29 - Klan
Transkrypt
29 - Klan
Klub Ludzi Artystycznie Niewyżytych numer 43/2007 Jak widad powyżej, sytuacja nie jest aż tak beznadziejna, jak mogłoby się nam wydawad. Oprócz unijnego stypendium istnieją również inne formy pomocy, więc - wykorzystajmy je! W koocu pieniądze nie leżą na ulicy (ani też nie rosną na drzewach) i jeżeli sami się o nie nie postaramy, to nikt tego za nas nie zrobi (i zostaniemy bez przysłowiowego „grosza przy duszy”). W poszukiwaniu wolności © klan 2007 W obecnych czasach masa młodych, niepełnoletnich ludzi postanawia spróbować innego życia, poczuć się dorosłymi i samodzielnymi. Niektórzy uciekają podczas wakacji, inni zaś wyruszają przed końcem roku szkolnego lub tuż po… Nie myślą, co będzie dalej, co będą jeść, gdzie będą spać. Byle dalej od problemów i szarej rzeczywistości… Pisarz/rka KLANU Nieme wołanie 10 tysięcy – wg danych policji, tyle polskich nastolatków ucieka rokrocznie z domu. Młodzi ludzie kierują się różnymi pomysłami. Niekiedy ucieczka z domu jest ukryciem się przed szkolnymi kłopotami, przemocą w domu lub zwyczajną ochotą na szalony wypad bez kontroli rodziców. Kogo należy za to obwiniad? Rodziców, szkołę, przyjaciół, a może samego siebie? Ucieczka jest niemym krzykiem młodych osób, które czują się niezrozumiane w swoim otoczeniu, które męczy rzeczywistośd. Nie próbują szukad pomocy u rodziny czy znajomych, bo nie widzą żadnego sposobu na rozwiązanie swoich problemów. A może jest wręcz przeciwnie? Szukają pomocy, lecz jej nie znajdują, proszą - lecz nie są rozumiani, mówią - lecz nikt ich nie słucha… Dzisiejszy świat, często bywa głuchy na wołania zagubionych ludzi. Rodzice w pogoni za pieniądzem nie mają czasu, by zwrócid uwagę na niepokojące sygnały swojego dziecka. A przecież chcą dla niego jak najlepiej! Niestety, dom, kieszonkowe i nowe ubrania nie gwarantują szczęścia. Aby zapobiec tragedii, czasem wystarczy krótka, szczera rozmowa. „Życie na gigancie” Jeden z polskich dworców. Mnóstwo pociągów przyjeżdża i odjeżdża z peronów. Tłumy ludzi dokądś pędzą. Ciągły ruch, szum, gwar. Dworzec nigdy nie śpi. Pomiędzy dziesiątkami stacji, na jednaj z ławek siedzi on - szczupły, 16-letni chłopiec o ciemnej karnacji. Co tu robi i dlaczego nie jest teraz w szkole? On tu mieszka - peron nr 15 to dom Pawła. Jego historia jest prosta: „Pamiętam… minął już trzeci tydzieo. Głupio zrobi- II LO w Krośnie im. Konstytucji 3 maja łem, że wtedy zwiałem.. Niby niczego mi nie brakowało. Rodzina? Jak każda inna, bez jakichś patologii czy przemocy. Problemy zaczęły się w liceum. Rodzice sami przepisali mnie do tej szkoły, bo cieszyła się dobrą opinią w naszym mieście. Mama z ojcem mieli wielkie ambicje. Uczyłem się dośd dobrze, chcieli więc bym w życiu był „kimś”. Chcieli, bym był najlepszy. Oni chcieli…a czego ja chciałem? O to nikt nigdy mnie nie pytał. Postanowiłem więc po raz pierwszy podjąd sam jakąś decyzję. Wziąłem plecak, trochę pieniędzy, ciepłą kurtkę i zaraz przed półroczem uciekłem z domu, chcąc zapomnied o tym, co było. Nie wyobrażałem sobie, jak to wszystko będzie wyglądad. Miałem jednak jeden cel: Warszawa… Spełniłem swój plan: dotarłem, jednak tu kooczy się moja podróż. Peron nr 15 jest tym, co mi zostało. Z pieniędzy okradli mnie nowoni „przyjaciele”, a jako nieletni, bez czenia nie mam szans na legalny zarobek. Gdyby rodzice widzieli, jak teraz wyglądam… ja nie mogę wrócid! Tacie byłoby wstyd za to, że jego syn żebrze o kawałek chleba, podczas gdy w domu nie brakuje niczego. Ucieczka nie była dobrym pomysłem, nie wiem, co dalej robid… nie mam na tyle odwagi, by wrócid”. Droga do domu Ucieczka może byd przygodą, podczas której poznasz nowych ludzi, nowe miejsca, masz poczucie totalnego luzu... Przychodzi jednak dzieo powrotu i zamiast miłych wspomnieo, masz poczucie winy. Przychodzi Ci nawet do głowy, że lepiej byłoby nie wracad. Jak teraz spojrzed w oczy mamie, która tyle razy płakała za tobą? Co powiedzied tacie, który cały czas się obwiniał? Uciekając, możesz łatwo stracid kontrolę nad swoim życiem: - na gigancie możesz spotkad ludzi, którzy będą udawali twoich przyjaciół, a później cię wykorzystają - ktoś może cię okraśd lub zmusid do popełnienia przestępstwa - możesz wpaśd w sidła alkoholizmu i narkomanii Ucieczka nie jest dobrym sposobem na rozwiązanie problemów. Okazuje się, że młodzież, uciekając, wpada w jeszcze większą beznadzieję, pogrążając się w niej coraz głębiej i głębiej.... Jak mawiała Selma Lagerlöf: „W ucieczce ginie zawsze więcej wojowników, niż w walce”. Zastanów się więc czy warto? Wiem, łatwo powiedzied… Spróbuj jednak porozmawiad z bliską ci osobą, o tym, co cię smuci. Na pewno poczujesz się lepiej, kiedy ktoś okaże ci zainteresowanie, doradzi lub pocieszy. Zawsze jest jakieś wyjście z sytuacji, nie wolno się tylko poddawad! Pamiętaj, ze swoimi kłopotami nie jesteś sam. Pośród milionów ludzi na tym świecie z pewnością znajdziesz kogoś, kto zechce wyciągnąd do ciebie pomocną dłoo. Jeśli nie masz odwagi, by zwierzyd się komuś znajomemu, możesz osobiście lub anonimowo porozmawiad z ludźmi godnymi zaufania. Oto kilka telefonów: Telefon akcji „Nie uciekaj!” - 0 22 654 70 70 24h linia wsparcia Itaka - 0 801 24 70 70 lub 022 654 70 70 Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji Itaka - 022 654 40 41 Masz wszystkiego dośd? Czujesz się bezradny i już sam nie wiesz, co masz robid? Nie ma sytuacji bez wyjścia. Trzeba go tylko poszukad… © klan 2007 [2007] 31