PRZYGOTOWUJEMY SIĘ DO KLASOWEJ WIGILII.
Transkrypt
PRZYGOTOWUJEMY SIĘ DO KLASOWEJ WIGILII.
PRZYGOTOWUJEMY SIĘ DO KLASOWEJ WIGILII. Cele ogólne: - integracja grupy, - rozwijanie umiejętności współpracy i współdziałania w grupie, - przeŜywanie radości z powodu zbliŜających się świąt. Cele szczegółowe: Uczeń: - buduje spójną wypowiedź na zadany temat, - czyta z naturalną intonacją i uczuciem zadany tekst, - wykonuje obliczenia praktyczne, - redaguje i zapisuje świąteczne Ŝyczenia, - sprawnie posługuje się przyborami plastycznymi, - potrafi współpracować w grupie, - pomaga w czasie działania innym, Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, zespołowa. Metody: operacyjna, eksponująca. Środki pomocnicze: karty pracy, karty z informacjami dotyczącymi świat w róŜnych krajach Europy, szary papier, flamastry, kredki, plakietki, kolorowe karteczki. Przebieg zajęć 1. Działania wprowadzające: Na początek powitanie i kolędy zaśpiewanie „Wśród nocnej ciszy” lub „PrzbieŜeli do Betlejem” Informacja na temat zdobywania sprawności „Znawca świątecznych tradycji” Zabawa integrująca zespół: Dzieci siedzą lub stoją w kręgu i podają sobie na niby wymyślone, przedmioty związane ze świętami (zwracamy uwagę dzieci na to by sposób podawania dostosowały do podawanego przedmiotu – Ŝywy karp, bombka na choinkę, prezent, opłatek, źdźbło suchej trawy ): a) „Podawanie Ŝywego karpia ” b) „Podawanie bombki na choinkę” c) „Prezent” d) „Opłatek” e) „Źdźbło sianka” 2. Wigilia – moje skojarzenia Rozwiązywanie zagadek związanych z pocztą – hasło WIGILIA 1. Kładziesz na niej paczkę przed wysłaniem. 2. MoŜe być polecony, zwykły lub ekspresowy. 3. Wysyłasz go, gdy chcesz kogoś bardzo szybko o czymś waŜnym powiadomić. 4. Roznosi listy. 5. DyliŜans, którym przewoŜono dawniej przesyłki. 6. Naklejasz je na listy. 7. Ten, który wysyła list. Z czym wam się kojarzy to słowo? Dzieci na małych karteczkach wypisują po 1 skojarzeniu, przypinamy karteczki do choinki narysowanej na tablicy albo na szarym papierze, przeczytanie napisów i krótkie omówienie ich. Odczytanie informacji dotyczących znaczenia słowa WIGILIA 3. Rozmowa kierowana na temat – „Wigilia w moim domu” Odczytanie fragmentu wiersza „Wieczór wigilijny” Dzieci wypowiadają się na temat wigilii w ich domach a) zwyczaje wigilijne w Polsce i na świecie (poszukiwanie w Internecie lub w innych źródłach): Święta w Austrii W zależności od regionu w Austrii kultywuje się różne zwyczaje. O ile w Wiedniu na wigilijnym stole króluje karp, o tyle w Karynti główną potrawą jest pieczona kaczka. Nieodłączne jest ciasto z najprostszych produktów: mleka, mąki, soli, masła i miodu, które ma przynieść zdrowie w następnym roku. Świąteczne przysmaki to także pierniki, wino z korzeniami, gorące kasztany i pieczone migdały. W zachodniej Austrii przestrzega się, by potrawy wigilijne były tylko na zimno. Święta w Danii Danii Duńską choinkę można łatwo odróżnić od bożonarodzeniowych drzewek w pozostałych krajach chrześcijańskich. Jest ona gęsto upstrzona małymi Dannebrogami - chorągiewkami duńskimi. Rozdawanie prezentów gwiazdkowych jest głównym punktem programu spotkania wigilijnego. W sklepach można kupić tzw. til-og fra kort. W dosłownym tłumaczeniu znaczy to "kartka od dla", którą można przykleić lub przypiąć do prezentu. Na zakończenie wieczerzy wigilijnej podaje się ryż z owocami i przyprawami. Danie nazywa się ris r l'amande. Do jednej z miseczek wkłada się migdał i ten z biesiadników, który go znajdzie, otrzymuje dodatkowy prezent. Kiedy duńska rodzina upora się już z wigilijną wieczerzą, z obowiązkową kaczką pieczoną jako daniem głównym, kiedy św. Mikołaj rozda upominki, a biesiadnicy zdążą już się nimi nacieszyć, wszyscy wstają od stołu, biorą się za ręce i, śpiewając kolędy, tańczą wokół choinki. Święta w Holandii W Holandii nie ma ani wieczerzy wigilijnej, ani postu, ani prezentów pod choinką. Bo św. Mikołaj obdarował już szczodrze dzieci 5 grudnia. Za to Holendrzy pielęgnują tradycję pasterki, uroczystej mszy wigilijnej. Ten jeden raz w roku kościoły są przepełnione wiernymi śpiewającymi pełną piersią kolędy nie tylko holenderskie, ale i niemieckie, i angielskie na powitanie nowo narodzonego Jezusa Chrystusa. Holandia to kraj umiaru. Święta nie stoją pod znakiem suto zastawionych stołów, nie ma specjalnych potraw świątecznych czy wypieków. Za to Holendrzy pokazują zamożność na zewnątrz - drzewka przed domkami obwieszone są sznurami migocących lampek, a okna toną w czerwonych wstążkach i kartkach świątecznych. Bo dni przedświąteczne Holendrzy spędzają nie na gotowaniu, ale na pisaniu kartek. Przeciętnie każda rodzina wysyła ich z okazji świąt Bożego Narodzenia 30 - 50. A te, które sama dostaje, wywiesza w oknach lub stawia z namaszczeniem na szafkach. Święta w Słowacji Kolację wigilijną rozpoczyna się na Słowacji od modlitwy, skropienia stołu święconą wodą i podzielenia się opłatkiem z miodem i orzechami. Jest także opłatek z czosnkiem. Miód symbolizuje dobroć i miłość przez cały rok, a czosnek - zdrowie. Na stole nie powinno zabraknąć orzechów. Każdy wybiera sobie jeden - jeśli trafi na dobry, to będzie miał szczęście przez cały rok. Inny wigilijny zwyczaj kultywowany na Słowacji to krojenie jabłka na pół - jeżeli okaże się zdrowe, z wszystkimi pestkami, to wszyscy domownicy spotkają się przy stole za rok. Obowiązkową potrawą wigilijną jest kapustnica, czyli zupa z kiszonej kapusty z grzybami, bez mięsa czy kiełbasy. Kapustę gotuje się na miękko, potem dodaje do niej mleka i śmietany. W zależności od regionu jada się również słodką zupę z suszonych jabłek lub zupę z grochem i z soczewicą. I oczywiście karpia z sałatką ziemniaczaną i majonezem. Popularne są również opiekańce - rodzaj ciasteczek z makiem, twarogiem lub dżemem. We wschodniej Słowacji nazywają je "bobalkami" i dodają do nich maku i mleka. Wigilijną specjalnością wschodniej Słowacji jest też sałatka ukraińska. Najpierw należy ugotować marchew, buraki i ziemniaki. Potem pokroić je w kostkę. Dodać groszku, kiszonych ogórków, cebuli, a do smaku oleju, soli i czarnych korzeni. Najlepiej przyprawiać wszystko dzień przed Wigilią. Oczywiście należy wstrzymać się z jedzeniem aż do wigilijnej kolacji. I jeszcze jedno. Aby za rok wszyscy spotkali się znów przy tym samym stole, opasuje się go symbolicznym łańcuchem. Historia Historia Wigilii Wigilia (łac. Vigilia) oznacza czuwanie, straż nocną, wartę. Jest to czas oczekiwania na narodzenie Chrystusa. W Polsce wigilia weszła na stale do tradycji dopiero w XVIII wieku. stole le przykrytym białym Kiedy zaświeciła pierwsza gwiazda wspólnie zasiadano przy sto obrusem, pod którym znajdowało się siano. W czterech kątach izby znajdowały się snopy zboża. Gdy zaś pojawiła się pierwsza gwiazdka domownicy łamali się opłatkiem i składali sobie życzenia. Po skończonej wigilii, kiedy wszyscy najedli się do syta, kiedy dopełniono wszystkich zwyczajów, kiedy nacieszono się prezentami, nadchodziła pora Pasterki czyli nocnej mszy. Punktualnie o północy całymi rodzinami spieszono do kościoła by powitać nowo narodzone dziecię. Choć dziś nie znamy już wielu zwyczajów związanych z wigilią, to jedno pozostaje bez zmian: jest to dzień szczególny, o niepowtarzalnej atmosferze, dzień życzliwości i dobroci, dzień wybaczania urazów i gniewów. Spotykamy się wszyscy przy wigilijnym stole z opłatkiem w ręku, bez względu względu na poglądy i przekonania. Tego wieczora pustoszeją nasze ulice, a kiedy zapala się pierwsza gwiazda okna, rozświetlają światełka na choinkach. Święta w Australii Kiedy u nas za oknami sypie śnieg, w Australii jest pełnia lata, jest bardzo gorąco. Wiele osób spędza święta na plaży i tam ucztuje. Dzieci wieszają w domach ogromne wełniane skarpety i do nich Mikołaj wrzuca prezenty. - opłatek (Ŝyczenia) , spoŜywanie postnych potraw , śpiewanie kolęd, przygotowanie stołu (ilość potraw, wolne nakrycie) Przerwa śródlekcyjna – śpiewanie kolędy „Wśród nocnej ciszy” lub „PrzybieŜeli do Betlejem” 4. Matematyczne obliczenia związane z przygotowaniem wigilijnych potraw – karta pracy „Porównywanie róŜnicowe – rozwiązywanie zadań tekstowych” (karta zindywidualizowana i dostosowana do potrzeb dzieci). 5. „Nakrywamy wigilijny stół” - technika łączona Jako przygotowanie uczniowie wybierają z zestawu róŜnych potraw te, które mogą znaleźć się na wigilijnym stole: barszcz z uszkami, karp, ryba po grecku, śledzie, pierogi z kapustą, ryba w galarecie, sałatka wielowarzywna, kompot z suszu, (w czasie pracy nauczyciel wyjaśnia nieznane pojęcia i nazwy). kapusta z olejem karp w galarecie ryba smaŜona makowiec pierogi z kapustą pierogi z grzybami barszcz z uszkami kompot z suszu śledzie w śmietanie śledzie w majonezie sałatka z warzyw kutia szynka wędzona schab pieczony polędwica w plasterkach pyzy z mięsem Oglądanie ilustracji wigilijnego stołu w podręczniku Stoły oklejone szarym papierem, zadaniem dzieci jest udekorowanie (nakrycie) tych stołów odpowiednimi elementami charakterystycznymi dla wigilii (potrawy, opłatek, ozdoby itp. Praca odbywa się w 4 -5 grupach (podział według pomysłu – dzieci wchodząc do klasy otrzymują kolorowe karteczki). Po wykonaniu pracy dzieci prezentują swoje stoły. 6. Łańcuch świątecznych Ŝyczeń przygotowanych w formie kolorowych bombek. Uczestnicy zajęć przygotowują Ŝyczenia, które następnie przypinają do klasowej choinki wiszącej na tablicy. 7. Przygotowywanie ozdób na klasową choinkę. Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela wykonują ozdoby na choinkę wykorzystując do tego materiały przyniesione na lekcje. 8. Kolędowanie przy stole „Wśród nocnej ciszy” „Dzisiaj w Betlejem” 9. Podsumowanie zajęć, przypomnienie i krótkie omówienie wniosków, wręczenie plakietek „Znawca tradycji świątecznych”. 10. WIGILIA KLASOWA Z UDZIAŁEM RODZICÓW.