Zagospodarowanie odpadów hutniczych

oprac. Janusz Szpytko, Zygmunt Drzyma³a
Z wizyt¹
w Rautaruukki Steel Raahe
21 Posiedzenie Europejskiego Komitetu Maszyn Hutniczych
w Rautaruukki Steel, RAAHE, Finlandia
W dniach 3–4 czerwca 2002
Huta Rautaruukki Oy (Rautaruukki
Steel) w Raahe (Finlandia) by³a
gospodarzem kolejnego 21. posiedzenia Europejskiego Komitetu
Maszyn Hutniczych. Koordynatorem corocznych spotkañ jest Niemieckie Stowarzyszenie In¿ynierów Hutnictwa (Verein Deutscher
Eisenhuettenleute). W spotkaniu
uczestniczy³o 48 osób – specjalistów
szeroko
rozumianego
przemys³u hutniczego, instytutów
naukowo-badawczych i uczelni
z 9. krajów europejskich: Austrii,
Finlandii, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Holandii, Polski, Szwecji,
Wielkiej Brytanii. Reprezentowane
by³y miêdzy innymi nastêpuj¹ce
przedsiêbiorstwa: AB Sandvik Steel, Aceralia, ATS La Defense, AGH
Kraków, CETTO Maschinenbau
GmbH, Corus Process Engineering, Huettenwerke Krupp Mannesmann GmbH, Rautaruukki Steel,
dr in¿. Jerzy Nowakowski – Wydzia³ Metali Nie¿elaznych AGH
Zagospodarowanie
odpadów hutniczych
W dniach 20–22.06.2002 odby³a siê w Zakopanem IV Konferencja
nt. „Teoretyczne i praktyczne problemy zagospodarowania odpadów hutniczych”, której organizatorem by³y: Fundacja Metale Nie¿elazne, Wydzia³ Metali Nie¿elaznych i SITPH Oddzia³ Metale.
Problemy zagospodarowania,
sk³adowania i utylizacji odpadów
hutniczych stanowi¹ powa¿ne zadania do rozwi¹zania. Jest to
szczególnie wa¿ne w obecnej
chwili, kiedy czeka nas wst¹pienie
do Unii Europejskiej. Jednoczeœnie mamy bardzo trudn¹ sytuacjê
ekonomiczn¹ polskiego hutnictwa.
Z drugiej strony koniecznoœæ sprostania rosn¹cym wymaganiom
ochrony œrodowiska powoduje
wzrost zainteresowania tymi zagadnieniami tak przemys³u hutniczego, jak i œrodowisk naukowo-badawczych. Konferencja ta jest
doskona³¹ p³aszczyzn¹ do wymiany pogl¹dów i doœwiadczeñ obu
tych œrodowisk. W trakcie konfe-
14
rencji wyg³oszono 15 referatów
o szerokim spektrum tematycznym
od wykorzystania py³ów stalowniczych poprzez odpady powstaj¹ce
przy produkcji metali nie¿elaznych
do z³omów elektronicznych.
Tak szeroka tematyka rozbudzi³a ¿yw¹ dyskusjê tak w trakcie
obrad, jak i poza nimi. Organizatorzy podkreœlali, ¿e pomimo starañ
z ich strony, chêci udzia³u w konferencji nie wyrazili przedstawiciele
Ministerstwa Ochrony Œrodowiska,
Izby czy te¿ Œl¹skiego i Ma³opolskiego Inspektoratu Ochrony Œrodowiska.
Uczestnicy konferencji zg³osili
szereg zwi¹zanych z odpadami
problemów, które nurtuj¹ przemys³ hutniczy, a wymagaj¹ szybkiego rozwi¹zania. W opinii zgromadzonych nale¿y kontynuowaæ
tego typu spotkania (w tym zakresie), gdy¿ iloœæ problemów bêdzie ros³a, dlatego wydaje siê
konieczne kontynuowanie tej konferencji.
Sollac Mediterranee Fos, SSAB
Tunnplat AB, Stahlwerke Bremen
GmbH, Corus Staal BV, Thyssen
Krupp Stahl AG, VAI Celecim, Voest Alpine GmbH, Voest Alpine
Mechatronics GmbH.
wdro¿eniem rezultatów projektu
w europejskich zak³adach hutniczych.
Podczas spotkania uczestnicy
konferencji zapoznani zostali z ci¹giem walcowniczym w Rautaruukki
Raahe Steelworks. Szczególna
uwaga uczestników by³a ukierunkowana na uk³ady nadzorowania
stanu technicznego urz¹dzeñ technologicznych i transportowych, ich
zdalne sterowanie oraz uk³ady automatyki.
Rautaruukki Steel jako jedna
z piêciu jednostek wchodzi w sk³ad
fot. archiwum
decyduje marketing, a nazwa jest
jego wa¿nym elementem. Nale¿y
w tym miejscu przypomnieæ, ¿e
rozwój zakresu dzia³alnoœci uczelni doprowadzi³ ju¿ w przesz³oœci
(w 1949 roku) do zmiany jej nazwy
z Akademia Górnicza na Akademia
Górniczo-Hutnicza.
Uwa¿am równie¿, ¿e decyzje
o modyfikacjach t³umaczenia nazwy nale¿y podj¹æ szybko, tak aby
do Unii Europejskiej wchodziæ ju¿
z nowym „obrazem”. Warto równie¿ wprowadziæ okres przejœciowy, np. roczny, w którym stosowano by obie nazwy anglojêzyczne
(chodzi np. o wykorzystanie istniej¹cych wizytówek i papierów firmowych). Po tym okresie nale¿a³oby
konsekwentne egzekwowaæ u¿ywanie w³aœciwych t³umaczeñ przez
wszystkich pracowników uczelni
(nawet obecnie panuje spora dowolnoœæ). Na koniec chcia³bym
podkreœliæ, ¿e niezale¿nie od modyfikacji w t³umaczeniu nazwy,
uwa¿am, ¿e powinniœmy rozwijaæ
i umacniaæ nasze badania oraz
kszta³cenie w kierunkach zwi¹zanych z górnictwem i hutnictwem.
To obszary, w których jesteœmy tradycyjnie mocni i w których mo¿emy coœ zaoferowaæ rozszerzonej
Europie.
Rys.1. Z wizyt¹ w Rautaruukki Steel w Raahe (pierwszy od lewej: prof. zw. dr hab.
in¿. Z. Drzyma³a, mgr in¿. Herwig Haunschmid, prof. nadzw. dr hab. in¿. J. Szpytko,
mgr in¿. Christian Aigner)
Celem miêdzynarodowej konferencji by³a wymiana doœwiadczeñ
i informacji w zakresie postêpu
technicznego i obs³ugiwania w obszarze maszyn i urz¹dzeñ hutniczych, w szczególnoœci obs³ugiwania i monitorowania ich stanu technicznego.
Podczas konferencji wyg³oszono 12 referatów, w tym dwa wspó³autorstwa pracowników Akademii
Górniczo-Hutniczej:
1. Computer aided safety and
productivity system for cranes:
Szpytko J. (AGH, Kraków), Iung
B. (CRAN, Nancy), Leger J.B.
(Predict, Nancy), Harrison D.K.
(GCU, Glasgow),
2. Improvement of overhead cran
bridge exploitation: Szpytko J.
(AGH, Kraków), Drzyma³a Z.
(AGH, Kraków), Balak C. (EkoEnergia, Kraków).
Przedmiotowe referaty opracowano w ramach realizacji miêdzynarodowego Programu Eureka
RobCrane, koordynatorem którego
jest Katedra Urz¹dzeñ Technologicznych i Ochrony Œrodowiska
AGH (Wydzia³ In¿ynierii Mechanicznej i Robotyki). Wyg³oszone
referaty by³y przedmiotem szerokiej dyskusji i zainteresowania
koncernu Rautaruukki Group zorientowanego przede wszystkim na
produkcjê stalowych profili p³askich i d³ugich (w roku 2000 ³¹czna
produkcja wynosi³a oko³o 4,3 mln
ton, zatrudnienie oko³o 13 tysiêcy
pracowników). Produkcja Rautaruukki Steel w roku 2000 wynosi³a
oko³o 2,6 mln ton przy zatrudnieniu
oko³o 5,3 tys. pracowników.
Raahe jest ma³ym, oko³o 18 tysiêcznym fiñskim miasteczkiem
o 350 letniej tradycji i drewnianej
zabudowie. W mieœcie i okolicy dominuje przemys³ stalowniczy i informatyczny (Raahe Institute of
Computer Engineering). Raahe
jest oddalone oko³o 80 km od
Oulu, wiod¹cego w Finlandii
oœrodka przemys³u komputerowego oraz produkcji mikroprocesorów. W Oulu zlokalizowany jest
równie¿ uniwersytet kszta³c¹cy
oko³o 14,5 tysiêcy studentów
(przede wszystkim na kierunkach:
biotechnologia, techniki informatyczne, ochrona œrodowiska) i zatrudniaj¹cy oko³o 3 tysiêcy pracowników. St¹d tylko oko³o 300 km do
ko³a podbiegunowego, oddalonego 8 km na pó³noc od Rovaniemi,
stolicy Laponii. W pobli¿u ko³a
podbiegunowego znajduje siê wioska œwiêtego Miko³aja.
BIP 106/107 – sierpieñ/wrzesieñ 2002 r.