Prawda jest jedna i wieczna
Transkrypt
Prawda jest jedna i wieczna
Wraz z ziemią naszą krwią obryzganą, Aby w umysłach na zawsze była: Zbrodnia Katyńska - niezapomnianą. Prawda jest jedna i wieczna... Dziesięciolecia cynicznych kłamstw na temat Katynia nie zamazały prawdy o tragicznych losach polskich żołnierzy, którzy heroiczne umiłowali swoją Ojczyznę. Ogólnopolski program „Katyń – ocalić od zapomnienia” w niezwykle wymowny sposób przyczynia się do uczczenia pamięci poległych Bohaterów zbrodni katyńskich. Dęby – drzewa będące symbolem siły i wieczności - stają jeden po drugim na terenie całej Polski, by przywrócić zbiorowej pamięci sylwetkę żołnierza – Bohatera, ale też czyjegoś syna, ojca, męża czy brata. Jakiż to będzie wielki las, ponad 21 tysięcy szumiących drzew. Zaangażowanie pań – Jolanty Podsiadłowicz i Danuty Domińczak przyczyniło się do przeprowadzenia 14. kwietnia 2010 r. uroczystości posadzenia Dębu Pamięci w Szkole Podstawowej nr 3 w Łęczycy. Drzewo chroni od zapomnienia zamordowanego w Katyniu porucznika Edmunda Pawłowskiego, który choć urodził się w Łodzi przez lata związany był z Łęczycą. To właśnie tu pobierał naukę, najpierw w szkole elementarnej, potem w realnej, by ostatecznie ukończyć Seminarium Nauczycielskie w Łęczycy. Ziemi łęczyckiej poświęcał z pasją swoją działalność harcerską, nauczycielską i żołnierską. Jako 38-latek 3 września 1939 r. został powołany do czynnej służby wojskowej. Ostatnie słowa w liście skierował do rodziny w 1940 r. Zginął w lesie katyńskim. Zidentyfikowany pod nr 2957 został pochowany prawdopodobnie w mogile piątej. Grono Pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 3 w Łęczycy wraz dyrektorem p. Ryszardem Ziarkowskim zgodnie przyznało, że takie uczczenie 70. rocznicy zbrodni katyńskiej nie tylko pozwoli przekazać uczniom prawdę historyczną, ale też pobudzi całą społeczność lokalną do refleksji nad kształtem współczesnego patriotyzmu - patriotyzmu obywatelskiego, otwartego na przyszłość, który swoją siłę buduje na świadectwach przeszłości. Uroczystość została przygotowana z wielką pieczołowitością, a jej wspomniane wcześniej pomysłodawczynie włączyły w organizację projektu wielu nauczycieli – Aleksandrę Krysiak, Andrzeja Kurowskiego Marzenę Jatczak, Arkadiusza Kozajdę, Małgorzatę Kołcz, Jolantę Czekalską, Teresę Graczyk Monikę Kurczewską, Henryka Andrysiaka, Michała Stokwiszewskiego. Szkoła została zaszczycona obecnością członków rodziny zamordowanego porucznika. Goście stawili się na tę uroczystość z różnych stron Polski. Liczne grono rodzinne reprezentowały córki porucznika – p. Wiesława Tarczyńska-Hopaluk i p. Grażyna Bernasiak. Obu paniom towarzyszyły dzieci i ich rodziny – Stefan Tarczyński z żoną Krystyną, Przemysław Tarczyński z żoną Elżbietą, Hanna Piotrowska z mężem Grzegorzem, Barbara Kałuża, Wojciech Bernasiak z żoną Elżbietą. W uroczystości uczestniczyli także Zofia i Zenon Matysiakowie, Janina Małecka z dziećmi – Krystyną Pirowicz, Haliną Pietrzak, Jadwigą Wewiórską i Wojciechem Małeckim z żoną Leną, oraz Irena Kamińska z dziećmi – Wiolettą Kamińską, Urszulą Kamińską i Mirosławą Pucek z mężem Pawłem. Najmłodszym uczestnikiem uroczystości okazał się praprawnuczek porucznika – czteromiesięczny Wituś Boczek. Dąb Pamięci, przysypany symboliczną grudką ziemi przywiezioną z Katynia, został posadzony przez córki porucznika Pawłowskiego – panią Wiesławę Tarczyńską- Hopaluk i panią Grażynę Bernasiak. One także dokonały odsłonięcia tablicy pamiątkowej. W zadumie wysłuchano refleksyjnych utworów muzycznych i recytacji wzruszającej poezji, która w ustach uczniów – młodych patriotów nabrała swoistego wydźwięku. Dobór wierszy nie był przypadkowy. Wszystkie były autorstwa siostrzenicy porucznika – p. Jadwigi Wewiórskiej, która nie kryła wzruszenia podczas ich deklamacji i dziękowała za taki właśnie wybór. Spośród gości głos zabrał w imieniu rodziny dr nauk humanistycznych – p. Zenon Matysiak. Ze wzruszeniem dziękował dyrekcji szkoły, nauczycielom i uczniom za oddanie hołdu porucznikowi Edmundowi Pawłowskiemu, jednocześnie przybliżając tragiczne fakty zapisane krwawymi literami w dziejach Polski. Swoimi refleksjami podzielił się z zebranymi przybyły na uroczystość senator – p. Przemysław Błaszczyk, który nawiązał do tragicznej katastrofy rządowego samolotu pod Smoleńskiem. Modlitwę za jej ofiary poprowadził o. Jordan. Po uroczystości goście zostali zaproszeni na obiad, którego przygotowaniem zajęła się Rada Rodziców przy Szkole Podstawowej nr 3 w Łęczycy, którą reprezentowała przewodnicząca - p. Katarzyna Urbanek. Następnie wszyscy przybyli na tę uroczystość mieli możliwość obejrzenia wystawy okolicznościowej oraz dokonania wpisu do księgi pamiątkowej. Był też czas na wspomnienia i refleksję. Rodzina porucznika przekazała do biblioteki szkolnej książkę A. Wajdy oraz zdjęcia z wizyt w Katyniu. Spodziewałem się, że będzie to wyjątkowe spotkanie – powiedział p. Zenon Matysiak – ale jego oprawa przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Taki płynący z serca komentarz jest doskonałym podziękowaniem za przygotowanie uroczystości, w którą włączyli się uczniowie, nauczyciele, rodzice, a także pracownicy obsługi i kuchni. Z dumą i troską będziemy obserwować jak drzewo rośnie i staje się coraz większe i dostojniejsze. DĄB PAMIĘCI jako trwały symbol zbrodni, będzie także przypominał o niej następnym pokoleniom uczniów i inspirował ich do pogłębiania wiedzy na lekcjach historii. Wsadzany w tak szczególnym czasie, rozpościerając swe konary niech nie dopuści, by urzeczywistniło się kolejny raz powiedzenie, że historia lubi się powtarzać, bo przecież ziemia katyńska - już i tak nigdy nie da Polakom o sobie zapomnieć.