29 - Klan

Transkrypt

29 - Klan
Klub Ludzi Artystycznie Niewyżytych
numer 43/2007
Jak widad powyżej, sytuacja nie jest
aż tak beznadziejna, jak mogłoby się nam
wydawad. Oprócz unijnego stypendium istnieją
również inne formy pomocy, więc - wykorzystajmy je! W koocu pieniądze nie leżą na ulicy
(ani też nie rosną na drzewach) i jeżeli sami się
o nie nie postaramy, to nikt tego za nas nie
zrobi (i zostaniemy bez przysłowiowego „grosza
przy duszy”).
W poszukiwaniu wolności
© klan 2007
W obecnych czasach masa młodych, niepełnoletnich ludzi postanawia spróbować innego życia, poczuć się
dorosłymi i samodzielnymi. Niektórzy uciekają podczas wakacji, inni zaś wyruszają przed końcem roku szkolnego
lub tuż po… Nie myślą, co będzie dalej, co będą jeść, gdzie będą spać. Byle dalej od problemów i szarej rzeczywistości…
Pisarz/rka KLANU
Nieme wołanie
10 tysięcy – wg danych policji, tyle
polskich nastolatków ucieka rokrocznie z
domu. Młodzi ludzie kierują się różnymi
pomysłami. Niekiedy ucieczka z domu
jest ukryciem się przed szkolnymi kłopotami, przemocą w domu lub zwyczajną
ochotą na szalony wypad bez kontroli
rodziców. Kogo należy za to obwiniad?
Rodziców, szkołę, przyjaciół, a może
samego siebie? Ucieczka jest niemym
krzykiem młodych osób, które czują się
niezrozumiane w swoim otoczeniu,
które męczy rzeczywistośd. Nie próbują
szukad pomocy u rodziny czy znajomych, bo nie widzą żadnego sposobu na
rozwiązanie swoich problemów. A może jest
wręcz przeciwnie? Szukają pomocy, lecz jej
nie znajdują, proszą - lecz nie są rozumiani,
mówią - lecz nikt ich nie słucha…
Dzisiejszy świat, często bywa głuchy na wołania zagubionych ludzi. Rodzice w
pogoni za pieniądzem nie mają czasu, by
zwrócid uwagę na niepokojące sygnały swojego dziecka. A przecież chcą dla niego jak
najlepiej! Niestety, dom, kieszonkowe i nowe
ubrania nie gwarantują szczęścia. Aby zapobiec tragedii, czasem wystarczy krótka, szczera rozmowa.
„Życie na gigancie”
Jeden z polskich
dworców. Mnóstwo pociągów
przyjeżdża i odjeżdża z peronów. Tłumy ludzi dokądś
pędzą. Ciągły ruch, szum,
gwar. Dworzec nigdy nie śpi.
Pomiędzy dziesiątkami stacji, na jednaj z
ławek siedzi on - szczupły, 16-letni chłopiec o
ciemnej karnacji. Co tu robi i dlaczego nie jest
teraz w szkole? On tu mieszka - peron nr 15 to
dom Pawła. Jego historia jest prosta: „Pamiętam… minął już trzeci tydzieo. Głupio zrobi-
II LO w Krośnie im. Konstytucji 3 maja
łem, że wtedy zwiałem.. Niby niczego mi nie
brakowało. Rodzina? Jak każda inna, bez
jakichś patologii czy przemocy. Problemy
zaczęły się w liceum. Rodzice sami przepisali
mnie do tej szkoły, bo cieszyła się dobrą
opinią w naszym mieście. Mama z ojcem mieli
wielkie ambicje. Uczyłem się dośd dobrze,
chcieli więc bym w życiu był „kimś”. Chcieli,
bym był najlepszy. Oni chcieli…a czego ja
chciałem?
O to nikt
nigdy mnie
nie pytał.
Postanowiłem
więc
po
raz pierwszy podjąd
sam jakąś
decyzję.
Wziąłem
plecak, trochę pieniędzy, ciepłą kurtkę i zaraz
przed półroczem uciekłem z domu, chcąc
zapomnied o tym, co było. Nie wyobrażałem
sobie, jak to wszystko będzie wyglądad. Miałem jednak jeden cel: Warszawa… Spełniłem
swój plan: dotarłem, jednak tu kooczy się
moja podróż. Peron nr 15 jest tym, co mi
zostało. Z pieniędzy okradli mnie nowoni „przyjaciele”, a jako nieletni, bez
czenia nie mam szans na legalny zarobek.
Gdyby rodzice widzieli, jak teraz wyglądam…
ja nie mogę wrócid! Tacie byłoby wstyd za to,
że jego syn żebrze o kawałek chleba, podczas
gdy w domu nie
brakuje
niczego.
Ucieczka nie była
dobrym pomysłem,
nie wiem, co dalej
robid… nie mam na
tyle odwagi, by
wrócid”.
Droga do domu
Ucieczka może byd przygodą, podczas której poznasz nowych ludzi, nowe
miejsca, masz poczucie totalnego luzu...
Przychodzi jednak dzieo powrotu i zamiast
miłych wspomnieo, masz poczucie winy.
Przychodzi Ci nawet do głowy, że lepiej byłoby
nie wracad. Jak teraz spojrzed w oczy mamie,
która tyle razy płakała za tobą? Co powiedzied
tacie, który cały czas się obwiniał?
Uciekając, możesz łatwo stracid kontrolę nad
swoim życiem:
- na gigancie możesz spotkad ludzi,
którzy będą udawali twoich przyjaciół, a później cię wykorzystają
- ktoś może cię okraśd lub zmusid
do popełnienia przestępstwa
- możesz wpaśd w sidła alkoholizmu i narkomanii
Ucieczka nie jest dobrym sposobem na rozwiązanie problemów. Okazuje się,
że młodzież, uciekając, wpada w jeszcze
większą beznadzieję, pogrążając się w niej
coraz głębiej i głębiej.... Jak mawiała Selma
Lagerlöf: „W ucieczce ginie zawsze więcej
wojowników, niż w walce”.
Zastanów się więc czy warto?
Wiem, łatwo powiedzied… Spróbuj jednak
porozmawiad z bliską ci osobą, o tym, co cię
smuci. Na pewno poczujesz się lepiej, kiedy
ktoś okaże ci zainteresowanie, doradzi lub
pocieszy. Zawsze jest jakieś wyjście z sytuacji,
nie wolno się tylko poddawad! Pamiętaj, ze
swoimi kłopotami nie jesteś sam. Pośród
milionów ludzi na tym świecie z pewnością
znajdziesz kogoś, kto zechce wyciągnąd do
ciebie pomocną dłoo.
Jeśli nie masz odwagi, by zwierzyd się komuś
znajomemu, możesz osobiście lub anonimowo
porozmawiad z ludźmi godnymi zaufania. Oto
kilka telefonów:

Telefon akcji „Nie uciekaj!” - 0
22 654 70 70

24h linia wsparcia Itaka - 0 801 24
70 70 lub 022 654 70 70

Antydepresyjny Telefon Zaufania
Fundacji Itaka - 022 654 40 41
Masz wszystkiego dośd? Czujesz się bezradny i
już sam nie wiesz, co masz robid? Nie ma
sytuacji bez wyjścia. Trzeba go tylko
poszukad…
© klan 2007
[2007]
31