NASZE PRZEDSZKOLE 1

Miejskie Przedszkole Nr 18 w Puławach
ul. Norwida 32 A
„NASZE PRZEDSZKOLE”
Nr 1 /wrzesień – październik 2008/
"Wszystkiego co naprawdę powinienem wiedzieć, nauczyłem się
w przedszkolu
- o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi,
patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy
świat".
Robert Fulghum
Wielu rodziców staje przed dylematem czy zapisać dziecko do
przedszkola .Jest wiele argumentów przemawiających za pozostawieniem
dziecka w domu pod opieką mamy, taty, babci ,dziadka, opiekunki, niani…
Są jednak pozytywne aspekty odmiennej decyzji.
Niejednemu trzy-, cztero-, pięciolatkowi i jego mamie łzy napływają do
oczu , kiedy po raz pierwszy stają w progu przedszkola. Tymczasem już po
kilku dniach ten „ przedszkolak mały” okazuje się zachwyconym,
zadowolonym dzieckiem. Zna i śpiewa już poznane piosenki, ma wielu
kolegów, tańczy , reaguje na polecenia, zna rozkład dnia i jest spokojniejsze,
bo wie, że codziennie ktoś po niego przychodzi i go odbiera z przedszkola.
Przedszkole uczy samodzielności, współdziałania w grupie, dyscypliny,
rozwija talenty, intelekt, pobudza emocje , wyrabia sprawność ruchową ,
muzyczną, plastyczną .Tu zawiera się pierwsze w życiu przyjaźnie. Dziecko
dzieli się z innymi swoją ulubioną zabawką, ale też uczy się wałczyć o tę,
którą się aktualnie bawi.
Dzień i przedszkolaka to wiele zwycięstw ale i wiele dziecięcych
porażek.
DOBRE DOŚWIADCZENIA
CO PRZEDSZKOLE DAJE DZIECKU:
*dziecko w przedszkolu bawi się, poznaje, uczy się, odpoczywa
*przedszkolak nawiązuje przyjazne relacje z otaczającymi je osobami i
przedmiotami
*zdobywa wiarę w siebie, kształtuje własną tożsamość, umacnia swoja
indywidualność
*przedszkole zapewnia dziecku warunki do uczenia się i odkrywania stopniowo
swoich umiejętności i możliwości
*życie w grupie rozwija świadomość społeczną , uczy nawiązywania nowych
przyjaźni a także dzielenia się przedmiotami i przezwyciężania trudności, jakie
niesie ze sobą współżycie w grupie.
CO PRZEDSZKOLE DAJE RODZICOM:
*współdziałanie w wychowaniu dziecka w otoczeniu innym niż rodzinne
*opiekę nad dzieckiem w czasie pracy rodziców
*poznawanie dziecka z innej perspektywy / grupa rówieśnicza/
*wymianę doświadczeń i możliwość nawiązania znajomości z innymi
rodzicami
*informację na temat praktycznych kwestii dotyczących wychowania
*porady z zakresu postępowania z dzieckiem
*udział rodziców w działalności wychowawczej oraz działalności przedszkola.
Życie przedszkolaka”
„
Zadowoleni i wypoczęci, bogatsi o nowe przygody i przeżycia
powróciliśmy z wakacji do przedszkola. Czekała na nas odmieniona sala,
nowe zabawki, a przede wszystkim nowe dzieci!
Pierwsze dni naszego pobytu wypełniały wspomnienia z wakacji, a także
rozmowy o tym, co to znaczy być dobrym kolegą i przedszkolakiem.
Poznaliśmy zasady obowiązujące w naszej sali oraz
„magiczne słowa” umieszczone na „Drzewie dobrych manier”.
Przywitaliśmy jesień spacerem , obserwowaliśmy zmiany zachodzące w
przyrodzie, rozpoznawaliśmy drzewa po liściach, zbieraliśmy dary jesieni:
kasztany i żołędzie do kącika przyrodniczego. Poznaliśmy również grzyby i
wiemy które można zbierać i jeść oraz te które, choć są bardzo ładne, nie
wolno nawet dotykać ale również i niszczyć.
Przypomnieliśmy sobie także podstawowe zasady ruchu drogowego, a
przede wszystkim utrwaliliśmy, jak należy bezpiecznie zachować się przy
jezdni i na przejściach dla pieszych.
Ciekawym przeżyciem było dla nas spotkanie z Panem Policjantem. Z
ogromnym zainteresowaniem słuchaliśmy, gdy opowiadał o swojej pracy i
wyjaśniał, jak prawidłowo zachowywać się w okolicy jezdni. Cieszymy się,
że Pan Policjant przyjął zaproszenie i odwiedził nasze przedszkole.
Jeszcze lato nie odeszło,
a już jesień bliska.
Wrzesień milczkiem borowiki
skrył we wrzosowiskach,
na polany rude rydze
stadkami wygonił
i rumiane jabłka strąca
raz po raz z jabłoni.
Jeszcze słońce o południu
tak potrafi przypiec,
jakby to nie wrzesień rządził,
lecz upalny lipiec.
Ale już chłodniejsze noce
niż bywały w lecie.
Liściom - żółknąć czas,
a ptakom - za morza odlecieć!
************************************************
************************************************
CZY WARTO WYDAWAĆ PRZEDSZKOLNĄ
GAZETKĘ ?
Każde przedszkole stara się stosować różne
formy kontaktu z rodzicem . Poprzez szerszą
współpracę z rodzicami czy opiekunami dziecka dużo
łatwiej podjąć właściwe kroki na drodze
oddziaływań dydaktyczno – wychowawczych . Łatwiej
też pedagogizować rodzinę.
Z drugiej strony rodzic biorący udział w
zebraniach , rozmowach indywidualnych z nauczycielem
, uroczystościach czy innych formach kontaktu
zdobywa informacje na temat działalności placówki ,
zasad jej funkcjonowania , lepiej rozumie znaczenie
pracy przedszkola i rolę jaką spełnia lub może ono
spełniać w rozwoju jego dziecka .
W naszym przedszkolu wydawana gazetka dla
dzieci i rodziców stała się jeszcze jednym ze
sposobów kontaktu z rodzicem i z dzieckiem .
***************************************************************************
KĄCIK HUMORU I
DOWCIPU
SŁOWNEGO DZIECI:
Wypowiedzi dzieci nie tylko o zwierzętach / 4-latki / :
# - Wiewiórka żywi się orzechami bardzo twardymi, bo gdyby nie
jadła twardego pożywienia, to by jej zarosła paszcza.
# -W zimie należy dokarmiać leśne zwierzęta, aby były smaczne na
wiosnę.
# -Jaskółka jest zwierzęciem, tylko że w powietrzu.
# -Aby się nie zarazić, to trzeba myć wszystkie owoce i nie jeść na tej
samej misce co pies.
# -Opiszę psa. Ma nogi i głowę przyczepioną do tułowia.
********************************************************
MAMA, TATA I JA
W ramach pedagogizacji rodziców
proponujemy Państwu artykuł:
1. ADAPTACJA DZIECI DO WARUNKÓW
PRZEDSZKOLNYCH.
Adaptacja to przystosowanie do nowego środowiska, do nowych sytuacji,
warunków. Dla małego dziecka takim środowiskiem jest przedszkole, gdzie zdobywa
ono pierwsze doświadczenia społeczne. Bardzo ważne jest, by te doświadczenia
przebiegały w atmosferze spokoju i poczucia bezpieczeństwa.
Wyniki badań psychologicznych i pedagogicznych wskazują, iż jedną z
przyczyn problemów adaptacyjnych dzieci jest brak współpracy między rodziną a
przedszkolem. Przedszkole jest pojmowane (szczególnie przez rodziców) jako
środowisko edukacyjne stymulujące możliwości rozwojowe dziecka,
wspomagające jego rozwój indywidualny i tworzące korzystne warunki dla
wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może zapewnić prawidłowy rozwój
dziecka oraz zaspokoić jego najistotniejsze potrzeby tylko wtedy, gdy współdziała z
rodziną.
Ta współpraca wymaga zaangażowania rodziców i personelu przedszkola
oraz wzajemnej korelacji działań obu stron, ponieważ dziecko musi nauczyć się
żyć w nowej rzeczywistości i przyswoić sobie wiele informacji organizacyjnych. A
nowe otoczenie to przecież własność społeczna gdzie przestrzeń jest dużo większa,
inna od domowej. Obowiązują tu nowe zasady, przez co obserwuje się u dzieci
poczucie zagubienia. Trudności w adaptacji mogą wiązać się też z brakiem orientacji
w zakresie organizacji pobytu i rytmie dnia przedszkolnego. Tę wiedzę dziecko
posiądzie dopiero w miarę zdobywania własnych, nowych, pozytywnych
doświadczeń.
Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej jest momentem
przełomowym w jego rozwoju społecznym. Kontakty z rówieśnikami i personelem
umożliwiają mu poznanie norm współżycia i respektowania grupy społecznej. W tym
okresie dziecko uczy się nowej dla siebie roli przedszkolaka, ponieważ
instytucjonalny charakter opieki nad dziećmi wymaga od niego pewnego
podporządkowania się panującej tam organizacji.
Dziecko 3- letnie przez pierwsze dni pobytu w przedszkolu jest
zdezorientowane, nie wie z kim może nawiązać bliższy kontakt, kto zapewni mu
poczucie bezpieczeństwa i spokoju wewnętrznego. Tą osobą jest nauczycielka.
Jednak sprawuje ona opiekę nad wieloma dziećmi
i nie może poświęcać czasu tylko jednostce, dziecko nie zajmuje centralnej pozycji,
przystosowuje się, więc i uczy nowych zachowań w sytuacjach emocjonalnie i
poznawczo trudnych. Udane włączenie dziecka do grupy przedszkolnej ma także
ogromne znaczenie dla dalszego jego rozwoju. Jeżeli początkowy okres w
przedszkolu związany jest z przyjemnymi przeżyciami, wtedy dziecko jest
pozytywnie nastawione, ufne i nie reaguje lękiem na podobne sytuacje. Dzięki
odpowiedniemu przygotowaniu można przyzwyczaić 3-latka do przedszkola i
niwelować jego ewentualny stres.
Jako środowisko społeczne pełne różnorodnych bodźców będzie spełniało
swoje funkcje wychowawcze i dydaktyczne, ale tylko wtedy, gdy dziecko będzie je
postrzegało jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie wówczas szybciej się do niego
przystosuje i zniesie niedogodności życia zbiorowego.
Część dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres adaptacji trwa bardzo
długo, są też takie dzieci, które nigdy nie adaptują się do warunków przedszkolnych.
Najczęściej takie problemy mają dzieci, które miały przykre doświadczenia w
relacjach z dorosłymi, są nieśmiałe, lękliwe, miały mały kontakt z rówieśnikami, lub
też ich rodzice są nadopiekuńczy lub sami bardzo przeżywają pójście dziecka
do przedszkola. Proces aklimatyzacji zależy także od fazy rozwojowej dziecka i jego
indywidualnych zdolności adaptacyjnych.
Wiek przedszkolny to okres osiągania kolejnego stadium dojrzałości fizjologicznej
organizmu i rozwoju intelektualnego, budowania podstawowych struktur osobowości,
to złoty wiek uczenia się, zdobywania doświadczeń społecznych dziecka, w tym i
przystosowujących do życia w grupie.
Przyglądanie się właściwościom rozwojowym dziecka 3-letniego uświadamia
nam, jak wiele trudności i ograniczeń wynika tylko z samego procesu rozwojowego,
z którym musi ono przecież poradzić sobie podczas adaptacji. Tak więc możemy
powiedzieć, że przebieg tego procesu zależy zawsze od ogólnego poziomu rozwoju
psychoruchowego dziecka.
U dzieci 3-letnich mamy do czynienia z szeregiem właściwości rozwojowych
utrudniających rozpoczynanie edukacji przedszkolnej tj.
 niski poziom autoidentyfikacji,
 dominacja strefy emocjonalnej np. potrzeby bezpieczeństwa, miłości,
 niski poziom kompetencji językowej,
 poziom rozwoju poznawczego i sposób poznawania pojęć czasu i przestrzeni,
niezwykle
potrzebnych do orientacji w nowym środowisku społecznym,
 nieznajomość środowiska, w którym dziecko ma być samodzielne przez wiele
godzin,
 różne umiejętności samoobsługowe, a próg stawianych wymagań przez
środowisko przedszkolne jest jednakowy.
Przedszkole oczekuje, że dziecko 3-letnie powinno mieć opanowane
następujące czynności
samoobsługowe:
- samodzielne jedzenie łyżką,
- mycie rąk,
- czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych,
- zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby,
- rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych,
- wycieranie nosa,
- znajomość swojego imienia i nazwiska.
Do przedszkola przychodzą dzieci z bardzo zróżnicowanym zasobem
umiejętności samoobsługowych i nie jest to spowodowane ich poziomem rozwoju
psychoruchowego, a właśnie systemem wychowania w rodzinie.
Podsumowując, dla wielu dzieci pierwsze kontakty z przedszkolem są źródłem
przykrych napięć emocjonalnych, utrudniających im przystosowanie. Jednak
przedszkole jest właściwym środowiskiem do uczenia dziecka niezależności
uspołecznienia. Dziecko szybciej się do tego adaptuje i zniesie
niedogodności, gdy będzie go postrzegało jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie i
swoich rodziców.
MAMA, TATA I JA
Opracowanie gazetki : E. Osiak, A. Furtak , M. Karkut.