonogramu
zajęć, rezerwacja sal, opracowanie materiałów promocyjnych)
TESTOWANIE I OCENA
W trakcie projektowania programu kształcenia –
sprawdzenie, czy program spełnia wszystkie założenia i
zapewnia osiągnięcie efektów uczenia się
W trakcie realizacji programu – przeprowadzenie oceny
na zakończenie pierwszego cyklu kształcenia według
opracowanego programu oraz cykliczne powtarzanie
ocen, zgodnie z wewnętrznymi procedurami
ustalonymi w uczelni
Przeprowadzenie oceny zewnętrznej (akredytacji)
program kształcenia
Zaangażowanie różnych grup interesariuszy w ocenę
programu
Narzędzia wykorzystywane w
procesie projektowania programu
kształcenia
Wg. E. Brenner, J. Niehs. Curricula Development based on Learning Outcomes – An Austran Case. In:
Implementing Competence Orientation and Learning Outcomes in Higher Education, ed. by E. Canon
[i in.], 2008 oraz M. Ziółek, Tworzenie programu studiów na bazie efektów uczenia się, 2010 oraz D.
Kennedy, Designing Curricula based on Learning Outcomes, 2009
MACIERZ EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Odzwierciedla relacje między efektami kształcenia
sformułowanymi dla obszaru kształcenia oraz kierunku studiów
(relacje między efektami kształcenia dla kierunku studiów oraz
programu kształcenia na tym kierunku; relacje między efektami
kształcenia dla programu kształcenia oraz dla jego jednostek
strukturalnych (przedmiotów/modułów)
Pozwala na sprawdzenie, czy efekty kształcenia zdefiniowane
dla kierunku studiów zapewniają osiągnięcie przez absolwentów
efektów założonych dla obszaru kształcenia (czy efekty
kształcenia zdefiniowane dla programu kształcenia zapewniają
osiągnięcie przez absolwentów efektów założonych dla kierunku
studiów itd.)
Umożliwia identyfikację „białych plam”, to znaczy rozpoznanie
takich efektów kształcenia które nie są osiągane wcale lub w
niedostatecznym stopniu
Pozwala na optymalne „rozłożenie” efektów kształcenia w
obrębie kierunku i programu kształcenia (unikanie nadmiernej
„kumulacji” efektów jednego typu, właściwe
przyporządkowanie efektów generycznych poszczególnym
przedmiotom/modułom)
WZÓR MACIERZY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA
KIERUNKU STUDIÓW
Efekty kształcenia dla
obszaru studiów
humanistycznych
zna i rozumie
podstawowe metody
analizy i interpretacji
różnych wytworów
kultury właściwe dla
wybranych tradycji, teorii
lub szkół badawczych w
obrębie studiowanej
dyscypliny
humanistycznej
…
Szczegółowe efekty uczenia się kierunku
LO dla
LO dla
LO dla
LO dla
…
kierunku kierunku kierunku kierunku
1
2
3
4
+
+
WZÓR MACIERZY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA
PROGRAMU KSZTAŁCENIA
Przedmiot/moduł
1
Przedmiot/moduł
2
Przedmiot/moduł
3
Przedmiot/moduł
4
Przedmiot/moduł
5
…
LO dla
programu
kształcenia
1
LO dla
programu
kształcenia
2
+
+
+
LO dla
programu
kształcenia
3
+
+
LO dla
programu
kształcenia
4
+
…
Metodyka opisu programu
kształcenia
ELEMENTY OPISU PROGRAMU KSZTAŁCENIA NA
KIERUNKU STUDIÓW WG PRZEWODNIKA DLA
UŻYTKOWNIKÓW ECTS (2009)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
przyznawane kwalifikacje (tytuły i dyplomy)
poziom kwalifikacji
szczegółowe kryteria przyjęć
szczegółowe procedury dotyczące uznawania wcześniejszego
kształcenia (formalnego, nieformalnego i incydentalnego)
wymagania i przepisy dotyczące kwalifikacji
profil programu studiów
podstawowe efekty kształcenia/uczenia się
profile zawodowe absolwentów wraz z przykładami
dalsze możliwości kształcenia
struktura programu wraz z liczbą punktów (60 punktów rocznie)
przepisy dotyczące egzaminów, systemu oceniania i ocen
wymogi związane z ukończeniem studiów
typ studiów (stacjonarne, niestacjonarne, e-learning...)
kierownik programu studiów lub inna odpowiedzialna osoba
SEMINARIUM BOLOŃSKIE
KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI.
BUDOWA PROGRAMÓW STUDIÓW NA BAZIE EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Wyższa Szkoła Hotelarstwa i Turystyki w Częstochowie
20 czerwca 2011
D Z I Ę K U J Ę Z A U WA G Ę
[email protected]