Udary krwotoczne w przebiegu tętniaków i naczyniaków mózgu

2. Tydzień Mózgu w Poznaniu Rok 2010
15-19 marca
Prof. dr hab. Stanisław Nowak
Klinika Neurochirurgii i Neurotraumatologii
Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
Sesja: Mózg człowieka: diagnostyka i leczenie schorzeń oraz procesy
starzenia
PIĄTEK – 15 marca 2010 , godz. 17.30
Udary krwotoczne w przebiegu tętniaków i naczyniaków mózgu
Spośród dwóch typów udarów mózgu pochodzenia naczyniowego, udar krwotocznych
występuje tylko w 15 %. W pozostałych 85% występuje udar niedokrwienny związany z
zamknięciem naczynia mózgowego. W zależności od dystrybucji wynaczynionej krwi występuje
krwawienie do miąższu mózgu, do przestrzeni podpajęczynówkowej lub znajdujemy krew w
przestrzeni podtwardówkwej ( krwiak podtwardówkowy). Istotnym postępowanie w pierwszym
okresie wystąpienia udaru jest wykonanie badań umożliwiających zróżnicowanie udaru.
Podstawowym badaniem jest TK mózgu. Od momentu rozpoznania udaru krwotocznego dalsza
diagnostyka prowadzi do ustalenia przyczyny krwawienia. Służą temu badania Cyfrowej
Angiografii Subtrakcyjnej (DSA – Digital Subtraction Angiography ). Ustalenie przyczyny udaru
krwotocznego – tętniaka, naczyniaka mózgu wymaga dalszego leczenia, które polega na
zamknięciu dopływu krwi do tych wad naczyniowych celem zabezpieczenia przed wystąpieniem
ponownego udaru. W wypadku wynaczynienia krwi do miąższu mózgu – krwiak śródmózgowy
rozważane jest leczenie operacyjne polegające na usunięciu krwiaka lub założeniu drenażu
komorowego. W masywnych udarach krwotocznych objawy neurologiczne są bardzo znaczne i
pomimo leczenia rehabilitacyjnego mogą mieć charakter utrwalony.