Oblicza choroby maniakalno-depresyjnej Prof. dr hab. Janusz
Transkrypt
Oblicza choroby maniakalno-depresyjnej Prof. dr hab. Janusz
Oblicza choroby maniakalno-depresyjnej Prof. dr hab. Janusz Rybakowski Kierownik Kliniki Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Choroba maniakalno-depresyjna dwubiegunowa) cechuje się (obecna występowaniem nazwa: choroba afektywna stanów maniakalnych oraz depresyjnych. Objawy manii stanowią biegunowe przeciwieństwo objawów depresji. Choroba jest znana od staroŜytności. Szkole Hippokratesa przypisuje się utworzenie nazwy melancholii (od melaena chole – czarna Ŝółć), odpowiadającej obecnie uŜywanemu terminowi depresji. Aretajos z Kapadocji Ŝyjący w I wieku nowej ery po raz pierwszy uŜył pojęcia mania i wskazał na występowanie przeciwstawnych stanów nastroju u tej samej osoby. Ryzyko wystąpienia choroby afektywnej dwubiegunowej, włączając stany hipomaniakalne o niewielkim nasileniu moŜe dotyczyć nawet 5% populacji. Udział czynników genetycznych w tej chorobie jest bardzo istotny, a geny predysponujące do jej wystąpienia znajdują się na licznych chromosomach. Współczesna terapia choroby maniakalno-depresyjnej rozpoczęła się wprowadzeniem jonu litu do leczenia manii, a publikacja Johna Cade’a w 1949 roku moŜe być uwaŜana za początek ery nowoczesnej psychofarmakologii. Terapia litem mająca na celu zapobieganie nawrotom choroby znalazła swój wyraz w biografiach wybitnych osób. W odniesieniu do litu stwierdzono równieŜ działanie przeciwsamobójcze, przeciwwirusowe oraz neuroprotekcyjne. Obecnie oprócz litu istnieje wiele środków o działaniu normotymicznym (mood-stabilizers) uŜywanych w leczeniu i profilaktyce stanów maniakalnych i depresyjnych. Cechy zaburzeń maniakalno-depresyjnych występują u wielu wybitnych twórców (poetów, pisarzy, malarzy, muzyków) i często wiąŜą się z tendencją do naduŜywania środków psychoaktywnych i zachowań samobójczych. W ostatnich latach zaburzenia maniakalno-depresyjne zyskały równieŜ oblicze socjoekonomiczne. Niektórzy uwaŜają, Ŝe źródłem osiągnięć Stanów Zjednoczonych Ameryki jest predyspozycja genetyczna do wzmoŜonej aktywności oraz podejmowania ryzyka, podobnych do zachowań maniakalnych, odziedziczona po pierwszych osadnikach i twórcach państwa oraz osobach, które osiągnęły wielki sukces.