utk_praca_semestralna_semII_(lcd)
Transkrypt
utk_praca_semestralna_semII_(lcd)
CENTRUM EDUKACJI „AKADEMIA SUKCESU” Praca semestralna Kierunek: Technik Informatyk Przedmiot: Urządzenia Techniki Komputerowej Semestr: II Wykładowca : mgr inż. Adam Aleksiejczuk Temat: Rodzaje, budowa, zasada działania i parametry wyświetlaczy LCD. Łukasz Stocki (Imię i nazwisko Słuchacza) Białystok, 11 Czerwiec 2011 1 RODZAJE MATRYC LCD Twisted Nematic (TN oraz TFT) Matryce TN charakteryzują się przyzwoitą szybkością działania i bardzo dobrym obrazem. Monitory z matrycą TN nie są polecane do zastosowań profesjonalnych, natomiast doskonale radzą sobie we wszelkiego rodzaju multimediach (grach czy też filmach). W technologii TFT za każdy piksel odpowiedzialny jest określony tranzystor. Technologia ta pozwala na uzyskanie jeszcze lepszych parametrów obrazu w szczególności poprawia kąt widzenia oraz czytelność obrazu. Multi Domain Vertical Aligment (MVA oraz MVA Premium) Twórcą matryc MVA jest firma Fujitsu. Dużym atutem tych matryc jest szeroki kąt widzenia zarówno w pionie jak i w poziomie sięgający do 170 stopni. Inne ułożenie pikseli w porównaniu do matryc TN sprawia iż nie są one zauważalne w przypadku wystąpienia jakiegokolwiek błędnego piksela bądź subpiksela. Znakomite odwzorowanie kolorów, oraz bardzo dobry czas reakcji sprawia iż panele LCD posiadające ten typ matrycy są obecnie najbardziej popularne. Patterned Vertical Alignment (PVA) Matryce PVA autorstwa firmy Samsung charakteryzują się bardzo dużym kątem widzenia, dobry czas reakcji oraz zawrotnym kontrastem sięgającym nawet 1500:1 co gwarantuje znacznie lepsze odwzorowanie czerni. Podobnie jak i w matrycach MVA piksele nie są zauważalne dzięki czemu matryce te co raz częściej montowane są w panelach LCD. In-Plane Switching (IPS oraz S-IPS) Matryca ta została opracowana przez firmę Hitachi oraz NEC. Bardzo dobrze odwzorowane kolory oraz szeroki kąt widzenia posiada ona również zalety matryc VA (Vertical Alignment) oraz TN (szybkość działania). Doskonale nadaję się do profesjonalnych zastosowań. BUDOWA I ZASADA DZIAŁANIA MONITORA LCD Wyświetlacz ciekłokrystaliczny, LCD (ang. Liquid Crystal Display) - to urządzenie wyświetlające obraz oparte na mechanizmie zmiany polaryzacji światła na skutek zmian orientacji uporządkowania cząsteczek chemicznych, pozostających w fazie ciekłokrystalicznej, pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego. Konstrukcja i działanie Pasywny wyświetlacz LCD oparty na skręconej fazie nematycznej Wszystkie rodzaje wyświetlaczy ciekłokrystalicznych składają się z czterech podstawowych elementów: 2 komórek, w których zatopiona jest niewielka ilość ciekłego kryształu elektrod, które są źródłem pola elektrycznego działającego bezpośrednio na ciekły kryształ dwóch cienkich folii, z których jedna pełni rolę polaryzatora a druga analizatora. źródła światła Schemat pasywnego wyświetlacza odbiciowego zfazą nematyczną skręconą. Zasadę działania wyświetlacza najłatwiej jest prześledzić na przykładzie pasywnego wyświetlacza odbiciowego, z fazą nematyczną, skręconą. W wyświetlaczu tym światło wnikające do niego jest wstępnie polaryzowane pionowo przez filtr polaryzacyjny (1). Następnie światło przechodzi przez szklaną elektrodę (2) i warstwę ciekłego kryształu (3). Specjalne mikrorowki na elektrodach (2 i 4) wymuszają takie uporządkowanie cząsteczek tworzących warstwę ciekłokrystaliczną, aby przy wyłączonej elektrodzie nastąpiło obrócenie polaryzacji światła o 90°. Dzięki temu światło może przejść przez folię (5) pełniącą rolę analizatora światła, która przepuszcza tylko światło spolaryzowane poziomo, odbić się od lustra (6), przejść ponownie przez analizator (5) ,ulec ponownej zmianie polaryzacji o 90° na warstwie ciekłego kryształu i ostatecznie opuścić bez przeszkód wyświetlacz, przez górną folię polaryzacyjną. Po przyłożeniu napięcia do elektrod, generowane przez nie pole elektryczne wymusza taką zmianę uporządkowania cząsteczek w warstwie ciekłego kryształu, że nie obraca ona polaryzacji światła. Powoduje to, że światło nie przechodzi przez analizator, co daje efekt czerni. Transmisyjne i odbiciowe Wyświetlacze LCD mogą pracować w trybie transmisyjnym lub odbiciowym. Transmisyjne wyświetlacze są oświetlane z jednej strony, a powstające na nich obrazy ogląda się od drugiej strony. Stąd aktywne piksele są w takich wyświetlaczach zawsze ciemne, a nieaktywne jasne. Tego typu wyświetlacze są stosowane w przypadku gdy potrzebna jest duża intensywność obrazu (np: w projektorach multimedialnych czy komputerach). 3 Wyświetlacze transmisyjne są zwykle stosowane razem z aktywnymi matrycami, choć czasem są też stosowane bierne wyświetlacze transmisyjne w np. zegarkach z uchylnymi wyświetlaczami. Wyświetlacze odbiciowe, posiadają na swoim dnie lustro, które odbija dochodzące do powierzchni wyświetlacza światło. Tego rodzaju wyświetlacze mogą pracować wyłącznie w trybie biernym i posiadają zwykle niezbyt dużą intensywność generowanego obrazu, ale za to mają one bardzo mały pobór mocy. Są one najczęściej stosowane w kalkulatorach i zegarkach, aczkolwiek czasami możne je też spotkać w przenośnych komputerach i palmtopach. Istnieją także wyświetlacze mieszane - transreflektywne, które potrafią działać w obu trybach. Tryb odbiciowy jest stosowany gdy wyświetlacz pracuje przy niedoborze mocy (np: w laptopie pracującym na własnej, prawie wyczerpanej baterii) a tryb transmisyjny gdy mocy jest odpowiednio dużo. Wyświetlacze oparte na fazie SmC* W zależności od rodzaju użytej fazy ciekłokrystalicznej rozróżnia się wyświetlacze nematyczne (N), nematyczne skręcone (N*) i smektyczne C skręcone (SmC*). Wyświetlacze nematyczne i nematyczne skręcone, są z natury zawsze monochromatyczne. Aby uzyskać z ich pomocą barwne obrazy konieczne jest albo stosowanie filtrów (w przypadku wyświetlaczy z matrycą bierną), albo źródeł światła o określonym kolorze. Ze względu na to, że w wyświetlaczach o dużej rozdzielczości z matrycą aktywną, każdy wyświetlany piksel musi posiadać własne źródło światła (zwykle w formie diod LED) wymaga to zastosowania minimum trzech takich źródeł o różnej barwie (zwykle czerwona, zielona i niebieska) na każdy wyświetlany piksel, co bardzo komplikuje produkcję takich wyświetlaczy i ogranicza ich maksymalną rozdzielczość. Kolejną wadą wyświetlaczy nematycznych jest to, że działają one tylko w dwóch trybach każdy piksel może być więc tylko albo włączony albo wyłączony - co powoduje, że uzyskiwanie efektów szarości lub różnej intensywności kolorów wymaga sterowania intensywnością światła emitowanego przez diody, co dodatkowo komplikuje konstrukcję tych wyświetlaczy. Faza SmC* oprócz zmieniania kierunku polaryzacji światła posiada też zdolność selektywnej zmiany barwy i intensywności przepuszczanego światła. Powoduje to, że tego rodzaju wyświetlacze mogą okazać się znacznie prostsze w produkcji (tylko jedna celka i dioda na jeden piksel), posiadać większą intensywność generowanych obrazów - nawet przy pracy w trybie biernym. Problemem jest tylko znalezienie mieszanin związków, które z jednej strony będą posiadać szeroki zakres temperaturowy występowania fazy SmC* a z drugiej strony będą miały tzw. liniową charakterystykę odpowiedzi na zmiany intensywności lub kierunku pola elektrycznego. Wyświetlacze ULTRA CIENKIE i nie wymagające zewnętrznego zasilania Marzeniem wielu osób zajmujących się rozwojem wyświetlaczy ciekłokrystalicznych jest uzyskanie jak najcieńszych i jednocześnie pobierających jak najmniejszą moc urządzeń. Ideałem byłoby tu urządzenie nie pobierające energii w ogóle i cienkie jak papier - tzw. papier elektroniczny. 4 Pierwsze tego rodzaju urządzenie zostało zaprezentowane w 2000r. przez firmę ZBD Displays Limited, ale technologia jego produkcji okazała się na tyle droga i złożona, że nie zostało ono nigdy wdrożone do masowej produkcji. Od lipca 2003 r. na Tajwanie rozpoczęto produkcję na większą skalę tego rodzaju urządzenia, na razie o wielkości znaczka pocztowego, na bazie dokonań francuskiej firmy Nemoptic. Nie jest to jednak "papier elektroniczny" w pełnym tego słowa znaczeniu - ze względu na trudności z produkcją wyświetlaczy o większej powierzchni. Wyświetlacze te jak na razie, mają szansę zastąpić stare wyświetlacze odbiciowe stosowane w kalkulatorach i zegarkach, gdyż są mniej szkodliwe dla oczu i lżejsze. PARAMETRY WYŚWIETLACZY LCD Podstawowe parametry monitorów LCD to: Przekątna ekranu: Wartość podawana w calach (np. 21’’), jest rzeczywistą przekątna w przeciwieństwie do monitora CRT. Stosunek szerokości do wysokości ekranu (ang. aspect ratio): Określa format obrazu, inaczej mówiąc jego proporcje. Najczęściej spotykane to 4:3, 16:9 i 16:10. Rozdzielczość nominalna: Zwykle jest to maksymalna rozdzielczość, jaką obsługuje dany monitor. Przejście do niższych rozdzielczości powoduje pogorszenie jakości obrazu. Kąt widzenia: Są to kąty pod jakimi można obserwować obraz na panelu LCD bez utraty jakości. Kąt widzenia możemy podzielić na dwa rodzaje : kąt poziomy oraz kąt pionowy. Kąt widzenia w szczególności poziomy odgrywa bardzo ważną role w monitorach LCD z tunerem TV szczególnie gdy chcemy oglądać telewizję w kilka osób. Czas reakcji: Jest to czas, który informuje o szybkości działania matrycy wyrażony w ms (milisekundach) a konkretnie czas zapalenia lub zgaszenia piksela podczas zmiany stanu np. przejście z czarnego do białego tła. Jasność Jasność zwana jest też luminescencją. Jest to maksymalne natężenie światła, jaką jest w stanie wyemitować ekran monitora wyświetlając czystą biel. Podaje się ją w kandelach na metr kwadratowy (cd/m˛). Wysoka jasność jest szczególnie przydatna przy oglądaniu filmów, zdjęć oraz w grach. Przy biurowej pracy jej duża wartość potrafi szybko zmęczyć wzrok. Dlatego też w tym przypadku najbardziej ergonomiczną wartością jest około 140 cd/m˛. Kontrast W przypadku monitorów ciekłokrystalicznych mamy do czynienia z pojęciem kontrastu panelu lub monitora. Kontrast monitora/panelu podawany jest w postaci stosunku pewnej liczby do jedności, np.: 1000:1. Stosunek ten oznacza ile razy wyświetlana na ekranie 5 monitora biel jest jaśniejsza od wyświetlanej czerni przy takiej samej mocy podświetlenia. Obecne monitory LCD posiadają kontrast na poziomie od 500:1 do 2000:1. Kontrast monitora zależy przede wszystkim od użytego do produkcji panelu. W przypadku ekranów TN jasność czerni przy maksymalnej mocy podświetlenia waha się w granicach 0.3-0.7 cd/m˛. Oznacza to iż przy jasności 300 cd/m˛ matryca tego typu jest w stanie osiągnąć kontrast od około 430:1 do 1000:1. Matryce MVA oraz PVA posiadają nieco ciemniejszą czerń od około 0.1-0.2 do 0.5 cd/m˛, co pozwala przy jasności 300 cd/m˛ osiągnąć kontrast od około 600:1 do nawet 1500-2000:1. Najsłabiej wypadają, wbrew pozorom, monitory wyposażone w ekrany IPS. Matryce te pomimo bardzo wysokich parametrów związanych z jasnością reprodukowanych kolorów oraz kątami widzenia, posiadają stosunkową jasną czerń która przy jasności bieli 300 cd/m˛ osiąga wartość przeciętnie od 0.4 do 0.7 cd/m˛, co przekłada się na kontrast od około 430:1 do 750:1. Kontrast dynamiczny Kontrast dynamiczny nie odzwierciedla faktycznego kontrastu, jaki jest w stanie osiągnąć monitor w pojedynczej scenie. Słowo "dynamiczny" oznacza, że kontrast osiągalny będzie przy pewnych założeniach w danym okresie czasu, nie w scenie statycznej. Kontrast dynamiczny jest dużo wyższy niż kontrast statyczny, wynosi bowiem przeważnie od około 2000:1 do nawet 10 000:1. Zasada działania kontrastu dynamicznego jest bardzo prosta. Monitor wyposażony zostaje w układ, który bada wyświetlany na ekranie obraz. Jeżeli wykryje, iż większość sceny pokrywa ciemny kolor, automatycznie obniży moc lamp podświetlających ekran monitora do minimum, nawet pomimo tego, iż jasność panelu będzie ustawiona na maksimum. W tym momencie ciemna powierzchnia ekranu będzie cechowała się bardzo niską jasnością, przeważnie rzędu 0.05-0.1 cd/m˛. W momencie kiedy wyświetlany na ekranie monitora obraz rozjaśni się, układ natychmiast podniesie moc lamp podświetlających ekran wskutek czego biel osiągnie bardzo wysoką jasność około 300-500 cd/m˛. Stosunek jasności czerni przy minimalnej mocy lamp podświetlających do jasności bieli przy maksymalnej mocy lamp nazywamy kontrastem dynamicznym, który w tym przypadku przyjmuje wartość od 3000:1 do 10 000:1. Kontrast dynamiczny całkowicie nie sprawdza się podczas codziennej pracy z monitorem. Jego jedyne zastosowanie gry i filmy. Gamut Gamut, a dokładnie gamut barwowy, to zakres barw, jakie jest w stanie wyświetlić monitor LCD. Gamut zależy zarówno od zastosowanej matrycy (w mniejszym stopniu), ale także i od podświetlenia - o czym pisaliśmy wcześniej w artykule. Im większy gamut, tym lepiej, ponieważ większą przestrzeń barwową monitor będzie w stanie odwzorować. Największym gamutem mogą pochwalić się matryce IPS, następnie PVA i MVA, a na samym końcu uplasuje się TN (przy zastosowaniu identycznego podświetlenia). Warto dodać, że obecne matryce TN są w stanie wyświetlić większy gamut niż monitory CRT. Dodatkowo warto wiedzieć, że z łatwością znajdziemy matryce TN z przestrzenią barwową wynoszącą 92% AdobeRGB, niemniej jednak ekrany IPS, a także PVA są w stanie osiągać dużo wyższe wartości.