LICENCJE OPROGRAMOWANIA

LICENCJE OPROGRAMOWANIA
W czasie instalacji oprogramowania należy dokładnie zapoznać się
z licencją oprogramowania.
Dokonując instalacji bez zapoznania się z licencją, często nieświadomie
pozwala się programowi na zainstalowanie modułów szpiegowskich,
wyświetlających reklamy, badających zasoby komputera. W ten
sposób nasz komputer może być poddany permanentnej inwigilacji –
prywatne zasoby stają się „dobrem publicznym”, możliwym do wykorzystania na wiele różnych sposobów.
OBRONA: programy monitorujące złożone z programu antywirusowego,
firewall, program antyszpiegowski.
Zestawienie terminów związanych z oprogramowaniem
145
LEGALNOŚĆ OPROGRAMOWANIA – CO WOLNO UŻYTKOWNIKOWI?
Nabywca programu komputerowego staje się jego właścicielem, lecz licencjobiorcą.
Legalnie kupiony program można skopiować na płytę CD
jedynie jako kopię bezpieczeństwa.
Akceptując warunki licencji zawieramy z autorem aplikacji umowę prawną,
z której użytkownik musi się wywiązywać.
Kiedy kopia programu jest legalna?
22.11.2005 14:55
Rynek produktów komputerowych zaskakuje cenami programów,
zwłaszcza specjalistycznych. Wysokie ceny powinny być 100-proc.
gwarancją użyteczności i skuteczności ich zastosowania. Dostępne
nośniki informacyjne nie gwarantują jednak konsumentom trwałości płyta CD z programem może ulec zniszczeniu bądź po prostu zostać
zgubiona.
Furtka dla ciebie
Archiwum
Przepisy prawne regulujące ochronę programów autorskich to przede
wszystkim ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych. Jednak ze względu na specyfikę programów komputerowych
nie stosuje się wobec nich prawa autorskiego o dozwolonym użytku prywatnym. Nabywając program, nie stajemy się automatycznie jego właścicielem, a jedynie wykupujemy po prostu licencję na korzystanie z niego w
ściśle określony sposób.
Umowa licencyjna może np. przewidywać możliwość zainstalowania go jedynie na jednym stanowisku komputerowym, jednak zawsze istnieje wspomniane ryzyko, że nośnik informacji może ulec uszkodzeniu. Dlatego jak
najbardziej przysługuje nam prawo do sporządzenia kopii zapasowej, jako elementu niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania programu.
Ustawa przyznaje użytkownikowi prawo do sporządzenia kopii zapasowej. ··Art. 75 ust. 2 pkt 1 ustawy o
prawie autorskim mówi: "nie wymaga zezwolenia uprawnionego sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to
niezbędne do korzystania z programu komputerowego". Sformułowanie z ustawy nie jest precyzyjne i interpretując je trzeba mieć na uwadze cel kopii bezpieczeństwa - ma ona gwarantować korzystanie z programu w
przypadku zniszczenia oryginalnego nośnika.
Sporządzenie kopii można uznać za zbędne, gdy producent programu zapewnia natychmiastowe dostarczenie
nowej kopii programu w przypadku jej zniszczenia. Gwarancje producenta jednak nie zawsze są wiarygodne od momentu zgłoszenia zaginięcia lub zniszczenia naszego nośnika informacji do momentu dostarczenia nowej
kopii może upłynąć dużo czasu, co może się przedłożyć na zastosuj w pracy i wymierne starty.
W najlepszym wypadku kopia zostaje dostarczona wraz z zakupionym oryginalnym egzemplarzem, zdarza się
to jednak rzadko. Użytkownik nie może wtedy sporządzić kolejnej kopii - mamy bowiem prawo tylko do jednej.
Pamiętać też trzeba, że jeżeli umowa licencyjna nie stanowi inaczej, to nie możemy równocześnie używać programu oryginalnego i kopii.
Innym problemem na drodze legalnego kopiowania mogą okazać się zabezpieczenia producenta. Ich celem jest
szeroko pojęte zabezpieczenie przed piractwem, jednak jednocześnie faktycznie pozbawiają legalnych użytkowników przywileju stworzenia kopii bezpieczeństwa. Należy wówczas skontaktować się z producentem lub
dystrybutorem z zapytaniem czy w razie uszkodzenia nowego nośnika zostanie nam dostarczony nowy.
Sporządzenie jednej kopii bezpieczeństwa, przez nas jako użytkowników oryginalnego produktu, jest zatem
dopuszczalne. Obejście ewentualnych zabezpieczeń w celu jej wykonania nie będzie uznawane za bezprawne.
((INTERIA.PL))
146
PROGRAMY SHAREWARE, FREEWARE, PUBLIC DOMAIN
SHAREWARE: system dystrybucji oprogramowania oparty na zasadzie honorowej
umowy. Klient otrzymuje z Internetu, serwisów, firm pełnowartościowy program (lub
pozbawiony kilku opcji) i przez okres darmowego użytkowania może dokładnie się z
nim zapoznać. Po tym okresie uczciwy klient powinien:
1. albo zapłacić autorowi niewielką w porównaniu z programami komercyjnymi
kwotę (zwykle 10 – 30 USD),
2. albo skasować program z dysku.
Baza programów typu shareware liczy dziesiątki tysięcy pełnowartościowych, jak całkowicie bezużytecznych programów.
FREEWARE: programy rozprowadzane bez żadnych opłat. Autor programu zachowuje prawa własności i kontroli nad rozprowadzaniem.
PUBLIC DOMAIN: programy rozprowadzane bez opłat oraz praw autorskich. Programy te mogą być używane bez ograniczeń.
Rzeczpospolita, 25. 05. 2006 r.
147