Decyzja środowiskowa wiąże organ wydający pozwolenie na budowę

Decyzja środowiskowa wiąże organ wydający pozwolenie na budowę
Rzeczpospolita, komentarz Tomasza Duchniaka
WSA W ŁODZI
Związanie organów wydających pozwolenie na budowę treścią decyzji środowiskowej nie tylko nie pozwala na
badanie jej legalności w toku postępowania o pozwolenie na budowę, ale wręcz nakazuje podporządkowanie
się jej postanowieniom w toku tego postępowania i badanie zgodności przedłożonego projektu budowlanego z
warunkami środowiskowymi w niej określonymi.
Inwestor uzyskał decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę elektrowni
wiatrowej wraz z drogą dojazdową, placem manewrowym oraz zjazdem z drogi gminnej. Od tej decyzji
odwołanie złożył właściciel nieruchomości rolnej, położonej nieopodal planowanej inwestycji. W odwołaniu
zarzucono pozwoleniu, że zostało ono oparte na decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w której błędnie
ustalono obszar oddziaływania planowego obiektu. Zdaniem odwołującego obszar ten został określony bez
zbadania kumulatywnego oddziaływania elektrowni wiatrowych niewskazanych w decyzji środowiskowej, a
usytuowanych w pobliżu planowanej elektrowni wiatrowej. Organ odwoławczy w zasadniczej części utrzymał w
mocy decyzję organu I instancji (jedyniew zakresie dotyczącym jednej z działek, na której nie miały być
realizowane żadne roboty budowlane, organ uchylił pozwolenie i umorzył w tym zakresie postępowanie).
Organ, nie podzielając zarzutów zawartych w odwołaniu, uznał, że przedłożony projekt budowlany spełnia
wymogi określone przepisami prawa. Organ wskazał, że zarzuty odwołania skierowane były w istocie wobec
decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, a decyzja ta nie była przedmiotem omawianego postępowania, co
uniemożliwiało ich uwzględnienie.
WSA oddalił skargę właściciela nieruchomości. Podzielając stanowisko organu odwoławczego, Sąd uznał, że
bezzasadne były zarzuty skarżącej dotyczące wadliwości decyzji środowiskowej poprzez nieprawidłowe
określenie w niej zakresu oddziaływania projektowanej inwestycji, a przedłożony projekt budowlany jest
zgodny z postanowieniami decyzji środowiskowej. Sąd wskazał także, że zgodnie z art. 86 ustawy z 3
października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, decyzja środowiskowa wiąże organ wydający
pozwolenie na budowę. Zdaniem sądu przepis ten uniemożliwia badanie legalności decyzji środowiskowej w
toku postępowania w sprawie pozwolenia na budowę.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi
z 19 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Łd530/15
Przepis uniemożliwia badanie legalności decyzji środowiskowej w toku postępowania w sprawie pozwolenia na
budowę
KOMENTARZ
Tomasz Duchniak radca prawny, kancelaria prawna Sołtysiński Kawecki & Szlęzak
Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ zobowiązany jest sprawdzić zgodność z prawem
rozwiązań przyjętych w projekcie budowlanym, i to w zakresie ściśle określonym w przepisach. Te zaś
nakładają obowiązek, aby projekt był zgodny m.in.z wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności
określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Jeżeli w wyniku przeprowadzonych sprawdzeń
organ stwierdzi naruszenie przepisów, wówczas wezwie inwestora do usunięcia wskazanych nieprawidłowości,
określając termin ich usunięcia, a po bezskutecznym upływie tego terminu wyda decyzję o odmowie
zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Jeżeli jednak wszystkie przesłanki do wydania
pozwolenia są spełnione, organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Takie
ukształtowanie przepisów sprawia, że decyzja w przedmiocie pozwolenia na budowę ma charakter związany. W
niniejszej sprawie kwestią sporną były zarzuty kierowane przez skarżącą nie tyle wobec decyzji będącej
przedmiotem odwołania, a następnie skargi do WSA, czyli pozwolenia na budowę, ile wobec decyzji
poprzedzającej wydanie tego pozwolenia, tj. decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W orzecznictwie
sądowoadministracyjnym podkreśla się szczególną rolę, jaką dla przygotowania inwestycji od strony formalnoprawnejodgrywa decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach. Wskazuje się, że decyzja ta ma charakter sui
generis „rozstrzygnięcia wstępnego” wobec przyszłego zezwolenia na realizację konkretnego przedsięwzięcia i
pełni wobec niego funkcję prejudycjalną (taknp. w wyroku NSA z 16 września 2008 r., II OSK 821/08,wyroku
WSA w Poznaniu z 2 marca 2011 r., II SA/Po785/10czy wyroku NSA z 13 grudnia 2012 r., II OSK 1483/11). Z
tego względu decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydana jest jako pierwsza z decyzji
poprzedzających rozpoczęcie realizacji procesu inwestycyjnego. Aby zapewnić zgodność postanowień
określonych w decyzji środowiskowej z dalszymi decyzjami, ustawodawca przyjął w art. 86 ww. ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wiąże organ wydający
inne decyzje, wskazane w przepisie art. 72 ust. 1 ww. ustawy, w tym organ wydający pozwolenie na budowę. W
niniejszej sprawie WSA uznał, że nie tylko nie jest możliwe rozpoznanie zarzutów dotyczących decyzji o
środowiskowych uwarunkowaniach w toku postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, ale właśnie z
uwagi na cyt. przepis art. 86 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku organy zobowiązane są do
podporządkowania się postanowieniom decyzji środowiskowej w toku wspomnianego postępowania.
Stanowisko to uważam za słuszne. Podobne rozwiązanie ustawowe przewidziano w art. 55 ustawy z 27 marca
2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym decyzja o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę (namocy art. 64 ust. 1
ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ta regulacja ma także zastosowanie do decyzji o
warunkach zabudowy). Stanowisko WSA potwierdza, że kierowanie w toku postępowania w sprawie
pozwolenia na budowę zarzutów wobec innych decyzji administracyjnych, choćby istotnie przedmiotowo
powiązanych z tym pozwoleniem, nie może odnieść skutku. Wniosek taki wypływa już z analizy przepisów
Kodeksu postępowania administracyjnego, a cytowany przepis art. 86 ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku dodatkowo wzmacnia powyższe stanowisko.