interpretacja indywidualna Sygnatura IPTPP2/4512-639/15

interpretacja indywidualna
Sygnatura IPTPP2/4512-639/15-2/KW Data 2016.01.19
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Mając zatem powyższe na uwadze w świetle cytowanych przepisów
stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu
dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy
towarów, tj. potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski oraz ich
odbiór w innym państwie członkowskim, które będą gromadzone
i przechowywane przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej – w postaci
skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, który zawiera m.in. podpis
nabywcy potwierdzający odbiór towaru – bez jednoczesnego przechowywania
ich w formie papierowej, dokumenty te będą dowodami dostawy w rozumieniu
art. 42 ust. 3 ustawy. Tym samym będą one uprawniać Wnioskodawcę do
zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych
wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem spełnienia
pozostałych wymogów wynikających z przepisów prawa.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z
2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie
ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649, z poźn. zm.) oraz
§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do
wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby
Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko –
przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) o wydanie
interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie
dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowych
dostaw towarów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej
dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania
stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i
usług, jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka prowadzi działalności w zakresie m.in.
sprzedaży sadzy technicznej. Duża część sprzedaży Wnioskodawcy realizowana jest na rzecz
podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska. Wywożone w ramach
WDT towary są transportowane przy wykorzystaniu firm trzecich – przewoźników.
Opisane
przez
Wnioskodawcę
w
niniejszym
wniosku
transakcje
stanowią
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.
Spółka opodatkowuje przedmiotowe transakcje stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania
wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj.:
1. dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny
dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla
nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy,
posiadanie w dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej
dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest
zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty
potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, a
także otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju
dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR), z których według Spółki jednoznacznie wynika,
że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa
członkowskiego innego niż terytorium kraju, ponieważ dokumenty te są podpisane, ewentualnie
również opieczętowane, przez odbiorcę towarów (przykładowy list przewozowy CMR dotyczący
transakcji opisanych w niniejszym wniosku Spółka przedłożyła w załączeniu).
W chwili obecnej Zainteresowany gromadzi i przechowuje wyżej opisane dokumenty
przewozowe (listy przewozowe CMR) w formie papierowej. W związku z dużymi nakładami
ponoszonymi na gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci
papierowej, Spółka rozważa odstąpienie od tej formy przechowywania tych dokumentów na rzecz
gromadzenia ich i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego
przechowywania tych dokumentów w formie papierowej. Wyglądałoby to w ten sposób, iż
przewoźnicy realizujący przewozy wykonywaliby skany oryginałów listów przewozowych CMR,
zawierających podpisy i pieczęcie, w tym: podpis nabywcy potwierdzający odbiór towarów,
wykonując je w formacie PDF lub innym nieedytowalnym formacie, a następnie przesyłaliby te
skany Spółce e-mailem. Skany te Wnioskodawca przechowywałby u siebie w formie elektronicznej
(zapisane w systemie informatycznym), zaś oryginały listów przewozowych (CMR) pozostawałyby
u przewoźnika.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w
formie elektronicznej (tj. w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, tj. takiego, który
zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru), bez jednoczesnego
przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu
art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla
realizowanych przez Spółkę transakcji WDT (pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów
dokumentacyjnych)...
Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i
przechowywane przez niego wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci skanu oryginalnego
listu przewozowego CMR, tj. takiego, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór
towaru), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową
dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. W konsekwencji, tak samo jak dokumenty
papierowe, będą one stanowić jeden z dokumentów będących podstawą zastosowania stawki 0%
dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT.
Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka
podatku wynosi 0%.
Według art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega
opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:
1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer
identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie
właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości
dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres
rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem
wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do
nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest
zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien przed upływem terminu do złożenia
deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać w swojej dokumentacji dowody
potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione i dostarczone do nabywcy na terytorium innego
niż Polska państwa UE.
Przez dowody z ust. 1 pkt 2 powyższego artykułu należy rozumieć – wskazane w art. 42 ust. 3
ustawy o VAT – dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora)
odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że
towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego
inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi
(spedytorowi) – oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, jeśli łącznie potwierdzają
dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do
nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
W ocenie Spółki, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o
VAT można uznać w szczególności skan podpisanego przez nabywcę towarów dokumentu
przewozowego otrzymanego od przewoźnika (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu
CMR).
Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią o
formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1, każda forma tych dokumentów jest
dopuszczalna. Należy zauważyć, że w przywołanym artykule nie wskazano, w jakiej formie
dokumenty powinny występować, aby uznać je za wystarczające do zakwalifikowania ich jako
dowody uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla WDT. W rezultacie
rozróżnienie dokumentów dla celów dowodowych na dokumenty w formie papierowej (podpisany
przez nabywcę egzemplarz dokumentu CMR) czy elektronicznej (skan podpisanego przez
nabywcę dokumentu CMR przesłany na wskazany adres poczty e-mail), nie powinno mieć wpływu
na możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla WDT, o ile jednoznacznie będą dowodzić
wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy w kraju członkowskim UE innym niż Polska. Stanowisko
w niniejszej kwestii znalazło również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia
2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP4/443-465/13-3/ISN), w której organ
podatkowy wskazał, że „(...) w dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw
do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przysłanemu np. w formie elektronicznej, skanem
czy faksem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie jest konieczne posiadanie
dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w
szczególności skan – wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru) (...)”. Wobec
powyższego można wnioskować, że prawo Spółki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku
VAT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej, stąd też nie ma
podstaw do odmówienia mocy dowodowej dokumentom dostarczonym w formie elektronicznej za
pomocą e-mail (skan). Niniejszym Spółka uważa, że będąc w posiadaniu skanu listu
przewozowego CMR będzie posiadać jeden z wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT
dowodów uprawniających ją do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla WDT.
Dodatkowo, powyższe znalazło także potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 października 2011 r. (sygn. ILPP4/443-528/112/BA), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2010
r. (sygn. IPPP3/443-154/10-4/KC), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w
Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2010 r. (sygn. ITPP2/443-952d/10/MD), a także w krajowym w
orzecznictwie sądowym, tj. wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. III SA/Wa
1909/08) oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2008 r. (sygn. III SA/Wa 80/08).
Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o potwierdzenie, że
zaprezentowane przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej
przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z
2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1
pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także
wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności
określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z
zastrzeżeniem ust. 2-8.
Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji
wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest
zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku
od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego
innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są
wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą
zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z
zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki
transportu.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli
dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest
zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 212c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia
2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109
ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku
wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy – wewnątrzwspólnotowa dostawa
towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer
identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie
właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości
dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres
rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem
wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do
nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest
zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 – zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy – są następujące
dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz
towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do
miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju –
w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. (uchylony),
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. (uchylony)
– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5,
nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w
szczególności:
1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma
charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku
inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez
członkowskiego innym niż terytorium kraju.
nabywcę
towaru
na
terytorium
państwa
W niniejszej kwestii należy odnieść się również do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy
2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od
wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa
członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca
przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty,
przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby
prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim
innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.
Zgodnie z art. 131 ww. Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w
cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i
na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i
prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania
się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.
Powyższy zapis wskazuje zatem, że Dyrektywa sama nie określa rodzaju dokumentów
potwierdzających fakt wywozu towarów, których posiadanie jest konieczne, lecz ich ustalenie
pozostawia w gestii poszczególnych krajów członkowskich. Zatem, zakres warunków formalnych,
jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników
zwolnienia (stawki 0%) przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, może zostać ustalony
swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w przepisach Dyrektywy
2006/112/WE.
Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na
wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie
danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu
prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana
jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie
opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania
faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie
przeznaczenia.
W związku z tym istotne jest, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że
określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego.
Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony
fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten
przepis. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora
odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42
ust. 3 ustawy.
Należy w tym miejscu zauważyć, iż przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od
posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie,
stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność
tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji
nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w
formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie
towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Mając zatem powyższe na uwadze w świetle cytowanych przepisów stwierdzić należy, że w
sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dokonanie
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski
oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim, które będą gromadzone i przechowywane przez
Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej – w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego
CMR, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru – bez jednoczesnego
przechowywania ich w formie papierowej, dokumenty te będą dowodami dostawy w rozumieniu
art. 42 ust. 3 ustawy. Tym samym będą one uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania stawki
podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod
warunkiem spełnienia pozostałych wymogów wynikających z przepisów prawa.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem
wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem
wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej –
rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający
wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany
przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany
ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku
opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki
prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem
interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym
przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany
któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci
swą aktualność.
Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa
podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania
podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się
wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa
podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut.
Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w
przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie
interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy
Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na
wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa
podatkowego (interpretację indywidualną).